Sutra Navigation: Bhagavati ( ભગવતી સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1103612
Scripture Name( English ): Bhagavati Translated Scripture Name : ભગવતી સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

शतक-२

 Translated Chapter :

શતક-૨
Section : उद्देशक-१ उच्छवास अने स्कंदक Translated Section : ઉદ્દેશક-૧ ઉચ્છવાસ અને સ્કંદક
Sutra Number : 112 Category : Ang-05
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तेणं कालेणं तेणं समएणं भगवं महावीरे रायगिहाओ नगराओ गुणसिलाओ चेइआओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता बहिया जनवयविहारं विहरइ। तेणं कालेणं तेणं समएणं कयंगला नामं नगरी होत्था–वण्णओ। तीसे णं कयंगलाए नयरीए बहिया उत्तरपुरत्थिमे दिसीभाए छत्तपलासए नामं चेइए होत्था–वण्णओ। तए णं समणे भगवं महावीरे उप्पन्ननाणदंसणधरे अरहा जिने केवली जेणेव कयंगला नगरी जेणेव छत्तपलासए चेइए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अहापडिरूवं ओग्गहं ओगिण्हइ, ओगिण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ जाव समोसरणं। परिसा निग्गच्छइ। तीसे णं कयंगलाए नयरीए अदूरसामंते सावत्थी नामं नयरी होत्था–वण्णओ। तत्थ णं सावत्थीए नयरीए गद्दभालस्स अंतेवासी खंदए नामं कच्चायणसगोत्तं परिव्वायगे परिवसइ-रिव्वेद-जजुव्वेद-सामवेद-अहव्वणवेद-इतिहास-पंचमाणं निघंटु-छट्ठाणं–चउण्हं वेदाणं संगोवंगाणं सरहस्साणं सारए धारए पारए सडंगवी सट्ठितंत-विसारए, संखाणे सिक्खा-कप्पे वागरणे छंदे निरुत्ते जोतिसामयणे, अन्नेसु य बहूसु बंभण्णएसु परिव्वायएसु य नयेसु सुपरिनिट्ठिए या वि होत्था। तत्थ णं सावत्थीए नयरीए पिंगलए नामं नियंठे वेसालियसावए परिवसइ। तए णं से पिंगलए नामं नियंठे वेसालियसावए अन्नया कयाइ जेणेव खंदए कच्चायणसगोत्ते तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता खंदगं कच्चायणसगोत्तं इणमक्खेवं पुच्छे– मागहा! १. किं सअंते लोए? अनंते लोए? २. सअंते जीवे? अनंते जीवे? ३. सअंता सिद्धी? अनंता सिद्धी? ४. सअंते सिद्धे? अनंते सिद्धे? ५. केण वा मरणेणं मरमाणे जीवे वड्ढति वा, हायति वा? –एतावताव आइक्खाहि वुच्चमाणे एवं। तए णं से खंदए कच्चायणसगोत्ते पिंगलएणं नियंठेणं वेसालियसावएणं इणमक्खेवं पुच्छिए समाणे संकिए कंखिए वितिगिच्छिए भेदसमावन्ने कलुससमावन्ने नो संचाएइ पिंगलयस्स नियंठस्स वेसालियसावयस्स किंचि वि पमोक्खमक्खाइउं तुसिणीए संचिट्ठइ। तए णं से पिंगलए नियंठे वेसालियसावए खंदयं कच्चायणसगोत्तं दोच्चं पि तच्चं पि इणमक्खेवं पुच्छे– मागहा! १. किं सअंते लोए? अनंते लोए? २. सअंते जीवे? अनंते जीवे? ३. सअंता सिद्धी? अनंता सिद्धी? ४. सअंते सिद्धे? अनंते सिद्धे? ५. केण वा मरणेणं मरमाणे जीवे वड्ढति वा, हायति वा? –एतावताव आइक्खाहि वुच्चमाणे एवं। तए णं से खंदए कच्चायणसगोत्ते पिंगलएणं वेसालियसावएणं दोच्चं पि तच्चं पि इणमक्खेवं पुच्छिए समाणे संकिए कंखिए वितिगिच्छिए भेदसमावन्ने कलुससमावन्ने नो संचाएइ पिंगलस्स नियंठस्स वेसालियसावयस्स किंचि वि पमोक्खमक्खाइउं, तुसिणीए संचिट्ठइ। तए णं सावत्थीए नयरीए सिंघाडग-तिग-चउक्क-चच्चर-चउम्मुह-महापह-पहेसु महया जण-संमद्दे इ वा जणवूहे इ वा जणबोले इ वा जणकलकले इ वा जणुम्मी इ वा जणुक्कलिया इ वा जणसण्णिवाए इ वा बहुजनो अन्नमन्नस्स एवमाइक्खइ, एवं भासेइ, एवं पन्नवेइ, एवं परूवेइ– एवं खलु देवानुप्पिया! समणे भगवं महावीरे आइगरे जाव सिद्धिगतिनामधेयं ठाणं संपाविउकामे पुव्वानुपुव्विं चरमाणे गामानुगामं दूइज्जमाणे इहमागए इहसंपत्ते इहसमोसढे इहेव कयंगलाए नयरीए बहिया छत्तपलासए चेइए अहापडिरूवं ओग्गहं ओगिण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तं महप्फलं खलु भो देवानुप्पिया! तहारूवाणं अरहंताणं भगवंताणं नामगोयस्सवि सवण-याए, किमंग पुण अभिगमन-वंदन-नमंसण-पडिपुच्छण-पज्जुवासणयाए? एगस्सवि आरियस्स धम्मियस्स सुवयणस्स सवणयाए, किमंग पुन विउलस्स अट्ठस्स गहणयाए? तं गच्छामो णं देवानुप्पिया! समणं भगवं महावीरं वंदामो नमंसामो सक्कारेमो सम्माणेमो कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासामो। एयं णे पेच्चभवे इयभवे य हियाए सुहाए खमाए निस्सेयसाए आनुगामियत्ताए भविस्सइ त्ति कट्टु बहवे उग्गा उग्गपुत्ता भोगा भोगपुत्ता एवं दुप्पडोयारेणं–राइण्णा खत्तिया माहणा भडा जोहा पसत्थारो मल्लई लेच्छई लेच्छईपुत्ता, अन्ने य बहवे राईसर-तलवर-माडंबिय-कोडुंबिय-इब्भ-सेट्ठि-सेनावइ-सत्थवाहप्पभितओ जाव महया उक्किट्ठसीहनाय-वोल-कलकलरवेणं पक्खु-भियमहासमुद्दर बभूयं पिव करेमाणा सावत्थीए नयरीए मज्झंमज्झेणं निग्गच्छंति। तए णं तस्स खंदयस्स कच्चायणसगोत्तस्स बहुजणस्स अंतिए एयमट्ठं सोच्चा निसम्म इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– एवं खलु समणे भगवं कयंगलाए नयरीए बहिया छत्तपलासए चेइए संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तं गच्छामि णं समणं भगवं महावीरं वंदामि नमंसामि। सेयं खलु मे समणं भगवं महावीरं वंदित्ता, नमंसित्ता सक्कारेत्ता सम्माणेत्ता कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासित्ता इमाइं च णं एयारूवाइं अट्ठाइं हेऊइं पसिणाइं कारणाइं वागरणाइं पुच्छित्तए त्ति कट्टु एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता जेणेव परिव्वायगावसहे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता तिदंडं च कुंडियं च कंचणियं च करोडियं च केसरियं च छन्नालयं च अंकुसयं च पवित्तयं च गणेत्तियं च छत्तयं च वाहणाओ य पाउयाओ य धाउरताओ य गेण्हइ, गेण्हित्ता परिव्वायावसहाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता तिदंड-कुंडिय-कंचणिय-करोडिय-भिसिय-केसरिय-छन्नालय-अंकुसय-पवित्तय-गणेत्तियहत्थगए, छत्तोवाहणसंजुत्ते, धाउरत्तवत्थपरिहिए सावत्थीए नयरीए मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव कयंगला नगरी, जेणेव छत्तपलासए चेइए, जेणेव समणे भगवं महावीरे, तेणेव पहारेत्थ गमणाए। गोयमाइ! समणे भगवं महावीरे भगवं गोयमं एवं वयासी– दच्छिसि णं गोयमा! पुव्वसंगइयं। कं भंते!? खंदयं नाम। से काहे वा? किह वा? केवच्चिरेण वा? एवं खलु गोयमा! तेणं कालेणं तेणं समएणं सावत्थी नामं नगरी होत्था–वण्णओ। तत्थ णं सावत्थीए नयरीए गद्दभालस्स अंतेवासी खंदए नामं कच्चायणसगोत्ते परिव्वायए परिवसइ। तं चेव जाव जेणेव ममं अंतिए, तेणेव पहारेत्थ गमणाए। से अदूरागते बहुसंपत्ते अद्धाणपडिवण्णे अंतरा पाहे वट्टइ। अज्जेव णं दच्छिसि गोयमा! भंत्तेति! भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वदासी–पहू णं भंते! खंदए कच्चायणसगोत्ते देवानुप्पियाणं अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तए? हंता पभू। जावं च णं समणे भगवं महावीरे भगवओ गोयमस्स एयमट्ठं परिकहेइ, तावं च णं से खंदए कच्चायणसगोत्ते तं देसं हव्वमागए। तए णं भगवं गोयमे खंदयं कच्चायणसगोत्तं अदूरागतं जाणित्ता खिप्पामेव अब्भुट्ठेति, अब्भुट्ठेत्ता खिप्पामेव पच्चुवगच्छइ, जेणेव खंदए कच्चायणसगोत्ते तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता खंदयं कच्चायणसगोत्तं एवं वयासी–हे खंदया! सागयं खंदया! सुसागयं खंदया! अनुरागयं खंदया! सागयमनुरागयं खंदया! से नूनं तुमं खंदया! सावत्थीए नयरीए पिंगलएणं नियंठेणं वेसालिय-सावएणं इणमक्खेवं पुच्छिए– मागहा! किं सअंते लोगे? अनंते लोगे? एवं तं चेव जाव जेणेव इहं, तेणेव हव्व-मागए। से नूनं खंदया! अट्ठे समट्ठे? हंता अत्थि। तए णं से खंदए कच्चायणसगोत्ते भगवं गोयमं एवं वयासी–से केस णं गोयमा! तहारूवे नाणी वा तवस्सी वा, जेणं तव एस अट्ठे मम ताव रहस्सकडे हव्वमक्खाए, जओ णं तुमं जाणसि? तए णं से भगवं गोयमे खंदयं कच्चायणसगोत्तं एवं वयासी–एवं खलु खंदया! ममं धम्मायरिए धम्मोवदेसए समणे भगवं महावीरे उप्पन्ननाणदंसणधरे अरहा जिने केवली तीयपच्चुप्पन्नमणा-गयवियाणए सव्वण्णू सव्वदरिसी जेणं मम एस अट्ठे तव ताव रहस्सकडे हव्वमक्खाए, जओ णं अहं जाणामि खंदया! तए णं से खंदए कच्चायणसगोत्ते भगवं गोयमं एवं वयासी– गच्छामो णं गोयमा! तव धम्मायरियं धम्मोवदेसयं समणं भगवं महावीरं वंदामो नमंसामो सक्कारेमो सम्माणेमो कल्लाणं मंगलं देववयं चेइयं पज्जुवासामो। अहासुहं देवानुप्पिया! मा पडिबंधं। तए णं से भगवं गोयमे खंदएणं कच्चायणसगोत्तेणं सद्धिं जेणेव समणे भगवं महावीरे, तेणेव पहारेत्थ गमणाए। तेणं कालेणं तेणं समएणं समणे भगवं महावीरे वियट्टभोई यावि होत्था। तए णं समणस्स भगवओ महावीरस्स वियट्टभोइस्स सरीरयं ओरालं सिंगारं कल्लाणं सिवं धन्नं मंगल्लं अनलंकिय-विभूसियं लक्खण-वंजण-गुणोववेयं सिरीए अतीव-अतीव उवसोभेमाणं चिट्ठइ। तए णं से खंदए कच्चायणसगोत्ते समणस्स भगवओ महावीरस्स वियट्टभोइस्स सरीरयं ओरालं सिंगारं कल्लाणं सिवं धन्नं मंगल्लं अनलंकियविभूसियं लक्खण-वंजण-गुणोववेयं सिरीए अतीव-अतीव उवसोभेमाणं पासइ, पासित्ता हट्ठतुट्ठचित्तमानंदिए नंदिए पीइमणे परमसोमणस्सिए हरिसवसविसप्पमाणहियए जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करेत्ता वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता नच्चासन्ने नातिदूरे सुस्सूसमाणे नमंसमाणे अभिमुहे विनएणं पंजलियडे पज्जुवासइ। खंदयाति! समणे भगवं महावीरे खंदयं कच्चायणसगोत्तं एवं वयासी– से नूनं तुमं खंदया! सावत्थीए नयरीए पिंगलएणं नियंठेणं वेसालियसावएणं इणमक्खेवं पुच्छिए– मागहा!१. किं सअंते लोए? अनंते लोए? २. सअंते जीवे? अनंते जीवे? ३. सअंता सिद्धी? अनंता सिद्धी? ४. सअंते सिद्धे? अनंते सिद्धे? ५. केण वा मरणेणं मरमाणे जीवे वड्ढति वा, हायति वा? एवं तं चेव जाव जेणेव ममं अंतिए तेणेव हव्वमागए। से नूनं खंदया! अट्ठे समट्ठे? हंता अत्थि। जे वि य ते खंदया! अयमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्प-ज्जित्था–किं सअंते लोए? अनंते लोए? – तस्स वि य णं अयमट्ठे– एवं खलु मए खंदया! चउव्विहे लोए पन्नत्ते, तं जहा–दव्वओ, खेत्तओ, कालओ, भावओ। दव्वओ णं एगे लोए सअंते। खेत्तओ णं लोए असंखेज्जाओ जोयणकोडाकोडीओ आयाम-विक्खंभेणं, असंखेज्जाओ जोयणकोडाकोडीओ परिक्खेवेणं पन्नत्ते, अत्थि पुण से अंते। कालओ णं लोए न कयाइ न आसी, न कयाइ न भवइ, न कयाइ न भविस्सइ–भविंसु य, भवति य, भविस्सइ य–धुवे नियए सासए अक्खए अव्वए अवट्ठिए निच्चे, नत्थि पुण से अंते। भावओ णं लोए अनंता वण्णपज्जवा, अनंता गंधपज्जवा, अनंता रसपज्जवा, अनंता फासपज्जवा, अनंता संठाणपज्जवा, अनंता गरुयलहुयपज्जवा, अनंता अगरुयलहुयपज्जवा, नत्थि पुण से अंते। सेत्तं खंदगा! दव्वओ लोए सअंते, खेत्तओ लोए सअंते, कालओ लोए अनंते, भावओ लोए अनंते। जे वि य ते खंदया! अयमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– किं सअंते जीवे? अनंते जीवे? तस्स वि य णं अयमट्ठे–एवं खलु मए खंदया! चउव्विहे जीवे पन्नत्ते, तं जहा–दव्वओ, खेत्तओ, कालओ, भावओ। दव्वओ णं एगे जीवे सअंते। खेत्तओ णं जीवे असंखेज्जपएसिए, असंखेज्जपएसोगाढे, अत्थि पुण अंते। कालओ णं जीवे न कयाइ न आसी, न कयाइ न भवइ, न कयाइ न भविस्सइ–भविंसु य, भवति य, भविस्सइ य–धुवे नियए सासए अक्खए अव्वए अवट्ठिए निच्चे, नत्थि पुण से अंते। भावओ णं जीवे अनंता नाणपज्जवा, अनंता दंसणपज्जवा, अनंता चारित्तपज्जवा, अनंता गरुयलहुयपज्जवा, अनंता अगरु-यलहुयपज्जवा, नत्थि पुण से अंते। सेत्तं खंदगा! दव्वओ जीवे सअंते, खेत्तओ जीवे सअंते, कालओ जीवे अनंते, भावओ जीवे अनंते। जे वि य ते खंदया! अयमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– किं सअंता सिद्धी? अनंता सिद्धी? तस्स वि य णं अयमट्ठे। एवं खलु मए खंदया! चउव्विहा सिद्धी पन्नत्ता, तं जहा–दव्वओ, खेत्तओ, कालओ, भावओ। दव्वओ णं एगा सिद्धी सअंता। खेत्तओ णं सिद्धी पणयालीसं जोयणसयसहस्साइं आयामविक्खंभेणं, एगा जोयणकोडी बायालीसं च सयसहस्साइं तीसं च सहस्साइं दोन्निय अउणापन्नजोयणसए किंचि विसेसाहिए परिक्खेवेणं पन्नत्ता, अत्थि पुण से अंते। कालओ णं सिद्धी न कयाइ न आसी, न कयाइ न भवइ, न कयाइ न भविस्सइ–भविंसु य, भवति य, भविस्सइ य–धुवा नियया सासया अक्खया अव्वया अवट्ठिया निच्चा, नत्थि पुण सा अंता। भावओ णं सिद्धीए अनंता वण्णपज्जवा, अनंता गंधपज्जवा, अनंता रसपज्जवा, अनंता फासपज्जवा, अनंता संठाणपज्जवा, अनंता गरुयलहुयपज्जवा, अनंता अगरुयलहुयपज्जवा, नत्थि पुण सा अंता। से त्तं खंदया! दव्वओ सिद्धी सअंता, खेत्तओ सिद्धी सअंता, कालओ सिद्धी अनंता, भावओ सिद्धी अनंता। जे वि य ते खंदया! अयमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– किं सअंते सिद्धे? अनंते सिद्धे? तस्स वि य णं अयमट्ठे–एवं खलु मए खंदया! चउव्विहे सिद्धे पन्नत्ते, तं जहा–दव्वओ, खेत्तओ, कालओ, भावओ। दव्वओ णं एगे सिद्धे सअंते। खेत्तओ णं सिद्धे असंखेज्जपएसिए, असंखेज्जपएसोगाढे, अत्थि पुण से अंते। कालओ णं सिद्धे सादीए, अपज्जवसिए, नत्थि पुण से अंते। भावओ णं सिद्धे अनंता नाणपज्जवा, अनंता दंसणपज्जवा, अनंता अगरुयलहुयपज्जवा, नत्थि पुण से अंते। से त्तं खंदया! दव्वओ सिद्धे सअंते, खेत्तओ सिद्धे सअंते, कालओ सिद्धे अनंते, भावओ सिद्धे अनंते। जे वि य ते खंदया! इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– केण वा मरणेणं मरमाणे जीवे वड्ढति वा, हायति वा? तस्स वि य णं अयमट्ठे–एवं खलु खंदया! मए दुविहे मरणे पन्नत्ते, तं जहा– बालमरणे य, पंडियमरणे य। से किं तं बालमरणे? बालमरणे दुवालसविहे पन्नत्ते, तं जहा– १. बलयमरणे २. वसट्टमरणे ३. अंतोसल्लमरणे ४. तब्भवमरणे ५. गिरिपडणे ६. तरुपडणे ७. जल-प्पवेसे ८. जलणप्पवेसे ९. विसभक्खणे १. सत्थोवाडणे ११. वेहानसे १२. गद्धपट्ठे– इच्चेतेणं खंदया! दुवालसविहेणं बालमरणेणं मरमाणे जीवे अनंतेहिं नेरइयभवग्गहणेहिं अप्पाणं संजोएइ, अनंतेहिं तिरियभवग्गहणेहिं अप्पाणं संजोएइ, अनंतेहिं मनुयभवग्गहणेहिं अप्पाणं संजो-एइ, अनंतेहिं देवभवग्गहणेहिं अप्पाणं संजोएइ, अनाइयं च णं अनवदग्गं चाउरंतं संसारकंतारं अनुपरियट्टइ। सेत्तं मरमाणे वड्ढइ-वड्ढइ सेत्तं बालमरणे। से किं तं पंडियमरणे? पंडियमरणे दुविहे पन्नत्ते, तं जहा–पाओवगमणे य, भत्तपच्चक्खाणे य। से किं तं पाओवगमणे? पाओवगमणे दुविहे पन्नत्ते, तं जहा–नीहारिमे य, अनीहारिमे य। नियमा अप्पडिकम्मे। सेत्तं पाओवगमणे। से किं तं भत्तपच्चक्खाणे? भत्तपच्चक्खाणे दुविहे पन्नत्ते, तं जहा–नीहारिमे य, अनीहारिमे य। नियमा सपडिकम्मे। सेत्तं भत्तपच्चक्खाणे। इच्चेतेणं खंदया! दुविहेणं पंडियमरणेणं मरमाणे जीवे अनंतेहिं नेरइयभवग्गहणेहिं अप्पाणं विसंजोएइ, अनंतेहिं तिरियभवग्गहणेहिं अप्पाणं विसंजोएइ, अनंतेहिं मनुयभवग्गहणेहिं अप्पाणं विसंजोएइ, अनंतेहिं देवभवग्गहणेहिं अप्पाणं विसंजोएइ, अनाइयं च णं अनवदग्गं चाउरंतं संसारकंतारं वीईवयइ। सेत्तं मरमाणे हायइ-हायइ। सेत्तं पंडियमरणे। इच्चेएणं खंदया! दुविहेणं मरणेणं मरमाणे जीवे वड्ढइ वा, हायइ वा।
Sutra Meaning : (૧) તે કાળે તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર રાજગૃહી નગર પાસે આવેલ ગુણશીલ ચૈત્યથી નીકળ્યા. નીકળીને બહાર જનપદમાં વિહાર કર્યો. તે કાળે તે સમયે કૃતંગલા નામે નગરી હતી. ઉવવાઈ સૂત્રાનુસાર નગરીનું વર્ણન જાણવું. તે કૃતંગલા નગરીની બહાર ઈશાન ખૂણામાં છત્રપલાશક નામે ચૈત્ય હતું. ઉવવાઈ સૂત્રાનુસાર ઉદ્યાનનું વર્ણન જાણવું. ત્યારે ઉત્પન્ન કેવળજ્ઞાન – કેવળદર્શનધર શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પધાર્યા યાવત્‌ સમોસરણ થયું. પર્ષદા નીકળી. તે કૃતંગલા નગરી નજીક શ્રાવસ્તી નામે નગરી હતી. (વર્ણન). તે શ્રાવસ્તી નગરીમાં ગર્દભાલીનો શિષ્ય સ્કંદક નામનો કાત્યાયન ગોત્રનો પરિવ્રાજક રહેતો હતો. તે ઋગ્વેદ, યજુર્વેદ, સામવેદ, અથર્વવેદ, પાંચમો ઇતિહાસ, છઠ્ઠો નિઘંટુ એ છ નો સાંગોપાંગ, રહસ્યસહિત, સારક(સ્મરણ કરાવનાર) – વારક(અશુદ્ધ ઉચ્ચારણ કરનારને રોકનાર) – ધારક(ભણેલને નહિ ભૂલનાર) – પારક(શાસ્ત્ર પારગામી) અને છ અંગનો જ્ઞાતા હતો. ષષ્ઠીતંત્ર વિશારદ, સંખ્યા – શિક્ષાકલ્પ – વ્યાકરણ – છંદ – નિરુક્ત – જ્યોતિષ અને બ્રાહ્મણ તથા પરિવ્રાજક સંબંધી બીજા ઘણા શાસ્ત્ર અને નયોમાં સુપરિનિષ્ઠિત હતો. તે શ્રાવસ્તી નગરીમાં વૈશાલિક શ્રાવક પીંગલ નામે નિર્ગ્રન્થ વસતા હતા. ત્યારે તે વૈશાલિક શ્રાવક પીંગલ સાધુ અન્ય કોઈ દિવસે જ્યાં કાત્યાયન ગોત્રીય સ્કંદક હતો ત્યાં આવ્યો. આવીને સ્કંદકને આ પ્રમાણે પૂછ્યું – હે માગધ ! ૧. શું લોક સાંત છે કે અનંત છે ? ૨. જીવ સાંત છે કે અનંત ? ૩. સિદ્ધિ સાંત છે કે અનંત ?, ૪.સિદ્ધો સાંત છે કે અનંત ? ૫.કયા મરણ વડે મરતા જીવનો સંસાર વધે કે ઘટે છે ? આટલા પ્રશ્નોનો ઉત્તર કહે. વૈશાલિક શ્રાવક પીંગલ નિર્ગ્રન્થે તે સ્કંદકને આ પ્રમાણે પૂછ્યું ત્યારે તે સ્કંદક શંકિત, કાંક્ષિત, વિચિકિત્સક, ભેદ પ્રાપ્ત, ક્લેશપ્રાપ્ત થયો. વૈશાલિક શ્રાવક પીંગલ સાધુને તે કંઈ ઉત્તર ન આપી શકતા મૌન થઈને બેઠો. ત્યારે પીંગલ સાધુએ સ્કંદકને બે – ત્રણવાર આક્ષેપપૂર્વક પૂછ્યું – હે માગધ! લોક સાંત છે યાવત્‌ ક્યા મરણે મરવાથી જીવનો સંસાર વધે કે ઘટે? તે કહે. ત્યારે તે સ્કંદક, પિંગલ સાધુના બે – ત્રણવાર આમ પૂછવાથી શંકિત, કાંક્ષિત, વિચિકિત્સક, ભેદપ્રાપ્ત, ક્લેશપ્રાપ્ત થયો. પણ પિંગલ સાધુને કંઈ ઉત્તર ન આપી શકવાથી મૌન થઈને રહ્યો. તે વખતે શ્રાવસ્તી નગરીમાં શૃંગાટક યાવત્‌ મહામાર્ગોમાં મોટા જનસંમર્દ, જનવ્યૂહવાળી પર્ષદા નીકળી. ત્યારે તે સ્કંદકે ઘણા લોકો પાસે આ પ્રમાણે સાંભળી, અવધારી, આવા પ્રકારે અભ્યર્થિક – ચિંતિત – પ્રાર્થિત મનોગત સંકલ્પ ઉત્પન્ન થયો કે – શ્રમણ ભગવંત મહાવીર કૃતંગલા નગરીની બહાર છત્રપલાશક ચૈત્યમાં સંયમથી, તપથી આત્માને ભાવિત કરતા વિચરે છે. હું ત્યાં જઈ શ્રમણ ભગવંત મહાવીરને વાંદુ – નમું, શ્રમણ ભગવંત મહાવીરને વાંદીને, નમીને, સત્કાર – સન્માન આપીને, કલ્યાણ – મંગલ – દેવ – ચૈત્યરૂપ તેઓની પર્યુપાસના કરીને આવા અર્થો – હેતુ – પ્રશ્નો – કારણોને પૂછું. એ પ્રમાણે વિચારીને સ્કંદક જ્યાં પરિવ્રાજક મઠ છે, ત્યાં આવીને, ત્યાં ત્રિદંડ, કુંડિક, કાંચનિક(માળા), કરોટિક(માટીનું વાસણ), આસન, કેસરિકા(વાસણ સાફ કવાનું કપડું), છન્નાલક, અંકુશક, પવિત્રક, ગણેત્રિક, છત્રક, ઉપાનહ, પાવડી, ધાતુરક્ત વસ્ત્રો લઈને નીકળે છે, નીકળીને પરિવ્રાજક વસતીથી નીકળે છે. નીકળીને ત્રિદંડ, કુંડિક, કાંચનિક, કરોટિક, ભિસિત, કેસરિકા યાવત્‌ ધાતુ રક્ત વસ્ત્રો પહેરીને શ્રાવસ્તી નગરીની વચ્ચોવચ્ચ થઈને નીકળી, જ્યાં કૃત્તંગલા નગરી છે, જ્યાં છત્રપલાશક ચૈત્ય છે, શ્રમણ ભગવંત મહાવીર છે ત્યાં જવા નીકળે છે. હે ગૌતમ ! એ પ્રમાણે આમંત્રી શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે ગૌતમ સ્વામીને આમ કહ્યું – તું તારા પૂર્વ સંબંધીને જોઈશ. ભગવન્‌ ! હું કોને જોઇશ ? સ્કંદકને. ભગવન્‌ ! તેને ક્યારે, કેવી રીતે, કેટલા કાળે જોઈશ ? ગૌતમ ! એ રીતે – તે કાળે તે સમયે શ્રાવસ્તી નામે નગરી હતી (વર્ણન). તે શ્રાવસ્તીમાં ગર્દભાલીના શિષ્ય સ્કંદક નામે કાત્યાયનગોત્રીય પરિવ્રાજક વસતો હતો. તે બધું પૂર્વવત્‌ જાણવું – યાવત્‌ – તે મારી પાસે આવવાને નીકળ્યો છે. તે બહુ નજીક છે, ઘણો માર્ગ ઓળંગી ગયા છે, માર્ગ મધ્યે છે. ગૌતમ ! તું તેને આજે જ જોઈશ. ભગવન્‌ ! એમ કહી ગૌતમસ્વામીએ શ્રમણ ભગવંત મહાવીરને વંદન – નમસ્કાર કરીને આ પ્રમાણે કહ્યું – ભગવન્‌ ! શું તે કાત્યાયન ગોત્રીય સ્કંદક આપ દેવાનુપ્રિયની પાસે મુંડ થઈ, ઘરને છોડીને અનગાર પ્રવ્રજ્યા લેવા સમર્થ છે ? હા, સમર્થ છે. જ્યારે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર ગૌતમસ્વામીને આ વાત કરતા હતા. તેટલામાં કાત્યાયન ગોત્રીય સ્કંદક તે સ્થાને શીઘ્ર આવી પહોંચ્યા. ત્યારે ગૌતમસ્વામી સ્કંદકને નજીક આવેલ જાણીને જલદી ઊભા થયા, જલદી તેની સામે ગયા. જ્યાં સ્કંદક હતો, ત્યાં આવ્યા. આવીને કાત્યાયન ગોત્રીય સ્કંદકને આ પ્રમાણે કહ્યું – હે સ્કંદક! તમારું સ્વાગત છે, સુસ્વાગત છે. સ્કંદક! તમારું આગમન અનુરૂપ છે, સ્કંદક! તમારું સ્વાગત – અન્વાગત છે. હે સ્કંદક! તમને શ્રાવસ્તી નગરીમાં વૈશાલિય શ્રાવક પીંગલ સાધુએ આ રીતે પૂછ્યું હતું કે – હે માગધ! લોક સાંત છે કે અનંત? એ બધુ પૂર્વવત્‌ યાવત્‌ તમે તેથી શીઘ્ર અહીં આવ્યા છો. હે સ્કંદક! શું આ વાત બરાબર છે ? હા, છે. ત્યારે સ્કંદકે ગૌતમસ્વામીને આમ કહ્યું – હે ગૌતમ ! એવા તથારૂપ જ્ઞાની કે તપસ્વી કોણ છે ? જેણે મારી આ રહસ્યકૃત્‌ વાત તમને તુરંત કહી ? જેથી તમે જાણો છો. ત્યારે ગૌતમ સ્વામીએ સ્કંદકને કહ્યું – હે સ્કંદક! મારા ધર્માચાર્ય ધર્મોપદેશક, ઉત્પન્ન જ્ઞાન – દર્શનધર, અરહંત, જિન, કેવલી, ભૂત – વર્તમાન – ભાવિના જ્ઞાતા, સર્વજ્ઞ, સર્વદર્શી, શ્રમણ ભગવંત મહાવીર છે, જેણે મને તમારી આ ગુપ્ત વાત શીઘ્ર કહી. તેથી હે સ્કંદક ! હું તે જાણું છું. ત્યારે તે કાત્યાયનગોત્રીય સ્કંદકે ગૌતમસ્વામીને આમ કહ્યું – (૨) હે ગૌતમ ! ચાલો, તમારા ધર્માચાર્ય, ધર્મોપદેશક, શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પાસે જઈએ, તેમને વંદન, નમન યાવત્‌ ઉપાસના કરીએ. હે દેવાનુપ્રિય! તમને સુખ ઉપજે તેમ કરો, વિલંબ ન કરો. પછી તે ગૌતમ સ્વામીએ કાત્યાયનગોત્રીય સ્કંદક સાથે જ્યાં શ્રમણ ભગવંત મહાવીર હતા ત્યાં જવાનો સંકલ્પ કર્યો. તે કાળે તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર વ્યાવૃત્તભોજી હતા. તે વ્યાવૃત્તભોજી શ્રમણ ભગવંત મહાવીરનું શરીર ઉદાર, શૃંગાર – કલ્યાણ – શિવ – ધન્ય – મંગલરૂપ, અલંકારો વિના શોભતું, લક્ષણ – વ્યંજન – ગુણ વડે યુક્ત, શોભાવાળુ અતિ અતિ શોભાયમાન હતું. પછી તે સ્કંદક, વ્યાવૃત્તભોજી – (પ્રતિદિન આહાર લેનાર) શ્રમણ ભગવંત મહાવીરના ઉદાર યાવત્‌ અતિ શોભતા શરીરને જોઈને હૃષ્ટ, તુષ્ટ, આનંદિત ચિત્ત, પ્રીતિમના, પરમ સૌમનસ્ય, હર્ષના વશ વિકસિત હૃદયી થઈ, જ્યાં શ્રમણ ભગવંત મહાવીર હતા ત્યાં આવ્યો. આવીને શ્રમણ ભગવંત મહાવીરને ત્રણ વખત આદક્ષિણ પ્રદક્ષિણા કરી યાવત્‌ પર્યુપાસના કરે છે. હે સ્કંદક! એમ આમંત્રી, શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે સ્કંદકને આ પ્રમાણે કહ્યું – હે સ્કંદક ! શ્રાવસ્તી નગરીમાં પીંગલ સાધુએ તને આક્ષેપપૂર્વક આમ પૂછ્યું હતું કે – હે માગધ ! લોક સાંત છે કે અનંત ? ઇત્યાદિ અને તું જલદી મારી પાસે આવ્યો છે. સ્કંદક ! શું આ વાત યોગ્ય છે ? હા, ભગવાન ! તે વાત સત્ય છે. હે સ્કંદક ! તારા મનમાં આવા પ્રકારે સંકલ્પ થયેલો કે – શું લોક સાંત છે કે અનંત ? તો તેનો અર્થ આ છે – હે સ્કંદક! મેં લોકને ચાર પ્રકારે કહ્યો છે – દ્રવ્યથી, ક્ષેત્રથી, કાળથી, ભાવથી, દ્રવ્યલોક એક અને સાંત છે. ક્ષેત્ર લોક અસંખ્યાત કોડાકોડી યોજન લાંબો – પહોળો છે, તથા તેની પરિધિ અસંખ્યાત કોડાકોડી યોજન છે અને તે સાંત છે. કાળલોક કદી ન હતો એમ નથી, કદી ન હોય એમ નથી, કદી નહીં હોય એમ નથી. તે હંમેશા હતો – છે અને રહેશે. તે ધ્રુવ, નિયત, શાશ્વત, અક્ષય, અવ્યય, અવસ્થિત અને નિત્ય છે. વળી તે અનંત છે. ભાવલોક – અનંતવર્ણ – ગંધ – રસ – સ્પર્શ પર્યવરૂપ છે. અનંત સંસ્થાન – ગુરુલઘુપર્યવ – અગુરુ લઘુ પર્યવરૂપ છે અને કાળ તથા ભાવથી અંત વગરનો છે. વળી તને જે થયું કે જીવ સાંત છે કે અનંત ? તેનો આ ઉત્તર છે – યાવત્‌ – દ્રવ્યથી જીવ એક અને અંતવાળો છે, ક્ષેત્રથી જીવ અસંખ્ય પ્રદેશિક, અસંખ્ય પ્રદેશાવગાઢ અને સાંત છે. કાળથી જીવ કદી ન હતો તેમ નથી યાવત્‌ નિત્ય છે અને તે અનંત છે. ભાવથી જીવ અનંત – જ્ઞાન, દર્શન, અગુરુલઘુ પર્યાયરૂપ છે, તે અનંત છે. તેથી જીવ દ્રવ્ય અને ક્ષેત્રથી સાંત છે. કાળ અને ભાવથી અનંત છે. વળી હે સ્કંદક! તને જે આ વિકલ્પ થયો – યાવત્‌ – સિદ્ધિ સાંત છે કે અનંત ? તેનો ઉત્તર આ – મેં ‘સિદ્ધિ’ ચાર પ્રકારે કહી છે – દ્રવ્યથી સિદ્ધિ એક અને અંતવાળી છે, ક્ષેત્રથી સિદ્ધિ લંબાઈ પહોળાઈ – ૪૫ લાખ યોજન છે, તેની પરિધિ ૧,૪૨,૩૦,૨૪૯ યોજનથી કંઈક વિશેષાધિક છે. તથા તેનો અંત છે. કાળથી સિદ્ધિ કદી ન હતી તેમ નથી ઇત્યાદિ પૂર્વવત્‌. ભાવથી સિદ્ધિ ભાવલોક માફક કહેવી. એ રીતે દ્રવ્યસિદ્ધિ, ક્ષેત્રસિદ્ધિ સાંત છે. કાળસિદ્ધિ, ભાવસિદ્ધિ અનંત છે. હે સ્કંદક! તને જે એમ થયું કે – યાવત્‌ – સિદ્ધો અંતવાળા છે કે અંતરહિત ? એ પ્રમાણે યાવત્‌ દ્રવ્યથી સિદ્ધ એક અને સાંત છે, ક્ષેત્રથી સિદ્ધ અસંખ્યપ્રદેશિક, અસંખ્યપ્રદેશાવગાઢ છે. તે સાંત છે, કાળથી સિદ્ધિ સાદિ અનંત છે. તેનો અંત નથી. ભાવથી સિદ્ધો અનંત જ્ઞાનપર્યવરૂપ, અનંત દર્શનપર્યવરૂપ યાવત્‌ અનંત અગુરુલઘુપર્યવરૂપ છે અને અનંત છે. દ્રવ્ય અને ક્ષેત્રથી સાંત, કાળ અને ભાવથી અનંત છે. હે સ્કંદક ! તને એવો જે સંકલ્પ થયો કે – કયા મરણે મરતા તેનો સંસાર વધે કે ઘટે ? તેનો ખુલાસો આ છે – હે સ્કંદક ! મેં બે ભેદે મરણ કહ્યું છે – બાળમરણ, પંડિતમરણ. તે બાળમરણ શું છે ? બાળ મરણ બાર ભેદે છે – વલય(ગળું મરડીને)મરણ, વશાર્ત્ત(રીબાઈને)મરણ, અંતોશલ્ય(તિક્ષ્ણ શસ્ત્રથી)મરણ, તદ્‌ભવ(પુન: તે જ ભવમાં જન્મ લેવા)મરણ , ગિરિપતન(પર્વતથી પડીને) મરણ, તરુપતન(વૃક્ષથી પડીને)મરણ, જલપ્રવેશ, અગ્નિપ્રવેશ, વિષભક્ષણ, શસ્ત્ર વડે, વેહાયસ(ગળામાં ફાંસો ખાઈને) મરણ અને ગૃદ્ધપૃષ્ઠ(ગીધ આદિ પક્ષીઓને શરીરનું માંસ ખવડાવીને) મરણ. હે સ્કંદક! આ બાર પ્રકારના બાળમરણથી મરતા જીવ અનંત નૈરયિક ભવ ગ્રહણથી આત્માને જોડે છે. તિર્યંચ – મનુષ્ય – દેવગતિરૂપ અનાદિ – અનંત, દીર્ઘકાળ ચતુર્ગતિક સંસારરૂપ વનમાં ભમે છે. તેથી તે મરણે મરતા સંસાર વધે છે, તે બાળમરણ છે. તે પંડિત મરણ શું છે ? બે ભેદે છે. પાદપોપગમન અને ભક્તપ્રત્યાખ્યાન. તે પાદપોપગમન(પાદપ એટલે વૃક્ષ. આજીવન ચારે આહારનો ત્યાગ કરીને વૃક્ષની જેમ નિશ્ચેષ્ટ બનીને મૃત્યુ સુધી સ્થીર રહેવું) આ મરણ બે ભેદે – નિર્હારિમ(જેની અંત્યેષ્ઠી ક્રિયા કરાય) અને અનિર્હારિમ(જેની અંત્યેષ્ઠી ક્રિયા ન કરાય). આ બંને નિયમા અપ્રતિકર્મ (શરીર સંસ્કાર, સેવાદિ કોઈ પ્રતિકર્મ નથી), તે પાદપોપગમન કહ્યું. તે ભક્તપ્રત્યાખ્યાન(આજીવન ત્રણ કે ચાર આહારનો ત્યાગ) મરણ બે ભેદે – નિર્હારિમ અને અનિર્હારિમ. આ બંને નિયમા સપ્રતિકર્મ(શરીર સંસ્કાર અને સેવા આદિની જેમાં છૂટ છે તે). આ ભક્તપ્રત્યાખ્યાન મરણ કહ્યું. હે સ્કંદક! બંને જાતના પંડિત મરણથી મરતો જીવ અનંત નૈરયિક ભવ ગ્રહણથી પોતાના આત્માને જુદો કરે છે યાવત્‌ સંસારને ઓળંગી જાય છે. તે રીતે મરતો સંસારને ઘટાડે છે. આ પંડિત મરણ કહ્યું. હે સ્કંદક! આ રીતે બંને મરણ મરતો સંસાર વધારે કે ઘટાડે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tenam kalenam tenam samaenam bhagavam mahavire rayagihao nagarao gunasilao cheiao padinikkhamai, Padinikkhamitta bahiya janavayaviharam viharai. Tenam kalenam tenam samaenam kayamgala namam nagari hottha–vannao. Tise nam kayamgalae nayarie bahiya uttarapuratthime disibhae chhattapalasae namam cheie hottha–vannao. Tae nam samane bhagavam mahavire uppannananadamsanadhare araha jine kevali jeneva kayamgala nagari jeneva chhattapalasae cheie teneva uvagachchhai, uvagachchhitta ahapadiruvam oggaham oginhai, oginhitta samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai java samosaranam. Parisa niggachchhai. Tise nam kayamgalae nayarie adurasamamte savatthi namam nayari hottha–vannao. Tattha nam savatthie nayarie gaddabhalassa amtevasi khamdae namam kachchayanasagottam parivvayage parivasai-rivveda-jajuvveda-samaveda-ahavvanaveda-itihasa-pamchamanam nighamtu-chhatthanam–chaunham vedanam samgovamganam sarahassanam sarae dharae parae sadamgavi satthitamta-visarae, samkhane sikkha-kappe vagarane chhamde nirutte jotisamayane, annesu ya bahusu bambhannaesu parivvayaesu ya nayesu suparinitthie ya vi hottha. Tattha nam savatthie nayarie pimgalae namam niyamthe vesaliyasavae parivasai. Tae nam se pimgalae namam niyamthe vesaliyasavae annaya kayai jeneva khamdae kachchayanasagotte teneva uvagachchhai, uvagachchhitta khamdagam kachchayanasagottam inamakkhevam puchchhe– Magaha! 1. Kim saamte loe? Anamte loe? 2. Saamte jive? Anamte jive? 3. Saamta siddhi? Anamta siddhi? 4. Saamte siddhe? Anamte siddhe? 5. Kena va maranenam maramane jive vaddhati va, hayati va? –etavatava aikkhahi vuchchamane evam. Tae nam se khamdae kachchayanasagotte pimgalaenam niyamthenam vesaliyasavaenam inamakkhevam puchchhie samane samkie kamkhie vitigichchhie bhedasamavanne kalusasamavanne no samchaei pimgalayassa niyamthassa vesaliyasavayassa kimchi vi pamokkhamakkhaium tusinie samchitthai. Tae nam se pimgalae niyamthe vesaliyasavae khamdayam kachchayanasagottam dochcham pi tachcham pi inamakkhevam puchchhe– magaha! 1. Kim saamte loe? Anamte loe? 2. Saamte jive? Anamte jive? 3. Saamta siddhi? Anamta siddhi? 4. Saamte siddhe? Anamte siddhe? 5. Kena va maranenam maramane jive vaddhati va, hayati va? –etavatava aikkhahi vuchchamane evam. Tae nam se khamdae kachchayanasagotte pimgalaenam vesaliyasavaenam dochcham pi tachcham pi inamakkhevam puchchhie samane samkie kamkhie vitigichchhie bhedasamavanne kalusasamavanne no samchaei pimgalassa niyamthassa vesaliyasavayassa kimchi vi pamokkhamakkhaium, tusinie samchitthai. Tae nam savatthie nayarie simghadaga-tiga-chaukka-chachchara-chaummuha-mahapaha-pahesu mahaya jana-sammadde i va janavuhe i va janabole i va janakalakale i va janummi i va janukkaliya i va janasannivae i va bahujano annamannassa evamaikkhai, evam bhasei, evam pannavei, evam paruvei– Evam khalu devanuppiya! Samane bhagavam mahavire aigare java siddhigatinamadheyam thanam sampaviukame puvvanupuvvim charamane gamanugamam duijjamane ihamagae ihasampatte ihasamosadhe iheva kayamgalae nayarie bahiya chhattapalasae cheie ahapadiruvam oggaham oginhitta samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Tam mahapphalam khalu bho devanuppiya! Taharuvanam arahamtanam bhagavamtanam namagoyassavi savana-yae, kimamga puna abhigamana-vamdana-namamsana-padipuchchhana-pajjuvasanayae? Egassavi ariyassa dhammiyassa suvayanassa savanayae, kimamga puna viulassa atthassa gahanayae? Tam gachchhamo nam devanuppiya! Samanam bhagavam mahaviram vamdamo namamsamo sakkaremo sammanemo kallanam mamgalam devayam cheiyam pajjuvasamo. Eyam ne pechchabhave iyabhave ya hiyae suhae khamae nisseyasae anugamiyattae bhavissai tti kattu bahave ugga uggaputta bhoga bhogaputta evam duppadoyarenam–rainna khattiya mahana bhada joha pasattharo mallai lechchhai lechchhaiputta, anne ya bahave raisara-talavara-madambiya-kodumbiya-ibbha-setthi-senavai-satthavahappabhitao java mahaya ukkitthasihanaya-vola-kalakalaravenam pakkhu-bhiyamahasamuddara babhuyam piva karemana savatthie nayarie majjhammajjhenam niggachchhamti. Tae nam tassa khamdayassa kachchayanasagottassa bahujanassa amtie eyamattham sochcha nisamma imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– evam khalu samane bhagavam kayamgalae nayarie bahiya chhattapalasae cheie samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Tam gachchhami nam samanam bhagavam mahaviram vamdami namamsami. Seyam khalu me samanam bhagavam mahaviram vamditta, namamsitta sakkaretta sammanetta kallanam mamgalam devayam cheiyam pajjuvasitta imaim cha nam eyaruvaim atthaim heuim pasinaim karanaim vagaranaim puchchhittae tti kattu evam sampehei, sampehetta jeneva parivvayagavasahe teneva uvagachchhai, uvagachchhitta tidamdam cha kumdiyam cha kamchaniyam cha karodiyam cha kesariyam cha chhannalayam cha amkusayam cha pavittayam cha ganettiyam cha chhattayam cha vahanao ya pauyao ya dhauratao ya genhai, genhitta parivvayavasahao padinikkhamai, padinikkhamitta tidamda-kumdiya-kamchaniya-karodiya-bhisiya-kesariya-chhannalaya-amkusaya-pavittaya-ganettiyahatthagae, chhattovahanasamjutte, dhaurattavatthaparihie savatthie nayarie majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jeneva kayamgala nagari, jeneva chhattapalasae cheie, jeneva samane bhagavam mahavire, teneva paharettha gamanae. Goyamai! Samane bhagavam mahavire bhagavam goyamam evam vayasi– Dachchhisi nam goyama! Puvvasamgaiyam. Kam bhamte!? Khamdayam nama. Se kahe va? Kiha va? Kevachchirena va? Evam khalu goyama! Tenam kalenam tenam samaenam savatthi namam nagari hottha–vannao. Tattha nam savatthie nayarie gaddabhalassa amtevasi khamdae namam kachchayanasagotte parivvayae parivasai. Tam cheva java jeneva mamam amtie, teneva paharettha gamanae. Se aduragate bahusampatte addhanapadivanne amtara pahe vattai. Ajjeva nam dachchhisi goyama! Bhamtteti! Bhagavam goyame samanam bhagavam mahaviram vamdai namamsai, vamditta namamsitta evam vadasi–pahu nam bhamte! Khamdae kachchayanasagotte devanuppiyanam amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaittae? Hamta pabhu. Javam cha nam samane bhagavam mahavire bhagavao goyamassa eyamattham parikahei, tavam cha nam se khamdae kachchayanasagotte tam desam havvamagae. Tae nam bhagavam goyame khamdayam kachchayanasagottam aduragatam janitta khippameva abbhuttheti, abbhutthetta khippameva pachchuvagachchhai, jeneva khamdae kachchayanasagotte teneva uvagachchhai, uvagachchhitta khamdayam kachchayanasagottam evam vayasi–he khamdaya! Sagayam khamdaya! Susagayam khamdaya! Anuragayam khamdaya! Sagayamanuragayam khamdaya! Se nunam tumam khamdaya! Savatthie nayarie pimgalaenam niyamthenam vesaliya-savaenam inamakkhevam puchchhie– magaha! Kim saamte loge? Anamte loge? Evam tam cheva java jeneva iham, teneva havva-magae. Se nunam khamdaya! Atthe samatthe? Hamta atthi. Tae nam se khamdae kachchayanasagotte bhagavam goyamam evam vayasi–se kesa nam goyama! Taharuve nani va tavassi va, jenam tava esa atthe mama tava rahassakade havvamakkhae, jao nam tumam janasi? Tae nam se bhagavam goyame khamdayam kachchayanasagottam evam vayasi–evam khalu khamdaya! Mamam dhammayarie dhammovadesae samane bhagavam mahavire uppannananadamsanadhare araha jine kevali tiyapachchuppannamana-gayaviyanae savvannu savvadarisi jenam mama esa atthe tava tava rahassakade havvamakkhae, jao nam aham janami khamdaya! Tae nam se khamdae kachchayanasagotte bhagavam goyamam evam vayasi– gachchhamo nam goyama! Tava dhammayariyam dhammovadesayam samanam bhagavam mahaviram vamdamo namamsamo sakkaremo sammanemo kallanam mamgalam devavayam cheiyam pajjuvasamo. Ahasuham devanuppiya! Ma padibamdham. Tae nam se bhagavam goyame khamdaenam kachchayanasagottenam saddhim jeneva samane bhagavam mahavire, teneva paharettha gamanae. Tenam kalenam tenam samaenam samane bhagavam mahavire viyattabhoi yavi hottha. Tae nam samanassa bhagavao mahavirassa viyattabhoissa sarirayam oralam simgaram kallanam sivam dhannam mamgallam analamkiya-vibhusiyam lakkhana-vamjana-gunovaveyam sirie ativa-ativa uvasobhemanam chitthai. Tae nam se khamdae kachchayanasagotte samanassa bhagavao mahavirassa viyattabhoissa sarirayam oralam simgaram kallanam sivam dhannam mamgallam analamkiyavibhusiyam lakkhana-vamjana-gunovaveyam sirie ativa-ativa uvasobhemanam pasai, pasitta hatthatutthachittamanamdie namdie piimane paramasomanassie harisavasavisappamanahiyae jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagachchhai, uvagachchhitta samanam bhagavam mahaviram tikkhutto ayahina-payahinam karei, karetta vamdai namamsai, vamditta namamsitta nachchasanne natidure sussusamane namamsamane abhimuhe vinaenam pamjaliyade pajjuvasai. Khamdayati! Samane bhagavam mahavire khamdayam kachchayanasagottam evam vayasi– se nunam tumam khamdaya! Savatthie nayarie pimgalaenam niyamthenam vesaliyasavaenam inamakkhevam puchchhie– Magaha!1. Kim saamte loe? Anamte loe? 2. Saamte jive? Anamte jive? 3. Saamta siddhi? Anamta siddhi? 4. Saamte siddhe? Anamte siddhe? 5. Kena va maranenam maramane jive vaddhati va, hayati va? Evam tam cheva java jeneva mamam amtie teneva havvamagae. Se nunam khamdaya! Atthe samatthe? Hamta atthi. Je vi ya te khamdaya! Ayameyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppa-jjittha–kim saamte loe? Anamte loe? – tassa vi ya nam ayamatthe– evam khalu mae khamdaya! Chauvvihe loe pannatte, tam jaha–davvao, khettao, kalao, bhavao. Davvao nam ege loe saamte. Khettao nam loe asamkhejjao joyanakodakodio ayama-vikkhambhenam, asamkhejjao joyanakodakodio parikkhevenam pannatte, atthi puna se amte. Kalao nam loe na kayai na asi, na kayai na bhavai, na kayai na bhavissai–bhavimsu ya, bhavati ya, bhavissai ya–dhuve niyae sasae akkhae avvae avatthie nichche, natthi puna se amte. Bhavao nam loe anamta vannapajjava, anamta gamdhapajjava, anamta rasapajjava, anamta phasapajjava, anamta samthanapajjava, anamta garuyalahuyapajjava, anamta agaruyalahuyapajjava, natthi puna se amte. Settam khamdaga! Davvao loe saamte, khettao loe saamte, kalao loe anamte, bhavao loe anamte. Je vi ya te khamdaya! Ayameyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– Kim saamte jive? Anamte jive? Tassa vi ya nam ayamatthe–evam khalu mae khamdaya! Chauvvihe jive pannatte, tam jaha–davvao, khettao, kalao, bhavao. Davvao nam ege jive saamte. Khettao nam jive asamkhejjapaesie, asamkhejjapaesogadhe, atthi puna amte. Kalao nam jive na kayai na asi, na kayai na bhavai, na kayai na bhavissai–bhavimsu ya, bhavati ya, bhavissai ya–dhuve niyae sasae akkhae avvae avatthie nichche, natthi puna se amte. Bhavao nam jive anamta nanapajjava, anamta damsanapajjava, anamta charittapajjava, anamta garuyalahuyapajjava, anamta agaru-yalahuyapajjava, natthi puna se amte. Settam khamdaga! Davvao jive saamte, khettao jive saamte, kalao jive anamte, bhavao jive anamte. Je vi ya te khamdaya! Ayameyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– Kim saamta siddhi? Anamta siddhi? Tassa vi ya nam ayamatthe. Evam khalu mae khamdaya! Chauvviha siddhi pannatta, tam jaha–davvao, khettao, kalao, bhavao. Davvao nam ega siddhi saamta. Khettao nam siddhi panayalisam joyanasayasahassaim ayamavikkhambhenam, ega joyanakodi bayalisam cha sayasahassaim tisam cha sahassaim donniya aunapannajoyanasae kimchi visesahie parikkhevenam pannatta, atthi puna se amte. Kalao nam siddhi na kayai na asi, na kayai na bhavai, na kayai na bhavissai–bhavimsu ya, bhavati ya, bhavissai ya–dhuva niyaya sasaya akkhaya avvaya avatthiya nichcha, natthi puna sa amta. Bhavao nam siddhie anamta vannapajjava, anamta gamdhapajjava, anamta rasapajjava, anamta phasapajjava, anamta samthanapajjava, anamta garuyalahuyapajjava, anamta agaruyalahuyapajjava, natthi puna sa amta. Se ttam khamdaya! Davvao siddhi saamta, khettao siddhi saamta, kalao siddhi anamta, bhavao siddhi anamta. Je vi ya te khamdaya! Ayameyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– Kim saamte siddhe? Anamte siddhe? Tassa vi ya nam ayamatthe–evam khalu mae khamdaya! Chauvvihe siddhe pannatte, tam jaha–davvao, khettao, kalao, bhavao. Davvao nam ege siddhe saamte. Khettao nam siddhe asamkhejjapaesie, asamkhejjapaesogadhe, atthi puna se amte. Kalao nam siddhe sadie, apajjavasie, natthi puna se amte. Bhavao nam siddhe anamta nanapajjava, anamta damsanapajjava, anamta agaruyalahuyapajjava, natthi puna se amte. Se ttam khamdaya! Davvao siddhe saamte, khettao siddhe saamte, kalao siddhe anamte, bhavao siddhe anamte. Je vi ya te khamdaya! Imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– Kena va maranenam maramane jive vaddhati va, hayati va? Tassa vi ya nam ayamatthe–evam khalu khamdaya! Mae duvihe marane pannatte, tam jaha– balamarane ya, pamdiyamarane ya. Se kim tam balamarane? Balamarane duvalasavihe pannatte, tam jaha– 1. Balayamarane 2. Vasattamarane 3. Amtosallamarane 4. Tabbhavamarane 5. Giripadane 6. Tarupadane 7. Jala-ppavese 8. Jalanappavese 9. Visabhakkhane 1. Satthovadane 11. Vehanase 12. Gaddhapatthe– ichchetenam khamdaya! Duvalasavihenam balamaranenam maramane jive anamtehim neraiyabhavaggahanehim appanam samjoei, anamtehim tiriyabhavaggahanehim appanam samjoei, anamtehim manuyabhavaggahanehim appanam samjo-ei, anamtehim devabhavaggahanehim appanam samjoei, anaiyam cha nam anavadaggam chauramtam samsarakamtaram anupariyattai. Settam maramane vaddhai-vaddhai Settam balamarane. Se kim tam pamdiyamarane? Pamdiyamarane duvihe pannatte, tam jaha–paovagamane ya, bhattapachchakkhane ya. Se kim tam paovagamane? Paovagamane duvihe pannatte, tam jaha–niharime ya, aniharime ya. Niyama appadikamme. Settam paovagamane. Se kim tam bhattapachchakkhane? Bhattapachchakkhane duvihe pannatte, tam jaha–niharime ya, aniharime ya. Niyama sapadikamme. Settam bhattapachchakkhane. Ichchetenam khamdaya! Duvihenam pamdiyamaranenam maramane jive anamtehim neraiyabhavaggahanehim appanam visamjoei, anamtehim tiriyabhavaggahanehim appanam visamjoei, anamtehim manuyabhavaggahanehim appanam visamjoei, anamtehim devabhavaggahanehim appanam visamjoei, anaiyam cha nam anavadaggam chauramtam samsarakamtaram viivayai. Settam maramane hayai-hayai. Settam pamdiyamarane. Ichcheenam khamdaya! Duvihenam maranenam maramane jive vaddhai va, hayai va.
Sutra Meaning Transliteration : (1) te kale te samaye shramana bhagavamta mahavira rajagrihi nagara pase avela gunashila chaityathi nikalya. Nikaline bahara janapadamam vihara karyo. Te kale te samaye kritamgala name nagari hati. Uvavai sutranusara nagarinum varnana janavum. Te kritamgala nagarini bahara ishana khunamam chhatrapalashaka name chaitya hatum. Uvavai sutranusara udyananum varnana janavum. Tyare utpanna kevalajnyana – kevaladarshanadhara shramana bhagavamta mahavira padharya yavat samosarana thayum. Parshada nikali. Te kritamgala nagari najika shravasti name nagari hati. (varnana). Te shravasti nagarimam gardabhalino shishya skamdaka namano katyayana gotrano parivrajaka raheto hato. Te rigveda, yajurveda, samaveda, atharvaveda, pamchamo itihasa, chhaththo nighamtu e chha no samgopamga, rahasyasahita, saraka(smarana karavanara) – varaka(ashuddha uchcharana karanarane rokanara) – dharaka(bhanelane nahi bhulanara) – paraka(shastra paragami) ane chha amgano jnyata hato. Shashthitamtra visharada, samkhya – shikshakalpa – vyakarana – chhamda – nirukta – jyotisha ane brahmana tatha parivrajaka sambamdhi bija ghana shastra ane nayomam suparinishthita hato. Te shravasti nagarimam vaishalika shravaka pimgala name nirgrantha vasata hata. Tyare te vaishalika shravaka pimgala sadhu anya koi divase jyam katyayana gotriya skamdaka hato tyam avyo. Avine skamdakane a pramane puchhyum – He magadha ! 1. Shum loka samta chhe ke anamta chhe\? 2. Jiva samta chhe ke anamta\? 3. Siddhi samta chhe ke anamta\?, 4.Siddho samta chhe ke anamta\? 5.Kaya marana vade marata jivano samsara vadhe ke ghate chhe\? Atala prashnono uttara kahe. Vaishalika shravaka pimgala nirgranthe te skamdakane a pramane puchhyum tyare te skamdaka shamkita, kamkshita, vichikitsaka, bheda prapta, kleshaprapta thayo. Vaishalika shravaka pimgala sadhune te kami uttara na api shakata mauna thaine betho. Tyare pimgala sadhue skamdakane be – tranavara akshepapurvaka puchhyum – he magadha! Loka samta chhe yavat kya marane maravathi jivano samsara vadhe ke ghate? Te kahe. Tyare te skamdaka, pimgala sadhuna be – tranavara ama puchhavathi shamkita, kamkshita, vichikitsaka, bhedaprapta, kleshaprapta thayo. Pana pimgala sadhune kami uttara na api shakavathi mauna thaine rahyo. Te vakhate shravasti nagarimam shrimgataka yavat mahamargomam mota janasammarda, janavyuhavali parshada nikali. Tyare te skamdake ghana loko pase a pramane sambhali, avadhari, ava prakare abhyarthika – chimtita – prarthita manogata samkalpa utpanna thayo ke – Shramana bhagavamta mahavira kritamgala nagarini bahara chhatrapalashaka chaityamam samyamathi, tapathi atmane bhavita karata vichare chhe. Hum tyam jai shramana bhagavamta mahavirane vamdu – namum, shramana bhagavamta mahavirane vamdine, namine, satkara – sanmana apine, kalyana – mamgala – deva – chaityarupa teoni paryupasana karine ava artho – hetu – prashno – karanone puchhum. E pramane vicharine skamdaka jyam parivrajaka matha chhe, tyam avine, tyam tridamda, kumdika, kamchanika(mala), karotika(matinum vasana), asana, kesarika(vasana sapha kavanum kapadum), chhannalaka, amkushaka, pavitraka, ganetrika, chhatraka, upanaha, pavadi, dhaturakta vastro laine nikale chhe, nikaline parivrajaka vasatithi nikale chhe. Nikaline tridamda, kumdika, kamchanika, karotika, bhisita, kesarika yavat dhatu rakta vastro paherine shravasti nagarini vachchovachcha thaine nikali, jyam krittamgala nagari chhe, jyam chhatrapalashaka chaitya chhe, shramana bhagavamta mahavira chhe tyam java nikale chhe. He gautama ! E pramane amamtri shramana bhagavamta mahavire gautama svamine ama kahyum – Tum tara purva sambamdhine joisha. Bhagavan ! Hum kone joisha\? Skamdakane. Bhagavan ! Tene kyare, kevi rite, ketala kale joisha\? Gautama ! E rite – te kale te samaye shravasti name nagari hati (varnana). Te shravastimam gardabhalina shishya skamdaka name katyayanagotriya parivrajaka vasato hato. Te badhum purvavat janavum – yavat – te mari pase avavane nikalyo chhe. Te bahu najika chhe, ghano marga olamgi gaya chhe, marga madhye chhe. Gautama ! Tum tene aje ja joisha. Bhagavan ! Ema kahi gautamasvamie shramana bhagavamta mahavirane vamdana – namaskara karine a pramane kahyum – bhagavan ! Shum te katyayana gotriya skamdaka apa devanupriyani pase mumda thai, gharane chhodine anagara pravrajya leva samartha chhe\? Ha, samartha chhe. Jyare shramana bhagavamta mahavira gautamasvamine a vata karata hata. Tetalamam katyayana gotriya skamdaka te sthane shighra avi pahomchya. Tyare gautamasvami skamdakane najika avela janine jaladi ubha thaya, jaladi teni same gaya. Jyam skamdaka hato, tyam avya. Avine katyayana gotriya skamdakane a pramane kahyum – he skamdaka! Tamarum svagata chhe, susvagata chhe. Skamdaka! Tamarum agamana anurupa chhe, skamdaka! Tamarum svagata – anvagata chhe. He skamdaka! Tamane shravasti nagarimam vaishaliya shravaka pimgala sadhue a rite puchhyum hatum ke – he magadha! Loka samta chhe ke anamta? E badhu purvavat yavat tame tethi shighra ahim avya chho. He skamdaka! Shum a vata barabara chhe\? Ha, chhe. Tyare skamdake gautamasvamine ama kahyum – he gautama ! Eva tatharupa jnyani ke tapasvi kona chhe\? Jene mari a rahasyakrit vata tamane turamta kahi\? Jethi tame jano chho. Tyare gautama svamie skamdakane kahyum – he skamdaka! Mara dharmacharya dharmopadeshaka, utpanna jnyana – darshanadhara, arahamta, jina, kevali, bhuta – vartamana – bhavina jnyata, sarvajnya, sarvadarshi, shramana bhagavamta mahavira chhe, jene mane tamari a gupta vata shighra kahi. Tethi he skamdaka ! Hum te janum chhum. Tyare te katyayanagotriya skamdake gautamasvamine ama kahyum – (2) he gautama ! Chalo, tamara dharmacharya, dharmopadeshaka, shramana bhagavamta mahavira pase jaie, temane vamdana, namana yavat upasana karie. He devanupriya! Tamane sukha upaje tema karo, vilamba na karo. Pachhi te gautama svamie katyayanagotriya skamdaka sathe jyam shramana bhagavamta mahavira hata tyam javano samkalpa karyo. Te kale te samaye shramana bhagavamta mahavira vyavrittabhoji hata. Te vyavrittabhoji shramana bhagavamta mahaviranum sharira udara, shrimgara – kalyana – shiva – dhanya – mamgalarupa, alamkaro vina shobhatum, lakshana – vyamjana – guna vade yukta, shobhavalu ati ati shobhayamana hatum. Pachhi te skamdaka, vyavrittabhoji – (pratidina ahara lenara) shramana bhagavamta mahavirana udara yavat ati shobhata sharirane joine hrishta, tushta, anamdita chitta, pritimana, parama saumanasya, harshana vasha vikasita hridayi thai, jyam shramana bhagavamta mahavira hata tyam avyo. Avine shramana bhagavamta mahavirane trana vakhata adakshina pradakshina kari yavat paryupasana kare chhe. He skamdaka! Ema amamtri, shramana bhagavamta mahavire skamdakane a pramane kahyum – he skamdaka ! Shravasti nagarimam pimgala sadhue tane akshepapurvaka ama puchhyum hatum ke – he magadha ! Loka samta chhe ke anamta\? Ityadi ane tum jaladi mari pase avyo chhe. Skamdaka ! Shum a vata yogya chhe\? Ha, bhagavana ! Te vata satya chhe. He skamdaka ! Tara manamam ava prakare samkalpa thayelo ke – shum loka samta chhe ke anamta\? To teno artha a chhe – He skamdaka! Mem lokane chara prakare kahyo chhe – dravyathi, kshetrathi, kalathi, bhavathi, dravyaloka eka ane samta chhe. Kshetra loka asamkhyata kodakodi yojana lambo – paholo chhe, tatha teni paridhi asamkhyata kodakodi yojana chhe ane te samta chhe. Kalaloka kadi na hato ema nathi, kadi na hoya ema nathi, kadi nahim hoya ema nathi. Te hammesha hato – chhe ane raheshe. Te dhruva, niyata, shashvata, akshaya, avyaya, avasthita ane nitya chhe. Vali te anamta chhe. Bhavaloka – anamtavarna – gamdha – rasa – sparsha paryavarupa chhe. Anamta samsthana – gurulaghuparyava – aguru laghu paryavarupa chhe ane kala tatha bhavathi amta vagarano chhe. Vali tane je thayum ke jiva samta chhe ke anamta\? Teno a uttara chhe – yavat – dravyathi jiva eka ane amtavalo chhe, kshetrathi jiva asamkhya pradeshika, asamkhya pradeshavagadha ane samta chhe. Kalathi jiva kadi na hato tema nathi yavat nitya chhe ane te anamta chhe. Bhavathi jiva anamta – jnyana, darshana, agurulaghu paryayarupa chhe, te anamta chhe. Tethi jiva dravya ane kshetrathi samta chhe. Kala ane bhavathi anamta chhe. Vali he skamdaka! Tane je a vikalpa thayo – yavat – siddhi samta chhe ke anamta\? Teno uttara a – mem ‘siddhi’ chara prakare kahi chhe – dravyathi siddhi eka ane amtavali chhe, kshetrathi siddhi lambai paholai – 45 lakha yojana chhe, teni paridhi 1,42,30,249 yojanathi kamika visheshadhika chhe. Tatha teno amta chhe. Kalathi siddhi kadi na hati tema nathi ityadi purvavat. Bhavathi siddhi bhavaloka maphaka kahevi. E rite dravyasiddhi, kshetrasiddhi samta chhe. Kalasiddhi, bhavasiddhi anamta chhe. He skamdaka! Tane je ema thayum ke – yavat – siddho amtavala chhe ke amtarahita\? E pramane yavat dravyathi siddha eka ane samta chhe, kshetrathi siddha asamkhyapradeshika, asamkhyapradeshavagadha chhe. Te samta chhe, kalathi siddhi sadi anamta chhe. Teno amta nathi. Bhavathi siddho anamta jnyanaparyavarupa, anamta darshanaparyavarupa yavat anamta agurulaghuparyavarupa chhe ane anamta chhe. Dravya ane kshetrathi samta, kala ane bhavathi anamta chhe. He skamdaka ! Tane evo je samkalpa thayo ke – kaya marane marata teno samsara vadhe ke ghate\? Teno khulaso a chhe – He skamdaka ! Mem be bhede marana kahyum chhe – balamarana, pamditamarana. Te balamarana shum chhe\? Bala marana bara bhede chhe – valaya(galum maradine)marana, vashartta(ribaine)marana, amtoshalya(tikshna shastrathi)marana, tadbhava(puna: te ja bhavamam janma leva)marana, giripatana(parvatathi padine) marana, tarupatana(vrikshathi padine)marana, jalapravesha, agnipravesha, vishabhakshana, shastra vade, vehayasa(galamam phamso khaine) marana ane griddhaprishtha(gidha adi pakshione shariranum mamsa khavadavine) marana. He skamdaka! A bara prakarana balamaranathi marata jiva anamta nairayika bhava grahanathi atmane jode chhe. Tiryamcha – manushya – devagatirupa anadi – anamta, dirghakala chaturgatika samsararupa vanamam bhame chhe. Tethi te marane marata samsara vadhe chhe, te balamarana chhe. Te pamdita marana shum chhe\? Be bhede chhe. Padapopagamana ane bhaktapratyakhyana. Te padapopagamana(padapa etale vriksha. Ajivana chare aharano tyaga karine vrikshani jema nishcheshta banine mrityu sudhi sthira rahevum) a marana be bhede – nirharima(jeni amtyeshthi kriya karaya) ane anirharima(jeni amtyeshthi kriya na karaya). A bamne niyama apratikarma (sharira samskara, sevadi koi pratikarma nathi), te padapopagamana kahyum. Te bhaktapratyakhyana(ajivana trana ke chara aharano tyaga) marana be bhede – nirharima ane anirharima. A bamne niyama sapratikarma(sharira samskara ane seva adini jemam chhuta chhe te). A bhaktapratyakhyana marana kahyum. He skamdaka! Bamne jatana pamdita maranathi marato jiva anamta nairayika bhava grahanathi potana atmane judo kare chhe yavat samsarane olamgi jaya chhe. Te rite marato samsarane ghatade chhe. A pamdita marana kahyum. He skamdaka! A rite bamne marana marato samsara vadhare ke ghatade.