Sutra Navigation: Gyatadharmakatha ( ધર્મકથાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1104733
Scripture Name( English ): Gyatadharmakatha Translated Scripture Name : ધર્મકથાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

श्रुतस्कंध-१

अध्ययन-१ उत्क्षिप्तज्ञान

 Translated Chapter :

શ્રુતસ્કંધ-૧

અધ્યયન-૧ ઉત્ક્ષિપ્તજ્ઞાન
Section : Translated Section :
Sutra Number : 33 Category : Ang-06
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स अम्मापियरो जाहे नो संचाएंति मेहं कुमारं बहूहिं विसयानुलोमाहिं आघवणाहिं य पन्नवणाहि य सन्नवणाहि य विन्नवणाहि य आघवित्तए वा पन्नवित्तए वा सन्नवित्तए वा विन्नवित्तए वा ताहे विसयपडिकूलाहिं संजमभउव्वेयकारियाहिं पन्नवणाहिं पन्नवेमाणा एवं वयासी–एस णं जाया! निग्गंथे पावयणे सच्चे अनुत्तरे केवलिए पडिपुण्णे नेयाउए संसुद्धे सल्लगत्तणे सिद्धिमग्गे मुत्तिमग्गे निज्जाणमग्गे निव्वाणमग्गे सव्वदुक्खप्पहीणमग्गे, अहीव एगंतदिट्ठिए, खुरो इव गंतधाराए, लोहमया इव जवा चावेयव्वा, वालुयाकवले इव निरस्साए, गंगा इव महानई पडिसोयगमणाए, महासमुद्दो इव भुयाहिं दुत्तरे, तिक्खं कमियव्वं, गरुअं लंबेयव्वं, असिधारव्वयं चरियव्वं। ... ... नो खलु कप्पइ जाया! समणाणं निग्गंथाणं आहाकम्मिए वा उद्देसिए वा कीयगडे वा ठविए वा रइए वा दुब्भिक्खभत्ते वा कंतारभत्ते वा वद्दलियाभत्ते वा गिलाणभत्ते वा मूलभोयणे वा कंदभोयणे वा फलभोयणे वा वीयभोयणे वा हरियभोयणे वा भोत्तए वा पायए वा। तुमं च णं जाया! सुहसमुचिए नो चेव णं दुहसमुचिए, नालं सीयं नालं उण्हं नालं खहं नालं पिवासं नालं वाइय-पित्तिय-सिंभिय-सन्निवाइए विविहे रोगायंके, उच्चावए गामकंटए, बावीसं परीसहोवसग्गे उदिण्णे सम्मं अहियासित्तए। भुंजाहिं ताव जाया! मानुस्सए कामभोगे। तओ पच्छा भुत्तभोगी समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइस्ससि। तए णं से मेहे कुमारे अम्मापिऊहिं एवं वुत्ते समाणे अम्मापियरं एवं वयासी–तहेव णं तं अम्मयाओ! जं णं तुब्भे ममं एवं वयह–एस णं जाया! निग्गंथे पावयणे सच्चे अनुत्तरे केवलिए पडिपुण्णे नेयाउए संसुद्धे सल्लगत्तणे सिद्धिमग्गे मुत्तिमग्गे निज्जाणमग्गे निव्वाणमग्गे सव्वदुक्खप्पहीणमग्गे, अहीव एगंतदिट्ठिए, खुरो इव एगंतधाराए, लोहमया इव जवा चावेयव्वा, वालुयाकवले इव निरस्साए, गंगा इव महानई पडिसोयगमणाए, महासमुद्दो इव भुयाहिं दुत्तरे, तिक्खं कमियव्वं, गरुअं लंबेयव्वं, असिधारव्वयं चरियव्वं। नो खलु कप्पइ जाया! समणाणं निग्गंथाणं आहाकम्मिए वा उद्देसिए वा कीयगडे वा ठविए वा रइए वा दुब्भिक्खभत्ते वा कंतारभत्ते वा वद्दलियाभत्ते वा गिलाणभत्ते वा मूलभोयणे वा कंदभोयणे वा फलभोयणे वा वीयभोयणे वा हरियभोयणे वा भोत्तए वा पायए वा। तुमं च णं जाया! सुहसमुचिए नो चेव णं दुहसमुचिए, नालं सीयं नालं उण्हं नालं खुहं नालं पिवासं नालं वाइय-पित्तिय-सिंभिय-सन्निवाइए विविहे रोगायंके, उच्चावए गामकंटए बावीसं परीसहोवसग्गे उदिण्णे सम्मं अहियासित्तए।... ... भुंजाहि ताव जाया! मानुस्सए कामभोगे। तओ पच्छा भुत्तभोगी समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइस्ससि। एवं खलु अम्मयाओ! निग्गंथे पावयणे कीवाणं कायराणं कापुरिसाणं इहलोगपडिबद्धाणं परलोगनिप्पिवासाणं दुरणुचरे पाययजणस्स, नो चेव णं धीरस्स। निच्छियववसियस्स एत्थ किं दुक्करं करणयाए? तं इच्छामि णं अम्मयाओ! तुब्भेहिं अब्भणुण्णाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तए। तए णं तं मेहं कुमारं अम्मापियरो जाहे नो संचाएंति बहूहिं विसयाणुलोमाहिं य विसयपडिकूलाहिं य आघवणाहि य पन्नवणाहि य सन्नवणाहि य विन्नवणाहि य आघवित्तए वा पन्नवित्तए वा सन्नवित्तए वा विन्नवित्तए वा ताहे अकामकाइं चेव मेहं कुमारं एवं वयासी–इच्छामो ताव जाया! एगदिवसमवि ते रायसिरिं पासित्तए। तए णं से मेहे कुमारे अम्मापियरमणुवत्तमाणे तुसिणीए संचिट्ठइ। तए णं से सेणिए राया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–खिप्पामेव भो देवानुप्पिया! मेहस्स कुमारस्स महत्थं महग्घं महरिहं विउलं रायाभिसेयं उवट्ठवेह। तए णं ते कोडुंबियपुरिसा मेहस्स कुमारस्स महत्थं महग्घं महरिहं विउलं रायाभिसेयं उवट्ठवेंति। तए णं से सेणिए राया बहूहिं गणनायगेहिं य जाव संधिवालेहि य सद्धिं संपरिवुडे मेहं कुमारं अट्ठसएणं सोवण्णियाणं कलसाणं एवं–रुप्पमयाणं कलसाणं मणिमयाणं कलसाणं सुवण्णरुप्प-मयाणं कलसाणं, सुवण्णमणिमयाणं कलसाणं रुप्प मणिमयाणं कलसाणं सुवण्णरुप्पमणिमयाणं कलसाणं, भोमेज्जाणं कलसाणं सव्वोदएहिं सव्वमट्टियाहिं सव्वपुप्फेहिं सव्वगंधेहिं सव्वमल्लेहिं सव्वोसहीहिं सिद्धत्थएहि य सव्विड्ढीए सव्वज्जुईए सव्वबलेणं जाव दुंदुभि-निग्घोस-नाइयरवेणं महया-महया रायाभिसेएणं अभिसिंचइ, अभिसिंचित्ता करयल परिग्गहियं दसणहं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टु एवं वयासी– जय-जय नंदा! जय-जय भद्दा! जय-जय नंदा! भद्दं ते अजियं जिणाहि, जियं पालयाहि, जियमज्झे वसाहि, [अजियं जिणाहि सत्तुपक्खं, जियं च पालेहि मित्तपक्खं,] इंदो इव देवाणं चमरो इव असुराणं धरणो इव नागाणं चंदो इव ताराणं भरहो इव मनुयाणं रायगिहस्स नगरस्स अन्नेसिं च बहूणं गामागर-नगर-खेड-कब्बड-दोणमुह-मडंब-पट्टण-आसम-निगम-संबाह-सण्णिवेसाणं आहेवच्चं पोरेवच्चं सामित्तं भट्टित्तं महत्तरगतं आणा-ईसर-सेनावच्चं कारेमाणे पालेमाणे महयाहय-नट्ट-गीय-वाइय-तंती-तल-ताल-तुडिय-धन-मुइंग-पडुप्पवा-इयरवेणं विउलाइं भोगभोगाइं भुंजमाणे विहराहिं त्ति कट्टु जय-जय-सद्दं पउंजंति। तए णं से मेहे राया जाए–महयाहिमवंत-महंत-मलय-मंदर-महिंदसारे जाव रज्जं पसासेमाणे विहरइ। तए णं तस्स मेहस्स रन्नो अम्मापियरो एवं वयासी– भण जाया! किं दलयामो? किं पयच्छामो? किं वा ते हियइच्छिए सामत्थे? तए णं से मेहे राया अम्मापियरो एवं वयासी–इच्छामि णं अम्मयाओ! कुत्तियावणाओ रयहरणं पडिग्गहं च आणियं, कासवयं च सद्दावियं। तए णं से सेणिए राया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–गच्छह णं तुब्भे देवानुप्पिया! सिरिधराओ तिन्नि सयसहस्साइं गहाय दोहिं सयसहस्सेहिं कुत्तियावणाओ रयहरणं पडिग्गहं च उवणेह, सयसहस्सेणं कासवयं सद्दावेह। तए णं ते कोडुंबियपुरिसा सेणिएणं रन्ना एवं वुत्ता समाणा हट्ठतुट्ठा सिरिघराओ तिन्नि सयसहस्साइं गहाय कुत्तियावणाओ दोहिं सयसहस्सेहिं रयहरणं पडिग्गहं च उवणेंति, सयसहस्सेणं कासवयं सद्दावेंति। तए णं से कासवए तेहिं कोडुंबियपुरिसेहिं सद्दाविए समाणे हट्ठतुट्ठ-चित्तमानंदिए जाव हरिसवसविसप्पमाणहियए ण्हाए कयबलिकम्मे कय-कोउय-मंगल-पायच्छित्ते सुद्धप्पावेसाइं वत्थाइं पवर परिहिए अप्पमहग्घाभरणालंकियसरीरे जेणेव सेणिए राया, तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता सेणियं रायं करयलपरिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टु एवं वयासी–संदिसह णं देवानुप्पिया! जं मए करणिज्जं। तए णं से सेणिए राया कासवयं एवं वयासी–गच्छाहि णं तुब्भे देवानुप्पिया! सुरभिणा गंधोदएणं निक्के हत्थपाए पक्खालेहिं, सेयाए चउप्फलाए पोत्तीए मुहं बंधित्ता मेहस्स कुमारस्स चउरंगुलवज्जे निक्खमणपाउग्गे अग्गकेसे कप्पेहिं। तए णं से कासवए सेणिएणं रन्ना एवं वुत्ते समाणे हट्ठतुट्ठ-चित्तमानंदिए जाव हरिसवस-विसप्पमाणहियए करयलपरिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टु एवं सामि! त्ति आणाए विनएणं वयणं पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता सुरभिणा गंधोदएणं हत्थपाए पक्खालेइ, पक्खालेत्ता सुद्धवत्थेणं मुहं बंधइ, बंधित्ता परेणं जत्तेणं मेहस्स कुमारस्स चउरंगुलवज्जे निक्खमणपाउग्गे अग्गकेसे कप्पेति। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स माया महरिहेणं हंसलक्खणेणं पडसाडएणं अग्गकेसे पडिच्छइ, पडिच्छित्ता सुरभिणा गंधोदएणं पक्खालेइ, पक्खालेत्ता सरसेणं गोसीसचंदणेणं चच्चाओ दलयइ, दलइत्ता सेयाए पोत्तीए बंधइ, बंधित्ता रयणस-मुग्गयंसि पक्खिवइ, मंजूसाए पक्खिवइ, हार-वारिधार-सिंदुवार-छिन्नमुत्तावलिप्पगासाइं अंसूइं विणिम्मुयमाणी-विणिम्मुयमाणी, रोयमाणी-रोयमाणी, कंदमाणी-कंदमाणी, विलवमाणी-विलवमाणी एवं वयासी–एस णं अम्हं मेहस्स कुमारस्स अब्भुदएसु य उस्स वेसु य पसवेसु य तिहीसु य छणेसु य जन्नेसु य पव्वणीसु य–अपच्छिमे दरिसणे भविस्सइ त्ति कट्टु उस्सीसामूले ठवेइ। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स अम्मापियरो उत्तरावक्कमणं सीहासनं रयावेंति, मेहं कुमारं दोच्चं पि तच्चं पि सेया-पीएहिं कलसेहिं ण्हावेंति, ण्हावेत्ता पम्हलसूमालाए गंधकासाइयाए गायाइं लूहेंति, लूहेत्ता सरसेणं गोसीसचंदनेणं गायाइं अनुलिंपंति, अनुलिंपित्ता नासा-नीसासवाय-वोज्झं वरणगरपट्टणुग्गयं कुसलणरपसंसितं अस्सलालापेलवं छेयायरियकनगखचियंतकम्मं हंसलक्खणं पडसाडगं नियंसेंति, हारं पिणद्धेंति, अद्धहारं पिणद्धेंति, एवं–एगावलिं मुत्तावलिं कणगावलिं रयणावलिं पालंबं पाय-पलंबं कडगाइं तुडिगाइं केऊराइं अंगयाइं दसमुद्दियाणंतयं कडिसुत्तयं कुंडलाइं चूडामणिं रयणुक्कडं मउडं–पिणद्धेंति, पिणद्धेत्ता गंथिम-वेढिम-पूरिम-संघाइमेण–चउव्विहेणं मल्लेणं कप्परुक्खगं पिव अलंकिय-विभूसियं करेंति। तए णं से सेणिए राया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–खिप्पामेव भो देवानुप्पिया! अनेगखंभ-सय-सन्निविट्ठं लीलट्ठिय-सालभंजियागं ईहामिय-उसभ-तुरय-नर-मगर-विहग-वालग-किन्नर-रुरु-सरभ-चमर-कुंजर-वणलय-पउम-लय-भत्तिचित्तं घंटावलि-महुर-मनहर-सरं सुभ-कंत-दरिसणिज्जं निउणोविय-मिसिमिसेंत-मणिरयणघंटियाजालपरिक्खित्तं अब्भुग्गय-वइरवेइया-परिगयाभिरामं विज्जाहरजमल-जंतजुत्तं पिव अच्चीसहस्समालणीयं रूवग-सहस्स कलियं भिसमाणं भिब्भिसमाणं चक्खुल्लोयणलेस्सं सुहफासं सस्सिरीयरूवं सिग्घं तुरियं चवलं वेइयं पुरिससहस्सवाहिणीयं सीयं उवट्ठवेह। तए णं ते कोडुंबियपुरिसा हट्ठतुट्ठा अनेगखंभसय-सन्निविट्ठं जाव सीयं उवट्ठवेंति। तए णं से मेहे कुमारे सीयं दुरुहइ, दुरुहित्ता सीहासनवरगए पुरत्थाभिमुहे सण्णिसण्णे। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स माया ण्हाया कयबलिकम्मा जाव अप्पमहग्घाभरणा-लंकियसरीरा सीयं दुरुहइ, दुरुहित्ता मेहस्स कुमारस्स दाहिणपासे भद्दासणंसि निसीयइ। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स अंबधाई रयहरणं च पडिग्गहं च गहाय सीयं दुरुहइ, दुरुहित्ता मेहस्स कुमारस्स वामपासे भद्दासणंसि निसीयइ। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स पिट्ठओ एगा वरतरुणी सिंगारागारचारुवेसा संगय-गय-हसिय-भणिय- चेट्ठिय-विलास- संलावुल्लाव- निउणजुत्तोवयारकुसला आमेलगजमलजुयल- वट्टिय-अब्भुण्णय-पीण-रइय-संठिय-पओहरा हिम-रयय-कुंदेंदु-पगासं सकोरेंटमल्लदामं धवलं आयवत्तं गहाय सलीलं ओहारेमाणी-ओहारेमाणी चिट्ठइ। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स दुवे वरतरुणीओ सिंगारागारचारुवेसाओ संगय-गय-हसिय-भणिय-चेट्ठिय-विलास-संलावुल्लाव-निउणजुत्तोवयार कुसलाओ सीयं दुरुहंति, दुरुहित्ता मेहस्स कुमारस्स उभओ पासं नाणामणि-कनग-रयण-महरिह-तवणिज्जुज्जल-विचित्तदंडाओ चिल्लियाओ सुहुमवरदीहवालाओ संख-कुंद-दगरय-अमय-महियफेणपुंज-सण्णिगासाओ चामराओ गहाय सलीलं ओहारेमाणीओ-ओहारेमाणीओ चिट्ठंति। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स एगा वरतरुणी सिंगारा-गारचारुवेसा संगय-गय-हसिय-भणिय-चेट्ठिय-विलास-संलावुल्लाव-निउणजुत्तोवयार कुसला सीयं दुरुहइ, दुरुहित्ता मेहस्स कुमारस्स पुरओ पुरत्थिमे णं चंदप्पभवइर-वेरुलिय-विमलदंडं तालियंटं गहाय चिट्ठइ। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स एगा वरतरुणी सिंगारागारचारुवेसा संगय-गय-हसिय-भणिय-चेट्ठिय-विलास-संलावुल्लाव-निउणजुत्तोवयार कुसला सीयं दुरुहइ, दुरहित्ता मेहस्स कुमारस्स पुव्वदक्खिणे णं सेयं रययामयं विमलसलिलपुण्णं सत्तगयमहामुहाकितिसमाणं भिगारं गहाय चिट्ठइ। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स पिया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–खिप्पामेव भो देवानुप्पिया! सरिसयाणं सारित्तयाणं सरिव्वयाणं एगाभरण-गहिय-निज्जोयाणं कोडुंबियवर-तरुणाणं सहस्सं सद्दावेह । तए णं ते कोडुंबियपुरिसा सरिसयाणं सरित्तयाणं सरिव्वयाणं एगाभरण-गहिय-निज्जोयाणं कोडुंबियवरतरुणाणं सहस्सं० सद्दावेंति। तए णं ते कोडुंबियवरतरुणपुरिसा सेणियस्स रन्नो कोडुंबियपुरिसेहिं सद्दाविया समाणा हट्ठा ण्हाया जाव सव्वालंकारविभूसिया एगाभरण-गहिय-णिज्जोया जेणामेव सेणिए राया तेणामेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता सेणियं रायं एवं वयासी –संदिसह णं देवानुप्पिया! जं णं अम्हेहिं करणिज्जं। तए णं से सेणिए राया तं कोडुंबियवरतरुणसहस्सं एवं वयासी–गच्छह णं तुब्भे देवानुप्पिया! मेहस्स कुमारस्स पुरिससहस्सवाहिणीयं सीयं परिवहेह। तए णं तं कोडुंबियवरतरुणसहस्सं सेणिएण रन्ना एवं वुत्तं संतं हट्ठं मेहस्स कुमारस्स पुरिससहस्सवाहिणीयं सीयं परिवहइ। तए णं तस्स मेहस्स कुमारस्स पुरिससहस्सवाहिणीयं सीयं दुरूढस्स समाणस्स इमे अट्ठट्ठमंगलया तप्पढमयाए पुरओ अहाणुपुव्वीए संपत्थिया, तं जहा–सोवत्थिय-सिरिवच्छ-नंदियावत्त-वद्धमाणग-भद्दासण-कलस-मच्छ-दप्पणया जाव बहवे अत्थ-त्थिया कामत्थिया भोगत्थिया लाभत्थिया किव्विसिया कारोडिया कारवाहिया संखिया चक्किया नंगलिया मुहमंगलिया वद्ध-माणा पुसमाणया खंडियगणा ताहिं इट्ठाहिं कंताहिं पियाहिं मणुण्णाहिं मणामाहिं मणाभिरामाहिं हिययगमणिज्जाहिं वग्गूहिं जय-विजयमंगलसएहिं अनवरयं अभिनंदंता य अभिथुणंता य एवं वयासी– जय-जय नंदा! जय-जय भद्दा! जय-जय नंदा! भद्दं ते। अजियं जिणाहि इंदियाइं, जियं च पालेहिं समणधम्मं, जियविग्घो वि य वसाहि तं देव! सिद्धिमज्झे, निहणाहि रागदोसमल्ले तवेण धिइ-धणिय-वद्धकच्छो, मद्दाहि य अट्ठकम्मसत्तू ज्झाणेणं उत्तमेणं सुक्केणं अप्पमत्तो, पावय वितिमि-रमणुत्तरं केवलं नाणं, गच्छ य मोक्खं परमं पयं सासयं च अयलं, हंता परीसहचमूणं, अभीओ परीसहोवसग्गाणं, धम्मे ते अविग्घं भवउ त्ति कट्टु पुणो-पुणो मंगल-जयसद्दं पउंजंति। तए णं से मेहे कुमारे रायगिहस्स नगरस्स मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव गुणसिलए चेइए तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता पुरिससहस्सवाहिणीओ सीयाओ पच्चोरुहइ।
Sutra Meaning : ત્યારપછી મેઘકુમારને તેના માતાપિતા જ્યારે વિષયને અનુકૂળ અને પ્રતિકૂળ ઘણી આખ્યાપના, પ્રજ્ઞાપના, સંજ્ઞાપના, વિજ્ઞાપનાથી સમજાવવા, બૂઝાવવા, સંબોધન અને વિજ્ઞપ્તિ કરવામાં સમર્થ ન થયા, ત્યારે ઇચ્છા વિના મેઘકુમારને આમ કહ્યું – હે પુત્ર! એક દિવસને માટે પણ તારી રાજ્યશ્રીને જોવા ઇચ્છીએ છીએ. ત્યારે તે મેઘકુમાર, માતા – પિતાની ઇચ્છાને અનુવર્તતો મૌન રહ્યો. ત્યારે તે શ્રેણિક રાજા, કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવે છે, બોલાવીને આ પ્રમાણે કહ્યું – ઓ દેવાનુપ્રિયો! જલદીથી મેઘકુમારના મહાર્થ, મહાર્ઘ, મહાર્હ, વિપુલ, રાજ્યાભિષેકની તૈયારી કરો. ત્યારે કૌટુંબિક પુરુષોએ યાવત્‌ તે પ્રમાણે કર્યુ. ત્યારે તે શ્રેણિક રાજા ઘણા ગણનાયક – દંડનાયક વડે યાવત્‌ પરીવરીને મેઘકુમારને ૧૦૮ – ૧૦૮ સુવર્ણ, રૂપ્ય, સુવર્ણરૂપ્ય, મણિમય, સુવર્ણમણિમય, રૂપ્યમણિમય, સુવર્ણરૂપ્યમણિમય, માટીના કળશો વડે આ ૮૬૪ કળશો. સર્વ ઉદક, માટી, પુષ્પ, ગંધ, માલ્ય, ઔષધિ તથા સરસવ વડે ભરીને, સર્વદ્યુતિ – સર્વ બળ વડે યાવત્‌ દુંદુભિ નિર્ઘોષ નાદિત રવ – સ્વરથી મોટા – મોટા રાજ્યાભિષેક વડે અભિસિંચિત કરો. કરીને શ્રેણિક રાજાએ મેઘને બે હાથ જોડી, મસ્તકે અંજલિ કરી આમ કહ્યું – નંદ! તમારો જય થાઓ. હે ભદ્ર! તમારો જય થાઓ. હે જગત્‌ નંદ! તમારું ભદ્ર – કલ્યાણ થાઓ. તમે ન જીતેલને જીતો, જીતેલા મિત્રપક્ષનું પાલન કરો, જીતેલા મધ્યે વસો, ન જીતેલ શત્રુપક્ષને જીતો, યાવત્‌ મનુષ્યોમાં ભરત ચક્રી માફક રાજગૃહ નગરના અન્ય ઘણા ગામ, આકર, નગર યાવત્‌ સંનિવેશનું આધિપત્ય કરતા યાવત્‌ વિચરો. એમ કરીને જય – જય શબ્દ કરે છે. ત્યારે તે મેઘ, મહાન રાજ થઈ યાવત્‌ વિચરે છે. ત્યારપછી તે મેઘરાજાના માતા – પિતાએ આમ કહ્યું – હે પુત્ર ! બોલો, શું દઈએ ? શું આપીએ ? તારા હૃદયને શું ઇચ્છિત છે ? ત્યારે તે મેઘરાજાએ માતાપિતાને આમ કહ્યું – હે માતાપિતા ! હું ઇચ્છુ છું કે કૃત્રિકાપણથી રજોહરણ, પાત્ર મંગાવી આપો અને વાણંદને બોલાવો. ત્યારે તે શ્રેણિક રાજા કૌટુંબિક પુરુષને બોલાવે છે, બોલાવીને આમ કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિયો! તમે જાઓ, શ્રીગૃહથી ત્રણ લાખ મુદ્રા લઈને બે લાખ મુદ્રાથી કુત્રિકાપણથી રજોહરણ અને પાત્રા લાવો અને એક લાખ મુદ્રાથી વાણંદને બોલાવો. ત્યારે તે કૌટુંબિક પુરુષો શ્રેણિક રાજાને આમ કહેતા સાંભળી હૃષ્ટ – તુષ્ટ થઈ શ્રીગૃહથી ત્રણ લાખ મુદ્રા લઈને, કુત્રિકાપણથી બે લાખ મુદ્રા વડે રજોહરણ અને પાત્ર લાવ્યા, એક લાખથી વાણંદ બોલાવ્યો. ત્યારે તે વાણંદ, તે કૌટુંબિક પુરુષ વડે બોલાવાતા હર્ષિત, સંતુષ્ટ યાવત્‌ પ્રસન્ન હૃદયવાળો થયો, તેણે સ્નાન કર્યું, બલીકર્મ કરી, કૌતુક – મંગલ – પ્રાયશ્ચિત્ત કરી, શુદ્ધ – પ્રાવેશ્ય, મંગલ, ઉત્તમ વસ્ત્ર પહેર્યા, અલ્પ – મહાર્ઘ આભરણથી અલંકૃત શરીરી થઈ શ્રેણિક રાજાની પાસે આવ્યા. આવીને રાજાને બે હાથ જોડી, અંજલિ કરી આમ કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! આજ્ઞા કરો કે મારે શું કરણીય છે ? ત્યારે તે શ્રેણિક રાજા વાણંદને આમ કહે છે – હે દેવાનુપ્રિય ! તું જા, સુરભિ ગંધોદક વડે સારી રીતે હાથ – પગ ધોઈ, ચાર પડવાળા શ્વેત વસ્ત્રથી મુખ બાંધીને મેઘકુમારના નિષ્ક્રમણ યોગ્ય ચાર અંગુલ છોડીને અગ્રકેશને કાપો. ત્યારે તે વાણંદ, શ્રેણિક રાજાએ આમ કહેતા હર્ષિત યાવત્‌ પ્રસન્ન હૃદયી થઈ યાવત્‌ રાજાની આજ્ઞા સ્વીકારી. પછી સુરભિ ગંધોદક વડે હાથ – પગ ધોયા, ધોઈને શુદ્ધ વસ્ત્ર વડે મુખ બાંધ્યુ, બાંધીને પરમ યતનાથી મેઘકુમારના નિષ્ક્રમણ પ્રાયોગ્ય ચાર અંગુલને છોડીને અગ્રકેશ કાપ્યા. ત્યારે તે મેઘકુમારની માતાએ મહાર્હ હંસલક્ષણ પટશાટકથી અગ્રકેશને લીધા, લઈને સુરભિ ગંધોદકથી ધોયા, ધોઈને સરસ ગોશીર્ષ ચંદન વડે ચર્ચા કરી, પછી શ્વેત વસ્ત્રમાં બાંધ્યા, બાંધીને રત્ન સમુદ્‌ગકમાં મૂક્યા, મૂકીને પેટીમાં રાખ્યા. રાખીને જલધારા – નિર્ગુંડીના ફૂલ – ટૂટેલા મોતીના હાર સમાન અશ્રુધારા પ્રવાહિત કરતી, રોતી – રોતી, આક્રંદન કરતી – કરતી, વિલાપ કરતી – કરતી આ પ્રમાણે બોલી – મેઘકુમારના આ કેશનું દર્શન અભ્યુદયમાં, ઉત્સવમાં, પર્વ તિથિઓમાં, અવસર – યજ્ઞ – પર્વમાં અંતિમ દર્શનરૂપ થશે. એમ કરીને ઓશીકા નીચે તે પેટીને રાખી. ત્યારપછી તે મેઘકુમારના માતાપિતાએ ઉત્તરાભિમુખ સિંહાસનને રખાવ્યુ. મેઘકુમારને બીજી – ત્રીજી વખત સોના – ચાંદીના કળશથી સ્નાન કરાવ્યુ, રુંવાટીવાળા – સુકુમાલ ગંધ કાષાયિક વસ્ત્રથી શરીર લૂંછ્યુ. સરસ ગોશીર્ષ ચંદન વડે શરીરને લેપન કર્યુ, કરીને નાકના શ્વાસના વાયુ વડે ઊડી જાય તેવા યાવત્‌ હંસલક્ષણ પટશાટકને પહેરાવ્યું, પછી હાર, અર્ધ હાર, એકાવલિ, મુક્તાવલિ, કનકાવલિ, રત્નાવલિ, પ્રાલંબ પાદ પ્રલંબ, ત્રુટિત, કેયુર, અંગદ, દશ આંગળીમાં વીંટી, કટિસૂત્ર, કુંડલ, ચૂડામણિ, રત્નજડિત મુગટ પહેરાવ્યા. પહેરાવીને દિવ્ય ફૂલની માળા પહેરાવી. પછી દર્દર – મલય – સુગંધિત ગંધ લગાવી.ત્યારે તે મેઘકુમારને ગ્રંથિમ – વેષ્ટિમ – પૂરિમ – સંઘાતિમ ચાર પ્રકારની માલા વડે કલ્પવૃક્ષ સમાન અલંકૃત, વિભૂષિત કરે છે. ત્યારે તે શ્રેણિક રાજાએ કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું – ઓ દેવાનુપ્રિયો ! જલદીથી અનેકશત સ્તંભથી સંનિવિષ્ટ, લીલા કરતી પૂતળીઓથી યુક્ત, ઇહા – મૃગ – વૃષભ – તુરગ – નર – મગર – વિહગ – વાલગ – કિંનર – રુરુ – સરભ – કુંજર – વનલતા – પદ્મલતાના ચિત્રોથી યુક્ત, ઘંટાવલિના મધુર – મનોહર સ્વર થતા હોય, શુભ – કાંત – દર્શનીય હોય, નિપુણ કારીગર દ્વારા નિર્મિત, દેદીપ્યમાન મણિ અને રત્નોના ઘુંઘરુના સમૂહથી વ્યાપ્ત હોય, સ્તંભ ઉપર બનેલ વેદિકાથી યુક્ત હોવાથી મનોહર દેખાતી હોય, ચિત્રિત વિદ્યાધર યુગલથી શોભિત હોય, સૂર્યના હજારો કિરણો, હજારો રૂપો વાળી, દેદીપ્યમાન, અતિ દીપ્યમાન, નેત્રોને તૃપ્તિ આપનાર, સુખસ્પર્શ યુક્ત, સશ્રીક રૂપવાળી, શીઘ્ર – ત્વરિત – ચપલ – વેગવાળી – હજારો પુરુષ દ્વારા વહન કરાતી શિબિકાને ઉપસ્થાપિત કરો. ત્યારે તે કૌટુંબિક પુરુષો હૃષ્ટ – તુષ્ટ થઈ યાવત્‌ પાલખીને સ્થાપે છે. ત્યારે તે મેઘકુમાર, તે શિબિકામાં આરૂઢ થઈને, ઉત્તમ સિંહાસન ઉપર પૂર્વાભિમુખ થઈને બેસે છે. ત્યારે તે મેઘકુમારની માતા, સ્નાન કરી, બલિકર્મ કરી, યાવત્‌ અલ્પ પણ મહાર્ઘ આભરણથી અલંકૃત શરીરી થઈ શિબિકામાં આરૂઢ થઈ. પછી મેઘકુમારની જમણી બાજુના ભદ્રાસને બેઠી, પછી મેઘકુમારની ધાવમાતા રજોહરણ અને પાત્ર લઈને શિબિકામાં મેઘકુમારની ડાબી બાજુમાં બેઠી. ત્યારપછી મેઘકુમારની પાછળ એક ઉત્તમ તરુણી, જે શૃંગારના ઘર જેવી, સુંદર વેશવાળી, સંગત ગતિ, હાસ્ય, વચન, ચેષ્ટા, વિલાસ, સંલાપ – ઉલ્લાપ કરવામાં કુશલ, સમયોચિત કાર્ય કરવામાં કુશલ તથા પરસ્પર મળેલ, સમશ્રેણિ સ્થિત, ગોળ, ઊંચા, પુષ્ટ, રાતી સુખ આપનારા, પ્રીતિજનક, ઉત્તમાકારના સ્તનોવાળી એક યુવતી, હિમ, ચાંદી, કુંદપુષ્પ, ચંદ્રમા સમાન પ્રકાશિત, કોરંટ પુષ્પોની માળાથી યુક્ત ધવલ છત્રોને હાથમાં લઈને લીલાપૂર્વક ઊભી રહી. ત્યારપછી મેઘકુમાર પાસે બે ઉત્તમ તરુણી, જે શૃંગારના ગૃહ સમાન, સુંદર વેશવાળી યાવત્‌ કુશળ હતી, તે શિબિકામાં આરૂઢ થઈ, થઈને મેઘકુમારની બંને બાજુ વિવિધ મણિ – કનક – રત્ન – મહાર્હ – તપનીયમય – ઉજ્જવલ અને વિચિત્ર દંડવાળા ચમચમાતા, સૂક્ષ્મ – ઉત્તમ – દીર્ઘ વાળવાળા, શંખ – કુંદપુષ્પ – જલકણ – રજત – મંથન કરેલ અમૃતના ફીણ સમાન સરખા બે ચામર ધારણ કરીને લીલાપૂર્વક વીંઝતી ઊભી રહી. ત્યારપછી તે મેઘકુમાર સમીપે શૃંગારરૂપ યાવત્‌ કુશલ એક ઉત્તમ તરુણી યાવત્‌ શિબિકામાં આરૂઢ થઈ. પછી મેઘકુમારની પાસે પૂર્વ દિશા સન્મુખ ચંદ્રકાંત – વજ્ર – વૈડૂર્ય – વિમલ દંડના તાલવૃંત્તને લઈને ઊભી રહી. ત્યાર પછી તે મેઘકુમારની પાસે એક ઉત્તમ તરુણી યાવત્‌ સુરૂપા શિબિકામાં આરૂઢ થઈ, થઈને મેઘકુમારની પૂર્વ – દક્ષિણે શ્વેત રજતમય વિમલ સલિલ પૂર્ણ મત્ત હાથીના મોટા મુખ સમાન આકૃતિવાળા ભૃંગારને ગ્રહણ કરીને ઊભી રહી. ત્યારપછી તે મેઘકુમારના પિતાએ કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવ્યા, બોલાવીને આમ કહ્યું – ઓ દેવાનુપ્રિયો ! જલ્દી થી સમાન શરીરી – સમાન ત્વચાવાળા, સમાન વયવાળા, એક સમાન આભરણ, સમાન વેશધારી ૧૦૦૦ ઉત્તમ તરુણોને બોલાવો યાવત્‌ કૌટુંબિક પુરુષો તેમને બોલાવે છે. ત્યારે શ્રેણિક રાજા દ્વારા બોલાવાયેલ તે કૌટુંબિક પુરુષો હર્ષિત થયા, સ્નાન કરી યાવત્‌ એક સમાન આભરણવાળા, સમાન વસ્ત્રો પહેરી શ્રેણિક રાજા પાસે આવે છે. આવીને શ્રેણિક રાજાને આમ કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! આજ્ઞા કરો કે જે અમારે કરણીય હોય. ત્યારે તે શ્રેણિકે તે હજાર ઉત્તમ કૌટુંબિક તરુણોને આમ કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિયો ! જાઓ અને મેઘકુમારની સહસ્રપુરુષવાહિની શિબિકાને વહન કરો. ત્યારે તે શ્રેણિક રાજા દ્વારા આમ કહેવાતા હૃષ્ટ – તુષ્ટ થયેલા ઉત્તમ ૧૦૦૦ કૌટુંબિક તરુણો મેઘકુમારની સહસ્રપુરુષવાહિની શિબિકાને વહે છે. ત્યારે તે મેઘકુમાર સહસ્રપુરુષવાહિની શિબિકામાં આરૂઢ થતા તેની સામે પહેલા આ ૮ મંગલ દ્રવ્યો અનુક્રમે ચાલ્યા. તે આ – સ્વસ્તિક, શ્રીવત્સ, નંદાવર્ત્ત, વર્ધમાનક, ભદ્રાસન, કળશ, મત્સ્ય, દર્પણ. ત્યારે ઘણા ધનાર્થી, મોક્ષાર્થી, ઉત્સાહી વડે અનવરત અભિનંદાતા અને અભિસ્તવાતા આ પ્રમાણે કહ્યું – હે નંદ ! તમારો જય થાઓ, ભદ્ર થાઓ. હે ભદ્ર ! તમે ન જીતેલ ઇન્દ્રિયોને જીતો, જીતેલ સાધુધર્મનું પાલન કરો, હે દેવ ! વિઘ્નોને જીતીને સિદ્ધિમાં નિવાસ કરો. ધૈર્યપૂર્વક કમર કસી, તપ દ્વારા રાગ – દ્વેષ રૂપ મલ્લોનું હનન કરો. પ્રમાદ રહિત થઈ ઉત્તમ શુક્લ ધ્યાન દ્વારા આઠ કર્મરૂપી શત્રુનું મર્દન કરો. અજ્ઞાનાંધકાર રહિત સર્વોત્તમ કેવળજ્ઞાનને પામો. પરીષહ રૂપી સેનાનું હનન કરી, પરીષહોપસર્ગથી નિર્ભય થઈ, શાશ્વત અને અચલ પરમપદ રૂપ મોક્ષને પામો. તમારા ધર્મ સાધનમાં વિઘ્ન ન થાઓ. આ પ્રમાણે કહીને તેઓ ફરી – ફરી મંગલમય જય – જય શબ્દનો પ્રયોગ કરો. ત્યારપછી તે મેઘકુમાર રાજગૃહ નગરની વચ્ચોવચ્ચથી નીકળે છે, નીકળીને ગુણશીલ ચૈત્યે આવે છે, આવીને સહસ્રપુરુષવાહિની શિબિકાથી નીચે ઊતરે છે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tae nam tassa mehassa kumarassa ammapiyaro jahe no samchaemti meham kumaram bahuhim visayanulomahim aghavanahim ya pannavanahi ya sannavanahi ya vinnavanahi ya aghavittae va pannavittae va sannavittae va vinnavittae va tahe visayapadikulahim samjamabhauvveyakariyahim pannavanahim pannavemana evam vayasi–esa nam jaya! Niggamthe pavayane sachche anuttare kevalie padipunne neyaue samsuddhe sallagattane siddhimagge muttimagge nijjanamagge nivvanamagge savvadukkhappahinamagge, ahiva egamtaditthie, khuro iva gamtadharae, lohamaya iva java chaveyavva, valuyakavale iva nirassae, gamga iva mahanai padisoyagamanae, mahasamuddo iva bhuyahim duttare, tikkham kamiyavvam, garuam lambeyavvam, asidharavvayam chariyavvam.. .. No khalu kappai jaya! Samananam niggamthanam ahakammie va uddesie va kiyagade va thavie va raie va dubbhikkhabhatte va kamtarabhatte va vaddaliyabhatte va gilanabhatte va mulabhoyane va kamdabhoyane va phalabhoyane va viyabhoyane va hariyabhoyane va bhottae va payae va. Tumam cha nam jaya! Suhasamuchie no cheva nam duhasamuchie, nalam siyam nalam unham nalam khaham nalam pivasam nalam vaiya-pittiya-simbhiya-sannivaie vivihe rogayamke, uchchavae gamakamtae, bavisam parisahovasagge udinne sammam ahiyasittae. Bhumjahim tava jaya! Manussae kamabhoge. Tao pachchha bhuttabhogi samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaissasi. Tae nam se mehe kumare ammapiuhim evam vutte samane ammapiyaram evam vayasi–taheva nam tam ammayao! Jam nam tubbhe mamam evam vayaha–esa nam jaya! Niggamthe pavayane sachche anuttare kevalie padipunne neyaue samsuddhe sallagattane siddhimagge muttimagge nijjanamagge nivvanamagge savvadukkhappahinamagge, ahiva egamtaditthie, khuro iva egamtadharae, lohamaya iva java chaveyavva, valuyakavale iva nirassae, gamga iva mahanai padisoyagamanae, mahasamuddo iva bhuyahim duttare, tikkham kamiyavvam, garuam lambeyavvam, asidharavvayam chariyavvam. No khalu kappai jaya! Samananam niggamthanam ahakammie va uddesie va kiyagade va thavie va raie va dubbhikkhabhatte va kamtarabhatte va vaddaliyabhatte va gilanabhatte va mulabhoyane va kamdabhoyane va phalabhoyane va viyabhoyane va hariyabhoyane va bhottae va payae va. Tumam cha nam jaya! Suhasamuchie no cheva nam duhasamuchie, nalam siyam nalam unham nalam khuham nalam pivasam nalam vaiya-pittiya-simbhiya-sannivaie vivihe rogayamke, uchchavae gamakamtae bavisam parisahovasagge udinne sammam ahiyasittae.. .. Bhumjahi tava jaya! Manussae kamabhoge. Tao pachchha bhuttabhogi samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaissasi. Evam khalu ammayao! Niggamthe pavayane kivanam kayaranam kapurisanam ihalogapadibaddhanam paraloganippivasanam duranuchare payayajanassa, no cheva nam dhirassa. Nichchhiyavavasiyassa ettha kim dukkaram karanayae? Tam ichchhami nam ammayao! Tubbhehim abbhanunnae samane samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta nam agarao anagariyam pavvaittae. Tae nam tam meham kumaram ammapiyaro jahe no samchaemti bahuhim visayanulomahim ya visayapadikulahim ya aghavanahi ya pannavanahi ya sannavanahi ya vinnavanahi ya aghavittae va pannavittae va sannavittae va vinnavittae va tahe akamakaim cheva meham kumaram evam vayasi–ichchhamo tava jaya! Egadivasamavi te rayasirim pasittae. Tae nam se mehe kumare ammapiyaramanuvattamane tusinie samchitthai. Tae nam se senie raya kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–khippameva bho devanuppiya! Mehassa kumarassa mahattham mahaggham mahariham viulam rayabhiseyam uvatthaveha. Tae nam te kodumbiyapurisa mehassa kumarassa mahattham mahaggham mahariham viulam rayabhiseyam uvatthavemti. Tae nam se senie raya bahuhim gananayagehim ya java samdhivalehi ya saddhim samparivude meham kumaram atthasaenam sovanniyanam kalasanam evam–ruppamayanam kalasanam manimayanam kalasanam suvannaruppa-mayanam kalasanam, suvannamanimayanam kalasanam ruppa manimayanam kalasanam suvannaruppamanimayanam kalasanam, bhomejjanam kalasanam savvodaehim savvamattiyahim savvapupphehim savvagamdhehim savvamallehim savvosahihim siddhatthaehi ya savviddhie savvajjuie savvabalenam java dumdubhi-nigghosa-naiyaravenam mahaya-mahaya rayabhiseenam abhisimchai, abhisimchitta karayala pariggahiyam dasanaham sirasavattam matthae amjalim kattu evam vayasi– Jaya-jaya namda! Jaya-jaya bhadda! Jaya-jaya namda! Bhaddam te ajiyam jinahi, jiyam palayahi, jiyamajjhe vasahi, [ajiyam jinahi sattupakkham, jiyam cha palehi mittapakkham,] imdo iva devanam chamaro iva asuranam dharano iva naganam chamdo iva taranam bharaho iva manuyanam rayagihassa nagarassa annesim cha bahunam gamagara-nagara-kheda-kabbada-donamuha-madamba-pattana-asama-nigama-sambaha-sannivesanam ahevachcham porevachcham samittam bhattittam mahattaragatam ana-isara-senavachcham karemane palemane mahayahaya-natta-giya-vaiya-tamti-tala-tala-tudiya-dhana-muimga-paduppava-iyaravenam viulaim bhogabhogaim bhumjamane viharahim tti kattu jaya-jaya-saddam paumjamti. Tae nam se mehe raya jae–mahayahimavamta-mahamta-malaya-mamdara-mahimdasare java rajjam pasasemane viharai. Tae nam tassa mehassa ranno ammapiyaro evam vayasi– bhana jaya! Kim dalayamo? Kim payachchhamo? Kim va te hiyaichchhie samatthe? Tae nam se mehe raya ammapiyaro evam vayasi–ichchhami nam ammayao! Kuttiyavanao rayaharanam padiggaham cha aniyam, kasavayam cha saddaviyam. Tae nam se senie raya kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–gachchhaha nam tubbhe devanuppiya! Siridharao tinni sayasahassaim gahaya dohim sayasahassehim kuttiyavanao rayaharanam padiggaham cha uvaneha, sayasahassenam kasavayam saddaveha. Tae nam te kodumbiyapurisa senienam ranna evam vutta samana hatthatuttha sirigharao tinni sayasahassaim gahaya kuttiyavanao dohim sayasahassehim rayaharanam padiggaham cha uvanemti, sayasahassenam kasavayam saddavemti. Tae nam se kasavae tehim kodumbiyapurisehim saddavie samane hatthatuttha-chittamanamdie java harisavasavisappamanahiyae nhae kayabalikamme kaya-kouya-mamgala-payachchhitte suddhappavesaim vatthaim pavara parihie appamahagghabharanalamkiyasarire jeneva senie raya, teneva uvagachchhai, uvagachchhitta seniyam rayam karayalapariggahiyam sirasavattam matthae amjalim kattu evam vayasi–samdisaha nam devanuppiya! Jam mae karanijjam. Tae nam se senie raya kasavayam evam vayasi–gachchhahi nam tubbhe devanuppiya! Surabhina gamdhodaenam nikke hatthapae pakkhalehim, seyae chaupphalae pottie muham bamdhitta mehassa kumarassa chauramgulavajje nikkhamanapaugge aggakese kappehim. Tae nam se kasavae senienam ranna evam vutte samane hatthatuttha-chittamanamdie java harisavasa-visappamanahiyae karayalapariggahiyam sirasavattam matthae amjalim kattu evam sami! Tti anae vinaenam vayanam padisunei, padisunetta surabhina gamdhodaenam hatthapae pakkhalei, pakkhaletta suddhavatthenam muham bamdhai, bamdhitta parenam jattenam mehassa kumarassa chauramgulavajje nikkhamanapaugge aggakese kappeti. Tae nam tassa mehassa kumarassa maya maharihenam hamsalakkhanenam padasadaenam aggakese padichchhai, padichchhitta surabhina gamdhodaenam pakkhalei, pakkhaletta sarasenam gosisachamdanenam chachchao dalayai, dalaitta seyae pottie bamdhai, bamdhitta rayanasa-muggayamsi pakkhivai, mamjusae pakkhivai, hara-varidhara-simduvara-chhinnamuttavalippagasaim amsuim vinimmuyamani-vinimmuyamani, royamani-royamani, kamdamani-kamdamani, vilavamani-vilavamani evam vayasi–esa nam amham mehassa kumarassa abbhudaesu ya ussa vesu ya pasavesu ya tihisu ya chhanesu ya jannesu ya pavvanisu ya–apachchhime darisane bhavissai tti kattu ussisamule thavei. Tae nam tassa mehassa kumarassa ammapiyaro uttaravakkamanam sihasanam rayavemti, meham kumaram dochcham pi tachcham pi seya-piehim kalasehim nhavemti, nhavetta pamhalasumalae gamdhakasaiyae gayaim luhemti, luhetta sarasenam gosisachamdanenam gayaim anulimpamti, anulimpitta nasa-nisasavaya-vojjham varanagarapattanuggayam kusalanarapasamsitam assalalapelavam chheyayariyakanagakhachiyamtakammam hamsalakkhanam padasadagam niyamsemti, haram pinaddhemti, addhaharam pinaddhemti, evam–egavalim muttavalim kanagavalim rayanavalim palambam paya-palambam kadagaim tudigaim keuraim amgayaim dasamuddiyanamtayam kadisuttayam kumdalaim chudamanim rayanukkadam maudam–pinaddhemti, pinaddhetta gamthima-vedhima-purima-samghaimena–chauvvihenam mallenam kapparukkhagam piva alamkiya-vibhusiyam karemti. Tae nam se senie raya kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–khippameva bho devanuppiya! Anegakhambha-saya-sannivittham lilatthiya-salabhamjiyagam ihamiya-usabha-turaya-nara-magara-vihaga-valaga-kinnara-ruru-sarabha-chamara-kumjara-vanalaya-pauma-laya-bhattichittam ghamtavali-mahura-manahara-saram subha-kamta-darisanijjam niunoviya-misimisemta-manirayanaghamtiyajalaparikkhittam abbhuggaya-vairaveiya-parigayabhiramam vijjaharajamala-jamtajuttam piva achchisahassamalaniyam ruvaga-sahassa kaliyam bhisamanam bhibbhisamanam chakkhulloyanalessam suhaphasam sassiriyaruvam siggham turiyam chavalam veiyam purisasahassavahiniyam siyam uvatthaveha. Tae nam te kodumbiyapurisa hatthatuttha anegakhambhasaya-sannivittham java siyam uvatthavemti. Tae nam se mehe kumare siyam duruhai, duruhitta sihasanavaragae puratthabhimuhe sannisanne. Tae nam tassa mehassa kumarassa maya nhaya kayabalikamma java appamahagghabharana-lamkiyasarira siyam duruhai, duruhitta mehassa kumarassa dahinapase bhaddasanamsi nisiyai. Tae nam tassa mehassa kumarassa ambadhai rayaharanam cha padiggaham cha gahaya siyam duruhai, duruhitta mehassa kumarassa vamapase bhaddasanamsi nisiyai. Tae nam tassa mehassa kumarassa pitthao ega varataruni simgaragaracharuvesa samgaya-gaya-hasiya-bhaniya- chetthiya-vilasa- samlavullava- niunajuttovayarakusala amelagajamalajuyala- vattiya-abbhunnaya-pina-raiya-samthiya-paohara hima-rayaya-kumdemdu-pagasam sakoremtamalladamam dhavalam ayavattam gahaya salilam oharemani-oharemani chitthai. Tae nam tassa mehassa kumarassa duve varatarunio simgaragaracharuvesao samgaya-gaya-hasiya-bhaniya-chetthiya-vilasa-samlavullava-niunajuttovayara kusalao siyam duruhamti, duruhitta mehassa kumarassa ubhao pasam nanamani-kanaga-rayana-mahariha-tavanijjujjala-vichittadamdao chilliyao suhumavaradihavalao samkha-kumda-dagaraya-amaya-mahiyaphenapumja-sannigasao chamarao gahaya salilam oharemanio-oharemanio chitthamti. Tae nam tassa mehassa kumarassa ega varataruni simgara-garacharuvesa samgaya-gaya-hasiya-bhaniya-chetthiya-vilasa-samlavullava-niunajuttovayara kusala siyam duruhai, duruhitta mehassa kumarassa purao puratthime nam chamdappabhavaira-veruliya-vimaladamdam taliyamtam gahaya chitthai. Tae nam tassa mehassa kumarassa ega varataruni simgaragaracharuvesa samgaya-gaya-hasiya-bhaniya-chetthiya-vilasa-samlavullava-niunajuttovayara kusala siyam duruhai, durahitta mehassa kumarassa puvvadakkhine nam seyam rayayamayam vimalasalilapunnam sattagayamahamuhakitisamanam bhigaram gahaya chitthai. Tae nam tassa mehassa kumarassa piya kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–khippameva bho devanuppiya! Sarisayanam sarittayanam sarivvayanam egabharana-gahiya-nijjoyanam kodumbiyavara-tarunanam sahassam saddaveha. Tae nam te kodumbiyapurisa sarisayanam sarittayanam sarivvayanam egabharana-gahiya-nijjoyanam kodumbiyavaratarunanam sahassam0 saddavemti. Tae nam te kodumbiyavaratarunapurisa seniyassa ranno kodumbiyapurisehim saddaviya samana hattha nhaya java savvalamkaravibhusiya egabharana-gahiya-nijjoya jenameva senie raya tenameva uvagachchhamti, uvagachchhitta seniyam rayam evam vayasi –samdisaha nam devanuppiya! Jam nam amhehim karanijjam. Tae nam se senie raya tam kodumbiyavaratarunasahassam evam vayasi–gachchhaha nam tubbhe devanuppiya! Mehassa kumarassa purisasahassavahiniyam siyam parivaheha. Tae nam tam kodumbiyavaratarunasahassam seniena ranna evam vuttam samtam hattham mehassa kumarassa purisasahassavahiniyam siyam parivahai. Tae nam tassa mehassa kumarassa purisasahassavahiniyam siyam durudhassa samanassa ime atthatthamamgalaya tappadhamayae purao ahanupuvvie sampatthiya, tam jaha–sovatthiya-sirivachchha-namdiyavatta-vaddhamanaga-bhaddasana-kalasa-machchha-dappanaya java bahave attha-tthiya kamatthiya bhogatthiya labhatthiya kivvisiya karodiya karavahiya samkhiya chakkiya namgaliya muhamamgaliya vaddha-mana pusamanaya khamdiyagana tahim itthahim kamtahim piyahim manunnahim manamahim manabhiramahim hiyayagamanijjahim vagguhim jaya-vijayamamgalasaehim anavarayam abhinamdamta ya abhithunamta ya evam vayasi– Jaya-jaya namda! Jaya-jaya bhadda! Jaya-jaya namda! Bhaddam te. Ajiyam jinahi imdiyaim, jiyam cha palehim samanadhammam, jiyaviggho vi ya vasahi tam deva! Siddhimajjhe, nihanahi ragadosamalle tavena dhii-dhaniya-vaddhakachchho, maddahi ya atthakammasattu jjhanenam uttamenam sukkenam appamatto, pavaya vitimi-ramanuttaram kevalam nanam, gachchha ya mokkham paramam payam sasayam cha ayalam, hamta parisahachamunam, abhio parisahovasagganam, dhamme te aviggham bhavau tti kattu puno-puno mamgala-jayasaddam paumjamti. Tae nam se mehe kumare rayagihassa nagarassa majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jeneva gunasilae cheie tenameva uvagachchhai, uvagachchhitta purisasahassavahinio siyao pachchoruhai.
Sutra Meaning Transliteration : Tyarapachhi meghakumarane tena matapita jyare vishayane anukula ane pratikula ghani akhyapana, prajnyapana, samjnyapana, vijnyapanathi samajavava, bujhavava, sambodhana ane vijnyapti karavamam samartha na thaya, tyare ichchha vina meghakumarane ama kahyum – he putra! Eka divasane mate pana tari rajyashrine jova ichchhie chhie. Tyare te meghakumara, mata – pitani ichchhane anuvartato mauna rahyo. Tyare te shrenika raja, kautumbika purushone bolave chhe, bolavine a pramane kahyum – o devanupriyo! Jaladithi meghakumarana mahartha, mahargha, maharha, vipula, rajyabhishekani taiyari karo. Tyare kautumbika purushoe yavat te pramane karyu. Tyare te shrenika raja ghana gananayaka – damdanayaka vade yavat parivarine meghakumarane 108 – 108 suvarna, rupya, suvarnarupya, manimaya, suvarnamanimaya, rupyamanimaya, suvarnarupyamanimaya, matina kalasho vade a 864 kalasho. Sarva udaka, mati, pushpa, gamdha, malya, aushadhi tatha sarasava vade bharine, sarvadyuti – sarva bala vade yavat dumdubhi nirghosha nadita rava – svarathi mota – mota rajyabhisheka vade abhisimchita karo. Karine shrenika rajae meghane be hatha jodi, mastake amjali kari ama kahyum – Namda! Tamaro jaya thao. He bhadra! Tamaro jaya thao. He jagat namda! Tamarum bhadra – kalyana thao. Tame na jitelane jito, jitela mitrapakshanum palana karo, jitela madhye vaso, na jitela shatrupakshane jito, yavat manushyomam bharata chakri maphaka rajagriha nagarana anya ghana gama, akara, nagara yavat samniveshanum adhipatya karata yavat vicharo. Ema karine jaya – jaya shabda kare chhe. Tyare te megha, mahana raja thai yavat vichare chhe. Tyarapachhi te megharajana mata – pitae ama kahyum – he putra ! Bolo, shum daie\? Shum apie\? Tara hridayane shum ichchhita chhe\? Tyare te megharajae matapitane ama kahyum – he matapita ! Hum ichchhu chhum ke kritrikapanathi rajoharana, patra mamgavi apo ane vanamdane bolavo. Tyare te shrenika raja kautumbika purushane bolave chhe, bolavine ama kahyum – he devanupriyo! Tame jao, shrigrihathi trana lakha mudra laine be lakha mudrathi kutrikapanathi rajoharana ane patra lavo ane eka lakha mudrathi vanamdane bolavo. Tyare te kautumbika purusho shrenika rajane ama kaheta sambhali hrishta – tushta thai shrigrihathi trana lakha mudra laine, kutrikapanathi be lakha mudra vade rajoharana ane patra lavya, eka lakhathi vanamda bolavyo. Tyare te vanamda, te kautumbika purusha vade bolavata harshita, samtushta yavat prasanna hridayavalo thayo, tene snana karyum, balikarma kari, kautuka – mamgala – prayashchitta kari, shuddha – praveshya, mamgala, uttama vastra paherya, alpa – mahargha abharanathi alamkrita shariri thai shrenika rajani pase avya. Avine rajane be hatha jodi, amjali kari ama kahyum – he devanupriya ! Ajnya karo ke mare shum karaniya chhe\? Tyare te shrenika raja vanamdane ama kahe chhe – he devanupriya ! Tum ja, surabhi gamdhodaka vade sari rite hatha – paga dhoi, chara padavala shveta vastrathi mukha bamdhine meghakumarana nishkramana yogya chara amgula chhodine agrakeshane kapo. Tyare te vanamda, shrenika rajae ama kaheta harshita yavat prasanna hridayi thai yavat rajani ajnya svikari. Pachhi surabhi gamdhodaka vade hatha – paga dhoya, dhoine shuddha vastra vade mukha bamdhyu, bamdhine parama yatanathi meghakumarana nishkramana prayogya chara amgulane chhodine agrakesha kapya. Tyare te meghakumarani matae maharha hamsalakshana patashatakathi agrakeshane lidha, laine surabhi gamdhodakathi dhoya, dhoine sarasa goshirsha chamdana vade charcha kari, pachhi shveta vastramam bamdhya, bamdhine ratna samudgakamam mukya, mukine petimam rakhya. Rakhine jaladhara – nirgumdina phula – tutela motina hara samana ashrudhara pravahita karati, roti – roti, akramdana karati – karati, vilapa karati – karati a pramane boli – Meghakumarana a keshanum darshana abhyudayamam, utsavamam, parva tithiomam, avasara – yajnya – parvamam amtima darshanarupa thashe. Ema karine oshika niche te petine rakhi. Tyarapachhi te meghakumarana matapitae uttarabhimukha simhasanane rakhavyu. Meghakumarane biji – triji vakhata sona – chamdina kalashathi snana karavyu, rumvativala – sukumala gamdha kashayika vastrathi sharira lumchhyu. Sarasa goshirsha chamdana vade sharirane lepana karyu, karine nakana shvasana vayu vade udi jaya teva yavat hamsalakshana patashatakane paheravyum, pachhi hara, ardha hara, ekavali, muktavali, kanakavali, ratnavali, pralamba pada pralamba, trutita, keyura, amgada, dasha amgalimam vimti, katisutra, kumdala, chudamani, ratnajadita mugata paheravya. Paheravine divya phulani mala paheravi. Pachhi dardara – malaya – sugamdhita gamdha lagavI.Tyare te meghakumarane gramthima – veshtima – purima – samghatima chara prakarani mala vade kalpavriksha samana alamkrita, vibhushita kare chhe. Tyare te shrenika rajae kautumbika purushone bolavine kahyum – o devanupriyo ! Jaladithi anekashata stambhathi samnivishta, lila karati putaliothi yukta, iha – mriga – vrishabha – turaga – nara – magara – vihaga – valaga – kimnara – ruru – sarabha – kumjara – vanalata – padmalatana chitrothi yukta, ghamtavalina madhura – manohara svara thata hoya, shubha – kamta – darshaniya hoya, nipuna karigara dvara nirmita, dedipyamana mani ane ratnona ghumgharuna samuhathi vyapta hoya, stambha upara banela vedikathi yukta hovathi manohara dekhati hoya, chitrita vidyadhara yugalathi shobhita hoya, suryana hajaro kirano, hajaro rupo vali, dedipyamana, ati dipyamana, netrone tripti apanara, sukhasparsha yukta, sashrika rupavali, shighra – tvarita – chapala – vegavali – hajaro purusha dvara vahana karati shibikane upasthapita karo. Tyare te kautumbika purusho hrishta – tushta thai yavat palakhine sthape chhe. Tyare te meghakumara, te shibikamam arudha thaine, uttama simhasana upara purvabhimukha thaine bese chhe. Tyare te meghakumarani mata, snana kari, balikarma kari, yavat alpa pana mahargha abharanathi alamkrita shariri thai shibikamam arudha thai. Pachhi meghakumarani jamani bajuna bhadrasane bethi, pachhi meghakumarani dhavamata rajoharana ane patra laine shibikamam meghakumarani dabi bajumam bethi. Tyarapachhi meghakumarani pachhala eka uttama taruni, je shrimgarana ghara jevi, sumdara veshavali, samgata gati, hasya, vachana, cheshta, vilasa, samlapa – ullapa karavamam kushala, samayochita karya karavamam kushala tatha paraspara malela, samashreni sthita, gola, umcha, pushta, rati sukha apanara, pritijanaka, uttamakarana stanovali eka yuvati, hima, chamdi, kumdapushpa, chamdrama samana prakashita, koramta pushponi malathi yukta dhavala chhatrone hathamam laine lilapurvaka ubhi rahi. Tyarapachhi meghakumara pase be uttama taruni, je shrimgarana griha samana, sumdara veshavali yavat kushala hati, te shibikamam arudha thai, thaine meghakumarani bamne baju vividha mani – kanaka – ratna – maharha – tapaniyamaya – ujjavala ane vichitra damdavala chamachamata, sukshma – uttama – dirgha valavala, shamkha – kumdapushpa – jalakana – rajata – mamthana karela amritana phina samana sarakha be chamara dharana karine lilapurvaka vimjhati ubhi rahi. Tyarapachhi te meghakumara samipe shrimgararupa yavat kushala eka uttama taruni yavat shibikamam arudha thai. Pachhi meghakumarani pase purva disha sanmukha chamdrakamta – vajra – vaidurya – vimala damdana talavrimttane laine ubhi rahi. Tyara pachhi te meghakumarani pase eka uttama taruni yavat surupa shibikamam arudha thai, thaine meghakumarani purva – dakshine shveta rajatamaya vimala salila purna matta hathina mota mukha samana akritivala bhrimgarane grahana karine ubhi rahi. Tyarapachhi te meghakumarana pitae kautumbika purushone bolavya, bolavine ama kahyum – o devanupriyo ! Jaldi thi samana shariri – samana tvachavala, samana vayavala, eka samana abharana, samana veshadhari 1000 uttama tarunone bolavo yavat kautumbika purusho temane bolave chhe. Tyare shrenika raja dvara bolavayela te kautumbika purusho harshita thaya, snana kari yavat eka samana abharanavala, samana vastro paheri shrenika raja pase ave chhe. Avine shrenika rajane ama kahyum – he devanupriya ! Ajnya karo ke je amare karaniya hoya. Tyare te shrenike te hajara uttama kautumbika tarunone ama kahyum – he devanupriyo ! Jao ane meghakumarani sahasrapurushavahini shibikane vahana karo. Tyare te shrenika raja dvara ama kahevata hrishta – tushta thayela uttama 1000 kautumbika taruno meghakumarani sahasrapurushavahini shibikane vahe chhe. Tyare te meghakumara sahasrapurushavahini shibikamam arudha thata teni same pahela a 8 mamgala dravyo anukrame chalya. Te a – svastika, shrivatsa, namdavartta, vardhamanaka, bhadrasana, kalasha, matsya, darpana. Tyare ghana dhanarthi, moksharthi, utsahi vade anavarata abhinamdata ane abhistavata a pramane kahyum – He namda ! Tamaro jaya thao, bhadra thao. He bhadra ! Tame na jitela indriyone jito, jitela sadhudharmanum palana karo, he deva ! Vighnone jitine siddhimam nivasa karo. Dhairyapurvaka kamara kasi, tapa dvara raga – dvesha rupa mallonum hanana karo. Pramada rahita thai uttama shukla dhyana dvara atha karmarupi shatrunum mardana karo. Ajnyanamdhakara rahita sarvottama kevalajnyanane pamo. Parishaha rupi senanum hanana kari, parishahopasargathi nirbhaya thai, shashvata ane achala paramapada rupa mokshane pamo. Tamara dharma sadhanamam vighna na thao. A pramane kahine teo phari – phari mamgalamaya jaya – jaya shabdano prayoga karo. Tyarapachhi te meghakumara rajagriha nagarani vachchovachchathi nikale chhe, nikaline gunashila chaitye ave chhe, avine sahasrapurushavahini shibikathi niche utare chhe.