Sutra Navigation: Sutrakrutang ( સૂત્રકૃતાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1101667
Scripture Name( English ): Sutrakrutang Translated Scripture Name : સૂત્રકૃતાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

श्रुतस्कंध-२

अध्ययन-२ क्रियास्थान

 Translated Chapter :

શ્રુતસ્કંધ-૨

અધ્યયન-૨ ક્રિયાસ્થાન
Section : Translated Section :
Sutra Number : 667 Category : Ang-02
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] अहावरे पढमस्स ठाणस्स अधम्मपक्खस्स विभंगे एवमाहिज्जइ–इह खलु पाईणं वा पडीणं वा उदीणं वा दाहिणं वा संतेगइया मणुस्सा भवंति– महिच्छा महारंभा महापरिग्गहा अधम्मिया ‘अधम्माणुया अधम्मिट्ठा’ अधम्मक्खाई अधम्मपायजीविणो अधम्मपलोइणो अधम्मपलज्जणा अधम्मसील-समुदाचारा अधम्मेन चेव वित्तिं कप्पेमाणा विहरंति, ‘हण’ ‘छिंद’ ‘भिंद’ विगत्तगा लोहियपाणी चंडा रुद्दा खुद्दा साहस्सिया उक्कंचण-वंचण-माया-णियडि-कूड-कवड-साइ-संपओगबहुला दुस्सीला दुव्वया दुप्पडियाणंदा असाहू सव्वाओ पानाइवायाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ मुसावायाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ अदिण्णादाणाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ मेहुणाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ परिग्गहाओ अप्पडिविरया जावज्जी-वाए, सव्वाओ कोहाओ माणाओ मायाओ लोभाओ पेज्जाओ दोसाओ कलहाओ अब्भक्खाणाओ पेसुण्णाओ परपरिवायाओ अरइरईओ मायामोसाओ मिच्छादंसणसल्लाओ अप्पडिविरया जाव-ज्जीवाए, सव्वाओ ण्हाणुम्मद्दण-वण्णग-विलेवण-सद्द-फरिस-‘रस-रूव’-गंध-मल्लालंकाराओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ सगड-रह-जाण-जुग्ग-गिल्लि-थिल्लि-सिय-संदमाणिया-सयणासण-जाण-वाहण-भोग-भोयण-पवित्थरविहीओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ कय-विक्कय-मासद्धमास-रूवग-संववहाराओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ ‘हिरण्ण-सुवण्ण-धण-धण्ण-मणि-मोत्तिय-संख-सिल-प्पवालाओ’ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ कूडतुल-कूडमाणाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ आरंभसमारंभाओ अप्पडिविरया जाव-ज्जीवाए, सव्वाओ करण-कारवणाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ पयण-पयावणाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ कुट्टण-पिट्टण-तज्जण-ताडण-वह-बंध-परिकिलेसाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए। जे यावण्णे तहप्पगारा सावज्जा अबोहिया कम्मंता परपाणपरियावणकरा कज्जंति [ततो वि अप्पडिविरया जावज्जीवाए।] से जहानामए केइ पुरिसे कलम-मसूर-तिल-मुग्ग-मास-णिप्फाव-कुलत्थ-आलिसंदग-पलिमंथग-मादिएहिं अयते कूरे मिच्छा-दंडं पउंजति, एवमेव तहप्पगारे पुरिसजाए तित्तिर-वट्टग- लावग-कवोय-कविंजल-मिय-महिस-वराह-गाह-गोह-कुम्म-सिरीसिवमा-दिएहिं अयते कूरे मिच्छादंडं पउंजति। जा वि य से बाहिरिया परिसा भवइ, तं जहा–दासे इ वा पेसे इ वा भयए इ वा भाइल्ले इ वा कम्मकरए इ वा भोगपुरिसे इ वा, तेसिं पि य णं अन्नयरंसि अहालहुगंसि अवराहंसि सयमेव ‘गरुयं दंडं’ णिव्वत्तेइ, तं जहा–इमं दंडेह, इमं मुंडेह, इमं तज्जेह इमं तालेह, इमं अंदुयबंधणं करेह, इमं णियलबंधणं करेह, इमं हडिबंधणं करेह, इमं चारगबंधणं करेह, इमं णियल-जुयल-संकोडिय-मोडियं करेह, इमं हत्थच्छिण्णयं करेह, इमं पायच्छिण्णयं करेह, इमं कण्णच्छिण्णयं करेह, इमं णक्कच्छिण्णयं ‘करेह, इमं’ ओट्ठच्छिण्णयं करेह, इमं सीसच्छिण्णयं करेह, इमं मुहच्छिण्णयं करेह, ‘इमं वेयवहितं करेह, इमं अंगवहितं करेह’, इमं फोडियपयं करेह, इमं णयणुप्पाडियं करेह, इमं दसणुप्पाडियं करेह, इमं वसणुप्पाडियं करेह, इमं जिब्भुप्पाडियं करेह, इमं ओलं-बियं करेह, इमं धसियं करेह, इमं धोलियं करेह, इमं सूलाइयं करेह, इमं सूलाभिण्णयं करेह, इमं खारपत्तियं करेह, इमं वज्झप-त्तियं करेह, इमं सीहपुच्छियगं करेह, इमं वसहपुच्छियगं करेह, इमं कडग्गिदड्ढयं करेह, इमं कागणिमंसखावियगं करेह, इमं भत्त-पाणणिरुद्धगं करेह, इमं जावज्जीव वहबंधणं करेह, इमं अन्नतरेणं असुभेणं कु-मारेणं मारेह। जा वि य से अब्भंतरिया परिसा भवइ, तं जहा–माया इ वा पिया इ वा भाया इ वा भगिणी इ वा भज्जा इ वा पुत्ता इ वा धूया इ वा सुण्हा इ वा, तेसिं पि य णं अन्नयरंसि अहालहुगंसि अवराहंसि सयमेव गरुयं दंडं णिव्वत्तेति, तं जहा–सीओदगविय-डंसि उब्बोलेत्ता भवइ, उसिणोदगवियडेन वा कायं ओसिंचित्ता भवइ, अगनिकायेणं कायं उद्दहित्ता भवइ, जोत्तेन वा वेत्तेन वा णेत्तेन वा तया वा कसेन वा छियाए वा लयाए वा अन्नयरेन वा दवरएन पासाइं उद्दालित्ता भवति, दंडेन वा अट्ठीन वा मुट्ठीन वा लेलुणा वा कवालेन वा कायं आउट्टित्ता भवति, तहप्पगारे पुरिसजाते संवसमाणे भवंति, पवसमाणे सुमणा भवंति, तहप्पगारे पुरिसजाते दंडपासी, दंडगरुए, दंडपुरक्खडे, अहिते इमंसि लोगंसि, अहिते परंसि लोगंसि। ते दुक्खंति सोयंति जूरंति तिप्पंति पिट्टंति परितप्पंति। ते दुक्खण-सोयण-जूरण-तिप्पण-पिट्टण-परितप्पण-वह-बंधण-परिकि-लेसाओ अप्पडिविरया भवंति। एवामेव ते इत्थिकामेहिं मुच्छिया गिद्धा गढिया अज्झोववण्णा जाव वासाइं चउपंचमाइं छद्दसमाइं वा अप्पयरो वा भुज्जयरो वा कालं भुंजित्तु भोगभोगाइं पसवित्तु वेरायतणाइं, संचिणित्ता बहूइं कूराइं कम्माइं उस्सण्णाइ संभारकडेन कम्मुणा– से जहानामए अयगोले इ वा सेलगोले इ वा उदगंसि पक्खित्ते समाणे उदगतलमइवइत्ता अहे धरणितलपइट्ठाणे भवति, एवामेव तहप्पगारे पुरिसजाते वज्जबहुले ‘धूयबहुले पंकबहुले’ वेरबहुले अप्पत्तियबहुले दंभबहुले णियडिबहुले साइबहुले अयस-बहुले उस्सण्णतसपाणघाती कालमासे कालं किच्चा धरणितलमइवइत्ता अहे नरगतलपइट्ठाणे भवति।
Sutra Meaning : હવે પ્રથમ સ્થાન અધર્મપક્ષનો વિચાર કરીએ છીએ – આ લોકમાં પૂર્વાદિ ચારે દિશામાં કેટલાયે મનુષ્યો રહે છે. જેઓ ગૃહસ્થ છે, મહાઇચ્છા, મહાઆરંભ, મહા – પરિગ્રહયુક્ત છે, અધાર્મિક, અધર્માનુજ્ઞા, અધર્મિષ્ઠ, અધર્મ કહેનારા, અધર્મપ્રાયઃ જીવિકાવાળા, અધર્મપ્રલોકી, અધર્મ પાછળ જનારા, અધર્મશીલ – સમુદાય – ચારી, અધર્મથી જ આજીવિકા પ્રાપ્ત કરી વિચરે છે. હણો, છેદો, ભેદો, ચામડું ઉખેડી દો (એમ કહેનારા), રક્તથી ખરડાયેલા હાથવાળા, ચંડ, રુદ્ર, ક્ષુદ્ર, સાહસિક, પ્રાણીને ઉછાળીને શૂળ પર ઝીલનારા, માયા – કપટી, દુઃશીલા, દુર્વ્રતા, દુષ્પ્રત્યાનંદી, ખોટા તોલમાપ રાખનારા એવા તેઓ અસાધુ છે. સર્વથા પ્રાણાતિપાત યાવત્‌ સર્વથા પરિગ્રહથી અવિરત, સર્વ ક્રોધ યાવત્‌ મિથ્યાદર્શન – શલ્યથી અવિરત છે. તેઓ સર્વથા સ્નાન, મર્દન, વર્ણક, ગંધ, વિલેપન કરનારા, શબ્દ – રૂપ – રસ – ગંધ – સ્પર્શ ભોગવનારા, માળા – અલંકાર ધારણ કરનારા યાવત્‌ જાવજ્જીવ સર્વથા ગાડી – રથ – યાન – યુગ્ય – ગિલ્લિ – થિલ્લિ – આદિ વાહનોમાં સવારી કરનારા, શય્યા – આસન – યાન – વાહન – ભોગ – ભોજન આદિની વિધિથી અવિરત હોય છે. જાવજ્જીવ સર્વથા ક્રય – વિક્રય – માશા – અર્ધમાશ – તોલાદિ વ્યવહારોથી નિવૃત્ત થતા નથી. સર્વ હિરણ્ય – સુવર્ણ – ધન – ધાન્ય – મણિ – મોતી – શંખ – શિલા – પ્રવાલથી જાવજ્જીવ નિવૃત્ત થતા નથી. સર્વ ખોટા તોલમાપથી જાવજ્જીવ નિવૃત્ત થતા નથી જાવજ્જીવને માટે – સર્વે આરંભ – સમારંભથી અવિરત, સર્વે (સાવદ્ય) કરણ – કરાવણથી અવિરત, સર્વે પચન – પાચનથી અવિરત, સર્વે કુટ્ટણ – પિટ્ટણ – તર્જન – તાડન – વધ – બંધ – પરિક્લેશથી અવિરત, આ તથા આવા પ્રકારના સાવદ્ય કર્મો કરનારા, અબોધિક, કર્માંત, બીજા પ્રાણીને સંતાપ દેનારા જે કર્મો અનાર્યો કરે છે અને જાવજ્જીવ તેનાથી નિવૃત્ત થતા નથી. જેમ કોઈ અત્યંત ક્રૂર પુરુષ ચોખા, મસૂર, તલ, મગ, અડદ, વાલ, કળથી, ચણા, આલિસંદક, પરિમંથક આદિને વ્યર્થ જ દંડ આપે છે. તેમ તેવા પ્રકારના ક્રૂર પુરુષો તીતર, બતક, લાવક, કબૂતર, કપિંજલ, મૃગ, ભેંસ, સુવર, ગ્રાહ, ગોધો, કાચબો, સરીસર્પ આદિને વ્યર્થ જ દંડે છે. તેની જે બાહ્ય પર્ષદા છે. જેમ કે – દાસ, દૂત – નોકર, રોજમદાર ભાગીયા, કર્મકર, ભોગપુરુષ આદિમાંથી કોઈ કંઈપણ અપરાધ કરે તો સ્વયં ભારે દંડ આપે છે. જેમ કે – આને દંડો – મુંડો – તર્જના કરો – તાડન કરો – હાથ બાંધી દો – બેડી પહેરાવો – હેડમાં નાંખો – કારાગારમાં નાંખો – અંગો મરડી નાંખો. તેના હાથ – પગ – કાન – નાક – હોઠ – મસ્તક – મુખને છેદી નાંખો, તેનો ખંભો ચીરો, ચામડી ઉતરડો, કલેજુ ફાડી દો, આંખો ખેંચી લો. તેના દાંત – અંડકોશ – જીભ ખેંચી કાઢો, ઊલટો લટકાવી દો, ઘસીટો, ડૂબાડી દો, શૂળીમાં પરોવો, ભાલા ભોંકો, અંગો છેદીને ક્ષાર ભરી દો, મારી નાંખો, સિંહ કે બળદના પૂછડા સાથે બાંધી દો, દાવાગ્નિમાં ફેંકો, તેનું માંસ કાઢી કાગડાને ખવડાવી દો, ભોજન – પાણી બંધ કરી દો, જાવજ્જીવ વધ – બંધન કરો. આમાંના કોઈપણ અશુભ – કુમારથી મારો. તેની જે અભ્યંતર પર્ષદા હોય છે. જેમ કે – માતા, પિતા, ભાઈ, બહેન, પત્ની, પુત્ર, પુત્રી, પુત્રવધૂ, તેમાંનો કોઈ નાનો પણ અપરાધ કરે તો સ્વયં જ ભારે દંડ કરે છે. જેમ કે – ઠંડીમાં ઠંડા પાણીમાં ઝબોળે છે, યાવત્‌ મિત્રદોષપ્રત્યયિક ક્રિયામાં જે કહ્યું છે તે બધું કહેવું – યાવત્‌ – તે પરલોકનું અહિત કરે છે. તે અંતે દુઃખ – શોક – પશ્ચાત્તાપ – પીડા – સંતાપ આદિ પામે છે. તે દુઃખ, શોક આદિ તથા વધ, બંધ, ક્લેશથી નિવૃત્ત થતો નથી. એ રીતે તે અધાર્મિક પુરુષ સ્ત્રીસંબંધી કામભોગોમાં મૂર્ચ્છિત – ગૃદ્ધ – ગ્રથિત – અતિ આસક્ત થઈને – યાવત્‌ – ચાર, પાંચ, છ દશકામાં અલ્પ કે અધિક કાળ (શબ્દાદિ) ભોગ ભોગવીને, પ્રાણીઓ સાથે વૈર પરંપરા વધારીને, ઘણા પાપકર્મો નો સંચય કરીને પાપકર્મના ભારથી એવો દબાઈ જાય છે, જેમ કોઈ લોઢા કે પથ્થરનો ગોળો પાણીમાં પડે ત્યારે પાણીના તળનું અતિક્રમણ કરીને નીચે ભૂમિતલ પર બેસી જાય છે. આ પ્રમાણે તેવા પ્રકારના ક્રૂર પુરુષ કર્મની બહુલતા અને પ્રચૂરતાથી પાપ – વૈર – અપ્રીતિ – દંભ – માયાની બહુલતાથી ભેળસેળ કરનારો, અતિ અપયશવાળો તથા ત્રસ પ્રાણીઓનો ઘાતક બની મૃત્યુ કાળે મરણ પામીને પૃથ્વીતલને અતિક્રમીને નીચે નરકતલમાં જઈને સ્થિત થાય છે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] ahavare padhamassa thanassa adhammapakkhassa vibhamge evamahijjai–iha khalu painam va padinam va udinam va dahinam va samtegaiya manussa bhavamti– mahichchha maharambha mahapariggaha adhammiya ‘adhammanuya adhammittha’ adhammakkhai adhammapayajivino adhammapaloino adhammapalajjana adhammasila-samudachara adhammena cheva vittim kappemana viharamti, ‘hana’ ‘chhimda’ ‘bhimda’ vigattaga lohiyapani chamda rudda khudda sahassiya ukkamchana-vamchana-maya-niyadi-kuda-kavada-sai-sampaogabahula dussila duvvaya duppadiyanamda asahu savvao panaivayao appadiviraya javajjivae, savvao musavayao appadiviraya javajjivae, savvao adinnadanao appadiviraya javajjivae, savvao mehunao appadiviraya javajjivae, savvao pariggahao appadiviraya javajji-vae, savvao kohao manao mayao lobhao pejjao dosao kalahao abbhakkhanao pesunnao paraparivayao arairaio mayamosao michchhadamsanasallao appadiviraya java-jjivae, savvao nhanummaddana-vannaga-vilevana-sadda-pharisa-‘rasa-ruva’-gamdha-mallalamkarao appadiviraya javajjivae, savvao sagada-raha-jana-jugga-gilli-thilli-siya-samdamaniya-sayanasana-jana-vahana-bhoga-bhoyana-pavittharavihio appadiviraya javajjivae, savvao kaya-vikkaya-masaddhamasa-ruvaga-samvavaharao appadiviraya javajjivae, savvao ‘hiranna-suvanna-dhana-dhanna-mani-mottiya-samkha-sila-ppavalao’ appadiviraya javajjivae, savvao kudatula-kudamanao appadiviraya javajjivae, savvao arambhasamarambhao appadiviraya java-jjivae, savvao karana-karavanao appadiviraya javajjivae, savvao payana-payavanao appadiviraya javajjivae, savvao kuttana-pittana-tajjana-tadana-vaha-bamdha-parikilesao appadiviraya javajjivae. Je yavanne tahappagara savajja abohiya kammamta parapanapariyavanakara kajjamti [tato vi appadiviraya javajjivae.] Se jahanamae kei purise kalama-masura-tila-mugga-masa-nipphava-kulattha-alisamdaga-palimamthaga-madiehim ayate kure michchha-damdam paumjati, evameva tahappagare purisajae tittira-vattaga- lavaga-kavoya-kavimjala-miya-mahisa-varaha-gaha-goha-kumma-sirisivama-diehim ayate kure michchhadamdam paumjati. Ja vi ya se bahiriya parisa bhavai, tam jaha–dase i va pese i va bhayae i va bhaille i va kammakarae i va bhogapurise i va, tesim pi ya nam annayaramsi ahalahugamsi avarahamsi sayameva ‘garuyam damdam’ nivvattei, tam jaha–imam damdeha, imam mumdeha, imam tajjeha imam taleha, imam amduyabamdhanam kareha, imam niyalabamdhanam kareha, imam hadibamdhanam kareha, imam charagabamdhanam kareha, imam niyala-juyala-samkodiya-modiyam kareha, imam hatthachchhinnayam kareha, imam payachchhinnayam kareha, imam kannachchhinnayam kareha, imam nakkachchhinnayam ‘kareha, imam’ otthachchhinnayam kareha, imam sisachchhinnayam kareha, imam muhachchhinnayam kareha, ‘imam veyavahitam kareha, imam amgavahitam kareha’, imam phodiyapayam kareha, imam nayanuppadiyam kareha, imam dasanuppadiyam kareha, imam vasanuppadiyam kareha, imam jibbhuppadiyam kareha, imam olam-biyam kareha, imam dhasiyam kareha, imam dholiyam kareha, imam sulaiyam kareha, imam sulabhinnayam kareha, imam kharapattiyam kareha, imam vajjhapa-ttiyam kareha, imam sihapuchchhiyagam kareha, imam vasahapuchchhiyagam kareha, imam kadaggidaddhayam kareha, imam kaganimamsakhaviyagam kareha, imam bhatta-pananiruddhagam kareha, imam javajjiva vahabamdhanam kareha, imam annatarenam asubhenam ku-marenam mareha. Ja vi ya se abbhamtariya parisa bhavai, tam jaha–maya i va piya i va bhaya i va bhagini i va bhajja i va putta i va dhuya i va sunha i va, tesim pi ya nam annayaramsi ahalahugamsi avarahamsi sayameva garuyam damdam nivvatteti, tam jaha–siodagaviya-damsi ubboletta bhavai, usinodagaviyadena va kayam osimchitta bhavai, aganikayenam kayam uddahitta bhavai, jottena va vettena va nettena va taya va kasena va chhiyae va layae va annayarena va davaraena pasaim uddalitta bhavati, damdena va atthina va mutthina va leluna va kavalena va kayam auttitta bhavati, Tahappagare purisajate samvasamane bhavamti, pavasamane sumana bhavamti, tahappagare purisajate damdapasi, damdagarue, damdapurakkhade, ahite imamsi logamsi, ahite paramsi logamsi. Te dukkhamti soyamti juramti tippamti pittamti paritappamti. Te dukkhana-soyana-jurana-tippana-pittana-paritappana-vaha-bamdhana-pariki-lesao appadiviraya bhavamti. Evameva te itthikamehim muchchhiya giddha gadhiya ajjhovavanna java vasaim chaupamchamaim chhaddasamaim va appayaro va bhujjayaro va kalam bhumjittu bhogabhogaim pasavittu verayatanaim, samchinitta bahuim kuraim kammaim ussannai sambharakadena kammuna– Se jahanamae ayagole i va selagole i va udagamsi pakkhitte samane udagatalamaivaitta ahe dharanitalapaitthane bhavati, evameva tahappagare purisajate vajjabahule ‘dhuyabahule pamkabahule’ verabahule appattiyabahule dambhabahule niyadibahule saibahule ayasa-bahule ussannatasapanaghati kalamase kalam kichcha dharanitalamaivaitta ahe naragatalapaitthane bhavati.
Sutra Meaning Transliteration : Have prathama sthana adharmapakshano vichara karie chhie – a lokamam purvadi chare dishamam ketalaye manushyo rahe chhe. Jeo grihastha chhe, mahaichchha, mahaarambha, maha – parigrahayukta chhe, adharmika, adharmanujnya, adharmishtha, adharma kahenara, adharmaprayah jivikavala, adharmapraloki, adharma pachhala janara, adharmashila – samudaya – chari, adharmathi ja ajivika prapta kari vichare chhe. Hano, chhedo, bhedo, chamadum ukhedi do (ema kahenara), raktathi kharadayela hathavala, chamda, rudra, kshudra, sahasika, pranine uchhaline shula para jhilanara, maya – kapati, duhshila, durvrata, dushpratyanamdi, khota tolamapa rakhanara eva teo asadhu chhe. Sarvatha pranatipata yavat sarvatha parigrahathi avirata, sarva krodha yavat mithyadarshana – shalyathi avirata chhe. Teo sarvatha snana, mardana, varnaka, gamdha, vilepana karanara, shabda – rupa – rasa – gamdha – sparsha bhogavanara, mala – alamkara dharana karanara yavat javajjiva sarvatha gadi – ratha – yana – yugya – gilli – thilli – adi vahanomam savari karanara, shayya – asana – yana – vahana – bhoga – bhojana adini vidhithi avirata hoya chhe. Javajjiva sarvatha kraya – vikraya – masha – ardhamasha – toladi vyavaharothi nivritta thata nathi. Sarva hiranya – suvarna – dhana – dhanya – mani – moti – shamkha – shila – pravalathi javajjiva nivritta thata nathi. Sarva khota tolamapathi javajjiva nivritta thata nathi Javajjivane mate – sarve arambha – samarambhathi avirata, sarve (savadya) karana – karavanathi avirata, sarve pachana – pachanathi avirata, sarve kuttana – pittana – tarjana – tadana – vadha – bamdha – parikleshathi avirata, a tatha ava prakarana savadya karmo karanara, abodhika, karmamta, bija pranine samtapa denara je karmo anaryo kare chhe ane javajjiva tenathi nivritta thata nathi. Jema koi atyamta krura purusha chokha, masura, tala, maga, adada, vala, kalathi, chana, alisamdaka, parimamthaka adine vyartha ja damda ape chhe. Tema teva prakarana krura purusho titara, bataka, lavaka, kabutara, kapimjala, mriga, bhemsa, suvara, graha, godho, kachabo, sarisarpa adine vyartha ja damde chhe. Teni je bahya parshada chhe. Jema ke – dasa, duta – nokara, rojamadara bhagiya, karmakara, bhogapurusha adimamthi koi kamipana aparadha kare to svayam bhare damda ape chhe. Jema ke – ane damdo – mumdo – tarjana karo – tadana karo – hatha bamdhi do – bedi paheravo – hedamam namkho – karagaramam namkho – amgo maradi namkho. Tena hatha – paga – kana – naka – hotha – mastaka – mukhane chhedi namkho, teno khambho chiro, chamadi utarado, kaleju phadi do, amkho khemchi lo. Tena damta – amdakosha – jibha khemchi kadho, ulato latakavi do, ghasito, dubadi do, shulimam parovo, bhala bhomko, amgo chhedine kshara bhari do, mari namkho, simha ke baladana puchhada sathe bamdhi do, davagnimam phemko, tenum mamsa kadhi kagadane khavadavi do, bhojana – pani bamdha kari do, javajjiva vadha – bamdhana karo. Amamna koipana ashubha – kumarathi maro. Teni je abhyamtara parshada hoya chhe. Jema ke – mata, pita, bhai, bahena, patni, putra, putri, putravadhu, temamno koi nano pana aparadha kare to svayam ja bhare damda kare chhe. Jema ke – thamdimam thamda panimam jhabole chhe, yavat mitradoshapratyayika kriyamam je kahyum chhe te badhum kahevum – yavat – te paralokanum ahita kare chhe. Te amte duhkha – shoka – pashchattapa – pida – samtapa adi pame chhe. Te duhkha, shoka adi tatha vadha, bamdha, kleshathi nivritta thato nathi. E rite te adharmika purusha strisambamdhi kamabhogomam murchchhita – griddha – grathita – ati asakta thaine – yavat – chara, pamcha, chha dashakamam alpa ke adhika kala (shabdadi) bhoga bhogavine, pranio sathe vaira parampara vadharine, ghana papakarmo no samchaya karine papakarmana bharathi evo dabai jaya chhe, jema koi lodha ke paththarano golo panimam pade tyare panina talanum atikramana karine niche bhumitala para besi jaya chhe. A pramane teva prakarana krura purusha karmani bahulata ane prachuratathi papa – vaira – apriti – dambha – mayani bahulatathi bhelasela karanaro, ati apayashavalo tatha trasa praniono ghataka bani mrityu kale marana pamine prithvitalane atikramine niche narakatalamam jaine sthita thaya chhe.