Sutra Navigation: Bhagavati ( ભગવતી સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1103877
Scripture Name( English ): Bhagavati Translated Scripture Name : ભગવતી સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

शतक-७

 Translated Chapter :

શતક-૭
Section : उद्देशक-१० अन्यतीर्थिक Translated Section : ઉદ્દેશક-૧૦ અન્યતીર્થિક
Sutra Number : 377 Category : Ang-05
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तेणं कालेणं तेणं समएणं रायगिहे नामं नगरे होत्था–वण्णओ। गुणसिलए चेइए–वण्णओ जाव पुढविसिलापट्टओ। तस्स णं गुणसिलयस्स चेइयस्स अदूरसामंते बहवे अन्नउत्थिया परिवसंति, तं जहा–कालोदाई, सेलोदाई, सेवालोदाई, उदए, नामुदए, नम्मुदए, अन्नवालए, सेलवालए, संखवालए, सुहत्थी गाहावई। तए णं तेसिं अन्नउत्थियाणं अन्नया कयाइ एगयओ सहियाणं समुवागयाणं सन्निविट्ठाणं सन्निसन्नाणं अयमेयारूवे मिहोकहासमुल्लावे समुप्पज्जित्था–एवं खलु समणे नायपुत्ते पंच अत्थिकाए पन्नवेति, तं जहा–धम्मत्थिकायं जाव पोग्गलत्थिकायं। तत्थ णं समणे नायपुत्ते चत्तारि अत्थिकाए अजीवकाए पन्नवेति, तं जहा–धम्मत्थिकायं, अधम्मत्थिकायं, आगासत्थिकायं, पोग्गल-त्थिकायं। एगं च णं समणे नायपुत्ते जीवत्थिकायं अरूविकायं जीवकायं पन्नवेति। तत्थ णं समणे नायपुत्ते चत्तारि अत्थिकाए अरूविकाए पन्नवेति, तं जहा–धम्मत्थिकायं, अधम्मत्थिकायं, आगासत्थिकायं, जीवत्थिकायं। एगं च णं समणे नायपुत्ते पोग्गलत्थिकायं रूविकायं अजीवकायं पन्नवेति। से कहमेयं मण्णे एवं? तेणं कालेणं तेणं समएणं समणे भगवं महावीरे जाव गुणसिलए चेइए समोसढे जाव परिसा पडिगया। तेणं कालेणं तेणं समएणं समणस्स भगवओ महावीरस्स जेट्ठे अंतेवासी इंदभूई नामं अनगारे गोयमे गोत्तेणं जाव भिक्खायरियाए अडमाणे अहापज्जतं भत्त-पानं पडिग्गाहित्ता रायगिहाओ नगराओ पडिनिक्खमइ, अतुरियमचवलमसंभंतं जुगंतरपलोयणाए दिट्ठीए पुरओ रियं सोहेमाणे-सोहेमाणे तेसिं अन्नउत्थियाणं अदूरसामंतेणं वीईवयति। तए णं ते अन्नउत्थिया भगवं गोयमं अदूरसामंतेणं वीईवयमाणं पासंति, पासित्ता अन्नमन्नं सद्दावेंति, सद्दावेत्ता एवं वयासी–एवं खलु देवानुप्पिया! अम्हं इमा कहा अविप्पकडा, अयं च णं गोयमे अम्हं अदूरसामंतेणं वीईवयइ, तं सेयं खलु देवानुप्पिया! अम्हं गोयमं एयमट्ठं पुच्छित्तए त्ति कट्टु अन्नमन्नस्स अंतिए एयमट्ठं पडिसुणंति, पडिसुणित्ता जेणेव भगवं गोयमे तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता भगवं गोयमं एवं वयासी– एवं खलु गोयमा! तव धम्मायरिए धम्मोवदेसए समणे नायपुत्ते पंच अत्थिकाए पन्नवेति, तं जहा–धम्मत्थिकायं जाव पोग्गलत्थिकायं। तं चेव जाव रूविकायं अजीवकायं पन्नवेति। से कहमेयं गोयमा! एवं? तए णं से भगवं गोयमे ते अन्नउत्थिए एवं वयासी–नो खलु वयं देवानुप्पिया! अत्थिभावं नत्थि त्ति वदामो, नत्थिभावं अत्थि त्ति वदामो। अम्हे णं देवानुप्पिया! सव्वं अत्थिभावं अत्थि त्ति वदामो, सव्वं नत्थिभावं नत्थि त्ति वदामो। तं चेयसा खलु तुब्भे देवानुप्पिया! एयमट्ठं सयमेव पच्चुवेक्खह त्ति कट्टु ते अन्नउत्थिए एवं वदासी, वदित्ता जेणेव गुणसिलए चेइए, जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ जाव भत्त-पाणं पडिदंसेति, पडिदंसेत्ता समणं भगवं महावीरं वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता नच्चासण्णे जाव पज्जुवासति। तेणं कालेणं तेणं समएणं समणे भगवं महावीरे महाकहापडिवण्णे या वि होत्था। कालोदाई य तं देसं हव्वमागए। कालोदाईति! समणे भगवं महावीरे कालोदाइं एवं वयासी–से नूनं भे कालोदाई! अन्नया कयाइ एगयओ सहियाणं समुवागयाणं सन्निविट्ठाणं सण्णिसण्णाणं अयमेयारूवे मिहोकहा-समुल्लावे समुप्पज्जित्था–एवं खलु समणे नायपुत्ते पंच अत्थिकाए पन्नवेति तहेव जाव से कहमेयं मण्णे एवं? से नूनं कालोदाई! अत्थे समत्थे? हंता अत्थि। तं सच्चे णं एसमट्ठे कालोदाई! अहं पंचत्थिकायं पन्नवेमि, तं जहा–धम्मत्थिकायं जाव पोग्गलत्थिकायं। तत्थ णं अहं चत्तारि अत्थिकाए अजीवकाए पन्नवेमि, तं जहा–धम्मत्थिकायं, अधम्मत्थि-कायं, आगासत्थिकायं, पोग्गलत्थिकायं। एगं च णं अहं जीवत्थिकायं अरूवीकायं जीवकायं पन्नवेमि। तत्थ णं अहं चत्तारि अत्थिए अरूवीकाए पन्नवेमि, तं जहा–धम्मत्थिकायं, अधम्मत्थिकायं, आगासत्थिकायं, जीवत्थिकायं। एगं च णं अहं पोग्गलत्थिकायं रूविकायं पन्नवेमि। तए णं से कालोदाई समणं भगवं महावीरं एवं वदासी–एयंसि णं भंते! धम्मत्थिकायंसि, अधम्मत्थिकायंसि, आगासत्थिकायंसि अरूविकायंसि अजीवकायंसि चक्किया केइ आसइत्तए वा? सइत्तए वा? चिठ्ठइत्तए वा? निसीइत्तए वा? तुयट्टित्तए वा? नो तिणट्ठे समट्ठे। कालोदाई! एगंसि णं पोग्गलत्थिकायंसि रूविकायंसि अजीवकायंसि चक्किया केइ आसइत्तए वा, सइत्तए वा, चिट्ठइत्तए वा, निसीइत्तए वा, तुयट्टित्तए वा। एयंसि णं भंते! पोग्गलत्थिकायंसि रूविकायंसि अजीवकायंसि जीवाणं पावा कम्मा पावफल-विवागसंजुत्ता कज्जंति? नो तिणट्ठे समट्ठे। कालोदाई! एयंसि णं जीवत्थिकायंसि अरूविकायंसि जीवाणं पावा कम्मा पावफलविवागसंजुत्ता कज्जंति। एत्थ णं से कालोदाई संबुद्धे समणं भगवं महावीरं वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी– इच्छामि णं भंते! तुब्भं अंतियं धम्मं निसामेत्तए। एवं जहा खंदए तहेव पव्वइए, तहेव एक्कारस अंगाइं अहिज्जइ जाव विचित्तेहिं तवोकम्मेहिं अप्पाणं भावेमाणे विहरइ।
Sutra Meaning : તે કાળે, તે સમયે રાજગૃહ નગર હતું. (વર્ણન ઉવવાઈ સૂત્રાનુસાર કરવું). ત્યાં ગુણશીલ ચૈત્ય હતું. (વર્ણન ઉવવાઈ સૂત્રાનુસાર) યાવત્‌ ત્યાં પૃથ્વીશીલા પટ્ટક હતો. (વર્ણન) તે ગુણશીલ ચૈત્યની થોડે દૂર ઘણા અન્ય – તીર્થિકો રહેતા હતા. તે આ – કાલોદાયી, શૈલોદાયી, શૈવાલોદાયી, ઉદક, નામોદક, નર્મોદક, અન્નપાલક, શૈલપાલક, શંખપાલક, સુહસ્તી ગાથાપતિ. ત્યારે તે અન્યતીર્થિકો હે ભગવંત! અન્ય કોઈ દિવસે એક સ્થાને આવ્યા, એકઠા થયા અને સુખપૂર્વક બેઠા. તેઓમાં પરસ્પર આવો વાર્તાલાપ આરંભ થયો. એ પ્રમાણે શ્રમણ જ્ઞાતપુત્ર મહાવીર પાંચ અસ્તિકાય પ્રરૂપે છે. તે આ – ધર્માસ્તિકાય, અધર્માસ્તિકાય, આકાશાસ્તિકાય, પુદ્ગલાસ્તિકાય અને જીવાસ્તિકાય. તેમાં શ્રમણ જ્ઞાતપુત્ર મહાવીરે ચાર અસ્તિકાયોને અજીવકાય કહ્યા છે – ધર્માસ્તિકાય, અધર્માસ્તિકાય, આકાશાસ્તિકાય, પુદ્‌ગલાસ્તિકાય. શ્રમણ જ્ઞાતપુત્ર એક જીવાસ્તિકાયને અરૂપીકાય, જીવકાય કહે છે. તેમાં શ્રમણ જ્ઞાતપુત્ર ચાર અસ્તિકાયને અરૂપીકાય કહે છે – ધર્માસ્તિકાય, અધર્માસ્તિકાય, આકાશાસ્તિકાય, જીવાસ્તિકાય. કેવળ એક પુદ્‌ગલાસ્તિકાયને શ્રમણ જ્ઞાતપુત્ર રૂપીકાય અજીવકાય કહે છે. તે વાત કઈ રીતે માનવી? તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવન મહાવીર યાવત્‌ ગુણશીલ ચૈત્યે પધાર્યા. યાવત્‌ પર્ષદા ધર્મ શ્રવણ કરી પાછી ગઈ. તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીરના મોટા શિષ્ય ઇન્દ્રભૂતિ નામે અણગાર જે ગૌતમ ગોત્રના હતા, એ રીતે જેમ બીજા શતકમાં નિર્ગ્રન્થ ઉદ્દેશકમાં કહ્યા મુજબ ભિક્ષાચરીમાં ફરતા યથાપર્યાપ્ત ભોજનપાન ગ્રહણ કરીને રાજગૃહથી યાવત્‌ અત્વરિત, અચપળ, અસંભ્રાંત યાવત્‌ ઇર્યાપથ શોધતા શોધતા, તે અન્યતીર્થિકના આશ્રમ પાસેથી નીકળ્યા. ત્યારે તે અન્યતીર્થિકોએ ભગવાન ગૌતમને નજીકથી જતા જોયા, જોઈને તેઓએ પરસ્પર એકબીજાને બોલાવ્યા, બોલાવીને આમ કહ્યું – એ પ્રમાણે હે દેવાનુપ્રિયો ! આપણે પંચાસ્તિકાય સંબંધી વાત સમજાતી નથી. આ ગૌતમ આપણી થોડે દૂરથી જઈ રહ્યા છે. તેથી હે દેવાનુપ્રિયો! આપણે માટે ગૌતમ પાસે આ અર્થ પૂછવો શ્રેયસ્કર છે. એમ વિચારીને તેઓએ પરસ્પર આ સંબંધે પરામર્શ કર્યો પછી જ્યાં ગૌતમસ્વામી હતા, ત્યાં આવ્યા. આવીને તેઓએ ગૌતમ સ્વામીને આમ કહ્યું – હે ગૌતમ ! તમારા ધર્માચાર્ય, ધર્મોપદેશક શ્રમણ જ્ઞાતપુત્રે પાંચ અસ્તિકાય કહ્યા છે, ધર્માસ્તિકાય યાવત્‌ આકાશાસ્તિકાય. તે પ્રમાણે યાવત્‌ રૂપી અજીવકાય કહ્યું છે. ગૌતમ ! તે કથન કેવી રીતે સત્ય છે ? ત્યારે ગૌતમસ્વામીએ તે અન્યતીર્થિકોને આમ કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિયો! અમે અસ્તિભાવને નાસ્તિ કે નાસ્તિભાવને અસ્તિ એમ કહેતા નથી. હે દેવાનુપ્રિયો! અમે સર્વે અસ્તિભાવને અસ્તિ અને નાસ્તિભાવને નાસ્તિ એમ કહીએ છીએ. તેથી હે દેવાનુપ્રિયો ! આપ સ્વયં આ અર્થનું ચિંતન કરો. એમ કહીને તે અન્યતીર્થિકને આમ કહ્યું – તે તેમ પૂર્વોક્ત જ છે. એમ કહીને ગૌતમસ્વામી, જ્યાં ગુણશીલ ચૈત્ય હતું, જ્યાં શ્રમણ ભગવંત મહાવીર હતા ઇત્યાદિ જેમ ‘નિર્ગ્રન્થ’ ઉદ્દેશકમાં કહ્યું છે તેમ યાવત્‌ ભોજન – પાન દેખાડે છે, દેખાડીને શ્રમણ ભગવંત મહાવીરને વાંદી, નમીને દૂર નહીં, તેમ નીકટ નહીં એવા સ્થાને બેસીને યાવત્‌ પર્યુપાસે છે. તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર ધર્મોપદેશે પ્રવૃત્ત હતા. ત્યાર પછી તે કાલોદાયી તે સ્થાને જલદીથી આવ્યો. હે કાલોદાયી! એમ સંબોધન કરીને ભગવંત મહાવીરે કાલોદાયીને આમ કહ્યું – હે કાલોદાયી! કોઈ દિવસે એક સ્થાને, સાથે મળેલા અને એક સ્થાને સુખપૂર્વક બેઠેલા, તમે બધા પંચાસ્તિકાયના વિષયમાં આમ વિચાર કરેલો યાવત્ જ્ઞાતપુત્ર શ્રમણનો પંચાસ્તિકાય સંબંધી આ વિચાર કઈ રીતે માનવો ? હે કાલોદાયી! શું આ વાત યોગ્ય છે?... હા, તે વાત યથાર્થ છે. હે કાલોદાયી! એ વાત સત્ય છે કે હું પંચાસ્તિકાયને કહું છું તે આ – ધર્માસ્તિકાય યાવત્‌ પુદ્‌ગલાસ્તિકાય. તેમાં હું ચાર અસ્તિકાયના અજીવાસ્તિકાયોને અજીવરૂપે કહું છું. તે પ્રમાણે યાવત્‌ એક પુદ્‌ગલાસ્તિકાયને રૂપીકાય કહું છું. ત્યારે તે કાલોદાયીએ ભગવંતને આમ કહ્યું – ભગવન્‌ ! આ ધર્માસ્તિકાય, અધર્માસ્તિકાય, આકાશાસ્તિકાય એ અરૂપી અજીવકાયો ઉપર કોઈ બેસવા, સૂવા, ઊભવા, નિષદ્યા કરવા કે ત્વગ્‌વર્તના કરવા સમર્થ છે ? હે કાલોદાયી ! ના, કોઈ તેમ કરી શકે નહીં. એક પુદ્‌ગલાસ્તિકાય જ રૂપી અજીવકાય છે, તેના પર કોઈ બેસવા, સૂવા આદિ ક્રિયા કરવા સમર્થ છે. ભગવન્‌ ! જીવોને પાપકર્મ ફલવિપાકથી સંયુક્ત કરનાર પાપકર્મ શું આ પુદ્‌ગલાસ્તિકાય રૂપી અજીવકાય વડે લાગે?, હે કાલોદાયી ! ના, તેમ શક્ય નથી. આ અરૂપી કાયરૂપ જીવાસ્તિકાયથી જ જીવોને પાપફળવિપાકયુક્ત પાપકર્મ લાગે છે. ભગવંત પાસેથી સમાધાન પ્રાપ્ત કરીને તે કાલોદાયી બોધ પામ્યો. તેણે ભગવંત મહાવીરને વંદન – નમસ્કાર કર્યા, વંદન – નમસ્કાર કરીને આમ કહ્યું – હે ભગવન્‌ ! હું આપની પાસે ધર્મ શ્રવણ કરવા ઇચ્છું છું. એ રીતે સ્કંદકની જેમ દીક્ષા લીધી, તેમજ ૧૧ – અંગ ભણી યાવત્‌ વિચરે છે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tenam kalenam tenam samaenam rayagihe namam nagare hottha–vannao. Gunasilae cheie–vannao java pudhavisilapattao. Tassa nam gunasilayassa cheiyassa adurasamamte bahave annautthiya parivasamti, tam jaha–kalodai, selodai, sevalodai, udae, namudae, nammudae, annavalae, selavalae, samkhavalae, suhatthi gahavai. Tae nam tesim annautthiyanam annaya kayai egayao sahiyanam samuvagayanam sannivitthanam sannisannanam ayameyaruve mihokahasamullave samuppajjittha–evam khalu samane nayaputte pamcha atthikae pannaveti, tam jaha–dhammatthikayam java poggalatthikayam. Tattha nam samane nayaputte chattari atthikae ajivakae pannaveti, tam jaha–dhammatthikayam, adhammatthikayam, agasatthikayam, poggala-tthikayam. Egam cha nam samane nayaputte jivatthikayam aruvikayam jivakayam pannaveti. Tattha nam samane nayaputte chattari atthikae aruvikae pannaveti, tam jaha–dhammatthikayam, adhammatthikayam, agasatthikayam, jivatthikayam. Egam cha nam samane nayaputte poggalatthikayam ruvikayam ajivakayam pannaveti. Se kahameyam manne evam? Tenam kalenam tenam samaenam samane bhagavam mahavire java gunasilae cheie samosadhe java parisa padigaya. Tenam kalenam tenam samaenam samanassa bhagavao mahavirassa jetthe amtevasi imdabhui namam anagare goyame gottenam java bhikkhayariyae adamane ahapajjatam bhatta-panam padiggahitta rayagihao nagarao padinikkhamai, aturiyamachavalamasambhamtam jugamtarapaloyanae ditthie purao riyam sohemane-sohemane tesim annautthiyanam adurasamamtenam viivayati. Tae nam te annautthiya bhagavam goyamam adurasamamtenam viivayamanam pasamti, pasitta annamannam saddavemti, saddavetta evam vayasi–evam khalu devanuppiya! Amham ima kaha avippakada, ayam cha nam goyame amham adurasamamtenam viivayai, tam seyam khalu devanuppiya! Amham goyamam eyamattham puchchhittae tti kattu annamannassa amtie eyamattham padisunamti, padisunitta jeneva bhagavam goyame teneva uvagachchhamti, uvagachchhitta bhagavam goyamam evam vayasi– Evam khalu goyama! Tava dhammayarie dhammovadesae samane nayaputte pamcha atthikae pannaveti, tam jaha–dhammatthikayam java poggalatthikayam. Tam cheva java ruvikayam ajivakayam pannaveti. Se kahameyam goyama! Evam? Tae nam se bhagavam goyame te annautthie evam vayasi–no khalu vayam devanuppiya! Atthibhavam natthi tti vadamo, natthibhavam atthi tti vadamo. Amhe nam devanuppiya! Savvam atthibhavam atthi tti vadamo, savvam natthibhavam natthi tti vadamo. Tam cheyasa khalu tubbhe devanuppiya! Eyamattham sayameva pachchuvekkhaha tti kattu te annautthie evam vadasi, vaditta jeneva gunasilae cheie, jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagachchhai java bhatta-panam padidamseti, padidamsetta samanam bhagavam mahaviram vamdai namamsai, vamditta namamsitta nachchasanne java pajjuvasati. Tenam kalenam tenam samaenam samane bhagavam mahavire mahakahapadivanne ya vi hottha. Kalodai ya tam desam havvamagae. Kalodaiti! Samane bhagavam mahavire kalodaim evam vayasi–se nunam bhe kalodai! Annaya kayai egayao sahiyanam samuvagayanam sannivitthanam sannisannanam ayameyaruve mihokaha-samullave samuppajjittha–evam khalu samane nayaputte pamcha atthikae pannaveti taheva java se kahameyam manne evam? Se nunam kalodai! Atthe samatthe? Hamta atthi. Tam sachche nam esamatthe kalodai! Aham pamchatthikayam pannavemi, tam jaha–dhammatthikayam java poggalatthikayam. Tattha nam aham chattari atthikae ajivakae pannavemi, tam jaha–dhammatthikayam, adhammatthi-kayam, agasatthikayam, poggalatthikayam. Egam cha nam aham jivatthikayam aruvikayam jivakayam pannavemi. Tattha nam aham chattari atthie aruvikae pannavemi, tam jaha–dhammatthikayam, adhammatthikayam, agasatthikayam, jivatthikayam. Egam cha nam aham poggalatthikayam ruvikayam pannavemi. Tae nam se kalodai samanam bhagavam mahaviram evam vadasi–eyamsi nam bhamte! Dhammatthikayamsi, adhammatthikayamsi, agasatthikayamsi aruvikayamsi ajivakayamsi chakkiya kei asaittae va? Saittae va? Chiththaittae va? Nisiittae va? Tuyattittae va? No tinatthe samatthe. Kalodai! Egamsi nam poggalatthikayamsi ruvikayamsi ajivakayamsi chakkiya kei asaittae va, saittae va, chitthaittae va, nisiittae va, tuyattittae va. Eyamsi nam bhamte! Poggalatthikayamsi ruvikayamsi ajivakayamsi jivanam pava kamma pavaphala-vivagasamjutta kajjamti? No tinatthe samatthe. Kalodai! Eyamsi nam jivatthikayamsi aruvikayamsi jivanam pava kamma pavaphalavivagasamjutta kajjamti. Ettha nam se kalodai sambuddhe samanam bhagavam mahaviram vamdai namamsai, vamditta namamsitta evam vayasi– Ichchhami nam bhamte! Tubbham amtiyam dhammam nisamettae. Evam jaha khamdae taheva pavvaie, taheva ekkarasa amgaim ahijjai java vichittehim tavokammehim appanam bhavemane viharai.
Sutra Meaning Transliteration : Te kale, te samaye rajagriha nagara hatum. (varnana uvavai sutranusara karavum). Tyam gunashila chaitya hatum. (varnana uvavai sutranusara) yavat tyam prithvishila pattaka hato. (varnana) te gunashila chaityani thode dura ghana anya – tirthiko raheta hata. Te a – kalodayi, shailodayi, shaivalodayi, udaka, namodaka, narmodaka, annapalaka, shailapalaka, shamkhapalaka, suhasti gathapati. Tyare te anyatirthiko he bhagavamta! Anya koi divase eka sthane avya, ekatha thaya ane sukhapurvaka betha. Teomam paraspara avo vartalapa arambha thayo. E pramane shramana jnyataputra mahavira pamcha astikaya prarupe chhe. Te a – dharmastikaya, adharmastikaya, akashastikaya, pudgalastikaya ane jivastikaya. Temam shramana jnyataputra mahavire chara astikayone ajivakaya kahya chhe – dharmastikaya, adharmastikaya, akashastikaya, pudgalastikaya. Shramana jnyataputra eka jivastikayane arupikaya, jivakaya kahe chhe. Temam shramana jnyataputra chara astikayane arupikaya kahe chhe – dharmastikaya, adharmastikaya, akashastikaya, jivastikaya. Kevala eka pudgalastikayane shramana jnyataputra rupikaya ajivakaya kahe chhe. Te vata kai rite manavi? Te kale, te samaye shramana bhagavana mahavira yavat gunashila chaitye padharya. Yavat parshada dharma shravana kari pachhi gai. Te kale, te samaye shramana bhagavamta mahavirana mota shishya indrabhuti name anagara je gautama gotrana hata, e rite jema bija shatakamam nirgrantha uddeshakamam kahya mujaba bhikshacharimam pharata yathaparyapta bhojanapana grahana karine rajagrihathi yavat atvarita, achapala, asambhramta yavat iryapatha shodhata shodhata, te anyatirthikana ashrama pasethi nikalya. Tyare te anyatirthikoe bhagavana gautamane najikathi jata joya, joine teoe paraspara ekabijane bolavya, bolavine ama kahyum – e pramane he devanupriyo ! Apane pamchastikaya sambamdhi vata samajati nathi. A gautama apani thode durathi jai rahya chhe. Tethi he devanupriyo! Apane mate gautama pase a artha puchhavo shreyaskara chhe. Ema vicharine teoe paraspara a sambamdhe paramarsha karyo pachhi jyam gautamasvami hata, tyam avya. Avine teoe gautama svamine ama kahyum – he gautama ! Tamara dharmacharya, dharmopadeshaka shramana jnyataputre pamcha astikaya kahya chhe, dharmastikaya yavat akashastikaya. Te pramane yavat rupi ajivakaya kahyum chhe. Gautama ! Te kathana kevi rite satya chhe\? Tyare gautamasvamie te anyatirthikone ama kahyum – He devanupriyo! Ame astibhavane nasti ke nastibhavane asti ema kaheta nathi. He devanupriyo! Ame sarve astibhavane asti ane nastibhavane nasti ema kahie chhie. Tethi he devanupriyo ! Apa svayam a arthanum chimtana karo. Ema kahine te anyatirthikane ama kahyum – te tema purvokta ja chhe. Ema kahine gautamasvami, jyam gunashila chaitya hatum, jyam shramana bhagavamta mahavira hata ityadi jema ‘nirgrantha’ uddeshakamam kahyum chhe tema yavat bhojana – pana dekhade chhe, dekhadine shramana bhagavamta mahavirane vamdi, namine dura nahim, tema nikata nahim eva sthane besine yavat paryupase chhe. Te kale, te samaye shramana bhagavamta mahavira dharmopadeshe pravritta hata. Tyara pachhi te kalodayi te sthane jaladithi avyo. He kalodayi! Ema sambodhana karine bhagavamta mahavire kalodayine ama kahyum – He kalodayi! Koi divase eka sthane, sathe malela ane eka sthane sukhapurvaka bethela, tame badha pamchastikayana vishayamam ama vichara karelo yavat jnyataputra shramanano pamchastikaya sambamdhi a vichara kai rite manavo\? He kalodayi! Shum a vata yogya chhe?... Ha, te vata yathartha chhe. He kalodayi! E vata satya chhe ke hum pamchastikayane kahum chhum te a – dharmastikaya yavat pudgalastikaya. Temam hum chara astikayana ajivastikayone ajivarupe kahum chhum. Te pramane yavat eka pudgalastikayane rupikaya kahum chhum. Tyare te kalodayie bhagavamtane ama kahyum – Bhagavan ! A dharmastikaya, adharmastikaya, akashastikaya e arupi ajivakayo upara koi besava, suva, ubhava, nishadya karava ke tvagvartana karava samartha chhe\? He kalodayi ! Na, koi tema kari shake nahim. Eka pudgalastikaya ja rupi ajivakaya chhe, tena para koi besava, suva adi kriya karava samartha chhe. Bhagavan ! Jivone papakarma phalavipakathi samyukta karanara papakarma shum a pudgalastikaya rupi ajivakaya vade lage?, he kalodayi ! Na, tema shakya nathi. A arupi kayarupa jivastikayathi ja jivone papaphalavipakayukta papakarma lage chhe. Bhagavamta pasethi samadhana prapta karine te kalodayi bodha pamyo. Tene bhagavamta mahavirane vamdana – namaskara karya, vamdana – namaskara karine ama kahyum – he bhagavan ! Hum apani pase dharma shravana karava ichchhum chhum. E rite skamdakani jema diksha lidhi, temaja 11 – amga bhani yavat vichare chhe.