Sutra Navigation: Auppatik ( ઔપપાતિક ઉપાંગ સૂત્ર )
Search Details
Mool File Details |
|
Anuvad File Details |
|
Sr No : | 1105651 | ||
Scripture Name( English ): | Auppatik | Translated Scripture Name : | ઔપપાતિક ઉપાંગ સૂત્ર |
Mool Language : | Ardha-Magadhi | Translated Language : | Gujarati |
Chapter : |
उपपात वर्णन |
Translated Chapter : |
ઉપપાત વર્ણન |
Section : | Translated Section : | ||
Sutra Number : | 51 | Category : | Upang-01 |
Gatha or Sutra : | Sutra | Sutra Anuyog : | |
Author : | Deepratnasagar | Original Author : | Gandhar |
Century : | Sect : | Svetambara1 | |
Source : | |||
Mool Sutra : | [सूत्र] सेज्जे इमे गामागर नयर निगम रायहाणि खेड कब्बड दोणमुह मडंब पट्टणासम संबाह सन्निवेसेसु पव्वइया समणा भवंति, तं जहा–आयरियपडिनीया उवज्झायपडिनीया तदुभयपडिनीया कुलपडिनीया गणपडिनीया आयरिय उवज्झायाणं अयसकारगा अवण्णकारगा अकित्तिकारगा बहूहिं असब्भावुब्भावणाहिं मिच्छत्ताभिणिवेसेहिं य अप्पाणं च परं च तदुभयं च वुग्गाहेमाणा वुप्पाएमाणा विहरित्ता बहूइं वासाइं सामण्णपरियागं पाउणंति, पाउणित्ता तस्स ठाणस्स अनालोइयपडिक्कंता कालमासे कालं किच्चा उक्कोसेणं लंतए कप्पे देवकिब्बिसिएसु देवकिब्बिसियत्ताए उववत्तारो भवंति। तहिं तेसिं गई, तहिं तेसिं ठिई, तहिं तेसिं उववाए पन्नत्ते। तेसिं णं भंते! देवाणं केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता? गोयमा! तेरससागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता। अत्थि णं भंते! तेसिं देवाणं इड्ढीइ वा जुईइ वा जसेइ वा बलेइ वा वीरिएइ वा पुरिसक्कारपरक्कमेइ वा? हंता अत्थि। तेणं भंते! देवा परलोगस्स आराहगा? नो इणट्ठे समट्ठे। सेज्जे इमे सन्नि पंचिंदिय तिरिक्खजोणिया पज्जत्तया भवंति, तं जहा–जलयरा थलयरा खहयरा। तेसि णं अत्थेगइयाणं सुभेणं परिणामेणं पसत्थेहिं अज्झवसाणेहिं लेस्साहिं विसुज्झ-माणीहिं तयावरणिज्जाणं कम्माणं खओवसमेणं ईहापूह मग्गण गवेसणं करेमाणाणं सण्णी-पुव्वजाइसरणे समुप्पज्जई। तए णं ते समुप्पन्नजाइ-सरणा समाणा सयमेव पंचाणुव्वयाइं पडिवज्जंति, पडिवज्जित्ता बहूहिं सीलव्वय-गुण-वेरमण पच्चक्खाण पोसहोववासेहिं अप्पाणं भावेमाणा बहूइं वासाइं आउयं पालेंति, पालेत्ता भत्तं पच्चक्खंति, पच्चक्खित्ता बहूइं भत्ताइं अनसणाए छेदेंति, छेदेत्ता आलोइयपडिक्कंता समाहिपत्ता कालमासे कालं किच्चा उक्कोसेणं सहस्सारे कप्पे देवत्ताए उवव-त्तारो भवंति। तहिं तेसिं गई, तहिं तेसिं ठिई, तहिं तेसिं उववाए पन्नत्ते। तेसि णं भंते! देवाणं केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता? गोयमा! अट्ठारस सागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता। अत्थि णं भंते! तेसिं देवाणं इड्ढीइ वा जुईइ वा जसेइ वा बलेइ वा वीरिएइ वा पुरि-सक्कारपरक्कमेइ वा? हंता अत्थि। ते णं भंते! देवा परलोगस्स आराहगा? हंता अत्थि। से जे इमे गामागर नयर निगम रायहाणि खेड कब्बड दोणमुह मडंब पट्टणासम संबाह सन्निवेसेसु आजीवया भवंति, तं जहा– दुघरंतरिया तिघरंतरिया सत्तघरंतरिया उप्पलवेंटिया घरसमुदानिया विज्जुयंतरिया उट्टियासमणा। ते णं एयारूवेणं विहारेणं विहरमाणा बहूइं वासाइं परियायं पाउणंति, पाउणित्ता कालमासे कालं किच्चा उक्कोसेणं अच्चुए कप्पे देवत्ताए उववत्तारो भवंति। तहिं तेसिं गई, तहिं तेसिं ठिई, तहिं तेसिं उववाए पन्नत्ते। तेसि णं भंते! देवाणं केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता? गोयमा! बावीसं सागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता। अत्थि णं भंते! तेसिं देवाणं इड्ढीइ वा जुईइ वा जसेइ वा बलेइ वा वीरिएइ वा पुरिसक्कारपरक्कमे इ वा? हंता अत्थि। ते णं भंते! देवा परलोगस्स आराहगा? नो इणट्ठे समट्ठे। सेज्जे इमे गामागर नयर निगम रायहाणि खेड कब्बड दोणमुह मडंब पट्टणासम संबाह सन्निवेसेसु पव्वइया समणा भवंति, तं जहा–अत्तुक्कोसिया परपरिवाइया भूइकम्मिया भुज्जो-भुज्जो कोउयकारगा। ते णं एयारूवेणं विहारेणं विहरमाणा बहूइं वासाइं सामण्णपरियागं पाउणंति, पाउणित्ता तस्स ठाणस्स अनालोइयपडिक्कंता कालमासे कालं किच्चा उक्कोसेणं अच्चुए कप्पे आभिओगिएसु देवेसु देवत्ताए उववत्तारो भवंति। तहिं तेसिं गई, तहिं तेसिं ठिई, तहिं तेसिं उववाए पन्नत्ते। तेसि णं भंते! देवाणं केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता? गोयमा! बावीसं सागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता। अत्थि णं भंते! तेसिं देवाणं इड्ढीइ वा जुईइ वा जसेइ वा बलेइ वा वीरिएइ वा पुरिसक्कार-परक्कमे इ वा? हंता अत्थि। ते णं भंते! देवा परलोगस्स आराहगा? नो इणट्ठे समट्ठे। सेज्जे इमे गामागर नयर निगम रायहाणि खेड कब्बड दोणमुह मडंब पट्टणासम संबाह सन्निवेसेसु निण्हगा भवंति, तं जहा–बहुरया, जीवपएसिया, अव्वत्तिया, सामुच्छेइया, दोकिरिया, तेरासिया, अबद्धिया इच्चेते सत्त पवयणणिण्हगा केवलं चरियालिंग-सामण्णा मिच्छद्दिट्ठी बहूहिं असब्भावुब्भावणाहिं मिच्छत्ताभिणिवेसेहि य अप्पाणं च परं च तदुभयं च वुग्गाहेमाणा वुप्पाएमाणा विहरित्ता बहूइं वासाइं सामण्णपरियागं पाउणंति, पाउणित्ता कालमासे कालं किच्चा उक्कोसेणं उवरिमेसु गेवे-ज्जेसु देवत्ताए उववत्तारो भवंति। तहिं तेसिं गई, तहिं तेसिं ठिई, तहिं तेसिं उववाए पन्नत्ते। तेसि णं भंते! देवाणं केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता? गोयमा! एक्कतीसं सागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता। अत्थि णं भंते! तेसिं देवाणं इड्ढीइ वा जुईइ वा जसेइ वा बलेइ वा वीरिएइ वा पुरिसक्कारपरक्कमेइ वा? हंता अत्थि। ते णं भंते! देवा परलोगस्स आराहगा? नो इणट्ठे समट्ठे। सेज्जे इमे गामागर नयर निगम रायहाणि खेड कब्बड दोणमुह मडंब पट्टणासम संबाह सन्निवेसेसु मणुया भवंति, तं जहा–अप्पारंभा अप्पपरिग्गहा धम्मिया धम्माणुया धम्मिट्ठा धम्मक्खाई धम्मप्पलोई धम्मपलज्जणा धम्मसमुदायारा धम्मेणं चेव वित्तिं कप्पेमाणा सुसीला सुव्वया सुप्पडियानंदा साहूहिं, एगच्चाओ पाणाइवायाओ पडिविरया जावज्जीवाए, ... ... एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ मुसावायाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ अदिण्णादाणाओ पडि विरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ मेहुणाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ परिग्गहाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ कोहाओ माणाओ मायाओ लोहाओ पेज्जाओ दोसाओ कलहाओ अब्भक्खाणाओ पेसुण्णाओ परपरिवायाओ अरइरईओ मायामोसाओ मिच्छादंसणसल्लाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ आरंभ-समारंभाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ करण-कारावणाओ पडिविरया जावज्जीवाए एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ पयण पयावणाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ पयण पयावणाओ अपडिविरया। एगच्चाओ कोट्टण पिट्टण तज्जण तालण वह बंध परिकिलेसाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ ण्हाण मद्दण वण्णग विलेवण सद्द फरिस रस रूव गंध मल्लालंकाराओ पडिविरया जावज्जीवाए, एग-च्चाओ अपडिविरया। जे यावण्णे तहप्पगारा सावज्जजोगोबहिया कम्मंता परपाणपरियावणकरा कज्जंति, तओ वि एगच्चाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। तं जहा–समणोवासगा भवंति, अभिगयजीवाजीवा उवलद्धपुण्णपावा आसव संवर निज्जर किरिया अहिगरण बंधमोक्खकुसला असहेज्जा देवासुर नाग सुवण्ण जक्ख रक्खस किन्नर किंपुरिस गरुल गंधव्व महोरगाइएहिं देवगणेहिं निग्गंथाओ पावयणाओ अणइक्कमणिज्जा निग्गंथे पावयणे निस्संकिया निक्कंखिया निव्वितिगिच्छा लद्धट्ठा गहियट्ठा पुच्छियट्ठा अभिगयट्ठा विणिच्छियट्ठा, अट्ठिमिंजपेमानुरागरत्ता अयमाउसो! निग्गंथे पावयणे अट्ठे अयं परमट्ठे सेसे अनट्ठे ऊसियफलिहा अवंगुयदुवारा चिय-त्तंतेउर-परघरदारप्पवेसा चाउद्दसट्ठमुद्दिट्ठपुण्णमासिणीसु पडिपुण्णं पोसहं सम्मं अनुपालेत्ता समणे निग्गंथे फासुएसणिज्जेणं असन पान खाइम साइमेणं वत्थ पडिग्गह कंबल पायपुंछणेणं ओसहभेसज्जेणं पाडिहारिएण य पीढ फलग सेज्जा संथारएणं पडिलाभेमाणा विहरंति, विहरित्ता भत्तं पच्चक्खंति, ते बहूइं भत्ताइं अनसणाए छेदेंति, छेदेत्ता आलोइयपडिक्कंता समाहिपत्ता कालमासे कालं किच्चा उक्कोसेणं अच्चुए कप्पे देवत्ताए उववत्तारो भवंति। तहिं तेसिं गई, तहिं तेसिं ठिई, तहिं तेसिं उववाए पन्नत्ते। तेसि णं भंते! देवाणं केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता? गोयमा! बावीसं सागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता। अत्थि णं भंते! तेसिं देवाणं इड्ढीइ वा जुईइ वा जसेइ वा बलेइ वा वीरिएइ वा पुरिसक्कार-परक्कमेइ वा? हंता अत्थि। ते णं भंते! देवा परलोगस्स आराहगा? हंता अत्थि। सेज्जे इमे गामागर नयर निगम रायहाणि खेड कब्बड दोणमुह मडंब पट्टणासम संबाह सन्निवेसेसु मणुया भवंति, तं जहा–अनारंभा अपरिग्गहा धम्मिया धम्माणुया धम्मिट्ठा धम्मक्खाई धम्मपलोई धम्मपलज्जणा धम्मसमुदायारा धम्मेणं चेव वित्तिं कप्पेमाणा सुसीला सुव्वया सुपडियानंदा साहू, सव्वाओ पाणाइवायाओ पडिविरया, सव्वाओ मुसावायाओ पडिविरया सव्वाओ अदिन्नादानाओ पडिविरया, सव्वाओ मेहुणाओ पडिविरया सव्वाओ परिग्गहाओ पडिविरया। सव्वाओ कोहाओ माणाओ मायाओ लोभाओ पेज्जाओ दोसाओ कलहाओ अब्भक्खाणाओ, पेसुण्णाओ परपरिवायाओ अरइरईओ मायामोसाओ मिच्छादंसणसल्लाओ पडिविरया। सव्वाओ आरंभ-समारंभाओ पडिविरया। सव्वाओ करण-कारावणाओ पडिविरया। सव्वाओ पयण-पयावणाओ पडिविरया। सव्वाओ कोट्टण पिट्टण तज्जण तालण वह बंध परिकिलेसाओ पडिविरया। सव्वाओ ण्हाण मद्दण वण्णग विलेवण सद्द फरिस रस रूव गंध मल्लालंकाराओ पडिविरया। जे यावण्णे तहप्पगारा सावज्जजोगोवहिया कम्मंता परपा-णपरियावणकरा कज्जंति, तओ वि पडिविरया जावज्जीवाए। से जहानामए अनगारा भवंति– इरियासमिया भासासमिया एसणासमिया आयाण भंड मत्त निक्खेवणासमिया उच्चार पासवण खेल सिंघाण जल्ल पारिट्ठावणिआसमिया मणसमिया वइसमिया कायसमिया मनगुत्ता वइगुत्ता कायगुत्ता गुत्ता गुत्तिंदिया गुत्तबंभयारी चाई लज्जू धन्ना खंतिखमा जिइंदिया सोहिया अणियाणा अप्पुस्सुया अबहिल्लेसा सुसामण्णरया दंता इण-मेव निग्गंथं पावयणं पुरओ काउं विहरंति। तेसिं णं भगवंताणं एएणं विहारेणं विहरमाणाणं अत्थेगइयाणं अनंते अनुत्तरे निव्वाघाए निरावरणे कसिणे पडिपुण्णे केवलवरनाणदंसणे समुप्पज्जइ। ते बहूइं वासाइं केवलपरियागं पाउणंति, पाउणित्ता भत्तं पच्चक्खंति, पच्चक्खित्ता बहूइं भत्ताइं अनसनाए छेदेंति, छेदेत्ता जस्सट्ठाए कीरइ नग्गभावे मुंडभावे अण्हाणए अदंतवणए केसलोए बंभचेरवासे अच्छत्तगं अणोवाहणगं भूमिसेज्जा फलहसेज्जा कट्ठसेज्जा परघरपवेसो लद्धावलद्धं परेहिं हीलणाओ निंदणाओ खिंसणाओ गरहणाओ तज्जणाओ तालणाओ परिभवणाओ पव्वहणाओ उच्चावया गामकंटगा बावीसं परीसहोवसग्गा अहियासिज्जंति, तमट्ठमाराहित्ता चरिमेहिं उस्सा सणिस्सासेहिं सिज्झंति बुज्झंति मुच्चंति परिणिव्वायंति सव्वदुक्खाणमंतं करेंति। जेसिं पि य णं एगइयाणं नो केवलवरनाणदंसणे समुप्पज्जइ। ते बहूइं वासाइं छउमत्थ परियागं पाउणंति, पाउणित्ता आबाहे उप्पन्ने वा अणुप्पन्ने वा भत्तं पच्चक्खंति। ते बहूइं भत्ताइं अनसनाए छेदेंति, छेदेत्ता जस्सट्ठाए कीरइ नग्ग-भावे मुंडभावे अण्हाणए अदंतवणए केसलोए बंभचेरवासे अच्छत्तगं अणोवाहणगं भूमिसेज्जा फलहसेज्जा कट्ठसेज्जा परघरपवेसो लद्धावलद्धं परेहिं हीलणाओ निंदणाओ खिंसणाओ गरहणाओ तज्जणाओ तालणाओ परिभवणाओ पव्वहणाओ उच्चावया गामकंटगा बावीसं परीसहोवसग्गा अहियासिज्जंति, तमट्ठमाराहित्ता चरिमेहिं उस्सासणिस्सासेहिं अणंतं अनुत्तरं निव्वाघायं निरावरणं कसिणं पडिपुण्णं केवलवरणाणदंसणं उप्पाडेंति, तओ पच्छा सिज्झिहिंति बुज्झिहिंति मुच्चिहिंति परिनिव्वाहिंति सव्वदुक्खाणमंतं करेहिंति। एगच्चा पुण एगे भयंतारो पुव्वकम्मावसेसेणं कालमासे कालं किच्चा उक्कोसेणं सव्वट्ठसिद्धे महाविमाने देवत्ताए उववत्तारो भवंति। तहिं तेसिं गई, तहिं तेसिं ठिई, तहिं तेसिं उववाए पन्नत्ते। तेसिं णं भंते! देवाणं केवइयं कालं ठिई पन्नत्ता? गोयमा! तेत्तीसं सागरोवमाइं ठिई पन्नत्ता। अत्थि णं भंते! तेसिं देवाणं इड्ढीइ वा जुईइ वा जसेइ वा बलेइ वा वीरिएइ वा पुरिसक्कारपरक्कमेइ वा? हंता अत्थि। ते णं भंते! देवा परलोगस्स आराहगा? हंता अत्थि। सेज्जे इमे गामागर नयर निगम रायहाणि खेड कब्बड दोणमुह मडंब पट्टणासम संबाह सन्निवेसेसु मणुया भवंति, तं जहा–सव्वाकामविरया सव्वरागविरया सव्वसंगातीता सव्वसिणेहा-इक्कंता अक्कोहा निक्कोहा खीणक्कोहा अमाणा निम्माणा खीणमाणा अमाया निम्माया खीणमाया अलोहा निल्लोहा खीणलोहा अनुपुव्वेणं अट्ठ कम्मपयडीओ खवेत्ता उप्पिं लोयग्गपइट्ठाणा भवंति। | ||
Sutra Meaning : | જે આ પ્રમાણે ગામ, આકર યાવત્ સન્નિવેશોમાં પ્રવ્રજિત થઈ શ્રમણ થાય છે તે આ – આચાર્યપ્રત્યનીક, ઉપાધ્યાયપ્રત્યનીક, કુલપ્રત્યનીક, ગણપ્રત્યનીક, આચાર્ય – ઉપાધ્યાયનો અપયશકારક, અવર્ણકારક, અકીર્તિકારક, ઘણી જ અસદ્ભાવના ઉદ્ભાવનાથી, મિથ્યાત્વાભિનિવેશ થકી પોતાને, બીજાને અને તદુભયને વ્યુદ્ગ્રાહિત કરતા, વ્યુત્પાદિત કરતા વિચરીને ઘણા વર્ષો શ્રામણ્ય પર્યાય પાળે છે. પાળીને તે સ્થાનની આલોચના – પ્રતિક્રમણ કર્યા વિના કાળમાસે કાળ કરીને ઉત્કૃષ્ટથી લાંતક કલ્પમાં કિલ્બિષિક દેવમાં, કિલ્બિષિક દેવપણે ઉત્પન્ન થાય છે. ત્યાં જ તેની ગતિ છે, ૧૩ – સાગરોપમની સ્થિતિ છે. તેઓ અનારાધક હોય છે. બાકી પૂર્વવત્. તે જે આ પર્યાપ્તા સંજ્ઞા પંચેન્દ્રિય તિર્યંચયોનિકો હોય છે. તે આ – જલચર, ખેચર, સ્થલચર. તેમાં કેટલાક શુભ પરિણામથી, પ્રશસ્ત અધ્યવસાનથી, વિશુદ્ધ થતી લેશ્યાથી, તદાવરણીય કર્મોના ક્ષયોપશમથી, ઇહા – અપોહ – માર્ગણા – ગવેષણા કરતા સંજ્ઞીપણાથી પૂર્વવર્તી ભવોની સ્મૃતિ ઉત્પન્ન થાય છે. ત્યારપછી તે સમુત્પન્ન જાતિસ્મરણથી સ્વયં જ પાંચ અણુવ્રતોને સ્વીકારે છે, સ્વીકારીને ઘણાં શીલ – વ્રત – ગુણ – વેરમણ – પ્રત્યાખ્યાન – પૌષધોપવાસથી આત્માને ભાવિત કરતા, ઘણા વર્ષોનું આયુ પાળે છે, પાળીને ભક્ત પ્રત્યાખ્યાન કરે છે. ઘણા ભોજનને અનશન વડે છેદે છે, છેદીને આલોચના – પ્રતિક્રમણ કરીને, સમાધિ પામી, કાળમાસે કાળ કરી ઉત્કૃષ્ટથી સહસ્રાર કલ્પમાં દેવપણે ઉપપાત પામે છે. ત્યાં તેમની ગતિ, ૧૮ – સાગરોપમની સ્થિતિ, પરલોકના આરાધક થાય છે. તે જે આ ગામ, આકર યાવત્ સંનિવેશમાં આજીવિકો છે, જેવા કે – જે બે ઘર છોડીને ત્રીજા ઘેરથી લેનારા, તે જ રીતે ત્રણ ઘર છોડીને, સાત ઘર છોડીને ભિક્ષા લેનારા, ભિક્ષામા ફક્ત કમળનાલ લેનારા, ગૃહ સામુદાનિક ભિક્ષા લેનારા,વીજળી ચમકે ત્યારે ભિક્ષા ન લેનારા, માટીની મોટી નાંદમાં બેસી તપ કરનારા. આવા સ્વરૂપના વિહારથી (જીવન ચર્યાથી)વિચરતા ઘણા વર્ષોનો પર્યાય પાળે છે, પાળીને કાળમાસે કાળ કરીને ઉત્કૃષ્ટથી અચ્યુત કલ્પે દેવપણે ઉત્પન્ન થાય છે. ત્યાં જ તેમની ગતિ આદિ થાય છે. ત્યાં તેની સ્થિતિ ૨૨ – સાગરોપમ હોય છે. તેઓ સમ્યક્ દર્શનના અભાવે અનારાધક થાય છે. શેષ વર્ણન પૂર્વવત. તે જે આ ગામ, આકર યાવત્ સન્નિવેશમાં પ્રવ્રજિત શ્રમણ હોય છે. જેમ કે – આત્મોત્કર્ષક, પરપરિવાદિક, ભૂતિકર્મિક, વારંવાર કૌતુક કારક, તેઓ આવા પ્રકારના વિહારથી વિચરતા ઘણા વર્ષોનો શ્રામણ્ય પર્યાય પાળીને તે સ્થાનની આલોચના, પ્રતિક્રમણ ન કરીને કાળમાસે કાળ કરીને ઉત્કૃષ્ટથી અચ્યુત કલ્પમાં આભિયોગિક દેવમાં દેવપણે ઉપપાત પામે છે. ત્યાં તેમની ગતિ છે, ત્યાં તેમની બાવીશ સાગરોપમની સ્થિતિ છે, તેઓ પરલોકના અનારાધક છે. બાકી પૂર્વવત્. તે જે આ ગામ, આકર યાવત્ સંનિવેશમાં નિહ્નવો હોય છે, જેવા કે – બહુરત, જીવપ્રદેશિક, અવ્રતિક, સામુચ્છેદિક, દ્વૈક્રિય, ત્રૈરાશિક, અબદ્ધિક. આ સાત પ્રવચન નિહ્નવો કેવળ ચર્યા, લિંગ શ્રામણ્ય, મિથ્યાદૃષ્ટિ, ઘણી અસત્ ઉદ્ભાવનાથી, મિથ્યાત્વાભિનિવેશથી પોતાને, બીજાને અને તદુભયને વ્યુદ્ગ્રાહિત કરતા, વ્યુત્પાદિત કરતા વિચરીને ઘણા વર્ષો શ્રામણ્ય પર્યાય પાળે છે. શ્રામણ્ય પર્યાય પાળીને કાળમાસે કાળ કરીને ઉત્કૃષ્ટથી ઉપરી ગ્રૈવેયકમાં દેવપણે ઉપપાત થાય છે. ત્યાં તેમની ગતિ છે, તેમની એકત્રીશ સાગરોપમ સ્થિતિ છે, તેઓ પરલોકના આરાધક થાય છે, બાકી પૂર્વવત્. તે જે આ ગામ, આકર, યાવત્ સન્નિવેશમાં મનુષ્યો થાય છે, જેવા કે – અલ્પારંભી, અલ્પપરિગ્રહી, ધાર્મિક, ધર્માનુગ, ધર્મિષ્ઠ, ધર્માખ્યાયી, ધર્મપ્રલોકી, ધર્મપ્રરંજન, ધર્મસમુદાચાર, ધર્મથી આજીવિકા કરનારા, સુશીલ, સુવ્રતી, સુપ્રત્યાનંદ હોય છે. તેઓ જીવનપર્યંત પ્રાણાતિપાત યાવત મિથ્યાદર્શનશલ્ય સુધી સર્વે દોષોથી સર્વથા નિવૃત થાય છે. તેઓ એક દેશથી એટલે સ્થૂળ પ્રાણાતિપાતથી જીવન પર્યંત નિવૃત્ત થાય છે અને એક દેશથી એટલે સૂક્ષ્મ પ્રાણાતિપાતથી નિવૃત્ત થતા નથી. એ જ રીતે સ્થૂળ મૃષાવાદ યાવત સ્થૂળ પરિગ્રહથી નિવૃત્ત થાય છે. પરંતુ સૂક્ષ્મ મૃષાવાદથી સૂક્ષ્મ પરિગ્રહ સુધી નિવૃત્ત થતા નથી. એ જ રીતે સ્થૂળ ક્રોધ આદિથી સ્થૂળ મિથ્યાદર્શનશલ્ય સુધી નિવૃત્ત થાય છે પણ સૂક્ષ્મ ક્રોધ આદિથી નિવૃત્ત થતા નથી. તેઓ સ્થૂળરૂપે જાવજ્જીવ માટે આરંભ – સમારંભથી નિવૃત્ત થાય છે પણ સૂક્ષ્મરૂપે વિરત થતા નથી. કેટલાક કરણ – કારાવણ રૂપ પાપથી જાવજ્જીવ માટે વિરત થાય છે અને કેટલાક વિરાટ થતા નથી. એ જ રીતે કેટલાક પચન – પચાવન થકી વિરત થાય છે અને કેટલાક પચન – પચાવનથી વિરત થતા નથી. તે રીતે કેટલાક કુટ્ટણ – પિટ્ટણ – તર્જન – તાડન – વધ – બંધ – પરિક્લેશથી જાવજ્જીવ માટે વિરત થાય છે અને કેટલાક વિરત થતા નથી. કેટલાક સ્નાન, મર્દન, વર્ણક, વિલેપન, શબ્દ, સ્પર્શ, રસ, રૂપ, ગંધ, માળા, અલંકારથી જાવજ્જીવાર્થે વિરત થાય છે અને કેટલાક વિરત થતા નથી. જે આવા અને આવા પ્રકારના સાવદ્યયોગ યુક્ત કર્મવાળા, બીજાના પ્રાણોને પરિતાપ કરવાથી વિરત થાય છે, કેટલાક તેનાથી વિરત થતા નથી. એવા શ્રાવકો હોય છે, જીવ – અજીવના જ્ઞાતા, ઉપલબ્ધ પુન્ય – પાપ, આશ્રવ – સંવર – નિર્જરા – ક્રિયા – અધિકરણ – બંધ – મોક્ષ કુશલ હોય છે. તેઓ બીજાની સહાયના અનિચ્છુક હોય છે. જે દેવ – અસુર – નાગ – યક્ષ – રાક્ષસ – કિંનર – કિંપુરુષ – ગરુડ – ગંધર્વ – મહોરગાદિ દેવગણ વડે પણ નિર્ગ્રન્થ પ્રવચનથી ચલાયમાન થતા નથી. તેઓ નિર્ગ્રન્થ પ્રવચનમાં નિઃશંકિત, નિષ્કાંક્ષિત, નિર્વિચિકિત્સક હોય છે. તેઓ લબ્ધાર્થ, ગૃહીતાર્થ, પૃચ્છિતાર્થા, અભિગતાર્થા, વિનિશ્ચિતાર્થા, અસ્થિ – મિંજ – પ્રેમ – અનુરાગરક્ત હોય છે. હે આયુષ્યમાન્ ! આ નિર્ગ્રન્થ પ્રવચન જ અર્થરૂપ છે, આ પરમાર્થ છે, બાકી બધું અનર્થક છે. તેના ઘરના બારણે ઉલાળિયો દેવાતો નથી. ઘરના બારણા ભિક્ષુકો આદિ માટે હંમેશા ખુલ્લા રહેતા. રાજ અંત:પુર અને બીજાના ઘરમાં તેનો પ્રવેશ અપ્રીતિકર નથી.તેઓ અનેક શિલવ્રત, ગુણવ્રત, વિરમણવ્રત, તપ, ત્યાગ, નિયમ આદિ ધારણ કરેલા હતા. તેઓ ચૌદશ – આઠમ – અમાસ – પૂનમે પ્રતિપૂર્ણ પૌષધને સમ્યક્ પાલન કરતા, શ્રમણ નિર્ગ્રન્થને પ્રાસુક એષણીય; અશન – પાન – ખાદિમ – સ્વાદિમ વડે, વસ્ત્ર – પાત્ર – કંબલ – પાદપ્રૌંછનક વડે, ઔષધ – ભેષજ વડે, પ્રાતિહારિક પીઠ – ફલક – શય્યા – સંથારક વડે પ્રતિલાભિત કરતા વિચરે છે, વિચરીને ભક્ત (ભોજનના) પ્રત્યાખ્યાન કરે છે, તેઓ ઘણા ભોજનને અનશન વડે છેદે છે, છેદીને આલોચના – પ્રતિક્રમણ કરી, સમાધિ પામીને, કાળમાસે કાળ કરીને, ઉત્કૃષ્ટથી અચ્યુત કલ્પમાં દેવપણે ઉપપાત પામે છે. ત્યાં તેમની ગતિ થાય છે, બાવીશ સાગરોપમની સ્થિતિ, થાય છે. તેઓ આરાધક થાય છે. બાકી પૂર્વવત્. તે જે આ ગામ, આકર યાવત્ સંનિવેશમાં મનુષ્યો હોય છે, તેમાં કેટલાક મનુષ્યો – અનારંભ, અપરિગ્રહ, ધાર્મિક યાવત્ આજીવિકા કરનાર, સુશીલ, સુવ્રત, સુપ્રત્યાનંદ, તે સાધુઓ સર્વથા પ્રાણાતિપાત પ્રતિવિરત યાવત્ સર્વથા પરિગ્રહથી પ્રતિવિરત, સર્વથા ક્રોધ – માન – માયા – લોભ યાવત્ મિથ્યાદર્શનશલ્યથી પ્રતિવિરત, સર્વથા આરંભ – સમારંભથી પ્રતિવિરત, સર્વથા કરણ – કરાવણથી પ્રતિવિરત, સર્વથા પચન – પચાવનથી પ્રતિવિરત, સર્વથા કુટ્ટણ – પિટ્ટણ – તર્જન – તાડન – વધ – બંધ – પરિક્લેશથી પ્રતિવિરત, સર્વથા સ્નાન – મર્દન – વર્ણક – વિલેપન – શબ્દ – સ્પર્શ – રસ – રૂપ – ગંધ – માળા – અલંકારથી વિરત થાય છે, જે આવા અને આવા પ્રકારના સાવદ્ય યોગથી યુક્ત, પરપ્રાણ પરિતાપનાર કર્મોનો અંત કરનાર તથા તેનાથી જાવજ્જીવને માટે વિરત હોય છે. તે જે કોઈ અણગાર હોય છે તે ઇર્યાસમિત, ભાષાસમિત યાવત્ આ નિર્ગ્રન્થ પ્રવચનને આગળ કરીને વિચરે છે. તે ભગવંતોને આ વિહારથી વિચરતા કેટલાકને અનંત યાવત્ કેવલવર જ્ઞાનદર્શન ઉત્પન્ન થાય છે, તેઓ ઘણા વર્ષો કેવલી પર્યાય પાળે છે, પાળીને ભક્ત પ્રત્યાખ્યાન કરે છે, ઘણા ભોજનને અનશન વડે છેદે છે, છેદીને જે હેતુને માટે નગ્નભાવ ધારણ કરેલ છે, યાવત્ અંત કરે છે. જે કેટલાકને કેવળવર જ્ઞાનદર્શન ઉત્પન્ન થતા નથી તેઓ ઘણા વર્ષો છદ્મસ્થ પર્યાય પાળે છે, પાળીને આબાધા ઉત્પન્ન થતા કે ન થતા ભક્તપ્રત્યાખ્યાન કરે છે. ઘણા ભોજનને અનશન વડે છેદીને જે પ્રયોજન માટે નગ્નભાવ ધારણ કરેલ છે યાવત્ તે અર્થને આરાધી છેલ્લા શ્વાસોચ્છ્વાસે અનંત, અનુત્તર, નિર્વ્યાઘાત, નિરાવરણ, કૃત્સ્ન, પ્રતિપૂર્ણ, કેવળવર જ્ઞાનદર્શનને પ્રાપ્ત કરે છે, ત્યારપછી સિદ્ધ થાય છે યાવત્ સર્વે દુઃખોનો અંત કરે છે. કેટલાક વળી એક ભવ કરનારા, પૂર્વકર્મ અવશેષ રહેતા કાળમાસે કાળ કરીને ઉત્કૃષ્ટ સર્વાર્થસિદ્ધ મહાવિમાનમાં દેવપણે ઉપપાત પામે છે. ત્યાં તેમની ગતિ છે, તેત્રીશ સાગરોપમની સ્થિતિ હોય છે. તેઓ આરાધક હોય છે. બાકી બધું પૂર્વવત્. જે આ ગામ, આકર યાવત્ સંનિવેશમાં મનુષ્યો હોય છે, તે આ – સર્વકામ વિરત, સર્વરાગ વિરત, સર્વ સંગથી અતીત, સર્વ સ્નેહને ઉલ્લંઘી ગયેલ, અક્રોધી, નિષ્ક્રોધી, ક્ષીણક્રોધી, એ પ્રમાણે માન – માયા – લોભ ક્ષીણ કરેલા અનુક્રમે આઠ કર્મ પ્રકૃતિઓનો ક્ષય કરીને ઉપર લોકાગ્રે પ્રતિષ્ઠિત થાય છે. | ||
Mool Sutra Transliteration : | [sutra] sejje ime gamagara nayara nigama rayahani kheda kabbada donamuha madamba pattanasama sambaha sannivesesu pavvaiya samana bhavamti, tam jaha–ayariyapadiniya uvajjhayapadiniya tadubhayapadiniya kulapadiniya ganapadiniya ayariya uvajjhayanam ayasakaraga avannakaraga akittikaraga bahuhim asabbhavubbhavanahim michchhattabhinivesehim ya appanam cha param cha tadubhayam cha vuggahemana vuppaemana viharitta bahuim vasaim samannapariyagam paunamti, paunitta tassa thanassa analoiyapadikkamta kalamase kalam kichcha ukkosenam lamtae kappe devakibbisiesu devakibbisiyattae uvavattaro bhavamti. Tahim tesim gai, tahim tesim thii, tahim tesim uvavae pannatte. Tesim nam bhamte! Devanam kevaiyam kalam thii pannatta? Goyama! Terasasagarovamaim thii pannatta. Atthi nam bhamte! Tesim devanam iddhii va juii va jasei va balei va viriei va purisakkaraparakkamei va? Hamta atthi. Tenam bhamte! Deva paralogassa arahaga? No inatthe samatthe. Sejje ime sanni pamchimdiya tirikkhajoniya pajjattaya bhavamti, tam jaha–jalayara thalayara khahayara. Tesi nam atthegaiyanam subhenam parinamenam pasatthehim ajjhavasanehim lessahim visujjha-manihim tayavaranijjanam kammanam khaovasamenam ihapuha maggana gavesanam karemananam sanni-puvvajaisarane samuppajjai. Tae nam te samuppannajai-sarana samana sayameva pamchanuvvayaim padivajjamti, padivajjitta bahuhim silavvaya-guna-veramana pachchakkhana posahovavasehim appanam bhavemana bahuim vasaim auyam palemti, paletta bhattam pachchakkhamti, pachchakkhitta bahuim bhattaim anasanae chhedemti, chhedetta aloiyapadikkamta samahipatta kalamase kalam kichcha ukkosenam sahassare kappe devattae uvava-ttaro bhavamti. Tahim tesim gai, tahim tesim thii, tahim tesim uvavae pannatte. Tesi nam bhamte! Devanam kevaiyam kalam thii pannatta? Goyama! Attharasa sagarovamaim thii pannatta. Atthi nam bhamte! Tesim devanam iddhii va juii va jasei va balei va viriei va puri-sakkaraparakkamei va? Hamta atthi. Te nam bhamte! Deva paralogassa arahaga? Hamta atthi. Se je ime gamagara nayara nigama rayahani kheda kabbada donamuha madamba pattanasama sambaha sannivesesu ajivaya bhavamti, tam jaha– dugharamtariya tigharamtariya sattagharamtariya uppalavemtiya gharasamudaniya vijjuyamtariya uttiyasamana. Te nam eyaruvenam viharenam viharamana bahuim vasaim pariyayam paunamti, paunitta kalamase kalam kichcha ukkosenam achchue kappe devattae uvavattaro bhavamti. Tahim tesim gai, tahim tesim thii, tahim tesim uvavae pannatte. Tesi nam bhamte! Devanam kevaiyam kalam thii pannatta? Goyama! Bavisam sagarovamaim thii pannatta. Atthi nam bhamte! Tesim devanam iddhii va juii va jasei va balei va viriei va purisakkaraparakkame i va? Hamta atthi. Te nam bhamte! Deva paralogassa arahaga? No inatthe samatthe. Sejje ime gamagara nayara nigama rayahani kheda kabbada donamuha madamba pattanasama sambaha sannivesesu pavvaiya samana bhavamti, tam jaha–attukkosiya paraparivaiya bhuikammiya bhujjo-bhujjo kouyakaraga. Te nam eyaruvenam viharenam viharamana bahuim vasaim samannapariyagam paunamti, paunitta tassa thanassa analoiyapadikkamta kalamase kalam kichcha ukkosenam achchue kappe abhiogiesu devesu devattae uvavattaro bhavamti. Tahim tesim gai, tahim tesim thii, tahim tesim uvavae pannatte. Tesi nam bhamte! Devanam kevaiyam kalam thii pannatta? Goyama! Bavisam sagarovamaim thii pannatta. Atthi nam bhamte! Tesim devanam iddhii va juii va jasei va balei va viriei va purisakkara-parakkame i va? Hamta atthi. Te nam bhamte! Deva paralogassa arahaga? No inatthe samatthe. Sejje ime gamagara nayara nigama rayahani kheda kabbada donamuha madamba pattanasama sambaha sannivesesu ninhaga bhavamti, tam jaha–bahuraya, jivapaesiya, avvattiya, samuchchheiya, dokiriya, terasiya, abaddhiya ichchete satta pavayananinhaga kevalam chariyalimga-samanna michchhadditthi bahuhim asabbhavubbhavanahim michchhattabhinivesehi ya appanam cha param cha tadubhayam cha vuggahemana vuppaemana viharitta bahuim vasaim samannapariyagam paunamti, paunitta kalamase kalam kichcha ukkosenam uvarimesu geve-jjesu devattae uvavattaro bhavamti. Tahim tesim gai, tahim tesim thii, tahim tesim uvavae pannatte. Tesi nam bhamte! Devanam kevaiyam kalam thii pannatta? Goyama! Ekkatisam sagarovamaim thii pannatta. Atthi nam bhamte! Tesim devanam iddhii va juii va jasei va balei va viriei va purisakkaraparakkamei va? Hamta atthi. Te nam bhamte! Deva paralogassa arahaga? No inatthe samatthe. Sejje ime gamagara nayara nigama rayahani kheda kabbada donamuha madamba pattanasama sambaha sannivesesu manuya bhavamti, tam jaha–apparambha appapariggaha dhammiya dhammanuya dhammittha dhammakkhai dhammappaloi dhammapalajjana dhammasamudayara dhammenam cheva vittim kappemana susila suvvaya suppadiyanamda sahuhim, egachchao panaivayao padiviraya javajjivae,.. .. Egachchao apadiviraya. Egachchao musavayao padiviraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Egachchao adinnadanao padi viraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Egachchao mehunao padiviraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Egachchao pariggahao padiviraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Egachchao kohao manao mayao lohao pejjao dosao kalahao abbhakkhanao pesunnao paraparivayao arairaio mayamosao michchhadamsanasallao padiviraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Egachchao arambha-samarambhao padiviraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Egachchao karana-karavanao padiviraya javajjivae egachchao apadiviraya. Egachchao payana payavanao padiviraya javajjivae, egachchao payana payavanao apadiviraya. Egachchao kottana pittana tajjana talana vaha bamdha parikilesao padiviraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Egachchao nhana maddana vannaga vilevana sadda pharisa rasa ruva gamdha mallalamkarao padiviraya javajjivae, ega-chchao apadiviraya. Je yavanne tahappagara savajjajogobahiya kammamta parapanapariyavanakara kajjamti, tao vi egachchao padiviraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Tam jaha–samanovasaga bhavamti, abhigayajivajiva uvaladdhapunnapava asava samvara nijjara kiriya ahigarana bamdhamokkhakusala asahejja devasura naga suvanna jakkha rakkhasa kinnara kimpurisa garula gamdhavva mahoragaiehim devaganehim niggamthao pavayanao anaikkamanijja niggamthe pavayane nissamkiya nikkamkhiya nivvitigichchha laddhattha gahiyattha puchchhiyattha abhigayattha vinichchhiyattha, atthimimjapemanuragaratta ayamauso! Niggamthe pavayane atthe ayam paramatthe sese anatthe usiyaphaliha avamguyaduvara chiya-ttamteura-paragharadarappavesa chauddasatthamudditthapunnamasinisu padipunnam posaham sammam anupaletta samane niggamthe phasuesanijjenam asana pana khaima saimenam vattha padiggaha kambala payapumchhanenam osahabhesajjenam padihariena ya pidha phalaga sejja samtharaenam padilabhemana viharamti, Viharitta bhattam pachchakkhamti, te bahuim bhattaim anasanae chhedemti, chhedetta aloiyapadikkamta samahipatta kalamase kalam kichcha ukkosenam achchue kappe devattae uvavattaro bhavamti. Tahim tesim gai, tahim tesim thii, tahim tesim uvavae pannatte. Tesi nam bhamte! Devanam kevaiyam kalam thii pannatta? Goyama! Bavisam sagarovamaim thii pannatta. Atthi nam bhamte! Tesim devanam iddhii va juii va jasei va balei va viriei va purisakkara-parakkamei va? Hamta atthi. Te nam bhamte! Deva paralogassa arahaga? Hamta atthi. Sejje ime gamagara nayara nigama rayahani kheda kabbada donamuha madamba pattanasama sambaha sannivesesu manuya bhavamti, tam jaha–anarambha apariggaha dhammiya dhammanuya dhammittha dhammakkhai dhammapaloi dhammapalajjana dhammasamudayara dhammenam cheva vittim kappemana susila suvvaya supadiyanamda sahu, savvao panaivayao padiviraya, savvao musavayao padiviraya savvao adinnadanao padiviraya, savvao mehunao padiviraya savvao pariggahao padiviraya. Savvao kohao manao mayao lobhao pejjao dosao kalahao abbhakkhanao, pesunnao paraparivayao arairaio mayamosao michchhadamsanasallao padiviraya. Savvao arambha-samarambhao padiviraya. Savvao karana-karavanao padiviraya. Savvao payana-payavanao padiviraya. Savvao kottana pittana tajjana talana vaha bamdha parikilesao padiviraya. Savvao nhana maddana vannaga vilevana sadda pharisa rasa ruva gamdha mallalamkarao padiviraya. Je yavanne tahappagara savajjajogovahiya kammamta parapa-napariyavanakara kajjamti, tao vi padiviraya javajjivae. Se jahanamae anagara bhavamti– iriyasamiya bhasasamiya esanasamiya ayana bhamda matta nikkhevanasamiya uchchara pasavana khela simghana jalla paritthavaniasamiya manasamiya vaisamiya kayasamiya managutta vaigutta kayagutta gutta guttimdiya guttabambhayari chai lajju dhanna khamtikhama jiimdiya sohiya aniyana appussuya abahillesa susamannaraya damta ina-meva niggamtham pavayanam purao kaum viharamti. Tesim nam bhagavamtanam eenam viharenam viharamananam atthegaiyanam anamte anuttare nivvaghae niravarane kasine padipunne kevalavarananadamsane samuppajjai. Te bahuim vasaim kevalapariyagam paunamti, paunitta bhattam pachchakkhamti, pachchakkhitta bahuim bhattaim anasanae chhedemti, chhedetta jassatthae kirai naggabhave mumdabhave anhanae adamtavanae kesaloe bambhacheravase achchhattagam anovahanagam bhumisejja phalahasejja katthasejja paragharapaveso laddhavaladdham parehim hilanao nimdanao khimsanao garahanao tajjanao talanao paribhavanao pavvahanao uchchavaya gamakamtaga bavisam parisahovasagga ahiyasijjamti, tamatthamarahitta charimehim ussa sanissasehim sijjhamti bujjhamti muchchamti parinivvayamti savvadukkhanamamtam karemti. Jesim pi ya nam egaiyanam no kevalavarananadamsane samuppajjai. Te bahuim vasaim chhaumattha pariyagam paunamti, paunitta abahe uppanne va anuppanne va bhattam pachchakkhamti. Te bahuim bhattaim anasanae chhedemti, chhedetta jassatthae kirai nagga-bhave mumdabhave anhanae adamtavanae kesaloe bambhacheravase achchhattagam anovahanagam bhumisejja phalahasejja katthasejja paragharapaveso laddhavaladdham parehim hilanao nimdanao khimsanao garahanao tajjanao talanao paribhavanao pavvahanao uchchavaya gamakamtaga bavisam parisahovasagga ahiyasijjamti, tamatthamarahitta charimehim ussasanissasehim anamtam anuttaram nivvaghayam niravaranam kasinam padipunnam kevalavarananadamsanam uppademti, tao pachchha sijjhihimti bujjhihimti muchchihimti parinivvahimti savvadukkhanamamtam karehimti. Egachcha puna ege bhayamtaro puvvakammavasesenam kalamase kalam kichcha ukkosenam savvatthasiddhe mahavimane devattae uvavattaro bhavamti. Tahim tesim gai, tahim tesim thii, tahim tesim uvavae pannatte. Tesim nam bhamte! Devanam kevaiyam kalam thii pannatta? Goyama! Tettisam sagarovamaim thii pannatta. Atthi nam bhamte! Tesim devanam iddhii va juii va jasei va balei va viriei va purisakkaraparakkamei va? Hamta atthi. Te nam bhamte! Deva paralogassa arahaga? Hamta atthi. Sejje ime gamagara nayara nigama rayahani kheda kabbada donamuha madamba pattanasama sambaha sannivesesu manuya bhavamti, tam jaha–savvakamaviraya savvaragaviraya savvasamgatita savvasineha-ikkamta akkoha nikkoha khinakkoha amana nimmana khinamana amaya nimmaya khinamaya aloha nilloha khinaloha anupuvvenam attha kammapayadio khavetta uppim loyaggapaitthana bhavamti. | ||
Sutra Meaning Transliteration : | Je a pramane gama, akara yavat sanniveshomam pravrajita thai shramana thaya chhe te a – acharyapratyanika, upadhyayapratyanika, kulapratyanika, ganapratyanika, acharya – upadhyayano apayashakaraka, avarnakaraka, akirtikaraka, ghani ja asadbhavana udbhavanathi, mithyatvabhinivesha thaki potane, bijane ane tadubhayane vyudgrahita karata, vyutpadita karata vicharine ghana varsho shramanya paryaya pale chhe. Paline te sthanani alochana – pratikramana karya vina kalamase kala karine utkrishtathi lamtaka kalpamam kilbishika devamam, kilbishika devapane utpanna thaya chhe. Tyam ja teni gati chhe, 13 – sagaropamani sthiti chhe. Teo anaradhaka hoya chhe. Baki purvavat. Te je a paryapta samjnya pamchendriya tiryamchayoniko hoya chhe. Te a – jalachara, khechara, sthalachara. Temam ketalaka shubha parinamathi, prashasta adhyavasanathi, vishuddha thati leshyathi, tadavaraniya karmona kshayopashamathi, iha – apoha – margana – gaveshana karata samjnyipanathi purvavarti bhavoni smriti utpanna thaya chhe. Tyarapachhi te samutpanna jatismaranathi svayam ja pamcha anuvratone svikare chhe, svikarine ghanam shila – vrata – guna – veramana – pratyakhyana – paushadhopavasathi atmane bhavita karata, ghana varshonum ayu pale chhe, paline bhakta pratyakhyana kare chhe. Ghana bhojanane anashana vade chhede chhe, chhedine alochana – pratikramana karine, samadhi pami, kalamase kala kari utkrishtathi sahasrara kalpamam devapane upapata pame chhe. Tyam temani gati, 18 – sagaropamani sthiti, paralokana aradhaka thaya chhe. Te je a gama, akara yavat samniveshamam ajiviko chhe, jeva ke – je be ghara chhodine trija gherathi lenara, te ja rite trana ghara chhodine, sata ghara chhodine bhiksha lenara, bhikshama phakta kamalanala lenara, griha samudanika bhiksha lenara,vijali chamake tyare bhiksha na lenara, matini moti namdamam besi tapa karanara. Ava svarupana viharathi (jivana charyathi)vicharata ghana varshono paryaya pale chhe, paline kalamase kala karine utkrishtathi achyuta kalpe devapane utpanna thaya chhe. Tyam ja temani gati adi thaya chhe. Tyam teni sthiti 22 – sagaropama hoya chhe. Teo samyak darshanana abhave anaradhaka thaya chhe. Shesha varnana purvavata. Te je a gama, akara yavat sanniveshamam pravrajita shramana hoya chhe. Jema ke – atmotkarshaka, paraparivadika, bhutikarmika, varamvara kautuka karaka, teo ava prakarana viharathi vicharata ghana varshono shramanya paryaya paline te sthanani alochana, pratikramana na karine kalamase kala karine utkrishtathi achyuta kalpamam abhiyogika devamam devapane upapata pame chhe. Tyam temani gati chhe, tyam temani bavisha sagaropamani sthiti chhe, teo paralokana anaradhaka chhe. Baki purvavat. Te je a gama, akara yavat samniveshamam nihnavo hoya chhe, jeva ke – bahurata, jivapradeshika, avratika, samuchchhedika, dvaikriya, trairashika, abaddhika. A sata pravachana nihnavo kevala charya, limga shramanya, mithyadrishti, ghani asat udbhavanathi, mithyatvabhiniveshathi potane, bijane ane tadubhayane vyudgrahita karata, vyutpadita karata vicharine ghana varsho shramanya paryaya pale chhe. Shramanya paryaya paline kalamase kala karine utkrishtathi upari graiveyakamam devapane upapata thaya chhe. Tyam temani gati chhe, temani ekatrisha sagaropama sthiti chhe, teo paralokana aradhaka thaya chhe, baki purvavat. Te je a gama, akara, yavat sanniveshamam manushyo thaya chhe, jeva ke – alparambhi, alpaparigrahi, dharmika, dharmanuga, dharmishtha, dharmakhyayi, dharmapraloki, dharmapraramjana, dharmasamudachara, dharmathi ajivika karanara, sushila, suvrati, supratyanamda hoya chhe. Teo jivanaparyamta pranatipata yavata mithyadarshanashalya sudhi sarve doshothi sarvatha nivrita thaya chhe. Teo eka deshathi etale sthula pranatipatathi jivana paryamta nivritta thaya chhe ane eka deshathi etale sukshma pranatipatathi nivritta thata nathi. E ja rite sthula mrishavada yavata sthula parigrahathi nivritta thaya chhe. Paramtu sukshma mrishavadathi sukshma parigraha sudhi nivritta thata nathi. E ja rite sthula krodha adithi sthula mithyadarshanashalya sudhi nivritta thaya chhe pana sukshma krodha adithi nivritta thata nathi. Teo sthularupe javajjiva mate arambha – samarambhathi nivritta thaya chhe pana sukshmarupe virata thata nathi. Ketalaka karana – karavana rupa papathi javajjiva mate virata thaya chhe ane ketalaka virata thata nathi. E ja rite ketalaka pachana – pachavana thaki virata thaya chhe ane ketalaka pachana – pachavanathi virata thata nathi. Te rite ketalaka kuttana – pittana – tarjana – tadana – vadha – bamdha – parikleshathi javajjiva mate virata thaya chhe ane ketalaka virata thata nathi. Ketalaka snana, mardana, varnaka, vilepana, shabda, sparsha, rasa, rupa, gamdha, mala, alamkarathi javajjivarthe virata thaya chhe ane ketalaka virata thata nathi. Je ava ane ava prakarana savadyayoga yukta karmavala, bijana pranone paritapa karavathi virata thaya chhe, ketalaka tenathi virata thata nathi. Eva shravako hoya chhe, jiva – ajivana jnyata, upalabdha punya – papa, ashrava – samvara – nirjara – kriya – adhikarana – bamdha – moksha kushala hoya chhe. Teo bijani sahayana anichchhuka hoya chhe. Je deva – asura – naga – yaksha – rakshasa – kimnara – kimpurusha – garuda – gamdharva – mahoragadi devagana vade pana nirgrantha pravachanathi chalayamana thata nathi. Teo nirgrantha pravachanamam nihshamkita, nishkamkshita, nirvichikitsaka hoya chhe. Teo labdhartha, grihitartha, prichchhitartha, abhigatartha, vinishchitartha, asthi – mimja – prema – anuragarakta hoya chhe. He ayushyaman ! A nirgrantha pravachana ja artharupa chhe, a paramartha chhe, baki badhum anarthaka chhe. Tena gharana barane ulaliyo devato nathi. Gharana barana bhikshuko adi mate hammesha khulla raheta. Raja amta:pura ane bijana gharamam teno pravesha apritikara nathI.Teo aneka shilavrata, gunavrata, viramanavrata, tapa, tyaga, niyama adi dharana karela hata. Teo chaudasha – athama – amasa – puname pratipurna paushadhane samyak palana karata, shramana nirgranthane prasuka eshaniya; ashana – pana – khadima – svadima vade, vastra – patra – kambala – padapraumchhanaka vade, aushadha – bheshaja vade, pratiharika pitha – phalaka – shayya – samtharaka vade pratilabhita karata vichare chhe, vicharine bhakta (bhojanana) pratyakhyana kare chhe, Teo ghana bhojanane anashana vade chhede chhe, chhedine alochana – pratikramana kari, samadhi pamine, kalamase kala karine, utkrishtathi achyuta kalpamam devapane upapata pame chhe. Tyam temani gati thaya chhe, bavisha sagaropamani sthiti, thaya chhe. Teo aradhaka thaya chhe. Baki purvavat. Te je a gama, akara yavat samniveshamam manushyo hoya chhe, temam ketalaka manushyo – anarambha, aparigraha, dharmika yavat ajivika karanara, sushila, suvrata, supratyanamda, te sadhuo sarvatha pranatipata prativirata yavat sarvatha parigrahathi prativirata, sarvatha krodha – mana – maya – lobha yavat mithyadarshanashalyathi prativirata, sarvatha arambha – samarambhathi prativirata, sarvatha karana – karavanathi prativirata, sarvatha pachana – pachavanathi prativirata, sarvatha kuttana – pittana – tarjana – tadana – vadha – bamdha – parikleshathi prativirata, sarvatha snana – mardana – varnaka – vilepana – shabda – sparsha – rasa – rupa – gamdha – mala – alamkarathi virata thaya chhe, je ava ane ava prakarana savadya yogathi yukta, paraprana paritapanara karmono amta karanara tatha tenathi javajjivane mate virata hoya chhe. Te je koi anagara hoya chhe te iryasamita, bhashasamita yavat a nirgrantha pravachanane agala karine vichare chhe. Te bhagavamtone a viharathi vicharata ketalakane anamta yavat kevalavara jnyanadarshana utpanna thaya chhe, teo ghana varsho kevali paryaya pale chhe, paline bhakta pratyakhyana kare chhe, ghana bhojanane anashana vade chhede chhe, chhedine je hetune mate nagnabhava dharana karela chhe, yavat amta kare chhe. Je ketalakane kevalavara jnyanadarshana utpanna thata nathi teo ghana varsho chhadmastha paryaya pale chhe, paline abadha utpanna thata ke na thata bhaktapratyakhyana kare chhe. Ghana bhojanane anashana vade chhedine je prayojana mate nagnabhava dharana karela chhe yavat te arthane aradhi chhella shvasochchhvase anamta, anuttara, nirvyaghata, niravarana, kritsna, pratipurna, kevalavara jnyanadarshanane prapta kare chhe, tyarapachhi siddha thaya chhe yavat sarve duhkhono amta kare chhe. Ketalaka vali eka bhava karanara, purvakarma avashesha raheta kalamase kala karine utkrishta sarvarthasiddha mahavimanamam devapane upapata pame chhe. Tyam temani gati chhe, tetrisha sagaropamani sthiti hoya chhe. Teo aradhaka hoya chhe. Baki badhum purvavat. Je a gama, akara yavat samniveshamam manushyo hoya chhe, te a – sarvakama virata, sarvaraga virata, sarva samgathi atita, sarva snehane ullamghi gayela, akrodhi, nishkrodhi, kshinakrodhi, e pramane mana – maya – lobha kshina karela anukrame atha karma prakritiono kshaya karine upara lokagre pratishthita thaya chhe. |