Sutra Navigation: Mahanishith ( મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1117192
Scripture Name( English ): Mahanishith Translated Scripture Name : મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

अध्ययन-३ कुशील लक्षण

 Translated Chapter :

અધ્યયન-૩ કુશીલ લક્ષણ
Section : Translated Section :
Sutra Number : 492 Category : Chheda-06
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] (१) से भयवं जइ एवं ता किं पंच-मंगलस्स णं उवहाणं कायव्वं (२) गोयमा पढमं नाणं तओ दया, दयाए य सव्व-जग-जीव-पाण-भूय-सत्ताणं अत्तसम-दरिसित्तं (३) सव्व-जग-जीव-पाण-भूय-सत्ताणं-अत्तसम-दंसणाओ य तेसिं चेव संघट्टण-परियावण-किलावणोद्दावणाइ-दुक्खु-पायण-भय-विवज्जणं, (४) तओ अणासवो, अणासवाओ य संवुडासवदारत्तं, संवुडासव-दारत्तेणं च दमो पसमो (५) तओ य सम-सत्तु-मित्त-पक्खया, सम-सत्तु-मित्त-पक्खयाए य अराग-दोसत्तं, तओ य अकोहया अमाणया अमायया अलोभया, अकोह-माण-माया-लोभयाए य अकसायत्तं (६) तओ य सम्मत्तं, समत्ताओ य जीवाइ-पयत्थ-परिन्नाणं, तओ य सव्वत्थ-अपडिबद्धत्तं, सव्वत्थापडिबद्धत्तेण य अन्नाण-मोह-मिच्छत्तक्खयं (७) तओ विवेगो, विवागाओ य हेय-उवाएय-वत्थु-वियालेणे-गंत-बद्ध-लक्खत्तं, तओ य अहिय-परिच्चाओ हियायरणे य अच्चंतमब्भुज्जमो; (८) तओ य परमपवि-त्तुत्तम-खंतादिदसविह-अहिंसा-लक्खण-धम्माणुट्ठाणेक्क-करण-कारवणासत्त-चित्तया, (९) तओ य खंतादिदसविहअहिंसा लक्खण-धम्माणुट्ठाणिक्क-करण-कारावणा-सत्त-चित्तयाए य। सव्वुत्तमां खंती, सव्वुत्तमं मिउत्तं, सव्वुत्तमं अज्जव-भावत्तं, सव्वुत्तमं सबज्झब्भं-तरं, सव्व-संग-परिच्चागं, सव्वुत्तमं सबज्झब्भंतर-दुवालसविह-अच्चंत-घोर-वीरुग्ग-कट्ठ-तव-चरणानु-ट्ठाणाभिरमणं, सव्वुत्तमं सत्तर-सविह-कसिणसंजमाणुट्ठाणपरिपालणेक्क-बद्ध-लक्खत्तं सव्वुत्तमं सच्चगिरणं छक्काय-हियं अनिगूहिय-बल-वीरिय-पुरिसक्कार-परक्कम-परितोलणं च। सव्वुत्तम-सज्झायझाण-सलिलेणं पावकम्म-मल-लेव-पक्खालणं ति। सव्वुत्तमुत्तमं आकिंचणं सव्वुत्तमुत्तमं परम-पवित्तुत्तम-सव्व-भाव-भावंतरेहि णं सुविसुद्ध-सव्वदोस विप्पमुक्क-णवगुत्ती-सणाह-अट्ठारस-परिहारट्ठाण-परिवेढिय-सुद्धुद्धर-घोर-बंभ वय-धारणं ति। (१०) तओ एएसिं चेव सव्वुत्तम-खंती-मद्दव-अज्जव-मुत्ती-तव-संजम-सच्च-सोय-आकिं-चन-सुदुद्धर-बंभवय-धारण समुट्ठाणेणं च सव्व-समारंभ-विवज्जणं। (११) तओ य–पुढवि दगागनि-वाऊ-वणप्फई-बि-ति-चउ-पंचिंदियाणं तहेव, अजीव-काय संरंभं-समारंभारंभाणं च मनो-वइ-काय-तिएणं तिविहं तिविहेणं सोइंदियादि-संवरण-आहारादि-सण्णा विप्पजढत्ताए वोसिरणं; (१२) तओ य अट्ठारस-सीलंग-सहस्स-धारित्तं, अमलिय-अट्ठारस-सीलंग-सहस्स-धारणेणं च अखलिय-अखंडिय-अमलिय अविरा-हिय-सुट्ठुग्गुग्गयर-विचित्ताभिग्गह-निव्वाहणं; । (१३) तओ य सुर-मनुय-तिरिच्छोईरिय-घोर परिसहोवसग्गाहियासणं समकरणेणं, तओ य अहोरायाइ-पडिमासुं महा-पयत्तं; (१४) तओ निप्पडिकम्म-सरीरया, निप्पडिकम्म-सरीरत्ताए य सुक्कज्झाणे निप्पकंपत्तं, तओ य अनाइ-भव-परंपर-संचिय-असेस-कम्मट्ठ-रासि-खयं अनंत-नाण-दंसण-धारित्तं च, चउगइ-भव-चारगाओ निप्फेडं सव्व-दुक्ख-विमोक्खं मोक्ख-गमनं च; (१५) तत्थ अदिट्ठ-जम्म-जरा-मरणाणिट्ठ-संपओगिट्ठ-वियोय-संतावुव्वेवग-अयसब्भक्खाणं मह-वाहि-वेयणा-रोग-सोग-दारिद्द-दुक्ख-भय-वेमणस्सत्तं, (१६) तओ य एगंतियं अच्चंतियं सिव-मयलमक्खयं धुवं परम-सासयं निरं-तरं सव्वुत्तमं सोक्खं ति, (१७) ता सव्वमेवेयं नाणाओ पवत्तेज्जा। (१) ता गोयमा एगंतिय-अच्चंतिय-परम-सासय-धुव-निरंतर-सव्वुत्तम-सोक्ख-कंखुणा पढम -यरमेव तावायरेणं सामइयमाइयं लोग-बिंदुसार-पज्जवसाणं दुवालसंगं सुयनाणं, (२) कालंबिलादि-जहुत्त-विहिणोवहाणेणं हिंसादीयं च तिविहं तिविहेणं पडिक्कंतेण य, (३) सर-वंजन-मत्ता-बिंदुपयक्खरानूनगं पय-च्छेद-घोस-बद्धयाणुपुव्वि-पुव्वानुपुव्वी अनानु-पुव्वीए सुविसुद्धं अचोरिक्कायएण एगत्तणेणं सुविन्नेयं। (४) तं च गोयमा अनिहणोरपार-सुविच्छिन्न-चरमोयहि मियसुदुरवगाहं सयल-सोक्ख-परम-हेउ-भूयं च (५) तस्स य सयल-सोक्ख-हेउ-भूयाओ न इट्ठ-देवया-नमोक्कारविरहिए केई पारं गच्छेज्जा। (६) इट्ठ-देवयाणं च णमोक्कारं पंचमंगलमेव गोयमा नो न मन्नंति। (७) ता नियमओ पंचमंगलस्सेव पढमं ताव विणओवहाणं कायव्वं ति॥
Sutra Meaning : ભગવન્‌ ! જો એમ છે તો શું પંચમંગલના ઉપધાન કરવા જોઈએ ? ગૌતમ ! પહેલું જ્ઞાન – પછી દયા એટલે સંયમ અર્થાત્‌ જ્ઞાનથી ચારિત્ર – દયા પાલન થાય છે. દયાથી સર્વ જગતના તમામ જીવો, પ્રાણો, ભૂતો, સત્ત્વોને પોતાના સમાન દેખનારો થાય છે. તેથી બીજા જીવોને સંઘટ્ટન કરવા, પરિતાપના – કિલામણા – ઉપદ્રવાદિ દુઃખ ઉત્પાદન કરવા, ભય પમાડવા, ત્રાસ આપવા ઇત્યાદિથી દૂર રહેનાર થાય છે. એમ કરવાથી કર્મનો આશ્રવ થતો નથી. તેનાથી કર્મ આવવાના કારણભૂત આશ્રવ દ્વારો બંધ થાય છે તેથી ઇંદ્રિય દમન ઉપશમ થાય. તેનાથી શત્રુ – મિત્રમાં સમાનભાવ સહિતપણુ થાય છે. શત્રુ – મિત્ર પ્રત્યે સમાનભાવથી રાગ – દ્વેષ રહિતપણું, તેનાથી ક્ષમા, નમ્રતા, સરળતા, નિર્લોભતા થવાથી કષાય રહિતપણું પ્રાપ્ત થાય. તેનાથી સમ્યક્‌ત્વ ઉત્પન્ન થાય, તેનાથી અજ્ઞાન, મોહ, મિથ્યાત્વનો ક્ષય થાય છે. તેથી વિવેક આવે. વિવેકથી હેય ઉપાદેય પદાર્થોની યથાર્થ વિચારણા તેમજ એકાંત મોક્ષ માટે દૃઢ નિશ્ચય થાય છે. તેથી અહિતનો પરિત્યાગ અને હિતનું આચરણ થાય તેવા કાર્યમાં અતિશય ઉદ્યમ કરનારો થાય. પછી ઉત્તરોત્તર પરમાર્થ સ્વરૂપ પવિત્ર ઉત્તમ – ક્ષમાદિ દશ પ્રકારનો અહિંસા લક્ષણ ધર્માનુષ્ઠાન કરવા અને કરાવવામાં એકાગ્ર અને આસક્ત ચિત્તવાળો થાય છે. પછી અહિંસા લક્ષણાદિ ધર્મનું અનુષ્ઠાનોનું સેવન કરવા – કરાવવાનું. તેમાં એકાગ્રતા અને આસક્ત ચિત્ત આત્માને સર્વોત્તમ એવી ક્ષમા – મૃદુતા – સરળતા તથા બાહ્ય ધન, સુવર્ણાદિ પરિગ્રહ અને કામ – ક્રોધાદિ અભ્યંતર પરિગ્રહ સ્વરૂપ સર્વ સંગનો પરિત્યાગ થાય. સર્વોત્તમ એવા અત્યંત ઘોર, વીર, ઉગ્ર, કષ્ટવાળા તપ અને ચરણના અનુષ્ઠાનોમાં આત્મ રમણતા અને પરમાનંદ પ્રગટ થાય છે. આગળ સર્વોત્તમ ૧૭ પ્રકારે સંયમાનુષ્ઠાન પાલન કરવાને બદ્ધલક્ષણપણું પ્રાપ્ત થાય. સર્વોત્તમ સત્ય વાણી બોલવી, છકાય જીવોનું હિત, પોતાનું બળ, વીર્ય, પુરુષાર્થ, પરાક્રમ છૂપાવ્યા વિના મોક્ષમાર્ગ સાધનામાં કટિબદ્ધ થયેલ, સ્વાધ્યાય – ધ્યાનરૂપી જળ વડે પાપકર્મરૂપી મલના લેપને ધોનારો થાય છે. વળી અકિંચનતા, પરમ પવિત્રતા યુક્ત, સર્વ ભાવયુક્ત, સુવિશુદ્ધ સર્વ દોષ રહિત, નવગુપ્તિ સહિત ૧૮ પ્રકારના અબ્રહ્મનો ત્યાગ કરનાર થાય છે. ત્યારપછી આ સર્વોત્તમ ક્ષમા, નમ્રતા, સરળતા, નિર્લોભતા, તપ, સંયમ, સત્ય, શૌચ, આકિંચન્ય, અતિ દુર્ધર, બ્રહ્મવ્રત ધારણ કરવું, ઇત્યાદિ શુભ અનુષ્ઠાનોથી સર્વ સમારંભનો ત્યાગ કરનાર થાય છે. પછી પૃથ્વી, પાણી, અગ્નિ, વાયુ, વનસ્પતિરૂપ સ્થાવર જીવો બે, ત્રણ, ચાર, પાંચ ઇન્દ્રિયવાળા જીવોનું તથા અજીવકાયના સંરંભ, સમારંભ, આરંભને મન – વચન – કાયાથી ત્રિવિધ ત્રિવિધે શ્રોત્રાદિ ઇન્દ્રિયોના વિષયોના સંવરપૂર્વક આહારાદિ ચાર સંજ્ઞાઓનો ત્યાગ કરીને પાપોને વોસિરાવે છે. પછી નિર્મળ ૧૮૦૦૦ શીલાંગ ધારણ કરનાર હોવાથી અસ્ખલિત, અખંડિત, અમલિન, અવિરાધિત, સુંદર, ઉગ્ર – ઉગ્રતર, આશ્ચર્ય ઉત્પન્ન કરનાર અભિગ્રહોનો નિર્વાહ કરનાર થાય છે. પછી દેવ, મનુષ્ય, તિર્યંચે કરેલા ઘોર પરીષહ ઉપસર્ગોને સમભાવે સહન કરનાર થાય છે. પછી અહોરાત્રાદિ પ્રતિમા વિશે મહાપ્રયત્ન કરનાર થાય છે. પછી શરીરની મમતા વગરનો થાય છે. શરીર નિષ્પ્રતિકર્મપણા વાળો થવાથી શુક્લ ધ્યાનમાં અડોલપણુ પામે છે. પછી અનાદિ ભવ પરંપરાથી એકઠા કરેલા સમગ્ર આઠ પ્રકારના કર્મરાશિનો ક્ષય કરનાર બને છે. ચારે ગતિ રૂપ ભવના કેદખાનામાંથી બહાર નીકળી, સર્વ દુઃખથી વિમુક્ત બની, મોક્ષમાં ગમન કરનારો થાય છે. ત્યાં હંમેશા જન્મ – જરા – મરણ – અનિષ્ટ સંયોગ – ઇષ્ટ વિયોગ – સંતાપ – ઉદ્વેગ – અપયશ – વેદના આદિ દુઃખો હોતા નથી. ત્યાં એકાંતિક, આત્યંતિક, નિરુપદ્રવતાવાળું, મળેલું ફરી ચાલ્યું ન જાય તેવું, અક્ષય, ધ્રુવ, શાશ્વત, નિરંતર, સર્વોત્તમ સુખ મોક્ષમાં હોય છે. આ સર્વ સુખનું મૂળ કારણ જ્ઞાન છે. જ્ઞાનથી જ પ્રવૃત્તિ શરૂ થાય છે. એકાંતિક, આત્યંતિક, પરમ શાશ્વત સુખેચ્છુએ પહેલાં તો સાદર સામાયિકથી બિંદુસાર સુધી શ્રુતજ્ઞાન કાલગ્રહણ વિધિ સહિત, આયંબિલાદિ તપ, શાસ્ત્રોક્ત વિધિથી વહેવા. હિંસાદિ પાંચેને ત્રિવિધ ત્રિવિધે ત્યાગ કરીને પાપનું પ્રતિક્રમણ કરીને સૂત્રોના સ્વર, વ્યંજન, માત્રા, બિંદુ, પદ, અક્ષર, હિનાધિક ન બોલાય તેમ પદચ્છેદ દોષ, ગાથાબદ્ધ ક્રમસર, પૂર્વાનુપૂર્વી આદિ યુક્ત જ્ઞાન એકાંતે સુંદર સમજવું. ગૌતમ ! અનાદિ – અનંત, અપાર, અતિ વિશાળ એવા સ્વયંભૂરમણ સમુદ્રવત્‌ દુરવગાહ્ય અને સર્વ સુખના હેતુભૂત એવા આ જ્ઞાનસમુદ્રને પાર પામવા ઇષ્ટદેવતાને નમસ્કાર કરવો જોઈએ, તે વિના પાર ન પામી શકાય. ગૌતમ! તે ઇષ્ટ દેવ એટલે નવકાર અર્થાત્‌ પંચમંગલ. તે સિવાય કોઈ ઇષ્ટદેવ મંગલ સ્વરૂપ નથી. માટે પહેલાં પંચમંગલનું ઉપધાન કરવું.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] (1) se bhayavam jai evam ta kim pamcha-mamgalassa nam uvahanam kayavvam (2) goyama padhamam nanam tao daya, dayae ya savva-jaga-jiva-pana-bhuya-sattanam attasama-darisittam (3) savva-jaga-jiva-pana-bhuya-sattanam-attasama-damsanao ya tesim cheva samghattana-pariyavana-kilavanoddavanai-dukkhu-payana-bhaya-vivajjanam, (4) tao anasavo, anasavao ya samvudasavadarattam, samvudasava-darattenam cha damo pasamo (5) tao ya sama-sattu-mitta-pakkhaya, sama-sattu-mitta-pakkhayae ya araga-dosattam, tao ya akohaya amanaya amayaya alobhaya, akoha-mana-maya-lobhayae ya akasayattam (6) tao ya sammattam, samattao ya jivai-payattha-parinnanam, tao ya savvattha-apadibaddhattam, savvatthapadibaddhattena ya annana-moha-michchhattakkhayam (7) tao vivego, vivagao ya heya-uvaeya-vatthu-viyalene-gamta-baddha-lakkhattam, tao ya ahiya-parichchao hiyayarane ya achchamtamabbhujjamo; (8) tao ya paramapavi-ttuttama-khamtadidasaviha-ahimsa-lakkhana-dhammanutthanekka-karana-karavanasatta-chittaya, (9) tao ya khamtadidasavihaahimsa lakkhana-dhammanutthanikka-karana-karavana-satta-chittayae ya. Savvuttamam khamti, savvuttamam miuttam, savvuttamam ajjava-bhavattam, savvuttamam sabajjhabbham-taram, savva-samga-parichchagam, savvuttamam sabajjhabbhamtara-duvalasaviha-achchamta-ghora-virugga-kattha-tava-charananu-tthanabhiramanam, savvuttamam sattara-saviha-kasinasamjamanutthanaparipalanekka-baddha-lakkhattam savvuttamam sachchagiranam chhakkaya-hiyam aniguhiya-bala-viriya-purisakkara-parakkama-paritolanam cha. Savvuttama-sajjhayajhana-salilenam pavakamma-mala-leva-pakkhalanam ti. Savvuttamuttamam akimchanam savvuttamuttamam parama-pavittuttama-savva-bhava-bhavamtarehi nam suvisuddha-savvadosa vippamukka-navagutti-sanaha-attharasa-pariharatthana-parivedhiya-suddhuddhara-ghora-bambha vaya-dharanam ti. (10) tao eesim cheva savvuttama-khamti-maddava-ajjava-mutti-tava-samjama-sachcha-soya-akim-chana-sududdhara-bambhavaya-dharana samutthanenam cha savva-samarambha-vivajjanam. (11) tao ya–pudhavi dagagani-vau-vanapphai-bi-ti-chau-pamchimdiyanam taheva, ajiva-kaya samrambham-samarambharambhanam cha mano-vai-kaya-tienam tiviham tivihenam soimdiyadi-samvarana-aharadi-sanna vippajadhattae vosiranam; (12) tao ya attharasa-silamga-sahassa-dharittam, amaliya-attharasa-silamga-sahassa-dharanenam cha akhaliya-akhamdiya-amaliya avira-hiya-sutthugguggayara-vichittabhiggaha-nivvahanam;. (13) tao ya sura-manuya-tirichchhoiriya-ghora parisahovasaggahiyasanam samakaranenam, tao ya ahorayai-padimasum maha-payattam; (14) tao nippadikamma-sariraya, nippadikamma-sarirattae ya sukkajjhane nippakampattam, tao ya anai-bhava-parampara-samchiya-asesa-kammattha-rasi-khayam anamta-nana-damsana-dharittam cha, chaugai-bhava-charagao nipphedam savva-dukkha-vimokkham mokkha-gamanam cha; (15) tattha adittha-jamma-jara-marananittha-sampaogittha-viyoya-samtavuvvevaga-ayasabbhakkhanam maha-vahi-veyana-roga-soga-daridda-dukkha-bhaya-vemanassattam, (16) tao ya egamtiyam achchamtiyam siva-mayalamakkhayam dhuvam parama-sasayam niram-taram savvuttamam sokkham ti, (17) ta savvameveyam nanao pavattejja. (1) ta goyama egamtiya-achchamtiya-parama-sasaya-dhuva-niramtara-savvuttama-sokkha-kamkhuna padhama -yarameva tavayarenam samaiyamaiyam loga-bimdusara-pajjavasanam duvalasamgam suyananam, (2) kalambiladi-jahutta-vihinovahanenam himsadiyam cha tiviham tivihenam padikkamtena ya, (3) sara-vamjana-matta-bimdupayakkharanunagam paya-chchheda-ghosa-baddhayanupuvvi-puvvanupuvvi ananu-puvvie suvisuddham achorikkayaena egattanenam suvinneyam. (4) tam cha goyama anihanorapara-suvichchhinna-charamoyahi miyasuduravagaham sayala-sokkha-parama-heu-bhuyam cha (5) tassa ya sayala-sokkha-heu-bhuyao na ittha-devaya-namokkaravirahie kei param gachchhejja. (6) ittha-devayanam cha namokkaram pamchamamgalameva goyama no na mannamti. (7) ta niyamao pamchamamgalasseva padhamam tava vinaovahanam kayavvam ti.
Sutra Meaning Transliteration : Bhagavan ! Jo ema chhe to shum pamchamamgalana upadhana karava joie\? Gautama ! Pahelum jnyana – pachhi daya etale samyama arthat jnyanathi charitra – daya palana thaya chhe. Dayathi sarva jagatana tamama jivo, prano, bhuto, sattvone potana samana dekhanaro thaya chhe. Tethi bija jivone samghattana karava, paritapana – kilamana – upadravadi duhkha utpadana karava, bhaya pamadava, trasa apava ityadithi dura rahenara thaya chhe. Ema karavathi karmano ashrava thato nathi. Tenathi karma avavana karanabhuta ashrava dvaro bamdha thaya chhe tethi imdriya damana upashama thaya. Tenathi shatru – mitramam samanabhava sahitapanu thaya chhe. Shatru – mitra pratye samanabhavathi raga – dvesha rahitapanum, tenathi kshama, namrata, saralata, nirlobhata thavathi kashaya rahitapanum prapta thaya. Tenathi samyaktva utpanna thaya, tenathi ajnyana, moha, mithyatvano kshaya thaya chhe. Tethi viveka ave. Vivekathi heya upadeya padarthoni yathartha vicharana temaja ekamta moksha mate dridha nishchaya thaya chhe. Tethi ahitano parityaga ane hitanum acharana thaya teva karyamam atishaya udyama karanaro thaya. Pachhi uttarottara paramartha svarupa pavitra uttama – kshamadi dasha prakarano ahimsa lakshana dharmanushthana karava ane karavavamam ekagra ane asakta chittavalo thaya chhe. Pachhi ahimsa lakshanadi dharmanum anushthanonum sevana karava – karavavanum. Temam ekagrata ane asakta chitta atmane sarvottama evi kshama – mriduta – saralata tatha bahya dhana, suvarnadi parigraha ane kama – krodhadi abhyamtara parigraha svarupa sarva samgano parityaga thaya. Sarvottama eva atyamta ghora, vira, ugra, kashtavala tapa ane charanana anushthanomam atma ramanata ane paramanamda pragata thaya chhe. Agala sarvottama 17 prakare samyamanushthana palana karavane baddhalakshanapanum prapta thaya. Sarvottama satya vani bolavi, chhakaya jivonum hita, potanum bala, virya, purushartha, parakrama chhupavya vina mokshamarga sadhanamam katibaddha thayela, svadhyaya – dhyanarupi jala vade papakarmarupi malana lepane dhonaro thaya chhe. Vali akimchanata, parama pavitrata yukta, sarva bhavayukta, suvishuddha sarva dosha rahita, navagupti sahita 18 prakarana abrahmano tyaga karanara thaya chhe. Tyarapachhi a sarvottama kshama, namrata, saralata, nirlobhata, tapa, samyama, satya, shaucha, akimchanya, ati durdhara, brahmavrata dharana karavum, ityadi shubha anushthanothi sarva samarambhano tyaga karanara thaya chhe. Pachhi prithvi, pani, agni, vayu, vanaspatirupa sthavara jivo be, trana, chara, pamcha indriyavala jivonum tatha ajivakayana samrambha, samarambha, arambhane mana – vachana – kayathi trividha trividhe shrotradi indriyona vishayona samvarapurvaka aharadi chara samjnyaono tyaga karine papone vosirave chhe. Pachhi nirmala 18000 shilamga dharana karanara hovathi askhalita, akhamdita, amalina, aviradhita, sumdara, ugra – ugratara, ashcharya utpanna karanara abhigrahono nirvaha karanara thaya chhe. Pachhi deva, manushya, tiryamche karela ghora parishaha upasargone samabhave sahana karanara thaya chhe. Pachhi ahoratradi pratima vishe mahaprayatna karanara thaya chhe. Pachhi sharirani mamata vagarano thaya chhe. Sharira nishpratikarmapana valo thavathi shukla dhyanamam adolapanu pame chhe. Pachhi anadi bhava paramparathi ekatha karela samagra atha prakarana karmarashino kshaya karanara bane chhe. Chare gati rupa bhavana kedakhanamamthi bahara nikali, sarva duhkhathi vimukta bani, mokshamam gamana karanaro thaya chhe. Tyam hammesha janma – jara – marana – anishta samyoga – ishta viyoga – samtapa – udvega – apayasha – vedana adi duhkho hota nathi. Tyam ekamtika, atyamtika, nirupadravatavalum, malelum phari chalyum na jaya tevum, akshaya, dhruva, shashvata, niramtara, sarvottama sukha mokshamam hoya chhe. A sarva sukhanum mula karana jnyana chhe. Jnyanathi ja pravritti sharu thaya chhe. Ekamtika, atyamtika, parama shashvata sukhechchhue pahelam to sadara samayikathi bimdusara sudhi shrutajnyana kalagrahana vidhi sahita, ayambiladi tapa, shastrokta vidhithi vaheva. Himsadi pamchene trividha trividhe tyaga karine papanum pratikramana karine sutrona svara, vyamjana, matra, bimdu, pada, akshara, hinadhika na bolaya tema padachchheda dosha, gathabaddha kramasara, purvanupurvi adi yukta jnyana ekamte sumdara samajavum. Gautama ! Anadi – anamta, apara, ati vishala eva svayambhuramana samudravat duravagahya ane sarva sukhana hetubhuta eva a jnyanasamudrane para pamava ishtadevatane namaskara karavo joie, te vina para na pami shakaya. Gautama! Te ishta deva etale navakara arthat pamchamamgala. Te sivaya koi ishtadeva mamgala svarupa nathi. Mate pahelam pamchamamgalanum upadhana karavum.