Sutra Navigation: Gyatadharmakatha ( ધર્મકથાંગ સૂત્ર )
Search Details
Mool File Details |
|
Anuvad File Details |
|
Sr No : | 1104746 | ||
Scripture Name( English ): | Gyatadharmakatha | Translated Scripture Name : | ધર્મકથાંગ સૂત્ર |
Mool Language : | Ardha-Magadhi | Translated Language : | Gujarati |
Chapter : |
श्रुतस्कंध-१ अध्ययन-२ संघाट |
Translated Chapter : |
શ્રુતસ્કંધ-૧ અધ્યયન-૨ સંઘાટ |
Section : | Translated Section : | ||
Sutra Number : | 46 | Category : | Ang-06 |
Gatha or Sutra : | Sutra | Sutra Anuyog : | |
Author : | Deepratnasagar | Original Author : | Gandhar |
Century : | Sect : | Svetambara1 | |
Source : | |||
Mool Sutra : | [सूत्र] तए णं तीसे भद्दाए भारियाए अन्नया कयाइ पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि कुडुंबजागरियं जागरमाणीए अयमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था–अहं धनेणं सत्थवाहेणं सद्धिं बहूणि वासाणि सद्द-फरिस-रस-गंध-रूवाणि मानुस्सगाइं कामभोगाइं पच्चणुब्भवमाणी विहरामि, नो चेव णं अहं दारगं वा दारियं वा पयामि। तं धन्नाओ णं ताओ अम्मयाओ, संपुण्णाओ णं ताओ अम्मयाओ, कयत्थाओ णं ताओ अम्मयाओ, कयपुण्णाओ णं ताओ अम्मयाओ, कयलक्खणाओ णं ताओ अम्मयाओ, कयविहवाओ णं ताओ अम्मयाओ, सुलद्धे णं मानुस्सए जम्मजीवियफले तासिं अम्मयाणं, जासिं मन्ने नियगकुच्छिसंभूयाइं थणदुद्ध-लुद्धयाइं महुरसमुल्लावगाइं मम्मणपयंपियाइं थणमूला कक्खदेसभागं अभिसरमाणाइं मुद्धयाइं थणयं पियंति, तओ य कोमलकमलोवमेहिं हत्थेहिं गिण्हिऊणं उच्छंग-निवेसियाणि देंति समुल्लावए पिए सुमहुरे पुणो-पुणो मंजुलप्पभणिए। तं णं अहं अधन्ना अपुण्णा अकयलक्खणा एत्तो एगमवि न पत्ता। तं सेयं मम कल्लं पाउप्पभाए रयणीए जाव उट्ठियम्मि सूरे सहस्सरस्सिम्मि दिनयरे तेयसा जलंते धनं सत्थवाहं आपुच्छित्ता धनेणं सत्थवाहेणं अब्भणुण्णाया समाणी सुबहुं विपुलं असनं पानं खाइमं साइमं उक्खडावेत्ता सुबहुं पुप्फ-वत्थ-गंध-मल्लालंकारं गहाय बहूहिं मित्त-नाइ-नियग सयण-संबंधि-परियण-महिलाहिं सद्धिं संपरिवुडा जाइं इमाइं रायगिहस्स नयरस्स बहिया नागाणि य भूयाणि य जक्खाणि य इंदाणि य खंदाणि य रुद्दाणि य सिवाणि य वेसमणाणि य, तत्थ णं बहूणं नागपडिमाण य जाव वेसमणपडिमाण य महरिहं पुप्फच्चणियं करेत्ता जन्नुपायपडियाए एवं वइत्तए–जइ णंहं देवानुप्पिया! दारगं वा दारियं वा पयामि, तो णं अहं तुब्भं जायं च दायं च भायं च अक्खयणिहिं च अनुवड्ढेमि त्ति कट्टु उवाइयं उवाइत्तए–एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता कल्लं पाउप्पभाए रयणीए जाव उट्ठियम्मि सूरे सहस्सरस्सिम्मि दिनयरे तेयसा जलंते जेणामेव धने सत्थवाहे तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता एवं वयासी– एवं खलु अहं देवानुप्पिया! तुब्भेहिं सद्धिं बहूइं वासाइं सद्द-फरिस-रस-गंध-रूवाइं मानुस्सगाइं कामभोगाइं पच्चणुब्भवमाणी विहरामि, नो चेव णं अहं दारगं वा दारियं वा पयामि। तं धन्नाओ णं ताओ अम्मयाओ जाव कोमलकमलोवमेहिं हत्थेहिं गिण्हिऊणं उच्छंग-निवेसियाणि देंति समुल्लावए सुमहुरे पिए पुणो-पुणो मंजुलप्पभणिए। तं णं अहं अहण्णा अपुण्णा अकयलक्खणा एत्तो एगमवि न पत्ता। तं इच्छामि णं देवानुप्पिया! तुब्भेहिं अब्भणुण्णाया समाणो विपुलं असनं पानं खाइमं साइमं उवक्खडावेत्ता जाव अक्खयणिहिं च अनुवड्ढेमि उवाइयं करित्तए। तए णं धने सत्थवाहे भद्दं भारियं एवं वयासी–ममं पि य णं देवानुप्पिए! एस चेव मनोरहे– कहं णं तुमं दारगं वा दारियं वा पयाएज्जासि? –भद्दाए सत्थवाहीए एयमट्ठं अनुजाणइ। तए णं सा भद्दा सत्थवाही धनेणं सत्थवाहेणं अब्भणुण्णाया समाणी हट्ठतुट्ठ-चित्तमाणंदिया जाव हरिसवस-विसप्पमाण-हियया विपुलं असन-पान-खाइम-साइमं उवक्खडावेइ, उवक्खडावेत्ता सुबहुं पुप्फ-वत्थ-गंधमल्लालंकारं गेण्हइ, गेण्हित्ता सयाओ गिहाओ निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता रायगिहं नयरं मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव पोक्खरिणी तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता पुक्खरिणीए तीरे सुबहुं पुप्फ-वत्थ-गंध मल्लालंकारं ठवेइ, ठवेत्ता पुक्खरिणिं ओगाहेइ, ओगाहित्ता जलमज्जणं करेइ, करेत्ता जलकीडं करेइ, करेत्ता ण्हाया कयवलिकम्मा उल्लपडसाडिगा जाइं तत्थ उप्पलाइं पउमाइं कुमुयाइं नलिणाइं सुभगाइं सोगंधियाइं पोंडरीयाइं महापोंडरीयाइं सयवत्ताइं सहस्सपत्ताइं ताइं गिण्हइ, गिण्हित्ता पुक्खरिणीओ पच्चोरुहइ, पच्चोरुहित्ता तं पुप्फ-वत्थ-गंध-मल्लं गेण्हइ, गेण्हित्ता जेणामेव नागधरए य जाव वेसमणधरए य तेणामेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता तत्थ णं नागपडिमाण य जाव वेसमणपडिमाण य आलोए पणामं करेइ, ईसिं पच्चुन्नमइ, पच्चुन्नमित्ता लोमहत्थगं परामुसइ, परामुसित्ता नागपडिमाओ य जाव वेसमणपडिमाओ य लोमहत्थएणं पमज्जइ, पमज्जित्ता उदगधाराए अब्भुक्खेइ, अब्भुक्खेत्ता पम्हल-सूमालाए गंधकासाईए गायाइं लूहेइ, लूहेत्ता महरिहं वत्थारुहणं च मल्लारुहणं च गंधारुहणं च वण्णारुहणं च करेइ, करेत्ता धूवं डहइ, डहित्ता जन्नुपायपडिया पंजलिउडा एवं वयासी– जइ णं अहं दारगं वा दारियं वा पयामि तो णं अहं जायं च दायं च भायं च अक्खयणिहिं च अनुवड्ढेमि त्ति कट्टु उवाइयं करेइ, करेत्ता जेणेव पोक्खरिणी तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता तं विपुलं असन-पान-खाइम-साइमं आसाएमाणी विसाएमाणी परिभाएमाणी परिभुंजेमाणी एवं च णं विहरइ। जिमियं भुत्तुत्तरागया वि य णं समाणा आयंता चोक्खा परम सुइभूया जेणेव सए गिहे तेणेव उवागया। अदुत्तरं च णं भद्दा सत्थवाही चाउद्दसट्ठमुद्दिट्ठपुण्णमासिणीसु विपुलं असन-पान-खाइम-साइमं उवक्खडेइ, उवक्खडेत्ता बहवे नागा य जाव वेसमणा य उवायमाणी नमंसमाणी जाव एवं च णं विहरइ। | ||
Sutra Meaning : | સૂત્ર– ૪૬. ત્યારે તે ભદ્રા ભાર્યાએ અન્ય કોઈ દિવસે મધ્યરાત્રિ કાળ સમયમાં કુટુંબ જાગરિકાથી જાગતા આવા પ્રકારે આધ્યાત્મિક યાવત્ સંકલ્પ થયો – હું ધન્ય સાર્થવાહ સાથે ઘણા વર્ષોથી શબ્દ – સ્પર્શ – રસ – ગંધ – રૂપ માનુષ્ય કામભોગોને અનુભવતી વિચરું છું, મેં પુત્ર કે પુત્રીને જન્મ આપ્યો નથી, તે માતાઓ ધન્ય છે યાવત્ તે માતાઓએ મનુષ્ય જન્મ અને જીવિતનું ફળ પ્રાપ્ત કર્યું છે, જે માતાઓ હું માનું છું કે પોતાની કુક્ષીથી ઉત્પન્ન, સ્તનોના દૂધમાં લુબ્ધ, મધુર બોલ બોલતા, મુણમુણ કરતા અને સ્તનના મૂળથી કાંખના પ્રદેશે સરકતા બાળકને સ્તનપાન કરાવે છે. પછી કમળ સમાન કોમળ હાથોથી તેને પકડીને પોતાના ખોળામાં બેસાડે છે અને વારંવાર પ્રિય વચનવાળા મધુર ઉલ્લાપ આપે છે. હું અધન્યા, અપુન્યા, અલક્ષણા, અકૃતપુન્યા છું, આમાંથી કંઈ ન પામી. મારા માટે શ્રેયસ્કર છે કે કાળે રાત્રિ વીત્યા પછી પ્રભાત થતા યાવત્ સૂર્ય ઊગતા ધન્ય સાર્થવાહને પૂછીને – અનુજ્ઞા મેળવીને ઘણા બધા અશન – પાન – ખાદિમ – સ્વાદિમ તૈયાર કરાવીને, ઘણા જ પુષ્પ – વસ્ત્ર – ગંધ – માળા – અલંકાર લઈને, અનેક મિત્ર, જ્ઞાતિ, નિજક, સ્વજન, સંબંધી, પરિજન, મહિલા સાથે પરીવરીને જે આ રાજગૃહ નગરની બહાર નાગ, ભૂત, યક્ષ, ઇન્દ્ર, સ્કંદ, રૂદ્ર, શિવ, વૈશ્રમણાદિના આયતનમાં ઘણી નાગપ્રતિમાને અને યાવત્ વૈશ્રમણ પ્રતિમાને મહાર્હ પુષ્પ પૂજા કરીને ઘૂંટણ અને પગે પડીને આમ કહીશ – હે દેવાનુપ્રિય! જો હું એક પુત્ર કે પુત્રીને જન્મ આપીશ તો હું તમારી પૂજા, દાન, ભાગ અને અક્ષયનિધિની વૃદ્ધિ કરીશ. આ પ્રમાણે ઇષ્ટ વસ્તુની યાચના કરું. આ પ્રમાણે વિચારીને કાલે રાત્રિ વીતી ગયા બાદ યાવત્ સૂર્ય ઊગતા ધન્ય સાર્થવાહ પાસે આવે છે, આવીને આમ કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! હું તમારી સાથે ઘણા વર્ષોથી સુખ ભોગવું છું પરંતુ મેં એક પણ પુત્રને જન્મ આપેલ નથી યાવત્ તે માતાઓ ધન્ય છે, હું અધન્ય, અપુન્ય, અકૃત લક્ષણા છું, હું આમાંથી કંઈ ન પામી, તો હે દેવાનુપ્રિય ! હું ઇચ્છુ છું કે તમારી અનુજ્ઞા પામીને વિપુલ અશનાદિ વડે યાવત્ અક્ષયનિધિની વૃદ્ધિ કરવાની માનતા માનું. ત્યારે ધન્ય સાર્થવાહે ભદ્રા ભાર્યાને આમ કહ્યું – નિશ્ચયથી મારા પણ આ મનોરથ છે – કઈ રીતે તું પુત્ર કે પુત્રીને જન્મ આપે ? એમ કહી ભદ્રા સાર્થવાહીની તે વાતની અનુજ્ઞા આપી. ત્યારે તે ભદ્રા સાર્થવાહી, ધન્ય સાર્થવાહથી અનુજ્ઞા પામીને હૃષ્ટ – તુષ્ટ યાવત્ હર્ષિત હૃદય થઈ વિપુલ અશન – પાન – ખાદિમ – સ્વાદિમ તૈયાર કરીને, ઘણા જ પુષ્પ – વસ્ત્ર – ગંધ – માળા – અલંકાર ગ્રહણ કરીને, પોતાના ઘેરથી નીકળે છે, નીકળીને રાજગૃહ નગરની વચ્ચોવચ્ચથી નીકળે છે, નીકળીને પુષ્કરિણીએ આવે છે, આવીને પુષ્કરિણીના કિનારે ઘણા પુષ્પ યાવત્ માળા, અલંકાર રાખે છે, રાખીને પુષ્કરિણીમાં ઊતરે છે, જળ વડે સ્નાન અને જળક્રીડા કરે છે, કરીને, સ્નાન કરે છે, બલિકર્મ કરે છે, ભીના વસ્ત્ર અને સાડી પહેરી, ત્યાં કમળ યાવત્ સહસ્રપત્રોને ગ્રહણ કરે છે, કરીને પુષ્કરિણીમાં ઊતરે છે, ઊતરીને ઘણા પુષ્પ – ગંધ – માળાને ગ્રહણ કરે છે. ત્યારપછી જે નાગગૃહ યાવત્ વૈશ્રમણગૃહે આવે છે, આવીને ત્યાં નાગ પ્રતિમા યાવત્ વૈશ્રમણ પ્રતિમાને મોર પીંછીથી પ્રમાર્જે છે. જળની ધારા વડે અભિષેક કરે છે. કરીને રૂંવાટીવાળા અને સુકુમાલ ગંધ કાષાયિક વસ્ત્રથી ગાત્ર લૂંછે છે, લૂંછીને મહાર્હ વસ્ત્રો પહેરાવે છે, માળા – ગંધ – ચૂર્ણ – વર્ણક ચઢાવે છે, ચઢાવીને યાવત્ ધૂપ સળગાવે છે, પછી ઘૂંટણેથી પગે પડીને, અંજલિ જોડીને આમ કહે છે – જો હું પુત્ર કે પુત્રીને જન્મ આપીશ તો હું તમારી પૂજા કરીશ યાવત્ અક્ષયનિધિની વૃદ્ધિ કરીશ. એમ કરીને માનતા માને છે. માનતા માનીને પુષ્કરિણીએ આવે છે, આવીને વિપુલ અશનાદિનું આસ્વાદન કરતા યાવત્ વિચરે છે. ભોજન કરીને યાવત્ શુચિભૂત થઈ પોતાના ઘેર આવી ત્યારપછી ભદ્રા સાર્થવાહી ચૌદશ – આઠમ – અમાસ – પૂનમમાં વિપુલ અશનાદિને તૈયાર કરાવે છે, કરાવીને ઘણા નાગ યાવત્ વૈશ્રમણની માનતા માનતી યાવત્ એ પ્રમાણે વિચરે છે. સૂત્ર– ૪૭. ત્યારપછી તે ભદ્રા સાર્થવાહી અન્ય કોઈ દિવસે કેટલોક સમય વીતતા કોઈ સમયે ગર્ભવતી થઈ. ત્યારે તે ભદ્રા સાર્થવાહી બે માસ વીત્યા પછી, ત્રીજો માસ વર્તતો હતો ત્યારે આવા સ્વરૂપનો દોહદ ઉત્પન્ન થયો. તે માતાઓ ધન્ય છે યાવત્ કૃતલક્ષણા છે, જે વિપુલ અશનાદિ, ઘણા જ પુષ્પ, વસ્ત્ર, ગંધ, માળા, અલંકાર ગ્રહણ કરીને મિત્ર, જ્ઞાતિ, નિજક, સ્વજન, સંબંધી, પરિજન, મહિલા સાથે પરીવરીને રાજગૃહની વચ્ચોવચ્ચથી નીકળે છે, નીકળીને પુષ્કરિણીએ આવે છે. આવીને પુષ્કરિણીમાં સ્નાન કરે છે. સ્નાન કરીને, બલિકર્મ કરીને, સર્વાલંકારથી વિભૂષિત થઈને વિપુલ અશનાદિ આસ્વાદન કરતી યાવત્ પરિભોગ કરતી પોતાના દોહદને પૂર્ણ કરે છે. આ પ્રમાણે વિચારે છે એ પ્રમાણે વિચારીને કાલે યાવત્ સૂર્ય ઊગ્યા પછી ધન્ય સાર્થવાહ પાસે આવે છે. આવીને ધન્ય સાર્થવાહને આમ કહે છે – હે દેવાનુપ્રિય ! મને તે ગર્ભના પ્રભાવથી આવો દોહદ થયો છે, યાવત્ આપની અનુજ્ઞાથી હું દોહદ પૂર્ણ કરું. તેથી હે દેવાનુપ્રિય ! તમારી અનુજ્ઞા પામીને યાવત્ વિહરવા ઇચ્છુ છું. હે દેવાનુપ્રિય ! સુખ ઉપજે તેમ કર, પ્રતિબંધ ન કર. ત્યારપછી તે ભદ્રા સાર્થવાહી, ધન્ય સાર્થવાહની અનુજ્ઞા પામીને હર્ષિત – સંતુષ્ટ થઈ યાવત્ વિપુલ અશનાદિ તૈયાર કરી યાવત્ સ્નાન કરી, યાવત્ ભીના વસ્ત્ર – સાડી પહેરીને નાગગૃહે જઈને યાવત્ ધૂપ સળગાવે છે. પછી પ્રણામ કરે છે, કરીને પુષ્કરિણીએ આવે છે, ત્યાં તેના મિત્ર, જ્ઞાતિજન યાવત્ નગરમહિલા ભદ્રા સાર્થવાહીને સર્વાલંકાર વડે વિભૂષિત કરે છે. ત્યારપછી તે ભદ્રા સાર્થવાહી તે મિત્ર, જ્ઞાતિજન, નિજક, સ્વજન, સંબંધી, પરિજન અને નગરમહિલાઓ સાથે વિપુલ અશન આદિનો પરિભોગ કરતી દોહદ પૂર્ણ કરે છે. કરીને જે દિશામાંથી આવ્યા હતા, તે દિશામાં પાછા ગયા. ત્યારપછી તે ભદ્રા સાર્થવાહી દોહદ સંપૂર્ણ થતા યાવત્ તે ગર્ભને સુખે – સુખે પરિવહે છે. ત્યારપછી તે ભદ્રા સાર્થવાહી નવ માસ બહુ પ્રતિપૂર્ણ થતા, સાડા સાત રાત્રિદિવસ વીત્યા બાદ સુકુમાલ હાથ – પગવાળા બાળકને યાવત્ જન્મ આપ્યો. ત્યારપછી તે બાળકના માતાપિતા પહેલા દિવસે જાતકર્મ કરે છે, ઇત્યાદિ પૂર્વવત્. યાવત્ વિપુલ અશનાદિ તૈયાર કરાવે છે. એ રીતે જ મિત્ર, જ્ઞાતિજન આદિને જમાડીને આ આવા સ્વરૂપનું ગૌણ અને ગુણનિષ્પન્ન નામ કરે છે – કેમ કે અમારો આ પુત્ર, ઘણી જ નાગ પ્રતિમા યાવત્ વૈશ્રમણ પ્રતિમાની માનતા માનવાથી ઉત્પન્ન થયેલ છે, તેથી અમારા આ પુત્રનું ‘દેવદત્ત’ નામ થાઓ. ત્યારે તે બાળકના માતાપિતાએ ‘દેવદત્ત’ નામ રાખ્યુ. ત્યારપછી તે બાળકના માતાપિતાએ પૂજા, દાન, ભાગ કર્યા અને અક્ષયનિધિની વૃદ્ધિ કરી(માનતા પૂરી કરી) સૂત્ર સંદર્ભ– ૪૬, ૪૭ | ||
Mool Sutra Transliteration : | [sutra] tae nam tise bhaddae bhariyae annaya kayai puvvarattavarattakalasamayamsi kudumbajagariyam jagaramanie ayameyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha–aham dhanenam satthavahenam saddhim bahuni vasani sadda-pharisa-rasa-gamdha-ruvani manussagaim kamabhogaim pachchanubbhavamani viharami, no cheva nam aham daragam va dariyam va payami. Tam dhannao nam tao ammayao, sampunnao nam tao ammayao, kayatthao nam tao ammayao, kayapunnao nam tao ammayao, kayalakkhanao nam tao ammayao, kayavihavao nam tao ammayao, suladdhe nam manussae jammajiviyaphale tasim ammayanam, jasim manne niyagakuchchhisambhuyaim thanaduddha-luddhayaim mahurasamullavagaim mammanapayampiyaim thanamula kakkhadesabhagam abhisaramanaim muddhayaim thanayam piyamti, tao ya komalakamalovamehim hatthehim ginhiunam uchchhamga-nivesiyani demti samullavae pie sumahure puno-puno mamjulappabhanie. Tam nam aham adhanna apunna akayalakkhana etto egamavi na patta. Tam seyam mama kallam pauppabhae rayanie java utthiyammi sure sahassarassimmi dinayare teyasa jalamte dhanam satthavaham apuchchhitta dhanenam satthavahenam abbhanunnaya samani subahum vipulam asanam panam khaimam saimam ukkhadavetta subahum puppha-vattha-gamdha-mallalamkaram gahaya bahuhim mitta-nai-niyaga sayana-sambamdhi-pariyana-mahilahim saddhim samparivuda jaim imaim rayagihassa nayarassa bahiya nagani ya bhuyani ya jakkhani ya imdani ya khamdani ya ruddani ya sivani ya vesamanani ya, tattha nam bahunam nagapadimana ya java vesamanapadimana ya mahariham pupphachchaniyam karetta jannupayapadiyae evam vaittae–jai namham devanuppiya! Daragam va dariyam va payami, to nam aham tubbham jayam cha dayam cha bhayam cha akkhayanihim cha anuvaddhemi tti kattu uvaiyam uvaittae–evam sampehei, sampehetta kallam pauppabhae rayanie java utthiyammi sure sahassarassimmi dinayare teyasa jalamte jenameva dhane satthavahe tenameva uvagachchhai, uvagachchhitta evam vayasi– Evam khalu aham devanuppiya! Tubbhehim saddhim bahuim vasaim sadda-pharisa-rasa-gamdha-ruvaim manussagaim kamabhogaim pachchanubbhavamani viharami, no cheva nam aham daragam va dariyam va payami. Tam dhannao nam tao ammayao java komalakamalovamehim hatthehim ginhiunam uchchhamga-nivesiyani demti samullavae sumahure pie puno-puno mamjulappabhanie. Tam nam aham ahanna apunna akayalakkhana etto egamavi na patta. Tam ichchhami nam devanuppiya! Tubbhehim abbhanunnaya samano vipulam asanam panam khaimam saimam uvakkhadavetta java akkhayanihim cha anuvaddhemi uvaiyam karittae. Tae nam dhane satthavahe bhaddam bhariyam evam vayasi–mamam pi ya nam devanuppie! Esa cheva manorahe– kaham nam tumam daragam va dariyam va payaejjasi? –bhaddae satthavahie eyamattham anujanai. Tae nam sa bhadda satthavahi dhanenam satthavahenam abbhanunnaya samani hatthatuttha-chittamanamdiya java harisavasa-visappamana-hiyaya vipulam asana-pana-khaima-saimam uvakkhadavei, uvakkhadavetta subahum puppha-vattha-gamdhamallalamkaram genhai, genhitta sayao gihao niggachchhai, niggachchhitta rayagiham nayaram majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jeneva pokkharini teneva uvagachchhai, uvagachchhitta pukkharinie tire subahum puppha-vattha-gamdha mallalamkaram thavei, thavetta pukkharinim ogahei, ogahitta jalamajjanam karei, karetta jalakidam karei, karetta nhaya kayavalikamma ullapadasadiga jaim tattha uppalaim paumaim kumuyaim nalinaim subhagaim sogamdhiyaim pomdariyaim mahapomdariyaim sayavattaim sahassapattaim taim ginhai, ginhitta pukkharinio pachchoruhai, pachchoruhitta tam puppha-vattha-gamdha-mallam genhai, genhitta jenameva nagadharae ya java vesamanadharae ya tenameva uvagachchhai, uvagachchhitta tattha nam nagapadimana ya java vesamanapadimana ya aloe panamam karei, isim pachchunnamai, pachchunnamitta lomahatthagam paramusai, paramusitta nagapadimao ya java vesamanapadimao ya lomahatthaenam pamajjai, pamajjitta udagadharae abbhukkhei, abbhukkhetta pamhala-sumalae gamdhakasaie gayaim luhei, luhetta mahariham vattharuhanam cha mallaruhanam cha gamdharuhanam cha vannaruhanam cha karei, karetta dhuvam dahai, dahitta jannupayapadiya pamjaliuda evam vayasi– Jai nam aham daragam va dariyam va payami to nam aham jayam cha dayam cha bhayam cha akkhayanihim cha anuvaddhemi tti kattu uvaiyam karei, karetta jeneva pokkharini teneva uvagachchhai, uvagachchhitta tam vipulam asana-pana-khaima-saimam asaemani visaemani paribhaemani paribhumjemani evam cha nam viharai. Jimiyam bhuttuttaragaya vi ya nam samana ayamta chokkha parama suibhuya jeneva sae gihe teneva uvagaya. Aduttaram cha nam bhadda satthavahi chauddasatthamudditthapunnamasinisu vipulam asana-pana-khaima-saimam uvakkhadei, uvakkhadetta bahave naga ya java vesamana ya uvayamani namamsamani java evam cha nam viharai. | ||
Sutra Meaning Transliteration : | Sutra– 46. Tyare te bhadra bharyae anya koi divase madhyaratri kala samayamam kutumba jagarikathi jagata ava prakare adhyatmika yavat samkalpa thayo – hum dhanya sarthavaha sathe ghana varshothi shabda – sparsha – rasa – gamdha – rupa manushya kamabhogone anubhavati vicharum chhum, mem putra ke putrine janma apyo nathi, te matao dhanya chhe yavat te mataoe manushya janma ane jivitanum phala prapta karyum chhe, je matao hum manum chhum ke potani kukshithi utpanna, stanona dudhamam lubdha, madhura bola bolata, munamuna karata ane stanana mulathi kamkhana pradeshe sarakata balakane stanapana karave chhe. Pachhi kamala samana komala hathothi tene pakadine potana kholamam besade chhe ane varamvara priya vachanavala madhura ullapa ape chhe. Hum adhanya, apunya, alakshana, akritapunya chhum, amamthi kami na pami. Mara mate shreyaskara chhe ke kale ratri vitya pachhi prabhata thata yavat surya ugata dhanya sarthavahane puchhine – anujnya melavine ghana badha ashana – pana – khadima – svadima taiyara karavine, ghana ja pushpa – vastra – gamdha – mala – alamkara laine, aneka mitra, jnyati, nijaka, svajana, sambamdhi, parijana, mahila sathe parivarine je a rajagriha nagarani bahara naga, bhuta, yaksha, indra, skamda, rudra, shiva, vaishramanadina ayatanamam ghani nagapratimane ane yavat vaishramana pratimane maharha pushpa puja karine ghumtana ane page padine ama kahisha – he devanupriya! Jo hum eka putra ke putrine janma apisha to hum tamari puja, dana, bhaga ane akshayanidhini vriddhi karisha. A pramane ishta vastuni yachana karum. A pramane vicharine kale ratri viti gaya bada yavat surya ugata dhanya sarthavaha pase ave chhe, avine ama kahyum – he devanupriya ! Hum tamari sathe ghana varshothi sukha bhogavum chhum paramtu mem eka pana putrane janma apela nathi yavat te matao dhanya chhe, hum adhanya, apunya, akrita lakshana chhum, hum amamthi kami na pami, to he devanupriya ! Hum ichchhu chhum ke tamari anujnya pamine vipula ashanadi vade yavat akshayanidhini vriddhi karavani manata manum. Tyare dhanya sarthavahe bhadra bharyane ama kahyum – nishchayathi mara pana a manoratha chhe – kai rite tum putra ke putrine janma ape\? Ema kahi bhadra sarthavahini te vatani anujnya api. Tyare te bhadra sarthavahi, dhanya sarthavahathi anujnya pamine hrishta – tushta yavat harshita hridaya thai vipula ashana – pana – khadima – svadima taiyara karine, ghana ja pushpa – vastra – gamdha – mala – alamkara grahana karine, potana gherathi nikale chhe, nikaline rajagriha nagarani vachchovachchathi nikale chhe, nikaline pushkarinie ave chhe, avine pushkarinina kinare ghana pushpa yavat mala, alamkara rakhe chhe, rakhine pushkarinimam utare chhe, jala vade snana ane jalakrida kare chhe, karine, snana kare chhe, balikarma kare chhe, bhina vastra ane sadi paheri, tyam kamala yavat sahasrapatrone grahana kare chhe, karine pushkarinimam utare chhe, utarine ghana pushpa – gamdha – malane grahana kare chhe. Tyarapachhi je nagagriha yavat vaishramanagrihe ave chhe, avine tyam naga pratima yavat vaishramana pratimane mora pimchhithi pramarje chhe. Jalani dhara vade abhisheka kare chhe. Karine rumvativala ane sukumala gamdha kashayika vastrathi gatra lumchhe chhe, lumchhine maharha vastro paherave chhe, mala – gamdha – churna – varnaka chadhave chhe, chadhavine yavat dhupa salagave chhe, pachhi ghumtanethi page padine, amjali jodine ama kahe chhe – jo hum putra ke putrine janma apisha to hum tamari puja karisha yavat akshayanidhini vriddhi karisha. Ema karine manata mane chhe. Manata manine pushkarinie ave chhe, avine vipula ashanadinum asvadana karata yavat vichare chhe. Bhojana karine yavat shuchibhuta thai potana ghera avi tyarapachhi bhadra sarthavahi chaudasha – athama – amasa – punamamam vipula ashanadine taiyara karave chhe, karavine ghana naga yavat vaishramanani manata manati yavat e pramane vichare chhe. Sutra– 47. Tyarapachhi te bhadra sarthavahi anya koi divase ketaloka samaya vitata koi samaye garbhavati thai. Tyare te bhadra sarthavahi be masa vitya pachhi, trijo masa vartato hato tyare ava svarupano dohada utpanna thayo. Te matao dhanya chhe yavat kritalakshana chhe, je vipula ashanadi, ghana ja pushpa, vastra, gamdha, mala, alamkara grahana karine mitra, jnyati, nijaka, svajana, sambamdhi, parijana, mahila sathe parivarine rajagrihani vachchovachchathi nikale chhe, nikaline pushkarinie ave chhe. Avine pushkarinimam snana kare chhe. Snana karine, balikarma karine, sarvalamkarathi vibhushita thaine vipula ashanadi asvadana karati yavat paribhoga karati potana dohadane purna kare chhe. A pramane vichare chhe E pramane vicharine kale yavat surya ugya pachhi dhanya sarthavaha pase ave chhe. Avine dhanya sarthavahane ama kahe chhe – he devanupriya ! Mane te garbhana prabhavathi avo dohada thayo chhe, yavat apani anujnyathi hum dohada purna karum. Tethi he devanupriya ! Tamari anujnya pamine yavat viharava ichchhu chhum. He devanupriya ! Sukha upaje tema kara, pratibamdha na kara. Tyarapachhi te bhadra sarthavahi, dhanya sarthavahani anujnya pamine harshita – samtushta thai yavat vipula ashanadi taiyara kari yavat snana kari, yavat bhina vastra – sadi paherine nagagrihe jaine yavat dhupa salagave chhe. Pachhi pranama kare chhe, karine pushkarinie ave chhe, tyam tena mitra, jnyatijana yavat nagaramahila bhadra sarthavahine sarvalamkara vade vibhushita kare chhe. Tyarapachhi te bhadra sarthavahi te mitra, jnyatijana, nijaka, svajana, sambamdhi, parijana ane nagaramahilao sathe vipula ashana adino paribhoga karati dohada purna kare chhe. Karine je dishamamthi avya hata, te dishamam pachha gaya. Tyarapachhi te bhadra sarthavahi dohada sampurna thata yavat te garbhane sukhe – sukhe parivahe chhe. Tyarapachhi te bhadra sarthavahi nava masa bahu pratipurna thata, sada sata ratridivasa vitya bada sukumala hatha – pagavala balakane yavat janma apyo. Tyarapachhi te balakana matapita pahela divase jatakarma kare chhe, ityadi purvavat. Yavat vipula ashanadi taiyara karave chhe. E rite ja mitra, jnyatijana adine jamadine a ava svarupanum gauna ane gunanishpanna nama kare chhe – kema ke amaro a putra, ghani ja naga pratima yavat vaishramana pratimani manata manavathi utpanna thayela chhe, tethi amara a putranum ‘devadatta’ nama thao. Tyare te balakana matapitae ‘devadatta’ nama rakhyu. Tyarapachhi te balakana matapitae puja, dana, bhaga karya ane akshayanidhini vriddhi kari(manata puri kari) Sutra samdarbha– 46, 47 |