Sutra Navigation: Nirayavalika ( નિરયાવલિકાદિ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1108018
Scripture Name( English ): Nirayavalika Translated Scripture Name : નિરયાવલિકાદિ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

अध्ययन-१ काल

Translated Chapter :

અધ્યયન-૧ કાલ

Section : Translated Section :
Sutra Number : 18 Category : Upang-08
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तए णं से कूणिए राया तस्स दूयस्स अंतिए एयमट्ठं सोच्चा निसम्म आसुरुत्ते कालादीए दस कुमारे सद्दावेइ, सद्दा-वेत्ता एवं वयासी– एवं खलु देवानुप्पिया! वेहल्ले कुमारे ममं असंविदिते णं सेयनगं गंधहत्थिं अट्ठारसवंकं हारं अंतेउरं सभंडं च गहाय चंपाओ निक्खमइ, निक्खमित्ता वेसालिं अज्जगं चेडयं रायं उवसंपज्जित्ता णं विहरइ। तए णं मए सेयनगस्स गंधहत्थिस्स अट्ठारसवंकस्स हारस्स अट्ठाए दूया पेसिया। ते य चेडएण रन्ना इमेणं कारणेणं पडिसेहित्ता अदुत्तरं च णं ममं तच्चे दूए असक्कारिए असम्माणिए अवद्दारेणं निच्छुहाविए, तं सेयं खलु देवानुप्पिया! अम्हं चेडगस्स रन्नो जुत्तं गिण्हित्तए। तए णं ते कालादीया दस कुमारा कूणियस्स रन्नो एयमट्ठं विनएणं पडिसुणेंति। तए णं से कूणिए राया ते कालादीए दस कुमारे एवं वयासी–गच्छह णं तुब्भे देवानुप्पिया! सएसु-सएसु रज्जेसु, पत्तेयं-पत्तेयं ण्हाया कयबलिकम्मा कयकोउयमंगल-पायच्छित्ता हत्थिखंध-वरगया पत्तेयं-पत्तेयं तिहिं दंतिसहस्सेहिं तिहिं आससहस्सेहिं तिहिं रहसहस्सेहिं तिहिं मनुस्सकोडीहिं सद्धिं संपरिवुडा सव्विड्ढीए जाव दुंदुहि निग्घोसनाइयरवेणं सएहिंतो-सएहिंतो नयरेहिंतो पडिनि-क्खमह, पडिनिक्खमित्ता ममं अंतियं पाउब्भवह। तए णं ते कालादीया दस कुमारा कूणियस्स रन्नो एयमट्ठं सोच्चा सएसु-सएसु रज्जेसु पत्तेयं-पत्तेयं ण्हाया जाव तिहिं मनुस्सकोडीहिं सद्धिं संपरिवुडा सव्विड्ढीए जाव दुंदुहि-निग्घोसनाइयरवेणं सएहिंतो-सएहिंतो नयरेहिंतो पडिनिक्खमंति, पडिनिक्खमित्ता जेणेव अंगा-जनवए जेणेव चंपा नयरी जेणेव कूणिए राया तेणेव उवागया करयलपरिग्गहियं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टु जएणं विजएणं वद्धावेंति। तए णं से कूणिए राया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–खिप्पामेव भो देवानुप्पिया! अभिसेक्कं हत्थिरयणं पडिकप्पेह, हय गय रह पवरजोहकलियं चाउरंगिणिं सेणं सण्णाहेह, ममं एयमाणत्तियं पच्चप्पिणह जाव पच्चप्पिणंति। तए णं से कूणिए राया जेणेव मज्जनघरे तेणेव उवागच्छइ जाव पडिनिग्गच्छित्ता जेणेव बाहिरिया उवट्ठाणसाला जाव गयवइं नरवई दुरूढे। तए णं से कूणिए राया तिहिं दंतिसहस्सेहिं जाव दुंदुहि-निग्घोसणाइयरवेणं चंपं नयरिं मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव कालादीया दस कुमारा तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता कालादीएहिं दसहिं कुमारेहिं सद्धिं एगतओ मिलायइ तए णं से कूणिए राया तेत्तीसाए दंतिसहस्सेहिं तेत्तीसाए आससहस्सेहिं तेत्तीसाए मनुस्स-कोडीहिं सद्धिं संपरिवुडे सव्विड्ढीए जाव दुंदुहि निग्घोस नाइयरवेणं सुहेहिं वसही-पायरासेहिं नाइविगिट्ठेहिं अंतरावासेहिं वसमाणे-वसमाणे अंगाजणवयस्स मज्झंमज्झेणं जेणेव विदेहे जनवए जेणेव वेसाली नयरी तेणेव पहारेत्थ गमणाए। तए णं से चेडए राया इमीसे कहाए लद्धट्ठे समाणे नवमल्लई नव लेच्छई कासीकोसलगा अट्ठारसवि गणरायाणो सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–एवं खलु देवानुप्पिया! वेहल्ले कुमारे कूणियस्स रन्नो असंविदिए णं सेयनगं गंधहत्थिं अट्ठारस-वंकं च हारं गहाय इहं हव्वमागए। तए णं कूणिएणं सेयनगस्स गंधहत्थिस्स अट्ठारसवंकस्स य हारस्स अट्ठाए तओ दूया पेसिया। ते य मए इमेणं कारणेणं पडिसेहिया। तए णं से कूणिए ममं एयमट्ठं अपडिसुणमाणे चाउरंगिणीए सेणाए सद्धिं संपरिवुडे जुज्झ-सज्जे इहं हव्वमागच्छइ, तं किं णं देवानुप्पिया! सेयनगं गंधहत्थिं अट्ठारसवंकं च हारं कूणियस्स रन्नो पच्चप्पिणामो? वेहल्लं कुमारं पेसेमो? उदाहु जुज्झित्था। तए णं नव मल्लई नव लेच्छई कासीकोसलगा अट्ठारसवि गणरायाणो चेडगं रायं एवं वयासी–नो एयं सामी! जुत्तं वा पत्तं वा रायसरिसं वा, जं णं सेयनगं गंधहत्थिं अट्ठारसवंकं च हारं कूणियस्स रन्नो पच्चप्पिणिज्जइ, वेहल्ले य कुमारे सरणागए पेसिज्जइ। तं जइ णं कूणिए राया चाउरंगिणीए सेणाए सद्धिं संपरिवुडे जुज्झसज्जे इहं हव्वमागच्छइ तए णं अम्हे कूणिएणं रन्ना सद्धिं जुज्झामो। तए णं से चेडए राया ते नव मल्लई नव लेच्छई कासीकोसलगा अट्ठारसवि गणरायाणो एवं वयासी–जइ णं देवानुप्पिया! तुब्भे कूणिएणं रन्ना सद्धिं जुज्झह, तं गच्छह णं देवानुप्पिया! सएसु-सएसु रज्जेसु, पत्तेयं-पत्तेयं ण्हाया जाव मम अंतियं पाउब्भवह। तए णं ते नव मल्लई नव लेच्छई कासीकोसलगा अट्ठारसवि गणरायाणो जाव जेणेव वेसाली नयरी जेणेव चेडए राया तेणेव उवागया जाव जएणं विजएणं वद्धावेंति। तए णं से चेडए राया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–खिप्पामेव भो देवानुप्पिया! अभिसेक्कं हत्थिरयणं पडिकप्पेह जहा कूणिए जाव गयवइं नरवई दुरूढे। तए णं से चेडए राया तिहिं दंतिसहस्सेहिं जहा कूणिए जाव वेसालिं नयरिं मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव ते नव मल्लई नव लेच्छई कासीकोसलगा अट्ठारसवि गणरायाणो तेणेव उवागच्छइ। तए णं से चेडए राया सत्तावन्नाए दंतिसहस्सेहिं सत्तावन्नाए आससहस्सेहिं सत्तावन्नाए रहसहस्सेहिं सत्तावन्नाए मनुस्सकोडीएहिं सद्धिं संपरिवुडे सव्विड्ढीए जाव दुंदुहिनिग्घोसनाइयरवेणं सुहेहिं वसहीपायरासेहिं नाइविगिट्ठेहिं अंतरावासेहिं वसमाणे-वसमाणे विदेहं जनवयं मज्झंमज्झेणं जेणेव देसपंते तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता खंधावारनिवेसं करेइ, करेत्ता कूणियं रायं पडिवाले-माणे जुज्झसज्जे चिट्ठइ। तए णं से कूणिए राया सव्विड्ढीए जाव दुंदुहि-निग्घोसणाइयरवेणं जेणेव देसपंते तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता चेडयस्स रन्नो जोयणंतरियं खंधावारनिवेसं करेइ। तए णं ते दोन्निवि रायाणो रणभूमिं सज्जावेंति, सज्जावेत्ता रणभूमिं जयंति। तए णं से कूणिए राया तेत्तीसाए दंतिसहस्सेहिं तेत्तीसाए आससहस्सेहिं तेत्तीसाए रहसहस्सेहिं तेत्तीसाए मनुस्सकोडीहिं गरुलव्वूहं रएइ, रएत्ता गरुलव्वूहेणं रहमुसलं संगामं ओयाए। तए णं से चेडगे राया सत्तावन्नाए दंतिसहस्सेहिं सत्तावन्नाए आससहस्सेहिं सत्तावन्नाए रहसहस्सेहिं सत्तावन्नाए मनुस्सकोडीहिं सगडवूहं रएइ, रएत्ता सगडवूहेणं रहमुसलं संगामं ओयाए। तए णं ते दोण्हवि राईणं अनीया सण्णद्ध बद्ध वम्मिय कवया उप्पीलिय सरासण पट्टिया पिणद्ध गेविज्जा आविद्ध विमल वरचिंध पट्टा गहियाउह पहरणा मगइतेहिं फलएहिं निक्कट्ठाहिं असीहिं अंसागएहिं तोणेहिं सजीवेहिं धणूहिं समुक्खित्तेहिं सरेहिं समुल्लालियाहिं डावाहिं ओसारियाहिं ऊरुघंटाहिं छिप्पतूरेणं वज्जमाणेणं महया उक्किट्ठसीहनाय बोलकलकलरवेणं समुद्दरवभूयं पिव करेमाणा सव्विड्ढीए जाव दुंदुहिनिग्घोसनाइयरवेणं हयगया हयगएहिं गयगया गयगएहिं रहगया रहगएहिं पायत्तिया पायत्तिएहिं अण्णमण्णेहि सद्धिं संपलग्गा यावि होत्था। तए णं ते दोण्हवि राईणं अनीया नियगसामीसासनानुरत्ता महया जनक्खयं जनवहं जनप्पमद्दं जनसंवट्टकप्पं नच्चंतकबंधकरभीमं रुहिरकद्दमं करेमाणा अन्नमन्नेणं सद्धिं जुज्झंति। तए णं से काले कुमारे तिहिं दंतिसहस्सेहिं जाव तिहिं मनुस्सकोडीहिं गरुलव्वूहेणं एक्कारसमेणं खंधेणं कूणिएणं रन्ना सद्धिं रहमुसलं संगामं संगामेमाणे हयमहिय-पवरवीरघाइय-निवडियचिंधज्झयपडागे निरालोयाओ दिसाओ करेमाणे चेडगस्स रन्नो सपक्खं सपडिदिसिं रहेणं पडिरहं हव्वमागए। तए णं से चेडए राया कालं कुमारं एज्जमाणं पासइ, पासित्ता आसुरुत्ते रुट्ठे कुविए चंडिक्किए मिसिमिसेमाणे तिवलियं भिउडिं निलाडे साहट्टु धनुं परामुसइ, परामुसित्ता उसुं परामुसइ, परामुसित्ता वइसाहं ठाणं ठाइ, ठिच्चा आययकण्णाययं उसुं करेइ, करेत्ता कालं कुमारं एगाहच्चं कूडाहच्चं जीवियाओ ववरोवेइ। तं एयं खलु गोयमा! काले कुमारे एरिसएहिं आरंभेहिं एरिसएहिं आरंभसमारंभेहिं एरिसएहिं भोगेहिं एरिसएहिं भोग-संभोगेहिं एरिसएणं असुभकडकम्मपब्भारेणं कालमासे कालं किच्चा चउत्थीए पंकप्पभाए पुढवीए हेमाभे नरए दससागरोवमट्ठिइएसु नेरइएसु नेरइयत्ताए उववन्ने।
Sutra Meaning : ત્યારે તે કોણિક રાજાએ તે દૂત પાસે આ અર્થને સાંભળી, સમજી, ક્રોધિત થઈ કાલાદિ દશ કુમારોને બોલાવીને કહ્યું – દેવાનુપ્રિય ! નિશ્ચે વેહલ્લકુમાર મને કહ્યા વિના સેચનક હાથી અને અઢારસરો હાર લઈ પૂર્વવત્‌ ચાલ્યો ગયો છે. મેં દૂતો મોકલ્યા ઇત્યાદિ પૂર્વવત્‌ બધું કથન કર્યું. હે દેવાનુપ્રિયો ! આપણે ચેટક રાજાની સાથે યુદ્ધ કરવું એ જ શ્રેયસ્કર છે. ત્યારે કાલાદિ દશે કુમારો કોણિક રાજાના આ અર્થને વિનયથી સ્વીકારે છે. પછી કોણિકે કાલાદિ દશે કુમારોને કહ્યું – દેવાનુપ્રિયો ! તમે પોત – પોતાના રાજ્યોમાં જઈ, સ્નાન કરી યાવત્‌ પ્રાયશ્ચિત્ત કરી દરેકે દરેક હાથીના સ્કંધે બેસી, ૩૦૦૦ રથ, ૩૦૦૦ ઘોડા, ૩ કરોડ પાયદળ સાથે પરીવરીને સર્વ ઋદ્ધિ યાવત્‌ નાદ વડે પોત – પોતાના નગરથી નીકળી મારી પાસે આવો. ત્યારે કાલાદિ દશેએ કોણિકના આ અર્થને સાંભળી, સ્વીકારી યાવત્‌ તે પ્રમાણે નીકળીને અંગ જનપદમાં ચંપાનગરીમાં કોણિક રાજા પાસે આવ્યા. ત્યારે કોણિક રાજાએ કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું – જલદીથી આભિષેક્ય હસ્તિરત્ન સજાવો. અશ્વ – હાથી – રથ – ચાતુરંગિણી સેના સજ્જ કરો. યાવત્‌ આજ્ઞા પાછી સોંપી. ત્યારપછી કોણિકરાજા સ્નાનગૃહે આવ્યો. યાવત્‌ નીકળીને બાહ્ય ઉપસ્થાનશાળામાં યાવત્‌ નરપતિ આરૂઢ થયો. પછી કોણિક રાજા ૩૦૦૦ હાથી યાવત્‌ નાદ સહિત ચંપાનગરીની મધ્યેથી નીકળીને કાલાદિ દશ કુમારો પાસે આવ્યો. તેમની સાથે ભળી ગયો. પછી કોણિક રાજા ૩૩,૦૦૦ હાથી યાવત્‌ ૩૩ કરોડ પાયદળ સાથે પરીવરીને સર્વઋદ્ધિથી યાવત્‌ નાદથી શુભ વસતિ અને પ્રાતરાશ વડે અતિ દૂર નહીં તે રીતે અંતરાવાસથી વસતો વસતો અંગ જનપદની મધ્યેથી વિદેહ જનપદમાં વૈશાલીનગરી જવા નીકળ્યો. ત્યારે ચેટકરાજા આ વાત જાણીને નવ મલ્લકી, નવ લેચ્છકી, કાશી કોશલના અઢાર ગણરાજાને બોલાવીને કહ્યું – વેહલ્લકુમાર, કોણિક રાજાને કહ્યા વિના અહીં આવેલ છે ઇત્યાદિ બધું પૂર્વોક્ત જાણવું. તો શું કોણિક રાજાને સેચનક હાથી અને અઢારસરો હાર આપી દેવો ? કે યુદ્ધ કરવું. ત્યારે તે બધાએ ચેટક રાજાને કહ્યું – હે સ્વામી ! આ વાત યુક્ત નથી, પ્રતીત નથી, રાજાને યોગ્ય નથી. જો કોણિક રાજા યુદ્ધ કરવા આવે છે, તો આપણે પણ યુદ્ધ જ કરવું જોઈએ. ત્યારે તે ચેટક રાજા નવ મલ્લકી, નવ લેચ્છવી, કાશીકોશલના અઢાર ગણરાજાને એમ કહ્યું – જો તમે કોણિક રાજા સાથે યુદ્ધ કરવા ઇચ્છો છો, તો પોત – પોતાના રાજ્યમાં જઈ, સ્નાન કરી, યાવત્‌ કાલ આદિ માફક સજ્જ થઈને આવો યાવત્‌ જ્યારે તે અઢાર ગણ રાજા યુદ્ધ સજ્જ થઈને આવે છે, આવીને ચેતક રાજાને જય – વિજય વડે વધાવે છે. પછી ચેટક રાજા કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું – આભિષેક્ય હસ્તિ તૈયાર કરો, ત્યારપછી કોણિકની જેમ યાવત્‌ ચેટક રાજા આભિષેક્ય હસ્તી પર આરૂઢ થયો. ત્યાર પછી ચેટક રાજા ૩૦૦૦ હાથી આદિ સાથે કોણિક માફક યાવત્‌ વૈશાલી મધ્યેથી નીકળ્યો. નવ મલ્લકી આદિ રાજાઓ હતા, ત્યાં આવ્યો. પછી ચેટક રાજા સત્તાવન – સત્તાવન હજાર હાથી – ઘોડા – રથ અને ૫૭ કરોડ પાયદળ સાથે પરીવરીને સર્વ ઋદ્ધિથી યાવત્‌ રવથી શુભ વસતી અને પ્રાતરાશ વડે યાવત્‌ છાવણી નાંખતો કોણિક સાથે યુદ્ધ કરવા માટે સજ્જ રહ્યો. ત્યારે તે કોણિક રાજા સર્વ ઋદ્ધિ યાવત્‌ રવથી દેશના પ્રાંતે આવીને ચેડગરાજાથી યોજનના અંતરે છાવણી નાંખી. પછી બંને રાજાએ રણભૂમિને સજ્જ કરાવી, રણભૂમિમાં ગયા. ત્યારપછી કોણિક રાજાએ ૩૩,૦૦૦ હાથી આદિથી ગરુડ વ્યૂહ રચ્યું અને રથમૂસલ સંગ્રામમાં આવ્યો. પછી ચેટક રાજા ૫૭,૦૦૦ હાથી આદિથી શકટવ્યૂહ રચ્યો. રચીને રથમૂસલ સંગ્રામે આવ્યો. પછી બંને રાજાના સૈનિકો સન્નદ્ધ યાવત્‌ ગૃહીત આયુધ પ્રહરણ થઈ, ફળાને હાથમાં લીધા, ખડ્‌ગ મ્યાન બહાર કર્યા, ભાથાને ખભે લટકાવ્યા, ધનુષ પ્રત્યંચાયુક્ત કર્યા, બાણો ભાથામાંથી ખેંચ્યા, બરછી આદિ ઉછાળ્યા, સાથળે બાંધેલ ઘુઘરા હટાવ્યા. શીઘ્ર વાજિંત્રો વગાડ્યા, મોટા ઉત્કૃષ્ટ સિંહનાદાદિ અને કલકલ શબ્દો કરવા લાગ્યા. તેથી સમુદ્રવત્‌ ગર્જના કરતા હોય તેમ સર્વ સમૃદ્ધિ સહ યાવત્‌ વાજિંત્રના શબ્દ સહિત અશ્વારો અશ્વારો સાથે આદિ લડવા લાગ્યા. પછી બંને રાજાના સૈનિકો સ્વામીની આજ્ઞામાં રક્ત હોવાથી મોટા જનક્ષયને કરતા, જનવધ – જનમર્દન કરતા, સંવર્ત્તક વાયુવત્‌ લોકોને ઉપરાઉપર એકત્ર કરતા, નૃત્ય કરતા ધડ વડે અને હાથમાંથી પડી ગયેલ વાર વડે રણભૂમિને ભયંકર કરતા, લોહીનો કાદવ કરતા પરસ્પર યુદ્ધ કરવા લાગ્યા. ત્યારે તે કાલકુમાર ગરુડ વ્યૂહ વડે પોતાના ૧૧ – મા ભાગના સૈન્ય વડે કોણિક સાથે રથમૂસલ સંગ્રામમાં યુદ્ધ કરતો હત – મથિતાદિ થયો યાવત્‌ મૃત્યુ પામ્યો. ગૌતમ ! એ રીતે કાલકુમાર આવા આરંભ યાવત્‌ અશુભ કૃત કર્મના ભારથી કાળ કરી ચોથી પંકપ્રભા નરકે નારકરૂપે ઉત્પન્ન થયો.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tae nam se kunie raya tassa duyassa amtie eyamattham sochcha nisamma asurutte kaladie dasa kumare saddavei, sadda-vetta evam vayasi– evam khalu devanuppiya! Vehalle kumare mamam asamvidite nam seyanagam gamdhahatthim attharasavamkam haram amteuram sabhamdam cha gahaya champao nikkhamai, nikkhamitta vesalim ajjagam chedayam rayam uvasampajjitta nam viharai. Tae nam mae seyanagassa gamdhahatthissa attharasavamkassa harassa atthae duya pesiya. Te ya chedaena ranna imenam karanenam padisehitta aduttaram cha nam mamam tachche due asakkarie asammanie avaddarenam nichchhuhavie, tam seyam khalu devanuppiya! Amham chedagassa ranno juttam ginhittae. Tae nam te kaladiya dasa kumara kuniyassa ranno eyamattham vinaenam padisunemti. Tae nam se kunie raya te kaladie dasa kumare evam vayasi–gachchhaha nam tubbhe devanuppiya! Saesu-saesu rajjesu, patteyam-patteyam nhaya kayabalikamma kayakouyamamgala-payachchhitta hatthikhamdha-varagaya patteyam-patteyam tihim damtisahassehim tihim asasahassehim tihim rahasahassehim tihim manussakodihim saddhim samparivuda savviddhie java dumduhi nigghosanaiyaravenam saehimto-saehimto nayarehimto padini-kkhamaha, padinikkhamitta mamam amtiyam paubbhavaha. Tae nam te kaladiya dasa kumara kuniyassa ranno eyamattham sochcha saesu-saesu rajjesu patteyam-patteyam nhaya java tihim manussakodihim saddhim samparivuda savviddhie java dumduhi-nigghosanaiyaravenam saehimto-saehimto nayarehimto padinikkhamamti, padinikkhamitta jeneva amga-janavae jeneva champa nayari jeneva kunie raya teneva uvagaya karayalapariggahiyam sirasavattam matthae amjalim kattu jaenam vijaenam vaddhavemti. Tae nam se kunie raya kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–khippameva bho devanuppiya! Abhisekkam hatthirayanam padikappeha, haya gaya raha pavarajohakaliyam chauramginim senam sannaheha, mamam eyamanattiyam pachchappinaha java pachchappinamti. Tae nam se kunie raya jeneva majjanaghare teneva uvagachchhai java padiniggachchhitta jeneva bahiriya uvatthanasala java gayavaim naravai durudhe. Tae nam se kunie raya tihim damtisahassehim java dumduhi-nigghosanaiyaravenam champam nayarim majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jeneva kaladiya dasa kumara teneva uvagachchhai, uvagachchhitta kaladiehim dasahim kumarehim saddhim egatao milayai Tae nam se kunie raya tettisae damtisahassehim tettisae asasahassehim tettisae manussa-kodihim saddhim samparivude savviddhie java dumduhi nigghosa naiyaravenam suhehim vasahi-payarasehim naivigitthehim amtaravasehim vasamane-vasamane amgajanavayassa majjhammajjhenam jeneva videhe janavae jeneva vesali nayari teneva paharettha gamanae. Tae nam se chedae raya imise kahae laddhatthe samane navamallai nava lechchhai kasikosalaga attharasavi ganarayano saddavei, saddavetta evam vayasi–evam khalu devanuppiya! Vehalle kumare kuniyassa ranno asamvidie nam seyanagam gamdhahatthim attharasa-vamkam cha haram gahaya iham havvamagae. Tae nam kunienam seyanagassa gamdhahatthissa attharasavamkassa ya harassa atthae tao duya pesiya. Te ya mae imenam karanenam padisehiya. Tae nam se kunie mamam eyamattham apadisunamane chauramginie senae saddhim samparivude jujjha-sajje iham havvamagachchhai, tam kim nam devanuppiya! Seyanagam gamdhahatthim attharasavamkam cha haram kuniyassa ranno pachchappinamo? Vehallam kumaram pesemo? Udahu jujjhittha. Tae nam nava mallai nava lechchhai kasikosalaga attharasavi ganarayano chedagam rayam evam vayasi–no eyam sami! Juttam va pattam va rayasarisam va, jam nam seyanagam gamdhahatthim attharasavamkam cha haram kuniyassa ranno pachchappinijjai, vehalle ya kumare saranagae pesijjai. Tam jai nam kunie raya chauramginie senae saddhim samparivude jujjhasajje iham havvamagachchhai tae nam amhe kunienam ranna saddhim jujjhamo. Tae nam se chedae raya te nava mallai nava lechchhai kasikosalaga attharasavi ganarayano evam vayasi–jai nam devanuppiya! Tubbhe kunienam ranna saddhim jujjhaha, tam gachchhaha nam devanuppiya! Saesu-saesu rajjesu, patteyam-patteyam nhaya java mama amtiyam paubbhavaha. Tae nam te nava mallai nava lechchhai kasikosalaga attharasavi ganarayano java jeneva vesali nayari jeneva chedae raya teneva uvagaya java jaenam vijaenam vaddhavemti. Tae nam se chedae raya kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–khippameva bho devanuppiya! Abhisekkam hatthirayanam padikappeha jaha kunie java gayavaim naravai durudhe. Tae nam se chedae raya tihim damtisahassehim jaha kunie java vesalim nayarim majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jeneva te nava mallai nava lechchhai kasikosalaga attharasavi ganarayano teneva uvagachchhai. Tae nam se chedae raya sattavannae damtisahassehim sattavannae asasahassehim sattavannae rahasahassehim sattavannae manussakodiehim saddhim samparivude savviddhie java dumduhinigghosanaiyaravenam suhehim vasahipayarasehim naivigitthehim amtaravasehim vasamane-vasamane videham janavayam majjhammajjhenam jeneva desapamte teneva uvagachchhai, uvagachchhitta khamdhavaranivesam karei, karetta kuniyam rayam padivale-mane jujjhasajje chitthai. Tae nam se kunie raya savviddhie java dumduhi-nigghosanaiyaravenam jeneva desapamte teneva uvagachchhai, uvagachchhitta chedayassa ranno joyanamtariyam khamdhavaranivesam karei. Tae nam te donnivi rayano ranabhumim sajjavemti, sajjavetta ranabhumim jayamti. Tae nam se kunie raya tettisae damtisahassehim tettisae asasahassehim tettisae rahasahassehim tettisae manussakodihim garulavvuham raei, raetta garulavvuhenam rahamusalam samgamam oyae. Tae nam se chedage raya sattavannae damtisahassehim sattavannae asasahassehim sattavannae rahasahassehim sattavannae manussakodihim sagadavuham raei, raetta sagadavuhenam rahamusalam samgamam oyae. Tae nam te donhavi rainam aniya sannaddha baddha vammiya kavaya uppiliya sarasana pattiya pinaddha gevijja aviddha vimala varachimdha patta gahiyauha paharana magaitehim phalaehim nikkatthahim asihim amsagaehim tonehim sajivehim dhanuhim samukkhittehim sarehim samullaliyahim davahim osariyahim urughamtahim chhippaturenam vajjamanenam mahaya ukkitthasihanaya bolakalakalaravenam samuddaravabhuyam piva karemana savviddhie java dumduhinigghosanaiyaravenam hayagaya hayagaehim gayagaya gayagaehim rahagaya rahagaehim payattiya payattiehim annamannehi saddhim sampalagga yavi hottha. Tae nam te donhavi rainam aniya niyagasamisasananuratta mahaya janakkhayam janavaham janappamaddam janasamvattakappam nachchamtakabamdhakarabhimam ruhirakaddamam karemana annamannenam saddhim jujjhamti. Tae nam se kale kumare tihim damtisahassehim java tihim manussakodihim garulavvuhenam ekkarasamenam khamdhenam kunienam ranna saddhim rahamusalam samgamam samgamemane hayamahiya-pavaraviraghaiya-nivadiyachimdhajjhayapadage niraloyao disao karemane chedagassa ranno sapakkham sapadidisim rahenam padiraham havvamagae. Tae nam se chedae raya kalam kumaram ejjamanam pasai, pasitta asurutte rutthe kuvie chamdikkie misimisemane tivaliyam bhiudim nilade sahattu dhanum paramusai, paramusitta usum paramusai, paramusitta vaisaham thanam thai, thichcha ayayakannayayam usum karei, karetta kalam kumaram egahachcham kudahachcham jiviyao vavarovei. Tam eyam khalu goyama! Kale kumare erisaehim arambhehim erisaehim arambhasamarambhehim erisaehim bhogehim erisaehim bhoga-sambhogehim erisaenam asubhakadakammapabbharenam kalamase kalam kichcha chautthie pamkappabhae pudhavie hemabhe narae dasasagarovamatthiiesu neraiesu neraiyattae uvavanne.
Sutra Meaning Transliteration : Tyare te konika rajae te duta pase a arthane sambhali, samaji, krodhita thai kaladi dasha kumarone bolavine kahyum – devanupriya ! Nishche vehallakumara mane kahya vina sechanaka hathi ane adharasaro hara lai purvavat chalyo gayo chhe. Mem duto mokalya ityadi purvavat badhum kathana karyum. He devanupriyo ! Apane chetaka rajani sathe yuddha karavum e ja shreyaskara chhe. Tyare kaladi dashe kumaro konika rajana a arthane vinayathi svikare chhe. Pachhi konike kaladi dashe kumarone kahyum – devanupriyo ! Tame pota – potana rajyomam jai, snana kari yavat prayashchitta kari dareke dareka hathina skamdhe besi, 3000 ratha, 3000 ghoda, 3 karoda payadala sathe parivarine sarva riddhi yavat nada vade pota – potana nagarathi nikali mari pase avo. Tyare kaladi dashee konikana a arthane sambhali, svikari yavat te pramane nikaline amga janapadamam champanagarimam konika raja pase avya. Tyare konika rajae kautumbika purushone bolavine kahyum – jaladithi abhishekya hastiratna sajavo. Ashva – hathi – ratha – chaturamgini sena sajja karo. Yavat ajnya pachhi sompi. Tyarapachhi konikaraja snanagrihe avyo. Yavat nikaline bahya upasthanashalamam yavat narapati arudha thayo. Pachhi konika raja 3000 hathi yavat nada sahita champanagarini madhyethi nikaline kaladi dasha kumaro pase avyo. Temani sathe bhali gayo. Pachhi konika raja 33,000 hathi yavat 33 karoda payadala sathe parivarine sarvariddhithi yavat nadathi shubha vasati ane pratarasha vade ati dura nahim te rite amtaravasathi vasato vasato amga janapadani madhyethi videha janapadamam vaishalinagari java nikalyo. Tyare chetakaraja a vata janine nava mallaki, nava lechchhaki, kashi koshalana adhara ganarajane bolavine kahyum – vehallakumara, konika rajane kahya vina ahim avela chhe ityadi badhum purvokta janavum. To shum konika rajane sechanaka hathi ane adharasaro hara api devo\? Ke yuddha karavum. Tyare te badhae chetaka rajane kahyum – he svami ! A vata yukta nathi, pratita nathi, rajane yogya nathi. Jo konika raja yuddha karava ave chhe, to apane pana yuddha ja karavum joie. Tyare te chetaka raja nava mallaki, nava lechchhavi, kashikoshalana adhara ganarajane ema kahyum – jo tame konika raja sathe yuddha karava ichchho chho, to pota – potana rajyamam jai, snana kari, yavat kala adi maphaka sajja thaine avo yavat jyare te adhara gana raja yuddha sajja thaine ave chhe, avine chetaka rajane jaya – vijaya vade vadhave chhe. Pachhi chetaka raja kautumbika purushone bolavine kahyum – abhishekya hasti taiyara karo, tyarapachhi konikani jema yavat chetaka raja abhishekya hasti para arudha thayo. Tyara pachhi chetaka raja 3000 hathi adi sathe konika maphaka yavat vaishali madhyethi nikalyo. Nava mallaki adi rajao hata, tyam avyo. Pachhi chetaka raja sattavana – sattavana hajara hathi – ghoda – ratha ane 57 karoda payadala sathe parivarine sarva riddhithi yavat ravathi shubha vasati ane pratarasha vade yavat chhavani namkhato konika sathe yuddha karava mate sajja rahyo. Tyare te konika raja sarva riddhi yavat ravathi deshana pramte avine chedagarajathi yojanana amtare chhavani namkhi. Pachhi bamne rajae ranabhumine sajja karavi, ranabhumimam gaya. Tyarapachhi konika rajae 33,000 hathi adithi garuda vyuha rachyum ane rathamusala samgramamam avyo. Pachhi chetaka raja 57,000 hathi adithi shakatavyuha rachyo. Rachine rathamusala samgrame avyo. Pachhi bamne rajana sainiko sannaddha yavat grihita ayudha praharana thai, phalane hathamam lidha, khadga myana bahara karya, bhathane khabhe latakavya, dhanusha pratyamchayukta karya, bano bhathamamthi khemchya, barachhi adi uchhalya, sathale bamdhela ghughara hatavya. Shighra vajimtro vagadya, mota utkrishta simhanadadi ane kalakala shabdo karava lagya. Tethi samudravat garjana karata hoya tema sarva samriddhi saha yavat vajimtrana shabda sahita ashvaro ashvaro sathe adi ladava lagya. Pachhi bamne rajana sainiko svamini ajnyamam rakta hovathi mota janakshayane karata, janavadha – janamardana karata, samvarttaka vayuvat lokone uparaupara ekatra karata, nritya karata dhada vade ane hathamamthi padi gayela vara vade ranabhumine bhayamkara karata, lohino kadava karata paraspara yuddha karava lagya. Tyare te kalakumara garuda vyuha vade potana 11 – ma bhagana sainya vade konika sathe rathamusala samgramamam yuddha karato hata – mathitadi thayo yavat mrityu pamyo. Gautama ! E rite kalakumara ava arambha yavat ashubha krita karmana bharathi kala kari chothi pamkaprabha narake narakarupe utpanna thayo.