Sutra Navigation: Bhagavati ( ભગવતી સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1104256
Scripture Name( English ): Bhagavati Translated Scripture Name : ભગવતી સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

शतक-१८

 Translated Chapter :

શતક-૧૮
Section : उद्देशक-१० सोमिल Translated Section : ઉદ્દેશક-૧૦ સોમિલ
Sutra Number : 756 Category : Ang-05
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तेणं कालेणं तेणं समएणं वाणियगामे नामं नगरे होत्था–वण्णओ। दूतिपलासए चेइए–वण्णओ। तत्थ णं वाणियगामे नगरे सोमिले नामं माहणे परिवसति अड्ढे जाव बहुजणस्स अपरिभूए, रिव्वेद जाव सुपरिनिट्ठिए, पंचण्हं खंडियसयाणं, सयस्स य, कुडुंबस्स आहेवच्चं पोरेवच्चं सामित्तं भट्टित्तं आणा-ईसर-सेनावच्चं कारेमाणे पालेमाणे विहरइ। तए णं समणे भगवं महावीरे जाव समोसढे जाव परिसा पज्जुवासति। तए णं तस्स सोमिलस्स माहणस्स इमीसे कहाए लद्धट्ठस्स समाणस्स अयमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था–एवं खलु समणे नायपुत्ते पुव्वानुपुव्विं चरमाणे गामानुगामं दूइज्जमाणे सुहंसुहेणं विहरमाणे इहमागए इहसंपत्ते इहसमोसढे इहेव वाणियगामे नगरे दूतिपलासए चेइए अहापडिरूवं ओग्गहं ओगिण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तं गच्छामि णं समणस्स नायपुत्तस्स अंतियं पाउब्भवामि, इमाइं च णं एयारूवाइं अट्ठाइं हेऊइं पसिणाइं कारणाइं वागरणाइं पुच्छिस्सामि, तं जइ मे से इमाइं एयारूवाइं अट्ठाइं जाव वागरणाइं वागरेहिति ततो णं वंदीहामि नमंसीहामि जाव पज्जुवासीहामि, अह मे से इमाइं अट्ठाइं जाव वागरणाइं नो वागरेहिती तो णं एएहिं चेव अट्ठेहि य जाव वागरणेहिं य निप्पट्ठ-पसिणवागरणं करेस्सामि ति कट्टु एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता ण्हाए जाव अप्पमहग्घाभरणालंकियसरीरे साओ गिहाओ पडिनिक्खमति, पडिनिक्खमित्ता पायविहारचारेणं एगेणं खंडियसएणं सद्धिं संपरिवुडे वाणियगामं नगरं मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव दूतिपलासए चेइए, जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अदूरसामंते ठिच्चा समणं भगवं महावीरं एवं वयासी– जत्ता ते भंते? जवणिज्जं ते भंते? अव्वाबाहं ते भंते? फासुयविहारं ते भंते? सोमिला! जत्ता वि मे, जवणिज्जं पि मे, अव्वाबाहं पि मे, फासुयविहारं पि मे। किं ते भंते! जत्ता? सोमिला! जं मे तव-नियम-संजय-सज्झाय-ज्झाणावस्सगमादीएसु जोगेसु जयणा, सेत्तं जत्ता। किं ते भंते! जवणिज्जं? सोमिला! जवणिज्जे दुविहे पन्नत्ते, तं जहा–इंदियजवणिज्जे य, नोइंदियजवणिज्जे य। से किं तं इंदियजवणिज्जे? इंदियजवणिज्जे–जं मे सोइंदिय-चक्खिंदिय-घाणिंदिय-जिब्भिंदिय-फासिंदियाइं निरुवहयाइं वसे वट्टंति, सेत्तं इंदियजवणिज्जे। से किं तं नोइंदियजवणिज्जे? नोइंदियजवणिज्जे–जं मे कोह-मान-माया-लोभा वोच्छिन्ना नो उदीरेंति, सेत्तं नोइंदियजवणिज्जे, सेत्तं जवणिज्जे। किं ते भंते! अव्वाबाहं? सोमिला! जं मे वातिय-पित्तिय-संभिय-सन्निवाइया विविहा रोगायंका सरीरगया दोसा उवसंता नो उदीरेंति, सेत्तं अव्वाबाहं। किं ते भंते! फासुयविहारं? सोमिला! जण्णं आरामेसु उज्जाणेसु देवकुलेसु सभासु पवासु इत्थी-पसु-पंडगविवज्जियासु वसहीसु फासुएसणिज्जं पीढ-फलग-सेज्जा-संथारगं उवसंपज्जित्ताणं विहरामि, सेत्तं फासुयविहारं सरिसवा ते भंते! किं भक्खेया? अभक्खेया? सोमिला! सरिसवा मे भक्खेया वि अभक्खेया वि। से केणट्ठेणं भंते! एवं वुच्चइ–सरिसवा मे भक्खेया वि अभक्खेया वि? से नूनं भे सोमिला! बंभण्णएसु नएसु दुविहा सरिसवा पन्नत्ता, तं जहा मित्तसरिसवा य, धन्नसरिसवा य। तत्थ णं जेते मित्तसरिसवा ते तिविहा पन्नत्ता, तं जहा–सहजायया, सहवड्ढियया, सहपंसुकीलियया, ते णं समणाणं निग्गंथाणं अभक्खेया। तत्थ णं जेते धन्नसरिसवा ते दुविहा पन्नत्ता, तं जहा–सत्थपरिणया य, असत्थपरिणया य। तत्थ णं जेते असत्थपरिणया ते णं समणाणं निग्गंथाणं अभक्खेया। तत्थ णं जेते सत्थपरिणया ते दुविहा पन्नत्ता, तं जहा–एसणिज्जा य, अणेसणिज्जा य। तत्थ णं जेते अणेसणिज्जा ते समणाणं निग्गंथाणं अभक्खेया। तत्थ णं जेते एसणिज्जा ते दुविहा पन्नत्ता, तं जहा–जाइया य, अजाइया य। तत्थ णं जेते अजाइया ते णं समणाणं निग्गंथाणं अभक्खेया। तत्थ णं जेते जाइया ते दुविहा पन्नत्ता, तं जहा–लद्धा य, अलद्धा य। तत्थ णं जेते अलद्धा ते णं समणाणं निग्गंथाणं अभक्खेया। तत्थ णं जेते लद्धा ते णं समणाणं निग्गंथाणं भक्खेया। से तेणट्ठेणं सोमिला! एवं वुच्चइ–सरिसवा मे भक्खेया वि अभक्खेया वि। मासा ते भंते! किं भक्खेया? अभक्खेया? सोमिला! मासा मे भक्खेया वि, अभक्खेया वि। से केणट्ठेणं भंते! एवं वुच्चइ–मासा मे भक्खेया वि अभक्खेया वि? से नूनं भे सोमिला! बंभण्णएसु नएसु दुविहा मासा पन्नत्ता, तं जहा–दव्वमासा य, कालमासा य। तत्थ णं जेते कालमासा ते णं सावणादीया आसाढपज्जवसाणा दुवालस पन्नत्ता, तं जहा–सावणे, भद्दवए, आसोए, कत्तिए, मग्गसिरे, पोसे, माहे, फग्गुणे, चेत्ते, वइसाहे, जेट्ठामूले, आसाढे। ते णं समणाणं निग्गंथाणं अभक्खेया। तत्थ णं जेते दव्वमासा ते दुविहा पन्नत्ता, तं जहा–अत्थमासा य, धण्णमासा य। तत्थ णं जेते अत्थमासा ते दुविहा पन्नत्ता, तं जहा–सुवण्णमासा य, रुप्पमासा य। ते णं समणाणं निग्गंथाणं अभक्खेया। तत्थ णं जेते धण्णमासा ते दुविहा पन्नत्ता, तं जहा–सत्थपरिणया य, असत्थपरिणया य। एवं जहा धण्णसरिसवा जाव से तेणट्ठेणं जाव अभक्खेया वि। कुलत्था ते भंते! किं भक्खेया? अभक्खेया? सोमिला! कुलत्था मे भक्खेया वि अभक्खेया वि। से केणट्ठेणं जाव अभक्खेया वि? से नूनं भे सोमिला! बंभण्णएसु नएसु दुविहा कुलत्था पन्नत्ता, तं जहा–इत्थिकुलत्था य, धण्णकुलत्था य। तत्थ णं जेते इत्थिकुलत्था ते तिविहा पन्नत्ता, तं जहा–कुलवधुया इ वा, कुलमाउया इ वा, कुलधुया इ वा। ते णं समणाणं निग्गंथाणं अभक्खेया। तत्थ णं जेते धण्णकुलत्था एवं जहा धण्णसरिसवा। से तेणट्ठेणं जाव अभक्खेया वि।
Sutra Meaning : તે કાળે, તે સમયે વાણિજ્યગ્રામ નામે નગર હતું. દ્યુતિપલાશ ચૈત્ય હતું, તે વાણિજ્યગ્રામ નગરમાં સોમિલ નામે બ્રાહ્મણ વસતો હતો. તે ધનાઢ્ય યાવત્‌ અપરિભૂત હતો. ઋગ્વેદ આદિનો જ્ઞાતા, વૈદિક શાસ્ત્રમાં કુશળ હતો. ૫૦૦ શિષ્યો અને પોતાના કુટુંબનું આધિપત્ય કરતો યાવત્‌ વિચરતો હતો. ત્યારે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર યાવત્‌ સમોસર્યા યાવત્‌ પર્ષદા પર્યુપાસે છે. ત્યારે તે સોમિલ બ્રાહ્મણને આ વૃત્તાંત જાણીને આવા પ્રકારે યાવત્‌ સંકલ્પ ઉત્પન્ન થયો. શ્રમણ જ્ઞાતપુત્ર પૂર્વાનુપૂર્વી ચાલતા, ગ્રામાનુગ્રામ વિચરતા, સુખે સુખે યાવત્‌ અહીં આવી, યાવત્‌ દૂતિપલાશક ચૈત્યમાં યથાપ્રતિરૂપ અવગ્રહ લઇ યાવત્‌ વિચરે છે. તો હું ત્યાં ભગવંતની પાસે જઈ. આ આવા પ્રકારના અર્થો યાવત્‌ વ્યાકરણ પૂછીશ. તેઓ જો આવા આવા પ્રકારના અર્થો યાવત્‌ વ્યાકરણના ઉત્તરો આપશે, તો વાંદીશ – નમીશ યાવત્‌ પર્યુપાશીસ. જો તેઓ મારા આ અને આવા અર્થવાળા યાવત્‌ વ્યાકરણનો ઉત્તર નહીં આપે તો હું આવા અર્થો યાવત્‌ વ્યાકરણ વડે તેઓને નિરુત્તર કરી દઈશ. આ પ્રમાણે વિચાર્યુ, વિચારીને સ્નાન કર્યુ યાવત્‌ શરીરને અલંકૃત કરી, પોતાના ઘેરથી નીકળ્યો, નીકળીને પગે ચાલતો ૧૦૦ શિષ્યો સાથે સંપરીવરીને વાણિજ્યગ્રામ નગરની વચ્ચોવચ્ચથી નીકળે છે, નીકળીને દૂતિપલાશક ચૈત્યમાં ભગવંત મહાવીર પાસે આવીને, સમીપે રહીને ભગવંતને આ પ્રમાણે પૂછ્યું – આપને યાત્રા છે ?, યાપનીય છે ?, અવ્યાબાધ છે ?, પ્રાસુક વિહાર છે ? હે સોમિલ! મારે યાત્રા પણ છે, મારે યાપનીય પણ છે, મારે અવ્યાબાધ પણ છે, મારે પ્રાસુકવિહાર પણ છે. ભગવન્‌ ! આપની યાત્રા કેવી છે ? હે સોમિલ! મારા તપ, નિયમ, સંયમ, સ્વાધ્યાય, ધ્યાન, આવશ્યકાદિ યોગમાં યતના તે યાત્રા છે. ભગવન્‌ ! આપને યાપનીય શું છે ? સોમિલ ! યાપનીય બે ભેદે છે – ઇન્દ્રિયયાપનીય, નોઇન્દ્રિયયાપનીય. તે ઇન્દ્રિય યાપનીય શું છે ? જે મારી શ્રોત્ર – ચક્ષુ – ઘ્રાણ – જીભ – સ્પર્શ ઇન્દ્રિયો નિરૂપઘાત અને મારે વશ વર્તે છે, તે ઇન્દ્રિય યાપનીય છે. તે નોઇન્દ્રિયયાપનીય શું છે ? જે મારા ક્રોધ – માન – માયા – લોભ નષ્ટ થયા છે, ઉદય પ્રાપ્ત નથી તે નોઇન્દ્રિય યાપનીય છે. આ પ્રમાણે મારા આ યાપનીય છે. ભગવન્‌ ! તમારે અવ્યાબાધ શું છે ? સોમિલ! જે મારા વાતજ, પિતજ, કફજ, સંનિપાતિકજ વિવિધ રોગાંતક અને શરીરગતદોષ ઉપશાંત છે, ઉદયમાં વર્તતા નથી, તે મારા અવ્યાબાધ છે. ભગવન્‌ ! તમારે પ્રાસુક વિહાર શું છે ? સોમિલ! જે આરામ, ઉદ્યાન, દેવકુલ, સભા, પ્રપામાં સ્ત્રી – પશુ – નપુંસક વર્જિત વસતીમાં પ્રાસુક એષણીય પીઠફલક શય્યા સંસ્તારક સ્વીકારીને વિચરું છું. તે પ્રાસુક વિહાર છે. ભગવન્‌ ! આપને સરિસવ ભક્ષ્ય છે કે અભક્ષ્ય ? સોમિલ! સરિસવ મારે ભક્ષ્ય પણ છે, અભક્ષ્ય પણ છે. એમ કેમ કહો છો ? હે સોમિલ! તમારા બ્રાહ્મણનયોમાં સરિસવ બે ભેદે છે. તે આ રીતે – મિત્ર સરિસવ અને ધાન્ય સરિસવ. તેમાં જે મિત્ર સરિસવ છે, તે ત્રણ ભેદે છે – સહજાત, સહવર્ધિત, સહપાંશુ ક્રીડિત. આ ત્રણે શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોને અભક્ષ્ય છે. તેમાં જે ધાન્ય સરિસવ છે, તે બે ભેદે છે – તે આ – શસ્ત્ર પરિણત અને અશસ્ત્ર પરિણત. તેમાં જે અશસ્ત્ર પરિણત છે તે શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોને અભક્ષ્ય છે. તેમાં જે શસ્ત્ર પરિણત છે, તે બે ભેદે છે – એષણીય અને અનેષણીય. તેમાં જે અનેષણીય છે, તે શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોને અભક્ષ્ય છે, તેમાં જે એષણીય છે, તે બે ભેદે છે – યાચિત અને અયાચિત. તેમાં જે અયાચિત છે, તે શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોને અભક્ષ્ય છે. તેમાં જે યચિત છે તે બે ભેદે છે – લબ્ધ અને અલબ્ધ. તેમાં જે અલબ્ધ છે, તે શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોને અભક્ષ્ય છે, તેમાં જે લબ્ધ છે, તે શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોને ભક્ષ્ય છે. તેથી હે સોમિલ! એમ કહ્યું કે ભક્ષ્ય પણ છે, અભક્ષ્ય પણ છે ભગવન્‌ ! તમારે ‘માસ’ ભક્ષ્ય છે કે અભક્ષ્ય ? હે સોમિલ! મારે ‘માસ’ ભક્ષ્ય પણ છે અને અભક્ષ્ય પણ છે. એમ કેમ કહો છો? હે સોમિલ! બ્રાહ્મણ નયોમાં ‘માસ’ બે ભેદે છે. તે આ રીતે – દ્રવ્ય માસ અને કાલમાસ. તેમાં જે કાલમાસ છે, તે શ્રાવણથી અષાઢ સુધી બાર ભેદે છે. તે આ રીતે – શ્રાવણ, ભાદ્રપદ, આસોજ, કાર્તિક, મૃગશિર, પોષ, માઘ, ફાલ્ગુન, ચૈત્ર, વૈશાખ, જ્યેષ્ઠ મૂલ, આષાઢ. તે માસ. શ્રમણ નિર્ગ્રન્થને અભક્ષ્ય છે. તેમાં જે દ્રવ્ય માસ છે, તે બે ભેદે છે – અર્થમાસ, ધાન્યમાસ. તેમાં જે અર્થમાસ છે, તે બે ભેદે છે – સુવર્ણમાસ અને રૂપ્યમાસ. તે બંને શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોને અભક્ષ્ય છે. તેમાં જે ધાન્યમાસ છે, તે બે ભેદે છે – શસ્ત્ર પરિણત અને અશસ્ત્ર પરિણત. એ પ્રમાણે જેમ ધાન્યસરિસવમાં કહ્યું તેમ અહીં કહેવું યાવત્‌ તેથી કહ્યું કે યાવત્‌ અભક્ષ્ય છે. ભગવન્‌ ! આપને કુલત્થા ભક્ષ્ય છે કે અભક્ષ્ય. હે સોમિલ! કુલત્થા ભક્ષ્ય પણ છે, અભક્ષ્ય પણ છે. એમ કેમ કહ્યું યાવત્‌ અભક્ષ્ય છે ? હે સોમિલ! તમારા બ્રાહ્મણનયમાં કુલત્થા બે પ્રકારે છે. તે આ પ્રમાણે – સ્ત્રી કુલત્થા અને ધાન્ય કુલત્થા. તેમાં જે સ્ત્રીકુલત્થા છે, તે ત્રણ ભેદે છે. તે આ પ્રમાણે – કુલ કન્યા, કુલ વધૂ, કુલ માતા. આ ત્રણે શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોને અભક્ષ્ય છે. તેમાં જે ધાન્ય કુલત્થા છે૦ જેમ ધાન્ય સરિસવમાં કહ્યું તેમ જાણવું. તેથી એમ કહ્યું કે યાવત્‌ અભક્ષ્ય પણ છે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tenam kalenam tenam samaenam vaniyagame namam nagare hottha–vannao. Dutipalasae cheie–vannao. Tattha nam vaniyagame nagare somile namam mahane parivasati addhe java bahujanassa aparibhue, rivveda java suparinitthie, pamchanham khamdiyasayanam, sayassa ya, kudumbassa ahevachcham porevachcham samittam bhattittam ana-isara-senavachcham karemane palemane viharai. Tae nam samane bhagavam mahavire java samosadhe java parisa pajjuvasati. Tae nam tassa somilassa mahanassa imise kahae laddhatthassa samanassa ayameyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha–evam khalu samane nayaputte puvvanupuvvim charamane gamanugamam duijjamane suhamsuhenam viharamane ihamagae ihasampatte ihasamosadhe iheva vaniyagame nagare dutipalasae cheie ahapadiruvam oggaham oginhitta samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Tam gachchhami nam samanassa nayaputtassa amtiyam paubbhavami, imaim cha nam eyaruvaim atthaim heuim pasinaim karanaim vagaranaim puchchhissami, tam jai me se imaim eyaruvaim atthaim java vagaranaim vagarehiti tato nam vamdihami namamsihami java pajjuvasihami, aha me se imaim atthaim java vagaranaim no vagarehiti to nam eehim cheva atthehi ya java vagaranehim ya nippattha-pasinavagaranam karessami ti kattu evam sampehei, sampehetta nhae java appamahagghabharanalamkiyasarire sao gihao padinikkhamati, padinikkhamitta payaviharacharenam egenam khamdiyasaenam saddhim samparivude vaniyagamam nagaram majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jeneva dutipalasae cheie, jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagachchhai, uvagachchhitta samanassa bhagavao mahavirassa adurasamamte thichcha samanam bhagavam mahaviram evam vayasi– Jatta te bhamte? Javanijjam te bhamte? Avvabaham te bhamte? Phasuyaviharam te bhamte? Somila! Jatta vi me, javanijjam pi me, avvabaham pi me, phasuyaviharam pi me. Kim te bhamte! Jatta? Somila! Jam me tava-niyama-samjaya-sajjhaya-jjhanavassagamadiesu jogesu jayana, settam jatta. Kim te bhamte! Javanijjam? Somila! Javanijje duvihe pannatte, tam jaha–imdiyajavanijje ya, noimdiyajavanijje ya. Se kim tam imdiyajavanijje? Imdiyajavanijje–jam me soimdiya-chakkhimdiya-ghanimdiya-jibbhimdiya-phasimdiyaim niruvahayaim vase vattamti, settam imdiyajavanijje. Se kim tam noimdiyajavanijje? Noimdiyajavanijje–jam me koha-mana-maya-lobha vochchhinna no udiremti, settam noimdiyajavanijje, settam javanijje. Kim te bhamte! Avvabaham? Somila! Jam me vatiya-pittiya-sambhiya-sannivaiya viviha rogayamka sariragaya dosa uvasamta no udiremti, settam avvabaham. Kim te bhamte! Phasuyaviharam? Somila! Jannam aramesu ujjanesu devakulesu sabhasu pavasu itthi-pasu-pamdagavivajjiyasu vasahisu phasuesanijjam pidha-phalaga-sejja-samtharagam uvasampajjittanam viharami, settam phasuyaviharam Sarisava te bhamte! Kim bhakkheya? Abhakkheya? Somila! Sarisava me bhakkheya vi abhakkheya vi. Se kenatthenam bhamte! Evam vuchchai–sarisava me bhakkheya vi abhakkheya vi? Se nunam bhe somila! Bambhannaesu naesu duviha sarisava pannatta, tam jaha mittasarisava ya, dhannasarisava ya. Tattha nam jete mittasarisava te tiviha pannatta, tam jaha–sahajayaya, sahavaddhiyaya, sahapamsukiliyaya, te nam samananam niggamthanam abhakkheya. Tattha nam jete dhannasarisava te duviha pannatta, tam jaha–satthaparinaya ya, asatthaparinaya ya. Tattha nam jete asatthaparinaya te nam samananam niggamthanam abhakkheya. Tattha nam jete satthaparinaya te duviha pannatta, tam jaha–esanijja ya, anesanijja ya. Tattha nam jete anesanijja te samananam niggamthanam abhakkheya. Tattha nam jete esanijja te duviha pannatta, tam jaha–jaiya ya, ajaiya ya. Tattha nam jete ajaiya te nam samananam niggamthanam abhakkheya. Tattha nam jete jaiya te duviha pannatta, tam jaha–laddha ya, aladdha ya. Tattha nam jete aladdha te nam samananam niggamthanam abhakkheya. Tattha nam jete laddha te nam samananam niggamthanam bhakkheya. Se tenatthenam somila! Evam vuchchai–sarisava me bhakkheya vi abhakkheya vi. Masa te bhamte! Kim bhakkheya? Abhakkheya? Somila! Masa me bhakkheya vi, abhakkheya vi. Se kenatthenam bhamte! Evam vuchchai–masa me bhakkheya vi abhakkheya vi? Se nunam bhe somila! Bambhannaesu naesu duviha masa pannatta, tam jaha–davvamasa ya, kalamasa ya. Tattha nam jete kalamasa te nam savanadiya asadhapajjavasana duvalasa pannatta, tam jaha–savane, bhaddavae, asoe, kattie, maggasire, pose, mahe, phaggune, chette, vaisahe, jetthamule, asadhe. Te nam samananam niggamthanam abhakkheya. Tattha nam jete davvamasa te duviha pannatta, tam jaha–atthamasa ya, dhannamasa ya. Tattha nam jete atthamasa te duviha pannatta, tam jaha–suvannamasa ya, ruppamasa ya. Te nam samananam niggamthanam abhakkheya. Tattha nam jete dhannamasa te duviha pannatta, tam jaha–satthaparinaya ya, asatthaparinaya ya. Evam jaha dhannasarisava java se tenatthenam java abhakkheya vi. Kulattha te bhamte! Kim bhakkheya? Abhakkheya? Somila! Kulattha me bhakkheya vi abhakkheya vi. Se kenatthenam java abhakkheya vi? Se nunam bhe somila! Bambhannaesu naesu duviha kulattha pannatta, tam jaha–itthikulattha ya, dhannakulattha ya. Tattha nam jete itthikulattha te tiviha pannatta, tam jaha–kulavadhuya i va, kulamauya i va, kuladhuya i va. Te nam samananam niggamthanam abhakkheya. Tattha nam jete dhannakulattha evam jaha dhannasarisava. Se tenatthenam java abhakkheya vi.
Sutra Meaning Transliteration : Te kale, te samaye vanijyagrama name nagara hatum. Dyutipalasha chaitya hatum, te vanijyagrama nagaramam somila name brahmana vasato hato. Te dhanadhya yavat aparibhuta hato. Rigveda adino jnyata, vaidika shastramam kushala hato. 500 shishyo ane potana kutumbanum adhipatya karato yavat vicharato hato. Tyare shramana bhagavamta mahavira yavat samosarya yavat parshada paryupase chhe. Tyare te somila brahmanane a vrittamta janine ava prakare yavat samkalpa utpanna thayo. Shramana jnyataputra purvanupurvi chalata, gramanugrama vicharata, sukhe sukhe yavat ahim avi, yavat dutipalashaka chaityamam yathapratirupa avagraha lai yavat vichare chhe. To hum tyam bhagavamtani pase jai. A ava prakarana artho yavat vyakarana puchhisha. Teo jo ava ava prakarana artho yavat vyakaranana uttaro apashe, to vamdisha – namisha yavat paryupashisa. Jo teo mara a ane ava arthavala yavat vyakaranano uttara nahim ape to hum ava artho yavat vyakarana vade teone niruttara kari daisha. A pramane vicharyu, vicharine snana karyu yavat sharirane alamkrita kari, potana gherathi nikalyo, nikaline page chalato 100 shishyo sathe samparivarine vanijyagrama nagarani vachchovachchathi nikale chhe, nikaline dutipalashaka chaityamam bhagavamta mahavira pase avine, samipe rahine bhagavamtane a pramane puchhyum – Apane yatra chhe\?, yapaniya chhe\?, avyabadha chhe\?, prasuka vihara chhe\? He somila! Mare yatra pana chhe, mare yapaniya pana chhe, mare avyabadha pana chhe, mare prasukavihara pana chhe. Bhagavan ! Apani yatra kevi chhe\? He somila! Mara tapa, niyama, samyama, svadhyaya, dhyana, avashyakadi yogamam yatana te yatra chhe. Bhagavan ! Apane yapaniya shum chhe\? Somila ! Yapaniya be bhede chhe – indriyayapaniya, noindriyayapaniya. Te indriya yapaniya shum chhe\? Je mari shrotra – chakshu – ghrana – jibha – sparsha indriyo nirupaghata ane mare vasha varte chhe, te indriya yapaniya chhe. Te noindriyayapaniya shum chhe\? Je mara krodha – mana – maya – lobha nashta thaya chhe, udaya prapta nathi te noindriya yapaniya chhe. A pramane mara a yapaniya chhe. Bhagavan ! Tamare avyabadha shum chhe\? Somila! Je mara vataja, pitaja, kaphaja, samnipatikaja vividha rogamtaka ane shariragatadosha upashamta chhe, udayamam vartata nathi, te mara avyabadha chhe. Bhagavan ! Tamare prasuka vihara shum chhe\? Somila! Je arama, udyana, devakula, sabha, prapamam stri – pashu – napumsaka varjita vasatimam prasuka eshaniya pithaphalaka shayya samstaraka svikarine vicharum chhum. Te prasuka vihara chhe. Bhagavan ! Apane sarisava bhakshya chhe ke abhakshya\? Somila! Sarisava mare bhakshya pana chhe, abhakshya pana chhe. Ema kema kaho chho\? He somila! Tamara brahmananayomam sarisava be bhede chhe. Te a rite – mitra sarisava ane dhanya sarisava. Temam je mitra sarisava chhe, te trana bhede chhe – sahajata, sahavardhita, sahapamshu kridita. A trane shramana nirgranthone abhakshya chhe. Temam je dhanya sarisava chhe, te be bhede chhe – te a – shastra parinata ane ashastra parinata. Temam je ashastra parinata chhe te shramana nirgranthone abhakshya chhe. Temam je shastra parinata chhe, te be bhede chhe – eshaniya ane aneshaniya. Temam je aneshaniya chhe, te shramana nirgranthone abhakshya chhe, Temam je eshaniya chhe, te be bhede chhe – yachita ane ayachita. Temam je ayachita chhe, te shramana nirgranthone abhakshya chhe. Temam je yachita chhe te be bhede chhe – labdha ane alabdha. Temam je alabdha chhe, te shramana nirgranthone abhakshya chhe, temam je labdha chhe, te shramana nirgranthone bhakshya chhe. Tethi he somila! Ema kahyum ke bhakshya pana chhe, abhakshya pana chhe Bhagavan ! Tamare ‘masa’ bhakshya chhe ke abhakshya\? He somila! Mare ‘masa’ bhakshya pana chhe ane abhakshya pana chhe. Ema kema kaho chho? He somila! Brahmana nayomam ‘masa’ be bhede chhe. Te a rite – dravya masa ane kalamasa. Temam je kalamasa chhe, te shravanathi ashadha sudhi bara bhede chhe. Te a rite – shravana, bhadrapada, asoja, kartika, mrigashira, posha, magha, phalguna, chaitra, vaishakha, jyeshtha mula, ashadha. Te masa. Shramana nirgranthane abhakshya chhe. Temam je dravya masa chhe, te be bhede chhe – arthamasa, dhanyamasa. Temam je arthamasa chhe, te be bhede chhe – suvarnamasa ane rupyamasa. Te bamne shramana nirgranthone abhakshya chhe. Temam je dhanyamasa chhe, te be bhede chhe – shastra parinata ane ashastra parinata. E pramane jema dhanyasarisavamam kahyum tema ahim kahevum yavat tethi kahyum ke yavat abhakshya chhe. Bhagavan ! Apane kulattha bhakshya chhe ke abhakshya. He somila! Kulattha bhakshya pana chhe, abhakshya pana chhe. Ema kema kahyum yavat abhakshya chhe\? He somila! Tamara brahmananayamam kulattha be prakare chhe. Te a pramane – stri kulattha ane dhanya kulattha. Temam je strikulattha chhe, te trana bhede chhe. Te a pramane – kula kanya, kula vadhu, kula mata. A trane shramana nirgranthone abhakshya chhe. Temam je dhanya kulattha chhe0 jema dhanya sarisavamam kahyum tema janavum. Tethi ema kahyum ke yavat abhakshya pana chhe.