Sutra Navigation: Gyatadharmakatha ( ધર્મકથાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1104732
Scripture Name( English ): Gyatadharmakatha Translated Scripture Name : ધર્મકથાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

श्रुतस्कंध-१

अध्ययन-१ उत्क्षिप्तज्ञान

 Translated Chapter :

શ્રુતસ્કંધ-૧

અધ્યયન-૧ ઉત્ક્ષિપ્તજ્ઞાન
Section : Translated Section :
Sutra Number : 32 Category : Ang-06
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तुमं सि णं जाया! अम्हं एगे पुत्ते इट्ठे कंते पिए मणुण्णे मणामे थेज्जे वेसासिए सम्मए बहुमए अनुमए भंडकरंडगसमाणे रयणे रयणभूए जीविय-उस्सासिए हियय-णंदि-जणणे उंबरपुप्फं व दुल्लहे सवणयाए, किमंग पुण पासणयाए? नो खलु जाया! अम्हे इच्छामो खणमवि विप्पओगं संहित्तए। तं भुंजाहि ताव जाया! विपुले मानुस्सए कामभोगे जाव ताव वयं जीवामो। तओ पच्छा अम्हेहिं कालगएहिं परिणयवए वड्ढिय-कुलवंसतंतु-कज्जम्मि निरावयक्खे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइस्ससि। तए णं से मेहे कुमारे अम्मापिऊहिं एवं वुत्ते समाणे अम्मापियरो एवं वयासी–तहेव णं तं अम्मो! जहेव णं तुब्भे ममं एवं वयह–तुमं सि णं जाया! अम्हं एगे पुत्ते इट्ठे कंते पिए मणुण्णे मणामे थेज्जे वेसासिए सम्मए बहुमए अनुमए भंडकरं-डगसमाणे रयणे रयणभूए जीविय-उस्सासिए हियय-णंदि-जणणे उंबरपुप्फं व दुल्लहे सवणयाए, किमंग पुण पासणयाए? नो खलु जाया! अम्हे इच्छामो खणमवि विप्पओगं सहित्तए। तं भुंजाहि ताव जाया! विपुले मानुस्सए कामभोगे जाव ताव वयं जीवामो। तओ पच्छा, अम्हेहिं कालगएहिं परिणयवए वड्ढिय-कुलवंसतंतु-कज्जम्मि निरावयक्खे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइस्ससि। एवं खलु अम्मयाओ! मानुस्सए भवे अधुवे अणितिए असासए वसणसओवद्दवाभिभूते विज्जुलयाचंचले अणिच्चे जलबुब्बुयसमाणे कुसग्गजलबिंदुसन्निभे संज्झब्भरागसरिसे सुविण-दंसणोवमे सडण-पडण-विद्धंसण-धम्मे पच्छा पुरं च णं अवस्सविप्पजहणिज्जे। से के णं जाणइ अम्मयाओ! के पुव्विं गमणाए के पच्छा गमणाए? तं इच्छामि णं अम्मयाओ! तुब्भेहिं अब्भणुण्णाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तए। तए णं तं मेहं कुमारं अम्मापियरो एवं वयासी–इमाओ ते जाया! सरिसियाओ सरित्तयाओ सरिव्वयाओ सरिस-लावण्ण-रूव-जोव्वण-गुणोववेयाओ सरिसेहिंतो रायकुलेहिंतो आणिल्लियाओ भारियाओ। तं भुंजाहि णं जाया! एयाहिं सद्धिं विउले मानुस्सए कामभोगे। पच्छा भुत्तभोगे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइस्ससि। तए णं से मेहे कुमारे अम्मापियरं एवं वयासी–तहेव णं तं अम्मयाओ! जं णं तुब्भे ममं एवं वयह–इमाओ ते जाया! सरिसियाओ सरित्तयाओ सरिव्वयाओ सरिसलावण्ण-रूव-जोव्वण-गुणोववेयाओ सरिसेहिंतो रायकुलेहिंतो आणिल्लियाओ भारियाओ। तं भुंजाहि णं जाया! एयाहिं सद्धिं विउले मणुस्सए कामभोगे। पच्छा भुत्तभोगे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइस्ससि। एवं खलु अम्मयाओ! मानुस्सगा कामभोगा असुई वंतासवा पित्तासवा खेलासवा सुक्कासवा सोणियासवा दुरुय-उस्सास-नीसासा दुरुय-मुत्त-पुरीस-पूय-बहुपडिपुण्णा उच्चार-पासवण-खेल-सिंघाणग-वंत-पित्त-सुक्क-सोणियसंभवा अधुवा अनितिया असासया सडण-पडण-विद्धंसणधम्मा पच्छा पुरं च णं अवस्सविप्पजहणिज्जा। से के णं जाणइ अम्मयाओ! के पुव्विं गमणाए के पच्छा गमणाए? तं इच्छामि णं अम्मयाओ! तुब्भेहिं अब्भणुण्णाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तइ। तए णं तं मेहं कुमारं अम्मापियरो एवं वयासी–इमे य ते जाया! अज्जय-पज्जय-पिउपज्जयागए सुबहू हिरण्णे य सुवण्णे य कंसे य दूसे य मणि-मोत्तिय-संख-सिल-प्पवाल-रत्त-रयण-संतसार-सावएज्जे य अलाहि जाव आसत्तमाओ कुलवंसाओ पगामं दाउं पगामं भोत्तुं पगामं परिभाएउं। तं अनुहोही ताव जाया। विपुलं मानुस्सगं इड्ढिसक्कारसमुदयं। तओ पच्छा अनुभूय- कल्लाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइस्ससि। तए णं से मेहे कुमारे अम्मापियरं एवं वयासी–तहेव णं तं अम्मयाओ! जं णं तुब्भे ममं एवं वयह–इमे ते जाया! अज्जग-पज्जग-पिउपज्जयागए सुबहू हिरण्णे य सुवण्णे य कंसे य दूसे य मणि-मोत्तिय-संख-सिल-प्पवाल-रत्तरयण-संतसार-सावएज्जे य अलाहि जाव आसत्तमाओ कुल-वंसाओ पगामं दाउं पगामं भोत्तुं पगामं परिभाएउं। तं अणुहोही ताव जाया। विपुलं मानुस्सगं इड्ढिसक्कारसमुदयं। तओ पच्छा अनुभूयकल्लाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइस्ससि। एवं खलु अम्मयाओ! हिरण्णे य जाव सावएज्जे य अग्गिसाहिए चोरसाहिए रायसाहिए दाइयसाहिए मच्चुसाहिए, अग्गिसामन्ने चोरसामन्ने रायसामन्ने दाइय-सामन्ने मच्चुसामन्ने सडण-पडण-विद्धंसणधम्मे पच्छा पुरं च णं अवस्सविप्पजहणिज्जे। से के णं जाणइ अम्मयाओ! के पुव्विं गमणाए के पच्छा गमणाए? तं इच्छामि णं अम्मयाओ! तुब्भेहिं अब्भणुण्णाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तए।
Sutra Meaning : હે પુત્ર! તું અમારો એક જ પુત્ર છે, અમને ઇષ્ટ, કાંત, પ્રિય, મનોજ્ઞ, મણામ, વિશ્રામનું સ્થાન છો. અમોને સમ્મત, બહુમત, અનુમત ભાંડ – કરંડક સમાન છો. તું અમારે રત્ન, રત્નરૂપ, જીવિતના ઉચ્છ્‌વાસ સમાન, હૃદયમાં આનંદનો જનક, ઉંબર પુષ્પ સમાન છો. તારું નામ શ્રવણ પણ દુર્લભ છે, તો દર્શનની વાત જ શું કરવી ? હે પુત્ર ! ક્ષણભરને માટે અમે તારો વિયોગ સહી શકતા નથી, તો હે પુત્ર ! જ્યાં સુધી અમે જીવીએ છીએ, ત્યાં સુધી મનુષ્યસંબંધી વિપુલ કામભોગોને ભોગવ, પછી જ્યારે અમે કાળધર્મ પામીએ અને તું પરિણત વયનો થઈ જાય, કુલ – વંશ – તંતુ કાર્યવૃદ્ધિ થઈ જાય, નિરપેક્ષ થઈ જાય પછી શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પાસે મુંડ થઈ દીક્ષા લેજે. ત્યારે માતા – પિતાએ આમ કહેતા મેઘકુમારે તેમને કહ્યું – હે માતાપિતા ! જે તમે મને એમ કહો છો કે હે પુત્ર! તું અમારો એક જ પુત્ર છે ઇત્યાદિ પૂર્વવત્‌ યાવત્‌ નિરપેક્ષ થઈને ભગવંત પાસે યાવત્‌ પ્રવ્રજિત થજે, પણ હે માતાપિતા ! આ મનુષ્ય ભવ અધ્રુવ, અનિત્ય, અશાશ્વત, સેંકડો બાધા અને ઉપદ્રવથી વ્યાપ્ત છે, વીજળી સમાન ચંચળ, અનિત્ય, પાણીના પરપોટા સમાન, તૃણના અગ્રભાગે રહેલ જળબિંદુ સમાન, સંધ્યાના રાગ સમાન, સ્વપ્ન દર્શનવત્‌, સડણ – પતન – વિધ્વંસણ ધર્મી છે. વળી પછી કે પહેલા અવશ્ય ત્યાજ્ય છે, હે માતાપિતા ! કોણ જાણે છે કે કોણ પહેલાં જશે અને કોણ પછી જશે ? તેથી હે માતાપિતા ! હું આપની અનુજ્ઞાથી ભગવંત પાસે યાવત્‌ દીક્ષા લેવા ઇચ્છુ છું. ત્યારે તે મેઘકુમારને માતાપિતાએ આમ કહ્યું – હે પુત્ર ! આ તારી સમાન શરીરી, સમાન વય, સમાન ત્વચા, સમાન લાવણ્ય, સમાન રૂપ, સમાન યૌવન, સમાન ગુણ અને સમાન રાજકુલથી આણેલી પત્નીઓ છે, હે પુત્ર ! તું એમની સાથે વિપુલ માનુષી કામભોગોને ભોગવ, પછી ભુક્તભોગી થઈ શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પાસે યાવત્‌ દીક્ષા લેજે ત્યારે તે મેઘકુમારે માતાપિતાને કહ્યું – હે માતાપિતા ! જે તમે મને એમ કહો છો કે – આ તારી પત્નીઓ સમાન શરીરી યાવત્‌ પત્નીઓ છે યાવત ભોગ ભોગવી પછી તું દીક્ષા લેજે. પણ હે માતાપિતા ! માનુષી કામભોગ અશુચિ, અશાશ્વત, વમન – પિત્ત – કફ – શુક્ર – લોહી ઝરતું છે, ગંદા ઉચ્છ્‌વાસ – નિઃશ્વાસ વાળું છે, ગંદા મૂત્ર – મળ – રસીથી ઘણુ પ્રતિપૂર્ણ છે, મળ – મૂત્ર – કફ – મેલ – નાસિકા મળ – વમન – પિત્ત – શુક્ર – લોહીથી ઉત્પન્ન છે, અધ્રુવ – અનિત્ય – અશાશ્વત – સડન – પતન – વિધ્વંસન ધર્મી છે, પહેલા કે પછી અવશ્ય છોડવાનું છે. હે માતાપિતા ! વળી તે કોણ જાણે છે કે પહેલા કોણ જશે ? પછી કોણ જશે ? તેથી હે માતાપિતા ! હું ઇચ્છુ છું યાવત્‌ ભગવંત મહાવીર પાસે પ્રવ્રજિત થઉં. ત્યારે તે મેઘકુમારને માતાપિતાએ આમ કહ્યું – હે પુત્ર ! આ તારા પિતા, પિતામહ, પિતાના પિતામહથી આવેલ ઘણુ હિરણ્ય – સુવર્ણ – કાંસુ – વસ્ત્ર – મણિ – મોતી – શંખ – શીલ – પ્રવાલ – રક્તરત્ન – સારરૂપ દ્રવ્ય પર્યાપ્ત છે યાવત્‌ સાતમા કુલવંશ પેઢી સુધી ચાલે તેમ છે. તેને ખૂબ જ દાન કરતા – ભોગવતા – પરિભાગ કરો. હે પુત્ર ! આ જેટલો મનુષ્ય સંબંધી ઋદ્ધિ – સત્કાર સમુદાય છે, એટલું તમે ભોગવો, ત્યારપછી અનુભૂત કલ્યાણ થઈ(સંસાર સુખ અનુભવી) ભગવંત પાસે દીક્ષા લેજે. ત્યારે તે મેઘકુમારે માતાપિતાને આમ કહ્યું – હે માતાપિતા! જે તમે એમ કહો છો કે હે પુત્ર ! પિતા, પ્રપિતાની પરંપરાથી આવેલ સંપત્તિ છે, તે ભોગવી યાવત્‌ ત્યારપછી અનુભૂત કલ્યાણ થઈ દીક્ષા લેજે. પણ હે માતાપિતા ! હિરણ્ય, સુવર્ણ યાવત્‌ સારરૂપ દ્રવ્ય અગ્નિ – ચોર – રાજા – દાયિત – મૃત્યુ સાધિત છે. તે અગ્નિ સામાન્ય યાવત્‌ મૃત્યુ સામાન્ય છે, સડણ – પતન – વિધ્વંસ ધર્મી છે, પહેલાં કે પછી અવશ્ય ત્યાજ્ય છે. વળી હે માતાપિતા! કોણ જાણે છે કે પહેલા કોણ જશે? પછી કોણ જશે? યાવત્‌ દીક્ષા લેવા ઇચ્છુ છું. ત્યારે તે મેઘકુમારને તેના માતાપિતા જ્યારે ઘણી વિષય – અનુકૂળ આખ્યાપના(સામાન્ય કથન), પ્રજ્ઞાપના (વિશેષ કથન), સંજ્ઞાપના(સંબોધનર કથન), વિજ્ઞાપના(વિનંતી કથન)વડે સમજાવવા, પ્રજ્ઞાપિત કરવા, સંબોધિત કરવા કે મનાવવા સમર્થ ન થયા, ત્યારે વિષયને પ્રતિકૂળ, સંયમ પ્રતિ ભય અને ઉદ્વેગકારી પ્રજ્ઞાપનાથી આમ કહ્યું – હે પુત્ર ! આ નિર્ગ્રન્થ પ્રવચન સત્ય, અનુત્તર, કેવલિકથિત, પ્રતિપૂર્ણ, ન્યાયયુક્ત, સંશુદ્ધ – દોષરહિત, શલ્યનાશક, સિદ્ધિનો માર્ગ, મુક્તિનો માર્ગ, નિર્યાણનો માર્ગ, નિર્વાણનો માર્ગ, સર્વ દુઃખના નાશનો માર્ગ છે. પરંતુ સર્પ માફક એકાંત દૃષ્ટિક, છૂરા સમાન એકાંત ધારવાળુ, લોઢાના ચણા ચાવવા સમાન, રેતીના કવલ સમાન સ્વાદહીન, ગંગા મહાનદીના સામા પૂરમાં તરવા સમાન, મહાસમુદ્રને ભૂજા વડે દુસ્તર, તીક્ષ્ણ તલવારને આક્રમવા સમાન, મહાશિલા જેવી ભારે વસ્તુઓને ગળામાં બાંધવા સમાન, ખડ્‌ગની ધાર ઉપર ચાલવા સમાન છે. હે પુત્ર ! શ્રમણ નિર્ગ્રન્થને આધાકર્મી, ઔદ્દેશિક, ક્રીતકૃત, સ્થાપિત, રચિત, દુર્ભિક્ષભક્ત, કાંતારભક્ત, વર્દલિકા – ભક્ત, ગ્લાનભક્ત તથા મૂલ, કંદ, ફળ, બીજ, હરિત ભોજન ખાવું કે પીવું ન કલ્પે. હે પુત્ર ! તું સુખ ભોગવવા યોગ્ય છે, દુઃખ ભોગવવા યોગ્ય નથી. તું ઠંડી કે ગરમી, ભૂખ કે તરસ, વાત – પિત્ત – કફ – સંનિપાત જન્ય વિવિધ રોગાંતક, પ્રતિકૂળ વચનો, ગ્રામ કંટક, ઉત્પન્ન બાવીશ પરીષહ, ઉપસર્ગોને સહન કરવા સમર્થ નથી, હે પુત્ર! તેથી માનુષી કામભોગોને ભોગવ, ત્યારપછી ભુક્તભોગી થઈ શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પાસે દીક્ષા લેજે. ત્યારે તે મેઘકુમારે માતા – પિતાને આ પ્રમાણે કહેતા સાંભળી તેઓને આમ કહ્યું – હે માતાપિતા ! જ્યારે તમે મને એમ કહો છો કે હે પુત્ર! નિર્ગ્રન્થ પ્રવચન સત્ય, અનુત્તર ઇત્યાદિ છે યાવત્‌ પછી ભુક્તભોગી થઈ ભગવંત પાસે યાવત્‌ દીક્ષા લેજે. પણ હે માતાપિતા ! નિર્ગ્રન્થ પ્રવચન ક્લીબ કાયર, કાપુરુષો, આલોક પ્રતિબદ્ધ, પરલોકના સુખને ન ઇચ્છનાર સામાન્યજન માટે દુષ્કર છે, પણ ધીર, દૃઢ સંકલ્પવાળાને આમાં પાલન કરવાનું શું દુષ્કર છે ? તેથી હે માતાપિતા ! આપની અનુજ્ઞા પામીને હું શ્રમણ ભગવંત પાસે યાવત્‌ દીક્ષા લેવા ઇચ્છુ છું.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tumam si nam jaya! Amham ege putte itthe kamte pie manunne maname thejje vesasie sammae bahumae anumae bhamdakaramdagasamane rayane rayanabhue jiviya-ussasie hiyaya-namdi-janane umbarapuppham va dullahe savanayae, kimamga puna pasanayae? No khalu jaya! Amhe ichchhamo khanamavi vippaogam samhittae. Tam bhumjahi tava jaya! Vipule manussae kamabhoge java tava vayam jivamo. Tao pachchha amhehim kalagaehim parinayavae vaddhiya-kulavamsatamtu-kajjammi niravayakkhe samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaissasi. Tae nam se mehe kumare ammapiuhim evam vutte samane ammapiyaro evam vayasi–taheva nam tam ammo! Jaheva nam tubbhe mamam evam vayaha–tumam si nam jaya! Amham ege putte itthe kamte pie manunne maname thejje vesasie sammae bahumae anumae bhamdakaram-dagasamane rayane rayanabhue jiviya-ussasie hiyaya-namdi-janane umbarapuppham va dullahe savanayae, kimamga puna pasanayae? No khalu jaya! Amhe ichchhamo khanamavi vippaogam sahittae. Tam bhumjahi tava jaya! Vipule manussae kamabhoge java tava vayam jivamo. Tao pachchha, amhehim kalagaehim parinayavae vaddhiya-kulavamsatamtu-kajjammi niravayakkhe samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaissasi. Evam khalu ammayao! Manussae bhave adhuve anitie asasae vasanasaovaddavabhibhute vijjulayachamchale anichche jalabubbuyasamane kusaggajalabimdusannibhe samjjhabbharagasarise suvina-damsanovame sadana-padana-viddhamsana-dhamme pachchha puram cha nam avassavippajahanijje. Se ke nam janai ammayao! Ke puvvim gamanae ke pachchha gamanae? Tam ichchhami nam ammayao! Tubbhehim abbhanunnae samane samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta nam agarao anagariyam pavvaittae. Tae nam tam meham kumaram ammapiyaro evam vayasi–imao te jaya! Sarisiyao sarittayao sarivvayao sarisa-lavanna-ruva-jovvana-gunovaveyao sarisehimto rayakulehimto anilliyao bhariyao. Tam bhumjahi nam jaya! Eyahim saddhim viule manussae kamabhoge. Pachchha bhuttabhoge samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaissasi. Tae nam se mehe kumare ammapiyaram evam vayasi–taheva nam tam ammayao! Jam nam tubbhe mamam evam vayaha–imao te jaya! Sarisiyao sarittayao sarivvayao sarisalavanna-ruva-jovvana-gunovaveyao sarisehimto rayakulehimto anilliyao bhariyao. Tam bhumjahi nam jaya! Eyahim saddhim viule manussae kamabhoge. Pachchha bhuttabhoge samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaissasi. Evam khalu ammayao! Manussaga kamabhoga asui vamtasava pittasava khelasava sukkasava soniyasava duruya-ussasa-nisasa duruya-mutta-purisa-puya-bahupadipunna uchchara-pasavana-khela-simghanaga-vamta-pitta-sukka-soniyasambhava adhuva anitiya asasaya sadana-padana-viddhamsanadhamma pachchha puram cha nam avassavippajahanijja. Se ke nam janai ammayao! Ke puvvim gamanae ke pachchha gamanae? Tam ichchhami nam ammayao! Tubbhehim abbhanunnae samane samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta nam agarao anagariyam pavvaittai. Tae nam tam meham kumaram ammapiyaro evam vayasi–ime ya te jaya! Ajjaya-pajjaya-piupajjayagae subahu hiranne ya suvanne ya kamse ya duse ya mani-mottiya-samkha-sila-ppavala-ratta-rayana-samtasara-savaejje ya alahi java asattamao kulavamsao pagamam daum pagamam bhottum pagamam paribhaeum. Tam anuhohi tava jaya. Vipulam manussagam iddhisakkarasamudayam. Tao pachchha anubhuya- kallane samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaissasi. Tae nam se mehe kumare ammapiyaram evam vayasi–taheva nam tam ammayao! Jam nam tubbhe mamam evam vayaha–ime te jaya! Ajjaga-pajjaga-piupajjayagae subahu hiranne ya suvanne ya kamse ya duse ya mani-mottiya-samkha-sila-ppavala-rattarayana-samtasara-savaejje ya alahi java asattamao kula-vamsao pagamam daum pagamam bhottum pagamam paribhaeum. Tam anuhohi tava jaya. Vipulam manussagam iddhisakkarasamudayam. Tao pachchha anubhuyakallane samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaissasi. Evam khalu ammayao! Hiranne ya java savaejje ya aggisahie chorasahie rayasahie daiyasahie machchusahie, aggisamanne chorasamanne rayasamanne daiya-samanne machchusamanne sadana-padana-viddhamsanadhamme pachchha puram cha nam avassavippajahanijje. Se ke nam janai ammayao! Ke puvvim gamanae ke pachchha gamanae? Tam ichchhami nam ammayao! Tubbhehim abbhanunnae samane samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta nam agarao anagariyam pavvaittae.
Sutra Meaning Transliteration : He putra! Tum amaro eka ja putra chhe, amane ishta, kamta, priya, manojnya, manama, vishramanum sthana chho. Amone sammata, bahumata, anumata bhamda – karamdaka samana chho. Tum amare ratna, ratnarupa, jivitana uchchhvasa samana, hridayamam anamdano janaka, umbara pushpa samana chho. Tarum nama shravana pana durlabha chhe, to darshanani vata ja shum karavi\? He putra ! Kshanabharane mate ame taro viyoga sahi shakata nathi, to he putra ! Jyam sudhi ame jivie chhie, tyam sudhi manushyasambamdhi vipula kamabhogone bhogava, pachhi jyare ame kaladharma pamie ane tum parinata vayano thai jaya, kula – vamsha – tamtu karyavriddhi thai jaya, nirapeksha thai jaya pachhi shramana bhagavamta mahavira pase mumda thai diksha leje. Tyare mata – pitae ama kaheta meghakumare temane kahyum – he matapita ! Je tame mane ema kaho chho ke he putra! Tum amaro eka ja putra chhe ityadi purvavat yavat nirapeksha thaine bhagavamta pase yavat pravrajita thaje, pana he matapita ! A manushya bhava adhruva, anitya, ashashvata, semkado badha ane upadravathi vyapta chhe, vijali samana chamchala, anitya, panina parapota samana, trinana agrabhage rahela jalabimdu samana, samdhyana raga samana, svapna darshanavat, sadana – patana – vidhvamsana dharmi chhe. Vali pachhi ke pahela avashya tyajya chhe, he matapita ! Kona jane chhe ke kona pahelam jashe ane kona pachhi jashe\? Tethi he matapita ! Hum apani anujnyathi bhagavamta pase yavat diksha leva ichchhu chhum. Tyare te meghakumarane matapitae ama kahyum – he putra ! A tari samana shariri, samana vaya, samana tvacha, samana lavanya, samana rupa, samana yauvana, samana guna ane samana rajakulathi aneli patnio chhe, he putra ! Tum emani sathe vipula manushi kamabhogone bhogava, pachhi bhuktabhogi thai shramana bhagavamta mahavira pase yavat diksha leje Tyare te meghakumare matapitane kahyum – he matapita ! Je tame mane ema kaho chho ke – a tari patnio samana shariri yavat patnio chhe yavata bhoga bhogavi pachhi tum diksha leje. Pana he matapita ! Manushi kamabhoga ashuchi, ashashvata, vamana – pitta – kapha – shukra – lohi jharatum chhe, gamda uchchhvasa – nihshvasa valum chhe, gamda mutra – mala – rasithi ghanu pratipurna chhe, mala – mutra – kapha – mela – nasika mala – vamana – pitta – shukra – lohithi utpanna chhe, adhruva – anitya – ashashvata – sadana – patana – vidhvamsana dharmi chhe, pahela ke pachhi avashya chhodavanum chhe. He matapita ! Vali te kona jane chhe ke pahela kona jashe\? Pachhi kona jashe\? Tethi he matapita ! Hum ichchhu chhum yavat bhagavamta mahavira pase pravrajita thaum. Tyare te meghakumarane matapitae ama kahyum – he putra ! A tara pita, pitamaha, pitana pitamahathi avela ghanu hiranya – suvarna – kamsu – vastra – mani – moti – shamkha – shila – pravala – raktaratna – sararupa dravya paryapta chhe yavat satama kulavamsha pedhi sudhi chale tema chhe. Tene khuba ja dana karata – bhogavata – paribhaga karo. He putra ! A jetalo manushya sambamdhi riddhi – satkara samudaya chhe, etalum tame bhogavo, tyarapachhi anubhuta kalyana thai(samsara sukha anubhavi) bhagavamta pase diksha leje. Tyare te meghakumare matapitane ama kahyum – he matapita! Je tame ema kaho chho ke he putra ! Pita, prapitani paramparathi avela sampatti chhe, te bhogavi yavat tyarapachhi anubhuta kalyana thai diksha leje. Pana he matapita ! Hiranya, suvarna yavat sararupa dravya agni – chora – raja – dayita – mrityu sadhita chhe. Te agni samanya yavat mrityu samanya chhe, sadana – patana – vidhvamsa dharmi chhe, pahelam ke pachhi avashya tyajya chhe. Vali he matapita! Kona jane chhe ke pahela kona jashe? Pachhi kona jashe? Yavat diksha leva ichchhu chhum. Tyare te meghakumarane tena matapita jyare ghani vishaya – anukula akhyapana(samanya kathana), prajnyapana (vishesha kathana), samjnyapana(sambodhanara kathana), vijnyapana(vinamti kathana)vade samajavava, prajnyapita karava, sambodhita karava ke manavava samartha na thaya, tyare vishayane pratikula, samyama prati bhaya ane udvegakari prajnyapanathi ama kahyum – He putra ! A nirgrantha pravachana satya, anuttara, kevalikathita, pratipurna, nyayayukta, samshuddha – dosharahita, shalyanashaka, siddhino marga, muktino marga, niryanano marga, nirvanano marga, sarva duhkhana nashano marga chhe. Paramtu sarpa maphaka ekamta drishtika, chhura samana ekamta dharavalu, lodhana chana chavava samana, retina kavala samana svadahina, gamga mahanadina sama puramam tarava samana, mahasamudrane bhuja vade dustara, tikshna talavarane akramava samana, mahashila jevi bhare vastuone galamam bamdhava samana, khadgani dhara upara chalava samana chhe. He putra ! Shramana nirgranthane adhakarmi, auddeshika, kritakrita, sthapita, rachita, durbhikshabhakta, kamtarabhakta, vardalika – bhakta, glanabhakta tatha mula, kamda, phala, bija, harita bhojana khavum ke pivum na kalpe. He putra ! Tum sukha bhogavava yogya chhe, duhkha bhogavava yogya nathi. Tum thamdi ke garami, bhukha ke tarasa, vata – pitta – kapha – samnipata janya vividha rogamtaka, pratikula vachano, grama kamtaka, utpanna bavisha parishaha, upasargone sahana karava samartha nathi, he putra! Tethi manushi kamabhogone bhogava, tyarapachhi bhuktabhogi thai shramana bhagavamta mahavira pase diksha leje. Tyare te meghakumare mata – pitane a pramane kaheta sambhali teone ama kahyum – he matapita ! Jyare tame mane ema kaho chho ke he putra! Nirgrantha pravachana satya, anuttara ityadi chhe yavat pachhi bhuktabhogi thai bhagavamta pase yavat diksha leje. Pana he matapita ! Nirgrantha pravachana kliba kayara, kapurusho, aloka pratibaddha, paralokana sukhane na ichchhanara samanyajana mate dushkara chhe, pana dhira, dridha samkalpavalane amam palana karavanum shum dushkara chhe\? Tethi he matapita ! Apani anujnya pamine hum shramana bhagavamta pase yavat diksha leva ichchhu chhum.