Sutra Navigation: Acharang ( આચારાંગ સૂત્ર )
Search Details
| Mool File Details |
|
Anuvad File Details |
|
| Sr No : | 1100485 | ||
| Scripture Name( English ): | Acharang | Translated Scripture Name : | આચારાંગ સૂત્ર |
| Mool Language : | Ardha-Magadhi | Translated Language : | Gujarati |
| Chapter : |
श्रुतस्कंध-२ चूलिका-१ अध्ययन-५ वस्त्रैषणा |
Translated Chapter : |
શ્રુતસ્કંધ-૨ ચૂલિકા-૧ અધ્યયન-૫ વસ્ત્રૈષણા |
| Section : | उद्देशक-२ वस्त्र धारण विधि | Translated Section : | ઉદ્દેશક-૨ વસ્ત્ર ધારણ વિધિ |
| Sutra Number : | 485 | Category : | Ang-01 |
| Gatha or Sutra : | Sutra | Sutra Anuyog : | |
| Author : | Deepratnasagar | Original Author : | Gandhar |
| Century : | Sect : | Svetambara1 | |
| Source : | |||
| Mool Sutra : | [सूत्र] से भिक्खू वा भिक्खुणी वा नो वण्णमंताइं वत्थाइं विवण्णाइं करेज्जा, विवण्णाइं नो वण्णमंताइं करेज्जा, ‘अन्नं वा वत्थं लभिस्सामि’ त्ति कट्टु नो अन्नमन्नस्स देज्जा, नो पामिच्चं कुज्जा, नो वत्थेण वत्थ-परिणामं करेज्जा, नो परं उवसंकमित्तु एवं वदेज्जा– ‘आउसंतो! समणा! अभिकंखसि मे वत्थं धारेत्तए वा, परिहरेत्तए वा? ’थिरं वा णं संतं नो पलिच्छिंदिय-पलिच्छिंदिय परिट्ठवेज्जा, जहा चेयं वत्थं पावगं परो मन्नइ। परं च णं अदत्तहारिं पडिपहे पेहाए तस्स वत्थस्स णिदाणाए नो तेसिं भीओ उम्मग्गेणं गच्छेज्जा, नो मग्गाओ मग्गं संकमेज्जा नो गहणं वा, वणं वा, दुग्गं वा अणुपविसेज्जा, नो रुक्खंसि दुरुहेज्जा, नो महइमहालयंसि उदयंसि कायं विउसेज्जा, नो वाडं वा सरणं वा सेणं वा सत्थं वा कंखेज्जा, अप्पुस्सुए अबहिलेस्से एगंतगएणं अप्पाणं वियोसेज्ज समाहीए, तओ संजयामेव गामाणुगामं दूइज्जेज्जा। से भिक्खू वा भिक्खुणी वा गामाणुगामं दूइज्जमाणे अंतरा से विहं सिया। सेज्जं पुण विहं जाणेज्जा इमंसि खलु विहंसि बहवे आमोसगा वत्थ-पडियाए संपिंडिया गच्छेज्जा, नो तेसिं भीओ उम्मग्गेणं गच्छेज्जा, नो मग्गाओ मग्गं संकमेज्जा, नो गहणं वा, वणं वा, दुग्गं वा अणुपविसेज्जा, जो रुक्खंसि दुरुहेज्जा, नो महइमहालयंसि उदयंसि कायं विउसेज्जा, नो वाडं वा, सरणं वा, सेणं वा, सत्थं वा कंखेज्जा, अप्पुस्सुए अबहिलेस्से एगंतगएणं अप्पाणं वियोसेज्ज समाहीए, तओ संजयामेव गामाणु-गामं दूइज्जेज्जा। से भिक्खू वा भिक्खुणी वा गामाणुगामं दूइज्जमाणे अंतरा से आमोसगा संपिडिया गच्छेज्जा। तेणं आमोसगा एवं वदेज्जा–आउसंतो! समणा! आहरेयं वत्थं, देहि, निक्खिवाहि। तं नो देज्जा, नो णिक्खिवेज्जा, नो वंदिय-वंदिय जाएज्जा, नो अंजलिं कट्टु जाएज्जा, नो कलुण-पडियाए जाएज्जा, धम्मियाए जायणाए जाएज्जा, तुसिणीय-भावेण वा उवेहेज्जा। ते णं आमोसगा सयं करणिज्जं ति कट्टु अक्कोसंति वा, बंधंति वा, रुंभंति वा, उद्दवंति वा, वत्थं अच्छिदेज्ज वा, अवहरेज्ज वा, परिभवेज्ज वा। तं णोगाम-संसारियं कुज्जा, णोरायसंसारियं कुज्जा, नो परं उवसंकमित्तु बूया–आउसंतो! गाहावइ! एए खलु आमोसगा वत्थ-पडियाए सयं करणिज्जं ति कट्टु अक्कोसंति वा, बंधंति वा, रुंभंति वा, उद्दवंति वा, वत्थं अच्छिंदेंति वा, अवहरेंति वा, परिभवेंति वा। एयप्पगारं मणं वा, वइं वा णोपुरओ कट्टु विहरेज्जा, अप्पुस्सुए अबहिलेस्से एगंतगएणं अप्पाणं वियोसेज्ज समाहीए, तओ संजयामेव गामाणुगामं दूइज्जेज्जा। एयं खलु तस्स भिक्खुस्स वा भिक्खुणीए वा सामग्गियं, जं सव्वट्ठेहिं समिए सहिए सया जएज्जासि। | ||
| Sutra Meaning : | સાધુ – સાધ્વી સુંદર વર્ણવાળા વસ્ત્રને વિવર્ણ કે વિવર્ણ વસ્ત્રને સુંદર વર્ણવાળુ ન કરે. મને બીજું વસ્ત્ર મળશે એમ વિચારી પોતાના જૂના વસ્ત્ર બીજાને આપે, ન ઉધાર લે કે વસ્ત્રની પરસ્પર અદલા – બદલી ન કરે. કોઈ બીજા સાધુને એમ પણ ન કહે કે હે શ્રમણ ! તમે મારું વસ્ત્ર લેવા કે પહેરવા ઇચ્છો છો ? તે વસ્ત્ર ટકાઉ હોય તો એ વસ્ત્ર બીજાને સારુ નથી દેખાતું એમ વિચારી ટૂકડા કરી પરઠવે નહીં. માર્ગમાં સામે આવતા ચોરોને દેખીને તે વસ્ત્રની રક્ષા માટે તેમનાથી ડરીને ઉન્માર્ગે ન જાય. પણ નીડરતાપૂર્વક ધીરજથી યતના સહિત એક ગામથી બીજે ગામ તે જ માર્ગે જાય. સાધુ – સાધ્વી એક ગામથી બીજે ગામ જઈ રહ્યા હોય અને જાણે કે માર્ગમાં અટવીમાં ઘણા ચોરો વસ્ત્ર લૂંટવા એકઠા થઈ રહ્યા છે. તો તેનાથી ભયભીત થઈ ઉન્માર્ગે ન જતા યાવત્ ગામ – ગામ વિચરે. ગ્રામાનુગ્રામ વિચરતા સાધુ – સાધ્વીને માર્ગમાં લૂંટારા સામે મળે અને કહે કે, આ વસ્ત્ર લાવો, મને આપી દો, મૂકી દો ઇત્યાદિ ઈર્યા અધ્યયનમાં કહ્યા મુજબ જાણવું. ફરક એ કે અહીં તે વસ્ત્રના વિષયમાં જાણવું. આ સાધુ – સાધ્વીનો વસ્ત્ર સંબંધી આચાર છે, તેના પાલનમાં તેઓ સદા યતનાવાન થઈ વિચરે, તેમ તીર્થંકર ભગવંતે જે કહ્યું છે, તે હું તમને કહું છું. | ||
| Mool Sutra Transliteration : | [sutra] se bhikkhu va bhikkhuni va no vannamamtaim vatthaim vivannaim karejja, vivannaim no vannamamtaim karejja, ‘annam va vattham labhissami’ tti kattu no annamannassa dejja, no pamichcham kujja, no vatthena vattha-parinamam karejja, no param uvasamkamittu evam vadejja– ‘ausamto! Samana! Abhikamkhasi me vattham dharettae va, pariharettae va? ’thiram va nam samtam no palichchhimdiya-palichchhimdiya paritthavejja, jaha cheyam vattham pavagam paro mannai. Param cha nam adattaharim padipahe pehae tassa vatthassa nidanae no tesim bhio ummaggenam gachchhejja, no maggao maggam samkamejja no gahanam va, vanam va, duggam va anupavisejja, no rukkhamsi duruhejja, no mahaimahalayamsi udayamsi kayam viusejja, no vadam va saranam va senam va sattham va kamkhejja, appussue abahilesse egamtagaenam appanam viyosejja samahie, tao samjayameva gamanugamam duijjejja. Se bhikkhu va bhikkhuni va gamanugamam duijjamane amtara se viham siya. Sejjam puna viham janejja imamsi khalu vihamsi bahave amosaga vattha-padiyae sampimdiya gachchhejja, no tesim bhio ummaggenam gachchhejja, no maggao maggam samkamejja, no gahanam va, vanam va, duggam va anupavisejja, jo rukkhamsi duruhejja, no mahaimahalayamsi udayamsi kayam viusejja, no vadam va, saranam va, senam va, sattham va kamkhejja, appussue abahilesse egamtagaenam appanam viyosejja samahie, tao samjayameva gamanu-gamam duijjejja. Se bhikkhu va bhikkhuni va gamanugamam duijjamane amtara se amosaga sampidiya gachchhejja. Tenam amosaga evam vadejja–ausamto! Samana! Ahareyam vattham, dehi, nikkhivahi. Tam no dejja, no nikkhivejja, no vamdiya-vamdiya jaejja, no amjalim kattu jaejja, no kaluna-padiyae jaejja, dhammiyae jayanae jaejja, tusiniya-bhavena va uvehejja. Te nam amosaga sayam karanijjam ti kattu akkosamti va, bamdhamti va, rumbhamti va, uddavamti va, vattham achchhidejja va, avaharejja va, paribhavejja va. Tam nogama-samsariyam kujja, norayasamsariyam kujja, no param uvasamkamittu buya–ausamto! Gahavai! Ee khalu amosaga vattha-padiyae sayam karanijjam ti kattu akkosamti va, bamdhamti va, rumbhamti va, uddavamti va, vattham achchhimdemti va, avaharemti va, paribhavemti va. Eyappagaram manam va, vaim va nopurao kattu viharejja, appussue abahilesse egamtagaenam appanam viyosejja samahie, tao samjayameva gamanugamam duijjejja. Eyam khalu tassa bhikkhussa va bhikkhunie va samaggiyam, jam savvatthehim samie sahie saya jaejjasi. | ||
| Sutra Meaning Transliteration : | Sadhu – sadhvi sumdara varnavala vastrane vivarna ke vivarna vastrane sumdara varnavalu na kare. Mane bijum vastra malashe ema vichari potana juna vastra bijane ape, na udhara le ke vastrani paraspara adala – badali na kare. Koi bija sadhune ema pana na kahe ke he shramana ! Tame marum vastra leva ke paherava ichchho chho\? Te vastra takau hoya to e vastra bijane saru nathi dekhatum ema vichari tukada kari parathave nahim. Margamam same avata chorone dekhine te vastrani raksha mate temanathi darine unmarge na jaya. Pana nidaratapurvaka dhirajathi yatana sahita eka gamathi bije gama te ja marge jaya. Sadhu – sadhvi eka gamathi bije gama jai rahya hoya ane jane ke margamam atavimam ghana choro vastra lumtava ekatha thai rahya chhe. To tenathi bhayabhita thai unmarge na jata yavat gama – gama vichare. Gramanugrama vicharata sadhu – sadhvine margamam lumtara same male ane kahe ke, a vastra lavo, mane api do, muki do ityadi irya adhyayanamam kahya mujaba janavum. Pharaka e ke ahim te vastrana vishayamam janavum. A sadhu – sadhvino vastra sambamdhi achara chhe, tena palanamam teo sada yatanavana thai vichare, tema tirthamkara bhagavamte je kahyum chhe, te hum tamane kahum chhum. | ||