Sutra Navigation: Acharang ( આચારાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1100363
Scripture Name( English ): Acharang Translated Scripture Name : આચારાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

श्रुतस्कंध-२

चूलिका-१

अध्ययन-१ पिंडैषणा

 Translated Chapter :

શ્રુતસ્કંધ-૨

ચૂલિકા-૧

અધ્યયન-૧ પિંડૈષણા
Section : उद्देशक-५ Translated Section : ઉદ્દેશક-૫
Sutra Number : 363 Category : Ang-01
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] से भिक्खू वा भिक्खुणी वा गाहावइ-कुलं पिंडवाय-पडियाए अणुपविट्ठे समाणे सेज्जं पुण जाणेज्जा–समणं वा, माहणं वा, गामपिंडोलगं वा, अतिहिं वा पुव्वपविट्ठं पेहाए नो तेसिं संलोए, सपडिदुवारे चिट्ठेज्जा। ‘केवली बूया आयाणमेयं–पुरा पेहाए तस्सट्ठाए परो असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा आहट्टु दलएज्जा। अह भिक्खूणं पुव्वोवदिट्ठा एस पइण्णा एस हेऊ, एस कारणं, एस उवएसो, जं नो तेसिं संलोए, सपडिदुवारे चिट्ठेज्जा।’से त्तमायाए एगंतमवक्कमेज्जा, एगंतमवक्कमेत्ता अनावायमसंलोए चिट्ठेज्जा। से से परो अनावायमसंलोए चिट्ठमाणस्स असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा आहट्टु दलएज्जा, सेयं वदेज्जा–आउसंतो समणा! ..... इमे भे असणे वा पाणे वा खाइमे वा साइमे वा सव्वजणाए निसिट्ठे, तं भुंजह वा णं परिभाएह वा णं। तं चेगइओ पडिगाहेत्ता तुसिणीओ उवेहेज्जा, अवियाइं एवं मम मेव सिया। एवं माइट्ठाणं संफासे, नो एवं करेज्जा। से त्तमायाए तत्थ गच्छेज्जा, तत्थ गच्छेत्ता से पुव्वामेव आलोएज्जा–आउसंतो समणा! इमे भे असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा सव्वजणाए णिसिट्ठे, तं भुंजह वा णं, परिभाएह वा णं। ‘से णेवं’ वदंतं परो वएज्जा–आउसंतो समणा! तुमं चेव णं परिभाएहि। से तत्थ परिभाएमाणे नो अप्पनो खद्धं-खद्धं डायं-डायं ऊसढं-ऊसढं रसियं-रसियं मणुण्णं-मणुण्णं णिद्धं-णिद्धं लुक्खं-लुक्खं, से तत्थ अमुच्छिए अगिद्धे अगढिए अणज्झोववण्णे बहुसममेव परिभाएज्जा। से णं परिभाएमाणं परो वएज्जा–आउसंतो समणा! मा णं तुमं परिभाएहि, सव्वे वेगतिया भोक्खामो वा, पाहामो वा। से तत्थ भुंजमाणे णोअप्पनो खद्धं खद्धं डायं डायं ऊसढं रसियं रसियं मणुण्णं मणुण्ण णिद्धं णिद्धं लुक्खं-लुक्खं, से तत्थ अमुच्छिए अगिद्धे अगढिए अणज्झोववण्णे बहुसममेव भुंजेज्ज वा, पीएज्ज वा।
Sutra Meaning : તે સાધુ – સાધ્વી જો એમ જાણે કે તે ગૃહસ્થને ઘેર કોઈ શ્રમણ, બ્રાહ્મણ, ભિક્ષુક કે અતિથિ પહેલેથી પ્રવેશેલ છે, તે જોઈને તેમની સામે કે જે દ્વારેથી તેઓ નીકળતા હોય તે દ્વારે ઊભા ન રહે. પરંતુ કોઈને પહેલાં આવેલા જાણીને એકાંત સ્થાનમાં ચાલ્યા જાય, એકાંતમાં જઈને મુનિ એવા સ્થાને ઊભા રહે કે જ્યાં બીજાનું આવાગમન ન હોય, બીજા જોઈ ન શકે. કદાચ કોઈ ગૃહસ્થ ત્યાં રહેલા સાધુને અશનાદિ લાવીને આપે અને કહે કે, હે આયુષ્માન્‌ શ્રમણ ! આપ બધા લોકો માટે આ આહાર મેં આપ્યો છે તો આપ સર્વે ખાઓ અથવા વહેંચી લો. ગૃહસ્થનું આ કથન સાંભળીને સાધુ મૌન રહીને વિચારે કે આ આહાર મારો જ છે, તો તે માયા સ્થાનને સ્પર્શે છે, તેથી સાધુ એવું ન કરે. તે સાધુ આ આહાર લઈને જ્યાં શ્રમણ આદિ છે ત્યાં જાય, જઈને કહે કે, હે આયુષ્માન્‌ શ્રમણો ! તમે જ આ અશનાદિ બધા લોકો માટે આપેલ છે. તેથી બધા ખાઓ કે વિભાગ કરો. તેમને એવું કહેતા સાંભળી જો બીજા એમ કહે કે હે શ્રમણ ! તમે જ બધાને આ અશનાદિ વહેંચી આપો. ત્યારે વિભાગ કરતી વેળાએ સાધુ પોતાને માટે જલદી – જલદી સારું – સારું પ્રચૂર માત્રામાં સ – રસ, મનોજ્ઞ, સ્નિગ્ધ આહાર અને રુક્ષ આહાર ન રાખે. પરંતુ તે સાધુ આહારમાં “મૂર્ચ્છાભાવ ન રાખતો, અગૃદ્ધ થઈને, આસક્તિનો ત્યાગ કરી, લોલુપતા ધારણ ન કરતા” આ બધા સમાનાર્થી શબ્દો છે) તે અત્યંત સમાન ભાગ કરે. વિભાગ કરતી વેળા બીજા શ્રમણ આદિ કદાચિત એમ કહે કે – હે શ્રમણ ! તમે તેનો વિભાગ ન કરો, આપણે બધા ભેગા થઈને ખાઈએ – પીએ. એવી રીતે ખાતા પણ સ – રસ યાવત્‌ રુક્ષ ભોજન જલદી ન ખાઈ જાય પણ તેમાં અમૂર્ચ્છિત યાવત્‌ અલોલૂપ થઈ સમ માત્રામાં ખાય – પીવે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] se bhikkhu va bhikkhuni va gahavai-kulam pimdavaya-padiyae anupavitthe samane sejjam puna janejja–samanam va, mahanam va, gamapimdolagam va, atihim va puvvapavittham pehae no tesim samloe, sapadiduvare chitthejja. ‘kevali buya ayanameyam–pura pehae tassatthae paro asanam va panam va khaimam va saimam va ahattu dalaejja. Aha bhikkhunam puvvovadittha esa painna esa heu, esa karanam, esa uvaeso, jam no tesim samloe, sapadiduvare chitthejja.’se ttamayae egamtamavakkamejja, egamtamavakkametta anavayamasamloe chitthejja. Se se paro anavayamasamloe chitthamanassa asanam va panam va khaimam va saimam va ahattu dalaejja, seyam vadejja–ausamto samana!... Ime bhe asane va pane va khaime va saime va savvajanae nisitthe, tam bhumjaha va nam paribhaeha va nam. Tam chegaio padigahetta tusinio uvehejja, aviyaim evam mama meva siya. Evam maitthanam samphase, no evam karejja. Se ttamayae tattha gachchhejja, tattha gachchhetta se puvvameva aloejja–ausamto samana! Ime bhe asanam va panam va khaimam va saimam va savvajanae nisitthe, tam bhumjaha va nam, paribhaeha va nam. ‘se nevam’ vadamtam paro vaejja–ausamto samana! Tumam cheva nam paribhaehi. Se tattha paribhaemane no appano khaddham-khaddham dayam-dayam usadham-usadham rasiyam-rasiyam manunnam-manunnam niddham-niddham lukkham-lukkham, se tattha amuchchhie agiddhe agadhie anajjhovavanne bahusamameva paribhaejja. Se nam paribhaemanam paro vaejja–ausamto samana! Ma nam tumam paribhaehi, savve vegatiya bhokkhamo va, pahamo va. Se tattha bhumjamane noappano khaddham khaddham dayam dayam usadham rasiyam rasiyam manunnam manunna niddham niddham lukkham-lukkham, se tattha amuchchhie agiddhe agadhie anajjhovavanne bahusamameva bhumjejja va, piejja va.
Sutra Meaning Transliteration : Te sadhu – sadhvi jo ema jane ke te grihasthane ghera koi shramana, brahmana, bhikshuka ke atithi pahelethi praveshela chhe, te joine temani same ke je dvarethi teo nikalata hoya te dvare ubha na rahe. Paramtu koine pahelam avela janine ekamta sthanamam chalya jaya, ekamtamam jaine muni eva sthane ubha rahe ke jyam bijanum avagamana na hoya, bija joi na shake. Kadacha koi grihastha tyam rahela sadhune ashanadi lavine ape ane kahe ke, he ayushman shramana ! Apa badha loko mate a ahara mem apyo chhe to apa sarve khao athava vahemchi lo. Grihasthanum a kathana sambhaline sadhu mauna rahine vichare ke a ahara maro ja chhe, to te maya sthanane sparshe chhe, tethi sadhu evum na kare. Te sadhu a ahara laine jyam shramana adi chhe tyam jaya, jaine kahe ke, he ayushman shramano ! Tame ja a ashanadi badha loko mate apela chhe. Tethi badha khao ke vibhaga karo. Temane evum kaheta sambhali jo bija ema kahe ke he shramana ! Tame ja badhane a ashanadi vahemchi apo. Tyare vibhaga karati velae sadhu potane mate jaladi – jaladi sarum – sarum prachura matramam sa – rasa, manojnya, snigdha ahara ane ruksha ahara na rakhe. Paramtu te sadhu aharamam “murchchhabhava na rakhato, agriddha thaine, asaktino tyaga kari, lolupata dharana na karata” a badha samanarthi shabdo chhe) te atyamta samana bhaga kare. Vibhaga karati vela bija shramana adi kadachita ema kahe ke – he shramana ! Tame teno vibhaga na karo, apane badha bhega thaine khaie – pie. Evi rite khata pana sa – rasa yavat ruksha bhojana jaladi na khai jaya pana temam amurchchhita yavat alolupa thai sama matramam khaya – pive.