Sutra Navigation: Upasakdashang ( ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1105146
Scripture Name( English ): Upasakdashang Translated Scripture Name : ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

अध्ययन-७ सद्दालपुत्र

 Translated Chapter :

અધ્યયન-૭ સદ્દાલપુત્ર
Section : Translated Section :
Sutra Number : 46 Category : Ang-07
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तए णं से सद्दालपुत्ते समणोवासए जाए–अभिगयजीवाजीवे जाव समणे निग्गंथे फासु-एसणिज्जेणं असन-पान-खाइम-साइमेणं वत्थ-पडिग्गह-कंबल-पायपुंछणेणं ओसह-भेसज्जेणं पाडिहारिएण य पीढ-फलग-सेज्जा-संथारएणं पडिलाभेमाणे विहरइ। तए णं सा अग्गिमित्ता भारिया समणोवासिया जाया–अभिगयजीवाजीवा जाव समणे निग्गंथे फासु-एसणिज्जेणं असन-पान-खाइम-साइमेणं वत्थ-पडिग्गह-कंबल-पायपुंछणेणं ओसह-भेसज्जेणं पाडिहारिएण य पीढ-फलग-सेज्जा-संथारएणं पडिलाभेमाणी विहरइ। तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते इमीसे कहाए लद्धट्ठे समाणे–एवं खलु सद्दालपुत्ते आजीवियसमयं वमित्ता समणाणं निग्गंथाणं दिट्ठिं पवण्णे, तं गच्छामि णं सद्दालपुत्तं आजीविओ-वासयं समणाणं निग्गंथाणं दिट्ठिं वामेत्ता पुणरवि आजीवियदिट्ठिं गेण्हावित्तए त्ति कट्टु–एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता आजीवियसंघपरिवुडे जेणेव पोलासपुरे नयरे, जेणेव आजीवियसभा, तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता भंडगनिक्खेवं करेइ, करेत्ता कतिवएहिं आजीविएहिं सद्धिं जेणेव सद्दालपुत्ते समणोवासए, तेणेव उवागच्छइ। तए णं से सद्दालपुत्ते समणोवासए गोसालं मंखलिपुत्तं एज्जमाणं पासइ, पासित्ता नो आढाति नो परिजाणति, अणाढामाणे अपरिजाणमाणे तुसिणीए संचिट्ठइ। तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते सद्दालपुत्तेणं समणोवासएणं अणाढिज्जमाणे अपरिजा-णिज्जमाणे पीढ-फलग-सेज्जा-संथारट्ठयाए समणस्स भगवओ महावीरस्स गुणकित्तणं करेइ–आगए णं देवानुप्पिया! इह महामाहणे? तए णं से सद्दालपुत्ते समणोवासए गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी–के णं देवानुप्पिया! महामाहणे? तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते सद्दालपुत्तं समणोवासयं एवं वयासी–समणे भगवं महावीरे महामाहणे। से केणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महामाहणे? एवं खलु सद्दालपुत्ता! समणे भगवं महावीरे महामाहणे उप्पन्नणाणदंसणधरे तीयप्पडुपण्णाणा-गयजाणए अरहा जिणे केवली सव्वण्णू सव्वदरिसी तेलोक्क-चहिय-महिय-पूइए सदेवमणुयासुरस्स लोगस्स अच्चणिज्जे पूयणिज्जे वंदणिज्जे नमंसणिज्जे सक्कारणिज्जे सम्माणणिज्जे कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयं पज्जुवासणिज्जे तच्च-कम्मसंपया-संपउत्ते। से तेणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महामाहणे। आगए णं देवानुप्पिया! इहं महागोवे? के णं देवानुप्पिया! महागोवे? समणे भगवं महावीरे महागोवे। से केणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महागोवे? एवं खलु देवानुप्पिया! समणे भगवं महावीरे संसाराडवीए बहवे जीवे नस्समाणे विणस्समाणे खज्जमाणे छिज्जमाणे भिज्ज-माणे लुप्पमाणे विलुप्पमाणे धम्ममएणं दंडेणं सारक्खमाणे संगोवेमाणे निव्वाणमहावाडं साहत्थिं संपावेइ। से तेणट्ठेणं सद्दालपुत्ता! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महागोवे। आगए णं देवानुप्पिया! इहं महासत्थवाहे? के णं देवानुप्पिया! महासत्थवाहे? सद्दालपुत्ता! समणे भगवं महावीरे महासत्थवाहे। से केणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महासत्थवाहे? एवं खलु देवानुप्पिया! समणे भगवं महावीरे संसाराडवीए बहवे जीवे नस्समाणे विणस्समाणे खज्जमाणे छिज्जमाणे भिज्जमाणे लुप्पमाणे विलुप्पमाणे उम्मग्गपडिवण्णे धम्म-मएणं पंथेणं सारक्खमाणे निव्वाणमहापट्टण साहत्थिं संपावेइ। से तेणट्ठेणं सद्दालपुत्ता! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महा-सत्थवाहे। आगए णं देवानुप्पिया! इहं महाधम्मकही? के णं देवानुप्पिया! महाधम्मकही? समणे भगवं महावीरे महाधम्मकही। से केणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महाधम्मकही? एवं खलु देवानुप्पिया! समणे भगवं महावीरे महइमहालयंसि संसारंसि बहवे जीवे नस्समाणे विणस्समाणे खज्जमाणे छिज्जमाणे भिज्जमाणे लुप्पमाणे विलुप्पमाणे उम्मग्गपडि-वण्णे सप्पहविप्पणट्ठे मिच्छत्तबलाभिभूए अट्ठविहकम्मतमपडल-पडोच्छण्णे बहूहिं अट्ठेहि य हेऊहि य पसिणेहि य कारणेहि य वागरणेहि य निप्पट्ठ-पसिण०-वागरणेहि य चाउरंताओ संसारकंताराओ साहत्थिं नित्थारेइ। से तेणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महाधम्मकही। आगए णं देवानुप्पिया! इहं महानिज्जामए? के णं देवानुप्पिया! महानिज्जामए? समणे भगवं महावीरे महानिज्जामए। से केणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महानिज्जामए? एवं खलु देवानुप्पिया! समणे भगवं महावीरे संसारमहासमुद्दे बहवे जीवे नस्समाणे विणस्समाणे खज्जमाणे छिज्जमाणे भिज्जमाणे लुप्पमाणे विलुप्पमाणे बुड्डमाणे निबुड्डमाणे उप्पियमाणे धम्ममईए नावाए निव्वाणतीराभिमुहे साहत्थिं संपावेइ। से तेणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–समणे भगवं महावीरे महानिज्जामए। तए णं से सद्दालपुत्ते समणोवासए गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी–तुब्भे णं देवानुप्पिया! इयच्छेया इयदच्छा इयपट्ठा इयनिउणा इयनयवादी इय उवएसलद्धा इयविण्णाणपत्ता। पभू णं तुब्भे मम धम्मायरिएणं धम्मोवएसएणं समणेणं भगवया महावीरेणं सद्धिं विवादं करेत्तए? नो इणट्ठे समट्ठे। से केणट्ठेणं देवानुप्पिया! एवं वुच्चइ–नो खलु पभू तुब्भे मम धम्मायरिएणं धम्मोवएसएणं समणेणं भगवया महावीरेणं सद्धिं विवादं करेत्तए? सद्दालपुत्ता! से जहानामए केइ पुरिसे तरुणे जुगवं बलवं अप्पायंके थिरग्गहत्थे पडिपुण्णपाणिपाए पिट्ठंतरोरुसंघायपरिणए घणनिचियवट्टवलियखंधे लंघण-वग्गण-जयण-वायाम-समत्थे चम्मेट्ठ-दुघण-मुट्ठिय-समाहय-निचियगत्ते उरस्सबलसमन्नागए ताल-जमलजूयलबाह छेए दक्खे पत्तट्ठे निउणसिप्पोवगए एगं महं अयं वा एलयं वा सूयरं वा कुक्कुडं वा तित्तरं वा वट्टयं वा लावयं वा कवोयं वा कविंजलं वा वायसं वा सेणयं वा, हत्थंसि वा पायंसि वा खुरंसि वा पुच्छंसि वा पिच्छंसि वा सिंगंसि वा विसाणंसि वा रोमंसि वा जहिं-जहिं गिण्हइ, तहिं-तहिं निच्चलं निप्फंदं करेइ, एवामेव समणे भगवं महावीरे ममं बहूहिं अट्ठेहिं य हेऊहिं य पसिणेहिं य कारणेहिं य वागरणेहिं य जहिं-जहिं गिण्हइ, तहिं-तहिं निप्पट्ठ-पसिणवागरणं करेइ। से तेणट्ठेणं सद्दालपुत्ता! एवं वुच्चइ–नो खलु पभू अहं तव धम्मायरिएणं धम्मोवएसएणं समणेणं भगवया महावीरेणं सद्धिं विवादं करेत्तए। णं से सद्दालपुत्ते! समणोवासए गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी– जम्हा णं देवानुप्पिया! तुब्भे मम धम्मा-यरिस्स धम्मोवएसगस्स समणस्स भगवओ महा-वीरस्स संतेहि तच्चेहिं तहिएहिं सब्भूएहिं भावेहिं गुणकित्तणं करेह, तम्हा णं अहं तुब्भे पाडिहारिएणं पीढ-फलग-सेज्जा-संथारएणं उवनिमंतेमि, नो चेव णं धम्मो त्ति वा तवो त्ति वा। तं गच्छह णं तुब्भे मम कुंभारावणेसु पाडिहारियं पीढ-फलग-सेज्जा-संथारयं ओगिण्हित्ता णं विहरह। तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते सद्दालपुत्तस्स समणोवासयस्स एयमट्ठं पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता कुंभारावणेसु पाडिहारियं पीढ-फलग-सेज्जा-संथारयं ओगिण्हित्ता णं विहरइ। तए णं से गोसाले मंखलिपुत्ते सद्दालपुत्तं समणोवासयं जाहे नो संचाएइ बहूहिं आघवणाहि य पन्नवणाहि य सन्नवणाहि य विन्नवणाहि य निग्गंथाओ पावयणाओ चालित्तए वा खोभित्तए वा विपरिणामेत्तए वा, ताहे संते तंते परितंते पोलासपुराओ नयराओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता बहिया जनवयविहारं विहरइ।
Sutra Meaning : ત્યારપછી તે સદ્દાલપુત્ર, શ્રમણોપાસક થયો, જીવાજીવનો જ્ઞાતા થઈ યાવત્‌ વિચરે છે. ત્યારે ગોશાલક મંખલિપુત્રએ આ વાતને જાણી કે – સદ્દાલપુત્રે આજીવિક સિદ્ધાંતને છોડીને શ્રમણ નિર્ગ્રન્થોની દૃષ્ટિ સ્વીકારી છે. તો આજે હું જઉં અને સદ્દાલપુત્રને નિર્ગ્રન્થોની દૃષ્ટિ છોડાવી ફરી આજીવિક દૃષ્ટિનો સ્વીકાર કરાવું. આ પ્રમાણે વિચારીને આજીવિક સંઘથી પરીવરીને પોલાસપુર નગરે આજીવિક સભાએ આવ્યો. આવીને ઉપકરણો મૂક્યા. ત્યારપછી કેટલાક આજીવિકો સાથે સદ્દાલપુત્ર પાસે આવ્યો, ત્યારે સદ્દાલપુત્રે ગોશાળાને આવતો જોયો, જોઈને આદર ન કર્યો, જાણ્યો નહીં, પણ અનાદર કરતો, ન જાણતો, તે મૌન રહ્યો. ત્યારે સદ્દાલપુત્ર વડે આદર ન કરાયેલ, ન જાણેલ, પીઠ – ફલક – શય્યા – સંથારા માટે શ્રમણ ભગવંત મહાવીરના ગુણકીર્તન કરતા સદ્દાલપુત્રને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! અહીં મહામાહણ આવેલા ? ત્યારે સદ્દાલપુત્રે ગોશાળાને પૂછ્યું – મહામાહણ કોણ? ત્યારે ગોશાળાએ સદ્દાલપુત્રને કહ્યું – ભગવંત મહાવીર મહામાહણ છે. દેવાનુપ્રિય ! શ્રમણ ભગવંત મહાવીરને મહામાહણ કેમ કહો છો ? હે સદ્દાલપુત્ર! નિશ્ચે ભગવંત મહાવીર મહામાહણ, ઉત્પન્ન જ્ઞાન – દર્શનધર યાવત્‌ મહિત – પૂજિત છે. યાવત્‌ સત્ય – કર્મ – સંપત્તિ વડે યુક્ત છે. તેથી એમ કહ્યું કે – શ્રમણ ભગવંત મહાવીર મહામાહણ છે. હે દેવાનુપ્રિય ! અહીં મહાગોપ આવેલા ? હે ગોશાલક ! મહાગોપ કોણ છે ? નિશ્ચે ભગવંત મહાવીર, સંસાર અટવીમાં ઘણા જીવો જે નાશ પામતા, વિનાશ પામતા, ખવાતા, છેદાતા, ભેદાતા, લુપ્ત થતા, વિલુપ્ત થતા છે, તેમને ધર્મમય દંડ વડે સંરક્ષણ – સંગોપન કરતા, નિર્વાણરૂપ મહાવાડમાં પોતાના હાથે પહોંચાડે છે, તેથી હે સદ્દાલપુત્ર ! શ્રમણ ભગવંત મહાવીરને મહાગોપ કહ્યા છે. હે દેવાનુપ્રિય ! અહીં મહાસાર્થવાહ આવેલા ? હે ગોશાલક ! મહાસાર્થવાહ કોણ ? સદ્દાલપુત્ર ! ભગવંત મહાવીર મહાસાર્થવાહ છે. હે ગોશાલક !એમ કેમ કહ્યું કે ‘ભગવંત મહાવીર મહાસાર્થવાહ છે’? હે દેવાનુપ્રિય ! ભગવંત મહાવીર, સંસારાટવીમાં નાશ – વિનાશ પામતા યાવત્‌ વિલુપ્ત થતા ઘણા જીવોને ધર્મમય માર્ગ વડે સંરક્ષણ કરાતા નિર્વાણરૂપ મહાપટ્ટણ સન્મુખ સ્વહસ્તે પહોંચાડે છે, તેથી હે સદ્દાલપુત્ર ! એમ કહ્યું કે – ભગવંત મહાવીર, મહાસાર્થવાહ છે. હે દેવાનુપ્રિય ! અહીં મહાધર્મકથી આવેલા ? હે ગોશાલક ! મહાધર્મકથી કોણ ? ભગવંત મહાવીર મહાધર્મકથી છે. હે ગોશાલક !એમ કેમ કહ્યું ? હે દેવાનુપ્રિય! શ્રમણ ભગવંત મહાવીર, મહા – મોટા સંસારમાં નાશ – વિનાશ પામતા આદિ ઘણા જીવો, ઉન્માર્ગને પ્રાપ્ત – સન્માર્ગથી ભૂલા પડેલા, મિથ્યાત્વ બળથી અભિભૂત, અષ્ટવિધ કર્મરૂપ અંધકારના સમૂહથી ઢંકાયેલ, ઘણા જીવોને ઘણા અર્થો યાવત્‌ વ્યાકરણો વડે ચતુર્ગતિરૂપ સંસારાટવીથી પોતાના હાથે પાર ઉતારે છે, તેથી ભગવંત મહાવીર મહાધર્મકથી છે. હે દેવાનુપ્રિય ! અહીં મહાનિર્યામક આવેલા ? હે ગોશાલક ! મહાનિર્યામક કોણ ? હે દેવાનુપ્રિય ! શ્રમણ ભગવંત મહાવીર, મહાનિર્યામક છે. હે ગોશાલક ! એમ કેમ કહ્યું ? હે દેવાનુપ્રિય ! ભગવંત મહાવીર, સંસાર સમુદ્રમાં નાશ – વિનાશ પામતા યાવત્‌ વિલુપ્ત થતા, બૂડતા, અતિ બૂડતા, ગોથા ખાતા, ઘણા જીવોને ધર્મબુદ્ધિરૂપ નાવ વડે નિર્વાણરૂપ કિનારે સ્વહસ્તે પહોંચાડે છે, તેથી હે દેવાનુપ્રિય! એમ કેમ કહ્યું કે – શ્રમણ ભગવંત મહાવીર, મહાનિર્યામક છે. ત્યારે સદ્દાલપુત્ર શ્રમણોપાસકે, ગોશાલકને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! તમે આટલા બધા વિચક્ષણ, ચતુર, દક્ષ છો, વાણી ચતુર, નયવાદી, ઉપદેશલબ્ધ અને વિજ્ઞાન પ્રાપ્ત છો. તમે મારા ધર્માચાર્ય, ધર્મોપદેશક ભગવંત મહાવીર સાથે વિવાદ કરવા સમર્થ છો ? ગોશાલકે કહ્યું – ના, તે અર્થ યુક્ત નથી. સદ્દાલપુત્રએ પૂછ્યું એમ કેમ કહો છો કે તમે મારા ધર્માચાર્ય સાથે યાવત્‌ વિવાદ કરવા સમર્થ નથી ? હે સદ્દાલપુત્ર ! જેમ કોઈ પુરુષ તરુણ, યુગવાન્‌ યાવત્‌ નિપુણ શિલ્પ પ્રાપ્ત હોય, તે એક મોટા બકરા – ઘેટા – સૂકર – કુકડા – તેતર – બતક – લાવા – કપોત – કપિંજલ – કાગડો – બાજને હાથે, પગે, ખરીએ, પૂંછડે, શીંગડે, વિષાણે, રુંવાટે જ્યાં જ્યાં પકડે ત્યાં – ત્યાં નિશ્ચલ – નિષ્પંદ ધારી શકે(હલન ચલન રહિત કરી દે છે), એ રીતે ભગવંત મહાવીર મને ઘણા અર્થો, હેતુઓ, યાવત્‌ ઉત્તરો વડે જ્યાં જ્યાં પકડે ત્યાં ત્યાં નિરુત્તર કરે છે. તેથી એમ કહ્યું કે – હું તારા ધર્માચાર્ય યાવત્‌ મહાવીર સાથે વિવાદ કરવાને સમર્થ નથી. ત્યારે સદ્દાલપુત્ર શ્રાવકે, ગોશાલક મંખલિપુત્રને કહ્યું કે – જે કારણે, તમે મારા ધર્માચાર્ય યાવત્‌ મહાવીરના સત્ય, તથ્ય, તથાવિધ સદ્‌ભૂત ભાવો વડે ગુણકીર્તન કરો છો, તેથી હું તમને પ્રાતિહારિક પીઠ યાવત્‌ સંસ્તારક માટે નિમંત્રણ આપું છું, પણ ધર્મ અને તપની બુદ્ધિથી નહીં. તો જાઓ અને મારી કુંભકારાપણમાં પ્રાતિહારિક પીઠ ફલક યાવત્‌ ગ્રહણ કરીને વિચરો. ત્યારે ગોશાળાએ સદ્દાલપુત્રના આ અર્થને સ્વીકાર્યો, સ્વીકારીને કુંભકારાપણમાં પ્રાતિહારિક પીઠ યાવત્‌ સ્વીકારીને રહ્યો. ત્યારપછી ગોશાળો, સદ્દાલપુત્રને જ્યારે ઘણી આઘવણા(અનેક પ્રકારે કહીને), પન્નવણા(ભેદપૂર્વક તત્ત્વ નિરૂપણ કરીને), સંજ્ઞાપના(સમ્યક પ્રકારે સમજાવીને), વિજ્ઞાપના(તેના મનને અનુકુળ ભાષણ કરીને) નિર્ગ્રન્થ પ્રવચનથી ચલિત, ક્ષોભિત, વિપરિણામિત કરવાને સમર્થ ન થયો. ત્યારે શ્રાંત, ત્રાંત, પરિત્રાંત થઈને પોલાસપુર નગરથી નીકળીને બાહ્ય જનપદ વિહારથી વિચરે છે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tae nam se saddalaputte samanovasae jae–abhigayajivajive java samane niggamthe phasu-esanijjenam asana-pana-khaima-saimenam vattha-padiggaha-kambala-payapumchhanenam osaha-bhesajjenam padihariena ya pidha-phalaga-sejja-samtharaenam padilabhemane viharai. Tae nam sa aggimitta bhariya samanovasiya jaya–abhigayajivajiva java samane niggamthe phasu-esanijjenam asana-pana-khaima-saimenam vattha-padiggaha-kambala-payapumchhanenam osaha-bhesajjenam padihariena ya pidha-phalaga-sejja-samtharaenam padilabhemani viharai. Tae nam se gosale mamkhaliputte imise kahae laddhatthe samane–evam khalu saddalaputte ajiviyasamayam vamitta samananam niggamthanam ditthim pavanne, tam gachchhami nam saddalaputtam ajivio-vasayam samananam niggamthanam ditthim vametta punaravi ajiviyaditthim genhavittae tti kattu–evam sampehei, sampehetta ajiviyasamghaparivude jeneva polasapure nayare, jeneva ajiviyasabha, teneva uvagachchhai, uvagachchhitta bhamdaganikkhevam karei, karetta kativaehim ajiviehim saddhim jeneva saddalaputte samanovasae, teneva uvagachchhai. Tae nam se saddalaputte samanovasae gosalam mamkhaliputtam ejjamanam pasai, pasitta no adhati no parijanati, anadhamane aparijanamane tusinie samchitthai. Tae nam se gosale mamkhaliputte saddalaputtenam samanovasaenam anadhijjamane aparija-nijjamane pidha-phalaga-sejja-samtharatthayae samanassa bhagavao mahavirassa gunakittanam karei–agae nam devanuppiya! Iha mahamahane? Tae nam se saddalaputte samanovasae gosalam mamkhaliputtam evam vayasi–ke nam devanuppiya! Mahamahane? Tae nam se gosale mamkhaliputte saddalaputtam samanovasayam evam vayasi–samane bhagavam mahavire mahamahane. Se kenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahamahane? Evam khalu saddalaputta! Samane bhagavam mahavire mahamahane uppannananadamsanadhare tiyappadupannana-gayajanae araha jine kevali savvannu savvadarisi telokka-chahiya-mahiya-puie sadevamanuyasurassa logassa achchanijje puyanijje vamdanijje namamsanijje sakkaranijje sammananijje kallanam mamgalam devayam cheiyam pajjuvasanijje tachcha-kammasampaya-sampautte. Se tenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahamahane. Agae nam devanuppiya! Iham mahagove? Ke nam devanuppiya! Mahagove? Samane bhagavam mahavire mahagove. Se kenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahagove? Evam khalu devanuppiya! Samane bhagavam mahavire samsaradavie bahave jive nassamane vinassamane khajjamane chhijjamane bhijja-mane luppamane viluppamane dhammamaenam damdenam sarakkhamane samgovemane nivvanamahavadam sahatthim sampavei. Se tenatthenam saddalaputta! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahagove. Agae nam devanuppiya! Iham mahasatthavahe? Ke nam devanuppiya! Mahasatthavahe? Saddalaputta! Samane bhagavam mahavire mahasatthavahe. Se kenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahasatthavahe? Evam khalu devanuppiya! Samane bhagavam mahavire samsaradavie bahave jive nassamane vinassamane khajjamane chhijjamane bhijjamane luppamane viluppamane ummaggapadivanne dhamma-maenam pamthenam sarakkhamane nivvanamahapattana sahatthim sampavei. Se tenatthenam saddalaputta! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire maha-satthavahe. Agae nam devanuppiya! Iham mahadhammakahi? Ke nam devanuppiya! Mahadhammakahi? Samane bhagavam mahavire mahadhammakahi. Se kenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahadhammakahi? Evam khalu devanuppiya! Samane bhagavam mahavire mahaimahalayamsi samsaramsi bahave jive nassamane vinassamane khajjamane chhijjamane bhijjamane luppamane viluppamane ummaggapadi-vanne sappahavippanatthe michchhattabalabhibhue atthavihakammatamapadala-padochchhanne bahuhim atthehi ya heuhi ya pasinehi ya karanehi ya vagaranehi ya nippattha-pasina0-vagaranehi ya chauramtao samsarakamtarao sahatthim nittharei. Se tenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahadhammakahi. Agae nam devanuppiya! Iham mahanijjamae? Ke nam devanuppiya! Mahanijjamae? Samane bhagavam mahavire mahanijjamae. Se kenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahanijjamae? Evam khalu devanuppiya! Samane bhagavam mahavire samsaramahasamudde bahave jive nassamane vinassamane khajjamane chhijjamane bhijjamane luppamane viluppamane buddamane nibuddamane uppiyamane dhammamaie navae nivvanatirabhimuhe sahatthim sampavei. Se tenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–samane bhagavam mahavire mahanijjamae. Tae nam se saddalaputte samanovasae gosalam mamkhaliputtam evam vayasi–tubbhe nam devanuppiya! Iyachchheya iyadachchha iyapattha iyaniuna iyanayavadi iya uvaesaladdha iyavinnanapatta. Pabhu nam tubbhe mama dhammayarienam dhammovaesaenam samanenam bhagavaya mahavirenam saddhim vivadam karettae? No inatthe samatthe. Se kenatthenam devanuppiya! Evam vuchchai–no khalu pabhu tubbhe mama dhammayarienam dhammovaesaenam samanenam bhagavaya mahavirenam saddhim vivadam karettae? Saddalaputta! Se jahanamae kei purise tarune jugavam balavam appayamke thiraggahatthe padipunnapanipae pitthamtarorusamghayaparinae ghananichiyavattavaliyakhamdhe lamghana-vaggana-jayana-vayama-samatthe chammettha-dughana-mutthiya-samahaya-nichiyagatte urassabalasamannagae tala-jamalajuyalabaha chhee dakkhe pattatthe niunasippovagae egam maham ayam va elayam va suyaram va kukkudam va tittaram va vattayam va lavayam va kavoyam va kavimjalam va vayasam va senayam va, hatthamsi va payamsi va khuramsi va puchchhamsi va pichchhamsi va simgamsi va visanamsi va romamsi va jahim-jahim ginhai, tahim-tahim nichchalam nipphamdam karei, evameva samane bhagavam mahavire mamam bahuhim atthehim ya heuhim ya pasinehim ya karanehim ya vagaranehim ya jahim-jahim ginhai, tahim-tahim nippattha-pasinavagaranam karei. Se tenatthenam saddalaputta! Evam vuchchai–no khalu pabhu aham tava dhammayarienam dhammovaesaenam samanenam bhagavaya mahavirenam saddhim vivadam karettae. Nam se saddalaputte! Samanovasae gosalam mamkhaliputtam evam vayasi– Jamha nam devanuppiya! Tubbhe mama dhamma-yarissa dhammovaesagassa samanassa bhagavao maha-virassa samtehi tachchehim tahiehim sabbhuehim bhavehim gunakittanam kareha, tamha nam aham tubbhe padiharienam pidha-phalaga-sejja-samtharaenam uvanimamtemi, no cheva nam dhammo tti va tavo tti va. Tam gachchhaha nam tubbhe mama kumbharavanesu padihariyam pidha-phalaga-sejja-samtharayam oginhitta nam viharaha. Tae nam se gosale mamkhaliputte saddalaputtassa samanovasayassa eyamattham padisunei, padisunetta kumbharavanesu padihariyam pidha-phalaga-sejja-samtharayam oginhitta nam viharai. Tae nam se gosale mamkhaliputte saddalaputtam samanovasayam jahe no samchaei bahuhim aghavanahi ya pannavanahi ya sannavanahi ya vinnavanahi ya niggamthao pavayanao chalittae va khobhittae va viparinamettae va, tahe samte tamte paritamte polasapurao nayarao padinikkhamai, padinikkhamitta bahiya janavayaviharam viharai.
Sutra Meaning Transliteration : Tyarapachhi te saddalaputra, shramanopasaka thayo, jivajivano jnyata thai yavat vichare chhe. Tyare goshalaka mamkhaliputrae a vatane jani ke – saddalaputre ajivika siddhamtane chhodine shramana nirgranthoni drishti svikari chhe. To aje hum jaum ane saddalaputrane nirgranthoni drishti chhodavi phari ajivika drishtino svikara karavum. A pramane vicharine ajivika samghathi parivarine polasapura nagare ajivika sabhae avyo. Avine upakarano mukya. Tyarapachhi ketalaka ajiviko sathe saddalaputra pase avyo, tyare saddalaputre goshalane avato joyo, joine adara na karyo, janyo nahim, pana anadara karato, na janato, te mauna rahyo. Tyare saddalaputra vade adara na karayela, na janela, pitha – phalaka – shayya – samthara mate shramana bhagavamta mahavirana gunakirtana karata saddalaputrane kahyum – He devanupriya ! Ahim mahamahana avela\? Tyare saddalaputre goshalane puchhyum – mahamahana kona? Tyare goshalae saddalaputrane kahyum – bhagavamta mahavira mahamahana chhe. Devanupriya ! Shramana bhagavamta mahavirane mahamahana kema kaho chho\? He saddalaputra! Nishche bhagavamta mahavira mahamahana, utpanna jnyana – darshanadhara yavat mahita – pujita chhe. Yavat satya – karma – sampatti vade yukta chhe. Tethi ema kahyum ke – shramana bhagavamta mahavira mahamahana chhe. He devanupriya ! Ahim mahagopa avela\? He goshalaka ! Mahagopa kona chhe\? Nishche bhagavamta mahavira, samsara atavimam ghana jivo je nasha pamata, vinasha pamata, khavata, chhedata, bhedata, lupta thata, vilupta thata chhe, temane dharmamaya damda vade samrakshana – samgopana karata, nirvanarupa mahavadamam potana hathe pahomchade chhe, tethi he saddalaputra ! Shramana bhagavamta mahavirane mahagopa kahya chhe. He devanupriya ! Ahim mahasarthavaha avela\? He goshalaka ! Mahasarthavaha kona\? Saddalaputra ! Bhagavamta mahavira mahasarthavaha chhe. He goshalaka !Ema kema kahyum ke ‘bhagavamta mahavira mahasarthavaha chhe’? He devanupriya ! Bhagavamta mahavira, samsaratavimam nasha – vinasha pamata yavat vilupta thata ghana jivone dharmamaya marga vade samrakshana karata nirvanarupa mahapattana sanmukha svahaste pahomchade chhe, tethi he saddalaputra ! Ema kahyum ke – bhagavamta mahavira, mahasarthavaha chhe. He devanupriya ! Ahim mahadharmakathi avela\? He goshalaka ! Mahadharmakathi kona\? Bhagavamta mahavira mahadharmakathi chhe. He goshalaka !Ema kema kahyum\? He devanupriya! Shramana bhagavamta mahavira, maha – mota samsaramam nasha – vinasha pamata adi ghana jivo, unmargane prapta – sanmargathi bhula padela, mithyatva balathi abhibhuta, ashtavidha karmarupa amdhakarana samuhathi dhamkayela, ghana jivone ghana artho yavat vyakarano vade chaturgatirupa samsaratavithi potana hathe para utare chhe, tethi bhagavamta mahavira mahadharmakathi chhe. He devanupriya ! Ahim mahaniryamaka avela\? He goshalaka ! Mahaniryamaka kona\? He devanupriya ! Shramana bhagavamta mahavira, mahaniryamaka chhe. He goshalaka ! Ema kema kahyum\? He devanupriya ! Bhagavamta mahavira, samsara samudramam nasha – vinasha pamata yavat vilupta thata, budata, ati budata, gotha khata, ghana jivone dharmabuddhirupa nava vade nirvanarupa kinare svahaste pahomchade chhe, tethi he devanupriya! Ema kema kahyum ke – shramana bhagavamta mahavira, mahaniryamaka chhe. Tyare saddalaputra shramanopasake, goshalakane kahyum – he devanupriya ! Tame atala badha vichakshana, chatura, daksha chho, vani chatura, nayavadi, upadeshalabdha ane vijnyana prapta chho. Tame mara dharmacharya, dharmopadeshaka bhagavamta mahavira sathe vivada karava samartha chho\? Goshalake kahyum – na, te artha yukta nathi. Saddalaputrae puchhyum ema kema kaho chho ke tame mara dharmacharya sathe yavat vivada karava samartha nathi\? He saddalaputra ! Jema koi purusha taruna, yugavan yavat nipuna shilpa prapta hoya, te eka mota bakara – gheta – sukara – kukada – tetara – bataka – lava – kapota – kapimjala – kagado – bajane hathe, page, kharie, pumchhade, shimgade, vishane, rumvate jyam jyam pakade tyam – tyam nishchala – nishpamda dhari shake(halana chalana rahita kari de chhe), e rite bhagavamta mahavira mane ghana artho, hetuo, yavat uttaro vade jyam jyam pakade tyam tyam niruttara kare chhe. Tethi ema kahyum ke – hum tara dharmacharya yavat mahavira sathe vivada karavane samartha nathi. Tyare saddalaputra shravake, goshalaka mamkhaliputrane kahyum ke – je karane, tame mara dharmacharya yavat mahavirana satya, tathya, tathavidha sadbhuta bhavo vade gunakirtana karo chho, tethi hum tamane pratiharika pitha yavat samstaraka mate nimamtrana apum chhum, pana dharma ane tapani buddhithi nahim. To jao ane mari kumbhakarapanamam pratiharika pitha phalaka yavat grahana karine vicharo. Tyare goshalae saddalaputrana a arthane svikaryo, svikarine kumbhakarapanamam pratiharika pitha yavat svikarine rahyo. Tyarapachhi goshalo, saddalaputrane jyare ghani aghavana(aneka prakare kahine), pannavana(bhedapurvaka tattva nirupana karine), samjnyapana(samyaka prakare samajavine), vijnyapana(tena manane anukula bhashana karine) nirgrantha pravachanathi chalita, kshobhita, viparinamita karavane samartha na thayo. Tyare shramta, tramta, paritramta thaine polasapura nagarathi nikaline bahya janapada viharathi vichare chhe.