Sutra Navigation: Gyatadharmakatha ( ધર્મકથાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1104791
Scripture Name( English ): Gyatadharmakatha Translated Scripture Name : ધર્મકથાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

श्रुतस्कंध-१

अध्ययन-८ मल्ली

 Translated Chapter :

શ્રુતસ્કંધ-૧

અધ્યયન-૮ મલ્લી
Section : Translated Section :
Sutra Number : 91 Category : Ang-06
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तेणं कालेणं तेणं समएणं कुरु नामं जनवए होत्था। तत्थ णं हत्थिणाउरे नामं नयरे होत्था। तत्थ णं अदीनसत्तू नामं राया होत्था जाव रज्जं पसासेमाणे विहरइ। तत्थ णं मिहिलाए तस्स णं कुंभगस्स रन्नो पुत्ते पभावईए देवीए अत्तए मल्लीए अनुमग्गजायए मल्लदिन्ने नामं कुमारे सुकुमालपाणिपाए जाव जुवराया यावि होत्था। तए णं मल्लदिन्ने कुमारे अन्नया कयाइ कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–गच्छह णं तुब्भे मम पमदवणंसि एगं महं चित्तसभं करेह–अनेगखंभसयसन्निविट्ठं एयमाणत्तियं पच्चप्पिणह। तेवि तहेव पच्चप्पिणंति। तए णं से मल्लदिन्ने कुमारे चित्तगर-सेणिं सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–तुब्भे णं देवानुप्पिया! चित्तसभं हाव-भाव-विलास-विब्बोयकलिएहिं रूवेहिं चित्तेह, चितेत्ता एयमाणत्तियं पच्चप्पिणह। तए णं सा चित्तगर-सेणी एयमट्ठं तहत्ति पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता जेणेव सयाइ गिहाइं तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्तए तुलियाओ वण्णए य गेण्हइ, गेण्हित्ता जेणेव चित्तसभा तेणेव अनुप्पविसइ, अनुप्पविसित्ता भूमिभागे विरचति, विरचित्ता भूमिं सज्जेइ, सज्जेत्ता चित्तसभं हाव-भाव-विलास-विब्बीय-कलिएहिं रूवेहिं चित्तेउं पयत्ता यावि होत्था। तए णं एगस्स चित्तगरस्स इमेयारूवा चित्तगर-लद्धी लद्धा पत्ता अभिसमन्नागया–जस्स णं दुपयस्स वा चउपयस्स वा अपयस्स वा एगदेसमवि पासइ, तस्स णं देसाणुसारेणं तयानुरूवं निव्वत्तेइ। तए णं से चित्तगरे मल्लीए जवणियंतरियाए जालंतरेण पायंगुट्ठं पासइ। तए णं तस्स चित्तगस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए जाव समुप्पज्जित्था–सेयं खलु ममं मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए पायगुट्ठाणुसारेणं सरिसगं सरित्तयं सरिव्वयं सरिसलावण्ण-रूव -जोव्वण गुणोववेयं रूवं निव्वत्तिए–एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता भूमिभागं सज्जेइ, सज्जेत्ता मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए पायंगुट्ठासारेणं सरिसणं जाव रूवं निव्वत्तेइ। तए णं सा चित्तगर-सेणी चित्तसभं हाव-भाव-विलास-विब्बोयकलिएहिं रूवेहिं चित्तेइ, चित्तेत्ता जेणेव मल्लदिन्ने कुमारे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता एयमाणत्तियं पच्चप्पिणइ। तए णं से मल्लदिन्ने कुमारे चित्तगर-सेणिं सक्कारेइ सम्मानेइ, सक्कारेत्ता सम्मानेत्ता विपुलं जीवियारिहं पीइदाणं दलयइ, दलइत्ता पडिविसज्जेइ। तए णं से मल्लदिन्ने कुमारे ण्हाए अंतेउर-परियाल-संपरिवुडे अम्मघाईए सद्धिं जेणेव चित्तसभा तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता चित्तसभं अनुप्पविसइ, अनुप्पविसित्ता हाव-भाव-विलास-विब्बोयकलियाइं रूवाइं पासमाणे-पासमाणे जेणेव मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए तयाणुरूवे रूवे निव्वत्तिए तेणेव पहारेत्थ गमणाए। तए णं से मल्लदिन्ने कुमारे मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए तयाणुरूवं रूवं निव्वत्तियं पासइ, पासित्ता इमेयारूवे अज्झत्थिए जाव समुप्पज्जित्था–एस णं मल्ली विदेहरायवरकन्ने त्ति कट्टु लज्जिए विलिए वेड्डे सणियं-सणियं पच्चोसक्कइ। तए णं तं मल्लदिन्नं कुमारं अम्मघाई सणियं-सणियं पच्चोसक्कंतं पासित्ता एवं वयासी–किण्णं तुमं पुत्ता! लज्जिए विलिए वेड्डे सणियं-सणियं पच्चोसक्कसि? तए णं से मल्लदिन्ने कुमारे अम्मघाइं एवं वयासी–जुत्तं णं अम्मो! मम जेट्ठाए भगिनीए गुरु-देवयभूयाए लज्जणिज्जाए मम चित्तसभं अनुपविसित्तए? तए णं अम्मघाई मल्लदिन्नं कुमारं एवं वयासी–नो खलु पुत्ता! एस मल्ली विदेहरायवरकन्ना। एस णं मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए चित्तगरएणं तयाणुरूवे रूवे निव्वत्तिए। तए णं से मल्लदिन्ने कुमारे अम्मघाईए एयमट्ठं सोच्चा निसम्म आसुरुत्ते एवं वयासी–केस णं भो! से चित्तारए अपत्थिय पत्थए, दुरंत-पंत-लक्खणे, हीणपुण्णचाउद्दसिए, सिरि-हिरि-धिइ-कित्ति-परिवज्जिए, जे णं मम जेट्ठाए भगिनीए गुरु-देवयभूयाए लज्जणिज्जाए मम चित्तसभाए तयाणुरूवे रूवे निव्वत्तिए त्ति कट्टु तं चित्तगरं बज्झं आणवेइ। तए णं सा चित्तगर-सेणी इमीसे कहाए लद्धट्ठा समाणा जेणेव मल्लदिन्ने कुमारे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयलपरिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टु जएणं विजएणं वद्धावेइ वद्धावेत्ता एवं वयासी–एवं खलु सामी! तस्स चित्तगरस्स इमेयारूवा चित्तगर-लद्धी लद्धा पत्ता अभिसमन्नागया–जस्स णं दुपयस्स वा चउप्पयस्स वा अपयस्स वा एगदेसमवि पासइ, तस्स णं देसाणुसारेणं तयाणुरूवं रूवं निव्वत्तेइ। तं मा णं सामी! तुब्भे तं चित्तगरं बज्झं आणवेह। तं तुब्भे णं सामी! तस्स चित्तगरस्स अन्नं तयाणुरूवं दंडं निव्वत्तेह। तए णं से मल्लदिन्ने कुमारे तस्स चित्तगरस्स संडासगं छिंदावेइ, छिंदावेत्ता निव्विसयं आणवेइ। तए णं से चित्तगरे मल्लदिन्नेणं कुमारेणं निव्विसए आणत्ते समाणे सभंडमत्तोवगरणमायाए मिहिलाओ नयरीओ निक्खमइ, निक्खमित्ता विदेहस्स जनवयस्स मज्झंमज्झेणं जेणेव कुरुजनवए जेणेव हत्थिणाउरे नयरे तेणेव उवागच्छइ, उवाग-च्छित्ता भंडनिक्खेवं करेइ, करेत्ता चित्तफलगं सज्जेइ, सज्जेत्ता मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए पायंगुट्ठाणुसारेण रूवं निव्वत्तेइ, निव्वत्ते-त्ता कक्खंतरंसि छुब्भइ, छुब्भित्ता महत्थं जाव पाहुडं गेण्हइ, गेण्हित्ता हत्थिणाउरस्स नयरस्स मज्झंमज्झेणं जेणेव अदीनसत्तू राया तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयल-परिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टु जएणं विजएणं वद्धावेइ वद्धावेत्ता पाहुडं उवनेइ, उवनेत्ताएवं वयासी–एवं खलु अहं सामी! मिहिलाओ रायहाणीओ कुंभगस्स रन्नो पुत्तेण पभावईए देवीए अत्तएणं मल्लदिन्नेणं कुमारेणं निव्विसए आणत्ते समाणे इहं हव्वमागए। तं इच्छामि णं सामी! तुब्भं बाहुच्छाया-परिग्गहिए निब्भए निरुव्विग्गे सुहंसुहेणं परिवसित्तए। तए णं से अदीनसत्तू राया तं चित्तगरं एवं वयासी–किण्णं तुमं देवानुप्पिया! मल्लदिन्नेणं निव्विसए आणत्ते? तए णं से चित्तगरे अदीनसत्तुं रायं एवं वयासी–एवं खलु सामी! मल्लदिन्ने कुमारे अन्नया कयाइ चित्तगर-सेणिं सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–तुब्भे णं देवानुप्पिया! मम चित्तसभं हाव-भाव-विलास-बिब्बोयकलिएहिं रूवेहिं चित्तेह तं चेव सव्वं भाणियव्वं जाव मम संडासगं छिंदावेइ, छिंदावेत्ता निव्विसयं आणवेइ। एवं खलु अहं सामी! मल्लदिन्नेणं कुमारेणं निव्विसए आणत्ते। तए णं अदीनसत्तू राया तं चित्तगरं एवं वयासी–से केरिसए णं देवानुप्पिया! तुमे मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए तयाणुरूवे रूवे निव्वत्तिए। तए णं से चित्तगरे कक्खंतराओ चित्तफलगं नीणेइ, नीणेत्ता अदीनसत्तुस्स उवनेइ, उवनेत्ताएवं वयासी–एस णं सामी मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए तयाणुरूवस्स रूवस्स केइ आगार-भाव-पडीयारे निव्वत्तिए। नो खलु सक्का केणइ देवेन वा दानवेन वा जक्खेण वा रक्खसेण वा किन्नरेण वा किंपुरिसेण वा महोरगेण वा गंधव्वेण वा मल्लीए विदेहरायवरकन्नाए तयाणुरूवे रूवे निव्वत्तित्तए। तए णं से अदीनसत्तू पडिरूव-जणिय-हासे दूयं सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–जाव मल्लिं विदेहरायवरकन्नं मम भारियत्ताए वरेहि, जइ वि य णं सा सयं रज्जसुंका। तए णं से दूए अदीनसत्तुणा एवं वुत्ते समाणे हट्ठतुट्ठे जाव जेणेव मिहिला नयरी तेणेव० पहारेत्थ गमणाए।
Sutra Meaning : તે કાળે, તે સમયે કુરુજનપદ હતું, હસ્તિનાપુર નગર હતું, અદીનશત્રુ રાજા હતો યાવત્‌ રાજ ચલાવતો તે સુખ પૂર્વક વિચરતો હતો. તે મિથિલામાં કુંભકનો પુત્ર, પ્રભાવતીનો આત્મજ, મલ્લીનો અનુજ મલ્લદિન્ન નામે કુમાર હતો યાવત્‌ તે યુવરાજ હતો. ત્યારે મલ્લદિન્ન કુમારે કોઈ દિવસે કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું – તમે જાઓ અને મારા પ્રમદવનમાં એક મહા ચિત્રસભા કરાવો જે અનેક સ્તંભવાળી હોય યાવત્‌ તેઓએ ચિત્રશાળા બનાવી રાજાની આજ્ઞા પાછી સોંપી. ત્યારે તે મલ્લદિન્ને ચિત્રકાર શ્રેણિ બોલાવીને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિયો ! તમે ચિત્રસભાને હાવ – ભાવ – વિલાસ – બિબ્બોકના રૂપથી યુક્ત ચિત્રિત કરો. કરીને યાવત્‌ આજ્ઞા પાછી સોંપો. ત્યારે તે ચિત્રકાર શ્રેણીએ ‘તહત્તિ’ કહીને આજ્ઞા સ્વીકારી પછી પોત – પોતાના ઘેર આવ્યા. આવીને તુલિકા અને રંગ લઈને ચિત્રસભામાં આવ્યા, આવીને ભૂમિભાગનું વિભાજન કર્યુ, કરીને ભૂમિ સજ્જિત કરી, કરીને ચિત્રસભામાં હાવ – ભાવ યાવત્‌ ચિત્રને પ્રાયોગ્ય બનાવી. તેમાંથી એક ચિત્રકારની આવા પ્રકારની ચિત્રકાર લબ્ધિ લબ્ધ – પ્રાપ્ત – અભિસમન્વાગત હતી કે – જે કોઈ દ્વિપદ કે ચતુષ્પદ કે અપદના એક દેશને પણ જુએ, તે દેશાનુસારે તેને અનુરૂપ ચિત્ર બનાવી શકતો હતો. ત્યારે તે ચિત્રકારદારકે પડદામાં રહીને જાળી, અંદર રહેલ મલ્લીના પગનો અંગૂઠો જોયો. ત્યારે તે ચિત્રકારને આવો સંકલ્પ થયો યાવત્‌ મારે ઉચિત છે કે મલ્લીના પગના અંગૂઠા અનુસાર સદૃશ યાવત્‌ ગુણયુક્ત રૂપનું ચિત્ર બનાવું. એમ વિચારી ભૂમિભાગ સજ્જ કર્યો, કરીને પગના અંગૂઠા મુજબ યાવત્‌ મલ્લીના પૂર્ણ ચિત્રને બનાવ્યુ. ત્યારે તે ચિત્રકાર શ્રેણી ચિત્રસભા યાવત્‌ હાવભાવાદિ ચિત્રિત કર્યા. પછી મલ્લદિન્નકુમાર પાસે આવી, આજ્ઞા સોંપી. ત્યારે મલ્લદિન્ને ચિત્રકાર મંડલીને સત્કારી, સન્માનીને વિપુલ અને જીવિકાયોગ્ય પ્રીતિદાન આપીને તેઓને વિસર્જિત કર્યા. ત્યારે મલ્લદિન્ને કોઈ સમયે સ્નાન કરી, અંતઃપુર અને પરિવારથી પરિવૃત્ત થઈને ધાવમાતા સાથે ચિત્રસભાએ આવ્યા.આવીને ચિત્રસભામાં પ્રવેશ્યા. પછી હાવ – ભાવ – વિલાસ – બિબ્બોક યુક્ત રૂપને જોતા શ્રેષ્ઠ વિદેહ રાજકન્યા મલ્લીના અનુરૂપ બનાવેલ ચિત્રની પાસે જવાને નીકળ્યા. ત્યાર પછી મલ્લદિન્ન કુમારે વિદેહકન્યા મલ્લીના તદનુરૂપ નિવર્તિત ચિત્રને જોયું. તેને વિચાર ઉત્પન્ન થયો કે – અરે ! આ તો વિદેહ રાજકન્યા મલ્લી છે, એમ વિચારી તે લજ્જિત, વ્રીડિત(શરમ) અને વ્યર્દિત(અતિ લજ્જા) થઈ ગયો. તે ધીમે ધીમે પાછો સરક્યો. ત્યારે મલ્લદિન્ને પાછો ખસતા જોઈ ધાવમાતાએ કહ્યું – હે પુત્ર ! તું લજ્જિત, વ્રીડિત, વ્યર્દિત થઈને પાસે કેમ ખસ્યો? ત્યારે મલ્લદિન્ને ધાવમાતાને આમ કહ્યું – માતા ! મારી મોટી બહેન જે ગુરુ અને દેવરૂપ છે, જેનાથી મારે લજ્જિત થવું જોઈએ, તેની સામે ચિત્રકારોની બનાવેલ સભામાં પ્રવેશવું યોગ્ય છે ? ત્યારે ધાવમાતાએ મલ્લદિન્નકુમારને કહ્યું – પુત્ર! આ મલ્લી નથી, કોઈ ચિત્રકારે મલ્લીનું તદનુરૂપ ચિત્ર રચેલ છે. ત્યારે મલ્લદિન્ન, ધાવમાતાની પાસે આ વાત સાંભળીને અતિ ક્રુદ્ધ થઈને બોલ્યો – અપ્રાર્થિતને પ્રાર્થનાર આ ચિત્રકાર કોણ છે યાવત્‌ જેણે મારી ગુરુ – દેવરૂપ મોટી બહેનનું યાવત્‌ આવું ચિત્ર બનાવેલ છે, એમ કહી, તે ચિત્રકારના વધની આજ્ઞા આપી. ત્યારે ચિત્રકાર મંડળીએ આ વાત જાણતા મલ્લદિન્ન કુમારની પાસે આવ્યા. આવીને બે હાથ જોડી યાવત્‌ કુમારને વધાવીને કહ્યું – હે સ્વામી ! તે ચિત્રકારને આવા પ્રકારે ચિત્રકારલબ્ધિ લબ્ધ, પ્રાપ્ત, અભિસમન્વાગત છે કે જે કોઈ દ્વિપદ, ચતુશ્પાદને જુએ તો તેના જેવું જ ચિત્ર બનાવી શકે છે. તો હે સ્વામી ! આપ, તે ચિત્રકારના વધની આજ્ઞા ન આપો. તો હે સ્વામી ! તે ચિત્રકારને તેવો બીજો કોઈ દંડ આપો. ત્યારે તે મલ્લદિન્ને તે ચિત્રકારના સાંધા છેદાવીને દેશનિકાલની આજ્ઞા આપી. ત્યારે તે ચિત્રકાર, મલ્લદિન્ને દેશનિકાલ કરતા ભાંડ – માત્ર – ઉપકરણાદિ સહિત મિથિલા નગરીથી નીકળ્યો. વિદેહ જનપદની વચ્ચોવચ્ચથી હસ્તિનાપુર નગરે, કુરુજનપદમાં અદીનશત્રુ રાજા પાસે આવ્યો. આવીને ભાંડાદિ મૂક્યા, મૂકીને ચિત્રફલક સજ્જ કર્યો, કરીને મલ્લીકુંવરીના પગના અંગૂઠા મુજબ રૂપ બનાવ્યું. બનાવીને બગલમાં દબાવીને મહાર્થ, મહાર્ઘ ભેટણુ લઈને હસ્તિનાપુર નગરની વચ્ચો – વચ્ચથી અદીનશત્રુ રાજા પાસે આવ્યો. ત્યારપછી હાથ જોડી યાવત્‌ વધાવીને પ્રાભૃત મૂક્યું. હે સ્વામી ! હું મિથિલા રાજધાનીથી કુંભરાજાના પુત્ર, પ્રભાવતી દેવીના આત્મજ મલ્લિદિન્નકુમારે દેશનિકાલ કરતા, હું શીઘ્ર અહીં આવેલ છું. હે સ્વામી ! હું આપના બાહુની છાયા ગ્રહણ કરી યાવત્‌ અહીં વસવા ઇચ્છુ છું. ત્યારે અદીનશત્રુએ ચિત્રકારને આમ કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! મલ્લદિન્ને તને શા માટે દેશનિકાલ કર્યો ? ત્યારે તે ચિત્રકારદારકે અદીનશત્રુ રાજાને કહ્યું – હે સ્વામી ! મલ્લદિન્નકુમારે અન્ય કોઈ દિવસે ચિત્રકાર મંડળીને બોલાવીને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિયો ! તમે મારી ચિત્રસભાને ચિત્રિત કરો ઇત્યાદિ બધું પૂર્વવત્‌ કહેવું. યાવત્‌ મારા સાંધા છેદાવીને મને દેશનિકાલની આજ્ઞા કરી. ત્યારે અદીનશત્રુ રાજાએ તે ચિત્રકારને કહ્યું – દેવાનુપ્રિય ! તેં મલ્લીનું તદનુરૂપ નિવર્તિચ ચિત્ર કેવું છે ? ત્યારે તે ચિત્રકારે બગલમાંથી ચિત્રફલક કાઢીને મૂક્યું. પછી અદીનશત્રુને આપીને કહ્યું – હે સ્વામી ! મલ્લીનું તેણીને અનુરૂપ આ ચિત્ર મેં થોડા આકાર, ભાવ અને પ્રતિબિંબ રૂપે ચિત્રિત કરેલ છે. પણ મલ્લીનું આબેહૂબ રૂપ તો કોઈ દેવકન્યા સદૃશ છે યાવત્‌ તેને કોઈ પણ ચિત્રિત કરવા સમર્થ નથી. ત્યારે અદીનશત્રુએ પ્રતિરૂપ જનિત હર્ષથી દૂતને બોલાવી આમ કહ્યું – સર્વે પૂર્વવત્‌ કહેવું યાવત્‌ તે મિથિલા જવા નીકળ્યો.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tenam kalenam tenam samaenam kuru namam janavae hottha. Tattha nam hatthinaure namam nayare hottha. Tattha nam adinasattu namam raya hottha java rajjam pasasemane viharai. Tattha nam mihilae tassa nam kumbhagassa ranno putte pabhavaie devie attae mallie anumaggajayae malladinne namam kumare sukumalapanipae java juvaraya yavi hottha. Tae nam malladinne kumare annaya kayai kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–gachchhaha nam tubbhe mama pamadavanamsi egam maham chittasabham kareha–anegakhambhasayasannivittham eyamanattiyam pachchappinaha. Tevi taheva pachchappinamti. Tae nam se malladinne kumare chittagara-senim saddavei, saddavetta evam vayasi–tubbhe nam devanuppiya! Chittasabham hava-bhava-vilasa-vibboyakaliehim ruvehim chitteha, chitetta eyamanattiyam pachchappinaha. Tae nam sa chittagara-seni eyamattham tahatti padisunei, padisunetta jeneva sayai gihaim teneva uvagachchhai, uvagachchhittae tuliyao vannae ya genhai, genhitta jeneva chittasabha teneva anuppavisai, anuppavisitta bhumibhage virachati, virachitta bhumim sajjei, sajjetta chittasabham hava-bhava-vilasa-vibbiya-kaliehim ruvehim chitteum payatta yavi hottha. Tae nam egassa chittagarassa imeyaruva chittagara-laddhi laddha patta abhisamannagaya–jassa nam dupayassa va chaupayassa va apayassa va egadesamavi pasai, tassa nam desanusarenam tayanuruvam nivvattei. Tae nam se chittagare mallie javaniyamtariyae jalamtarena payamguttham pasai. Tae nam tassa chittagassa imeyaruve ajjhatthie java samuppajjittha–seyam khalu mamam mallie videharayavarakannae payagutthanusarenam sarisagam sarittayam sarivvayam sarisalavanna-ruva -jovvana gunovaveyam ruvam nivvattie–evam sampehei, sampehetta bhumibhagam sajjei, sajjetta mallie videharayavarakannae payamgutthasarenam sarisanam java ruvam nivvattei. Tae nam sa chittagara-seni chittasabham hava-bhava-vilasa-vibboyakaliehim ruvehim chittei, chittetta jeneva malladinne kumare teneva uvagachchhai, uvagachchhitta eyamanattiyam pachchappinai. Tae nam se malladinne kumare chittagara-senim sakkarei sammanei, sakkaretta sammanetta vipulam jiviyariham piidanam dalayai, dalaitta padivisajjei. Tae nam se malladinne kumare nhae amteura-pariyala-samparivude ammaghaie saddhim jeneva chittasabha teneva uvagachchhai uvagachchhitta chittasabham anuppavisai, anuppavisitta hava-bhava-vilasa-vibboyakaliyaim ruvaim pasamane-pasamane jeneva mallie videharayavarakannae tayanuruve ruve nivvattie teneva paharettha gamanae. Tae nam se malladinne kumare mallie videharayavarakannae tayanuruvam ruvam nivvattiyam pasai, pasitta imeyaruve ajjhatthie java samuppajjittha–esa nam malli videharayavarakanne tti kattu lajjie vilie vedde saniyam-saniyam pachchosakkai. Tae nam tam malladinnam kumaram ammaghai saniyam-saniyam pachchosakkamtam pasitta evam vayasi–kinnam tumam putta! Lajjie vilie vedde saniyam-saniyam pachchosakkasi? Tae nam se malladinne kumare ammaghaim evam vayasi–juttam nam ammo! Mama jetthae bhaginie guru-devayabhuyae lajjanijjae mama chittasabham anupavisittae? Tae nam ammaghai malladinnam kumaram evam vayasi–no khalu putta! Esa malli videharayavarakanna. Esa nam mallie videharayavarakannae chittagaraenam tayanuruve ruve nivvattie. Tae nam se malladinne kumare ammaghaie eyamattham sochcha nisamma asurutte evam vayasi–kesa nam bho! Se chittarae apatthiya patthae, duramta-pamta-lakkhane, hinapunnachauddasie, siri-hiri-dhii-kitti-parivajjie, je nam mama jetthae bhaginie guru-devayabhuyae lajjanijjae mama chittasabhae tayanuruve ruve nivvattie tti kattu tam chittagaram bajjham anavei. Tae nam sa chittagara-seni imise kahae laddhattha samana jeneva malladinne kumare teneva uvagachchhai, uvagachchhitta karayalapariggahiyam sirasavattam matthae amjalim kattu jaenam vijaenam vaddhavei vaddhavetta evam vayasi–evam khalu sami! Tassa chittagarassa imeyaruva chittagara-laddhi laddha patta abhisamannagaya–jassa nam dupayassa va chauppayassa va apayassa va egadesamavi pasai, tassa nam desanusarenam tayanuruvam ruvam nivvattei. Tam ma nam sami! Tubbhe tam chittagaram bajjham anaveha. Tam tubbhe nam sami! Tassa chittagarassa annam tayanuruvam damdam nivvatteha. Tae nam se malladinne kumare tassa chittagarassa samdasagam chhimdavei, chhimdavetta nivvisayam anavei. Tae nam se chittagare malladinnenam kumarenam nivvisae anatte samane sabhamdamattovagaranamayae mihilao nayario nikkhamai, nikkhamitta videhassa janavayassa majjhammajjhenam jeneva kurujanavae jeneva hatthinaure nayare teneva uvagachchhai, uvaga-chchhitta bhamdanikkhevam karei, karetta chittaphalagam sajjei, sajjetta mallie videharayavarakannae payamgutthanusarena ruvam nivvattei, nivvatte-tta kakkhamtaramsi chhubbhai, chhubbhitta mahattham java pahudam genhai, genhitta hatthinaurassa nayarassa majjhammajjhenam jeneva adinasattu raya teneva uvagachchhai, uvagachchhitta karayala-pariggahiyam sirasavattam matthae amjalim kattu jaenam vijaenam vaddhavei vaddhavetta pahudam uvanei, uvanettaevam vayasi–evam khalu aham sami! Mihilao rayahanio kumbhagassa ranno puttena pabhavaie devie attaenam malladinnenam kumarenam nivvisae anatte samane iham havvamagae. Tam ichchhami nam sami! Tubbham bahuchchhaya-pariggahie nibbhae niruvvigge suhamsuhenam parivasittae. Tae nam se adinasattu raya tam chittagaram evam vayasi–kinnam tumam devanuppiya! Malladinnenam nivvisae anatte? Tae nam se chittagare adinasattum rayam evam vayasi–evam khalu sami! Malladinne kumare annaya kayai chittagara-senim saddavei, saddavetta evam vayasi–tubbhe nam devanuppiya! Mama chittasabham hava-bhava-vilasa-bibboyakaliehim ruvehim chitteha tam cheva savvam bhaniyavvam java mama samdasagam chhimdavei, chhimdavetta nivvisayam anavei. Evam khalu aham sami! Malladinnenam kumarenam nivvisae anatte. Tae nam adinasattu raya tam chittagaram evam vayasi–se kerisae nam devanuppiya! Tume mallie videharayavarakannae tayanuruve ruve nivvattie. Tae nam se chittagare kakkhamtarao chittaphalagam ninei, ninetta adinasattussa uvanei, uvanettaevam vayasi–esa nam sami mallie videharayavarakannae tayanuruvassa ruvassa kei agara-bhava-padiyare nivvattie. No khalu sakka kenai devena va danavena va jakkhena va rakkhasena va kinnarena va kimpurisena va mahoragena va gamdhavvena va mallie videharayavarakannae tayanuruve ruve nivvattittae. Tae nam se adinasattu padiruva-janiya-hase duyam saddavei, saddavetta evam vayasi–java mallim videharayavarakannam mama bhariyattae varehi, jai vi ya nam sa sayam rajjasumka. Tae nam se due adinasattuna evam vutte samane hatthatutthe java jeneva mihila nayari teneva0 paharettha gamanae.
Sutra Meaning Transliteration : Te kale, te samaye kurujanapada hatum, hastinapura nagara hatum, adinashatru raja hato yavat raja chalavato te sukha purvaka vicharato hato. Te mithilamam kumbhakano putra, prabhavatino atmaja, mallino anuja malladinna name kumara hato yavat te yuvaraja hato. Tyare malladinna kumare koi divase kautumbika purushone bolavine kahyum – tame jao ane mara pramadavanamam eka maha chitrasabha karavo je aneka stambhavali hoya yavat teoe chitrashala banavi rajani ajnya pachhi sompi. Tyare te malladinne chitrakara shreni bolavine kahyum – he devanupriyo ! Tame chitrasabhane hava – bhava – vilasa – bibbokana rupathi yukta chitrita karo. Karine yavat ajnya pachhi sompo. Tyare te chitrakara shrenie ‘tahatti’ kahine ajnya svikari pachhi pota – potana ghera avya. Avine tulika ane ramga laine chitrasabhamam avya, avine bhumibhaganum vibhajana karyu, karine bhumi sajjita kari, karine chitrasabhamam hava – bhava yavat chitrane prayogya banavi. Temamthi eka chitrakarani ava prakarani chitrakara labdhi labdha – prapta – abhisamanvagata hati ke – je koi dvipada ke chatushpada ke apadana eka deshane pana jue, te deshanusare tene anurupa chitra banavi shakato hato. Tyare te chitrakaradarake padadamam rahine jali, amdara rahela mallina pagano amgutho joyo. Tyare te chitrakarane avo samkalpa thayo yavat mare uchita chhe ke mallina pagana amgutha anusara sadrisha yavat gunayukta rupanum chitra banavum. Ema vichari bhumibhaga sajja karyo, karine pagana amgutha mujaba yavat mallina purna chitrane banavyu. Tyare te chitrakara shreni chitrasabha yavat havabhavadi chitrita karya. Pachhi malladinnakumara pase avi, ajnya sompi. Tyare malladinne chitrakara mamdaline satkari, sanmanine vipula ane jivikayogya pritidana apine teone visarjita karya. Tyare malladinne koi samaye snana kari, amtahpura ane parivarathi parivritta thaine dhavamata sathe chitrasabhae avyA.Avine chitrasabhamam praveshya. Pachhi hava – bhava – vilasa – bibboka yukta rupane jota shreshtha videha rajakanya mallina anurupa banavela chitrani pase javane nikalya. Tyara pachhi malladinna kumare videhakanya mallina tadanurupa nivartita chitrane joyum. Tene vichara utpanna thayo ke – are ! A to videha rajakanya malli chhe, ema vichari te lajjita, vridita(sharama) ane vyardita(ati lajja) thai gayo. Te dhime dhime pachho sarakyo. Tyare malladinne pachho khasata joi dhavamatae kahyum – he putra ! Tum lajjita, vridita, vyardita thaine pase kema khasyo? Tyare malladinne dhavamatane ama kahyum – mata ! Mari moti bahena je guru ane devarupa chhe, jenathi mare lajjita thavum joie, teni same chitrakaroni banavela sabhamam praveshavum yogya chhe\? Tyare dhavamatae malladinnakumarane kahyum – putra! A malli nathi, koi chitrakare mallinum tadanurupa chitra rachela chhe. Tyare malladinna, dhavamatani pase a vata sambhaline ati kruddha thaine bolyo – aprarthitane prarthanara a chitrakara kona chhe yavat jene mari guru – devarupa moti bahenanum yavat avum chitra banavela chhe, ema kahi, te chitrakarana vadhani ajnya api. Tyare chitrakara mamdalie a vata janata malladinna kumarani pase avya. Avine be hatha jodi yavat kumarane vadhavine kahyum – he svami ! Te chitrakarane ava prakare chitrakaralabdhi labdha, prapta, abhisamanvagata chhe ke je koi dvipada, chatushpadane jue to tena jevum ja chitra banavi shake chhe. To he svami ! Apa, te chitrakarana vadhani ajnya na apo. To he svami ! Te chitrakarane tevo bijo koi damda apo. Tyare te malladinne te chitrakarana samdha chhedavine deshanikalani ajnya api. Tyare te chitrakara, malladinne deshanikala karata bhamda – matra – upakaranadi sahita mithila nagarithi nikalyo. Videha janapadani vachchovachchathi hastinapura nagare, kurujanapadamam adinashatru raja pase avyo. Avine bhamdadi mukya, mukine chitraphalaka sajja karyo, karine mallikumvarina pagana amgutha mujaba rupa banavyum. Banavine bagalamam dabavine mahartha, mahargha bhetanu laine hastinapura nagarani vachcho – vachchathi adinashatru raja pase avyo. Tyarapachhi hatha jodi yavat vadhavine prabhrita mukyum. He svami ! Hum mithila rajadhanithi kumbharajana putra, prabhavati devina atmaja mallidinnakumare deshanikala karata, hum shighra ahim avela chhum. He svami ! Hum apana bahuni chhaya grahana kari yavat ahim vasava ichchhu chhum. Tyare adinashatrue chitrakarane ama kahyum – He devanupriya ! Malladinne tane sha mate deshanikala karyo\? Tyare te chitrakaradarake adinashatru rajane kahyum – he svami ! Malladinnakumare anya koi divase chitrakara mamdaline bolavine kahyum – he devanupriyo ! Tame mari chitrasabhane chitrita karo ityadi badhum purvavat kahevum. Yavat mara samdha chhedavine mane deshanikalani ajnya kari. Tyare adinashatru rajae te chitrakarane kahyum – devanupriya ! Tem mallinum tadanurupa nivarticha chitra kevum chhe\? Tyare te chitrakare bagalamamthi chitraphalaka kadhine mukyum. Pachhi adinashatrune apine kahyum – he svami ! Mallinum tenine anurupa a chitra mem thoda akara, bhava ane pratibimba rupe chitrita karela chhe. Pana mallinum abehuba rupa to koi devakanya sadrisha chhe yavat tene koi pana chitrita karava samartha nathi. Tyare adinashatrue pratirupa janita harshathi dutane bolavi ama kahyum – sarve purvavat kahevum yavat te mithila java nikalyo.