Sutra Navigation: Sthanang ( સ્થાનાંગ સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1102702
Scripture Name( English ): Sthanang Translated Scripture Name : સ્થાનાંગ સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

स्थान-८

 Translated Chapter :

સ્થાન-૮
Section : Translated Section :
Sutra Number : 702 Category : Ang-03
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] अट्ठहिं ठाणेहिं मायी मायं कट्टु नो आलोएज्जा, नो पडिक्कमेज्जा, नो निंदेज्जा नो गरिहेज्जा, नो विउट्टेज्जा, नो विसोहेज्जा, नो अकरणयाए अब्भुट्ठेज्जा, नो अहारिहं पायच्छित्तं तवोकम्मं पडिव-ज्जेज्जा, तं जहा– करिंसु वाहं, करेमि वाहं, करिस्सामि वाहं, अकित्ती वा मे सिया, अवण्णे वा मे सिया, अविनए वा मे सिया, कित्ती वा मे परिहाइस्सइ, जसे वा मे परिहाइस्सइ अट्ठहिं ठाणेहिं मायी मायं कट्टु आलोएज्जा, पडिक्कमेज्जा, निंदेज्जा, गरिहेज्जा, विउट्टेज्जा, विसोहेज्जा, अकरणयाए अब्भुट्ठेज्जा, अहारिहं पायच्छित्तं तवोकम्मं पडिवज्जेज्जा, तं जहा– १. मायिस्स णं अस्सिं लोए गरहिते भवति। २. उववाए गरहिते भवति। ३. आयाती गरहिता भवति। ४. एगमवि मायी मायं कट्टु नो आलोएज्जा, नो पडिक्कमेज्जा, नो निंदेज्जा, नो गरिहेज्जा, नो विउट्टेज्जा, नो विसोहेज्जा, नो अकरणयाए अब्भुट्ठेज्जा, नो अहारिहं पायच्छित्तं तवोकम्मं पडिवज्जेज्जा, नत्थि तस्स आराहणा। ५. एगमवि मायी मायं कट्टु आलोएज्जा, पडिक्कमेज्जा, निंदेज्जा, गरिहेज्जा, विउट्टेज्जा, विसोहेज्जा, अकरणयाए अब्भुट्ठेज्जा, अहारिहं पायच्छित्तं तवोकम्मं पडिवज्जेज्जा, अत्थि तस्स आराहणा। ६. बहुओवि मायी मायं कट्टु नो आलोएज्जा, नो पडिक्कमेज्जा, नो निंदेज्जा, नो गरिहेज्जा, नो विउट्टेज्जा, नो विसोहेज्जा, नो अकरणाए अब्भुट्ठेज्जा, नो अहारिहं पायच्छित्तं तवोकम्मं पडिवज्जेज्जा, नत्थि तस्स आराहणा। ७. बहुओवि मायी मायं कट्टु आलोएज्जा, पडिक्कमेज्जा, निंदेज्जा, गरिहेज्जा, विउट्टेज्जा, विसोहेज्जा, अकरणयाए अब्भुट्ठेज्जा, अहारिहं पायच्छित्तं तवोकम्मं पडिवज्जेज्जा, अत्थि तस्स आराहणा। ८. आयरिय-उवज्झायस्स वा मे अतिसेसे नाणदंसणे समुप्पज्जेज्जा, से यं मममालोएज्जा मायी णं एसे। मायी णं मायं कट्टु से जहानामए अयागरेति वा तंबागरेति वा तउआगरेति वा सीसागरेति वा रुप्पागरेति वा सुवण्णागरेति वा तिलागणीति वा तुसागणीति वा बुसागणीति वा नलागणीति वा दलागणीति वा सोंडियालिंछाणि वा भंडियालिंछाणि वा गोलियालिंछाणि वा कुंभारावाएति वा कवेल्लुआवाएति वा इट्टावाएति वा जंतवाडचुल्लीति वा लोहारंबरिसाणि वा। तत्ताणि समजोतिभूताणि किंसुकफुल्लसमाणाणि उक्कासहस्साइं विनिम्मुयमाणाइं-विनिम्मुयमाणाइं, जालासहस्साइं पमुंचमाणाइं-पमुंचमाणाइं इंगालसहस्साइं पविक्खिरमाणाइं-पविक्खिरमाणाइं, अंतो-अंतो ज्झियायंति, एवामेव मायी मायं कट्टु अंतो-अंतो ज्झियाइ। जंवि य णं अन्ने केइ वदंति तंपि य णं मायी जाणति अहमेसे ‘अभिसंकिज्जामि-अभिसंकिज्जामि’। ‘मायी णं मायं कट्टु’ अनालोइयपडिक्कंते कालमासे कालं किच्चा अन्नतरेसु देवलोगेसु देवत्ताए ‘उववत्तारो भवंति’, तं जहा–नो महिड्ढिएसु नो महज्जुइएसु नो महाणुभागेसु नो महायसेसु नो महाबलेसु नो महासोक्खेसु नो दूरंगतिएसु नो चिरट्ठितिएसु। से णं तत्थ देवे भवति नो महिड्ढिए नो महज्जुइए नो महाणुभागे नो महायसे नो महाबले नो महासोक्खे नो दूरंगतिए नो चिरट्ठितिए। जावि य से तत्थ बाहिरब्भंतरिया परिसा भवति, सावि य णं नो आढाति नो परिजाणाति नो महरिहेणं आसणेणं उवनिमंतेति, भासंपि य से भासमाणस्स जाव चत्तारि पंच देवा अणुत्ता चेव अब्भुट्ठंति– मा बहुं देवे! भासउ-भासउ। से णं ततो देवलोगाओ आउक्खएणं भवक्खएणं ठितिक्खएणं अनंतरं चयं चइत्ता इहेव मानुस्सए भवे जाइं इमाइं कुलाइं भवंति, तं जहा–अंतकुलाणि वा पंतकुलाणि वा तुच्छकुलाणि वा दरिद्दकुलाणि वा भिक्खागकुलाणि वा किवणकुलाणि वा, तहप्पगारेसु कुलेसु पुमत्ताए पच्चायाति। से णं तत्थ पुमे भवति दुरूवे दुवण्णे दुग्गंधे दुरसे दुफासे अनिट्ठे अकंते अप्पिए अमणुन्ने अमनामे हीनस्सरे दीनस्सरे अनिट्ठस्सरे अकंतस्सरे अपियस्सरे अमणुन्नस्सरे अमनामस्सरे अनाएज्जवयणे पच्चायाते। जावि य से तत्थ बाहिरब्भंतरिया परिसा भवति, सावि य णं नो आढाति नो परिजाणाति नो महरिहेणं आसणेणं उवनिमंतेति, भासंपि य से भासमाणस्स जाव चत्तारि पंच जणा अणुत्ता चेव अब्भुट्ठंति– मा बहुं अज्जउत्तो! भासउ-भासउ। मायी णं मायं कट्टु आलोचित-पडिक्कंते कालमासे कालं किच्चा अन्नतरेसु देवलोगेसु देवत्ताए उववत्तारो भवंति, तं जहा– महिड्ढिएसु महज्जुइएसु महाणुभागेसु महायसेसु महाबलेसु महासोक्खेसु दूरगंतिएसु चिरट्ठितिएसु। से णं तत्थ देवे भवति महिड्ढिए महज्जुइए महानुभागे महायसे महाबले महासोक्खे दूरंगतिए चिरट्ठितिए हार-विराइय-वच्छे कडक-तुडित-थंभित-भुए अंगद -कुंडल-मट्ठ-गंडतल-कण्णपीढधारी विचित्तहत्थाभरणे विचित्तवत्थाभरणे विचित्तमालामउली कल्लाणग-पवर-वत्थ-परिहिते कल्ला-णग-‘पवर-गंध-मल्लानुलेवणधरे’ भासुरबोंदी पलंबवण-मालधरे दिव्वेणं वण्णेणं दिव्वेणं गंधेणं दिव्वेणं रसेणं दिव्वेणं फासेणं दिव्वेणं संघातेणं दिव्वेणं संठाणेणं दिव्वाए इड्ढीए दिव्वाए जुईए दिव्वाए पभाए दिव्वाए छायाए दिव्वाए अच्चीए दिव्वेणं तेएणं दिव्वाए लेस्साए दस दिसाओ उज्जोवेमाणे पभासेमाणे महयाहत-नट्ठ-गीत-वादित-तंती-तल-ताल-तुडित-घण-मुइंग-पडुप्पवादित -रवेणं दिव्वाइं भोगभोगाइं भुंजमाने विहरइ। जावि य से तत्थ बाहिरब्भंतरिया परिसा भवति, सावि य णं आढाइ परिजाणाति महरिहेणं आसनेणं उवनिमंतेति, भासंपि य से भासमाणस्स जाव चत्तारि पंच देवा अणुत्ता चेव अब्भुट्ठंति– बहुं देवे! भासउ-भासउ। से णं ताओ देवलोगाओ आउक्खएणं भवक्खएणं ठितिक्खएणं अनंतरं चयं चइत्ता इहेव मानुस्सए भवे जाइं इमाइं कुलाइं भवंति–अड्ढाइं दित्ताइं विच्छिन्न-विउल-भवन-सयनासन-जाण-वाहणाइं ‘बहुधन-बहुजायरूव-रययाइं’ आओगपओग-संपउत्ताइं विच्छड्डिय-पउर-भत्तपाणाइं बहुदासी-दास-गो-महिस-गवेलय-प्पभूयाइं बहुजणस्स अपरिभूताइं, तहप्पगारेसु कुलेसु पुमत्ताए पच्चायाति। से णं तत्थ पुमे भवति सुरूवे सुवण्णे सुगंधे सुरसे सुफासे इट्ठे कंते पिए मणुन्ने मणामे अहीनस्सरे अदीनस्सरे इट्ठस्सरे कंतस्सरे पियस्सरे मणुन्नस्सरे मनामस्सरे आदेज्जवयणे पच्चायाते। जावि य से तत्थ बाहिरब्भंतरिया परिसा भवति, सावि य णं आढाति परिजाणाति महरिहेणं आसनेणं उवनिमंतेति, भासंपि य से भासमाणस्स जाव चत्तारि पंच जणा अणुत्ता चेव अब्भुट्ठंति–बहुं अज्जउत्ते! भासउ-भासउ।
Sutra Meaning : આઠ સ્થાને માયાવી માયા કરીને આલોચતો નથી, પ્રતિક્રમતો નથી યાવત્‌ પ્રાયશ્ચિત્ત સ્વીકારતો નથી, તે આ – (૧) મેં કર્યું છે, (૨) હું કરું છું, (૩) હું કરીશ, (૪) મારી અપકીર્તિ થશે, (૫) મારો અપયશ થશે, (૬) પૂજા – સત્કારની મને હાનિ થશે. (૭) કીર્તિની હાનિ થશે, (૮) યશની હાનિ થશે. આઠ સ્થાને માયાવી માયા કરીને આલોચે યાવત્‌ પ્રાયશ્ચિત્ત સ્વીકારે – (૧) માયાવીનો આ લોક ગર્હિત થાય છે, (૨) પરભવ ગર્હિત થાય છે, (૩) ભવોભવ ગર્હિત થાય છે, (૪) એક વખત માયા કરીને ન આલોચે યાવત્‌ પ્રાયશ્ચિત્ત ન સ્વીકારે તેને આરાધના થતી નથી. (૫) જે માયાવી માયા કરીને આલોચે યાવત્‌ સ્વીકારે, તેને આરાધના થાય છે. (૬) અનેક વાર માયા કરીને ન આલોચે યાવત્ પ્રાયશ્ચિત્ત ન કરે તો આરાધક ન થાય. (૭)અનેક વાર માયા કરીને આલોચે આદિ, તેને આરાધના થાય છે. (૮) મારા આચાર્ય, ઉપાધ્યાયને અતિશયવાળા જ્ઞાન, દર્શન ઉત્પન્ન થાય તો મને માયાવી જાણે, માટે કરું. જેમ લોઢું, તાંબું, કલઈ, શીશું, રૂપું, સોનું ગાળવાની ભઠ્ઠી બળતી રહે છે, તલ, તુસ, ભુસા, નલ, પાંદડાનો અગ્નિ, દારુની ભઠ્ઠી, માટીનું વાસણ, ગોળ, નીંભાડો, ઈંટ આદિ બનાવવાનું સ્થાન, ગોળ બનાવવાની ભઠ્ઠી, લુહારની ભઠ્ઠી, તેમાં કેશુડાના ફૂલ, ઉલ્કાપાત જેવા જાજ્વલ્યમાન હજારો ચીનગારીઓ જેનાથી ઉછળી રહી છે, એવા અંગારા સમાન માયાવીનું હૃદય પશ્ચાત્તરૂપ અગ્નિથી નિરંતર બળતું રહે છે. માયાવીને સદા એવી શંકા બની રહે છે કે આ બધા લોકો મારા પર જ શંકા કરે છે. એ રીતે માયાવી માયા કરીને આલોચના – પ્રતિક્રમણ કર્યા વિના કાળ અવસરે કાળ કરીને કોઈ દેવલોકમાં દેવપણાએ ઉત્પન્ન થાય તો તે આ પ્રમાણે – તે મહર્દ્ધિક યાવત્‌ સૌધર્માદિકમાં કે ચિરસ્થિતિકમાં ઉત્પન્ન થતો નથી. તે મહર્દ્ધિક યાવત્‌ ચિરસ્થિતિક દેવ થતો નથી. ત્યાં તેની બાહ્ય પર્ષદા, અભ્યંતર પર્ષદા હોય છે તે પણ તેનો આદર – સત્કાર કરતા નથી. મહાપુરુષને યોગ્ય આસન વડે નિમંત્રતા નથી. ભાષણ કરવાને પણ બોલાવતા નથી. યાવત્‌ ચાર, પાંચ દેવો ભાષણનો નિષેધ કરવા, નહીં કહ્યા છતાં ઊઠે છે અને કહે છે – હવે બહુ ન બોલ. તે દેવ તે દેવલોકથી આયુ – ભવ – સ્થિતિ ક્ષય પછી આંતરા સહિત ચ્યવીને જ આ મનુષ્ય ભવમાં નીચકુલોમાં ઉત્પન્ન થાય છે. જેમ કે – અંતકુલ, પ્રાંતકુલ, તુચ્છકુલ, દરિદ્ર કુલ, ભિક્ષુકુલ, કૃપણકુલ કે તેવા પ્રકારના કુળોમાં પુરુષપણે અવતરે છે. તે પુરુષ ત્યાં દુરૂપ, દુર્વર્ણ, દુર્ગન્ધ, દુરસ, દુસ્પર્શ, અનિષ્ટ, અકાંત, અપ્રિય, અમનોજ્ઞ, અમણામ, હીનસ્વર, દીનસ્વર, અનિષ્ટસ્વર, અકાંતસ્વર, અપ્રિયસ્વર, અમનોજ્ઞ સ્વર, અમણામ સ્વર, અનાદેય વચનવાળો થાય છે વળી જે તેની બાહ્ય – અભ્યંતર પર્ષદા છે, તે પણ તેનો આદર – સત્કાર કરતા નથી, મહાપુરુષ યોગ્ય આસન વડે નિમંત્રતા નથી, ભાષાને પણ બોલતા એવા તેનો યાવત્‌ ચાર – પાંચ જણા નિષેધ કરવા માટે નહીં કહેવા છતાં ઊઠીને, ન બોલવા કહે છે. (અમાયીની સુગતી) – માયાવી, માયા કરીને તેને આલોચી – પ્રતિક્રમીને મૃત્યુ સમયે કાળ કરીને કોઈ દેવલોકમાં ઉત્પન્ન થાય છે. તે મહર્દ્ધિક યાવત્‌ ચિરસ્થિતિક દેવ થાય છે. તે ત્યાં મહર્દ્ધિક યાવત્‌ ચિરસ્થિતિક દેવ થઈને હાર વડે શોભિત હૃદયવાળો, કડા અને ત્રુટિત વડે સ્થંભિત ભૂજાવાળો, અંગદ – કુંડલ – મુગટ – ગંડતલ – કર્ણપીઠધારી વિચિત્ર એવા – હસ્તાભરણ, વસ્ત્રા – ભરણ, માળા – મુગટ, કલ્યાણક પ્રવર એવા વસ્ત્ર પહેરનાર, ગંધ – માલ્ય – લેપનધર, ભાસુરબોંદી, લાંબી વનમાળાધર, દિવ્ય એવા – વર્ણ, ગંધ, રસ, સ્પર્શ, સંઘાત, સંસ્થાન, ઋદ્ધિ, દ્યુતિ, પ્રભા, છાયા, જ્યોતિ, તેજ, લેશ્યાથી દશે દિશાને ઉદ્યોતિત કરતો, પ્રકાશિત કરતો, મહત્‌ એવા શબ્દોથી રચિત નાટ્યયુક્ત ગીત, વાજિંત્ર, તંત્રી, હસ્તતાલ, તાલ, ઢોલ આદિના મધુર ધ્વનિ સહ દિવ્ય ભોગોપભોગ ભોગવતો વિચરે છે. ત્યાં બાહ્ય – અભ્યંતર પર્ષદા તેનો આદર – સત્કાર કરે છે. મહાપુરુષને યોગ્ય આસન વડે નિમંત્રે છે, ભાષા બોલતા એવા તેને યાવત્‌ ચાર પાંચ દેવો ન કહ્યા છતાં ઊભા થઈને તેને કહે છે – હે દેવ ! તમે ઘણું બોલો. તે પણ તે દેવલોકથી આયુક્ષયાદિ થતાં ચ્યવીને આ મનુષ્ય ભવમાં આવા કુળોમાં જન્મે છે – ઇષ્ટ યાવત્‌ ઘણા લોકો મળીને પરાભવ ન કરી શકે તેવા પ્રકારના કુળોમાં જન્મે છે. ત્યાં તે પુરુષ સુરૂપ – સુવર્ણ – સુગંધ – સુરસ – સુસ્પર્શ, ઇષ્ટ, કાંત યાવત્‌ મણામ, અહીન સ્વર યાવત્‌ મણામ સ્વર, આદેય વચન થાય છે. જે તેની બાહ્ય – અભ્યંતર પર્ષદા હોય છે, તે પણ તેનો આદર કરે છે યાવત્‌ બહુ બોલવા કહે છે.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] atthahim thanehim mayi mayam kattu no aloejja, no padikkamejja, no nimdejja no garihejja, no viuttejja, no visohejja, no akaranayae abbhutthejja, no ahariham payachchhittam tavokammam padiva-jjejja, tam jaha– karimsu vaham, karemi vaham, karissami vaham, akitti va me siya, avanne va me siya, avinae va me siya, kitti va me parihaissai, jase va me parihaissai Atthahim thanehim mayi mayam kattu aloejja, padikkamejja, nimdejja, garihejja, viuttejja, visohejja, akaranayae abbhutthejja, ahariham payachchhittam tavokammam padivajjejja, tam jaha– 1. Mayissa nam assim loe garahite bhavati. 2. Uvavae garahite bhavati. 3. Ayati garahita bhavati. 4. Egamavi mayi mayam kattu no aloejja, no padikkamejja, no nimdejja, no garihejja, no viuttejja, no visohejja, no akaranayae abbhutthejja, no ahariham payachchhittam tavokammam padivajjejja, natthi tassa arahana. 5. Egamavi mayi mayam kattu aloejja, padikkamejja, nimdejja, garihejja, viuttejja, visohejja, akaranayae abbhutthejja, ahariham payachchhittam tavokammam padivajjejja, atthi tassa arahana. 6. Bahuovi mayi mayam kattu no aloejja, no padikkamejja, no nimdejja, no garihejja, no viuttejja, no visohejja, no akaranae abbhutthejja, no ahariham payachchhittam tavokammam padivajjejja, natthi tassa arahana. 7. Bahuovi mayi mayam kattu aloejja, padikkamejja, nimdejja, garihejja, viuttejja, visohejja, akaranayae abbhutthejja, ahariham payachchhittam tavokammam padivajjejja, atthi tassa arahana. 8. Ayariya-uvajjhayassa va me atisese nanadamsane samuppajjejja, se yam mamamaloejja mayi nam ese. Mayi nam mayam kattu se jahanamae ayagareti va tambagareti va tauagareti va sisagareti va ruppagareti va suvannagareti va tilaganiti va tusaganiti va busaganiti va nalaganiti va dalaganiti va somdiyalimchhani va bhamdiyalimchhani va goliyalimchhani va kumbharavaeti va kavelluavaeti va ittavaeti va jamtavadachulliti va loharambarisani va. Tattani samajotibhutani kimsukaphullasamanani ukkasahassaim vinimmuyamanaim-vinimmuyamanaim, jalasahassaim pamumchamanaim-pamumchamanaim imgalasahassaim pavikkhiramanaim-pavikkhiramanaim, amto-amto jjhiyayamti, evameva mayi mayam kattu amto-amto jjhiyai. Jamvi ya nam anne kei vadamti tampi ya nam mayi janati ahamese ‘abhisamkijjami-abhisamkijjami’. ‘mayi nam mayam kattu’ analoiyapadikkamte kalamase kalam kichcha annataresu devalogesu devattae ‘uvavattaro bhavamti’, tam jaha–no mahiddhiesu no mahajjuiesu no mahanubhagesu no mahayasesu no mahabalesu no mahasokkhesu no duramgatiesu no chiratthitiesu. Se nam tattha deve bhavati no mahiddhie no mahajjuie no mahanubhage no mahayase no mahabale no mahasokkhe no duramgatie no chiratthitie. Javi ya se tattha bahirabbhamtariya parisa bhavati, savi ya nam no adhati no parijanati no maharihenam asanenam uvanimamteti, bhasampi ya se bhasamanassa java chattari pamcha deva anutta cheva abbhutthamti– ma bahum deve! Bhasau-bhasau. Se nam tato devalogao aukkhaenam bhavakkhaenam thitikkhaenam anamtaram chayam chaitta iheva manussae bhave jaim imaim kulaim bhavamti, tam jaha–amtakulani va pamtakulani va tuchchhakulani va dariddakulani va bhikkhagakulani va kivanakulani va, tahappagaresu kulesu pumattae pachchayati. Se nam tattha pume bhavati duruve duvanne duggamdhe durase duphase anitthe akamte appie amanunne amaname hinassare dinassare anitthassare akamtassare apiyassare amanunnassare amanamassare anaejjavayane pachchayate. Javi ya se tattha bahirabbhamtariya parisa bhavati, savi ya nam no adhati no parijanati no maharihenam asanenam uvanimamteti, bhasampi ya se bhasamanassa java chattari pamcha jana anutta cheva abbhutthamti– ma bahum ajjautto! Bhasau-bhasau. Mayi nam mayam kattu alochita-padikkamte kalamase kalam kichcha annataresu devalogesu devattae uvavattaro bhavamti, tam jaha– mahiddhiesu mahajjuiesu mahanubhagesu mahayasesu mahabalesu mahasokkhesu duragamtiesu chiratthitiesu. Se nam tattha deve bhavati mahiddhie mahajjuie mahanubhage mahayase mahabale mahasokkhe duramgatie chiratthitie hara-viraiya-vachchhe kadaka-tudita-thambhita-bhue amgada -kumdala-mattha-gamdatala-kannapidhadhari vichittahatthabharane vichittavatthabharane vichittamalamauli kallanaga-pavara-vattha-parihite kalla-naga-‘pavara-gamdha-mallanulevanadhare’ bhasurabomdi palambavana-maladhare divvenam vannenam divvenam gamdhenam divvenam rasenam divvenam phasenam divvenam samghatenam divvenam samthanenam divvae iddhie divvae juie divvae pabhae divvae chhayae divvae achchie divvenam teenam divvae lessae dasa disao ujjovemane pabhasemane mahayahata-nattha-gita-vadita-tamti-tala-tala-tudita-ghana-muimga-paduppavadita -ravenam divvaim bhogabhogaim bhumjamane viharai. Javi ya se tattha bahirabbhamtariya parisa bhavati, savi ya nam adhai parijanati maharihenam asanenam uvanimamteti, bhasampi ya se bhasamanassa java chattari pamcha deva anutta cheva abbhutthamti– bahum deve! Bhasau-bhasau. Se nam tao devalogao aukkhaenam bhavakkhaenam thitikkhaenam anamtaram chayam chaitta iheva manussae bhave jaim imaim kulaim bhavamti–addhaim dittaim vichchhinna-viula-bhavana-sayanasana-jana-vahanaim ‘bahudhana-bahujayaruva-rayayaim’ aogapaoga-sampauttaim vichchhaddiya-paura-bhattapanaim bahudasi-dasa-go-mahisa-gavelaya-ppabhuyaim bahujanassa aparibhutaim, tahappagaresu kulesu pumattae pachchayati. Se nam tattha pume bhavati suruve suvanne sugamdhe surase suphase itthe kamte pie manunne maname ahinassare adinassare itthassare kamtassare piyassare manunnassare manamassare adejjavayane pachchayate. Javi ya se tattha bahirabbhamtariya parisa bhavati, savi ya nam adhati parijanati maharihenam asanenam uvanimamteti, bhasampi ya se bhasamanassa java chattari pamcha jana anutta cheva abbhutthamti–bahum ajjautte! Bhasau-bhasau.
Sutra Meaning Transliteration : Atha sthane mayavi maya karine alochato nathi, pratikramato nathi yavat prayashchitta svikarato nathi, te a – (1) mem karyum chhe, (2) hum karum chhum, (3) hum karisha, (4) mari apakirti thashe, (5) maro apayasha thashe, (6) puja – satkarani mane hani thashe. (7) kirtini hani thashe, (8) yashani hani thashe. Atha sthane mayavi maya karine aloche yavat prayashchitta svikare – (1) mayavino a loka garhita thaya chhe, (2) parabhava garhita thaya chhe, (3) bhavobhava garhita thaya chhe, (4) eka vakhata maya karine na aloche yavat prayashchitta na svikare tene aradhana thati nathi. (5) je mayavi maya karine aloche yavat svikare, tene aradhana thaya chhe. (6) aneka vara maya karine na aloche yavat prayashchitta na kare to aradhaka na thaya. (7)aneka vara maya karine aloche adi, tene aradhana thaya chhe. (8) mara acharya, upadhyayane atishayavala jnyana, darshana utpanna thaya to mane mayavi jane, mate karum. Jema lodhum, tambum, kalai, shishum, rupum, sonum galavani bhaththi balati rahe chhe, tala, tusa, bhusa, nala, pamdadano agni, daruni bhaththi, matinum vasana, gola, nimbhado, imta adi banavavanum sthana, gola banavavani bhaththi, luharani bhaththi, temam keshudana phula, ulkapata jeva jajvalyamana hajaro chinagario jenathi uchhali rahi chhe, eva amgara samana mayavinum hridaya pashchattarupa agnithi niramtara balatum rahe chhe. Mayavine sada evi shamka bani rahe chhe ke a badha loko mara para ja shamka kare chhe. E rite mayavi maya karine alochana – pratikramana karya vina kala avasare kala karine koi devalokamam devapanae utpanna thaya to te a pramane – te maharddhika yavat saudharmadikamam ke chirasthitikamam utpanna thato nathi. Te maharddhika yavat chirasthitika deva thato nathi. Tyam teni bahya parshada, abhyamtara parshada hoya chhe te pana teno adara – satkara karata nathi. Mahapurushane yogya asana vade nimamtrata nathi. Bhashana karavane pana bolavata nathi. Yavat chara, pamcha devo bhashanano nishedha karava, nahim kahya chhatam uthe chhe ane kahe chhe – have bahu na bola. Te deva te devalokathi ayu – bhava – sthiti kshaya pachhi amtara sahita chyavine ja a manushya bhavamam nichakulomam utpanna thaya chhe. Jema ke – amtakula, pramtakula, tuchchhakula, daridra kula, bhikshukula, kripanakula ke teva prakarana kulomam purushapane avatare chhe. Te purusha tyam durupa, durvarna, durgandha, durasa, dusparsha, anishta, akamta, apriya, amanojnya, amanama, hinasvara, dinasvara, anishtasvara, akamtasvara, apriyasvara, amanojnya svara, amanama svara, anadeya vachanavalo thaya chhe Vali je teni bahya – abhyamtara parshada chhe, te pana teno adara – satkara karata nathi, mahapurusha yogya asana vade nimamtrata nathi, bhashane pana bolata eva teno yavat chara – pamcha jana nishedha karava mate nahim kaheva chhatam uthine, na bolava kahe chhe. (amayini sugati) – mayavi, maya karine tene alochi – pratikramine mrityu samaye kala karine koi devalokamam utpanna thaya chhe. Te maharddhika yavat chirasthitika deva thaya chhe. Te tyam maharddhika yavat chirasthitika deva thaine hara vade shobhita hridayavalo, kada ane trutita vade sthambhita bhujavalo, amgada – kumdala – mugata – gamdatala – karnapithadhari vichitra eva – hastabharana, vastra – bharana, mala – mugata, kalyanaka pravara eva vastra paheranara, gamdha – malya – lepanadhara, bhasurabomdi, lambi vanamaladhara, divya eva – varna, gamdha, rasa, sparsha, samghata, samsthana, riddhi, dyuti, prabha, chhaya, jyoti, teja, leshyathi dashe dishane udyotita karato, prakashita karato, mahat eva shabdothi rachita natyayukta gita, vajimtra, tamtri, hastatala, tala, dhola adina madhura dhvani saha divya bhogopabhoga bhogavato vichare chhe. Tyam bahya – abhyamtara parshada teno adara – satkara kare chhe. Mahapurushane yogya asana vade nimamtre chhe, bhasha bolata eva tene yavat chara pamcha devo na kahya chhatam ubha thaine tene kahe chhe – he deva ! Tame ghanum bolo. Te pana te devalokathi ayukshayadi thatam chyavine a manushya bhavamam ava kulomam janme chhe – ishta yavat ghana loko maline parabhava na kari shake teva prakarana kulomam janme chhe. Tyam te purusha surupa – suvarna – sugamdha – surasa – susparsha, ishta, kamta yavat manama, ahina svara yavat manama svara, adeya vachana thaya chhe. Je teni bahya – abhyamtara parshada hoya chhe, te pana teno adara kare chhe yavat bahu bolava kahe chhe.