Sutra Navigation: Mahanishith ( મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1117087
Scripture Name( English ): Mahanishith Translated Scripture Name : મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

अध्ययन-२ कर्मविपाक प्रतिपादन

 Translated Chapter :

અધ્યયન-૨ કર્મવિપાક પ્રતિપાદન
Section : उद्देशक-३ Translated Section : ઉદ્દેશક-૩
Sutra Number : 387 Category : Chheda-06
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] (१) से भयवं केणं अट्ठेणं एवं वुच्चइ जहा णं नो इत्थीणं निज्झाएज्जा। नो नमालवेज्जा। नो णं तीए सद्धिं परिवसेज्जा। नो णं अद्धाणं पडिवज्जेज्जा (२) गोयमा सव्व-प्पयारेहि णं सव्वित्थीयं अच्चत्थं मउक्कडत्ताए रागेणं संधुक्किज्जमाणी कामग्गिए संपलित्ता सहावओ चेव विसएहिं बाहिज्जइ। (३) तओ सव्व-पयारेहिं णं सव्वत्थियं अच्चत्थं मउक्कडत्ताए रागेणं संधु-क्किज्जमाणी कामग्गीए संपलित्ता सहावओ चेव विसएहिं बाहिज्जमाणी, अनुसमयं सव्व-दिसि-विदिसासुं णं सव्वत्थ विसए पत्थेज्जा (४) जावं णं सव्वत्थ-विसए पत्थेज्जा, ताव णं सव्व-पयारेहिं णं सव्वत्थ सव्वहा पुरिसं संकप्पिज्जा, (५) जाव णं पुरिसं संकप्पेज्जा, ताव णं सोइंदियोवओगत्ताए, चक्खुरिंदिओवओगत्ताए रसनिंदिओ-वओगत्ताए, घाणिंदिओवओगत्ताए, फासिंदिओवओ-गत्ताए। जत्थ णं केइ पुरीसे (६) कंत-रूवे इ वा, अकंत-रुवे इ वा, पडुप्पन्नजोव्वणे इ वा, अपडुप्पन्न-जोव्वणे इ वा, गय-जोव्वणे इ वा, दिट्ठ-पुव्वे इ वा, अदिट्ठ-पुव्वे इ वा, इड्ढिमंते इ वा, अनिड्ढिमंते इ वा, इड्ढिपत्ते इ वा, अनिड्ढी पत्ते इ वा, विसयाउरे इ वा, निव्विन्न-कामभोगे इ वा, उद्धय-बोंदीए इ वा, अनुद्धयबोंदीए इ वा, महासत्ते इ वा, हीन-सत्ते इ वा, महा-पुरिसे इ वा, कापुरिसे इ वा, समणे इ वा, माहणे इ वा, अन्नयरे इ वा, निंदियाहम-हीन-जाईए वा, (७) तत्थ णं इहा पोह-वीमंसं पउंजि-त्ताणं, जाव णं संजोग-संपत्तिं झाएज्जा (८) जाव णं संजोग-संपत्तिं परिकप्पे, ताव णं से चित्ते संखुद्दे भवेज्जा (९) जाव णं से चित्ते संखुद्दे भवेज्जा, ताव णं से चित्ते विसंवएज्जा (१०) जाव णं से चित्ते विसंवएज्जा, ताव णं से देहे मएणं अद्धासेज्जा (११) जाव णं से देहे मएणं अद्धासेज्जा, ताव णं से दरविदरे इह-परलोगावाए पम्हुसेज्जा, (१२) जाव णं से दर-विदरे इह-परलोगावाए पम्हुसेज्जा ताव णं चिच्चा लज्जं भयं अयसं अकित्तिं मेरं, उच्च-ठाणाओ नीय-ट्ठाणं ठाएज्जा, (१३) जाव णं उच्च-ठाणाओ नीय-ट्ठाणं ठाएज्जा ताव णं वच्चेज्जा असंखेयाओ समयावलियाओ (१४) जाव णं णीइंति असंखेज्जाओ समयावलियाओ, ताव णं जं पढमं समयाओ कम्मट्ठिइं तं बीयसमयं पडुच्चा, तइया दियाणं समयाणं संखेज्जं अनंतं वा अणुक्कमसो कम्मठिइं संचिणिज्जा (१५) जाव णं अनुकमसो अनंतं कम्मठिइं संचिणइ ताव णं असंखेज्जाइं अवसप्पिणी-ओसप्पिणी-कोडिलक्खाइं जावएणं कालेणं परिवत्तंति, तावइयं कालं दोसुं चेव निरयतिरिच्छासुं गतीसुं उक्कोस-ट्ठितीयं कम्मं आसंकलेज्जा। (१६) जाव णं उक्कोसट्ठितीयं कम्ममासंकलेज्जा ताव णं से विवन्न-जुइं विवन्न-कंतिं वियलिय- लावन्न-सिरीयं निन्नट्ठदित्ति-तेयं बोंदी भवेज्जा (१७) जाव णं चुय-कंति-लावन्न-सिरियं नित्तेय-बोंदी भवेज्जा, ताव णं से सीएज्जा फरिसिंदिए। जाव णं सीएज्जा फरिसिंदिए ताव णं सव्वट्ठा विवड्ढेज्जा सव्वत्थ चक्खुरागे। (१८) जाव णं सव्वत्थ विवड्ढेज्जा चक्खुरागे, ताव णं रागारुणे नयन-जुयले भवेज्जा (१९) जाव णं रागारुणे य नयनजुयले भवेज्जा ताव णं रागंधत्ताए, न गणेज्जा सुमहंत-गुरु-दोसे वयभंगे, न गणेज्जा सुमहंत-गुरु दोसे नियम-भंगे, न गणेज्जा सुमहंत-घोर-पाव-कम्म- समायरणं सील-खंडणं, न गणेज्जा सुमहंत-सव्व-गुरु-पाव-कम्म-समायरणं संजम-विराहणं (२०) न गणेज्जा घोरंधयारं पर-लोग-दुक्खभयं, न गणेज्जा आयई, न गणेज्जा सकम्म-गुणट्ठाणगं, न गणेज्जा ससुरासुरस्सा वि णं जगस्स अलंघणिज्जं आणं, न गणेज्जा अनंतहुत्तो चुलसीइ- जोणिलक्ख-परिवत्त-गब्भ-परंपरं, अलद्धणिमि-सद्ध-सोक्खं, चउगइ-संसार-दुक्खं। (२१) न पासिज्जा जं पासणिज्जं, न पासिज्जा, जं अपासणिज्जं, सव्व-जण-समूह-मज्झ- सन्निविट्ठट्ठियाणिवन्न-चक्कमिय-निरिक्खिज्जमाणी वा दिप्पंत-किरण-जाल-दस-दीसी-पयासिय -तवंत-तेयरासी-सूरिए वि तहा वि णं पासेज्जा सुन्नंधयारे सव्वे दिसा भाए (२२) जाव णं रागंध-त्ताए न गणेज्जा सुमहल्लगुरु-दोसे वय-भंगे नियम-भंगे सील-खडणे संजम- विराहणे परलोग-भए-आणा-भंगाइक्कमे अनंत-संसार-भए, पासेज्जा अपासणिज्जे, सव्व- जन-पयड-दिनयरे वि णं मन्निज्जा णं सुन्नंधयारे सव्वे दिसाभाए, [जाव णं भवे न गणेज्जा सुमहल्ल- गुरुदोसे वय-भंगे सील-खंडणिज्जा] ताव णं भवेज्जा अच्चंत-निब्भट्ठ-सोहग्गाइसए विच्छाए रागा-रुण-पंडुरे दुद्दंसणिज्जे अनिरिक्खणिज्जे वयण-कमले भवेज्जा (२३) जाव णं अच्चंत निब्भट्ठ-सोहग्गाइसए विच्छाए रागारुण-पंडुरे दुद्दंसणिज्जे अनिरिक्खणिज्जे वयण-कमले भवेज्जा ताव णं फुरुफुरेज्जा सणियं सणियं बोंद-पुड-नियंब-वच्छोरुह- बाहु-लइ-उरु-कंठ-पएसे। (२४) जाव णं फुरुफुरेंति बोंद-पुंड-नियंब-वच्छोरुह-बाहुलइ-उरु-कंठप्पएसे। ताव णं मोट्टायमाणी अंगपालियाहिं निरुवलक्खे वा सोवलक्खे वा भंजेज्जा सव्वंगोवंगे। (२५) जाव णं मोट्टायमाणी अंगपालियाहिं भंजेज्जा सव्वगोवंगे, ताव णं मयणसरसन्निवाएणं जज्जरियसंभिन्ने सव्वरोम-कूवे तणू भवेज्जा। (२६) जाव णं मयण-सर-सन्निवाएणं विद्धंसिए बोंदी भवेज्जा, ताव णं तहा परिणमेज्जा तणू जहा णं मनगं पयलंति धातूओ (२७) जाव णं मनगं पयलंति धातूओ, ताव णं अच्चत्थं वाहिज्जंति पोग्गल-नियंबोरु-बाहुलइयाओ। (२८) जाव णं अच्चत्थं वाहिज्जइ नियंबो ताव णं दुक्खेणं धरेज्जा गत्त-जट्ठिं, (२९) जाव णं दुक्खेणं धरेज्जा गत्त-यट्ठिं ताव णं से नोवलक्खेज्जा अत्तीयं सरीरावत्थं (३०) जाव णं नोवलक्खेज्जा अत्तीयं सरीरावत्थं, ताव णं दुवालसेहिं समएहिं दर-निच्चेट्ठं भवे बोंदी (३१) जाव णं दुवालसेहिं दर-निच्चेट्ठं भवे बोंदी, ताव णं पडिखलेज्जा से ऊसास-नीसासे। (३२) जाव णं पडिखलेज्जा ऊसास-नीसासे, ताव णं मंदं मंदं ऊससेज्जा मंदं मंदं नीससेज्जा, (३३) जाव णं एयाइं एत्तियाइं भावंतरं अवत्थंतराइं विहारेज्जा, ताव णं जहा महग्घत्थे केइ पुरिसे इ वा, इत्थि इ वा, विसुंठुलाए पिसायाए भारतीए असंबद्धं संलवियं विसंखुलंतं अव्वत्तं उल्लवेज्जा, (३४) एवं सिया णं इत्थीयं विसमावत्त-मोहण-मम्मणुल्लावेणं पुरिसे, (३५) दिट्ठ-पुव्वे इ वा, अदिट्ठ पुव्वे इ वा, कंतरूवे इ वा, अकंतरूवे इ वा, गय जोव्वणे इ वा, पडुप्पन्न-जोव्वणे इ वा, महासत्ते इ वा, हीनसत्ते इ वा, सप्पुरिसे इ वा, कापुरिसे इ वा, इड्ढिमंते इ वा, अनिड्ढिमंते इ वा, विसयाउरे इ वा, निव्विन्नकामभोगे इ वा, समणे इ वा, माहणे इ वा। जाव णं अन्नयरे वा केई निंदियाहम-नजाईए इ वा, (३६) अज्झत्थेणं ससज्झसेणं आमंतेमाणी उल्लावेज्जा, (३७) जाव णं संखेज्ज-भेदभिन्नेणं सरागेणं सरेणं दिट्ठिए इ वा पुरिसे उल्लावेज्जा निज्झाएज्ज वा, ताव णं जं तं असंखेज्जाइं अवसप्पिणी-ओसप्पिणी-कोडि-लक्खाइं दोसुं नरय-तिरिच्छासुं गतीसुं उक्कोस-ट्ठितीयं कम्मं आसंकलियं आसिओ तं निबंधेज्जा। नो णं बद्ध-पुट्ठं करेज्जा, (३८) से वि णं जं समयं पुरिसस्स न सरिरावयव-फरिसणाभिमुहं भवेज्जा नो णं फरिसेज्जा, तं समयं चेव तं कम्म-ठिइं बद्ध-पुट्ठं करेज्जा। नो णं बद्ध -पुट्ठ-निकायं ति।
Sutra Meaning : ભગવન્‌ ! આપ કેમ કહો છો કે સ્ત્રીના અંગોપાંગ તરફ નજર ન કરવી, તેની સાથે વાતો ન કરવી, વસવાટ ન કરવો, માર્ગમાં એકલા ન ચાલવું ? ગૌતમ ! સર્વ સ્ત્રી સર્વ પ્રકારે અતિ ઉત્કટ મદ અને વિષયાભિલાષના રાગથી ઉત્તેજિત બનેલી હોય છે. સ્વભાવથી તેણીનો કામાગ્નિ નિરંતર સળગતો રહે છે. વિષયો પ્રતિ તેણીનું ચંચળ ચિત્ત દોડે છે. હૃદયમાં કામાગ્નિ પીડે છે. સર્વ દિશા – વિદિશામાં વિષયોને પ્રાર્થે છે. સર્વપ્રકારે પુરુષાભિલાષી હોય છે. તે કારણે જ્યાં સુંદર કંઠથી કોઈ સંગીત ગાય તો તે કદાચ રૂપવાન કે કદરૂપો હોય, તાજા યૌવનવાળો કે વીતી ગયેલ યૌવનવાળો હોય, જોયેલ હોય કે ન હોય, ઋદ્ધિવાળો કે વગરનો હોય, નવીન સમૃદ્ધિ મેળવેલ હોય કે ન હોય, કામભોગથી કંટાળેલો કે વિષયાભિલાષી હોય, જર્જરીત દેહ હોય કે મજબૂત બાંધાવાળો, મહાસત્વી હોય કે હીનસત્વી, મહાપરાક્રમી હોય કે કાયર, શ્રમણ હોય કે ગૃહસ્થ, બ્રાહ્મણ હોય કે નિંદિત અધમ હીનજાતિક, ત્યાં પોતાની શ્રોત ચક્ષુ રસના ઘ્રાણ સ્પર્શન ઇન્દ્રિયના ઉપયોગથી તુરંત જ વિષય પ્રાપ્તિ માટે તર્ક, વિતર્ક, વિચાર અને એકાગ્રચિત્ત વાળી બનશે. તેનાથી તેણીનું ચિત્ત ક્ષોભાયમાન થશે. વળી ચિત્તમાં મને આ મળશે કે નહીં તેવી દ્વીધામાં પડશે. ત્યારપછી શરીરે પરસેવો છૂટશે. પછી આલોક – પરલોકમાં આવી અશુભ વિચારણાથી નુકસાન થશે. તેના વિપાકો ઓછા – વત્તા પ્રમાણમાં ભોગવવા પડશે. તે વાત તે સમયે તેના મગજમાંથી ભૂંસાઈ જાય છે. જેવું એ વિસરાઈ જાય કે લજ્જા, ભય, અપયશ, અપકીર્તિ, મર્યાદાનો ત્યાગ કરીને ઊંચા સ્થાનેથી નીચા સ્થાને બેસી જાય છે. પરિણામની અપેક્ષાથી હલકા પરિણામવાળો તે સ્ત્રીનો આત્મા થાય છે, તેટલામાં અસંખ્યાના સમય અને આવલિકા વીતી જાય છે. જેટલામાં અસંખ્યાતા સમય અને આવલિકા ચાલી જાય છે, તેટલામાં પ્રથમ સમયથી કર્મની જે સ્થિતિ બંધાય છે અને બીજે, ત્રીજે સમયે, એમ દરેક સમયે યાવત્‌ અનંત સમયો ક્રમશઃ પસાર થાય છે. ત્યારે આગળના સમયે સમયે સંખ્યાત – અસંખ્યાત – અનંત ગુણકર્મ સ્થિતિ એકઠી કરે છે. યાવત્‌ અસંખ્યાત ઉત્સર્પિણી – અવસર્પિણી પસાર થાય ત્યાં સુધી નારક – તિર્યંચની ઉત્કૃષ્ટ કર્મસ્થિતિ ઉપાર્જન કરે. આ પ્રમાણે સ્ત્રી વિષયક સંકલ્પાદિ યોગે ક્રોડો લાખ કાળચક્ર સુધી ભોગવવા યોગ્ય ઉક્તિ સ્થિતિ ઉપાર્જે છે. ત્યાંથી નીકળીને ભવાંતરમાં કેવી સ્થિતિ અનુભવવી પડે છે તે જણાવે છે – સ્ત્રી પ્રતિ દૃષ્ટિ કે કામરાગથી, તે પાપની પરંપરાથી કદરૂપતા, શ્યામ દેહી, તેજ – કાંતિ રહિત, લાવણ્ય – શોભા રહિત, વિનષ્ટ તેજ – સૌભાગ્ય, તેને જોઈ બીજા ઉદ્વેગ પામે તેવા શરીરવાળો થાય છે. તેની સ્પર્શેન્દ્રિય સીદાય છે. પછી નેત્રો અંગોપાંગ જોવાને રાગવાળા અને લાલવર્ણી બને છે, મદપૂર્ણ બને છે. કામની રાગાંધતાથી અતિ ભારે દોષો, બ્રહ્મવ્રત ભંગ, નિયમભંગને ગણતી નથી, અતિ ઘોર પાપ કર્માચરણને, શીલખંડનને ગણકારતી નથી, સર્વથી ચડિયાતા પાપકર્માચરણો, સંયમ વિરાધના ગણકારતી નથી. ઘોર અંધકારપૂર્ણ નારકીરૂપ પરલોકના ભયને ગણતી નથી, આત્માને ભૂલી જાય છે. પોતાના કર્મો અને ગુણ સ્થાનકને નથી ગણતી. દેવાદિને અલંઘનીય એવી જિનાજ્ઞાને ગણતી નથી. ચોર્યાશી લાખ યોનિમાં લાખો વખત પરિવર્તન અને ગર્ભ પરંપરા અનંતી વખત કરવાની વાત વીસરી જાય છે, અર્ધપલકારો કાળ પણ જેમાં સુખ નથી અને ચારે ગતિમાં એકાંત દુઃખ છે તે દેખવા લાયક ન દેખતી, ન દેખવા યોગ્ય દેખે છે. સર્વજન સમુદાય એકઠો થયેલ છે. તેની વચ્ચે બેઠેલી, ઊભેલી, આડી પડેલી, સૂતેલી કે ચાલતી સર્વ લોકોથી જોવાતી ઝગમગાટ કરતા સૂર્યના કિરણોના સમૂહથી દશે દિશામાં તેજરાશિ ફેલાવા છતાં પોતે એમ માનતી કે સર્વ દિશાઓ અંધકારમય જ છે. રાગાંધ અને કામાંધ બનેલી એમ માનતી કે જાણે કોઈ દેખતુ કે જાણતુ નથી. રાગાંધ થયેલી તે અતિ મહાભારે દોષવાળા વ્રત ભંગ, શીલખંડન, સંયમ વિરાધના, પરલોક ભય, આજ્ઞા ભંગ, આજ્ઞા અતિક્રમણ, સંસારમાં અનંતકાલ ભ્રમણ તે રૂપ ભય દેખતી નથી, ગણકારતી નથી. ન જોવાલાયક જીવે છે. સર્વને પ્રત્યક્ષ સૂર્યની હાજરી છતાં સર્વ દિશાભાગોમાં અંધકાર વ્યાપેલો માને છે. જેનો સૌભાગ્યાતિશય સર્વથા ઊડી ગયો છે, પડેલા મુખવાળી, ફીક્કા – કરમાયેલા દુર્દર્શનીય વદનકમળવાળી થાય છે. ત્યારે અતિ તરફડતી થાય છે. વળી તેના કમલપુટ, નીતંબ, વસતીપ્રદેશ, જઘન, બાહુ, વક્ષઃસ્થળ, કંઠપ્રદેશ ધીમે ધીમે સ્ફૂરાયમાન થાય છે. પછી ગુપ્ત અને પ્રગટ અંગો વિકારી બને છે. તેના સર્વે અંગોપાંગ કામદેવના બાણોથી ભેદાઈને જર્જરીત સમાન થાય છે. આખા દેહ પર રોમાંચ ખડા થાય છે. મદનના બાણથી ભેદાઈને શરીર જર્જરીત થાય તેટલામાં શરીરમાં રહેલી ધાતુઓ કંઈક ચલાયમાન થાય છે. ત્યારપછી શરીર પુદ્‌ગલ, નીતંબ, સાથળ, બાહુ, કામદેવના બાણથી અતિ પીડાય છે. શરીર પરનો કાબૂ સ્વાધીન રહેતો નથી. નીતંબ અને શરીરને મહામુશ્કેલીથી ધારણ કરે છે. તેમ કરતા પોતાની શરીર અવસ્થાની સ્થિતિ પોતે જાણી કે સમજી શકતી નથી, પછી બાર સમયમાં શરીરથી કંઈક નિશ્ચેત થઈ જાય છે. શ્વાસોચ્છ્‌વાસ સ્ખલિત થાય અને મંદમંદ લે છે. આવી વિચિત્ર પ્રકારે અવસ્થા, કામચેષ્ટા પામે છે અને જાણે કોઈ વળગાડ વળગ્યો હોય, ચપળ પિશાચે વિશાચે શરીરમાં પ્રવેશ કર્યો હોય તેમ સંબંધ વગરની વાણી બબડે છે. મન ફાવે તેવો બકવાસ કરે છે અર્થાત્‌ કામાવસ્થામાં ગમે તેમ અસંબંધ વચનો બોલે. કામ સમુદ્રના વિષના વર્તમાં અથડાતી મોહોત્પાત કામ વચનોથી દેખેલ કે ન દેખેલ મનોહર રૂપવાળા કે વગરના યુવાન કે યુવાની રહિત, ઊગતી જુવાની કે મહા પરાક્રમીને, હીન સત્વી કે સત્પુરુષને કે પછી બીજા કોઈ નિંદિત, અધમ, હીન જાતિક પુરુષને કામાભિપ્રાયથી ભય પામતી પામતી સંકોચાતી સંકોચાતી આમંત્રીને બોલાવે છે. એમ સંખ્યાતા ભેદવાળા રાગયુક્ત સ્વર અને કટાક્ષ દૃષ્ટિથી તે પુરુષને બોલાવે છે અને તેનું રાગથી નિરીક્ષણ કરે છે. તે સમયે નારકી અને તિર્યંચ બંને ગતિને યોગ્ય અસંખ્યાતી ઉત્સર્પિણી – અવસર્પિણી કે કાળચક્ર પ્રમાણની ઉત્કૃષ્ટ સ્થિતિવાળા પાપકર્મ બાંધે. પણ કર્મબંધ સ્પૃષ્ટ ન કરે. હવે તે જે સમયે પુરુષ શરીરના અવયવને સ્પર્શવા સન્મુખ થાય, પણ હજુ સ્પર્શ કર્યો નથી. તે સમયની કર્મ સ્થિતિ બદ્ધ સ્પૃષ્ટ કરે પણ બદ્ધ નિકાચિત ન કરે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] (1) se bhayavam kenam atthenam evam vuchchai jaha nam no itthinam nijjhaejja. No namalavejja. No nam tie saddhim parivasejja. No nam addhanam padivajjejja (2) goyama savva-ppayarehi nam savvitthiyam achchattham maukkadattae ragenam samdhukkijjamani Kamaggie sampalitta sahavao cheva visaehim bahijjai. (3) tao savva-payarehim nam savvatthiyam achchattham maukkadattae ragenam samdhu-kkijjamani kamaggie sampalitta sahavao cheva visaehim bahijjamani, anusamayam savva-disi-vidisasum nam savvattha visae patthejja (4) javam nam savvattha-visae patthejja, tava nam savva-payarehim nam savvattha savvaha purisam samkappijja, (5) java nam purisam samkappejja, tava nam soimdiyovaogattae, chakkhurimdiovaogattae rasanimdio-vaogattae, ghanimdiovaogattae, phasimdiovao-gattae. Jattha nam kei purise (6) kamta-ruve i va, akamta-ruve i va, paduppannajovvane i va, apaduppanna-jovvane i va, gaya-jovvane i va, dittha-puvve i va, adittha-puvve i va, iddhimamte i va, aniddhimamte i va, iddhipatte i va, aniddhi patte i va, visayaure i va, nivvinna-kamabhoge i va, uddhaya-bomdie i va, anuddhayabomdie i va, mahasatte i va, hina-satte i va, maha-purise i va, kapurise i va, samane i va, mahane i va, Annayare i va, nimdiyahama-hina-jaie va, (7) tattha nam iha poha-vimamsam paumji-ttanam, java nam samjoga-sampattim jhaejja (8) java nam samjoga-sampattim parikappe, tava nam se chitte samkhudde bhavejja (9) java nam se chitte samkhudde bhavejja, tava nam se chitte visamvaejja (10) java nam se chitte visamvaejja, tava nam se dehe maenam addhasejja (11) java nam se dehe maenam addhasejja, tava nam se daravidare iha-paralogavae pamhusejja, (12) java nam se dara-vidare iha-paralogavae pamhusejja tava nam chichcha lajjam bhayam ayasam akittim meram, uchcha-thanao niya-tthanam thaejja, (13) java nam uchcha-thanao niya-tthanam thaejja tava nam vachchejja asamkheyao samayavaliyao (14) java nam niimti asamkhejjao samayavaliyao, tava nam jam padhamam samayao kammatthiim tam biyasamayam paduchcha, taiya diyanam samayanam samkhejjam anamtam va anukkamaso kammathiim samchinijja (15) java nam anukamaso anamtam kammathiim samchinai tava nam asamkhejjaim avasappini-osappini-kodilakkhaim javaenam kalenam parivattamti, tavaiyam kalam dosum cheva nirayatirichchhasum gatisum ukkosa-tthitiyam kammam asamkalejja. (16) java nam ukkosatthitiyam kammamasamkalejja tava nam se vivanna-juim vivanna-kamtim viyaliya- lavanna-siriyam ninnatthaditti-teyam bomdi bhavejja (17) java nam chuya-kamti-lavanna-siriyam nitteya-bomdi bhavejja, tava nam se siejja pharisimdie. Java nam siejja pharisimdie tava nam savvattha vivaddhejja savvattha chakkhurage. (18) java nam savvattha vivaddhejja chakkhurage, tava nam ragarune nayana-juyale bhavejja (19) java nam ragarune ya nayanajuyale bhavejja tava nam ragamdhattae, na ganejja sumahamta-guru-dose vayabhamge, na ganejja sumahamta-guru dose niyama-bhamge, na ganejja sumahamta-ghora-pava-kamma- samayaranam sila-khamdanam, na ganejja sumahamta-savva-guru-pava-kamma-samayaranam samjama-virahanam (20) na ganejja ghoramdhayaram para-loga-dukkhabhayam, na ganejja ayai, na ganejja sakamma-gunatthanagam, na ganejja sasurasurassa vi nam jagassa alamghanijjam anam, na ganejja anamtahutto chulasii- jonilakkha-parivatta-gabbha-paramparam, aladdhanimi-saddha-sokkham, chaugai-samsara-dukkham. (21) na pasijja jam pasanijjam, na pasijja, jam apasanijjam, savva-jana-samuha-majjha- Sannivitthatthiyanivanna-chakkamiya-nirikkhijjamani va dippamta-kirana-jala-dasa-disi-payasiya -tavamta-teyarasi-surie vi taha vi nam pasejja sunnamdhayare savve disa bhae (22) java nam ragamdha-ttae na ganejja sumahallaguru-dose vaya-bhamge niyama-bhamge sila-khadane samjama- virahane paraloga-bhae-ana-bhamgaikkame anamta-samsara-bhae, pasejja apasanijje, savva- Jana-payada-dinayare vi nam mannijja nam sunnamdhayare savve disabhae, [java nam bhave na ganejja sumahalla- gurudose vaya-bhamge sila-khamdanijja] tava nam bhavejja achchamta-nibbhattha-sohaggaisae vichchhae raga-runa-pamdure duddamsanijje anirikkhanijje vayana-kamale bhavejja (23) java nam achchamta nibbhattha-sohaggaisae vichchhae ragaruna-pamdure duddamsanijje anirikkhanijje vayana-kamale bhavejja tava nam phuruphurejja saniyam saniyam bomda-puda-niyamba-vachchhoruha- bahu-lai-uru-kamtha-paese. (24) java nam phuruphuremti bomda-pumda-niyamba-vachchhoruha-bahulai-uru-kamthappaese. Tava nam mottayamani amgapaliyahim niruvalakkhe va sovalakkhe va bhamjejja savvamgovamge. (25) java nam mottayamani amgapaliyahim bhamjejja savvagovamge, tava nam mayanasarasannivaenam Jajjariyasambhinne savvaroma-kuve tanu bhavejja. (26) java nam mayana-sara-sannivaenam viddhamsie bomdi bhavejja, tava nam taha parinamejja tanu jaha nam managam payalamti dhatuo (27) java nam managam payalamti dhatuo, tava nam achchattham vahijjamti poggala-niyamboru-bahulaiyao. (28) java nam achchattham vahijjai niyambo tava nam dukkhenam dharejja gatta-jatthim, (29) java nam dukkhenam dharejja gatta-yatthim tava nam se novalakkhejja attiyam sariravattham (30) java nam novalakkhejja attiyam sariravattham, tava nam duvalasehim samaehim dara-nichchettham bhave bomdi (31) java nam duvalasehim dara-nichchettham bhave bomdi, tava nam padikhalejja se usasa-nisase. (32) java nam padikhalejja usasa-nisase, tava nam mamdam mamdam usasejja mamdam mamdam nisasejja, (33) java nam eyaim ettiyaim bhavamtaram avatthamtaraim viharejja, tava nam jaha mahagghatthe kei purise i va, itthi i va, visumthulae pisayae bharatie asambaddham samlaviyam visamkhulamtam avvattam ullavejja, (34) evam siya nam itthiyam visamavatta-mohana-mammanullavenam purise, (35) dittha-puvve i va, adittha puvve i va, kamtaruve i va, akamtaruve i va, gaya jovvane i va, Paduppanna-jovvane i va, mahasatte i va, hinasatte i va, sappurise i va, kapurise i va, iddhimamte i va, aniddhimamte i va, visayaure i va, nivvinnakamabhoge i va, samane i va, mahane i va. Java nam annayare va kei nimdiyahama-najaie i va, (36) ajjhatthenam sasajjhasenam amamtemani ullavejja, (37) java nam samkhejja-bhedabhinnenam saragenam sarenam ditthie i va purise ullavejja nijjhaejja va, tava nam jam tam asamkhejjaim avasappini-osappini-kodi-lakkhaim dosum naraya-tirichchhasum gatisum ukkosa-tthitiyam kammam asamkaliyam asio tam nibamdhejja. No nam baddha-puttham karejja, (38) se vi nam jam samayam purisassa na sariravayava-pharisanabhimuham bhavejja no nam pharisejja, tam samayam cheva tam kamma-thiim baddha-puttham karejja. No nam baddha -puttha-nikayam ti.
Sutra Meaning Transliteration : Bhagavan ! Apa kema kaho chho ke strina amgopamga tarapha najara na karavi, teni sathe vato na karavi, vasavata na karavo, margamam ekala na chalavum\? Gautama ! Sarva stri sarva prakare ati utkata mada ane vishayabhilashana ragathi uttejita baneli hoya chhe. Svabhavathi tenino kamagni niramtara salagato rahe chhe. Vishayo prati teninum chamchala chitta dode chhe. Hridayamam kamagni pide chhe. Sarva disha – vidishamam vishayone prarthe chhe. Sarvaprakare purushabhilashi hoya chhe. Te karane jyam sumdara kamthathi koi samgita gaya to te kadacha rupavana ke kadarupo hoya, taja yauvanavalo ke viti gayela yauvanavalo hoya, joyela hoya ke na hoya, riddhivalo ke vagarano hoya, navina samriddhi melavela hoya ke na hoya, kamabhogathi kamtalelo ke vishayabhilashi hoya, jarjarita deha hoya ke majabuta bamdhavalo, mahasatvi hoya ke hinasatvi, mahaparakrami hoya ke kayara, shramana hoya ke grihastha, brahmana hoya ke nimdita adhama hinajatika, tyam potani shrota chakshu rasana ghrana sparshana indriyana upayogathi turamta ja vishaya prapti mate tarka, vitarka, vichara ane ekagrachitta vali banashe. Tenathi teninum chitta kshobhayamana thashe. Vali chittamam mane a malashe ke nahim tevi dvidhamam padashe. Tyarapachhi sharire parasevo chhutashe. Pachhi aloka – paralokamam avi ashubha vicharanathi nukasana thashe. Tena vipako ochha – vatta pramanamam bhogavava padashe. Te vata te samaye tena magajamamthi bhumsai jaya chhe. Jevum e visarai jaya ke lajja, bhaya, apayasha, apakirti, maryadano tyaga karine umcha sthanethi nicha sthane besi jaya chhe. Parinamani apekshathi halaka parinamavalo te strino atma thaya chhe, tetalamam asamkhyana samaya ane avalika viti jaya chhe. Jetalamam asamkhyata samaya ane avalika chali jaya chhe, tetalamam prathama samayathi karmani je sthiti bamdhaya chhe ane bije, trije samaye, ema dareka samaye yavat anamta samayo kramashah pasara thaya chhe. Tyare agalana samaye samaye samkhyata – asamkhyata – anamta gunakarma sthiti ekathi kare chhe. Yavat asamkhyata utsarpini – avasarpini pasara thaya tyam sudhi naraka – tiryamchani utkrishta karmasthiti uparjana kare. A pramane stri vishayaka samkalpadi yoge krodo lakha kalachakra sudhi bhogavava yogya ukti sthiti uparje chhe. Tyamthi nikaline bhavamtaramam kevi sthiti anubhavavi pade chhe te janave chhe – stri prati drishti ke kamaragathi, te papani paramparathi kadarupata, shyama dehi, teja – kamti rahita, lavanya – shobha rahita, vinashta teja – saubhagya, tene joi bija udvega pame teva shariravalo thaya chhe. Teni sparshendriya sidaya chhe. Pachhi netro amgopamga jovane ragavala ane lalavarni bane chhe, madapurna bane chhe. Kamani ragamdhatathi ati bhare dosho, brahmavrata bhamga, niyamabhamgane ganati nathi, ati ghora papa karmacharanane, shilakhamdanane ganakarati nathi, sarvathi chadiyata papakarmacharano, samyama viradhana ganakarati nathi. Ghora amdhakarapurna narakirupa paralokana bhayane ganati nathi, atmane bhuli jaya chhe. Potana karmo ane guna sthanakane nathi ganati. Devadine alamghaniya evi jinajnyane ganati nathi. Choryashi lakha yonimam lakho vakhata parivartana ane garbha parampara anamti vakhata karavani vata visari jaya chhe, ardhapalakaro kala pana jemam sukha nathi ane chare gatimam ekamta duhkha chhe te dekhava layaka na dekhati, na dekhava yogya dekhe chhe. Sarvajana samudaya ekatho thayela chhe. Teni vachche betheli, ubheli, adi padeli, suteli ke chalati sarva lokothi jovati jhagamagata karata suryana kiranona samuhathi dashe dishamam tejarashi phelava chhatam pote ema manati ke sarva dishao amdhakaramaya ja chhe. Ragamdha ane kamamdha baneli ema manati ke jane koi dekhatu ke janatu nathi. Ragamdha thayeli te ati mahabhare doshavala vrata bhamga, shilakhamdana, samyama viradhana, paraloka bhaya, ajnya bhamga, ajnya atikramana, samsaramam anamtakala bhramana te rupa bhaya dekhati nathi, ganakarati nathi. Na jovalayaka jive chhe. Sarvane pratyaksha suryani hajari chhatam sarva dishabhagomam amdhakara vyapelo mane chhe. Jeno saubhagyatishaya sarvatha udi gayo chhe, padela mukhavali, phikka – karamayela durdarshaniya vadanakamalavali thaya chhe. Tyare ati taraphadati thaya chhe. Vali tena kamalaputa, nitamba, vasatipradesha, jaghana, bahu, vakshahsthala, kamthapradesha dhime dhime sphurayamana thaya chhe. Pachhi gupta ane pragata amgo vikari bane chhe. Tena sarve amgopamga kamadevana banothi bhedaine jarjarita samana thaya chhe. Akha deha para romamcha khada thaya chhe. Madanana banathi bhedaine sharira jarjarita thaya tetalamam shariramam raheli dhatuo kamika chalayamana thaya chhe. Tyarapachhi sharira pudgala, nitamba, sathala, bahu, kamadevana banathi ati pidaya chhe. Sharira parano kabu svadhina raheto nathi. Nitamba ane sharirane mahamushkelithi dharana kare chhe. Tema karata potani sharira avasthani sthiti pote jani ke samaji shakati nathi, pachhi bara samayamam sharirathi kamika nishcheta thai jaya chhe. Shvasochchhvasa skhalita thaya ane mamdamamda le chhe. Avi vichitra prakare avastha, kamacheshta pame chhe ane jane koi valagada valagyo hoya, chapala pishache vishache shariramam pravesha karyo hoya tema sambamdha vagarani vani babade chhe. Mana phave tevo bakavasa kare chhe arthat kamavasthamam game tema asambamdha vachano bole. Kama samudrana vishana vartamam athadati mohotpata kama vachanothi dekhela ke na dekhela manohara rupavala ke vagarana yuvana ke yuvani rahita, ugati juvani ke maha parakramine, hina satvi ke satpurushane ke pachhi bija koi nimdita, adhama, hina jatika purushane kamabhiprayathi bhaya pamati pamati samkochati samkochati amamtrine bolave chhe. Ema samkhyata bhedavala ragayukta svara ane kataksha drishtithi te purushane bolave chhe ane tenum ragathi nirikshana kare chhe. Te samaye naraki ane tiryamcha bamne gatine yogya asamkhyati utsarpini – avasarpini ke kalachakra pramanani utkrishta sthitivala papakarma bamdhe. Pana karmabamdha sprishta na kare. Have te je samaye purusha sharirana avayavane sparshava sanmukha thaya, pana haju sparsha karyo nathi. Te samayani karma sthiti baddha sprishta kare pana baddha nikachita na kare.