Sutra Navigation: Gyatadharmakatha ( ધર્મકથાંગ સૂત્ર )
Search Details
| Mool File Details |
|
Anuvad File Details |
|
| Sr No : | 1104776 | ||
| Scripture Name( English ): | Gyatadharmakatha | Translated Scripture Name : | ધર્મકથાંગ સૂત્ર |
| Mool Language : | Ardha-Magadhi | Translated Language : | Gujarati |
| Chapter : |
श्रुतस्कंध-१ अध्ययन-८ मल्ली |
Translated Chapter : |
શ્રુતસ્કંધ-૧ અધ્યયન-૮ મલ્લી |
| Section : | Translated Section : | ||
| Sutra Number : | 76 | Category : | Ang-06 |
| Gatha or Sutra : | Sutra | Sutra Anuyog : | |
| Author : | Deepratnasagar | Original Author : | Gandhar |
| Century : | Sect : | Svetambara1 | |
| Source : | |||
| Mool Sutra : | [सूत्र] जइ णं भंते! समणेणं भगवया महावीरेणं जाव संपत्तेणं सत्तमस्स नायज्झयणस्स अठमट्ठे पन्नत्ते, अट्ठमस्स णं भंते! नायज्झयणस्स के अट्ठे पन्नत्ते? एवं खलु जंबू! तेणं कालेणं तेणं समएणु इहेव जंबुद्दीवे दीवे महाविदेहे वासे मंदरस्स पव्वयस्स पच्चत्थिमेणं, निसढस्स वासहरपव्वयस्स उत्तरेणं, सोओदाए महानदीए दाहिणेणं, सुहावहस्स वक्खारपव्वयस्स पच्चत्थिमेणं, पच्चत्थिमलवणसमुद्दस्स पुरत्थिमेणं, एत्थ णं सलिलावई नामं विजए पन्नत्ते। तत्थ णं सलिलावईविजए वीयसोगा नामं रायहाणी–नवजोयणवित्थिण्णा जाव पच्चक्खं देवलोग-भूया। तीसे णं वीयसोगाए रायहाणीए उत्तरपुरत्थिमे दिसीभाए इंदकुंभे नामं उज्जाणे। तत्थ णं वीयसोगाए रायहाणीए बले नामं राया। तस्स धारिणीपामोक्खं देवीसहस्स ओरोहे होत्था। तए णं सा धारिणी देवी अन्नया कयाइ सीहं सुमिणे पासित्ता णं पडिबुद्धा जाव महब्बले दारए जाए–उम्मुक्कबालभावे जाव भोगसमत्थे। तए णं तं महब्बलं अम्मापियरो सरिसियाणं कमलसिरिपामोक्खाणं पंचण्हं रायवरकन्ना-सयाणं एगदिवसेणं पाणिं गेण्हावेंति। पंच पासायसया। पंचसओ दाओ जाव मानुस्सए कामभोगे पच्चणुब्भवमाणे विहरइ। तेणं कालेणं तेणं समएणं इंदकुंभे उज्जाणे थेरा समोसढा। परिसा निग्गया। बलो वि निग्गओ। धम्मं सोच्चा निसम्म हट्ठतुट्ठे थेरे तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करेत्ता वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी–सद्दहामि णं भंते! निग्गंथं पावयणं जाव नवरं महब्बलं कुमारं रज्जे ठावेमि। तओ पच्छा देवानुप्पियाणं अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वयामि। अहासुहं देवानुप्पिया! जाव एक्कारसंगवी। बहूणि वासाणि परियाओ। जेणेव चारुपव्वए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता मासिएणं भत्तेणं सिद्धे। तए णं सा कमलसिरी अन्नया कयाइ सीहं सुमिणे पासित्ता णं पडिबुद्धा जाव। बलभद्दो कुमारो जाओ। जुवराया यावि होत्था। तस्स णं महब्बलस्स रन्नो इमे छप्पि य बालवयंसगा रायाणो होत्था, तं जहा– अयले धरणे पुरणे वसू वेसमणे अभिचंदे–सहजायया सहवड्ढियया सहपंसुकीलियया सहदारदरिसी अन्नमन्नमणुरत्तया अन्नमन्नमणुव्वया अन्नमन्नच्छंदाणुवत्तया अन्नमन्नहियइच्छियकारया अन्नमन्नेसु रज्जेसु किच्चाइं करणिज्जाइं पच्चणुब्भवमाणा विहरंति। तए णं तेसिं रायाणं अन्नया कयाइं एगयओ सहियाणं समुवागयाणं सण्णिसण्णाणं सन्निविट्ठाणं इमेयारूवे मिहो-कहा-समुल्लावे समुप्पज्जित्था–जण्णं देवानुप्पिया! अम्हं सुहं वा दुक्खं वा पवज्जा वा विदेसगमणं वा समुप्पज्जइ, तण्णं अम्मेहिं एगयओ समेच्चा नित्थरियव्वे त्ति कट्टु अन्नमन्नस्स एयमट्ठं पडिसुणेंति। तेणं कालेणं तेणं समएणं इंदकुंभे उज्जाणे थेरा समोसढा। परिसा निग्गया। महब्बले णं धम्मं सोच्चा निसम्म हट्ठ-तुट्ठे। जं नवरं–छप्पि य बालवयंसए आपुच्छामि, बलभद्दं च कुमारं रज्जे ठावेमि, जाव ते छप्पि य बालवयंसए आपुच्छइ। तए णं ते छप्पि य बालवयंसगा महब्बलं रायं एवं वयासी–जइ णं देवानुप्पिया! तुब्भे पव्वयह, अम्हं के अन्ने आहारे वा आलंबे वा? अम्हे वि य णं पव्वयामो। तए णं से महब्बले राया ते छप्पि य बालवयंसए एवं वयासी–जइ णं तुब्भे मए सद्धिं पव्वयह, तं गच्छह, जेट्ठपुत्ते सएहिं-सएहिं रज्जेहिं ठावेह, पुरिससहस्सवाहिणीओ सीयाओ दुरूढा समाणा मम अंतियं पाउब्भवह। तेवि तहेव पाउब्भवंति। तए णं से महब्बले राया छप्पि य बालवयंसए पाउब्भूए पासइ, पासित्ता हट्ठतुट्ठे कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ जाव बलभद्दस्स अभिसेओ। जाव बलभद्दं रायं आपुच्छइ। तए णं से महब्बले छहिं बालवयंसगेहिं सद्धिं महया इड्ढीए पव्वइए। एक्कारसंगवी। बहूहिं चउत्थ-छट्ठट्ठम-दसम-दुवालसेहि मासद्धमासखमणेहि अप्पाण भावेमाणे विहरइ। तए णं तेसिं महब्बलपामोक्खाणं सत्तण्हं अनगाराणं अन्नया कयाइ एगयओ सहियाणं इमेयारूवे मिहोकहा-समुल्लावे समुप्पज्जित्था–जण्णं अम्हं देवानुप्पिया! एगे तवोकम्मं उवसंपज्जित्ता णं विहरइ, तण्णं अम्हेहिं सव्वेहिं तवोकम्मं उव-संपज्जित्ता णं विहरित्तए त्ति कट्टु अन्नमन्नस्स एयमट्ठं पडिसुणेंति, पडिसुणेत्ता बहूहिं चउत्थ-छट्ठट्ठम-दसम-दुवालसेहिं मासद्धमा-सखमणेहिं अप्पाणं भावेमाणा विहरंति। तए णं से महब्बले अनगारे इमेणं कारणेणं इत्थिनामगोयं कम्मं निव्वत्तिंसु–जइ णं ते महब्बलवज्जा छ अनगारा चउत्थं उवसंपज्जित्ता णं विहरंति, तओ से महब्बले अनगारे छट्ठं उवसंपज्जित्ता णं विहरइ। जइ णं ते महब्बलवज्जा छ अनगारा छट्ठं उवसंपज्जित्ता णं विहरंति, तओ से महब्बले अनगारे अट्ठमं उवसंपज्जित्ता णं विहरइ। एवं–अह अट्ठमं तो दसमं, अह दसमं तो दुवालसमं। इमेहि य णं वीसाए णं कारणेहिं आसेविय-बहुलीकएहिं तित्थयरनामगोयं कम्मं निव्वत्तिंसु, तं जहा– | ||
| Sutra Meaning : | સૂત્ર– ૭૬. ભગવન્ ! જો શ્રમણ યાવત્ સિદ્ધિ ગતિ સંપ્રાપ્ત ભગવંત મહાવીરે સાતમા જ્ઞાત અધ્યયનનો આ અર્થ કહ્યો, તો આઠમા જ્ઞાત અધ્યયનનો શો અર્થ કહ્યો ? હે જંબૂ ! તે કાળે, તે સમયે આ જ જંબૂદ્વીપના મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં મેરુ પર્વતની પશ્ચિમે નિષધ વર્ષધર પર્વતની ઉત્તરે, શીતોદા મહાનદીની દક્ષિણે સુખાવહ વક્ષસ્કાર પર્વતની પશ્ચિમે, પશ્ચિમ લવણસમુદ્રની પૂર્વે સલિલાવતી નામે વિજય હતી. તે સલિલાવતી વિજયની વીતશોકા રાજધાની હતી. તે નવ યોજન પહોળી યાવત્ દેવલોક સમાન હતી. તે વીતશોકા રાજધાનીના ઈશાન ખૂણામાં ‘ઇન્દ્રકુંભ’ ઉદ્યાન હતુ. તે વીતશોકા રાજધાનીમાં બલ નામે રાજા હતો, તેને ધારિણી આદિ ૧૦૦૦ રાણી, અંતઃપુરમાં હતી. તે ધારિણી કોઈ દિવસે સિંહનું સ્વપ્ન જોઈને જાગી યાવત્ મહાબલ નામે પુત્ર થયો. યાવત્ તે ભોગ સમર્થ થયો. તે મહાબલના માતાપિતાએ એક સમાન એવી કમલશ્રી આદિ ૫૦૦ ઉત્તમ રાજકન્યા સાથે એક દિવસે પાણીગ્રહણ કરાવ્યુ, ૫૦૦ પ્રાસાદો આદિ ૫૦૦નો દાયજો આપ્યો. યાવત્ ભોગ ભોગવતો. વિચરે છે. ઇન્દ્રકુંભ ઉદ્યાનમાં સ્થવિર પધાર્યા, પર્ષદા નીકળી, બલ રાજા પણ નીકળ્યો. ધર્મ સાંભળી, સમજી, યાવત્ મહાબલકુમારને રાજ્ય ઉપર પ્રતિષ્ઠિત કરી યાવત્ અગિયાર અંગવિદ થયા. ઘણા વર્ષો શ્રામણ્ય પર્યાય પાળીને ચારુ પર્વતે માસ ભક્ત વડે સિદ્ધ થયા. ત્યારે તે કમલશ્રીએ કોઈ દિવસે સિંહનું સ્વપ્ન જોઈને યાવત્ બલભદ્રકુમાર જન્મ્યો, યુવરાજ થયો. તે મહાબલ રાજાને આ છ બાલમિત્ર હતા – અચલ, ધરણ, પૂરણ, વસુ, વૈશ્રમણ, અભિચંદ્ર. તેઓ સાથે જન્મ્યા યાવત્ સાથે વૃદ્ધિ પામ્યા. આત્માનો નિસ્તાર કરવાનો નિર્ણય કરી, પરસ્પર આ અર્થને સ્વીકાર્યો. તે કાળે, તે સમયે ઇન્દ્રકુંભ ઉદ્યાનમાં સ્થવિર પધાર્યા. મહાબલે ધર્મ સાંભળ્યો. વિશેષ આ – છ બાલમિત્રોને પૂછીને અને બલભદ્ર કુમારને રાજ્યમાં સ્થાપીને યાવત્ છ બાલમિત્રોને પૂછે છે, ત્યારે છ એ મહાબલ રાજાને કહે છે – હે દેવાનુપ્રિય ! જો તમે દીક્ષા લો, તો અમારે બીજો કોણ આધાર છે ? યાવત્ દીક્ષા લઈશું. ત્યારે તે મહાબલરાજાએ તે છએને કહ્યું – જો તમે મારી સાથે યાવત્ દીક્ષા લો છો, તો જઈને પોત – પોતાના મોટા પુત્રને રાજ્યમાં સ્થાપી, સહસ્રપુરુષવાહિની શિબિકામાં આરૂઢ થઈ યાવત્ આવો. ત્યારપછી તે મહાબલ રાજા છ એ બાળમિત્રોને આવતા જોયા, જોઈને હર્ષિત થઈ યાવત્ કૌટુંબિક પુરુષોને કહી યાવત્ બલભદ્રનો રાજ્યાભિષેક કરાવીને અનુમતિ માંગી. ત્યારપછી મહાબલ રાજાએ યાવત્ મહાઋદ્ધિપૂર્વક દીક્ષા લીધી, અગિયાર અંગો ભણ્યા, ઘણા ઉપવાસાદિ કરી યાવત્ આત્માને ભાવિત કરતા વિચરે છે. પછી તે મહાબલ આદિ સાતે સાધુ કોઈ દિવસે એકઠા થયા, પરસ્પર વાતો કરતા એવો સંકલ્પ ઉપજ્યો કે હે દેવાનુપ્રિયો! આપણામાંથી કોઈ એક તપકર્મ સ્વીકારીને વિચરે, તો આપણે બધાએ તે તપ સ્વીકારીને વિચરવુ. એમ નક્કી કરી એકબીજાની વાત સ્વીકારી ઘણા ઉપવાસાદિથી યાવત્ વિચરે છે. ત્યારે તે મહાબલ મુનિએ આ કારણે સ્ત્રીનામ ગોત્રકર્મ બાંધ્યુ. જ્યારે મહાબલ સિવાયના છ મુનિ ઉપવાસ કરે, ત્યારે તે મહાબલ મુનિ છઠ્ઠ કરતા, જ્યારે તે બધા છઠ્ઠ કરે ત્યારે મહાબલ મુનિ અઠ્ઠમ કરતા, અઠ્ઠમે ચાર ઉપવાસાદિ જાણવું. જો કે આ વીશ કારણોને વારંવાર સેવીને તેમણે તીર્થંકર નામ ગોત્રકર્મ પણ બાંધ્યુ. સૂત્ર– ૭૭. અરહંત, સિદ્ધ, પ્રવચન, ગુરુ, સ્થવિર, બહુશ્રુત, તપસ્વી આ સાતેની. વત્સલતા, અભીક્ષ્ણ જ્ઞાનોપયોગ. સૂત્ર– ૭૮. દર્શન, વિનય, આવશ્યક, નિરતિચાર શીલવ્રત, ક્ષણલવ, તપ, ત્યાગ, વૈયાવચ્ચ, સમાધિ. સૂત્ર– ૭૯. અપૂર્વ નાણગ્રહણ, શ્રુતભક્તિ, પ્રવચન પ્રભાવના. આ વીશ કારણોથી જીવ તીર્થંકરત્વ પામે. (અન્યત્ર આમાં પાઠભેદ જોવા મળે છે). સૂત્ર– ૮૦. ત્યારે તે મહાબલ આદિ સાત મુનિઓ માસિકી ભિક્ષુપ્રતિમા સ્વીકારીને વિચરે છે યાવત્ બીજી, ત્રીજી એમ કરતા એક અહોરાત્રિકી પ્રમાણની બારમી ભિક્ષુ પડીમાની આરાધના કરી. ત્યાર પછી તે મહાબલ આદિ સાતે મુનિ લઘુસિંહ નિષ્ક્રીડિત તપોકર્મ સ્વીકારીને રહે છે. ઉપવાસ કરીને સર્વકામ ગુણિત પારણું કરે છે. પછી બે ઉપવાસ – પછી એક ઉપવાસ, પછી અઠ્ઠમ – પછી છઠ્ઠ, પછી ચાર ઉપવાસ – પછી અઠ્ઠમ, પછી પાંચ ઉપવાસ – પછી ચાર ઉપવાસ, પછી છ ઉપવાસ – પછી પાંચ, પછી સાત ઉપવાસ – પછી છ, પછી આઠ ઉપવાસ – પછી છ, પછી નવ ઉપવાસ – પછી આઠ, પછી નવ ઉપવાસ – પછી સાત, પછી આઠ ઉપવાસ – પછી છ, પછી સાત ઉપવાસ – પછી પાંચ, પછી છ ઉપવાસ – પછી ચાર, પછી પાંચ ઉપવાસ – પછી અઠ્ઠમ, પછી ચાર ઉપવાસ – પછી બે, પછી અઠ્ઠમ – પછી એક ઉપવાસ કરીને છઠ્ઠ કરે છે, કરીને ઉપવાસ કરે છે. બધામાં સર્વકામગુણિત પારણું કરે છે. એ રીતે આ લઘુસિહનિષ્ક્રીડિત તપની પહેલી પરિપાટી છ માસ અને સાત અહોરાત્રથી યથાસૂત્ર(સૂત્રોક્ત વિધિથી) યાવત્ આરાધિત થાય છે. ત્યારપછી બીજી પરિપાટીમાં ઉપવાસ કરે છે, ઇત્યાદિ. વિશેષ એ કે વિગઈરહિત પારણું કરે છે. એ રીતે ત્રીજી પરિપાટીમાં સમજવું, વિશેષ એ કે અલેપકૃત(પાત્રમાં લેપ ન લાગે તેવા લૂખા દ્રવ્યથી) પારણું કરે છે. એ રીતે ચોથી પરિપાટી જાણવી. વિશેષ એ કે – પારણામાં આયંબિલ કરે છે. ત્યારે તે મહાબલ પ્રમુખ સાત મુનિ લઘુસિંહ નિષ્ક્રીડિત તપોકર્મ બે વર્ષ, ૨૮ – અહોરાત્ર વડે યથાસૂત્ર યાવત્ આજ્ઞાનુસાર આરાધે છે. ત્યારપછી સ્થવિર ભગવંતો પાસે આવીને તેમને વાંદી, નમીને આમ કહ્યું – હે ભગવન્ ! અમે મહાસિંહ – નિષ્ક્રીડિત તપ કરવા ઇચ્છીએ છીએ ઇત્યાદિ પૂર્વવત્. વિશેષ એ કે – સોળ ઉપવાસ કરીને પાછા ફરે છે. એક પરિપાટીમાં એક વર્ષ, છ માસ, ૧૮ અહોરાત્રે પૂર્ણ થાય છે. આખો તપ છ વર્ષ, બે માસ, ૧૨ – અહોરાત્રથી થાય. ત્યારે તે મહાબલ આદિ સાત મુનિઓ મહાસિંહનિષ્ક્રીડિત તપ યથાસૂત્ર યાવત્ આરાધીને સ્થવિર ભગવંતો પાસે આવે છે, આવીને તેમને વાંદે છે, નમે છે. પછી ઘણા ઉપવાસ યાવત્ કરતા વિચરે છે. ત્યારે તે મહાબલ આદિ સાત મુનિ તે ઉદાર તપથી સ્કંદક માફક શુષ્ક, રુક્ષ થયા. વિશેષ એ કે – સ્થવિરોને પૂછીને ચારુ પર્વતે ચડે છે. યાવત્ બે માસિકી સંલેખના કરીને, ૧૨૦ ભક્તનું અનશન કરીને, ૮૪ – લાખ વર્ષોનો શ્રામણ્ય પર્યાય પાળીને, ૮૪ – લાખ સર્વાયુ પાળીને જયંત વિમાને દેવપણે ઉપજ્યા. સૂત્ર સંદર્ભ– ૭૬–૮૦ | ||
| Mool Sutra Transliteration : | [sutra] jai nam bhamte! Samanenam bhagavaya mahavirenam java sampattenam sattamassa nayajjhayanassa athamatthe pannatte, atthamassa nam bhamte! Nayajjhayanassa ke atthe pannatte? Evam khalu jambu! Tenam kalenam tenam samaenu iheva jambuddive dive mahavidehe vase mamdarassa pavvayassa pachchatthimenam, nisadhassa vasaharapavvayassa uttarenam, soodae mahanadie dahinenam, suhavahassa vakkharapavvayassa pachchatthimenam, pachchatthimalavanasamuddassa puratthimenam, ettha nam salilavai namam vijae pannatte. Tattha nam salilavaivijae viyasoga namam rayahani–navajoyanavitthinna java pachchakkham devaloga-bhuya. Tise nam viyasogae rayahanie uttarapuratthime disibhae imdakumbhe namam ujjane. Tattha nam viyasogae rayahanie bale namam raya. Tassa dharinipamokkham devisahassa orohe hottha. Tae nam sa dharini devi annaya kayai siham sumine pasitta nam padibuddha java mahabbale darae jae–ummukkabalabhave java bhogasamatthe. Tae nam tam mahabbalam ammapiyaro sarisiyanam kamalasiripamokkhanam pamchanham rayavarakanna-sayanam egadivasenam panim genhavemti. Pamcha pasayasaya. Pamchasao dao java manussae kamabhoge pachchanubbhavamane viharai. Tenam kalenam tenam samaenam imdakumbhe ujjane thera samosadha. Parisa niggaya. Balo vi niggao. Dhammam sochcha nisamma hatthatutthe there tikkhutto ayahina-payahinam karei, karetta vamdai namamsai, vamditta namamsitta evam vayasi–saddahami nam bhamte! Niggamtham pavayanam java navaram mahabbalam kumaram rajje thavemi. Tao pachchha devanuppiyanam amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvayami. Ahasuham devanuppiya! Java ekkarasamgavi. Bahuni vasani pariyao. Jeneva charupavvae teneva uvagachchhai, uvagachchhitta masienam bhattenam siddhe. Tae nam sa kamalasiri annaya kayai siham sumine pasitta nam padibuddha java. Balabhaddo kumaro jao. Juvaraya yavi hottha. Tassa nam mahabbalassa ranno ime chhappi ya balavayamsaga rayano hottha, tam jaha– Ayale dharane purane vasu vesamane abhichamde–sahajayaya sahavaddhiyaya sahapamsukiliyaya sahadaradarisi annamannamanurattaya annamannamanuvvaya annamannachchhamdanuvattaya annamannahiyaichchhiyakaraya annamannesu rajjesu kichchaim karanijjaim pachchanubbhavamana viharamti. Tae nam tesim rayanam annaya kayaim egayao sahiyanam samuvagayanam sannisannanam sannivitthanam imeyaruve miho-kaha-samullave samuppajjittha–jannam devanuppiya! Amham suham va dukkham va pavajja va videsagamanam va samuppajjai, tannam ammehim egayao samechcha nitthariyavve tti kattu annamannassa eyamattham padisunemti. Tenam kalenam tenam samaenam imdakumbhe ujjane thera samosadha. Parisa niggaya. Mahabbale nam dhammam sochcha nisamma hattha-tutthe. Jam navaram–chhappi ya balavayamsae apuchchhami, balabhaddam cha kumaram rajje thavemi, java te chhappi ya balavayamsae apuchchhai. Tae nam te chhappi ya balavayamsaga mahabbalam rayam evam vayasi–jai nam devanuppiya! Tubbhe pavvayaha, amham ke anne ahare va alambe va? Amhe vi ya nam pavvayamo. Tae nam se mahabbale raya te chhappi ya balavayamsae evam vayasi–jai nam tubbhe mae saddhim pavvayaha, tam gachchhaha, jetthaputte saehim-saehim rajjehim thaveha, purisasahassavahinio siyao durudha samana mama amtiyam paubbhavaha. Tevi taheva paubbhavamti. Tae nam se mahabbale raya chhappi ya balavayamsae paubbhue pasai, pasitta hatthatutthe kodumbiyapurise saddavei java balabhaddassa abhiseo. Java balabhaddam rayam apuchchhai. Tae nam se mahabbale chhahim balavayamsagehim saddhim mahaya iddhie pavvaie. Ekkarasamgavi. Bahuhim chauttha-chhatthatthama-dasama-duvalasehi masaddhamasakhamanehi appana bhavemane viharai. Tae nam tesim mahabbalapamokkhanam sattanham anagaranam annaya kayai egayao sahiyanam imeyaruve mihokaha-samullave samuppajjittha–jannam amham devanuppiya! Ege tavokammam uvasampajjitta nam viharai, tannam amhehim savvehim tavokammam uva-sampajjitta nam viharittae tti kattu annamannassa eyamattham padisunemti, padisunetta bahuhim chauttha-chhatthatthama-dasama-duvalasehim masaddhama-sakhamanehim appanam bhavemana viharamti. Tae nam se mahabbale anagare imenam karanenam itthinamagoyam kammam nivvattimsu–jai nam te mahabbalavajja chha anagara chauttham uvasampajjitta nam viharamti, tao se mahabbale anagare chhattham uvasampajjitta nam viharai. Jai nam te mahabbalavajja chha anagara chhattham uvasampajjitta nam viharamti, tao se mahabbale anagare atthamam uvasampajjitta nam viharai. Evam–aha atthamam to dasamam, aha dasamam to duvalasamam. Imehi ya nam visae nam karanehim aseviya-bahulikaehim titthayaranamagoyam kammam nivvattimsu, tam jaha– | ||
| Sutra Meaning Transliteration : | Sutra– 76. Bhagavan ! Jo shramana yavat siddhi gati samprapta bhagavamta mahavire satama jnyata adhyayanano a artha kahyo, to athama jnyata adhyayanano sho artha kahyo\? He jambu ! Te kale, te samaye a ja jambudvipana mahavideha kshetramam meru parvatani pashchime nishadha varshadhara parvatani uttare, shitoda mahanadini dakshine sukhavaha vakshaskara parvatani pashchime, pashchima lavanasamudrani purve salilavati name vijaya hati. Te salilavati vijayani vitashoka rajadhani hati. Te nava yojana paholi yavat devaloka samana hati. Te vitashoka rajadhanina ishana khunamam ‘indrakumbha’ udyana hatu. Te vitashoka rajadhanimam bala name raja hato, tene dharini adi 1000 rani, amtahpuramam hati. Te dharini koi divase simhanum svapna joine jagi yavat mahabala name putra thayo. Yavat te bhoga samartha thayo. Te mahabalana matapitae eka samana evi kamalashri adi 500 uttama rajakanya sathe eka divase panigrahana karavyu, 500 prasado adi 500no dayajo apyo. Yavat bhoga bhogavato. Vichare chhe. Indrakumbha udyanamam sthavira padharya, parshada nikali, bala raja pana nikalyo. Dharma sambhali, samaji, yavat mahabalakumarane rajya upara pratishthita kari yavat agiyara amgavida thaya. Ghana varsho shramanya paryaya paline charu parvate masa bhakta vade siddha thaya. Tyare te kamalashrie koi divase simhanum svapna joine yavat balabhadrakumara janmyo, yuvaraja thayo. Te mahabala rajane a chha balamitra hata – achala, dharana, purana, vasu, vaishramana, abhichamdra. Teo sathe janmya yavat sathe vriddhi pamya. Atmano nistara karavano nirnaya kari, paraspara a arthane svikaryo. Te kale, te samaye indrakumbha udyanamam sthavira padharya. Mahabale dharma sambhalyo. Vishesha a – chha balamitrone puchhine ane balabhadra kumarane rajyamam sthapine yavat chha balamitrone puchhe chhe, tyare chha e mahabala rajane kahe chhe – he devanupriya ! Jo tame diksha lo, to amare bijo kona adhara chhe\? Yavat diksha laishum. Tyare te mahabalarajae te chhaene kahyum – jo tame mari sathe yavat diksha lo chho, to jaine pota – potana mota putrane rajyamam sthapi, sahasrapurushavahini shibikamam arudha thai yavat avo. Tyarapachhi te mahabala raja chha e balamitrone avata joya, joine harshita thai yavat kautumbika purushone kahi yavat balabhadrano rajyabhisheka karavine anumati mamgi. Tyarapachhi mahabala rajae yavat mahariddhipurvaka diksha lidhi, agiyara amgo bhanya, ghana upavasadi kari yavat atmane bhavita karata vichare chhe. Pachhi te mahabala adi sate sadhu koi divase ekatha thaya, paraspara vato karata evo samkalpa upajyo ke he devanupriyo! Apanamamthi koi eka tapakarma svikarine vichare, to apane badhae te tapa svikarine vicharavu. Ema nakki kari ekabijani vata svikari ghana upavasadithi yavat vichare chhe. Tyare te mahabala munie a karane strinama gotrakarma bamdhyu. Jyare mahabala sivayana chha muni upavasa kare, tyare te mahabala muni chhaththa karata, jyare te badha chhaththa kare tyare mahabala muni aththama karata, aththame chara upavasadi janavum. Jo ke a visha karanone varamvara sevine temane tirthamkara nama gotrakarma pana bamdhyu. Sutra– 77. Arahamta, siddha, pravachana, guru, sthavira, bahushruta, tapasvi a sateni. Vatsalata, abhikshna jnyanopayoga. Sutra– 78. Darshana, vinaya, avashyaka, niratichara shilavrata, kshanalava, tapa, tyaga, vaiyavachcha, samadhi. Sutra– 79. Apurva nanagrahana, shrutabhakti, pravachana prabhavana. A visha karanothi jiva tirthamkaratva pame. (anyatra amam pathabheda jova male chhe). Sutra– 80. Tyare te mahabala adi sata munio masiki bhikshupratima svikarine vichare chhe yavat biji, triji ema karata eka ahoratriki pramanani barami bhikshu padimani aradhana kari. Tyara pachhi te mahabala adi sate muni laghusimha nishkridita tapokarma svikarine rahe chhe. Upavasa karine sarvakama gunita paranum kare chhe. Pachhi be upavasa – pachhi eka upavasa, pachhi aththama – pachhi chhaththa, pachhi chara upavasa – pachhi aththama, pachhi pamcha upavasa – pachhi chara upavasa, pachhi chha upavasa – pachhi pamcha, pachhi sata upavasa – pachhi chha, pachhi atha upavasa – pachhi chha, pachhi nava upavasa – pachhi atha, pachhi nava upavasa – pachhi sata, pachhi atha upavasa – pachhi chha, pachhi sata upavasa – pachhi pamcha, pachhi chha upavasa – pachhi chara, pachhi pamcha upavasa – pachhi aththama, pachhi chara upavasa – pachhi be, pachhi aththama – pachhi eka upavasa karine chhaththa kare chhe, karine upavasa kare chhe. Badhamam sarvakamagunita paranum kare chhe. E rite a laghusihanishkridita tapani paheli paripati chha masa ane sata ahoratrathi yathasutra(sutrokta vidhithi) yavat aradhita thaya chhe. Tyarapachhi biji paripatimam upavasa kare chhe, ityadi. Vishesha e ke vigairahita paranum kare chhe. E rite triji paripatimam samajavum, vishesha e ke alepakrita(patramam lepa na lage teva lukha dravyathi) paranum kare chhe. E rite chothi paripati janavi. Vishesha e ke – paranamam ayambila kare chhe. Tyare te mahabala pramukha sata muni laghusimha nishkridita tapokarma be varsha, 28 – ahoratra vade yathasutra yavat ajnyanusara aradhe chhe. Tyarapachhi sthavira bhagavamto pase avine temane vamdi, namine ama kahyum – he bhagavan ! Ame mahasimha – nishkridita tapa karava ichchhie chhie ityadi purvavat. Vishesha e ke – sola upavasa karine pachha phare chhe. Eka paripatimam eka varsha, chha masa, 18 ahoratre purna thaya chhe. Akho tapa chha varsha, be masa, 12 – ahoratrathi thaya. Tyare te mahabala adi sata munio mahasimhanishkridita tapa yathasutra yavat aradhine sthavira bhagavamto pase ave chhe, avine temane vamde chhe, name chhe. Pachhi ghana upavasa yavat karata vichare chhe. Tyare te mahabala adi sata muni te udara tapathi skamdaka maphaka shushka, ruksha thaya. Vishesha e ke – sthavirone puchhine charu parvate chade chhe. Yavat be masiki samlekhana karine, 120 bhaktanum anashana karine, 84 – lakha varshono shramanya paryaya paline, 84 – lakha sarvayu paline jayamta vimane devapane upajya. Sutra samdarbha– 76–80 | ||