Sutra Navigation: Mahanishith ( મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર )
Search Details
| Mool File Details |
|
Anuvad File Details |
|
| Sr No : | 1118224 | ||
| Scripture Name( English ): | Mahanishith | Translated Scripture Name : | મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર |
| Mool Language : | Ardha-Magadhi | Translated Language : | Gujarati |
| Chapter : |
अध्ययन-८ चूलिका-२ सुषाढ अनगारकथा |
Translated Chapter : |
અધ્યયન-૮ ચૂલિકા-૨ સુષાઢ અનગારકથા |
| Section : | Translated Section : | ||
| Sutra Number : | 1524 | Category : | Chheda-06 |
| Gatha or Sutra : | Sutra | Sutra Anuyog : | |
| Author : | Deepratnasagar | Original Author : | Gandhar |
| Century : | Sect : | Svetambara1 | |
| Source : | |||
| Mool Sutra : | [सूत्र] से भयवं सा सुज्जसिरी कहिं समुववन्ना गोयमा छट्ठीए नरय पुढवीए। से भयवं केणं अट्ठेणं गोयमा तीए पडिपुण्णाणं साइरेगाणं णवण्हं मासाणं गयाणं इणमो विचिंतियं जहा णं पच्चूसे गब्भं पडावेमि, त्ति एवमज्झवसमाणी चेव बालयं पसूया। पसूयमेत्ता य तक्खणं निहणं गया। एतेणं अट्ठेणं गोयमा सा सुज्जसिरी छट्ठियं गयं त्ति। से भयवं जं तं बालगं पसविऊणं मया सा सुज्जसिरी तं जीवियं किं वा न व त्ति गोयमा जीवियं। से भयवं कहं गोयमा पसूयमेत्तं तं बालगं तारिसेहिं जरा जर जलुस जंबाल पूइ रुहिर खार दुगंधासुईहिं विलत्तमणाहं विलवमाणं दट्ठूणं कुलाल चक्कस्सोवरिं काऊणं साणेणं समुद्दिसिउमारद्धं ताव णं दिट्ठं कुलालेणं। ताहे धाइओ सघरणिओ कुलालो। अविनासिय बाल तणू पणट्ठो साणो। तओ कारुन्न हियएणं अपुत्तस्स णं पुत्तो एस मज्झ होहिइ त्ति वियप्पिऊणं कुलालेणं समप्पिओ से बालगो गोयमा स दईयाए। तीए य सब्भाव णेहेणं परिवालिऊणं माणुसी कए से बालगे। कयं च नामं कुलालेणं लोगाणुवित्तीए सजणगाहिहाणेणं। जहा णं सुसढो। अन्नया कालक्कमेणं गोयमा सुसाहु संजोग देसणापुव्वेणं पडिबुद्धे णं सुसढे पव्वइए य। जाव णं परम सद्धा संवेग वेरग्ग गए। अच्चंत घोर वीरूग्ग कट्ठसुदुक्करं महाकायकेसं करेइ। संजमं जयणं न याणइ। अजयणा दोसेणं तु सव्वत्थ असंजम पएसु णं अवरज्झे। तओ तस्स गुरुहिं भणियं जहा भो भो महासत्त तए अन्नाण दोसओ संजम जयणं अयाणमाणेणं महंते कायकेसे समाढत्ते। नवरं जइ निच्चालोयणं दाऊणं पायच्छित्तं न काहिसि ता सव्वमेयं निप्फलं होही। ता जाव णं गुरुहिं चोइए ताव णं से अनवरयालोयणं पयच्छे। से वि णं गुरू तस्स तहा पायच्छित्ते पयाइ। जहा णं संजम जयणं णणू एगंतेणेव अहन्निसाणुसमयं रोद्दट्ट ज्झाणाइविप्पमुक्के सुहज्झवसाय निरंतरे पविहरेज्जा अहन्नया णं गोयमा से पावमती जे केइ छट्ठ ट्ठम दसम दुवालसद्धमास मास जाव णं छम्मास खवणाइए अन्नयरे वा सुमहं काय केसाणुगए पच्छित्ते से णं तह त्ति समनुट्ठे। जे य उणं एगंत संजम किरियाणं जयणाणुगए मणोवइ काय जोगे सयलासव निरोहे सज्झाय ज्झाणावस्सगाईए असेस पाव कम्म रासि निद्दहणे पायच्छित्ते से णं पमाए अवमन्ने अवहेले असद्दहे सिढिले जाव णं किल किमित्थ दुक्करं ति काऊणं न तहा समनुट्ठे। अन्नया णं गोयमा अहाउयं परिवालिऊणं से सुसढे मरिऊणं सोहम्मे कप्पे इंदसामाणिए महिड्ढी देवे समुप्पन्ने। तओ वि चविऊणं इहइं वासुदेवो होऊणं सत्तम पुढवीए समुप्पन्ने। तओ उव्वट्टे समाणे महा काए हत्थी होऊणं मेहुणा सत्त माणसे मरि-ऊणं अनंत वणस्सतीए गय त्ति। एस णं गोयमा से सुसढे जे णं | ||
| Sutra Meaning : | હે ભગવન્ ! પેલી સુજ્ઞશ્રી ક્યાં ઉત્પન્ન થઈ ? હે ગૌતમ ! છઠ્ઠી નરક પૃથ્વીમાં. હે ભગવન્ ! કયા કારણે તેમ થયું ? હે ગૌતમ ! તેનો ગર્ભ નવ માસથી અધિક થયો. ત્યારે તેણીએ એવો વિચાર કર્યો કે આવતીકાલે સવારે ગર્ભ પડાવીશ. એવા પ્રકારના અધ્યવસાયને કરતી તેણે બાળકને જન્મ આપ્યો. જન્મ આપ્યા પછી તુરંત જ, ત્યાં જ મૃત્યુ પામી. એ કારણે સુજ્ઞશ્રી છઠ્ઠી નરકે ગઈ. હે ભગવન્ ! જે બાળકને તેણે જન્મ આપ્યો, પછી તેણી મૃત્યુ પામી, તે બાળક જીવતો રહ્યો કે ન રહ્યો ? હે ગૌતમ ! તે જીવતો રહેલો છે. હે ભગવન્! કેવી રીતે ? હે ગૌતમ ! જન્મ આપતાની સાથે જ તે બાળકને એવા પ્રકારની ઓર, ચરબી, લોહી વીંટળાઈને રહેલ હતા. દુર્ગંધ મારતા પદાર્થો, પરુ, ખારી દુર્ગંધપૂર્ણ અશુચિ પદાર્થોથી વીંટળાયેલ, અનાથ, વિલાપ કરતા બાળકને, એક શ્વાન, કુંભારના ચાકડે મૂકી ભક્ષણ કરવા લાગ્યો. ત્યારે તે કુંભારે તે બાળકને જોયો. ત્યારે પોતાની પત્ની સહિત કુંભાર બાળક તરફ દોડ્યો. બાળકના શરીરનો નાશ કર્યા વિના તે શ્વાન નાસી ગયો. ત્યારે કરુણાપૂર્વક હૃદયવાળા કુંભારને પુત્ર ન હોવાથી આ મારો પુત્ર થશે એ પ્રમાણે વિચાર કરીને પછી, કુંભારે તે બાળકને પોતાની પત્નીને સમર્પણ કર્યો. તેણી પણ સાચા સ્નેહથી તે બાળકનું પાલન પોષણ કરીને તેને મનુષ્ય રૂપે પુરુષ રૂપે. તૈયાર કર્યો. તે કુંભારે લોકાનુવૃત્તિથી પોતાને પિતા થવાના અભિમાનથી તે બાળકનું સુસઢ એવું નામ પાડ્યું. હે ગૌતમ ! કાળક્રમે સુસઢને સુસાધુઓનો સમાગમ થયો. દેશના સાંભળીને તે પ્રતિબોધ પામ્યો. ત્યારપછી તેણે દીક્ષા અંગીકાર કરી યાવત્ પરમશ્રદ્ધા, સંવેગ અને વૈરાગ્યને તે પામ્યો. અત્યંત ઘોર, વીર, ઉગ્ર, કષ્ટકારી, દુષ્કર, મહાકાયકલેશ કરે છે. પરંતુ સંયમમાં યાતના કેમ કરવી તે જાણતો નથી. અજયણાના દોષથી સર્વત્ર અસંયમના સ્થાનમાં અપરાધ કરનારો થાય છે. ત્યારે ગુરુએ તેને આ પ્રમાણે કહ્યું – અરે મહાસત્ત્વશાળી ! તું અજ્ઞાન દોષને કારણે સંયમમાં જયણા કેમ કરવી, તે વાત જાણતો નથી. તે કારણે તું મહાકાય કલેશ કરનારો થયો છે. હંમેશાં આલોચના આપીને પ્રાયશ્ચિત્ત કરતો નથી. જેથી તારું કરેલું આ સર્વ તપ, સંયમ નિષ્ફળ થાય છે. જ્યારે આ પ્રમાણે ગુરુએ તેને પ્રેરણા આપી ત્યારે તે નિરંતર આલોચના આપે છે. ગુરુ તેવા પ્રકારનું પ્રાયશ્ચિત્ત પણ આપે છે કે જેવી રીતે તે સંયમમાં જયણા કરનારો થાય. તે જ પ્રમાણે રાત – દિવસ દરેક સમયે આર્તધ્યાન અને રૌદ્ર ધ્યાનથી મુક્ત થયેલો, શુભ અધ્યવસાયમાં વિચરતો હતો. હે ગૌતમ ! કોઈ સમયે તે પાપમતિવાળો જે કોઈ છઠ્ઠ, અઠ્ઠમ, ચાર – પાંચ – પંદર ઉપવાસ યાવત્ છ માસના ઉપવાસ કે બીજા મોટા કાય – કલેશ થાય તેવા પ્રાયશ્ચિત્તો તે પ્રમાણે બરાબર સેવન કરે. પરંતુ જે કાંઈપણ સંયમ ક્રિયાઓમાં જયણાવાળા મન – વચન – કાયાના યોગો, સમગ્ર આશ્રવનો રોધ, સ્વાધ્યાય, ધ્યાન, આવશ્યક આદિથી સમગ્ર પાપકર્મના રાશિને બાળીને ભસ્મ કરવામાં સમર્થ પ્રાયશ્ચિત્ત છે. તે પ્રાયશ્ચિત્તમાં પ્રમાદ કરે છે. પ્રાયશ્ચિત્તની અવગણના, હેલના, અશ્રદ્ધાદિ કરે છે. શિથિલતા સેવે છે, યાવત્ અરે ! આમાં કયુ દુષ્કર છે ? એમ કરીને તે પ્રકારે યથાર્થ પ્રાયશ્ચિત્ત સેવન કરી આપતો નથી. હે ગૌતમ ! તે સુસઢમુનિ પોતાનું યથાયોગ્ય આયુષ્ય ભોગવીને મરીને સૌધર્મેન્દ્ર કલ્પમાં ઇન્દ્ર મહારાજાના મહર્દ્ધિક સામાજિક દેવપણે ઉત્પન્ન થયા દેવ થયા.. ત્યાંથી ચ્યવીને, અહીં વાસુદેવ થઈને, મરીને પછી સાતમી નરક પૃથ્વીમાં નારકીરૂપે ઉત્પન્ન થયો. ત્યાંથી નીકળીને મહાકાયાવાળો હાથી થઈને, મૈથુનાસક્ત માનસવાળો મૃત્યુ પામીને, મરીને અનંતકાય વનસ્પતિમાં ગયો. હે ગૌતમ ! આ એ જ સુસઢ છે કે જેણે... | ||
| Mool Sutra Transliteration : | [sutra] se bhayavam sa sujjasiri kahim samuvavanna goyama chhatthie naraya pudhavie. Se bhayavam kenam atthenam goyama tie padipunnanam saireganam navanham masanam gayanam inamo vichimtiyam jaha nam pachchuse gabbham padavemi, tti evamajjhavasamani cheva balayam pasuya. Pasuyametta ya takkhanam nihanam gaya. Etenam atthenam goyama sa sujjasiri chhatthiyam gayam tti. Se bhayavam jam tam balagam pasaviunam maya sa sujjasiri tam jiviyam kim va na va tti goyama jiviyam. Se bhayavam kaham goyama pasuyamettam tam balagam tarisehim jara jara jalusa jambala pui ruhira khara dugamdhasuihim vilattamanaham vilavamanam datthunam kulala chakkassovarim kaunam sanenam samuddisiumaraddham tava nam dittham kulalenam. Tahe dhaio sagharanio kulalo. Avinasiya bala tanu panattho sano. Tao karunna hiyaenam aputtassa nam putto esa majjha hohii tti viyappiunam kulalenam samappio se balago goyama sa daiyae. Tie ya sabbhava nehenam parivaliunam manusi kae se balage. Kayam cha namam kulalenam loganuvittie sajanagahihanenam. Jaha nam susadho. Annaya kalakkamenam goyama susahu samjoga desanapuvvenam padibuddhe nam susadhe pavvaie ya. Java nam parama saddha samvega veragga gae. Achchamta ghora virugga katthasudukkaram mahakayakesam karei. Samjamam jayanam na yanai. Ajayana dosenam tu savvattha asamjama paesu nam avarajjhe. Tao tassa guruhim bhaniyam jaha bho bho mahasatta tae annana dosao samjama jayanam ayanamanenam mahamte kayakese samadhatte. Navaram jai nichchaloyanam daunam payachchhittam na kahisi ta savvameyam nipphalam hohi. Ta java nam guruhim choie tava nam se anavarayaloyanam payachchhe. Se vi nam guru tassa taha payachchhitte payai. Jaha nam samjama jayanam nanu egamteneva ahannisanusamayam roddatta jjhanaivippamukke suhajjhavasaya niramtare paviharejja Ahannaya nam goyama se pavamati je kei chhattha tthama dasama duvalasaddhamasa masa java nam chhammasa khavanaie annayare va sumaham kaya kesanugae pachchhitte se nam taha tti samanutthe. Je ya unam egamta samjama kiriyanam jayananugae manovai kaya joge sayalasava nirohe sajjhaya jjhanavassagaie asesa pava kamma rasi niddahane payachchhitte se nam pamae avamanne avahele asaddahe sidhile java nam kila kimittha dukkaram ti kaunam na taha samanutthe. Annaya nam goyama ahauyam parivaliunam se susadhe mariunam sohamme kappe imdasamanie mahiddhi deve samuppanne. Tao vi chaviunam ihaim vasudevo hounam sattama pudhavie samuppanne. Tao uvvatte samane maha kae hatthi hounam mehuna satta manase mari-unam anamta vanassatie gaya tti. Esa nam goyama se susadhe je nam | ||
| Sutra Meaning Transliteration : | He bhagavan ! Peli sujnyashri kyam utpanna thai\? He gautama ! Chhaththi naraka prithvimam. He bhagavan ! Kaya karane tema thayum\? He gautama ! Teno garbha nava masathi adhika thayo. Tyare tenie evo vichara karyo ke avatikale savare garbha padavisha. Eva prakarana adhyavasayane karati tene balakane janma apyo. Janma apya pachhi turamta ja, tyam ja mrityu pami. E karane sujnyashri chhaththi narake gai. He bhagavan ! Je balakane tene janma apyo, pachhi teni mrityu pami, te balaka jivato rahyo ke na rahyo\? He gautama ! Te jivato rahelo chhe. He bhagavan! Kevi rite\? He gautama ! Janma apatani sathe ja te balakane eva prakarani ora, charabi, lohi vimtalaine rahela hata. Durgamdha marata padartho, paru, khari durgamdhapurna ashuchi padarthothi vimtalayela, anatha, vilapa karata balakane, eka shvana, kumbharana chakade muki bhakshana karava lagyo. Tyare te kumbhare te balakane joyo. Tyare potani patni sahita kumbhara balaka tarapha dodyo. Balakana sharirano nasha karya vina te shvana nasi gayo. Tyare karunapurvaka hridayavala kumbharane putra na hovathi a maro putra thashe e pramane vichara karine pachhi, Kumbhare te balakane potani patnine samarpana karyo. Teni pana sacha snehathi te balakanum palana poshana karine tene manushya rupe purusha rupe. Taiyara karyo. Te kumbhare lokanuvrittithi potane pita thavana abhimanathi te balakanum susadha evum nama padyum. He gautama ! Kalakrame susadhane susadhuono samagama thayo. Deshana sambhaline te pratibodha pamyo. Tyarapachhi tene diksha amgikara kari yavat paramashraddha, samvega ane vairagyane te pamyo. Atyamta ghora, vira, ugra, kashtakari, dushkara, mahakayakalesha kare chhe. Paramtu samyamamam yatana kema karavi te janato nathi. Ajayanana doshathi sarvatra asamyamana sthanamam aparadha karanaro thaya chhe. Tyare gurue tene a pramane kahyum – Are mahasattvashali ! Tum ajnyana doshane karane samyamamam jayana kema karavi, te vata janato nathi. Te karane tum mahakaya kalesha karanaro thayo chhe. Hammesham alochana apine prayashchitta karato nathi. Jethi tarum karelum a sarva tapa, samyama nishphala thaya chhe. Jyare a pramane gurue tene prerana api tyare te niramtara alochana ape chhe. Guru teva prakaranum prayashchitta pana ape chhe ke jevi rite te samyamamam jayana karanaro thaya. Te ja pramane rata – divasa dareka samaye artadhyana ane raudra dhyanathi mukta thayelo, shubha adhyavasayamam vicharato hato. He gautama ! Koi samaye te papamativalo je koi chhaththa, aththama, chara – pamcha – pamdara upavasa yavat chha masana upavasa ke bija mota kaya – kalesha thaya teva prayashchitto te pramane barabara sevana kare. Paramtu je kamipana samyama kriyaomam jayanavala mana – vachana – kayana yogo, samagra ashravano rodha, svadhyaya, dhyana, avashyaka adithi samagra papakarmana rashine baline bhasma karavamam samartha prayashchitta chhe. Te prayashchittamam pramada kare chhe. Prayashchittani avaganana, helana, ashraddhadi kare chhe. Shithilata seve chhe, yavat are ! Amam kayu dushkara chhe\? Ema karine te prakare yathartha prayashchitta sevana kari apato nathi. He gautama ! Te susadhamuni potanum yathayogya ayushya bhogavine marine saudharmendra kalpamam indra maharajana maharddhika samajika devapane utpanna thaya deva thaya.. Tyamthi chyavine, ahim vasudeva thaine, marine pachhi satami naraka prithvimam narakirupe utpanna thayo. Tyamthi nikaline mahakayavalo hathi thaine, Maithunasakta manasavalo mrityu pamine, Marine anamtakaya vanaspatimam gayo. He gautama ! A e ja susadha chhe ke jene... | ||