Sutra Navigation: Mahanishith ( મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર )
Search Details
| Mool File Details |
|
Anuvad File Details |
|
| Sr No : | 1118226 | ||
| Scripture Name( English ): | Mahanishith | Translated Scripture Name : | મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર |
| Mool Language : | Ardha-Magadhi | Translated Language : | Gujarati |
| Chapter : |
अध्ययन-८ चूलिका-२ सुषाढ अनगारकथा |
Translated Chapter : |
અધ્યયન-૮ ચૂલિકા-૨ સુષાઢ અનગારકથા |
| Section : | Translated Section : | ||
| Sutra Number : | 1526 | Category : | Chheda-06 |
| Gatha or Sutra : | Sutra | Sutra Anuyog : | |
| Author : | Deepratnasagar | Original Author : | Gandhar |
| Century : | Sect : | Svetambara1 | |
| Source : | |||
| Mool Sutra : | [सूत्र] से भयवं कयराओ य तेणं जयणा न विन्नाया, जओ णं तं तारिसं सुदुक्करं कायकेसं काऊणं पि तहा वि णं भमिहिइ सुइरं तु संसारे गोयमा जयणा णाम अट्ठारसण्हं सीलंग सहस्साणं संपुन्नाणं अखंडिय विराहियाणं जावज्जीव महण्णि-साणुसमयं धारणं कसिणं संजम किरियं अनुमन्नंति। तं च तेण न विण्णायंति। ते णं तु से अहन्ने भमिहिइ सुइरं तु संसारे। से भयवं केणं अट्ठेणं तं च तेणं न विण्णायंति गोयमा ते णं जावइए कायकेसे कए तावइयस्स अद्ध भागेणेव जइ से बाहिर पाणगं विवज्जंते ता सिद्धीए मनुवयंते नवरं तु तेण बाहिर पाणगे परिभुत्ते बाहिरपाणग परिभोइस्स णं गोयमा बहूए वि कायकेसे णिरत्थगे हवेज्जा। जओ णं गोयमा आऊ तेऊ मेहुणे एए तओ वि महापावट्ठाणे अबोहिदायगे एगंतेणं वि वज्जियव्वे, एगंतेणं न समायरियव्वे सुसंजएहिं ति, एतेणं अट्ठेण तं च तेणं न विण्णाय त्ति। से भयवं केणं अट्ठेणं आउ तेऊ मेहुणे त्ति। अबोहिदायगे समक्खाए गोयमा णं सव्वमवि छक्कायसमारंभे महापावट्ठाणे किंतु आऊ तेउकाय समारंभे णं अनंत सत्तोवघाए, मेहुणासेवणेणं तु संखेज्जासंखेज्ज सत्तोवघाए घन राग दोस मोहाणुगए एगंत अप्प सत्थज्झवसायत्तमेव। जम्हा णं एवं तम्हाओ गोयमा एतेसिं समारंभासेवणपरिभोगादिसु वट्टमाणे पाणी पढममहव्वयमेव न धारेज्जा। तयभावे अवसेसमहव्वय संजमट्ठाणस्स अभावमेव। जम्हा एवं तम्हा सव्वहा विराहिए सामन्ने। जओ एवं तओ णं पवत्तियसंमग्गपणासित्तेणेव गोयमा तं किं किंपि कम्मं निबंधेज्जा जे णं तु नरय तिरिय कुमाणुसेसु अनंत खुत्तो पुणो पुणो धम्मो त्ति अक्खराइं सिमिणे वि णं अलभमाणे परिभमेज्जा। एएणं अट्ठेणं आऊ तेऊ मेहुणे अबोहिय दायगे गोयमा समक्खाए त्ति। से भयवं किं छट्ठ ट्ठम दसम दुवालसद्ध मास मासे जाव णं छम्मास खवणाईणं अच्चंत घोर वीरुग्ग कट्ठ सुदुक्करे संजम जयणाविये सुमहंते वि उ काय केसे कए निरत्थगे हवेज्जा गोयमा णं णिरत्थगे हवेज्जा। से भयवं केणं अट्ठेणं गोयमा जओ णं खरुट्ट-महिस-गोणादओवि संजमजयणावियले अकाम निज्जराए सोहम्मकप्पाइसु वयंति। तओ वि भोग खएणं चुए समाणे तिरियादिसु संसारमनुसरेज्जा। तहा य दुग्गंधामेज्झचिलीण खारपित्तोज्झ सिंभ पडहत्थे वसा जलुस पूइ दुद्दिणि चिलिविले रुहिर चिक्खल्ले दुद्दंसणिज्ज बीभच्छ तिमिसंधयारए गंतुव्वियणिज्ज गब्भ पवेस जम्म जरा मरणाई अनेग सारीर मणोसमुत्थ सुघोर दारुण दुक्खाणमेव भायणं भवंति। न उण संजम जयणाए विना जम्म जरा मरणाइएहिं घोर पयंड महारुद्द दारुण दुक्खाणं निट्ठवणमेगंतियमच्चंतियं भवेज्जा। एतेण अट्ठेणं संजम जयणावियले सुमहंतेवि काय केसे पकए गोयमा निरत्थगे भवेज्जा, से भयवं किं संजम जयणं समुप्पेहमाणे समनुपालेमाणे समनुट्ठेमाणे अइरेणं जम्म मरणादीणं विमुच्चेज्जा गोयमा अत्थेगे, जे णं नो अइरेणं विमुच्चेज्जा से भयवं केणं अट्ठेणं एवं वुच्चइ जहा णं अत्थेगे जेणं नो अइरेणं विमुच्चेज्जा अत्थेगे जे णं अइरेणेव विमुच्चेज्जा गोयमा अत्थेगे जे णं किंचिउ ईसि मणगं अत्ताणगं अणोवलक्खेमाणे सराग ससल्ले संजम जयणं समनुट्ठे जे णं एवंविहे से णं चिरेणं जम्म जरा मरणाइ अनेग संसारिय दुक्खाणं विमुच्चेज्जा। अत्थेगे जे णं निम्मूलुद्धिय सव्वसल्ले निरारंभ परिग्गहे निम्ममे निरहंकारे ववगयराग दोस मोह मिच्छत्त कसाय मलकलंके सव्व भावभावंतरेहि णं सुविसुद्धासए अदीन माणसे एगंतेणं निज्जरा-पेही परम सद्धा संवेग वेरग्गगए विमुक्कासेस मय भय गारव विचित्ताणेग पमाया लवणे। जाव णं निज्जिय घोर परीसहोवसग्गे ववगयरोद्दट्टज्झाणे असेस कम्म खयट्ठाए जहुत्त संजम जयणं समनुपेहिज्जा पालेज्जा अनुपालेज्जा समनुपालेज्जा जाव णं समनुट्ठेज्जा। जे य णं एवंविहे से णं अइरेणं जम्म जरामरणाइ अनेगसंसारियसुदुव्विमोक्खदुक्खजालस्स णं विमुच्चेज्जा, एतेणं अट्ठेणं एवं वुच्चइ जहा णं गोयमा अत्थेगे जे णं नो अइरेणं विमुच्चेज्जा अत्थेगे जे य णं अइरेणेव विमुच्चेज्जा। से भयवं जम्म जरा मरणाइ अनेग संसारिय दुक्ख जाल विमुक्के समाणे जंतू कहिं परिवसेज्जा गोयमा जत्थ णं न जरा न मच्चू न वाहिओ नो अयसब्भक्खाणं संतावुव्वेग कलि कलह दारिद्द दंद परिकेसं न इट्ठ विओगो, किं बहुना एगंतेणं अक्खय धुव सासय निरुवम अनंत सोक्खं मोक्खं परिवसेज्ज | ||
| Sutra Meaning : | હે ભગવન્ ! તેણે કઈ જયણા ન જાણી, કે જેના કારણે તેવા પ્રકારના દુષ્કર કાય કલેશ કરીને પણ તે પ્રકારે લાંબો કાળ સુધી તે સુસઢ સંસારમાં ભ્રમણ કરશે ? હે ગૌતમ ! જયણા તેને કહેવાય કે ૧૮૦૦૦ શીલના સંપૂર્ણ અંગો અખંડિત અને અવિરાધિતપણે યાવજ્જીવ રાત – દિવસ દરેકે દરેક સમયે ધારણ કરીને રાખે. તેમજ સમગ્ર સંયમ ક્રિયાને બરાબર સેવે. તે વાત તે સુસઢે જાણી નહીં. તે કારણથી તે નિર્ભાગી લાંબો કાળ સંસારમાં ભ્રમણ કરશે. હે ભગવન્ ! કયા કારણે તેને જયણા જાણવામાં ન આવી ? ગૌતમ ! જેટલો કાયકલેશ તેણે સહન કર્યા, તેના આઠમા ભાગનો પણ સચિત્ત જળનો ત્યાગ કર્યો હોત તો, તે સુસઢમુનિ જરૂર સિદ્ધિમાં પહોંચી જાત. પરંતુ તે સચિત્ત જળનો ઉપભોગ – પરિભોગ કરતો હતો. સચિત્ત જળનો પરિભોગ કરનારને ઘણો કાયકલેશ હોય તો પણ તે નિરર્થક જાય છે, તેમ જાણ. હે ભગવન્ ! અપ્કાય, અગ્નિકાય અને મૈથુન એ ત્રણે મહાપાપના સ્થાનકો કહેલા છે, અબોધિ આપનારા છે. ઉત્તમ સંયત સાધુએ તે ત્રણેનો એકાંતે ત્યાગ કરવો જોઈએ, તે ન સેવવા જોઈએ. આ કારણે તેણે જયણાને ન જાણી. હે ભગવન્ ! કયા કારણથી અપ્કાય, અગ્નિકાય અને મૈથુન અબોધિ આપનારા જણાવેલા છે? હે ગૌતમ ! જો કે સર્વ છ એ કાયનો સમારંભ મહાપાપ સ્થાનકે જણાવેલ છે, પરંતુ અપ્કાય અને અગ્નિકાયનો સમારંભ તે બંને અનંત સત્ત્વોનો ઉપઘાત કરનાર છે. મૈથુન સેવનથી તો સંખ્યાતા કે અસંખ્યાતા જીવોનો વિનાશ થાય છે. સજ્જડ રાગ, દ્વેષ અને મોહથી યુક્ત હોવાથી એકાંત અપ્રશસ્ત અધ્યવસાયને આધીન હોય છે. જે કારણથી આમ હોય છે, તે કારણથી હે ગૌતમ ! તે જીવોનો સમારંભ, સેવન કે પરિભોગ કરનાર, તેવા પાપોમાં પ્રવર્તનાર એવો જીવ, પહેલાં મહાવ્રતને ધારણ કરનાર ન થાય. અને અહિંસાના અભાવમાં બાકીના મહાવ્રતોના સંયમોના અનુષ્ઠાનનો જ અભાવ કહ્યો છે. તે કારણે સર્વથા વિરાધિત શ્રમણપણું જ ગણાય. જે કારણથી આ પ્રમાણે છે. તે કારણથી સમ્યગ્ માર્ગ પ્રવર્તે છે, તેનો વિનાશ કરનારો થાય છે. તે કારણે જે કંઈ પણ કર્મબંધન કરે તેનાથી નરક, તિર્યંચ અને મનુષ્યપણામાં અનંતી વખત ઉત્પન્ન થાય કે જ્યાં વારંવાર ધર્મ એવા અક્ષરો સ્વપ્નમાં પણ ન સાંભળે. અને ધર્મ પ્રાપ્ત ન કરે તો સંસારમાં ભ્રમણ કરે છે. આ કારણે જળ, અગ્નિ અને મૈથુન અબોધિદાયક કહ્યા છે. હે ભગવન્ ! શું છઠ્ઠ, અઠ્ઠમ, ચાર ઉપવાસ, પાંચ ઉપવાસ, અર્ધમાસ, એક માસ યાવત્ છ માસ સુધીના નિરંતર ઉપવાસ, અત્યંત ઘોર, વીર, ઉગ્ર, કષ્ટકારી, દુષ્કર સંયમ, એ બધું જયણા રહિત એવો અતિ મહાન કાયકલેશ કરેલો હોય તો શું નિરર્થક થાય છે ? હે ગૌતમ ! હા, નિરર્થક જાય. હે ભગવન્ ! કયા કારણથી? હે ગૌતમ ! ગધેડા, ઊંટ, બળદો વગેરે જાનવરો પણ જયણા રહિત સંયમ વિના ઇચ્છાએ આવી પડેલા તાપ, તડકા, ભાર, માર વગેરે પરાધીનતાથી પાલન કરે છે. વગર ઇચ્છાએ દુઃખ સહન કરી, અકામ નિર્જરા કરીને આ જાનવરો સૌધર્મ કલ્પ આદિમાં જાય છે. ત્યાં પણ ભોગાવલી કર્મનો ક્ષય થવાથી ચ્યવીને તિર્યંચાદિ ગતિમાં જઈને સંસારને અનુસરનારો અથવા સંસારમાં ભ્રમણ કરનાર થાય છે. તથા અશુચિ, દુર્ગંધ, પીગળેલા પ્રવાહી, ક્ષાર, પિત્ત, ઊલટી, શ્લેષ્મથી પૂર્ણ ચરબી, શરીર ઉપર વીંટળાયેલ ઓર, પરુ તથા. અંધકારથી વ્યાપ્ત, લોહીના કાદવવાળા, દેખી ન શકાય તેવા બિભત્સ, અંધકારના સમૂહથી યુક્ત એવા, ગર્ભવાસમાં વેદનાઓ, ગર્ભ પ્રવેશ, જન્મ – જરા – મરણાદિક અને શારીરિક, માનસિક – ઉત્પન્ન થયેલા ઘોર દારુણ દુઃખોનો ભોગવટો કરવાનું ભાજન બને છે. સંયમની જયણા વગર જન્મ – જરા – મરણાદિના ઘોર, પ્રચંડ, મહારૌદ્ર, દારુણ દુઃખોનો નાશ એકાંતે કે આત્યંતિક થતો નથી. આ કારણે જયણા રહિત સંયમ કે અતિશય મહાન કાયકલેશ કરે તો પણ હે ગૌતમ ! તે સર્વે નિરર્થક જાય છે. હે ભગવન્ ! શું સંયમની જયણાને બરાબર જોનારો, પાળનારો સારી રીતે તેનું અનુષ્ઠન કરનારો, જન્મ, જરા, મરણાદિના દુઃખથી જલદી છૂટી જાય છે ? હે ગૌતમ ! એવા પણ કોઈ હોય છે કે જે જલદી તેવા દુઃખો થકી ન છૂટી જાય અને કેટલાક એવા પણ હોય છે કે જેઓ તેવા દુઃખોથી જલદી છૂટી જાય છે. હે ભગવન્ ! કયા કારણથી આપ એમ કહો છો ? હે ગૌતમ ! કેટલાક એવા હોય છે કે જેઓ લગાર, અલ્પ, થોડું પણ સભાસ્થાન જોયા વિના, અપેક્ષા રાખ્યા વિના – રાગ સહિત અને શલ્ય સહિત સંયમની યતના કરે. જે એવા પ્રકારનો હોય તે લાંબા કાળે જન્મ, જરા, મરણ વગેરે અનેક સાંસારિક દુઃખોથી મુક્ત થાય. કેટલાક એવા આત્મા હોય છે કે જેઓ સર્વ શલ્યને નિર્મૂળ ઉખેડીને – આરંભ અને પરિગ્રહ વગરના થઈને – મમતા અને અહંકાર રહિત થઈને – રાગ, દ્વેષ, મોહ, મિથ્યાત્વ, કષાયના મળ વગરના થઈને, સર્વ ભાવો અને ભાવાંતરોથી અતિ વિશુદ્ધ આશયવાળા, દીનતા વગરના માનસવાળા, એકાંત નિર્જરા કરવાની અપેક્ષાવાળા, પરમ શ્રદ્ધા, સંવેગ, વૈરાગ્ય પામેલા, સમગ્ર ભય, ગારવ, વિચિત્ર અનેક પ્રકારના પ્રમાદના આલંબનોથી મુક્ત થયેલા એવા, ઘોર પરીષહો અને ઉપસર્ગોને જીતેલા છે એવા, રૌદ્ર ધ્યાન જેમણે દૂર કરેલા છે એવા, સમગ્ર કર્મનો ક્ષય કરવા માટે યથોક્ત જયણાનો ખપવાળા, બરાબર પ્રેક્ષા કરતા હોય, પાલન કરતા હોય તેવા વિશેષ પ્રકારે જયણાનુ પાલન કરનારા, યાવત્ સમ્યક્ પ્રકારે તેનું અનુષ્ઠાન કરતા હોય, જે એવા પ્રકારે સંયમ અને જયણાના અર્થી હોય તે જલદી જન્મ, જરા, મરણાદિ અનેક સાંસારિક દુઃખે કરીને છોડી શકાય તેવી દુઃખની જાળથી મુક્ત થાય છે. હે ગૌતમ! એ કારણથી કહ્યું કે એક સંસારમાંથી જલદી છૂટી જાય છે અને એક જલદી છૂટી શકતો નથી. ભગવન્ ! જન્મ, જરા, મરણાદિ અનેક સાંસારિક દુઃખ જાળથી મુક્ત થયા પછી જીવ ક્યાં વાસ કરે છે ? હે ગૌતમ! જ્યાં જરા, મરણ, વ્યાધિ, અપયશ નથી, ખોટા આળ ચડતા નથી, ઉદ્વેગ કંકાસ ટંટો કલેશ દારિદ્ર કે ઉતપાપ જ્યાં હોતા નથી. ઇષ્ટનો વિયોગ થતો નથી. વધારે કેટલું કહેવું? એકાંતે અક્ષય, ધ્રુવ, શાશ્વત, નિરૂપમ, અનંત સુખ જેમાં છે એવા મોક્ષમાં વાસ કરનાર થાય છે. આ પ્રમાણે કહ્યું. | ||
| Mool Sutra Transliteration : | [sutra] se bhayavam kayarao ya tenam jayana na vinnaya, jao nam tam tarisam sudukkaram kayakesam kaunam pi taha vi nam bhamihii suiram tu samsare goyama jayana nama attharasanham silamga sahassanam sampunnanam akhamdiya virahiyanam javajjiva mahanni-sanusamayam dharanam kasinam samjama kiriyam anumannamti. Tam cha tena na vinnayamti. Te nam tu se ahanne bhamihii suiram tu samsare. Se bhayavam kenam atthenam tam cha tenam na vinnayamti goyama te nam javaie kayakese kae tavaiyassa addha bhageneva jai se bahira panagam vivajjamte ta siddhie manuvayamte navaram tu tena bahira panage paribhutte bahirapanaga paribhoissa nam goyama bahue vi kayakese niratthage havejja. Jao nam goyama au teu mehune ee tao vi mahapavatthane abohidayage egamtenam vi vajjiyavve, egamtenam na samayariyavve susamjaehim ti, etenam atthena tam cha tenam na vinnaya tti. Se bhayavam kenam atthenam au teu mehune tti. Abohidayage samakkhae goyama nam savvamavi chhakkayasamarambhe mahapavatthane kimtu au teukaya samarambhe nam anamta sattovaghae, mehunasevanenam tu samkhejjasamkhejja sattovaghae ghana raga dosa mohanugae egamta appa satthajjhavasayattameva. Jamha nam evam tamhao goyama etesim samarambhasevanaparibhogadisu vattamane pani padhamamahavvayameva na dharejja. Tayabhave avasesamahavvaya samjamatthanassa abhavameva. Jamha evam tamha savvaha virahie samanne. Jao evam tao nam pavattiyasammaggapanasitteneva goyama tam kim kimpi kammam nibamdhejja je nam tu naraya tiriya kumanusesu anamta khutto puno puno dhammo tti akkharaim simine vi nam alabhamane paribhamejja. Eenam atthenam au teu mehune abohiya dayage goyama samakkhae tti. Se bhayavam kim chhattha tthama dasama duvalasaddha masa mase java nam chhammasa khavanainam achchamta ghora virugga kattha sudukkare samjama jayanaviye sumahamte vi u kaya kese kae niratthage havejja goyama nam niratthage havejja. Se bhayavam kenam atthenam goyama jao nam kharutta-mahisa-gonadaovi samjamajayanaviyale akama nijjarae sohammakappaisu vayamti. Tao vi bhoga khaenam chue samane tiriyadisu samsaramanusarejja. Taha ya duggamdhamejjhachilina kharapittojjha simbha padahatthe vasa jalusa pui duddini chilivile ruhira chikkhalle duddamsanijja bibhachchha timisamdhayarae gamtuvviyanijja gabbha pavesa jamma jara maranai anega sarira manosamuttha sughora daruna dukkhanameva bhayanam bhavamti. Na una samjama jayanae vina jamma jara maranaiehim ghora payamda maharudda daruna dukkhanam nitthavanamegamtiyamachchamtiyam bhavejja. Etena atthenam samjama jayanaviyale sumahamtevi kaya kese pakae goyama niratthage bhavejja, se bhayavam kim samjama jayanam samuppehamane samanupalemane samanutthemane airenam jamma maranadinam vimuchchejja goyama atthege, je nam no airenam vimuchchejja Se bhayavam kenam atthenam evam vuchchai jaha nam atthege jenam no airenam vimuchchejja atthege je nam aireneva vimuchchejja goyama atthege je nam kimchiu isi managam attanagam anovalakkhemane saraga sasalle samjama jayanam samanutthe je nam evamvihe se nam chirenam jamma jara maranai anega samsariya dukkhanam vimuchchejja. Atthege je nam nimmuluddhiya savvasalle nirarambha pariggahe nimmame nirahamkare vavagayaraga dosa moha michchhatta kasaya malakalamke savva bhavabhavamtarehi nam suvisuddhasae adina manase egamtenam nijjara-pehi parama saddha samvega veraggagae vimukkasesa maya bhaya garava vichittanega pamaya lavane. Java nam nijjiya ghora parisahovasagge vavagayaroddattajjhane asesa kamma khayatthae jahutta samjama jayanam samanupehijja palejja anupalejja samanupalejja java nam samanutthejja. Je ya nam evamvihe se nam airenam jamma jaramaranai anegasamsariyasuduvvimokkhadukkhajalassa nam vimuchchejja, etenam atthenam evam vuchchai jaha nam goyama atthege je nam no airenam vimuchchejja atthege je ya nam aireneva vimuchchejja. Se bhayavam jamma jara maranai anega samsariya dukkha jala vimukke samane jamtu kahim parivasejja goyama jattha nam na jara na machchu na vahio no ayasabbhakkhanam samtavuvvega kali kalaha daridda damda parikesam na ittha viogo, kim bahuna egamtenam akkhaya dhuva sasaya niruvama anamta sokkham mokkham parivasejja | ||
| Sutra Meaning Transliteration : | He bhagavan ! Tene kai jayana na jani, ke jena karane teva prakarana dushkara kaya kalesha karine pana te prakare lambo kala sudhi te susadha samsaramam bhramana karashe\? He gautama ! Jayana tene kahevaya ke 18000 shilana sampurna amgo akhamdita ane aviradhitapane yavajjiva rata – divasa dareke dareka samaye dharana karine rakhe. Temaja samagra samyama kriyane barabara seve. Te vata te susadhe jani nahim. Te karanathi te nirbhagi lambo kala samsaramam bhramana karashe. He bhagavan ! Kaya karane tene jayana janavamam na avi\? Gautama ! Jetalo kayakalesha tene sahana karya, tena athama bhagano pana sachitta jalano tyaga karyo hota to, te susadhamuni jarura siddhimam pahomchi jata. Paramtu te sachitta jalano upabhoga – paribhoga karato hato. Sachitta jalano paribhoga karanarane ghano kayakalesha hoya to pana te nirarthaka jaya chhe, tema jana. He bhagavan ! Apkaya, agnikaya ane maithuna e trane mahapapana sthanako kahela chhe, abodhi apanara chhe. Uttama samyata sadhue te traneno ekamte tyaga karavo joie, te na sevava joie. A karane tene jayanane na jani. He bhagavan ! Kaya karanathi apkaya, agnikaya ane maithuna abodhi apanara janavela chhe? He gautama ! Jo ke sarva chha e kayano samarambha mahapapa sthanake janavela chhe, paramtu apkaya ane agnikayano samarambha te bamne anamta sattvono upaghata karanara chhe. Maithuna sevanathi to samkhyata ke asamkhyata jivono vinasha thaya chhe. Sajjada raga, dvesha ane mohathi yukta hovathi ekamta aprashasta adhyavasayane adhina hoya chhe. Je karanathi ama hoya chhe, te karanathi he gautama ! Te jivono samarambha, sevana ke paribhoga karanara, Teva papomam pravartanara evo jiva, Pahelam mahavratane dharana karanara na thaya. Ane ahimsana abhavamam bakina mahavratona samyamona anushthanano ja abhava kahyo chhe. Te karane sarvatha viradhita shramanapanum ja ganaya. Je karanathi a pramane chhe. Te karanathi samyag marga pravarte chhe, teno vinasha karanaro thaya chhe. Te karane je kami pana karmabamdhana kare tenathi naraka, tiryamcha ane manushyapanamam anamti vakhata utpanna thaya ke jyam varamvara dharma eva aksharo svapnamam pana na sambhale. Ane dharma prapta na kare to samsaramam bhramana kare chhe. A karane jala, agni ane maithuna abodhidayaka kahya chhe. He bhagavan ! Shum chhaththa, aththama, chara upavasa, pamcha upavasa, ardhamasa, eka masa yavat chha masa sudhina niramtara upavasa, Atyamta ghora, vira, ugra, kashtakari, dushkara samyama, E badhum jayana rahita evo ati mahana kayakalesha karelo hoya to shum nirarthaka thaya chhe\? He gautama ! Ha, nirarthaka jaya. He bhagavan ! Kaya karanathi? He gautama ! Gadheda, umta, balado vagere janavaro pana jayana rahita samyama vina ichchhae avi padela tapa, tadaka, bhara, mara vagere paradhinatathi palana kare chhe. Vagara ichchhae duhkha sahana kari, akama nirjara karine a janavaro saudharma kalpa adimam jaya chhe. Tyam pana bhogavali karmano kshaya thavathi chyavine tiryamchadi gatimam jaine samsarane anusaranaro athava samsaramam bhramana karanara thaya chhe. Tatha ashuchi, durgamdha, pigalela pravahi, kshara, pitta, ulati, shleshmathi purna charabi, sharira upara vimtalayela ora, paru tatha. Amdhakarathi vyapta, lohina kadavavala, dekhi na shakaya teva bibhatsa, amdhakarana samuhathi yukta eva, Garbhavasamam vedanao, garbha pravesha, janma – jara – maranadika ane sharirika, manasika – utpanna thayela ghora daruna duhkhono bhogavato karavanum bhajana bane chhe. Samyamani jayana vagara janma – jara – maranadina ghora, prachamda, maharaudra, daruna duhkhono nasha ekamte ke atyamtika thato nathi. A karane jayana rahita samyama ke atishaya mahana kayakalesha kare to pana he gautama ! Te sarve nirarthaka jaya chhe. He bhagavan ! Shum samyamani jayanane barabara jonaro, palanaro sari rite tenum anushthana karanaro, Janma, jara, maranadina duhkhathi jaladi chhuti jaya chhe\? He gautama ! Eva pana koi hoya chhe ke je jaladi teva duhkho thaki na chhuti jaya ane ketalaka eva pana hoya chhe ke jeo teva duhkhothi jaladi chhuti jaya chhe. He bhagavan ! Kaya karanathi apa ema kaho chho\? He gautama ! Ketalaka eva hoya chhe ke jeo lagara, alpa, thodum pana sabhasthana joya vina, apeksha rakhya vina – Raga sahita ane shalya sahita samyamani yatana kare. Je eva prakarano hoya te lamba kale janma, jara, marana vagere aneka samsarika duhkhothi mukta thaya. Ketalaka eva atma hoya chhe ke jeo sarva shalyane nirmula ukhedine – arambha ane parigraha vagarana thaine – Mamata ane ahamkara rahita thaine – Raga, dvesha, moha, mithyatva, kashayana mala vagarana thaine, Sarva bhavo ane bhavamtarothi ati vishuddha ashayavala, Dinata vagarana manasavala, Ekamta nirjara karavani apekshavala, Parama shraddha, samvega, vairagya pamela, Samagra bhaya, garava, vichitra aneka prakarana pramadana alambanothi mukta thayela eva, Ghora parishaho ane upasargone jitela chhe eva, Raudra dhyana jemane dura karela chhe eva, Samagra karmano kshaya karava mate yathokta jayanano khapavala, Barabara preksha karata hoya, palana karata hoya teva Vishesha prakare jayananu palana karanara, yavat samyak prakare tenum anushthana karata hoya, Je eva prakare samyama ane jayanana arthi hoya te jaladi janma, jara, maranadi aneka samsarika duhkhe karine chhodi shakaya tevi duhkhani jalathi mukta thaya chhe. He gautama! E karanathi kahyum ke eka samsaramamthi jaladi chhuti jaya chhe ane eka jaladi chhuti shakato nathi. Bhagavan ! Janma, jara, maranadi aneka samsarika duhkha jalathi mukta thaya pachhi jiva kyam vasa kare chhe\? He gautama! Jyam jara, marana, vyadhi, apayasha nathi, khota ala chadata nathi, udvega kamkasa tamto kalesha daridra ke utapapa jyam hota nathi. Ishtano viyoga thato nathi. Vadhare ketalum kahevum? Ekamte akshaya, dhruva, shashvata, nirupama, anamta sukha jemam chhe eva mokshamam vasa karanara thaya chhe. A pramane kahyum. | ||