Sutra Navigation: Sutrakrutang ( સૂત્રકૃતાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1101645
Scripture Name( English ): Sutrakrutang Translated Scripture Name : સૂત્રકૃતાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

श्रुतस्कंध-२

अध्ययन-१ पुंडरीक

 Translated Chapter :

શ્રુતસ્કંધ-૨

અધ્યયન-૧ પુંડરીક
Section : Translated Section :
Sutra Number : 645 Category : Ang-02
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : से बेमि–पाईणं वा पडीणं वा उदीणं वा दाहिणं वा संतेगइया मणुस्सा भवंति, तं जहा–आरिया वेगे अनारिया वेगे, उच्चागोया वेगे नियागोया वेगे, कायमंता वेगे हस्समंता वेगे, सुवण्णा वेगे दुवण्णा वेगे, सुरूवा वेगे दुरूवा वेगे। तेसिं च णं खेत्तवत्थूणि परिग्गहियाणि भवंति, तं जहा–‘अप्पयरा वा भुज्जयरा’ वा। तेसिं च णं जणजाणवयाइं परिग्गहियाइं भवंति, तं जहा–‘अप्पयरा वा भुज्जयरा’ वा। तहप्पगारेहिं कुलेहिं आगम्म अभिभूय एगे भिक्खायरियाए समुट्ठिया। सतो वा वि एगे नायओ य उवगरणं च विप्पजहाय भिक्खायरियाए समुट्ठिया। असतो वा वि एगे नायओ य उवगरणं च विप्पजहाय भिक्खायरियाए समुट्ठिया। जे ते सतो वा असतो वा नायओ ‘य उवगरणं च’ विप्पजहाय भिक्खायरियाए समुट्ठिया, पुव्वमेव तेहिं णातं भवति–इह खलु पुरिसे ‘अन्नमण्णं ममट्ठाए’ एवं विप्पडिवेदेति, तं जहा–खेत्तं मे वत्थू मे हिरण्णं मे सुवण्णं मे ‘धणं मे’ धण्णं मे कंसं मे दूसं मे विपुल-धण-कणग-रयण-मणि-मोत्तिय-संख-सिल-प्पवाल-रत्तरयण-संत-सार-सावतेयं मे सद्दा मे रूवा मे गंधा मे फासा मे। एते खलु मे कामभोगा, अहमवि एतेसिं। से मेहावी पुव्वमेव अप्पणा एवं समभिजाणेज्जा–इह खलु मम अन्नतरे दुक्खे रोगातंके समुप्पज्जेज्जा–अणिट्ठे अकंते अप्पिए असुभे अमणुण्णे अमणामे दुक्खे नो सुहे। से हंता! भयंतारो! कामभोगा! मम अन्नतरं दुक्खं रोगायंकं परियाइयह–अनिट्ठं अकंतं अप्पियं असुभं अमणुण्णं अमणामं दुक्खं नो सुहं। माऽहं दुक्खामि वा सोयामि वा जूरामि वा तिप्पामि वा पीडामि वा परितप्पामि वा। इमाओ मे अन्नतराओ दुक्खओ रोगातंकाओ पडिमोयह–अणिट्ठाओ अकंताओ अप्पियाओ असुभाओ अमणुण्णाओ अमणामाओ दुक्खाओ नो सुहाओ। ‘एवमेव नो लद्धपुव्वं’ भवति। इह खलु कामभोगा नो ताणाए वा नो सरणाए वा। पुरिसे वा एगया पुव्विं कामभोगे विप्पजहइ, कामभोगा वा एगया पुव्विं पुरिसं विप्पजहंति। अन्ने खलु कामभोगा, अण्णो अहमंसि। से किमंग पुन वयं अन्नमण्णेहिं कामभोगेहिं मुच्छामो? इति संखाए णं वयं कामभोगे विप्पजहिस्सामो। से मेहावी जाणेज्जा–बाहिरगमेयं, इणमेव उवणीयतरगं, तं जहा–माता मे पिता मे भाया मे ‘भगिणी मे भज्जा मे’ पुत्ता मे ‘णत्ता मे धूया मे पेसा मे सहा मे’ सुही मे सयणसंगंथसंथुया मे। एते खलु मम नायओ, अहमवि एएसिं। से मेहावी पुव्वमेव अप्पणा एवं समभिजाणेज्जा–इह खलु ममं अन्नयरे दुक्खे रोगातंके समुप्पज्जेज्जा–अणिट्ठे अकंते अप्पिए असुभे अमणुण्णे अमणामे दुक्खे नो सुहे। से हंता! भयंतारो! नायओ! इमं मम अन्नयरं दुक्खं रोगातंकं परियाइयह– अनिट्ठं अकंतं अप्पियं असुभं अमणुण्णं अम-णामं दुक्खं नो सुहं। माऽहं दुक्खामि वा सोयामि वा जूरामि वा तिप्पामि वा पीडामि वा परितप्पामि वा। इमाओ मे अन्नत-राओ दुक्खाओ रोगातंकाओ परिमोयह– अणिट्ठाओ अकंताओ अप्पियाओ असुभाओ अमणुण्णाओ अमणामाओ दुक्खाओ नो सुहाओ। एवमेव नो लद्धपुव्वं भवइ। तेसिं वा वि भयंताराणं मम नाययाणं अन्नयरे दुक्खे रोगातंके समुप्पज्जेज्जा–अनिट्ठे अकंते अप्पिए असुभे अमणुण्णे अमणामे दुक्खे नो सुहे। से हंता! अहमेतेसिं भयंताराणं नाययाणं इमं अन्नतरं दुक्खं रोगातंकं परियाइयामि–अनिट्ठं अकंतं अप्पियं असुभं अमणुण्णं अमणामं दुक्खं नो सुहं, ‘मा मे दुक्खंतु वा सोयंतु वा जूरंतु वा तिप्पंतु वा पीडंतु वा परितप्पंतु वा। इमाओ णं अन्नयराओ दुक्खाओ रोगातंकाओ परिमोएमि–अणिट्ठाओ अकंताओ अप्पियाओ असुभाओ अमणुण्णाओ अमणामाओ दुक्खाओ नो सुहाओ एवमेव नो लद्धपुव्वं भवति। अन्नस्स दुक्खं अण्णो नो परियाइयइ, अन्नेन कतं अण्णो नो पडिसंवेदेइ, पत्तेयं जायइ, पत्तेयं मरइ, पत्तेयं चयइ, पत्तेयं उववज्जइ, पत्तेयं ज्झंज्झा, पत्तेयं सण्णा, पत्तेयं मण्णा, पत्तेयं विण्णू, पत्तेयं वेदणा। इति खलु नातिसंजोगा नो ताणाए वा नो सरणाए वा। पुरिसे वा एगया पुव्विं नाइसंजोगे विप्पजहइ, नाइसंजोगा वा एगया पुव्विं पुरिसं विप्पजहंति। अन्ने खलु नातिसंजोगा, अण्णो अहमंसि। से किमंग पुन वयं अन्नमण्णेहिं नाइसंजोगेहिं मुच्छामो? इति संखाए णं वयं नातिसंजोगे विप्पजहिस्सामो। से मेहावी जाणेज्जा–बाहिरगमेयं, इणमेव उवणीयतरगं, तं जहा–हत्था मे पाया मे बाहा मे ऊरू मे उदरं मे सीसं मे आउं मे बलं मे वण्णो मे तया मे छाया मे सोयं मे चक्खुं मे घान मे जिब्भा मे फासा मे ममाति, वयाओ परिजूरइ, तं जहा–आऊओ बलाओ वण्णाओ तयाओ छायाओ सोयाओ चक्खूओ घाणाओ जिब्भाओ फासाओ। सुसंधिता संधी विसंधीभवति, वलितरंगे गाए भवति, किण्हा केसा पालिया भवंति। जं पि य इमं सरीरगं उरालं आहारोवचियं, एयं पि य मे अनुपुव्वेणं विप्पज-हियव्वं भविस्सति। एयं संखाए से भिक्खु भिक्खायरियाए समुट्ठिए दुहओ लोगं जाणेज्जा, तं जहा–जीवा चेव, अजीवा चेव। तसा चेव, थावरा चेव।
Sutra Meaning : સુધર્માસ્વામી જંબૂસ્વામીને કહે છે – હું એમ કહું છું કે – પૂર્વાદિ દિશાઓમાં મનુષ્યો હોય છે. જેવા કે – આર્ય કે અનાર્ય, ઉચ્ચગોત્રીય કે નીચ ગોત્રીય, મહાકાય કે હ્રસ્વકાય, સુવર્ણ કે દુર્વર્ણ, સુરૂપ કે કુરૂપ, તેમને જન – જાનપદ આદિ થોડો કે વધુ પરિગ્રહ હોય છે. આવા પ્રકારના કુળોમાં આવીને કોઈ ભિક્ષાવૃત્તિ ધારણ કરવા ઉદ્યત થાય છે. કેટલાક જ્ઞાતિજન, અજ્ઞાતિજન, ઉપકરણ છોડીને ભિક્ષાવૃત્તિ ધારણ કરે છે અથવા કોઈ અવિદ્યમાન જ્ઞાતિજન આદિ છોડીને ભિક્ષાવૃત્તિ ધારણ કરે છે. જે વિદ્યમાન કે અવિદ્યમાન જ્ઞાતિજન, અજ્ઞાતિજન અને ઉપકરણોને છોડીને ભિક્ષાચર્યાને માટે સમુત્થિત થાય છે, તેઓને પહેલાથી ખબર હોય છે કે – આ લોકમાં પુરુષગણ પોતાનાથી ભિન્ન વસ્તુઓ માટે અમસ્તા જ તેવું માને છે કે આ વસ્તુ મારે કામ આવશે. જેમ કે – મારા ક્ષેત્ર – વાસ્તુ – હિરણ્ય – સુવર્ણ – ધન – ધાન્ય – કાંસુ – વસ્ત્ર – વિપુલ ધન – કનક – રત્ન – મણિ – મોતી – શંખ – શિલ – પ્રવાલ – રક્તરત્ન આદિ સારભૂત વસ્તુઓ, મારા શબ્દો – રૂપ – ગંધ – રસ – સ્પર્શ, આ કામભોગો મારા છે, હું તેનો ઉપભોગ કરીશ. તે મેઘાવી પહેલાથી જ સ્વયં એવું જાણી લે કે – આ લોકમાં જ્યારે મને કોઈ દુઃખ, રોગ, આતંક ઉત્પન્ન થાય, કે જે મને અનિષ્ટ, અકાંત, અપ્રિય, અશુભ, અમનોજ્ઞ, અમણામ, દુઃખરૂપ, અસુખરૂપ છે. હે ભયંતાર ! મારા આ કામભોગો, મારા અનિષ્ટ, અકંત, અપ્રિય, અશુભ, અમનોજ્ઞ, અમણામ દુઃખ, અસુખ, રોગ – આતંક આદિ તમે વહેંચી લો. કેમ કે હું તેનાથી ઘણો દુઃખી છું, શોકમાં છું, ચિંતામાં છું, પીડિત છું, વેદનામાં છું, અતિસંતપ્ત છું. તેથી તમે બધા મને આ અનિષ્ટ, અકાંત – યાવત્‌ – અસુખરૂપ મારા કોઈ એક દુઃખ કે રોગાતંકથી મને મુક્ત કરાવો, તો તેવું કદી બનતું નથી. આ સંસારમાં કામભોગ તે દુઃખીને રક્ષણ કે શરણરૂપ થતાં નથી. કોઈ પુરુષ પહેલાથી જ આ કામભોગોને છોડી દે છે અથવા કામભોગો તે પુરુષને પહેલાં છોડી દે છે. તેથી કામભોગો અન્ય છે અને હું પણ અન્ય છું. તો પછી અમે આ ભિન્ન કામભોગોમાં શા માટે મૂર્ચ્છિત થઈએ ? આવું જાણીને અમે જ કામભોગોનો ત્યાગ કરીએ. તે મેઘાવી જાણી લે કે આ કામભોગો બહિરંગ છે. તેનો રાગ છોડી દે, જેમ કે – મારી માતા, મારા પિતા, મારા ભાઈ – બહેન – પત્ની – પુત્ર – પુત્રી, મારા દાસ – પૌત્ર – પુત્રવધૂ – પ્રિયા – સખા – સ્વજન – સંબંધી છે, આ મારા જ્ઞાતિજન છે અને હું પણ તેમનો છું. તે મેઘાવી પહેલાથી જ પોતાને સારી રીતે જાણી લે. આ લોકમાં મને કોઈ દુઃખ, રોગ, આતંક ઉત્પન્ન થશે, જે અનિષ્ટ યાવત્‌ અસુખરૂપ હોય તો હે ભયંતાર ! જ્ઞાતિજનો, આ મારા કોઈ દુઃખ, રોગ, આતંક તમે વહેંચી લેજો કે જે મને અનિષ્ટ યાવત્‌ અસુખરૂપ છે. હું તે દુઃખથી દુઃખી છું, શોકમાં છું યાવત્‌ સંતપ્ત છું. મને આ કોઈપણ દુઃખ, રોગ, આતંકથી મુક્ત કરાવો, જે મને અનિષ્ટ યાવત્‌ અસુખરૂપ છે એવું કદી બનતું નથી. અથવા તે ભયંતાર મારા જ્ઞાતિજનને જ કોઈ દુઃખ, રોગ, આતંક ઉત્પન્ન થઈ જાય જે મને અનિષ્ટ યાવત્‌ અસુખરૂપ છે, તો હું મારા તે ભયત્રાતા જ્ઞાતિજનોના કોઈ દુઃખ, રોગ, આતંકમાં ભાગ પડાવું કે જે અનિષ્ટ યાવત્‌ અસુખરૂપ છે, જેથી તેઓ દુઃખી યાવત્‌ સંતપ્ત ન થાય. હું તેમને અનિષ્ટ યાવત્‌ અસુખરૂપ દુઃખ રોગાંતકથી મુક્ત કરાવું, પણ એવું ન થાય. કોઈનું દુઃખ બીજો કોઈ ન લઈ શકે, એકનું કરેલું દુઃખ બીજો ભોગવી ન શકે. પ્રત્યેક પ્રાણી એકલા જ જન્મે છે, મરે છે, ચ્યવે છે, ઉત્પન્ન થાય છે. પ્રત્યેક પ્રાણી એકલા જ કષાય – સંજ્ઞા (જ્ઞાન), મનન, વિદ્વતા, વેદના પામે છે. આ લોકમાં કોઈ સ્વજનાદિ સંયોગ તેના ત્રાણ કે શરણ થતા નથી. પુરુષ પહેલેથી જ્ઞાતિસંયોગ છોડી દે છે અથવા જ્ઞાતિસંયોગો તે પુરુષને છોડી દે છે. જ્ઞાતિસંયોગ ભિન્ન છે અને હું પણ ભિન્ન છું. તો પછી મારે આ ભિન્ન એવા જ્ઞાતિસંયોગોથી શા માટે મૂર્ચ્છિત થવું ? એમ વિચારી અમે જ્ઞાતિ – સંયોગોનો પરિત્યાગ કરીએ છીએ. તે મેઘાવી જાણે કે આ બાહ્ય વસ્તુ છે, મારે તેઓનો રાગ છોડવો જોઈએ જેવા કે – મારા હાથ, મારા પગ, મારા બાહુ, સાથળ, પેટ, માથુ, મારું શીલ, મારા આયુ – બળ – વર્ણ, મારા ત્વચા – છાયા – કાન – નાક – ચક્ષુ – જીભ – સ્પર્શ. આ રીતે મારું – મારું કરે છે. આયુષ્ય વધતા આ બધું જીર્ણ થાય છે, જેમ કે – આયુ, બળ, ત્વચા, છાયા, શ્રોત્ર યાવત્‌ સ્પર્શ, સાંધા ઢીલા થઈ જાય છે, ગાત્રો પર કડચલી પડે છે, કાળા વાળ ધોળા થાય છે, જે આહારથી ઉપચિત આ શરીર છે, તે પીણ કાળક્રમે છોડવું પડશે. એમ વિચારી તે ભિક્ષાચર્યા માટે સમુત્થિત ભિક્ષુ જીવ અને અજીવ કે ત્રસ અને સ્થાવર લોકને જાણે.
Mool Sutra Transliteration : Se bemi–painam va padinam va udinam va dahinam va samtegaiya manussa bhavamti, tam jaha–ariya vege anariya vege, uchchagoya vege niyagoya vege, kayamamta vege hassamamta vege, suvanna vege duvanna vege, suruva vege duruva vege. Tesim cha nam khettavatthuni pariggahiyani bhavamti, tam jaha–‘appayara va bhujjayara’ va. Tesim cha nam janajanavayaim pariggahiyaim bhavamti, tam jaha–‘appayara va bhujjayara’ va. Tahappagarehim kulehim agamma abhibhuya ege bhikkhayariyae samutthiya. Sato va vi ege nayao ya uvagaranam cha vippajahaya bhikkhayariyae samutthiya. Asato va vi ege nayao ya uvagaranam cha vippajahaya bhikkhayariyae samutthiya. Je te sato va asato va nayao ‘ya uvagaranam cha’ vippajahaya bhikkhayariyae samutthiya, puvvameva tehim natam bhavati–iha khalu purise ‘annamannam mamatthae’ evam vippadivedeti, tam jaha–khettam me vatthu me hirannam me suvannam me ‘dhanam me’ dhannam me kamsam me dusam me vipula-dhana-kanaga-rayana-mani-mottiya-samkha-sila-ppavala-rattarayana-samta-sara-savateyam me sadda me ruva me gamdha me phasa me. Ete khalu me kamabhoga, ahamavi etesim. Se mehavi puvvameva appana evam samabhijanejja–iha khalu mama annatare dukkhe rogatamke samuppajjejja–anitthe akamte appie asubhe amanunne amaname dukkhe no suhe. Se hamta! Bhayamtaro! Kamabhoga! Mama annataram dukkham rogayamkam pariyaiyaha–anittham akamtam appiyam asubham amanunnam amanamam dukkham no suham. Maham dukkhami va soyami va jurami va tippami va pidami va paritappami va. Imao me annatarao dukkhao rogatamkao padimoyaha–anitthao akamtao appiyao asubhao amanunnao amanamao dukkhao no suhao. ‘evameva no laddhapuvvam’ bhavati. Iha khalu kamabhoga no tanae va no saranae va. Purise va egaya puvvim kamabhoge vippajahai, kamabhoga va egaya puvvim purisam vippajahamti. Anne khalu kamabhoga, anno ahamamsi. Se kimamga puna vayam annamannehim kamabhogehim muchchhamo? Iti samkhae nam vayam kamabhoge vippajahissamo. Se mehavi janejja–bahiragameyam, inameva uvaniyataragam, tam jaha–mata me pita me bhaya me ‘bhagini me bhajja me’ putta me ‘natta me dhuya me pesa me saha me’ suhi me sayanasamgamthasamthuya me. Ete khalu mama nayao, ahamavi eesim. Se mehavi puvvameva appana evam samabhijanejja–iha khalu mamam annayare dukkhe rogatamke samuppajjejja–anitthe akamte appie asubhe amanunne amaname dukkhe no suhe. Se hamta! Bhayamtaro! Nayao! Imam mama annayaram dukkham rogatamkam pariyaiyaha– anittham akamtam appiyam asubham amanunnam ama-namam dukkham no suham. Maham dukkhami va soyami va jurami va tippami va pidami va paritappami va. Imao me annata-rao dukkhao rogatamkao parimoyaha– Anitthao akamtao appiyao asubhao amanunnao amanamao dukkhao no suhao. Evameva no laddhapuvvam bhavai. Tesim va vi bhayamtaranam mama nayayanam annayare dukkhe rogatamke samuppajjejja–anitthe akamte appie asubhe amanunne amaname dukkhe no suhe. Se hamta! Ahametesim bhayamtaranam nayayanam imam annataram dukkham rogatamkam pariyaiyami–anittham akamtam appiyam asubham amanunnam amanamam dukkham no suham, ‘ma me dukkhamtu va soyamtu va juramtu va tippamtu va pidamtu va paritappamtu va. Imao nam annayarao dukkhao rogatamkao parimoemi–anitthao akamtao appiyao asubhao amanunnao amanamao dukkhao no suhao evameva no laddhapuvvam bhavati. Annassa dukkham anno no pariyaiyai, annena katam anno no padisamvedei, patteyam jayai, patteyam marai, patteyam chayai, patteyam uvavajjai, patteyam jjhamjjha, patteyam sanna, patteyam manna, patteyam vinnu, patteyam vedana. Iti khalu natisamjoga no tanae va no saranae va. Purise va egaya puvvim naisamjoge vippajahai, naisamjoga va egaya puvvim purisam vippajahamti. Anne khalu natisamjoga, anno ahamamsi. Se kimamga puna vayam annamannehim naisamjogehim muchchhamo? Iti samkhae nam vayam natisamjoge vippajahissamo. Se mehavi janejja–bahiragameyam, inameva uvaniyataragam, tam jaha–hattha me paya me baha me uru me udaram me sisam me aum me balam me vanno me taya me chhaya me soyam me chakkhum me ghana me jibbha me phasa me mamati, vayao parijurai, tam jaha–auo balao vannao tayao chhayao soyao chakkhuo ghanao jibbhao phasao. Susamdhita samdhi visamdhibhavati, valitaramge gae bhavati, kinha kesa paliya bhavamti. Jam pi ya imam sariragam uralam aharovachiyam, eyam pi ya me anupuvvenam vippaja-hiyavvam bhavissati. Eyam samkhae se bhikkhu bhikkhayariyae samutthie duhao logam janejja, tam jaha–jiva cheva, ajiva cheva. Tasa cheva, thavara cheva.
Sutra Meaning Transliteration : Sudharmasvami jambusvamine kahe chhe – hum ema kahum chhum ke – purvadi dishaomam manushyo hoya chhe. Jeva ke – arya ke anarya, uchchagotriya ke nicha gotriya, mahakaya ke hrasvakaya, suvarna ke durvarna, surupa ke kurupa, temane jana – janapada adi thodo ke vadhu parigraha hoya chhe. Ava prakarana kulomam avine koi bhikshavritti dharana karava udyata thaya chhe. Ketalaka jnyatijana, ajnyatijana, upakarana chhodine bhikshavritti dharana kare chhe athava koi avidyamana jnyatijana adi chhodine bhikshavritti dharana kare chhe. Je vidyamana ke avidyamana jnyatijana, ajnyatijana ane upakaranone chhodine bhikshacharyane mate samutthita thaya chhe, teone pahelathi khabara hoya chhe ke – a lokamam purushagana potanathi bhinna vastuo mate amasta ja tevum mane chhe ke a vastu mare kama avashe. Jema ke – mara kshetra – vastu – hiranya – suvarna – dhana – dhanya – kamsu – vastra – vipula dhana – kanaka – ratna – mani – moti – shamkha – shila – pravala – raktaratna adi sarabhuta vastuo, mara shabdo – rupa – gamdha – rasa – sparsha, a kamabhogo mara chhe, hum teno upabhoga karisha. Te meghavi pahelathi ja svayam evum jani le ke – a lokamam jyare mane koi duhkha, roga, atamka utpanna thaya, ke je mane anishta, akamta, apriya, ashubha, amanojnya, amanama, duhkharupa, asukharupa chhe. He bhayamtara ! Mara a kamabhogo, mara anishta, akamta, apriya, ashubha, amanojnya, amanama duhkha, asukha, roga – atamka adi tame vahemchi lo. Kema ke hum tenathi ghano duhkhi chhum, shokamam chhum, chimtamam chhum, pidita chhum, vedanamam chhum, atisamtapta chhum. Tethi tame badha mane a anishta, akamta – yavat – asukharupa mara koi eka duhkha ke rogatamkathi mane mukta karavo, to tevum kadi banatum nathi. A samsaramam kamabhoga te duhkhine rakshana ke sharanarupa thatam nathi. Koi purusha pahelathi ja a kamabhogone chhodi de chhe athava kamabhogo te purushane pahelam chhodi de chhe. Tethi kamabhogo anya chhe ane hum pana anya chhum. To pachhi ame a bhinna kamabhogomam sha mate murchchhita thaie\? Avum janine ame ja kamabhogono tyaga karie. Te meghavi jani le ke a kamabhogo bahiramga chhe. Teno raga chhodi de, jema ke – mari mata, mara pita, mara bhai – bahena – patni – putra – putri, mara dasa – pautra – putravadhu – priya – sakha – svajana – sambamdhi chhe, a mara jnyatijana chhe ane hum pana temano chhum. Te meghavi pahelathi ja potane sari rite jani le. A lokamam mane koi duhkha, roga, atamka utpanna thashe, je anishta yavat asukharupa hoya to he bhayamtara ! Jnyatijano, a mara koi duhkha, roga, atamka tame vahemchi lejo ke je mane anishta yavat asukharupa chhe. Hum te duhkhathi duhkhi chhum, shokamam chhum yavat samtapta chhum. Mane a koipana duhkha, roga, atamkathi mukta karavo, je mane anishta yavat asukharupa chhe evum kadi banatum nathi. Athava te bhayamtara mara jnyatijanane ja koi duhkha, roga, atamka utpanna thai jaya je mane anishta yavat asukharupa chhe, to hum mara te bhayatrata jnyatijanona koi duhkha, roga, atamkamam bhaga padavum ke je anishta yavat asukharupa chhe, jethi teo duhkhi yavat samtapta na thaya. Hum temane anishta yavat asukharupa duhkha rogamtakathi mukta karavum, pana evum na thaya. Koinum duhkha bijo koi na lai shake, ekanum karelum duhkha bijo bhogavi na shake. Pratyeka prani ekala ja janme chhe, mare chhe, chyave chhe, utpanna thaya chhe. Pratyeka prani ekala ja kashaya – samjnya (jnyana), manana, vidvata, vedana pame chhe. A lokamam koi svajanadi samyoga tena trana ke sharana thata nathi. Purusha pahelethi jnyatisamyoga chhodi de chhe athava jnyatisamyogo te purushane chhodi de chhe. Jnyatisamyoga bhinna chhe ane hum pana bhinna chhum. To pachhi mare a bhinna eva jnyatisamyogothi sha mate murchchhita thavum\? Ema vichari ame jnyati – samyogono parityaga karie chhie. Te meghavi jane ke a bahya vastu chhe, mare teono raga chhodavo joie jeva ke – mara hatha, mara paga, mara bahu, sathala, peta, mathu, marum shila, mara ayu – bala – varna, mara tvacha – chhaya – kana – naka – chakshu – jibha – sparsha. A rite marum – marum kare chhe. Ayushya vadhata a badhum jirna thaya chhe, jema ke – ayu, bala, tvacha, chhaya, shrotra yavat sparsha, samdha dhila thai jaya chhe, gatro para kadachali pade chhe, kala vala dhola thaya chhe, je aharathi upachita a sharira chhe, te pina kalakrame chhodavum padashe. Ema vichari te bhikshacharya mate samutthita bhikshu jiva ane ajiva ke trasa ane sthavara lokane jane.