Sutra Navigation: Dashashrutskandha ( દશાશ્રુતસ્કંધ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1114303
Scripture Name( English ): Dashashrutskandha Translated Scripture Name : દશાશ્રુતસ્કંધ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

दशा १0 आयति स्थान

 Translated Chapter :

દશા ૧0 આયતિ સ્થાન
Section : Translated Section :
Sutra Number : 103 Category : Chheda-04
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] अज्जोत्ति! समणे भगवं महावीरे ते बहवे निग्गंथा निग्गंथीओ य आमंतेत्ता एवं वदासि–सेणियं रायं चेल्लणं देविं पासित्ता इमेतारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुपज्जित्था–अहो णं सेणिए राया महिड्ढीए महज्जुइए महब्बले महायसे महेसक्खे, जे णं ण्हाते कयबलिकम्मे कयकोउय मंगल पायच्छित्ते सव्वालंकारविभूसिते चेल्लणादेवीए सद्धिं ओरालाइं माणुस्सगाइं भोगभोगाइं भुंजमाणे विहरति। न मे दिट्ठा देवा देवलोगंसि सक्खं खलु अयं देवे। जति इमस्स सुचरियस्स तव नियम बंभचेरवासस्स कल्लाणे फलवित्तिविसेसे अत्थि, तं वयमवि आगमेस्साइं इमाइं एयारूवाइं ओरालाइं माणुस्सगाइं भोगभोगाइं भुंजमाणा विहरामो– सेत्तं साहू। अहो णं चेल्लणा देवी महिड्ढिया महज्जुइया महब्बला महायसा महेसक्खा सुन्दरा, जा णं ण्हाया कयबलिकम्मा कयकोउय मंगल पायच्छित्ता सव्वालंकारविभूसिता सेणिएण रन्ना सद्धिं ओरालाइं मानुस्सगाइं भोगभोगाइं भुंजमाणी विहरति। न मे दिट्ठा देवीओ देवलोगम्मि, सक्खं खलु इयं देवी। जइ इमस्स सुचरियस्स तव नियम बंभचेरवासस्स कल्लाणे फलवित्तिविसेसे अत्थि, तं वयमविं आगमिस्साइं इमाइं एयारूवाइं ओरालाइं मानुस्सगाइं भोगभोगाइं भुंजमाणीओ विहरामो–सेत्तं साहू। से नूनं अज्जो! अत्थे समट्ठे? हंता अत्थि। एवं खलु समणाउसो! मए धम्मे पन्नत्ते–इणमेव निग्गंथे पावयणे सच्चे अनुत्तरे पडिपुण्णे केवले संसुद्धे नेआउए सल्लगत्तणे सिद्धिमग्गे मुत्तिमग्गे निज्जाणमग्गे निव्वाणमग्गे अवितहमविसंधी सव्वदुक्खप्पहीणमग्गे। इत्थं ठिया जीवा सिज्झंति बुज्झंति मुच्चंति परिनिव्वायंति सव्वदुक्खाणमंतं करेंति। जस्स णं धम्मस्स निग्गंथे सिक्खाए उवट्ठिए विहरमाणे पुरा दिगिंछाए पुरा पिवासाए पुरा वातातवेहिं पुट्ठे विरूवरूवेहि य परिसहोवसग्गेहिं उदिण्णकामजाए यावि विहरेज्जा। से य परक्कमेज्जा। से य परक्कममाणे पासेज्जा–से जे इमे भवंति उग्गपुत्ता महामाउया, भोगपुत्ता महामाउया, एतेसि णं अन्नतरस्स अतिजायमाणस्स वा निज्जायमाणस्स वा पुरओ महं दासी दास किंकर कम्म कर पुरिस पायत्तपरिक्खित्तं छत्तं भिंगारं गहाय निगच्छति। तदनंतरं च णं पुरतो महं आसा आसवरा उभओ तेसिं नागा नागवरा पिट्ठओ रहा रहवरा रहसंगेल्लि। से णं उद्धरियसेयच्छत्ते अब्भुग्गतभिंगारे पग्गहियतालियंटे पवियन्नसेयचामरवाल-वीयणीए अभिक्खणं अतिजातिय-निज्जातिय-सप्पभासे पुव्वावरं च णं ण्हाते कयबलिकम्मे कयकोउय मंगल पायच्छित्ते सिरसा ण्हाए कंठेमालकडे आविद्धमणि सुवण्णे कप्पियमाल-मउलिमउडबद्धसरीरे आसत्तोसत्तवग्घारित सोणिसुत्त मल्लदामकलावे अहत वत्थ परिहिए-चंदनुक्खित्तगातसरीरे महतिमहालियाए कूडागारसालाए महतिमहालयंसि सयणिज्जंसि दुहतो उन्नते मज्झे नतगंभीरे वण्णओ सव्वरातिनिएणं जोतिणा ज्झियायमाणेणं इत्थीगुम्मपरिवुडे महताहत नट्ट गीत वाइय तंती तल ताल तुडिय घण मुइंग मद्दल पडुप्पवाइयरवेणं ओरालाइं मानुस्सगाइं भोगभोगाइं भुंजमाणे विहरति। तस्स णं एगमवि आणवेमाणस्स जाव चत्तारि पंच अवुत्ता चेव अब्भुट्ठेंति। भण सामी! किं करेमो? किं आहरामो? किं उवनेमो? किं आचेट्ठामो? किं भे हियइच्छितं? किं भे आसगस्स सदति? जं पासित्ता निग्गंथे निदानं करेति–जइ इमस्स सुचरियस्स तव नियम बंभचेरवासस्स कल्लाणे फलवित्तिविसेसे अत्थि, तं अहमवि आगमिस्साइं इमाइं एयारूवाइं ओरालाइं मानुस्सगाइं भोगभोगाइं भुंजमाणे विहरामि–सेत्तं साहू। एवं खलु समणाउसो! निग्गंथे निदानं किच्चा तस्स ठाणस्स अनालोइयप्पडिक्कंते कालमासे कालं किच्चा अन्नतरेसु देवलोगेसु देवत्ताए उववत्तारो भवति – महिड्ढिएसु जाव चिरट्ठितीएसु।से णं तत्थ देवे भवति महिड्ढिए जाव भुंजमाणे विहरति। से णं ताओ देवलोगातो आउक्खएणं भवक्खएणं ठितिक्खएणं अनंतरं चयं चइत्ता से जे इमे भवंति उग्गपुत्ता महामाउया, भोगपुत्ता महामाउया, एतेसि णं अण्ण-तरंसि कुलंसि पुत्तत्ताए पच्चायाति। से णं तत्थ दारए भवति– सुकुमालपाणिपाए जाव सुरूवे। तए णं से दारए उमुक्कबालभावे विन्नय-परिणयमित्ते जोव्वणगमणुपत्ते सयमेव पेतियं दायं पडिवज्जति। तस्स णं अतिजायमाणस्स वा निज्जायमाणस्स वा पुरओ महं दासी दास किंकर कम्मकर पुरिस पायत्तपरिक्खित्तं छत्तं भिंगारं गहाय निगच्छति जाव किं भे आसगस्स सदति? तस्स णं तहप्पगारस्स पुरिसजातस्स तहारूवे समणे वा माहणे वा उभओ कालं केवलिपन्नत्तं धम्ममाइक्खेज्जा? हंता आइक्खेज्जा। से णं भंते! पडिसुणेज्जा? नो इणट्ठे समत्थे, अभविए णं से तस्स धम्मस्स सवणयाए। से य भवइ–महिच्छे महारंभे महापरिग्गहे अहम्मिए जाव आगमिस्साणं दुल्लहबोहिए यावि भवइ। एवं खलु समणाउसो! तस्स निदानस्स इमेतारूवे पावए फलविवागे जं णो संचाएतिं केवलिपन्नत्तं धम्मं पडिसुणेत्तए।
Sutra Meaning : શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે ઘણા નિર્ગ્રન્થ – નિર્ગ્રન્થીને આમંત્રિત કરીને આ પ્રમાણે કહ્યું – પ્રશ્ન – હે આર્યો ! શ્રેણિક રાજા અને ચેલ્લણા દેવીને જોઈને આવા પ્રકારનો અધ્યવસાય યાવત્‌ વિચાર ઉત્પન્ન થયો કે, અહો ! શ્રેણિક રાજા મહર્દ્ધિક છે યાવત્‌ આ શ્રેષ્ઠ થશે ? અહો ! ચેલ્લણા દેવી મહર્દ્ધિક છે યાવત્‌ આ શ્રેષ્ઠ થશે ? હે આર્યો ! શું આ વૃત્તાંત યથાર્થ છે? ઉત્તર – હા, ભગવંત ! આ વૃત્તાંત યથાર્થ છે. હે આયુષ્યમાન્‌ શ્રમણો ! મેં ધર્મનું નિરૂપણ કરેલ છે. આ નિર્ગ્રન્થ પ્રવચન જ સત્ય છે, શ્રેષ્ઠ છે, પ્રતિપૂર્ણ છે, અદ્વિતીય છે, શુદ્ધ છે, ન્યાયસંગત છે, શલ્યોનો સંહાર કરનારુ છે. સિદ્ધિ – મુક્તિ – નિર્યાણ અને નિર્વાણનો માર્ગ છે. આ જ યથાર્થ છે. સદા શાશ્વત છે અને બધા દુઃખોથી મુક્ત થવાનો આ જ માર્ગ છે. આ સર્વજ્ઞ પ્રજ્ઞપ્ત ધર્મના આરાધક સિદ્ધ, બુદ્ધ, મુક્ત થઈને નિર્વાણ પ્રાપ્ત થાય છે. સર્વે દુઃખોનો અંત કરે છે. જો કોઈ નિર્ગ્રન્થ કેવલિ પ્રરૂપિત ધર્મની આરાધના માટે ઉપસ્થિત થઈને આરાધના કરતા ભૂખ – તરસ, ઠંડી – ગરમી આદિ અનેક પરિગ્રહ અને ઉપસર્ગોથી પીડિત થતા પણ કામવાસનાનો પ્રબળ ઉદય થઈ જાય અને તે ઉદિપ્ત કામ – વાસનાના શમન માટે પ્રયત્ન કરતો હોય ત્યારે વિશુદ્ધ માતા – પિતાના પક્ષના ઉગ્રવંશીય કે ભોગવંશીય રાજકુમારને આવતા – જતા જુએ. તેમાંથી કોઈના ઘરમાં પ્રવેશ કરતા કે નીકળતી વખતે છત્ર ઝારી આદિ ગ્રહણ કરેલા અનેક દાસ – દાસી, નોકર અને કર્મકર પુરુષો આગળ – આગળ ચાલતા હોય. ત્યારપછી તે રાજકુમારની આગળ ઉત્તમ અશ્વ, બંને બાજુ ગજરાજ અને પાછળ – પાછળ શ્રેષ્ઠ સુસજ્જિત રથ ચાલતો હોય અને તે અનેક પગે ચાલનારા પુરુષોથી ઘેરાયેલો રહેતો હોય. એક નોકર સફેદ છત્ર ધરેલો, એક ઝારી લીધેલ, એક તાડપત્રના પંખા સાથે, એક શ્વેત ચામર ઢોળતો અને અનેક નોકરો નાના – નાના પંખા લઈને ચાલતા હોય. એ રીતે તેના પ્રાસાદમાં એ રાજકુમાર વારંવાર આવતો – જતો હોય. દૈદીપ્યમાન કીર્તિવાળો તે રાજકુમાર સમયાનુસાર સ્નાન, બલિકર્મ યાવત્‌ બધા અલંકારોથી વિભૂષિત થઈ સારી રાત્રિ દીપજ્યોતથી ઝગમગતી વિશાળ કૂટાગાર શાળાના સર્વોચ્ચ સિંહાસન ઉપર બેસતો હોય – યાવત્‌ – સ્ત્રીઓના વિશાળ વૃંદથી ઘેરાયેલો રહેતો હોય. નિપુણ પુરુષો દ્વારા થતા નૃત્ય જોતો, ગીત – વીણા – ગુટિત – ઘન મૃદંગ – માદલ આદિ વાદ્યોનો મધુર ધ્વનિ સાંભળતો એવો અને આ પ્રમાણે ઔદારિક એવા માનુષિક કામભોગોને – શબ્દાદિ પાંચેય વિષયોને ભોગવતો હોય. તે કોઈ કાર્યને વશ એક નોકરને બોલાવે તો ચાર – પાંચ નોકર આવતા હોય અને પૂછતા હોય કે અમે શું કરીએ ? શું લાવીએ ? શું આપીએ ? શું આચરણ કરીએ ? તમારી અભિલાષા શું છે ? તમને કયો પદાર્થ પ્રિય છે ? આ બધું જોઈને કોઈ સાધુ નિદાન કરે કે – જો મારા તપ – નિયમ અને બ્રહ્મચર્ય પાલનનું કોઈ ફળ હોય તો હું પણ ભવિષ્યમાં રાજકુમારની જેમ માનુષિક કામભોગ ભોગવું. હે આયુષ્યમાન્‌ શ્રમણો ! તે નિર્ગ્રન્થ – સાધુ નિદાન કરીને, નિદાન શલ્ય સંબંધી સંકલ્પોની આલોચના, પ્રતિક્રમણ કર્યા સિવાય – જીવનની અંતિમ ક્ષણોમાં દેહને છોડીને – કોઈ એક દેવલોકમાં મોટી ઋદ્ધિવાળો યાવત્‌ ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિવાળા દેવતારૂપે ઉત્પન્ન થાય – આયુસ્થિતિ, ભવસ્થિતિનો ક્ષય કરીને તે દેવલોકથી ચ્યવી શુદ્ધ માતા અને પિતાના પક્ષવાળા ઉગ્રકુળ કે ભોગકુળમાં પુત્રરૂપે ઉત્પન્ન થાય છે ત્યાં તે બાળક સુકુમાર હાથ – પગ વાળો – યાવત્‌ – સુંદર રૂપવાળો થાય છે. બાલ્યકાળ વીત્યા પછી તથા વિજ્ઞાનની વૃદ્ધિ થતા તે યૌવનને પ્રાપ્ત કરનારો થાય છે. તે સમયે સ્વયં પિતા સંબંધી સંપત્તિ પ્રાપ્ત કરે છે. પ્રાસાદથી જતા – આવતા તેની આગળ – આગળ ઘોડાઓ ચાલે છે – યાવત્‌ – તમને શું પ્રિય છે ? આદિ પૂર્વવત્‌. પ્રશ્ન – આવા પ્રકારની ઋદ્ધિથી યુક્ત તે પુરુષને તપ અને સંયમના મૂર્તરૂપ એવા – શ્રમણ કે બ્રાહ્મણ કેવલિ પ્રરૂપિત ધર્મ કહે છે ? ઉત્તર – હા, કહે છે. પ્રશ્ન – શું તે ઉપદેશ સાંભળે છે ? ઉત્તર – આ સંભવ નથી, કેમ કે તે ધર્મશ્રવણને યોગ્ય નથી. કેમ કે તે અનંત ઇચ્છાવાળો, મહારંભી, મહાપરિગ્રહી અને અધાર્મિક યાવત્‌ દક્ષિણ દિશાવર્તી નરકમાં નૈરયિક પણે ઉત્પન્ન થાય છે અને ભવિષ્યમાં પણ દુર્લભ બોધી થાય છે. હે આયુષ્યમાન્‌ શ્રમણો !... તે નિદાનશલ્યનો જ આ વિપાક છે. તેથી જ તે કેવલિ પ્રરૂપિત ધર્મ શ્રમણ કરી શકતો નથી. એ પ્રમાણે પહેલું નિયાણું જાણવુ.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] ajjotti! Samane bhagavam mahavire te bahave niggamtha niggamthio ya amamtetta evam vadasi–seniyam rayam chellanam devim pasitta imetaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samupajjittha–aho nam senie raya mahiddhie mahajjuie mahabbale mahayase mahesakkhe, je nam nhate kayabalikamme kayakouya mamgala payachchhitte savvalamkaravibhusite chellanadevie saddhim oralaim manussagaim bhogabhogaim bhumjamane viharati. Na me dittha deva devalogamsi sakkham khalu ayam deve. Jati imassa suchariyassa tava niyama bambhacheravasassa kallane phalavittivisese atthi, tam vayamavi agamessaim imaim eyaruvaim oralaim manussagaim bhogabhogaim bhumjamana viharamo– settam sahu. Aho nam chellana devi mahiddhiya mahajjuiya mahabbala mahayasa mahesakkha sundara, ja nam nhaya kayabalikamma kayakouya mamgala payachchhitta savvalamkaravibhusita seniena ranna saddhim oralaim manussagaim bhogabhogaim bhumjamani viharati. Na me dittha devio devalogammi, sakkham khalu iyam devi. Jai imassa suchariyassa tava niyama bambhacheravasassa kallane phalavittivisese atthi, tam vayamavim agamissaim imaim eyaruvaim oralaim manussagaim bhogabhogaim bhumjamanio viharamo–settam sahu. Se nunam ajjo! Atthe samatthe? Hamta atthi. Evam khalu samanauso! Mae dhamme pannatte–inameva niggamthe pavayane sachche anuttare padipunne kevale samsuddhe neaue sallagattane siddhimagge muttimagge nijjanamagge nivvanamagge avitahamavisamdhi savvadukkhappahinamagge. Ittham thiya jiva sijjhamti bujjhamti muchchamti parinivvayamti savvadukkhanamamtam karemti. Jassa nam dhammassa niggamthe sikkhae uvatthie viharamane pura digimchhae pura pivasae pura vatatavehim putthe viruvaruvehi ya parisahovasaggehim udinnakamajae yavi viharejja. Se ya parakkamejja. Se ya parakkamamane pasejja–se je ime bhavamti uggaputta mahamauya, bhogaputta mahamauya, etesi nam annatarassa atijayamanassa va nijjayamanassa va purao maham dasi dasa kimkara kamma kara purisa payattaparikkhittam chhattam bhimgaram gahaya nigachchhati. Tadanamtaram cha nam purato maham asa asavara ubhao tesim naga nagavara pitthao raha rahavara rahasamgelli. Se nam uddhariyaseyachchhatte abbhuggatabhimgare paggahiyataliyamte paviyannaseyachamaravala-viyanie abhikkhanam atijatiya-nijjatiya-sappabhase puvvavaram cha nam nhate kayabalikamme kayakouya mamgala payachchhitte sirasa nhae kamthemalakade aviddhamani suvanne kappiyamala-maulimaudabaddhasarire asattosattavaggharita sonisutta malladamakalave ahata vattha parihie-chamdanukkhittagatasarire mahatimahaliyae kudagarasalae mahatimahalayamsi sayanijjamsi duhato unnate majjhe natagambhire vannao savvaratinienam jotina jjhiyayamanenam itthigummaparivude mahatahata natta gita vaiya tamti tala tala tudiya ghana muimga maddala paduppavaiyaravenam oralaim manussagaim bhogabhogaim bhumjamane viharati. Tassa nam egamavi anavemanassa java chattari pamcha avutta cheva abbhutthemti. Bhana sami! Kim karemo? Kim aharamo? Kim uvanemo? Kim achetthamo? Kim bhe hiyaichchhitam? Kim bhe asagassa sadati? Jam pasitta niggamthe nidanam kareti–jai imassa suchariyassa tava niyama bambhacheravasassa kallane phalavittivisese atthi, tam ahamavi agamissaim imaim eyaruvaim oralaim manussagaim bhogabhogaim bhumjamane viharami–settam sahu. Evam khalu samanauso! Niggamthe nidanam kichcha tassa thanassa analoiyappadikkamte kalamase kalam kichcha annataresu devalogesu devattae uvavattaro bhavati – mahiddhiesu java chiratthitiesU.Se nam tattha deve bhavati mahiddhie java bhumjamane viharati. Se nam tao devalogato aukkhaenam bhavakkhaenam thitikkhaenam anamtaram chayam chaitta se je ime bhavamti uggaputta mahamauya, bhogaputta mahamauya, etesi nam anna-taramsi kulamsi puttattae pachchayati. Se nam tattha darae bhavati– sukumalapanipae java suruve. Tae nam se darae umukkabalabhave vinnaya-parinayamitte jovvanagamanupatte sayameva petiyam dayam padivajjati. Tassa nam atijayamanassa va nijjayamanassa va purao maham dasi dasa kimkara kammakara purisa payattaparikkhittam chhattam bhimgaram gahaya nigachchhati java kim bhe asagassa sadati? Tassa nam tahappagarassa purisajatassa taharuve samane va mahane va ubhao kalam kevalipannattam dhammamaikkhejja? Hamta aikkhejja. Se nam bhamte! Padisunejja? No inatthe samatthe, abhavie nam se tassa dhammassa savanayae. Se ya bhavai–mahichchhe maharambhe mahapariggahe ahammie java agamissanam dullahabohie yavi bhavai. Evam khalu samanauso! Tassa nidanassa imetaruve pavae phalavivage jam no samchaetim kevalipannattam dhammam padisunettae.
Sutra Meaning Transliteration : Shramana bhagavamta mahavire ghana nirgrantha – nirgranthine amamtrita karine a pramane kahyum – Prashna – he aryo ! Shrenika raja ane chellana devine joine ava prakarano adhyavasaya yavat vichara utpanna thayo ke, Aho ! Shrenika raja maharddhika chhe yavat a shreshtha thashe\? Aho ! Chellana devi maharddhika chhe yavat a shreshtha thashe\? He aryo ! Shum a vrittamta yathartha chhe? Uttara – ha, bhagavamta ! A vrittamta yathartha chhe. He ayushyaman shramano ! Mem dharmanum nirupana karela chhe. A nirgrantha pravachana ja satya chhe, shreshtha chhe, pratipurna chhe, advitiya chhe, shuddha chhe, nyayasamgata chhe, shalyono samhara karanaru chhe. Siddhi – mukti – niryana ane nirvanano marga chhe. A ja yathartha chhe. Sada shashvata chhe ane badha duhkhothi mukta thavano a ja marga chhe. A sarvajnya prajnyapta dharmana aradhaka siddha, buddha, mukta thaine nirvana prapta thaya chhe. Sarve duhkhono amta kare chhe. Jo koi nirgrantha kevali prarupita dharmani aradhana mate upasthita thaine aradhana karata bhukha – tarasa, thamdi – garami adi aneka parigraha ane upasargothi pidita thata pana kamavasanano prabala udaya thai jaya ane te udipta kama – vasanana shamana mate prayatna karato hoya tyare vishuddha mata – pitana pakshana ugravamshiya ke bhogavamshiya rajakumarane avata – jata jue. Temamthi koina gharamam pravesha karata ke nikalati vakhate chhatra jhari adi grahana karela aneka dasa – dasi, nokara ane karmakara purusho agala – agala chalata hoya. Tyarapachhi te rajakumarani agala uttama ashva, bamne baju gajaraja ane pachhala – pachhala shreshtha susajjita ratha chalato hoya ane te aneka page chalanara purushothi gherayelo raheto hoya. Eka nokara sapheda chhatra dharelo, eka jhari lidhela, eka tadapatrana pamkha sathe, eka shveta chamara dholato ane aneka nokaro nana – nana pamkha laine chalata hoya. E rite tena prasadamam e rajakumara varamvara avato – jato hoya. Daidipyamana kirtivalo te rajakumara samayanusara snana, balikarma yavat badha alamkarothi vibhushita thai sari ratri dipajyotathi jhagamagati vishala kutagara shalana sarvochcha simhasana upara besato hoya – yavat – striona vishala vrimdathi gherayelo raheto hoya. Nipuna purusho dvara thata nritya joto, gita – vina – gutita – ghana mridamga – madala adi vadyono madhura dhvani sambhalato evo ane a pramane audarika eva manushika kamabhogone – shabdadi pamcheya vishayone bhogavato hoya. Te koi karyane vasha eka nokarane bolave to chara – pamcha nokara avata hoya ane puchhata hoya ke ame shum karie\? Shum lavie\? Shum apie\? Shum acharana karie\? Tamari abhilasha shum chhe\? Tamane kayo padartha priya chhe\? A badhum joine koi sadhu nidana kare ke – Jo mara tapa – niyama ane brahmacharya palananum koi phala hoya to hum pana bhavishyamam rajakumarani jema manushika kamabhoga bhogavum. He ayushyaman shramano ! Te nirgrantha – sadhu nidana karine, nidana shalya sambamdhi samkalponi alochana, pratikramana karya sivaya – Jivanani amtima kshanomam dehane chhodine – Koi eka devalokamam moti riddhivalo yavat utkrishta sthitivala devatarupe utpanna thaya – Ayusthiti, bhavasthitino kshaya karine te devalokathi chyavi shuddha mata ane pitana pakshavala ugrakula ke bhogakulamam putrarupe utpanna thaya chhe tyam te balaka sukumara hatha – paga valo – yavat – sumdara rupavalo thaya chhe. Balyakala vitya pachhi tatha vijnyanani vriddhi thata te yauvanane prapta karanaro thaya chhe. Te samaye svayam pita sambamdhi sampatti prapta kare chhe. Prasadathi jata – avata teni agala – agala ghodao chale chhe – yavat – tamane shum priya chhe\? Adi purvavat. Prashna – ava prakarani riddhithi yukta te purushane tapa ane samyamana murtarupa eva – shramana ke brahmana kevali prarupita dharma kahe chhe\? Uttara – ha, kahe chhe. Prashna – shum te upadesha sambhale chhe\? Uttara – a sambhava nathi, kema ke te dharmashravanane yogya nathi. Kema ke te anamta ichchhavalo, maharambhi, mahaparigrahi ane adharmika yavat dakshina dishavarti narakamam nairayika pane utpanna thaya chhe ane bhavishyamam pana durlabha bodhi thaya chhe. He ayushyaman shramano !... Te nidanashalyano ja a vipaka chhe. Tethi ja te kevali prarupita dharma shramana kari shakato nathi. E pramane pahelum niyanum janavu.