Sutra Navigation: Mahanishith ( મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1117377
Scripture Name( English ): Mahanishith Translated Scripture Name : મહાનિશીય શ્રુતસ્કંધ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

अध्ययन-४ कुशील संसर्ग

 Translated Chapter :

અધ્યયન-૪ કુશીલ સંસર્ગ
Section : Translated Section :
Sutra Number : 677 Category : Chheda-06
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] एवमायण्णिऊण तओ भणियं सुमइणा। जहा–तुमं चेव सत्थवादी भणसु एयाइं, नवरं न जुत्तमेयं जं साहूणं अवन्नवायं भासिज्जइ। अन्नं तु–किं न पेच्छसि तुमं एएसिं महानुभागाणं चेट्ठियं छट्ठ-ट्ठम-दसम दुवालस-मास- खमणाईहिं आहा-रग्गहणं गिम्हायावणट्ठाए वीरासण-उक्कुडुयासण-नाणाभिग्गह-धारणेणं च कट्ठ-तवोणुचरणेणं च पसुक्खं मंस-सोणियं ति महाउ-वासगो सि तुमं, महा-भासा-समिती विइया तए, जेणेरिस-गुणोवउत्ताणं पि महानुभागाणं साहूणं कुसीले त्ति नामं संकप्पियंति। तओ भणियं नाइलेणं जहा मा वच्छ तुमं एतेणं परिओसमुवयासु, जहा अहयं आसवारेणं परिमुसिओ। अकाम-निज्जराए वि किंचि कम्मक्खयं भवइ, किं पुन जं बाल-तवेणं ता एते बाल-तवस्सिणो दट्ठव्वे, जओ णं किं किंचि उस्सुत्तमग्गयारित्तमेएसिं [न] पइसे। अन्नं च–वच्छ सुमइ नत्थि ममं इमाणोवरिं को वि सुहुमो वि मनसावि उ पओसो, जेणाहमेएसिं दोस-गहणं करेमि, किं तु मए भगवओ तित्थयरस्स सगासे एरिसमवधारियं, जहा–कुसीले अदट्ठव्वे। ताहे भणियं सुमइणा जहा–जारिसो तुमं निबुद्धीओ तारिसो सो वि तित्थयरो, जेण तुज्झमेयं वायरियं ति। तओ एवं भणमाणस्स सहत्थेणं झंपियं मुह-कुहरं सुमइस्स नाइलेणं, भणिओ य। जहा–भद्दमुह मा जगेक्क-गुरुणो तित्थयरस्सासायणं कुणसु, । मए पुन भणसु जहिच्छियं, नाहं ते किंचि पडिभणामि। तओ भणियं सुमइणा जहा जइ एते वि साहुणो कुसीला ता एत्थं जगे न कोइ सुसीलो अत्थि। तओ भणियं नाइलेणं। जहा–भद्दमुह सुमइ एत्थं जयालंघणिज्ज वक्कस्स भगवओ वयणमायरेयव्वं, जं चऽत्थिक्कयाए न विसंवयेज्जा, नो णं बालतवस्सीण चेट्ठियं, जओ णं जिनयंदवयणेणं नियमओ ताव कुसीले इमं दीसंति, पव्वज्जाए-गंधं पि नो दीसए एसिं, जेणं पेच्छ पेच्छ तावेयस्स साहुणो बिइज्जियं मुहनंतगं दीसइ, ता एस ताव अहिग-परिग्गह-दोसेणं कुसीलो। न एयं साहूण भगवया-ऽऽइट्ठं जमहिय-परिग्गह-विधारणं कीरे, ता, वच्छ, हीन-सत्तोऽहन्नो एसेवं मनसाज्झवसे जहा जइ ममेयं मुहनंतगं विप्पणस्सिहिइ ता बीयं कत्थ कहं पावेज्जा न एवं चिंतेइ मूढो जहा–अहिगाऽनुवओगोवही-धारणेणं मज्झं परिग्गह-वयस्स भंगं होही। अहवा किं संजमेऽभिरओ एस मुहनंतगाइसंजमोवओगधम्मोवगरणेणं वीसीएज्जा नियमओ न विसीए। नवर-मत्ताणयं हीन-सत्तोऽहमिइ पायडे उम्मग्गायरणं च पयंसेइ पवयणं च मइलेइ त्ति। एसो उ न पेच्छसि सामन्नचत्तो एएणं कल्लं तीए विणियंसणाइइत्थीए अंगयट्ठिं निज्झाइऊण जं णालोइयं न पडिक्कंतं तं किं तए न विण्णायं एस उ न पेच्छसि परूढ-विप्फोडग-विम्हियाणणो एतेणं संपयं चेव लोयट्ठाए सहत्थेणमदिन्न-छार-गहणं कयं। तए वि दिट्ठमेयं ति। एसो उ न पेच्छसि संघडिय कल्लो एएणं, अणुग्गए सूरिए उट्ठेह उग्गयं सूरियं ति तया विहसियमिणं। एसो उ न पेच्छसीमेसिं जिट्ठ-सेहो। एसो अज्ज रयणीए अनोवउत्तो पसुत्तो विज्जुक्काए फुसिओ। न एतेणं कप्प-गहणं कयं। तहा पभाए हरिय-तणं वासा-कप्पंचलेणं संघट्टियं। तहा बाहिरोदगस्स परिभोगं कयं। बीयकायस्सोवरेणं परिस-क्किओ अविहिए एस खार-थंडिलाओ महुरं थंडिलं संकमिओ। तहा-पह-पडिवन्नेणं साहुणा कम-सयाइक्कमे इरियं पडिक्कमियव्वं। तहाचरेयव्वं तहा चिट्ठेयव्वं तहा मासेयव्वं तहा सएयव्वं जहा छक्कायमइगयाणं जीवाणं सुहुम-बायर-पज्जत्तापज्जत्त-गमागम-सव्वजीवपाणभूय-सत्ताणं संघट्टण-परियावण-किलामणो-द्दवणं वा न भवेज्जा। ता एतेसिं एवइयाणं एयस्स एक्कमवी न एत्थं दीसए। जं पुन मुहनंतगं पडिलेहमाणो अज्जं मए एस चोइओ। जहा एरिसं पडिलेहणं करे जे णं वाउक्कायं फडफडस्स संघट्टेज्जा। सारियं च पडिलेहणाए संतियं कारियं ति, जस्सेरिसं जयणं एरिसं सोवओगं हुंकाहिसि संजमं, न संदेहं जस्सेरिसमा-उत्तत्तणं तुज्झं ति। एत्थं च तए हं विणिवारिओ जहा णं मूगोवाहि न अम्हाणं साहूहिं समं किंचि भणेयव्वं कप्पे। ता किमेयं ते विसुमरियं ता भद्दमुह एएणं संजम-त्थाणंतराणं एगमवि नो परिक्खियं, ता किमेस साहू भणेज्जा जस्सेरिसं पमत्तत्तणं न एस साहु जस्सेरिसं णिद्धम्म-संपलत्तणं। भद्दमुह पेच्छ पेच्छ सूणो इव णित्तिंसो छक्काय-निमद्दणो कहाभिरमे एसो। अहवा वरं सूणो जस्स णं सुहुमं वि णियम-वय-भंगं नो भवेज्जा। एसो उ नियम-भंगं करेमाणो केणं उवमेज्जा ता वच्छ सुमइ भद्दमुह न एरिस कत्तव्वायरणाओ भवंति साहू, एतेहिं च कत्तव्वेहिं तित्थयर-वयणं सरेमाणो को एतेसिं वंदनगमवि करेज्जा अन्नं च एएसिं संसग्गेण कयाई अम्हाणं पि चरण-करणेसुं सिढिलत्तं भवेज्जा, जे णं पुणो पुणो आहिंडेमो घोरं भवपरंपरं। तओ भणियं सुमइणा जहा–जइ एए कुसीले जई सुसीले, तहा वि मए एएहिं समं गंतव्वं जाव एएसिं समं पव्वज्जा कायव्वा। जं पुन तुमं करेसि तमेव धम्मं, नवरं को अज्ज तं समायरिउं सक्का ता मुयसु करं, मए एतेहिं समं गंतव्वं जाव णं नो दूरं वयंति से साहुणो त्ति। तओ भणियं नाइलेणं भद्दमुह सुमइ नो कल्लाणं एतेहिं समं गच्छमाणस्स तुज्झं ति। अहयं च तुब्भं हिय-वयणं भणामि एवं ठिए जं चेव बहु-गुणं तमेवाणुसेवय,। णाहं ते दुक्खेण धरेमि। अह अन्नया अणेगोवाएहिं पि निवारिज्जंतो न ठिओ, गओ सो मंद-भागो सुमती गोयमा पव्वइओ य। अह अन्नया वच्चंतेणं मास-पंचगेणं आगओ महारोरवो दुवालस-संवच्छरिओ दुब्भिक्खो। तओ ते साहुणो तक्काल-दोसेणं अणालोइय-पडिक्कंते मरिऊणोववन्ने भूय-जक्ख-रक्खस-पिसायादीणं वाणमंतरदेवाणं वाहणत्ताए। तओ वि चविऊणं मिच्छजातीए कुणिमाहार-कूरज्झवसाय-दोसओ सत्तमाए। तओ उव्वट्टिऊणं तइयाए चउवीसिगाए सम्मत्तं पाविहिंति। तओ य सम्मत्त-लंभ-भवाओ तइय-भवे चउरो सिज्झिहिंति। एगो न सिज्झिहिइ जो सो पंचमगो सव्व-जेट्ठो। जओ णं सो एगंत-मिच्छ-दिट्ठी-अभव्वो य। से भयवं जे णं सुमती से भव्वे उयाहु अभव्वे । गोयमा भव्वे। से भयवं जइ-णं भव्वे, ता णं मए समाणे कहिं समुप्पन्ने गोयमा परमाहम्मियासुरेसुं।
Sutra Meaning : એમ સાંભળી સુમતિએ કહ્યું કે તમે જ સત્યવાદી છો અને આમ બોલી શકો છો, પણ સાધુના અવર્ણવાદ બોલવા તે બિલકુલ યોગ્ય ન ગણાય. તે મહાનુભાવોનો બીજો આચાર કેમ જોતા નથી ? છઠ્ઠ, અઠ્ઠમ, ચાર – પાંચ ઉપવાસાદિ તપ કરીને આહાર લેતા, આતાપના લેતા, વિરાસન આદિ વિવિધ અભિગ્રહોને ધારણ કરનારા, કષ્ટવાળા તપો કરવા ઇત્યાદિ ધર્માનુષ્ઠાન આચરી જેમણે માંસ અને લોહી સૂકવી નાખેલ છે. આવા ગુણયુક્ત મહાનુભાવ સાધુઓને તમારા સરખા મહાભાષા સમિતિવાળા મોટા શ્રાવક થઈને, આ સાધુઓ કુશીલ છે એમ સંકલ્પ કરવો યુક્ત નથી. ત્યારે નાગીલે કહ્યું કે હે વત્સ ! તેના ધર્માનુષ્ઠાનથી તું સંતોષ ન પામ, આજે હું અવિશ્વાસથી લૂંટાયો છું તેમ ન માન. અનિચ્છાએ આવી પડેલ પરાધીનતાથી ભોગવવાના દુઃખોથી અકામ નિર્જરાથી પણ કર્મક્ષય થાય છે તો પછી બાલતપથી કર્મક્ષય કેમ ન થાય ? આ સર્વેને બાલતપસ્વી જાણ. શું તને તેમનું ઉત્સૂત્રમાર્ગ સેવન અલ્પ પણ દેખાતું નથી ? હે સુમતિ ! મને આ સાધુ ઉપર સૂક્ષ્મ પણ દ્વેષ નથી, પણ તીર્થંકર ભગવંત પાસેથી અવધારેલું છે કે કુશીલને ન દેખવા. ત્યારે સુમતિએ કહ્યું કે – જેવો તું નિર્બુદ્ધિ છે તેવા જ તે તીર્થંકર હશે. જેથી તને આમ કહ્યું. પછી આમ બોલનાર સુમતિના મુખરૂપી છિદ્રને પોતાના હાથે બંધ કરીને નાગીલે તેને કહ્યું – હે ભદ્રમુખ ! જગતગુરુ તીર્થંકરની આશાતના ન કર. મને જે કહેવું હોય તે કહે, હું તને કોઈ પ્રત્યુત્તર આપીશ નહીં. ત્યારે સુમતિએ કહ્યું આ જગતમાં આ સાધુ કુશીલ હોય તો સુશીલ સાધુ ક્યાંય મળશે નહીં. ત્યારે નાગીલે કહ્યું – હે ભદ્રમુખ ! અહીં વિશ્વ અલંઘનીય તીર્થંકરના વચનને આદરથી ગ્રહણ કર. આસ્તિકને તેમના વચનમાં કોઈ વિસંવાદ થતો નથી. બાલતપસીની ચેષ્ટામાં આદર ન કરવો કેમ કે તેઓ કુશીલ જ દેખાય છે. તેમની પ્રવ્રજ્યાને વિશે ગંધ પણ દેખાતી નથી. કેમ કે જો આ સાધુ પાસે બીજી મુહપત્તિ દેખાય છે, તેથી તે અધિક પરિગ્રહ કુશીલ છે. ભગવંતે અધિક, પરિગ્રહ માટે સાધુને આજ્ઞા આપી નથી. હીન સત્ત્વવાળો પણ એવો અધ્ય – વસાય ન કરે કે કદાચ મારી આ મુહપત્તિ ફાટીને વિનાશ પામશે તો મને બીજી ક્યાંથી મળશે ? હીન સત્ત્વ એમ વિચારતો નથી કે – અધિક ઉપધિ ધારણ કરવાથી મારા પરિગ્રહના વ્રતભંગ થશે અથવા સંયમમાં રંગાયેલ આત્મા સંયમોપયોગી ધર્મોપકરણરૂપ મુહપત્તિ જેવા સાધનમાં સીદાય ખરા? નક્કી તે વિષાદ ન જ પામે. ખરેખર તેવો આત્મા પોતાને હું હીન સત્ત્વવાળો છું, તેમ જાહેર કરે છે. ઉન્માર્ગના આચરણની પ્રશંસા કરે છે. પ્રવચન મલિન કરે છે. આ સાધુએ કાલે વસ્ત્રવિહિન સ્ત્રીશરીરને રાગથી જોઈને ચિંતવન કરીને આલોચના, પ્રતિક્રમણ કર્યા નથી. તે તને ખબર નથી ? આ સાધુના શરીરે ફોડલા થયા છે, તેથી તેને દેખતો નથી. હમણાં જ તેણે લોચ માટે અણઆપેલી રાખ હાથમાં લીધી તે પણ જોયું છે. ગઈકાલે સૂર્યોદય પહેલા સંઘાટકને કહ્યું – ચાલો વિહાર કરીએ, સૂર્યોદય થઈ ગયો છે. તેં તે ન સાંભળ્યું ? આમાં જે મોટો નવદીક્ષિત છે તે ઉપયોગ વગર સૂઈ ગયો, વીજળી અગ્નિકાયથી સ્પર્શ કરાયો, તેં તેને જોયો છતાં કામળી ન લીધી. સવારે લીલા ઘાસનો કપડાથી સંઘટ્ટો કર્યો તથા બહાર ઉઘાડામાં પાણીનો પરિભોગ કર્યો. બીજની ઉપર પગ ચાંપીને ચાલ્યો, અવિધિથી ખારી જમીને ચાલીને મધુર જમીને સંક્રમ્યો. શું તેં આ બધું ન જોયું ? માર્ગ ચાલ્યા પછી સાધુએ ૧૦૦ ડગલા જતા ઇરિયાવહિયં પ્રતિક્રમવી જોઈએ. તે રીતે ચાલવું, ચેષ્ટા કરવી, બોલવું, શયન કરવું જોઈએ કે જેથી છકાયના જીવોને સૂક્ષ્મ કે બાદર, પર્યાપ્તા – અપર્યાપ્તા, આવતા – જતા સર્વ જીવ, પ્રાણ, ભૂત, સત્ત્વોને સંઘટ્ટ, પરિતાપન, કિલામણા કે ઉપદ્રવ ન થાય. આ સાધુઓમાં આમાનું કોઈ દેખાતુ નથી. વળી મુહપત્તિનું પડિલેહણ કરતા એવા સાધુને મેં પ્રેરણા આપી કે વાયુકાયનો સંઘટ્ટો થાય તેમ ફડફડાટ અવાજ કરતા પડિલેહણ કરો છો, પડિલેહણનો હેતુ શો ? ત્યારે તેં મને નિવાર્યો કે આપણે સાધુને કંઈ કહેવું કલ્પતુ નથી. શું તે વાત તું ભૂલી ગયો ? તેથી હે સુમતિ ? આણે એક પણ સંયમ સ્થાનક સમ્યક્‌ પ્રકારે રક્ષેલ નથી. જેનામાં આવો પ્રમાદ હોય, તે સાધુ કેમ કહેવાય ? આવા નિર્ધ્વંસને સાધુ ન કહેવાય. તું જો આ શ્વાન સમ નિર્દય, છકાય જીવમર્દક છે, તો મને કેમ અનુરાગ થાય ? અથવા શ્વાન પણ સારો કે જેને અતિસૂક્ષ્મ નિયમ – વ્રત ભંગ થતો નથી. આ નિયમ ભંજકની તુલના કોના સાથે કરવી ? માટે હે સુમતિ ? આવા કૃત્રિમ આચરણથી સાધુ ન બની શકાય. માટે હે વત્સ ! આવા કૃત્રિમ આચારીને જિનવચન સ્મરણ કરતો કોણ વંદન કરે ? વળી, તેમના સંસર્ગથી આપણને પણ ચરણ – કરણમાં શિથિલતા આવી જાય કે જેનાથી આપણે ભવ ઘોર ભવ પરંપરામાં રખડવાનું થાય. ત્યારે સુમતિએ કહ્યું – તે કુશીલ હોય કે સુશીલ, હું તેમની પાસે પ્રવ્રજ્યા સ્વીકારીશ. વળી, તમે કહો છો તે ધર્મ કરવાને આજે કોણ સમર્થ છે ? માટે મને છોડી દો, મારે તેમની સાથે જવું છે. તેઓ ચાલ્યા જશે તો ફરી મેળાપ થવો મુશ્કેલ છે. ત્યારે નાગીલે કહ્યું, હે સુમતિ ! તેની સાથે જવામાં તારું કલ્યાણ નથી. હું તને હિતવચન કહું છું. જે બહુ ગુણકારી હોય તેનું સેવન કર. હું કંઈ તને બળાત્કારથી પકડી રાખતો નથી. અનેક ઉપાયો છતાં તે ન રોકાયો અને મંદભાગ્ય એવા સુમતિએ પ્રવ્રજ્યા સ્વીકારી. પછી કોઈક સમયે વિહાર કરતા કરતા પાંચ માસ પછી મહાભયંકર બાર વર્ષનો દુષ્કાળ આવ્યો ત્યારે તે સાધુઓ તે કાળના દોષથી દોષની આલોચના પ્રતિક્રમણ કર્યા વિના મૃત્યુ પામીને ભૂત, યક્ષ, રાક્ષસ, પિશાચાદિ વાણવ્યંતર દેવોના વાહનપણે ઉત્પન્ન થયા, ત્યાંથી મ્લેચ્છ જાતિના માંસાહારી, ક્રૂર આચરણ કરનારા થયા. ત્યાંથી સાતમી નરકે ઉત્પન્ન થયા, ત્યાંથી ત્રીજી ચોવીશીમાં સમ્યક્‌ત્વ પામશે. પછી સમ્યક્‌ત્વ પ્રાપ્તિના ભવથી ત્રીજા ભવમાં ચાર જણા સિદ્ધિ પામશે. પણ જે સર્વથા મોટા પાંચમા હતા તે એક સિદ્ધિ નહીં પામે. કેમ કે તે એકાંત મિથ્યાદૃષ્ટિ અને અભવ્ય છે. ભગવન્‌ ! સુમતિ ભવ્ય છે કે અભવ્ય ? ગૌતમ ! તે ભવ્ય છે. તો તે મૃત્યુ પામીને ક્યાં ઉત્પન્ન થશે ? ગૌતમ ! પરમાધામી અસુર થશે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] evamayanniuna tao bhaniyam sumaina. Jaha–tumam cheva satthavadi bhanasu eyaim, navaram na juttameyam jam sahunam avannavayam bhasijjai. Annam tu–kim na pechchhasi tumam eesim mahanubhaganam chetthiyam chhattha-tthama-dasama duvalasa-masa- khamanaihim aha-raggahanam gimhayavanatthae virasana-ukkuduyasana-nanabhiggaha-dharanenam cha kattha-tavonucharanenam cha pasukkham mamsa-soniyam ti mahau-vasago si tumam, maha-bhasa-samiti viiya tae, jenerisa-gunovauttanam pi mahanubhaganam sahunam kusile tti namam samkappiyamti. Tao bhaniyam nailenam jaha ma vachchha tumam etenam pariosamuvayasu, jaha ahayam asavarenam parimusio. Akama-nijjarae vi kimchi kammakkhayam bhavai, kim puna jam bala-tavenam ta ete bala-tavassino datthavve, jao nam kim kimchi ussuttamaggayarittameesim [na] paise. Annam cha–vachchha sumai natthi mamam imanovarim ko vi suhumo vi manasavi u paoso, jenahameesim dosa-gahanam karemi, kim tu mae bhagavao titthayarassa sagase erisamavadhariyam, jaha–kusile adatthavve. Tahe bhaniyam sumaina jaha–jariso tumam nibuddhio tariso so vi titthayaro, jena tujjhameyam vayariyam ti. Tao evam bhanamanassa sahatthenam jhampiyam muha-kuharam sumaissa nailenam, bhanio ya. Jaha–bhaddamuha ma jagekka-guruno titthayarassasayanam kunasu,. Mae puna bhanasu jahichchhiyam, naham te kimchi padibhanami. Tao bhaniyam sumaina jaha jai ete vi sahuno kusila ta ettham jage na koi susilo atthi. Tao bhaniyam nailenam. Jaha–bhaddamuha sumai ettham jayalamghanijja vakkassa bhagavao vayanamayareyavvam, jam chatthikkayae na visamvayejja, no nam balatavassina chetthiyam, jao nam jinayamdavayanenam niyamao tava kusile imam disamti, pavvajjae-gamdham pi no disae esim, jenam pechchha pechchha taveyassa sahuno biijjiyam muhanamtagam disai, ta esa tava ahiga-pariggaha-dosenam kusilo. Na eyam sahuna bhagavaya-ittham jamahiya-pariggaha-vidharanam kire, ta, vachchha, hina-sattohanno esevam manasajjhavase jaha jai mameyam muhanamtagam vippanassihii ta biyam kattha kaham pavejja na evam chimtei mudho jaha–ahiganuvaogovahi-dharanenam majjham pariggaha-vayassa bhamgam hohi. Ahava kim samjamebhirao esa muhanamtagaisamjamovaogadhammovagaranenam visiejja niyamao na visie. Navara-mattanayam hina-sattohamii payade ummaggayaranam cha payamsei pavayanam cha mailei tti. Eso u na pechchhasi samannachatto eenam kallam tie viniyamsanaiitthie amgayatthim nijjhaiuna jam naloiyam na padikkamtam tam kim tae na vinnayam esa u na pechchhasi parudha-vipphodaga-vimhiyanano etenam sampayam cheva loyatthae sahatthenamadinna-chhara-gahanam kayam. Tae vi ditthameyam ti. Eso u na pechchhasi samghadiya kallo eenam, anuggae surie uttheha uggayam suriyam ti taya vihasiyaminam. Eso u na pechchhasimesim jittha-seho. Eso ajja rayanie anovautto pasutto vijjukkae phusio. Na etenam kappa-gahanam kayam. Taha pabhae hariya-tanam vasa-kappamchalenam samghattiyam. Taha bahirodagassa paribhogam kayam. Biyakayassovarenam parisa-kkio avihie esa khara-thamdilao mahuram thamdilam samkamio. Taha-paha-padivannenam sahuna kama-sayaikkame iriyam padikkamiyavvam. Tahachareyavvam taha chittheyavvam taha maseyavvam taha saeyavvam jaha chhakkayamaigayanam jivanam suhuma-bayara-pajjattapajjatta-gamagama-savvajivapanabhuya-sattanam samghattana-pariyavana-kilamano-ddavanam va na bhavejja. Ta etesim evaiyanam eyassa ekkamavi na ettham disae. Jam puna muhanamtagam padilehamano ajjam mae esa choio. Jaha erisam padilehanam kare je nam vaukkayam phadaphadassa samghattejja. Sariyam cha padilehanae samtiyam kariyam ti, jasserisam jayanam erisam sovaogam humkahisi samjamam, na samdeham jasserisama-uttattanam tujjham ti. Ettham cha tae ham vinivario jaha nam mugovahi na amhanam sahuhim samam kimchi bhaneyavvam kappe. Ta kimeyam te visumariyam ta bhaddamuha eenam samjama-tthanamtaranam egamavi no parikkhiyam, ta kimesa sahu bhanejja jasserisam pamattattanam na esa sahu jasserisam niddhamma-sampalattanam. Bhaddamuha pechchha pechchha suno iva nittimso chhakkaya-nimaddano kahabhirame eso. Ahava varam suno jassa nam suhumam vi niyama-vaya-bhamgam no bhavejja. Eso u niyama-bhamgam karemano kenam uvamejja ta vachchha sumai bhaddamuha na erisa kattavvayaranao bhavamti sahu, etehim cha kattavvehim titthayara-vayanam saremano ko etesim vamdanagamavi karejja Annam cha eesim samsaggena kayai amhanam pi charana-karanesum sidhilattam bhavejja, je nam puno puno ahimdemo ghoram bhavaparamparam. Tao bhaniyam sumaina jaha–jai ee kusile jai susile, taha vi mae eehim samam gamtavvam java eesim samam pavvajja kayavva. Jam puna tumam karesi tameva dhammam, navaram ko ajja tam samayarium sakka ta muyasu karam, mae etehim samam gamtavvam java nam no duram vayamti se sahuno tti. Tao bhaniyam nailenam bhaddamuha sumai no kallanam etehim samam gachchhamanassa tujjham ti. Ahayam cha tubbham hiya-vayanam bhanami evam thie jam cheva bahu-gunam tamevanusevaya,. Naham te dukkhena dharemi. Aha annaya anegovaehim pi nivarijjamto na thio, gao so mamda-bhago sumati goyama pavvaio ya. Aha annaya vachchamtenam masa-pamchagenam agao maharoravo duvalasa-samvachchhario dubbhikkho. Tao te sahuno takkala-dosenam analoiya-padikkamte mariunovavanne bhuya-jakkha-rakkhasa-pisayadinam vanamamtaradevanam vahanattae. Tao vi chaviunam michchhajatie kunimahara-kurajjhavasaya-dosao sattamae. Tao uvvattiunam taiyae chauvisigae sammattam pavihimti. Tao ya sammatta-lambha-bhavao taiya-bhave chauro sijjhihimti. Ego na sijjhihii jo so pamchamago savva-jettho. Jao nam so egamta-michchha-ditthi-abhavvo ya. Se bhayavam je nam sumati se bhavve uyahu abhavve. Goyama bhavve. Se bhayavam jai-nam bhavve, ta nam mae samane kahim samuppanne goyama paramahammiyasuresum.
Sutra Meaning Transliteration : Ema sambhali sumatie kahyum ke tame ja satyavadi chho ane ama boli shako chho, pana sadhuna avarnavada bolava te bilakula yogya na ganaya. Te mahanubhavono bijo achara kema jota nathi\? Chhaththa, aththama, chara – pamcha upavasadi tapa karine ahara leta, atapana leta, virasana adi vividha abhigrahone dharana karanara, kashtavala tapo karava ityadi dharmanushthana achari jemane mamsa ane lohi sukavi nakhela chhe. Ava gunayukta mahanubhava sadhuone tamara sarakha mahabhasha samitivala mota shravaka thaine, a sadhuo kushila chhe ema samkalpa karavo yukta nathi. Tyare nagile kahyum ke he vatsa ! Tena dharmanushthanathi tum samtosha na pama, aje hum avishvasathi lumtayo chhum tema na mana. Anichchhae avi padela paradhinatathi bhogavavana duhkhothi akama nirjarathi pana karmakshaya thaya chhe to pachhi balatapathi karmakshaya kema na thaya\? A sarvene balatapasvi jana. Shum tane temanum utsutramarga sevana alpa pana dekhatum nathi\? He sumati ! Mane a sadhu upara sukshma pana dvesha nathi, pana tirthamkara bhagavamta pasethi avadharelum chhe ke kushilane na dekhava. Tyare sumatie kahyum ke – jevo tum nirbuddhi chhe teva ja te tirthamkara hashe. Jethi tane ama kahyum. Pachhi ama bolanara sumatina mukharupi chhidrane potana hathe bamdha karine nagile tene kahyum – he bhadramukha ! Jagataguru tirthamkarani ashatana na kara. Mane je kahevum hoya te kahe, hum tane koi pratyuttara apisha nahim. Tyare sumatie kahyum a jagatamam a sadhu kushila hoya to sushila sadhu kyamya malashe nahim. Tyare nagile kahyum – he bhadramukha ! Ahim vishva alamghaniya tirthamkarana vachanane adarathi grahana kara. Astikane temana vachanamam koi visamvada thato nathi. Balatapasini cheshtamam adara na karavo kema ke teo kushila ja dekhaya chhe. Temani pravrajyane vishe gamdha pana dekhati nathi. Kema ke jo a sadhu pase biji muhapatti dekhaya chhe, tethi te adhika parigraha kushila chhe. Bhagavamte adhika, parigraha mate sadhune ajnya api nathi. Hina sattvavalo pana evo adhya – vasaya na kare ke kadacha mari a muhapatti phatine vinasha pamashe to mane biji kyamthi malashe\? Hina sattva ema vicharato nathi ke – adhika upadhi dharana karavathi mara parigrahana vratabhamga thashe athava samyamamam ramgayela atma samyamopayogi dharmopakaranarupa muhapatti jeva sadhanamam sidaya khara? Nakki te vishada na ja pame. Kharekhara tevo atma potane hum hina sattvavalo chhum, tema jahera kare chhe. Unmargana acharanani prashamsa kare chhe. Pravachana malina kare chhe. A sadhue kale vastravihina strisharirane ragathi joine chimtavana karine alochana, pratikramana karya nathi. Te tane khabara nathi\? A sadhuna sharire phodala thaya chhe, tethi tene dekhato nathi. Hamanam ja tene locha mate anaapeli rakha hathamam lidhi te pana joyum chhe. Gaikale suryodaya pahela samghatakane kahyum – chalo vihara karie, suryodaya thai gayo chhe. Tem te na sambhalyum\? Amam je moto navadikshita chhe te upayoga vagara sui gayo, vijali agnikayathi sparsha karayo, tem tene joyo chhatam kamali na lidhi. Savare lila ghasano kapadathi samghatto karyo tatha bahara ughadamam panino paribhoga karyo. Bijani upara paga champine chalyo, avidhithi khari jamine chaline madhura jamine samkramyo. Shum tem a badhum na joyum\? Marga chalya pachhi sadhue 100 dagala jata iriyavahiyam pratikramavi joie. Te rite chalavum, cheshta karavi, bolavum, shayana karavum joie ke jethi chhakayana jivone sukshma ke badara, paryapta – aparyapta, avata – jata sarva jiva, prana, bhuta, sattvone samghatta, paritapana, kilamana ke upadrava na thaya. A sadhuomam amanum koi dekhatu nathi. Vali muhapattinum padilehana karata eva sadhune mem prerana api ke vayukayano samghatto thaya tema phadaphadata avaja karata padilehana karo chho, padilehanano hetu sho\? Tyare tem mane nivaryo ke apane sadhune kami kahevum kalpatu nathi. Shum te vata tum bhuli gayo\? Tethi he sumati\? Ane eka pana samyama sthanaka samyak prakare rakshela nathi. Jenamam avo pramada hoya, te sadhu kema kahevaya\? Ava nirdhvamsane sadhu na kahevaya. Tum jo a shvana sama nirdaya, chhakaya jivamardaka chhe, to mane kema anuraga thaya\? Athava shvana pana saro ke jene atisukshma niyama – vrata bhamga thato nathi. A niyama bhamjakani tulana kona sathe karavi\? Mate he sumati\? Ava kritrima acharanathi sadhu na bani shakaya. Mate he vatsa ! Ava kritrima acharine jinavachana smarana karato kona vamdana kare\? Vali, temana samsargathi apanane pana charana – karanamam shithilata avi jaya ke jenathi apane bhava ghora bhava paramparamam rakhadavanum thaya. Tyare sumatie kahyum – te kushila hoya ke sushila, hum temani pase pravrajya svikarisha. Vali, tame kaho chho te dharma karavane aje kona samartha chhe\? Mate mane chhodi do, mare temani sathe javum chhe. Teo chalya jashe to phari melapa thavo mushkela chhe. Tyare nagile kahyum, he sumati ! Teni sathe javamam tarum kalyana nathi. Hum tane hitavachana kahum chhum. Je bahu gunakari hoya tenum sevana kara. Hum kami tane balatkarathi pakadi rakhato nathi. Aneka upayo chhatam te na rokayo ane mamdabhagya eva sumatie pravrajya svikari. Pachhi koika samaye vihara karata karata pamcha masa pachhi mahabhayamkara bara varshano dushkala avyo tyare te sadhuo te kalana doshathi doshani alochana pratikramana karya vina mrityu pamine bhuta, yaksha, rakshasa, pishachadi vanavyamtara devona vahanapane utpanna thaya, tyamthi mlechchha jatina mamsahari, krura acharana karanara thaya. Tyamthi satami narake utpanna thaya, tyamthi triji chovishimam samyaktva pamashe. Pachhi samyaktva praptina bhavathi trija bhavamam chara jana siddhi pamashe. Pana je sarvatha mota pamchama hata te eka siddhi nahim pame. Kema ke te ekamta mithyadrishti ane abhavya chhe. Bhagavan ! Sumati bhavya chhe ke abhavya\? Gautama ! Te bhavya chhe. To te mrityu pamine kyam utpanna thashe\? Gautama ! Paramadhami asura thashe.