Sutra Navigation: Sutrakrutang ( સૂત્રકૃતાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1101804
Scripture Name( English ): Sutrakrutang Translated Scripture Name : સૂત્રકૃતાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

श्रुतस्कंध-२

अध्ययन-७ नालंदीय

Translated Chapter :

શ્રુતસ્કંધ-૨

અધ્યયન-૭ નાલંદીય

Section : Translated Section :
Sutra Number : 804 Category : Ang-02
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] भगवं च णं उदाहु नियंठा खलु पुच्छियव्वा–आउसंतो! नियंठा! इह खलु परिव्वायया वा परिव्वाइयाओ वा अन्नयरेहिंतो तित्थायतणेहिंतो आगम्म धम्मस्सवणवत्तियं उवसंकमेज्जा? हंता उवसंकमेज्जा। ‘किं तेसिं’ तहप्पगाराणं धम्मे आइक्खियव्वे? हंता आइक्खियव्वे। किं ते तहप्पगारं धम्मं सोच्चा निसम्म एवं वएज्जा–इणमेव निग्गंथं पावयणं सच्चं अनुत्तरंकेवलियं पडिपुण्णं णेयाउयं संसुद्धं सल्लकत्तणं सिद्धिमग्गं मुत्तिमग्गं निज्जाणमग्गं निव्वाणमग्गं अवितहं असंदिद्धं सव्वदुक्खप्पहीणमग्गं। एत्थ ठिया जीवा सिज्झंति बुज्झंति मुच्चंति परिणिव्वंति सव्वदुक्खाणमंतं करेंति। इमाणाए तहा गच्छामो तहा चिट्ठामो तहा निसीयामो तहा तुयट्टामो तहा भुंजामो तहा भासामो तहा अब्भुट्ठेमो तहा उट्ठाए उट्ठेत्ता पाणाणं भूयाणं जीवाणं सत्ताणं संजमेणं संजमामो त्ति वएज्जा? हंता वएज्जा। किं ते तहप्पगारा कप्पंति पव्वावेत्तए? हंता कप्पंति। किं ते तहप्पगारा कप्पंति मुंडावेत्तए? हंता कप्पंति। किं ते तहप्पगारा कप्पंति सिक्खावेत्तए? हंता कप्पंति। किं ते तहप्पगारा कप्पंति उवट्ठावेत्तए? हंता कप्पंति। किं ते तहप्पगारा कप्पंति संभुंजित्तए? हंता कप्पंति। ते णं एयारूवेणं विहारेणं विहरमाणा जाव वासाइं चउपंचमाइं छद्दमासाइं वा अप्पयरो वा भुज्जयरो वा देसं दूइज्जित्ता अगारं वएज्जा? हंता वएज्जा। ते णं तहप्पगारा कप्पंति संभुंजित्तए? णो इणट्ठे समट्ठे। से जे से जीवे जे परंणं नो कप्पंति संभुंजित्तए। से जे से जीवे जे आरेणं कप्पंति संभुंजित्तए। से जे से जीवे जे इयाणिं नो कप्पंति संभुंजित्तए। परेणं अस्समणे, आरेणं समणे, इयाणिं अस्समणे। अस्स-मणेणं सद्धिं नो कप्पंति समणाणं निग्गंथाणं संभुंजित्तए। सेवमायाणह नियंठा! सेवमायाणियव्वं। भगवं च णं उदाहु–नियंठा खलु पुच्छियव्वा–आउसंतो! नियंठा! इह खलु संतेगइया समणोवासगा भवति। तेसिं च णं एवं वुत्तपुव्वं भवइ–णो खलु वयं संचाएमो मुंडा भवित्ता अगाराओ अणगारियं पव्वइत्तए, वयं णं चाउद्दसट्ठमुद्दिट्ठपुण्ण-मासिणीसु पडिपुण्णं पोसहं सम्मं अनुपालेमाणा विहरिस्सामो। ‘थूलगं पानाइवायं पच्चक्खाइस्सामो’, एवं थूलगं मुसावायं थूलगं अदिण्णादानं थूलगं मेहुणं थूलगं परिग्गहं पच्चक्खाइस्सामो, इच्छापरिमाणं करिस्सामो दुविहं तिविहेणं। मा खलु ममट्ठाए किंचि वि करेह वा कारवेह वा तत्थ वि पच्चक्खाइस्सामो। ते णं अभोच्चा अपिच्चा असिनाइत्ता आसंदीपेढियाओ पच्चोरुहित्ता ते तह कालगया किं वत्तव्वं सिया? सम्मं कालगय त्ति वत्तव्वं सिया। ते पाणा वि वुच्चंति, ते तसा वि वुच्चंति, ते महाकाया, ते चिरट्ठिइया। ते बहुतरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एवं वयह– ‘नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि ‘भे उवएसे’ नो नेयाएउ भवइ। भगवं च णं उदाहु नियंठा खलु पुच्छियव्वा–आउसंतो! नियंठा! इह खलु संतेगइया समणोवासगा भवंति। तेसिं च णं एवं वुत्तपुव्वं भवइ–णो खलु वयं संचाएमो मुंडा भवित्ता अगाराओ अणगारियं पव्वइत्तए, नो खलु वयं संचाएमो चाउद्दसट्ठमुद्दिट्ठपुण्णमासिणीसु पडिपुण्णं पोसहं सम्मं अनुपालेमाणा विहरित्तए। वयं णं अपच्छिममारणंतियसंलेहणाज्झूसणाज्झूसिया भत्तपाणपडिया-इक्खिया कालं अणवकंखमाणा विहरिस्सामो। सव्वं पाणाइवायं पच्चक्खाइस्सामो, एवं सव्वं मुसावायं सव्वं अदिन्नादानं सव्वं मेहुणं सव्वं परिग्गहं पच्चक्खाइस्सामो ‘तिविहं तिविहेणं’ मा खलु ममट्ठाए किंचि वि करेह वा कारवेह वा करंतं समणुजाणेह वा तत्थ वि पच्चक्खाइस्सामो। तेणं अभोच्चा अपिच्चा असिनाइत्ता आसंदीपेढियाओ पच्चोरुहित्ता ते तह कालगया किं वत्तव्वं सिया? सम्मं कालगय त्ति वत्तव्वं सिया। ते पाणा वि वुच्चंति, ते तसा वि वुच्चंति, ते महाकाया, ते चिरट्ठिइया। ते बहुतरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एवं वयह– ‘नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि भे उवएसे नो नेयाउए भवइ। भगवं च णं उदाहु–संतेगइया मणुस्सा भवंति, तं जहा–महिच्छा महारंभा महापरिग्गहा अहम्मिया अधम्माणुया अधम्मिट्ठा अधम्मक्खाई अधम्मपायजीविणो अधम्मपलोइणो अधम्म-पलज्जणा अधम्मसीलसमुदाचारा अधम्मेन चेव वित्तिं कप्पे-माणा विहरंति, ‘हण’ ‘छिद’ ‘भिंद’ विगत्तगा लोहियपाणी चंडा रुद्दा खुद्दा साहस्सिया उक्कंचण-वंचण-माया-णियडि-कूड-कवड-साइ-संपओगबहुला दुस्सीला दुव्वया दुप्पडियाणंदा असाहू। सव्वाओ पानाइवायाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ मुसा-वायाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ अदिण्णादाणाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ मेहुणाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ परिग्गहाओ अप्पडिविरया जावज्जीवाए, जेहिं समणोवासगस्स आयाणसो आमरणंताए दंडे निक्खित्ते, ते तओ आउगं विप्पजहंति, विप्पजहित्ता भुज्जो सगमादाए दोग्गइगामिणो भवंति। ते पाणावि वुच्चंति, ते तसावि वुच्चंति, ते महाकाया, ते चिरट्ठिइया। ते बहुतरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एवं वयह– ‘नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि भे उवएसे नो नेयाउए भवइ। भगवं च णं उदाहु–संतेगइया मणुस्सा भवंति, तं जहा– अणारंभा अपरिग्गहा धम्मिया धम्माणुया धम्मिट्ठा धम्मक्खाई धम्मप्पलोई धम्मपलज्जणा धम्मसमुदायारा धम्मेणं चेव वित्तिं कप्पेमाणा विहरंति, सुसीला सुव्वया सुप्पडियाणंदा सुसाहू। सव्वाओ पानाइवायाओ पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ मुसावायाओ पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ अदिण्णादाणाओ पडि-विरया जावज्जीवाए, सव्वाओ मेहुणाओ पडिविरया जावज्जीवाए, सव्वाओ परिग्गहाओ पडिविरया जावज्जीवाए, जेहिं समणोवा-सगस्स आयाणसो आमरणंताए दंडे निक्खित्ते, ते तओ आउगं विप्पजहंति, विप्पजहित्ता ते तओ भुज्जो सगमायाए सोग्गइगामिणो भवंति। ते पाणावि वुच्चंति, ते तसा वि वुच्चंति, ते महाकाया, ते चिरट्ठिइया। ते बहुतरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एवं वयह– ‘नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि भे उवएसे नो नेयाउए भवइ। भगवं च णं उदाहु–संतेगइया मणुस्सा भवंति, तं जहा–अप्पिच्छा अप्पारंभा अप्पपरिग्गहा धम्मिया धम्माणुया धम्मिट्ठा धम्मक्खाई धम्मप्पलोई धम्मपलज्जणा धम्मसमुदायारा धम्मेणं चेव वित्तिं कप्पेमाणा विहरंति, सुसीला सुव्वया सुप्पडियाणंदा सुसाहू। एगच्चाओ पानाइवायाओ पडि-विरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अप्पडिविरया। एगच्चाओ मुसावायाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अप्पडिविरया। एगच्चाओ अदिन्नादाणाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अप्पडिविरया। एगच्चाओ मेहुणाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अपडिविरया। एगच्चाओ परिग्गहाओ पडिविरया जावज्जीवाए, एगच्चाओ अप्पडि-विरया। जेहिं समणोवासगस्स आयाणसो आमरणंताए दंडे निक्खित्ते, ते तओ आउगं विप्पजहंति, विप्पजहित्ता ते तओ भुज्जो सगमादाए सोग्गइगामिणो भवंति। ते पाणा वि वुच्चंति, ते तसावि वुच्चंति ते महाकाया, ते चिरट्ठिइया। ते बहुतरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एवं वयह–’नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि भे उवएसे नो नेयाउए भवइ। भगवं च णं उदाहु–संतेगइया मणुस्सा भवंति, तं जहा– आरण्णिया आवसहिया गामंतिया कण्हुईरहस्सिया– जेहिं समणोवासगस्स आयाणसो आमरणंताए दंडे निक्खित्ते भवइ–णो बहुसंजया नो बहुपडिविरया सव्वपाणभूयजीवसत्तेहिं अप्पणा सच्चामोसाइं एवं विउंजंति–अहं णं हंतव्वो अन्ने हंतव्वा, अहं न अज्जावेयव्वो अन्ने अज्जावेयव्वा, अहं न परिघेतव्वो अन्ने परिघेतव्वा, अहं न परितावेयव्वो अन्ने परितावेयव्वा, अहं न उद्दवेयव्वो अन्ने उद्दवेयव्वा। एवामेव ते इत्थिकामेहिं मुच्छिया गिद्धा गढिया अज्झोववण्णा जाव वासाइं चउपंचमाइं छद्दसमाइं अप्पयरो वा भुज्जयरो वा भुंजित्तु भोगभोगाइं कालमासे कालं किच्चा अन्नयराइं आसुरियाइं किब्बिसियाइं ठाणाइं उववत्तारो भवंति। तओ वि विप्पमु-च्चमाणा भुज्जो एलमूयत्ताए तमोरूवत्ताए पच्चायंति। ते पाणा वि वुच्चंति, ते तसावि वुच्चंति, ते महाकाया। ते चिरट्ठिइया, ते बहुतरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एवं वयह– ‘नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि भे उवएसे नो नेयाउए भवइ। भगवं च णं उदाहु–संतेगइया पाणा दीहाउया, जेहिं समणोवासगस्स आयाणसो आमरणंताए दंडे निक्खित्ते भवइ ते पुव्वामेव कालं करेंति, करेत्ता पारलोइयत्ताए पच्चायंति। ते पाणा वि वुच्चंति, ते तसा वि वुच्चंति, ते महाकाया, ते चिरट्ठिइया, ते दीहाउया। ते बहुयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एवं वयह– ‘नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि भे उवएसे नो नेयाउए भवइ। भगवं च णं उदाहु–संतेगइया पाणा समाउया, जेहिं समणोवासगस्स आयाणसो आमरणंताए दंडे निक्खित्ते भवइ ते सममेव कालं करेंति, करेत्ता पारलोइयत्ताए पच्चायंति। ते पाणा वि वुच्चंति, ते तसावि वुच्चंति, ते महाकाया, ते समाउया। ते बहुयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एयं वयह– ‘नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि भे उवएसे नो नेयाउए भवइ। भगवं च णं उदाहु–संतेगइया पाणा अप्पाउया, जेहिं समणोवासगस्स आयाणसो आमरणंताए दंडे निक्खित्ते भवइ। ते पुव्वामेव कालं करेंति, करेत्ता पारलोइयत्ताए पच्चायंति। ते पाणा वि वुच्चंति, ते तसावि वुच्चंति, ते महाकाया, ते अप्पाउया। ते बहुयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स सुपच्चक्खायं भवइ। ते अप्पयरगा पाणा जेहिं समणोवासगस्स अपच्चक्खायं भवइ। से महया तसकायाओ उवसंतस्स उवट्ठियस्स पडिविरयस्स जं णं तुब्भे वा अण्णो वा एवं वयह– ‘नत्थि णं से केइ परियाए जंसि समणोवासगस्स एगपाणाए वि दंडे निक्खित्ते।’ अयं पि भे उवएसे नो नेयाउए भवइ। भगवं च णं उदाहु–संतेगइया समणोवासगा भवति। तेसिं च णं एवं वुत्तपुव्वं भवइ–णो खलु वयं संचाएमो मुंडा भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तए। नो खलु वयं संचाएमो चाउद्दस-ट्ठमुद्दिट्ठपुण्णमासिणीसु पडिपुण्णं पोसहं अनुपालित्तए। नो खलु वयं संचाएमो अपच्छिम मारणंतिय-संलेहणाज्झूसणाज्झूसिया भत्तपाणपडियाइक्खिया कालं अणवकंखमाणा विहरित्तए। वयं णं सामाइयं देसावगासियं–पुरत्था पाईणं पडीणं दाहिणं उदीणं एतावताव सव्वपाणेहिं सव्वभूएहिं सव्वजीवेहिं सव्वसत्तेहिं दंडे निक्खित्ते पाणभूयजीवसत्तेहिं खेमंकरे अहमंसि।
Sutra Meaning : ભગવાન ગૌતમસ્વામી કહે છે – કેટલાક એવા શ્રાવકો હોય છે કે, જેઓ પૂર્વે એવું કહે છે કે અમે મુંડ થઈને, ઘર છોડીને અણગારિકપણે પ્રવ્રજિત થવા અસમર્થ છીએ. અમે ચૌદશ, આઠમ, પૂર્ણિમા, અમાસના દિને પ્રતિપૂર્ણ પૌષધને સમ્યક્‌ પ્રકારે અનુપાલન કરતા વિચરીશું. તથા અમે સ્થૂલ પ્રાણાતિપાત, સ્થૂલ મૃષાવાદ, સ્થૂલ અદત્તાદાન, સ્થૂલ મૈથુન અને સ્થૂલ પરિગ્રહના પ્રત્યાખ્યાન કરીશું. ઇચ્છાનું પરિમાણ કરીશું. અમે આ પ્રત્યાખ્યાન બે કરણ અને ત્રણ યોગથી કરીશું. મારા માટે કંઈ કરવું કે કરાવવું નહીં તેવા પણ પ્રત્યાખ્યાન કરીશું. પૌષધ સ્થિત તે શ્રાવકો ખાધા કે પીધા વિના, સ્નાન ન કરીને, સંસ્તારક ઉપર સ્થિત થઈને તે જ અવસ્થામાં કાળ કરે તો તેના વિશે શું કહેવું ? તેમને સમ્યક્‌ કાલગતક કહેવા જોઈએ ? હા, કહેવા જોઈએ. તેઓ ત્રસ પણ કહેવાય અને પ્રાણી પણ કહેવાય. તેઓ મહાકાય અને ચિરસ્થિતિક છે. તેવા પ્રાણી સંખ્યામાં ઘણા છે, જેના વિષયમાં શ્રાવકને સુપ્રત્યાખ્યાન થાય છે. તેવા પ્રાણી ઘણા અલ્પ છે, જેના વિષયમાં શ્રાવકોને અપ્રત્યા – ખ્યાન થાય છે. આ રીતે તે મહાન ત્રસકાય – હિંસાથી નિવૃત્ત છે. તો પણ તમે એવું કહો છો કે તેનું પ્રત્યાખ્યાન નિર્વિષય છે. યાવત્‌ તમારું દર્શન નૈયાયિક નથી. ફરી ભગવાન ગૌતમ કહે છે – એવા કેટલાક શ્રાવકો હોય છે, જેઓ પૂર્વે એવું કહે છે કે અમે મુંડ થઈને યાવત્‌ દીક્ષા લેવા સમર્થ નથી. તથા ચૌદશ, આઠમ, પૂનમ, અમાસમાં યાવત્‌ પૌષધ વ્રતને પાળતા વિચરવા પણ સમર્થ નથી. અમે અપશ્ચિમ મારણાંતિક સંલેખનાનું સેવન કરીને ભોજન – પાનનો ત્યાગ કરીને યાવત્‌ કાળની અપેક્ષા રાખ્યા વિના વિચરીશું, અમે ત્રણે કરણ અને ત્રણે યોગથી સર્વથા પ્રાણાતિપાત યાવત્‌ સર્વથા પરિગ્રહનો ત્યાગ કરીશું. મારા માટે કંઈ પણ કરવુ – કરાવવુ નહીં યાવત્‌ સંસારમાં રહીને તેઓ જો કાળ કરે તો તમે તેને સમ્યક્‌ કાળગત કહેશો ? હા, તેમ કહેવાય. તેઓ પ્રાણી પણ કહેવાય – યાવત્‌ – શ્રાવકના વ્રતને નિર્વિષય બતાવવાનો તમારો મત ન્યાયસંગત નથી. ભગવાન ગૌતમે ફરી કહ્યું – કેટલાક એવા મનુષ્યો હોય છે, જેવા કે મહાન ઇચ્છાવાળા મહારંભી, મહાપરિગ્રહી, અધાર્મિકા યાવત્‌ દુષ્પ્રત્યાનંદા યાવત્‌ જાવજ્જીવ સર્વથા પરિગ્રહથી અપ્રતિવિરત, શ્રાવકના વ્રત ગ્રહણથી મૃત્યુપર્યન્ત તેમની હિંસાનો ત્યાગ હોય છે. તે અધાર્મિક પુરુષ આયુષ્ય છોડીને, પોતાના પાપકર્મ સાથે દુર્ગતિમાં જાય છે. તે પ્રાણી પણ કહેવાય અને ત્રસ પણ કહેવાય છે. તે મહાકાય, ચિરસ્થિતિક હોય છે, તેઓ સંખ્યામાં ઘણા હોય છે. શ્રાવકને વ્રત – ગ્રહણથી મરણપર્યન્ત તેમને ન હણવાનો નિયમ છે, તેથી શ્રાવક મહાન પ્રાણીદંડથી વિરત થયેલા છે. માટે તેના વ્રતને નિર્વિષય કહેવું ન્યાયી નથી. ભગવંત ગૌતમ કહે છે – કેટલાક મનુષ્યો હોય છે. જેમ કે – આરંભ અને પરિગ્રહથી રહિત, ધાર્મિક, ધર્માનુજ્ઞ યાવત્‌ જાવજ્જીવ સર્વથા પરિગ્રહથી પ્રતિવિરત હોય છે. જેમની હિંસાનો શ્રાવકોને વ્રતગ્રહણથી મરણપર્યન્ત ત્યાગ હોય છે તેવા ધાર્મિક પુરુષ કાળ અવસરે કાળ કરીને પુણ્યકર્મ સહિત સ્વર્ગે જાય છે. તેઓ પ્રાણી પણ કહેવાય છે. યાવત્‌ તમારું તેના વ્રતના વિષયમાં કથન નૈયાયિક નથી. ભગવાન ગૌતમ કહે છે કે, એવા કેટલાક મનુષ્યો હોય છે જેમ કે – અલ્પ ઇચ્છાવાળા, અલ્પારંભી, અલ્પ પરિગ્રહી, ધાર્મિક, ધર્માનુજ્ઞ યાવત્‌ તેઓ પ્રાણાતિપાતથી પરિગ્રહપર્યન્ત દેશથી વિરત હોય છે. જેમને શ્રાવક વ્રતગ્રહણથી મરણપર્યન્ત દંડ દેવાનો ત્યાગ છે. તે ત્યાંનું આયુ છોડીને વર્તમાન આયુ ભોગવીને, સ્વપુણ્યકર્મ સાથે શુભગતિમાં જાય છે. તેઓ પ્રાણી પણ કહેવાય છે – યાવત્‌ – તમારો મત ન્યાયસંગત નથી. ભગવાન ગૌતમ કહે છે – કેટલાક મનુષ્યો એવા હોય છે – વનવાસી, ગ્રામબાહ્યવાસી, ગામનિકટવાસી, ગુપ્ત રાહસ્યિક. શ્રાવકે તેમને દંડ દેવાનો ત્યાગ કરેલ છે. તેઓ બહુ સંયત નથી કે પ્રાણી, ભૂત, જીવ, સત્ત્વોની હિંસાથી બહુ વિરત નથી. પોતાની મેળે સાચું – જૂઠું કહે છે. જેમ કે મને ન હણો, બીજાને હણો – યાવત્‌ – કાળ માસે કાળ કરીને અન્યતર આસુરિક કિલ્બિષિકપણે યાવત્‌ ઉત્પન્ન થાય છે. ત્યાંથી ચ્યવીને વારંવાર જન્મમૂક કે જન્માંધરૂપે ઉત્પન્ન થાય છે. તેઓ પ્રાણી પણ કહેવાય છે યાવત્‌ તમારું કથન ન્યાયયુક્ત નથી. ભગવંત ગૌતમ કહે છે – કેટલાક પ્રાણી દીર્ઘાયુષ્ક હોય છે. જેમના વિષયમાં શ્રાવકને વ્રતગ્રહણથી જીવનપર્યન્ત યાવત્‌ દંડ ન દેવાનું પચ્ચક્ખાણ હોય છે. તેઓ પૂર્વે જ કાળ કરીને પરલોકમાં જાય છે. તેવા જીવો પ્રાણી પણ કહેવાય છે. ત્રસ પણ કહેવાય છે. તે મહાકાય, ચિરસ્થિતિક, દીર્ઘાયુષ્કા છે. આવા પ્રાણીની સંખ્યા ઘણી છે. તેમના વિષયમાં શ્રાવકનું પ્રત્યાખ્યાન શોભન હોય છે યાવત્‌ તમે ન્યાયી નથી. ભગવાન ગૌતમ કહે છે – કેટલાક પ્રાણી સમાયુષ્ક હોય છે. જેમના વિષયમાં શ્રાવકને જીવનપર્યન્ત યાવત્‌ હિંસા ન કરવાનો નિયમ છે. તેઓ આપમેળે કાળ કરીને પરલોકે જાય છે. તેઓ પ્રાણી કહેવાય છે અને ત્રસ પણ કહેવાય છે. તે મહાકાયા, સમાયુષ્કા ઘણી સંખ્યામાં છે, જેના વિષયમાં શ્રાવકને સુપ્રત્યાખ્યાન હોય છે. યાવત્‌ આપનું કથન ન્યાયસંગત નથી. ભગવાન ગૌતમે કહ્યું – કેટલાક પ્રાણી અલ્પાયુ હોય છે. જેમને શ્રાવકો જીવનપર્યન્ત દંડ દેતા નથી. તે પૂર્વે જ કાળ કરીને પરલોકમાં જાય છે. તે પ્રાણી પણ કહેવાય, ત્રસ પણ કહેવાય છે. તે મહાકાય, અલ્પાયુ પ્રાણી ઘણી સંખ્યામાં છે, જેમના વિષયમાં શ્રાવકોનું સુપ્રત્યાખ્યાન થાય છે યાવત્‌ આપનું કથન નૈયાયિક નથી. ભગવાન ગૌતમ કહે છે – એવા કેટલાક શ્રાવકો હોય છે, તેઓએ પૂર્વે એવું કહ્યું છે કે, અમે મુંડ થઈને યાવત્‌ દીક્ષા લેવા સમર્થ નથી. અમે ચૌદશ – આઠમ – પૂનમ – અમાસમાં પ્રતિપૂર્ણ પૌષધ પાળવાને પણ સમર્થ નથી. અમે અપશ્ચિમ મારણાંતિક સંલેખના કરવા પણ સમર્થ નથી. અમે તો સામાયિક, દેશાવકાસિક ગ્રહણ કરીને રોજ પૂર્વ – પશ્ચિમ – ઉત્તર – દક્ષિણ દિશામાં જવા – આવવાની મર્યાદા કરીને યાવત્‌ સર્વ પ્રાણોથી સર્વ સત્ત્વોના દંડનો ત્યાગ કરીશું. સર્વ પ્રાણ – ભૂત – જીવ – સત્ત્વોને ક્ષેમંકર થઈશું. વ્રત ગ્રહણ સમયથી જે ત્રસ પ્રાણીને દંડ આપવાનું શ્રાવકે જીવનપર્યન્ત છોડી દીધેલ છે. તેઓ આયુ પૂર્ણ કરીને મર્યાદિત ભૂમિની બહાર ત્રસરૂપે ઉત્પન્ન થાય છે. યાવત્‌ તેમના વિષયમાં પણ શ્રાવકનું પ્રત્યાખ્યાન સુપ્રત્યાખ્યાન હોય છે. તેઓ પ્રાણી પણ કહેવાય છે. યાવત્‌ શ્રાવકોના વ્રતને નિર્વિષય બતાવવું તે ન્યાયયુક્ત નથી.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] bhagavam cha nam udahu niyamtha khalu puchchhiyavva–ausamto! Niyamtha! Iha khalu parivvayaya va parivvaiyao Va annayarehimto titthayatanehimto agamma dhammassavanavattiyam uvasamkamejja? Hamta uvasamkamejja. ‘kim tesim’ tahappagaranam dhamme aikkhiyavve? Hamta aikkhiyavve. Kim te tahappagaram dhammam sochcha nisamma evam vaejja–inameva niggamtham pavayanam sachcham anuttaramkevaliyam padipunnam neyauyam samsuddham sallakattanam siddhimaggam muttimaggam nijjanamaggam nivvanamaggam avitaham asamdiddham savvadukkhappahinamaggam. Ettha thiya jiva sijjhamti bujjhamti muchchamti parinivvamti savvadukkhanamamtam karemti. Imanae taha gachchhamo taha chitthamo taha nisiyamo taha tuyattamo taha bhumjamo taha bhasamo taha abbhutthemo taha utthae utthetta pananam bhuyanam jivanam sattanam samjamenam samjamamo tti vaejja? Hamta vaejja. Kim te tahappagara kappamti pavvavettae? Hamta kappamti. Kim te tahappagara kappamti mumdavettae? Hamta kappamti. Kim te tahappagara kappamti sikkhavettae? Hamta kappamti. Kim te tahappagara kappamti uvatthavettae? Hamta kappamti. Kim te tahappagara kappamti sambhumjittae? Hamta kappamti. Te nam eyaruvenam viharenam viharamana java vasaim chaupamchamaim chhaddamasaim va appayaro va bhujjayaro Va desam duijjitta agaram vaejja? Hamta vaejja. Te nam tahappagara kappamti sambhumjittae? No inatthe samatthe. Se je se jive je paramnam no kappamti sambhumjittae. Se je se jive je arenam kappamti sambhumjittae. Se je se jive je iyanim no kappamti sambhumjittae. Parenam assamane, arenam samane, iyanim assamane. Assa-manenam saddhim no kappamti samananam niggamthanam sambhumjittae. Sevamayanaha niyamtha! Sevamayaniyavvam. Bhagavam cha nam udahu–niyamtha khalu puchchhiyavva–ausamto! Niyamtha! Iha khalu samtegaiya samanovasaga bhavati. Tesim cha nam evam vuttapuvvam bhavai–no khalu vayam samchaemo mumda bhavitta agarao anagariyam pavvaittae, vayam nam chauddasatthamudditthapunna-masinisu padipunnam posaham sammam anupalemana viharissamo. ‘thulagam panaivayam pachchakkhaissamo’, evam thulagam musavayam thulagam adinnadanam thulagam mehunam thulagam pariggaham pachchakkhaissamo, ichchhaparimanam karissamo duviham tivihenam. Ma khalu mamatthae kimchi vi kareha va karaveha va tattha vi pachchakkhaissamo. Te nam abhochcha apichcha asinaitta asamdipedhiyao pachchoruhitta te taha kalagaya kim vattavvam siya? Sammam kalagaya tti vattavvam siya. Te pana vi vuchchamti, te tasa vi vuchchamti, te mahakaya, te chiratthiiya. Te bahutaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va evam vayaha– ‘natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi ‘bhe uvaese’ no neyaeu bhavai. Bhagavam cha nam udahu niyamtha khalu puchchhiyavva–ausamto! Niyamtha! Iha khalu samtegaiya samanovasaga bhavamti. Tesim cha nam evam vuttapuvvam bhavai–no khalu vayam samchaemo mumda bhavitta agarao anagariyam pavvaittae, no khalu vayam samchaemo chauddasatthamudditthapunnamasinisu padipunnam posaham sammam anupalemana viharittae. Vayam nam apachchhimamaranamtiyasamlehanajjhusanajjhusiya bhattapanapadiya-ikkhiya kalam anavakamkhamana viharissamo. Savvam panaivayam pachchakkhaissamo, evam savvam musavayam savvam adinnadanam savvam mehunam savvam pariggaham pachchakkhaissamo ‘tiviham tivihenam’ ma khalu mamatthae kimchi vi kareha va karaveha va karamtam samanujaneha va tattha vi pachchakkhaissamo. Tenam abhochcha apichcha asinaitta asamdipedhiyao pachchoruhitta te taha kalagaya kim vattavvam siya? Sammam kalagaya tti vattavvam siya. Te pana vi vuchchamti, te tasa vi vuchchamti, te mahakaya, te chiratthiiya. Te bahutaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va evam vayaha– ‘natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi bhe uvaese no neyaue bhavai. Bhagavam cha nam udahu–samtegaiya manussa bhavamti, tam jaha–mahichchha maharambha mahapariggaha ahammiya adhammanuya adhammittha adhammakkhai adhammapayajivino adhammapaloino adhamma-palajjana adhammasilasamudachara adhammena cheva vittim kappe-mana viharamti, ‘hana’ ‘chhida’ ‘bhimda’ vigattaga lohiyapani chamda rudda khudda sahassiya ukkamchana-vamchana-maya-niyadi-kuda-kavada-sai-sampaogabahula dussila duvvaya duppadiyanamda asahu. Savvao panaivayao appadiviraya javajjivae, savvao musa-vayao appadiviraya javajjivae, savvao adinnadanao appadiviraya javajjivae, savvao mehunao appadiviraya javajjivae, savvao pariggahao appadiviraya javajjivae, jehim samanovasagassa ayanaso amaranamtae damde nikkhitte, te tao augam vippajahamti, vippajahitta bhujjo sagamadae doggaigamino bhavamti. Te panavi vuchchamti, te tasavi vuchchamti, te mahakaya, te chiratthiiya. Te bahutaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va evam vayaha– ‘natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi bhe uvaese no neyaue bhavai. Bhagavam cha nam udahu–samtegaiya manussa bhavamti, tam jaha– anarambha apariggaha dhammiya dhammanuya dhammittha dhammakkhai dhammappaloi dhammapalajjana dhammasamudayara dhammenam cheva vittim kappemana viharamti, susila suvvaya suppadiyanamda susahu. Savvao panaivayao padiviraya javajjivae, savvao musavayao padiviraya javajjivae, savvao adinnadanao padi-viraya javajjivae, savvao mehunao padiviraya javajjivae, savvao pariggahao padiviraya javajjivae, jehim samanova-sagassa ayanaso amaranamtae damde nikkhitte, te tao augam vippajahamti, vippajahitta te tao bhujjo sagamayae soggaigamino bhavamti. Te panavi vuchchamti, te tasa vi vuchchamti, te mahakaya, te chiratthiiya. Te bahutaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va evam vayaha– ‘natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi bhe uvaese no neyaue bhavai. Bhagavam cha nam udahu–samtegaiya manussa bhavamti, tam jaha–appichchha apparambha appapariggaha dhammiya dhammanuya dhammittha dhammakkhai dhammappaloi dhammapalajjana dhammasamudayara dhammenam cheva vittim kappemana viharamti, susila suvvaya suppadiyanamda susahu. Egachchao panaivayao padi-viraya javajjivae, egachchao appadiviraya. Egachchao musavayao padiviraya javajjivae, egachchao appadiviraya. Egachchao adinnadanao padiviraya javajjivae, egachchao appadiviraya. Egachchao mehunao padiviraya javajjivae, egachchao apadiviraya. Egachchao pariggahao padiviraya javajjivae, egachchao appadi-viraya. Jehim samanovasagassa ayanaso amaranamtae damde nikkhitte, te tao augam vippajahamti, vippajahitta te tao bhujjo sagamadae soggaigamino bhavamti. Te pana vi vuchchamti, te tasavi vuchchamti te mahakaya, te chiratthiiya. Te bahutaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va evam vayaha–’natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi bhe uvaese no neyaue bhavai. Bhagavam cha nam udahu–samtegaiya manussa bhavamti, tam jaha– aranniya avasahiya gamamtiya kanhuirahassiya– jehim samanovasagassa ayanaso amaranamtae damde nikkhitte bhavai–no bahusamjaya no bahupadiviraya savvapanabhuyajivasattehim appana sachchamosaim evam viumjamti–aham nam hamtavvo anne hamtavva, aham na ajjaveyavvo anne ajjaveyavva, aham na parighetavvo anne parighetavva, aham na paritaveyavvo anne paritaveyavva, aham na uddaveyavvo anne uddaveyavva. Evameva te itthikamehim muchchhiya giddha gadhiya ajjhovavanna java vasaim chaupamchamaim chhaddasamaim appayaro va bhujjayaro va bhumjittu bhogabhogaim kalamase kalam kichcha annayaraim asuriyaim kibbisiyaim thanaim uvavattaro bhavamti. Tao vi vippamu-chchamana bhujjo elamuyattae tamoruvattae pachchayamti. Te pana vi vuchchamti, te tasavi vuchchamti, te mahakaya. Te chiratthiiya, te bahutaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va evam vayaha– ‘natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi bhe uvaese no neyaue bhavai. Bhagavam cha nam udahu–samtegaiya pana dihauya, jehim samanovasagassa ayanaso amaranamtae damde nikkhitte bhavai te puvvameva kalam karemti, karetta paraloiyattae pachchayamti. Te pana vi vuchchamti, te tasa vi vuchchamti, te mahakaya, te chiratthiiya, te dihauya. Te bahuyaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va evam vayaha– ‘natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi bhe uvaese no neyaue bhavai. Bhagavam cha nam udahu–samtegaiya pana samauya, jehim samanovasagassa ayanaso amaranamtae damde nikkhitte bhavai te samameva kalam karemti, karetta paraloiyattae pachchayamti. Te pana vi vuchchamti, te tasavi vuchchamti, te mahakaya, te samauya. Te bahuyaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va eyam vayaha– ‘natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi bhe uvaese no neyaue bhavai. Bhagavam cha nam udahu–samtegaiya pana appauya, jehim samanovasagassa ayanaso amaranamtae damde nikkhitte bhavai. Te puvvameva kalam karemti, karetta paraloiyattae pachchayamti. Te pana vi vuchchamti, te tasavi vuchchamti, te mahakaya, te appauya. Te bahuyaraga pana jehim samanovasagassa supachchakkhayam bhavai. Te appayaraga pana jehim samanovasagassa apachchakkhayam bhavai. Se mahaya tasakayao uvasamtassa uvatthiyassa padivirayassa jam nam tubbhe va anno va evam vayaha– ‘natthi nam se kei pariyae jamsi samanovasagassa egapanae vi damde nikkhitte.’ ayam pi bhe uvaese no neyaue bhavai. Bhagavam cha nam udahu–samtegaiya samanovasaga bhavati. Tesim cha nam evam vuttapuvvam bhavai–no khalu vayam samchaemo mumda bhavitta agarao anagariyam pavvaittae. No khalu vayam samchaemo chauddasa-tthamudditthapunnamasinisu padipunnam posaham anupalittae. No khalu vayam samchaemo apachchhima maranamtiya-samlehanajjhusanajjhusiya bhattapanapadiyaikkhiya kalam anavakamkhamana viharittae. Vayam nam samaiyam desavagasiyam–purattha painam padinam dahinam udinam etavatava savvapanehim savvabhuehim savvajivehim savvasattehim damde nikkhitte panabhuyajivasattehim khemamkare ahamamsi.
Sutra Meaning Transliteration : Bhagavana gautamasvami kahe chhe – ketalaka eva shravako hoya chhe ke, jeo purve evum kahe chhe ke ame mumda thaine, ghara chhodine anagarikapane pravrajita thava asamartha chhie. Ame chaudasha, athama, purnima, amasana dine pratipurna paushadhane samyak prakare anupalana karata vicharishum. Tatha ame sthula pranatipata, sthula mrishavada, sthula adattadana, sthula maithuna ane sthula parigrahana pratyakhyana karishum. Ichchhanum parimana karishum. Ame a pratyakhyana be karana ane trana yogathi karishum. Mara mate kami karavum ke karavavum nahim teva pana pratyakhyana karishum. Paushadha sthita te shravako khadha ke pidha vina, snana na karine, samstaraka upara sthita thaine te ja avasthamam kala kare to tena vishe shum kahevum\? Temane samyak kalagataka kaheva joie\? Ha, kaheva joie. Teo trasa pana kahevaya ane prani pana kahevaya. Teo mahakaya ane chirasthitika chhe. Teva prani samkhyamam ghana chhe, jena vishayamam shravakane supratyakhyana thaya chhe. Teva prani ghana alpa chhe, jena vishayamam shravakone apratya – khyana thaya chhe. A rite te mahana trasakaya – himsathi nivritta chhe. To pana tame evum kaho chho ke tenum pratyakhyana nirvishaya chhe. Yavat tamarum darshana naiyayika nathi. Phari bhagavana gautama kahe chhe – eva ketalaka shravako hoya chhe, jeo purve evum kahe chhe ke ame mumda thaine yavat diksha leva samartha nathi. Tatha chaudasha, athama, punama, amasamam yavat paushadha vratane palata vicharava pana samartha nathi. Ame apashchima maranamtika samlekhananum sevana karine bhojana – panano tyaga karine yavat kalani apeksha rakhya vina vicharishum, ame trane karana ane trane yogathi sarvatha pranatipata yavat sarvatha parigrahano tyaga karishum. Mara mate kami pana karavu – karavavu nahim yavat samsaramam rahine teo jo kala kare to tame tene samyak kalagata kahesho\? Ha, tema kahevaya. Teo prani pana kahevaya – yavat – shravakana vratane nirvishaya batavavano tamaro mata nyayasamgata nathi. Bhagavana gautame phari kahyum – ketalaka eva manushyo hoya chhe, jeva ke mahana ichchhavala maharambhi, mahaparigrahi, adharmika yavat dushpratyanamda yavat javajjiva sarvatha parigrahathi aprativirata, shravakana vrata grahanathi mrityuparyanta temani himsano tyaga hoya chhe. Te adharmika purusha ayushya chhodine, potana papakarma sathe durgatimam jaya chhe. Te prani pana kahevaya ane trasa pana kahevaya chhe. Te mahakaya, chirasthitika hoya chhe, teo samkhyamam ghana hoya chhe. Shravakane vrata – grahanathi maranaparyanta temane na hanavano niyama chhe, tethi shravaka mahana pranidamdathi virata thayela chhe. Mate tena vratane nirvishaya kahevum nyayi nathi. Bhagavamta gautama kahe chhe – ketalaka manushyo hoya chhe. Jema ke – arambha ane parigrahathi rahita, dharmika, dharmanujnya yavat javajjiva sarvatha parigrahathi prativirata hoya chhe. Jemani himsano shravakone vratagrahanathi maranaparyanta tyaga hoya chhe teva dharmika purusha kala avasare kala karine punyakarma sahita svarge jaya chhe. Teo prani pana kahevaya chhe. Yavat tamarum tena vratana vishayamam kathana naiyayika nathi. Bhagavana gautama kahe chhe ke, eva ketalaka manushyo hoya chhe jema ke – alpa ichchhavala, alparambhi, alpa parigrahi, dharmika, dharmanujnya yavat teo pranatipatathi parigrahaparyanta deshathi virata hoya chhe. Jemane shravaka vratagrahanathi maranaparyanta damda devano tyaga chhe. Te tyamnum ayu chhodine vartamana ayu bhogavine, svapunyakarma sathe shubhagatimam jaya chhe. Teo prani pana kahevaya chhe – yavat – tamaro mata nyayasamgata nathi. Bhagavana gautama kahe chhe – ketalaka manushyo eva hoya chhe – vanavasi, gramabahyavasi, gamanikatavasi, gupta rahasyika. Shravake temane damda devano tyaga karela chhe. Teo bahu samyata nathi ke prani, bhuta, jiva, sattvoni himsathi bahu virata nathi. Potani mele sachum – juthum kahe chhe. Jema ke mane na hano, bijane hano – yavat – kala mase kala karine anyatara asurika kilbishikapane yavat utpanna thaya chhe. Tyamthi chyavine varamvara janmamuka ke janmamdharupe utpanna thaya chhe. Teo prani pana kahevaya chhe yavat tamarum kathana nyayayukta nathi. Bhagavamta gautama kahe chhe – ketalaka prani dirghayushka hoya chhe. Jemana vishayamam shravakane vratagrahanathi jivanaparyanta yavat damda na devanum pachchakkhana hoya chhe. Teo purve ja kala karine paralokamam jaya chhe. Teva jivo prani pana kahevaya chhe. Trasa pana kahevaya chhe. Te mahakaya, chirasthitika, dirghayushka chhe. Ava pranini samkhya ghani chhe. Temana vishayamam shravakanum pratyakhyana shobhana hoya chhe yavat tame nyayi nathi. Bhagavana gautama kahe chhe – ketalaka prani samayushka hoya chhe. Jemana vishayamam shravakane jivanaparyanta yavat himsa na karavano niyama chhe. Teo apamele kala karine paraloke jaya chhe. Teo prani kahevaya chhe ane trasa pana kahevaya chhe. Te mahakaya, samayushka ghani samkhyamam chhe, jena vishayamam shravakane supratyakhyana hoya chhe. Yavat apanum kathana nyayasamgata nathi. Bhagavana gautame kahyum – ketalaka prani alpayu hoya chhe. Jemane shravako jivanaparyanta damda deta nathi. Te purve ja kala karine paralokamam jaya chhe. Te prani pana kahevaya, trasa pana kahevaya chhe. Te mahakaya, alpayu prani ghani samkhyamam chhe, jemana vishayamam shravakonum supratyakhyana thaya chhe yavat apanum kathana naiyayika nathi. Bhagavana gautama kahe chhe – eva ketalaka shravako hoya chhe, teoe purve evum kahyum chhe ke, ame mumda thaine yavat diksha leva samartha nathi. Ame chaudasha – athama – punama – amasamam pratipurna paushadha palavane pana samartha nathi. Ame apashchima maranamtika samlekhana karava pana samartha nathi. Ame to samayika, deshavakasika grahana karine roja purva – pashchima – uttara – dakshina dishamam java – avavani maryada karine yavat sarva pranothi sarva sattvona damdano tyaga karishum. Sarva prana – bhuta – jiva – sattvone kshemamkara thaishum. Vrata grahana samayathi je trasa pranine damda apavanum shravake jivanaparyanta chhodi didhela chhe. Teo ayu purna karine maryadita bhumini bahara trasarupe utpanna thaya chhe. Yavat temana vishayamam pana shravakanum pratyakhyana supratyakhyana hoya chhe. Teo prani pana kahevaya chhe. Yavat shravakona vratane nirvishaya batavavum te nyayayukta nathi.