Sutra Navigation: Bhagavati ( ભગવતી સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1103729
Scripture Name( English ): Bhagavati Translated Scripture Name : ભગવતી સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

शतक-५

 Translated Chapter :

શતક-૫
Section : उद्देशक-४ शब्द Translated Section : ઉદ્દેશક-૪ શબ્દ
Sutra Number : 229 Category : Ang-05
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तेणं कालेणं तेणं समएणं महासुक्काओ कप्पाओ, महासामाणाओ विमानाओ दो देवा महिड्ढिया जाव महानुभागा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पाउब्भूया। तए णं ते देवा समणं भगवं महावीरं वंदंति नमंसंति, मनसा चेव इमं एयारूवं वागरणं पुच्छंति– कति णं भंते! देवानुप्पियाणं अंतेवासीसयाइं सिज्झिहिंति जाव अंतं करेहिंति? तए णं समणे भगवं महावीरे तेहिं देवेहिं मनसे पुट्ठे तेसिं देवाणं मनसे चेव इमं एयारूवं वागरणं वागरेइ–एवं खलु देवानुप्पिया! ममं सत्त अंतेवासीसयाइं सिज्झिहिंति जाव अंतं करेहिंति। तए णं देवा समणेणं भगवया महावीरेणं मनसे पुट्ठेणं मनसे चेव इमं एयारूवं वागरणं वागरिया समाणा हट्ठतुट्ठ चित्तमाणंदिया नंदिया पीइमणा परमसोमणस्सिया हरिसवसविसप्पमाण हियया समणं भगवं महावीरं वंदंति नमंसंति, वंदित्ता नमंसित्ता मनसे चेव सुस्सूसमाणा नमंसमाणा अभिमुहा विनएणं पंजलियडा पज्जुवासंति। तेणं कालेणं तेणं समएणं समणस्स भगवओ महावीरस्स जेट्ठे अंतेवासी इंदभूई नामं अनगारे जाव अदूरसामंते उड्ढंजाणू अहोसिरे ज्झाणकोट्ठोवगए संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तए णं तस्स भगवओ गोयमस्स ज्झाणंतरियाए वट्टमाणस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– एवं खलु दो देवा महिड्ढिया जाव महानुभागा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पाउब्भूया, तं नो खलु अहं ते देवे जाणामि कयराओ कप्पाओ वा सग्गाओ वा विमानाओ वा कस्स वा अत्थस्स अट्ठाए इहं हव्वमागया? तं गच्छामि णं समणं भगवं महावीरं वंदामि नमंसामि जाव पज्जुवासामि, इमाइं च णं एयारूवाइं वागरणाइं पुच्छिस्सामि त्ति कट्टु एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता उट्ठाए उट्ठेइ, उट्ठेत्ता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ जाव पज्जुवासइ। गोयमादि! समणे भगवं महावीरे भगवं गोयमं एवं वयासी–से नूनं तव गोयमा! ज्झाणंतरियाए वट्टमाणस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए जाव जेणेव ममं अंतिए तेणेव हव्वमागए, से नूनं गोयमा! अट्ठे समट्ठे? हंता अत्थि। तं गच्छाहि णं गोयमा! एए चेव देवा इमाइं एयारूवाइं वागरणाइं वागरेहिंति। तए णं भगवं गोयमे समणेणं भगवया महावीरेणं अब्भणुण्णाए समाणे समणं भगवं महावीरं वंदइ नमंसइ, जेणेव ते देवा तेणेव पहारेत्थ गमणाए। तए णं ते देवा भगवं गोयमं एज्जमाणं पासंति, पासित्ता हट्ठ तुट्ठचित्तमानंदिया नंदिया पीइमणा परमसोमणस्सिया हरिसवसविसप्पमाण हियया खिप्पामेव अब्भुट्ठेति, अब्भुट्ठेत्ता खिप्पा-मेव अब्भुवगच्छंति जेणेव भगवं गोयमे तेणेव उवागच्छंति जाव नमंसित्ता एवं वयासी– एवं खलु भंते! अम्हे महासुक्काओ कप्पाओ महासामाणाओ विमानाओ दो देवा महिड्ढिया जाव महानुभागा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पाउब्भूया। तए णं अम्हे समणं भगवं महावीरं वंदामो नमंसामो, वंदित्ता नमंसित्ता मनसे चेव इमाइं एयारूवाइं वागरणाइं पुच्छामो–कइ णं भंते! देवानुप्पियाणं अंतेवासीसयाइं सिज्झिहिंति जाव अंतं करेहिंति? तए णं समणे भगवं महावीरे अम्हेहिं मनसे पुट्ठे अम्हं मनसे चेव इमं एयारूवं वागरणं वागरेइ–एवं खलु देवानुप्पिया! मम सत्त अंतेवासीसयाइं जाव अंतं करेहिंति। तए णं अम्हे समणेणं भगवया महावीरेणं मनसे चेव पुट्ठेणं मनसे चेव इमं एयारूवं वागरणं वागरिया समाणा समणं भगवं महावीरं वंदामो नमंसामो जाव पज्जुवासामो त्ति कट्टु भगवं गोयमं वंदंति नमंसंति, वंदित्ता नमंसित्ता जामेव दिसं पाउब्भूया तामेव दिसिं पडिगया।
Sutra Meaning : તે કાળે, તે સમયે મહાશુક્ર કલ્પથી, મહાસર્ગ મહાવિમાનથી, મહર્દ્ધિક યાવત્‌ મહાનુભાગ બે દેવો શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પાસે પ્રગટ થયા. તે દેવોએ ભગવંત મહાવીરને મનથી વાંદી – નમીને, મનથી જ આવા પ્રશ્નો પૂછ્યા – ભગવન્‌ ! આપ દેવાનુપ્રિયના કેટલા સો શિષ્યો સિદ્ધ થશે યાવત્‌ અંત કરશે ? ત્યારે, તે દેવોએ મનથી પ્રશ્નો પૂછ્યા પછી, ભગવંત મહાવીરે મનથી જ તેમને આ આવા પ્રકારનો ઉત્તર આપ્યો કે – હે દેવાનુપ્રિયો ! મારા ૭૦૦ શિષ્યો સિદ્ધ થશે યાવત્‌ દુઃખાંત કરશે. ત્યારે તે દેવો, ભગવંત મહાવીરને મનથી પૂછેલ અને મનથી જ આવા પ્રકારે ઉત્તર સાંભળી હૃષ્ટ, તુષ્ટ યાવત્‌ હર્ષિત હૃદય થઈને ભગવંત મહાવીરને વાંદી, નમી, મનથી જ શુશ્રુષા, નમન કરતા અભિમુખ થઈને યાવત્‌ પર્યુપાસના કરવા લાગ્યા. તે કાળે, તે સમયે ભગવંત મહાવીરના જ્યેષ્ઠ શિષ્ય ઇન્દ્રભૂતિ અણગાર યાવત્‌ નીકટમાં યાવત્‌ વિચરતા હતા. ત્યારે તે ગૌતમસ્વામીને ધ્યાનાંતરિકામાં વર્તતા આવા પ્રકારે યાવત્‌ સંકલ્પ ઉપજ્યો કે – આ બે મહર્દ્ધિક યાવત્‌ મહાનુભાવ દેવો ભગવંત મહાવીર પાસે આવ્યા, હું તે દેવોને જાણતો નથી કે ક્યા કલ્પ, સ્વર્ગ કે વિમાનથી, ક્યા કારણથી અહીં શીઘ્ર આવ્યા ? ભગવંત મહાવીર પાસે જઈ વાંદુ, નમુ, યાવત્‌ પર્યુપાસતા આ આવા પ્રશ્નને પૂછીશ, એમ કરી ઊભા થઈ, ભગવંત મહાવીર પાસે આવ્યા યાવત્‌ ભગવંતને પર્યુપાસે છે. હે ગૌતમાદિ શ્રમણો ! એમ આમંત્રી ભગવંત મહાવીરે ગૌતમ સ્વામીને આમ કહ્યું – હે ગૌતમ ! ધ્યાનમાં પ્રવૃત્ત એવા તમારા મનમાં આવો અધ્યવસાય અને મનોગત સંકલ્પ થયો યાવત્‌ મારી પાસે શીઘ્ર આવ્યો. હે ગૌતમ ! આ વાત યોગ્ય છે ? ગૌતમસ્વામીએ કહ્યું, ભગવન ! હા, તેમ જ છે. તો હે ગૌતમ ! તું એ દેવો પાસે જા, તેઓ તને એ સંબંધે પૂરા પ્રશ્નોત્તર કહેશે. ત્યારે ગૌતમસ્વામી, ભગવંત મહાવીરની અનુજ્ઞા પામીને ભગવંતને વાંદી, નમી, જ્યાં તે દેવો હતા, ત્યાં જવા સંકલ્પ કર્યો. ત્યારે તે દેવો ગૌતમ સ્વામીને પાસે આવતા જોઈને હૃષ્ટ યાવત્‌ હર્ષિત હૃદય થઈને જલદીથી ઊઠીને સામે ગયા – ગૌતમસ્વામી પાસે આવ્યા, આવીને યાવત્‌ નમીને આમ કહ્યું – હે ભદંત! અમે મહાશુક્ર કલ્પના મહાસર્ગ મહા – વિમાનથી મહર્દ્ધિક એવા બે દેવો આવ્યા. ત્યારે અમે ભગવંતને વાંદી, નમી, મનથી જ આ પ્રશ્ન પૂછ્યો – ભગવન્‌ ! આપ દેવાનુપ્રિયના કેટલા સો શિષ્યો સિદ્ધ થશે યાવત્‌ સર્વ દુખોનો અંત કરશે ? ત્યારે ભગવંતે અમારા મનથી પૂછેલા પ્રશ્નનો અમને મનથી જ આ ઉત્તર આપ્યો કે – મારા ૭૦૦ શિષ્યો યાવત્‌ દુઃખાંત કરશે. ત્યારે અમે ભગવંતને મનથી જ પૂછેલા પ્રશ્નનો ભગવંતે મનથી જ આવો ઉત્તર આપેલો સાંભળીને ભગવંતને વાંદી, નમી યાવત્‌ પર્યુપાસતા હતા, એમ કહીને ગૌતમને વાંદી, નમી, જ્યાંથી આવ્યા હતા, ત્યાં પાછાગયા.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tenam kalenam tenam samaenam mahasukkao kappao, mahasamanao vimanao do deva mahiddhiya java mahanubhaga samanassa bhagavao mahavirassa amtiyam paubbhuya. Tae nam te deva samanam bhagavam mahaviram vamdamti namamsamti, manasa cheva imam eyaruvam vagaranam puchchhamti– Kati nam bhamte! Devanuppiyanam amtevasisayaim sijjhihimti java amtam karehimti? Tae nam samane bhagavam mahavire tehim devehim manase putthe tesim devanam manase cheva imam eyaruvam vagaranam vagarei–evam khalu devanuppiya! Mamam satta amtevasisayaim sijjhihimti java amtam karehimti. Tae nam deva samanenam bhagavaya mahavirenam manase putthenam manase cheva imam eyaruvam vagaranam vagariya samana hatthatuttha chittamanamdiya namdiya piimana paramasomanassiya harisavasavisappamana hiyaya samanam bhagavam mahaviram vamdamti namamsamti, vamditta namamsitta manase cheva sussusamana namamsamana abhimuha vinaenam pamjaliyada pajjuvasamti. Tenam kalenam tenam samaenam samanassa bhagavao mahavirassa jetthe amtevasi imdabhui namam anagare java adurasamamte uddhamjanu ahosire jjhanakotthovagae samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Tae nam tassa bhagavao goyamassa jjhanamtariyae vattamanassa imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– evam khalu do deva mahiddhiya java mahanubhaga samanassa bhagavao mahavirassa amtiyam paubbhuya, tam no khalu aham te deve janami kayarao kappao va saggao va vimanao va kassa va atthassa atthae iham havvamagaya? Tam gachchhami nam samanam bhagavam mahaviram vamdami namamsami java pajjuvasami, imaim cha nam eyaruvaim vagaranaim puchchhissami tti kattu evam sampehei, sampehetta utthae utthei, utthetta jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagachchhai java pajjuvasai. Goyamadi! Samane bhagavam mahavire bhagavam goyamam evam vayasi–se nunam tava goyama! Jjhanamtariyae vattamanassa imeyaruve ajjhatthie java jeneva mamam amtie teneva havvamagae, se nunam goyama! Atthe samatthe? Hamta atthi. Tam gachchhahi nam goyama! Ee cheva deva imaim eyaruvaim vagaranaim vagarehimti. Tae nam bhagavam goyame samanenam bhagavaya mahavirenam abbhanunnae samane samanam bhagavam mahaviram vamdai namamsai, jeneva te deva teneva paharettha gamanae. Tae nam te deva bhagavam goyamam ejjamanam pasamti, pasitta hattha tutthachittamanamdiya namdiya piimana paramasomanassiya harisavasavisappamana hiyaya khippameva abbhuttheti, abbhutthetta khippa-meva abbhuvagachchhamti jeneva bhagavam goyame teneva uvagachchhamti java namamsitta evam vayasi– Evam khalu bhamte! Amhe mahasukkao kappao mahasamanao vimanao do deva mahiddhiya java mahanubhaga samanassa bhagavao mahavirassa amtiyam paubbhuya. Tae nam amhe samanam bhagavam mahaviram vamdamo namamsamo, vamditta namamsitta manase cheva imaim eyaruvaim vagaranaim puchchhamo–kai nam bhamte! Devanuppiyanam amtevasisayaim sijjhihimti java amtam karehimti? Tae nam samane bhagavam mahavire amhehim manase putthe amham manase cheva imam eyaruvam vagaranam vagarei–evam khalu devanuppiya! Mama satta amtevasisayaim java amtam karehimti. Tae nam amhe samanenam bhagavaya mahavirenam manase cheva putthenam manase cheva imam eyaruvam vagaranam vagariya samana samanam bhagavam mahaviram vamdamo namamsamo java pajjuvasamo tti kattu bhagavam goyamam vamdamti namamsamti, vamditta namamsitta jameva disam paubbhuya tameva disim padigaya.
Sutra Meaning Transliteration : Te kale, te samaye mahashukra kalpathi, mahasarga mahavimanathi, maharddhika yavat mahanubhaga be devo shramana bhagavamta mahavira pase pragata thaya. Te devoe bhagavamta mahavirane manathi vamdi – namine, manathi ja ava prashno puchhya – Bhagavan ! Apa devanupriyana ketala so shishyo siddha thashe yavat amta karashe\? Tyare, te devoe manathi prashno puchhya pachhi, bhagavamta mahavire manathi ja temane a ava prakarano uttara apyo ke – he devanupriyo ! Mara 700 shishyo siddha thashe yavat duhkhamta karashe. Tyare te devo, bhagavamta mahavirane manathi puchhela ane manathi ja ava prakare uttara sambhali hrishta, tushta yavat harshita hridaya thaine bhagavamta mahavirane vamdi, nami, manathi ja shushrusha, namana karata abhimukha thaine yavat paryupasana karava lagya. Te kale, te samaye bhagavamta mahavirana jyeshtha shishya indrabhuti anagara yavat nikatamam yavat vicharata hata. Tyare te gautamasvamine dhyanamtarikamam vartata ava prakare yavat samkalpa upajyo ke – A be maharddhika yavat mahanubhava devo bhagavamta mahavira pase avya, hum te devone janato nathi ke kya kalpa, svarga ke vimanathi, kya karanathi ahim shighra avya\? Bhagavamta mahavira pase jai vamdu, namu, yavat paryupasata a ava prashnane puchhisha, ema kari ubha thai, bhagavamta mahavira pase avya yavat bhagavamtane paryupase chhe. He gautamadi shramano ! Ema amamtri bhagavamta mahavire gautama svamine ama kahyum – he gautama ! Dhyanamam pravritta eva tamara manamam avo adhyavasaya ane manogata samkalpa thayo yavat mari pase shighra avyo. He gautama ! A vata yogya chhe\? Gautamasvamie kahyum, bhagavana ! Ha, tema ja chhe. To he gautama ! Tum e devo pase ja, teo tane e sambamdhe pura prashnottara kaheshe. Tyare gautamasvami, bhagavamta mahavirani anujnya pamine bhagavamtane vamdi, nami, jyam te devo hata, tyam java samkalpa karyo. Tyare te devo gautama svamine pase avata joine hrishta yavat harshita hridaya thaine jaladithi uthine same gaya – gautamasvami pase avya, avine yavat namine ama kahyum – He bhadamta! Ame mahashukra kalpana mahasarga maha – vimanathi maharddhika eva be devo avya. Tyare ame bhagavamtane vamdi, nami, manathi ja a prashna puchhyo – Bhagavan ! Apa devanupriyana ketala so shishyo siddha thashe yavat sarva dukhono amta karashe\? Tyare bhagavamte amara manathi puchhela prashnano amane manathi ja a uttara apyo ke – mara 700 shishyo yavat duhkhamta karashe. Tyare ame bhagavamtane manathi ja puchhela prashnano bhagavamte manathi ja avo uttara apelo sambhaline bhagavamtane vamdi, nami yavat paryupasata hata, ema kahine gautamane vamdi, nami, jyamthi avya hata, tyam pachhagaya.