Sutra Navigation: Upasakdashang ( ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર )
Search Details
| Mool File Details |
|
Anuvad File Details |
|
| Sr No : | 1105120 | ||
| Scripture Name( English ): | Upasakdashang | Translated Scripture Name : | ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર |
| Mool Language : | Ardha-Magadhi | Translated Language : | Gujarati |
| Chapter : |
अध्ययन-२ कामदेव |
Translated Chapter : |
અધ્યયન-૨ કામદેવ |
| Section : | Translated Section : | ||
| Sutra Number : | 20 | Category : | Ang-07 |
| Gatha or Sutra : | Sutra | Sutra Anuyog : | |
| Author : | Deepratnasagar | Original Author : | Gandhar |
| Century : | Sect : | Svetambara1 | |
| Source : | |||
| Mool Sutra : | [सूत्र] जइ णं भंते! समणेणं भगवया महावीरेणं जाव संपत्तेणं सत्तमस्स अंगस्स उवासगदसाणं पढमस्स अज्झयणस्स अयमट्ठे पन्नत्ते, दोच्चस्स णं भंते! अज्झयणस्स के अट्ठे पन्नत्ते? एवं खलु जंबू! तेणं कालेणं तेणं समएणं चंपा नाम नयरी। पुण्णभद्दे चेइए। जियसत्तू राया। तत्थ णं चंपाए नयरीए कामदेवे नामं गाहावई परिवसइ–अड्ढे जाव बहुजनस्स अपरिभूए। तस्स णं कामदेवस्स गाहावइस्स छ हिरण्णकोडीओ निहाणपउत्ताओ, छ हिरण्णकोडीओ वड्ढिपउत्ताओ, छ हिरण्ण-कोडीओ पवित्थरपउत्ताओ, छ व्वया दसगोसाहस्सिएणं वएणं होत्था। से णं कामदेवे गाहावई बहूणं जाव आपुच्छणिज्जे पडिपुच्छणिज्जे, सयस्स वि य णं कुडुंबस्स मेढी जाव सव्वकज्ज-वड्ढावए यावि होत्था। तस्स णं कामदेवस्स गाहावइस्स भद्दा नामं भारिया होत्था–अहीन-पडिपुण्ण-पंचिंदियसरीरा जाव मानुस्सए कामभोए पच्चणुभवमाणी विहरइ। तेणं कालेणं तेणं समएणं समणे भगवं महावीरे जाव जेणेव चंपा नयरी, जेणेव पुण्णभद्दे चेइए, तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अहापडिरूवं ओग्गहं ओगिण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। परिसा निग्गया। कूणिए राया जहा, तहा जियसत्तू निग्गच्छइ जाव पज्जुवासइ। तए णं से कामदेवे गाहावई इमीसे कहाए लद्धट्ठे समाणे–एवं खलु समणे भगवं महावीरे पुव्वाणुपुव्विं चरमाणे गामाणुगामं दूइज्जमाणे इहमागए इह संपत्ते इह समोसढे इहेव चंपाए नयरीए बहिया पुण्णभद्दे चेइए अहापडिरूवं ओग्गहं ओगि-ण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तं महप्फलं खलु भो! देवानुप्पिया! तहारूवाणं अरहंताणं भगवंताणं नामगोयस्स वि सवणयाए, किमंग पुण अभिगमन-वंदन-नमंसण-पडिपुच्छण-पज्जुवासणयाए? एगस्स वि आरियस्स धम्मियस्स सुवयणस्स सवणयाए, किमंग पुण विउलस्स अट्ठस्स गहणयाए? तं गच्छामि णं देवानुप्पिया! समणं भगवं महावीरं वंदामि णमंसामि सक्कारेमि कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासामि– एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता ण्हाए कयबलिकम्मे कय-कोउय-मंगल-पायच्छित्ते सुद्धप्पा-वेसाइं मंगल्लाइं वत्थाइं पवर परिहिए अप्पमहग्घाभरणालंकियसरीरे सयाओ गिहाओ पडिनि-क्खमइ, पडिनिक्खमित्ता सकोरेंटमल्लदामेणं छत्तेणं धरिज्जमाणेणं मनुस्सवग्गुरापरिखित्ते पादविहारचारेणं चंपं नयरिं मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणामेव पुण्णभद्दे चेइए, जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करेत्ता वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता नच्चासण्णे ना सुस्सूसमाणे नमंसमाणे अभिमुहे विनएणं पंजलिउडे पज्जुवासइ। तए णं समणे भगवं महावीरे कामदेवस्स गाहावइस्स तीसे य महइमहालियाए परिसाए जाव धम्मं परिकहेइ। परिसा पडिगया, राया य गए। तए णं कामदेवे गाहावई समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए धम्मं सोच्चा निसम्म हट्ठतुट्ठ-चित्तमाणंदिए पीइमणे परमसोमणस्सिए हरिसवसविसप्पमाणहियए उट्ठाए उट्ठेइ, उट्ठेत्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करेत्ता वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी– सद्दहामि णं भंते! निग्गंथं पावयणं, पत्तियामि णं भंते! निग्गंथं पावयणं, रोएमि णं भंते! निग्गंथं पावयणं, अब्भुट्ठेमि णं भंते! निग्गंथं पावयणं। एवमेयं भंते! तहमेयं भंते! अवितहमेयं भंते! असंदिद्धमेयं भंते! इच्छियमेयं भंते! पडिच्छियमेयं भंते! इच्छिय-पडिच्छियमेयं भंते! से जहेयं तुब्भे वदह। जहा णं देवानुप्पियाणं अंतिए बहवे राईसर-तलवर-माडंबिय-कोडुंबिय-इब्भ-सेट्ठि-सेनावइ-सत्थवाहप्पभिइया मुंडा भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइया, नो खलु अहं तहा संचाएमि मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तए। अहं णं देवानुप्पियाणं अंतिए पंचाणुव्वइयं सत्तसिक्खा-वइयं–दुवालसविहं सावगधम्मं पडिवज्जिस्सामि। अहासुहं देवानुप्पिया! मा पडिबंधं करेहि। तए णं से कामदेवे गाहावई समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए सावयधम्मं पडिवज्जइ। तए णं समणे भगवं महावीरे अन्नदा कदाइ चंपाए नयरीए पुण्णभद्दाओ चेइयाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता बहिया जनवयविहारं विहरइ। तए णं से कामदेवे समणोवासए जाए–अभिगयजीवाजीवे जाव समणे निग्गंथे फासु-एसणिज्जेणं असन-पान-खाइम-साइमेणं वत्थ-पडिग्गहं-कंबल-पायपुंछणेणं ओसह-भेसज्जेणं पाडिहारिएणं य पीढ-फलग-सेज्जा संथारएणं पडिलाभेमाणे विहरइ। तए णं सा भद्दा भारिया समणोवासिया जाया–अभिगयजीवाजीवा जाव समणे निग्गंथे फासु-एसणिज्जेणं असन-पान-खाइम-साइमेणं वत्थ-पडिग्गह-कंबल-पायपुंछणेणं ओसह-भेसज्जेणं पाडिहारिएण य पीढ-फलग-सेज्जा-संथारएणं पडिलाभेमाणी विहरइ। तए णं तस्स कामदेवस्स समणोवासगस्स उच्चावएहिं सील-व्वय-गुण-वेरमण-पच्चक्खाण-पोसहोववासेहिं अप्पाणं भावेमाणस्स चोद्दस संवच्छराइं वीइक्कंताइं। पन्नरसमस्स संवच्छरस्स अंतरा वट्टमाणस्स अन्नदा कदाइ पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि धम्मजागरियं जागरमाणस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– एवं खलु अहं चंपाए नयरीए बहूणं जाव आपुच्छणिज्जे पडिपुच्छणिज्जे, सयस्स वि य णं कुडुंबस्स मेढी जाव सव्वकज्जवड्ढावए, तं एतेणं वक्खेवेणं अहं नो संचाएमि समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं धम्मपन्नत्ति उवसंपज्जित्ता णं विहरित्तए। तए णं से कामदेवे समणोवासए जेट्ठपुत्तं मित्त-नाइ-नियग-सयण-संबंधि-परिजणं च आपुच्छइ, आपुच्छित्ता सयाओ गिहाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता चंपं नयरिं मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव पोसहसाला, तेणेव उवा-गच्छइ, उवागच्छित्ता पोसहसालं पमज्जइ, पमज्जित्ता उच्चार-पासवणभूमिं पडिलेहेइ, पडिलेहेत्ता दब्भसंथारयं संथरेइ, संथरेत्ता दब्भसंथारयं दुरुहइ, दुरुहित्ता पोसहसालाए पोसहिए बंभयारी उम्मुक्कमणिसुवण्णे ववगयमालावण्णगविलेवणे निक्खित्तसत्थमुसले एगे अबीए दब्भसंथारोवगए समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं धम्मपन्नत्तिं उवसंपज्जित्ता णं विहरइ। | ||
| Sutra Meaning : | સૂત્ર– ૨૦. ભંતે! જો શ્રમણ ભગવંત મહાવીરે યાવત્ સાતમાં અંગસૂત્ર, ઉપાસકદશાના પહેલા અધ્યયનનો આ અર્થ કહ્યો છે, તો ભંતે ! બીજા અધ્યયનનો શો અર્થ છે ? જંબૂ! તે કાળે, તે સમયે ચંપા નામે નગરી હતી, પૂર્ણભદ્ર ચૈત્ય હતું, જિતશત્રુ રાજા હતો, કામદેવ ગાથાપતિ હતો, ભદ્રા તેમની પત્ની હતા. તે કામદેવ ગાથાપતિના છ હિરણ્ય કોડી નિધાનમાં, છ હિરણ્ય કોડી વ્યાજમાં, છ હિરણ્ય કોડી ધન – ધાન્યાદિમાં રોકેલ હતી. તેને ૧૦,૦૦૦ ગાયોનું એક એવા છ વજ્ર હતા. શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પધાર્યા. આનંદની જેમ કામદેવ પણ નીકળ્યો. તેની જેમ શ્રાવકધર્મ સ્વીકાર્યો. તે પ્રમાણે જ મોટા પુત્ર અને મિત્રાદિને પૂછીને પૌષધશાળાએ આવ્યા. આનંદ માફક જ યાવત્ ધર્મપ્રજ્ઞપ્તિ સ્વીકારી. સૂત્ર– ૨૧. ત્યારપછી કામદેવ શ્રાવકની પાસે મધ્યરાત્રિ કાળે એક માયી મિથ્યાદૃષ્ટિ દેવ પ્રગટ થયો. તે દેવે એક મહા પિશાચરૂપ વિકુર્વ્યુ. તે પિશાચરૂપ દેવનો વર્ણન વિસ્તાર આ પ્રમાણે છે – તેનુ માથુ ગાયને ચારો દેવાની ટોપલી જેવું, શાલિ – વાળ ચોખાની મંજરીના તંતુ જેવા, પીળા તેજથી દીપતા હતા. મોટા માટલાના ઠીકરા જેવું કપાળ, નોળિયાની પૂંછ જેવી ફગફગતી ભ્રમરો, વિકૃત – બિભત્સ દર્શનવાળો, માટલા જેવી બહાર નીકળેલ, વિકૃત – બિભત્સ દર્શનવાળી ગોળઆંખો, કાન સૂપડાના ખંડ જેવા વિકૃત – બિભત્સ – દર્શનીય, ઘેટાના નાક જેવું ચપટું નાક, તેના બંને નાસિકાપુટ મોટા છિદ્રવાળા ચૂલા જેવા સંસ્થાન સંસ્થિત હતા. ઘોડાની પૂંછ જેવા દાઢીમૂંછ, પીળા વર્ણના અને વિકૃત દર્શની હતી. ઊંટ જેવા લાંબા અને કોશ જેવા દાંત, સૂપડા જેવી જીભ, વિકૃત દર્શની હતી. હળના અગ્રભાગ જેવા આકારે દાઢી, ગાલ કડાઈના ખાડા જેવા ફાટેલા, પીળા, વિકરાળ, મોટા હતા. મૃદંગાકાર સમાન સ્કંધ, નગરના કમાળ જેવી છાતી, કોઠીના આકાર જેવી તેની બાહા, નિશાપાષાણ આકારે તેના બંને હસ્તાગ્ર, નિશાલોઢના આકાર જેવી હાથની આંગળી, છીપના દળ જેવા નખો, વાણંદની કોથળી માફક લબડતી છાતી, લોઢાની કોઠી જેવું ગોળ પેટ, કાંજીના કુંડા જેવી નાભિ, શીકાના આકારનું પુરુષ ચિન્હ, કિણ્વ ભરેલ ગુણી આકારે બંને વૃષણો વાળો હતો.. તેના બંને સાથલ કોઠી આકારે હતા. અર્જુન – ઘાસના ગુચ્છ જેવા વાંકા અને વિકૃત બિભત્સ દેખાતા જાનુ, કઠણ અને વાળ વડે વ્યાપ્ત જાંઘ, અધરીશિલા આકારે તેના બંને પગ અને પગની આંગળીઓ, છીપના દળ જેવા નખો, બેડોળ પણે લટકી રહેલ ઘૂંટણ, વિકૃત ખંડિત કુટિલ ભમર, પહોળું કરેલ મુખરૂપી વિવર અને નિર્લાલિત જિહ્વાગ્ર, કાકીડાની માળા પહેરેલ, ઉંદરની માળા વડે સુકૃત ચિહ્ન, કાને કુંડળના સ્થાને, સર્પનું વૈકક્ષવાળો એવો તે આસ્ફોટ કરતો, ગર્જતો, ભયંકર અટ્ટહાસ્ય મૂકતો, વિવિધ પંચવર્ણી રોમ વડે ઉપચિત, એક મહાન નીલોત્પલ – ગવલ – ગુલિક – અતસિકુસુમ જેવી, તીક્ષ્ણ ધારવાળી તલવારને લઈને પૌષધશાળામાં કામદેવ શ્રાવક પાસે આવ્યો. ત્યાં આવીને અતિ ક્રોધિત, રુષ્ટ, કુપિત, ચાંડિક્ય, દાંત કચકચાવતા તે પિશાચે કામદેવ શ્રાવકને કહ્યું – ઓ કામદેવ શ્રાવક ! અપ્રાર્થિતને પ્રાર્થનાર, દુરંત – પ્રાંત લક્ષણવાળા, હીન – પુન્ય – ચૌદશીયા! હ્રી – શ્રી – ધૃતિ – કૃતિ – પરિવર્જિત ! ધર્મ – પુન્ય – સ્વર્ગ અને મોક્ષની કામનાવાળા, ધર્મ – પુન્ય – સ્વર્ગ – મોક્ષની કાંક્ષાવાળા, ધર્મ આદિના પીપાસુ! દેવાનુપ્રિય! તને, જે શીલ – વ્રત – વેરમણ – પચ્ચક્ખાણ – પૌષધોપવાસને ચલિત – ક્ષોભિત – ખંડિત – ભંજિત – ઉજ્ઝિત કે પરિત્યાગ કરવો કલ્પતો નથી, પરંતુ. જો તું આજે શીલ યાવત્ પૌષધોપવાસને છોડીશ નહીં કે ભાંગીશ નહીં, તો આજે હું આ નીલોત્પલ યાવત્ કાળી તલવારથી ટુકડે ટુકડા કરી દઈશ. જેથી હે દેવાનુપ્રિય ! તું આર્ત્તધ્યાનની અતિ પીડાથી પીડિત થયેલો અકાળે જીવન રહિત થઈશ. ત્યારે તે કામદેવ શ્રાવક, તે પિશાચરૂપ દેવને આમ કહેતો સાંભળી અભીત, અત્રસ્ત, અનુદ્વિગ્ન, અક્ષુભિત, અચલિત, અસંભ્રાંત – મૌન રહીને ધર્મધ્યાન પ્રાપ્ત થઈ વિચરવા લાગ્યો. સૂત્ર સંદર્ભ– ૨૦, ૨૧ | ||
| Mool Sutra Transliteration : | [sutra] jai nam bhamte! Samanenam bhagavaya mahavirenam java sampattenam sattamassa amgassa uvasagadasanam padhamassa ajjhayanassa ayamatthe pannatte, dochchassa nam bhamte! Ajjhayanassa ke atthe pannatte? Evam khalu jambu! Tenam kalenam tenam samaenam champa nama nayari. Punnabhadde cheie. Jiyasattu raya. Tattha nam champae nayarie kamadeve namam gahavai parivasai–addhe java bahujanassa aparibhue. Tassa nam kamadevassa gahavaissa chha hirannakodio nihanapauttao, chha hirannakodio vaddhipauttao, chha hiranna-kodio pavittharapauttao, chha vvaya dasagosahassienam vaenam hottha. Se nam kamadeve gahavai bahunam java apuchchhanijje padipuchchhanijje, sayassa vi ya nam kudumbassa medhi java savvakajja-vaddhavae yavi hottha. Tassa nam kamadevassa gahavaissa bhadda namam bhariya hottha–ahina-padipunna-pamchimdiyasarira java manussae kamabhoe pachchanubhavamani viharai. Tenam kalenam tenam samaenam samane bhagavam mahavire java jeneva champa nayari, jeneva punnabhadde cheie, teneva uvagachchhai, uvagachchhitta ahapadiruvam oggaham oginhitta samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Parisa niggaya. Kunie raya jaha, taha jiyasattu niggachchhai java pajjuvasai. Tae nam se kamadeve gahavai imise kahae laddhatthe samane–evam khalu samane bhagavam mahavire puvvanupuvvim charamane gamanugamam duijjamane ihamagae iha sampatte iha samosadhe iheva champae nayarie bahiya punnabhadde cheie ahapadiruvam oggaham ogi-nhitta samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Tam mahapphalam khalu bho! Devanuppiya! Taharuvanam arahamtanam bhagavamtanam namagoyassa vi savanayae, kimamga puna abhigamana-vamdana-namamsana-padipuchchhana-pajjuvasanayae? Egassa vi ariyassa dhammiyassa suvayanassa savanayae, kimamga puna viulassa atthassa gahanayae? Tam gachchhami nam devanuppiya! Samanam bhagavam mahaviram vamdami namamsami sakkaremi kallanam mamgalam devayam cheiyam pajjuvasami– Evam sampehei, sampehetta nhae kayabalikamme kaya-kouya-mamgala-payachchhitte suddhappa-vesaim mamgallaim vatthaim pavara parihie appamahagghabharanalamkiyasarire sayao gihao padini-kkhamai, padinikkhamitta sakoremtamalladamenam chhattenam dharijjamanenam manussavagguraparikhitte padaviharacharenam champam nayarim majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jenameva punnabhadde cheie, jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagachchhai, uvagachchhitta samanam bhagavam mahaviram tikkhutto ayahina-payahinam karei, karetta vamdai namamsai, vamditta namamsitta nachchasanne na sussusamane namamsamane abhimuhe vinaenam pamjaliude pajjuvasai. Tae nam samane bhagavam mahavire kamadevassa gahavaissa tise ya mahaimahaliyae parisae java dhammam parikahei. Parisa padigaya, raya ya gae. Tae nam kamadeve gahavai samanassa bhagavao mahavirassa amtie dhammam sochcha nisamma hatthatuttha-chittamanamdie piimane paramasomanassie harisavasavisappamanahiyae utthae utthei, utthetta samanam bhagavam mahaviram tikkhutto ayahina-payahinam karei, karetta vamdai namamsai, vamditta namamsitta evam vayasi– Saddahami nam bhamte! Niggamtham pavayanam, pattiyami nam bhamte! Niggamtham pavayanam, roemi nam bhamte! Niggamtham pavayanam, abbhutthemi nam bhamte! Niggamtham pavayanam. Evameyam bhamte! Tahameyam bhamte! Avitahameyam bhamte! Asamdiddhameyam bhamte! Ichchhiyameyam bhamte! Padichchhiyameyam bhamte! Ichchhiya-padichchhiyameyam bhamte! Se jaheyam tubbhe vadaha. Jaha nam devanuppiyanam amtie bahave raisara-talavara-madambiya-kodumbiya-ibbha-setthi-senavai-satthavahappabhiiya mumda bhavitta agarao anagariyam pavvaiya, no khalu aham taha samchaemi mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaittae. Aham nam devanuppiyanam amtie pamchanuvvaiyam sattasikkha-vaiyam–duvalasaviham savagadhammam padivajjissami. Ahasuham devanuppiya! Ma padibamdham karehi. Tae nam se kamadeve gahavai samanassa bhagavao mahavirassa amtie savayadhammam padivajjai. Tae nam samane bhagavam mahavire annada kadai champae nayarie punnabhaddao cheiyao padinikkhamai, padinikkhamitta bahiya janavayaviharam viharai. Tae nam se kamadeve samanovasae jae–abhigayajivajive java samane niggamthe phasu-esanijjenam asana-pana-khaima-saimenam vattha-padiggaham-kambala-payapumchhanenam osaha-bhesajjenam padiharienam ya pidha-phalaga-sejja samtharaenam padilabhemane viharai. Tae nam sa bhadda bhariya samanovasiya jaya–abhigayajivajiva java samane niggamthe phasu-esanijjenam asana-pana-khaima-saimenam vattha-padiggaha-kambala-payapumchhanenam osaha-bhesajjenam padihariena ya pidha-phalaga-sejja-samtharaenam padilabhemani viharai. Tae nam tassa kamadevassa samanovasagassa uchchavaehim sila-vvaya-guna-veramana-pachchakkhana-posahovavasehim appanam bhavemanassa choddasa samvachchharaim viikkamtaim. Pannarasamassa samvachchharassa amtara vattamanassa annada kadai puvvarattavarattakalasamayamsi dhammajagariyam jagaramanassa imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– Evam khalu aham champae nayarie bahunam java apuchchhanijje padipuchchhanijje, sayassa vi ya nam kudumbassa medhi java savvakajjavaddhavae, tam etenam vakkhevenam aham no samchaemi samanassa bhagavao mahavirassa amtiyam dhammapannatti uvasampajjitta nam viharittae. Tae nam se kamadeve samanovasae jetthaputtam mitta-nai-niyaga-sayana-sambamdhi-parijanam cha apuchchhai, apuchchhitta sayao gihao padinikkhamai, padinikkhamitta champam nayarim majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jeneva posahasala, teneva uva-gachchhai, uvagachchhitta posahasalam pamajjai, pamajjitta uchchara-pasavanabhumim padilehei, padilehetta dabbhasamtharayam samtharei, samtharetta dabbhasamtharayam duruhai, duruhitta posahasalae posahie bambhayari ummukkamanisuvanne vavagayamalavannagavilevane nikkhittasatthamusale ege abie dabbhasamtharovagae samanassa bhagavao mahavirassa amtiyam dhammapannattim uvasampajjitta nam viharai. | ||
| Sutra Meaning Transliteration : | Sutra– 20. Bhamte! Jo shramana bhagavamta mahavire yavat satamam amgasutra, upasakadashana pahela adhyayanano a artha kahyo chhe, to bhamte ! Bija adhyayanano sho artha chhe\? Jambu! Te kale, te samaye champa name nagari hati, purnabhadra chaitya hatum, jitashatru raja hato, kamadeva gathapati hato, bhadra temani patni hata. Te kamadeva gathapatina chha hiranya kodi nidhanamam, chha hiranya kodi vyajamam, chha hiranya kodi dhana – dhanyadimam rokela hati. Tene 10,000 gayonum eka eva chha vajra hata. Shramana bhagavamta mahavira padharya. Anamdani jema kamadeva pana nikalyo. Teni jema shravakadharma svikaryo. Te pramane ja mota putra ane mitradine puchhine paushadhashalae avya. Anamda maphaka ja yavat dharmaprajnyapti svikari. Sutra– 21. Tyarapachhi kamadeva shravakani pase madhyaratri kale eka mayi mithyadrishti deva pragata thayo. Te deve eka maha pishacharupa vikurvyu. Te pishacharupa devano varnana vistara a pramane chhe – tenu mathu gayane charo devani topali jevum, shali – vala chokhani mamjarina tamtu jeva, pila tejathi dipata hata. Mota matalana thikara jevum kapala, noliyani pumchha jevi phagaphagati bhramaro, vikrita – bibhatsa darshanavalo, matala jevi bahara nikalela, vikrita – bibhatsa darshanavali golaamkho, kana supadana khamda jeva vikrita – bibhatsa – darshaniya, ghetana naka jevum chapatum naka, tena bamne nasikaputa mota chhidravala chula jeva samsthana samsthita hata. Ghodani pumchha jeva dadhimumchha, pila varnana ane vikrita darshani hati. Umta jeva lamba ane kosha jeva damta, supada jevi jibha, vikrita darshani hati. Halana agrabhaga jeva akare dadhi, gala kadaina khada jeva phatela, pila, vikarala, mota hata. Mridamgakara samana skamdha, nagarana kamala jevi chhati, kothina akara jevi teni baha, nishapashana akare tena bamne hastagra, nishalodhana akara jevi hathani amgali, chhipana dala jeva nakho, vanamdani kothali maphaka labadati chhati, lodhani kothi jevum gola peta, kamjina kumda jevi nabhi, shikana akaranum purusha chinha, kinva bharela guni akare bamne vrishano valo hato.. Tena bamne sathala kothi akare hata. Arjuna – ghasana guchchha jeva vamka ane vikrita bibhatsa dekhata janu, kathana ane vala vade vyapta jamgha, adharishila akare tena bamne paga ane pagani amgalio, chhipana dala jeva nakho, bedola pane lataki rahela ghumtana, vikrita khamdita kutila bhamara, paholum karela mukharupi vivara ane nirlalita jihvagra, kakidani mala paherela, umdarani mala vade sukrita chihna, kane kumdalana sthane, sarpanum vaikakshavalo evo te asphota karato, garjato, bhayamkara attahasya mukato, vividha pamchavarni roma vade upachita, eka mahana nilotpala – gavala – gulika – atasikusuma jevi, tikshna dharavali talavarane laine paushadhashalamam kamadeva shravaka pase avyo. Tyam avine ati krodhita, rushta, kupita, chamdikya, damta kachakachavata te pishache kamadeva shravakane kahyum – o kamadeva shravaka ! Aprarthitane prarthanara, duramta – pramta lakshanavala, hina – punya – chaudashiya! Hri – shri – dhriti – kriti – parivarjita ! Dharma – punya – svarga ane mokshani kamanavala, dharma – punya – svarga – mokshani kamkshavala, dharma adina pipasu! Devanupriya! Tane, je shila – vrata – veramana – pachchakkhana – paushadhopavasane chalita – kshobhita – khamdita – bhamjita – ujjhita ke parityaga karavo kalpato nathi, paramtu. Jo tum aje shila yavat paushadhopavasane chhodisha nahim ke bhamgisha nahim, to aje hum a nilotpala yavat kali talavarathi tukade tukada kari daisha. Jethi he devanupriya ! Tum arttadhyanani ati pidathi pidita thayelo akale jivana rahita thaisha. Tyare te kamadeva shravaka, te pishacharupa devane ama kaheto sambhali abhita, atrasta, anudvigna, akshubhita, achalita, asambhramta – mauna rahine dharmadhyana prapta thai vicharava lagyo. Sutra samdarbha– 20, 21 | ||