Sutra Navigation: Antkruddashang ( અંતકૃર્દ્દશાંગસૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1105239
Scripture Name( English ): Antkruddashang Translated Scripture Name : અંતકૃર્દ્દશાંગસૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

वर्ग-६ मकाई आदि

अध्ययन-१५,१६

 Translated Chapter :

વર્ગ-૬ મકાઈ આદિ

અધ્યયન-૧૫,૧૬
Section : Translated Section :
Sutra Number : 39 Category : Ang-08
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तेणं कालेणं तेणं समएणं पोलासपुरे नगरे। सिरिवणे उज्जाणे। तत्थ णं पोलासपुरे नयरे विजये नामं राया होत्था। तस्स णं विजयस्स रन्नो सिरि नामं देवी होत्था–वन्नओ। तस्स णं विजयस्स रन्नो पुत्ते सिरीए देवीए अत्तए अतिमुत्ते नामं कुमारे होत्था–सूमालपाणिपाए। तेणं कालेणं तेणं समएणं समणे भगवं महावीरे जाव सिरिवणे उज्जाणे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अहापडिरूवं ओग्गहं ओगिण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणेविहरइ। तेणं कालेणं तेणं समएणं समणस्स भगवओ महावीरस्स जेट्ठे अंतेवासी इंदभूती अनगारे जहा पन्नत्तीए जाव पोलासपुरे नयरे उच्च-नीय-मज्झिमाइं कुलाइं घरसमुदानस्स भिक्खायरियं अडइ। इमं च णं अइमुत्ते कुमारे ण्हाए जाव सव्वालंकारविभूसिए बहूहिं दारएहिं य दारियाहि य डिंभएहि य डिंभियाहि य कुमारएहि य कुमारियाहि य सद्धिं संपरिवुडे साओ गिहाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता जेणेव इंदट्ठाणे तेणेव उवागए। तेहिं बहूहिं दारएहि य संपरिवुडे अभिरममाणे-अभिरममाणे विहरइ। तए णं भगवं गोयमे पोलासपुरे नयरे उच्च-नीय-मज्झिमाइं कुलाइं घरसमुदानस्स भिक्खायरियाए अडमाणे इंदट्ठाणस्स अदूरसामंतेणं वीईवयइ। तए णं से अइमुत्ते कुमारे भगवं गोयमं अदूरसामंतेणं वीईवयमाणं पासइ, पासित्ता जेणेव भगवं गोयमे तेणेव उवागए, भगवं गोयमं एवं वयासी–के णं भंते! तुब्भे? किं वा अडह? तए णं भगवं गोयमे अइमुत्तं कुमारं एवं वयासी–अम्हे णं देवानुप्पिया! समणा निग्गंथा इरियासमिया जाव गुत्त-बंभयारी उच्च-नीय-मज्झिमाइं कुलाइं घरसमुदानस्स भिक्खायरियाए अडामो। तए णं अइमुत्ते कुमारे भगवं गोयमं एवं वयासी–एह णं भंते! तुब्भे जा णं अहं तुब्भं भिक्खं दवावेमी त्ति कट्टु भगवं गोयमं अंगुलीए गेण्हइ, गेण्हित्ता जेणेव सए गिहे तेणेव उवागए। तए णं सा सिरिदेवी भगवं गोयमं एज्जमाणं पासइ, पासित्ता हट्ठतुट्ठा आसणाओ अब्भुट्ठेइ, अब्भुट्ठेत्ता जेणेव भगवं गोयमे तेणेव उवागया। भगवं गोयमं तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करेत्ता वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता विउलेणं असन-पान-खाइम-साइमेणं पडिलाभेइ, पडिलाभेत्ता पडिविसज्जेइ। तए णं से अइमुत्ते कुमारे भगवं गोयमं एवं वयासी–कहि णं भंते! तुब्भे परिवसह? तए णं से भगवं गोयमे अइमुत्तं कुमारं एवं वयासी–एवं खलु देवानुप्पिया! मम धम्मायरिए धम्मोवएसए समणे भगवं महावीरे आइगरे जाव सिद्धिगइनामधेज्जं ठाणं संपाविउकामे इहेव पोलासपुरस्स नगरस्स बहिया सिरिवणे उज्जाणे अहापडिरूवं ओग्गहं ओगिण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तत्थ णं अम्हे परिवसामो। तए णं से अइमुत्ते कुमारे भगवं गोयमं एवं वयासी–गच्छामि णं भंते! अहं तुब्भेहिं सद्धिं समणं भगवं महावीरं पायवंदए। अहासुहं देवानुप्पिया! मा पडिबंधं करेहि। तए णं से अइमुत्ते कुमारे भगवया गोयमेणं सद्धिं जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करेत्ता वंदइ जाव पज्जुवासइ। तए णं भगवं गोयमे जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागए, उवागच्छित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अदूरसामंते गमणागमणाए पडिक्कमेइ, पडिक्कमेत्ता एसणमणेसणं आलोएइ, आलोएत्ता भत्तपानं पडिदंसेइ, पडिदंसेत्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तए णं समणे भगवं महावीरे अइमुत्तस्स कुमारस्स तीसे य महइमहालियाए परिसाए मज्झगए विचित्तं धम्ममाइक्खइ। तए णं से अइमुत्ते कुमारे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए धम्मं सोच्चा निसम्म हट्ठतुट्ठे एवं वयासी–सद्दहामि णं भंते! निग्गंथं पावयणं जाव जं नवरं–देवानुप्पिया! अम्मापियरो आपुच्छामि तए णं अहं देवानुप्पियाणं अंतिए जाव पव्वयामि अहासुहं देवानुप्पिया! मा पडिबंधं करेहि। तए णं से अइमुत्ते कुमारे जेणेव अम्मापियरो तेणेव उवागए जाव इच्छामि णं अम्मयाओ! तुब्भेहिं अब्भणुन्नाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तए। तए णं तं अइमुत्तं कुमारं अम्मापियरो एवं वयासी–बाले सि ताव तुमं पुत्ता! असंबुद्धे, किं णं तुमं जाणसि धम्मं? तए णं से अइमुत्ते कुमारे अम्मापियरो एवं वयासी–एवं खलु अहं अम्मयाओ! जं चेव जाणामि तं चेव न जाणामि, जं चेव न जाणामि तं चेव जाणामि। तए णं तं अइमुत्तं कुमारं अम्मापियरो एवं वयासी–कहं णं तुमं पुत्ता! जं चेव जाणसि तं चेव न जाणसि? जं चेव न जाणसि तं चेव जाणसि? तए णं से अइमुत्ते कुमारे अम्मापियरो एवं वयासी–जाणामि अहं अम्मयाओ! जहा जाएणं अवस्स मरियव्वं, न जाणामि अहं अम्मयाओ! काहे वा कहिं वा कहं वा कियच्चिरेण वा? न जाणामि णं अम्मयाओ! केहिं कम्माययणेहिं जीव नेरइय-तिरिक्ख-जोणिय-मणुस्स-देवेसु उववज्जंति, जाणामि णं अम्मयाओ! जहा सएहिं कम्माययणेहिं जीवा नेरइय-तिरिक्खजोणिय-मणुस्स-देवेसु उववज्जंति। एवं खलु अहं अम्मयाओ! जं चेव जाणामि तं चेव न जाणामि, जं चेव न जाणामि तं चेव जाणामि। तं इच्छामि णं अम्मयाओ! तुब्भेहिं अब्भणुन्नाए जाव पव्वइत्तए। तए णं तं अइमुत्तं कुमारं अम्मापियरो जाहे नो संचाएंति बहूहिं आघवणाहि य पन्नवणाहि य सन्नवणाहि य विन्नवणाहि य आघवित्तए वा पन्नवित्तए वा सन्नवित्तए वा विन्नवित्तए वा ताहे अकामकाइं चेव अइमुत्तं कुमारं एवं वयासी– तं इच्छामो ते जाया! एगदिवसमवि रायसिरिं पासेत्तए। तए णं से अइमुत्ते कुमारे अम्मापिउवयणमणुयत्तमाणे तुसिणीए संचिट्ठइ। अभिसेओ जहा महब्बलस्स निक्खमणं जाव सामाइयमाइयाइं एक्कारस अंगाइं अहिज्जइ। बहूइं वासाइं सामन्नपरियागं पाउणइ, गुणरयणं तवोकम्मं जाव विपुले सिद्धे।
Sutra Meaning : તે કાળે, તે સમયે પોલાસપુર નગર હતું. શ્રીવન ઉદ્યાન હતું. તે પોલાસપુરમાં વિજય નામે રાજા હતો. તેને શ્રી નામે રાણી હતી. તે વિજય રાજાનો પુત્ર, શ્રીદેવીનો આત્મજ અતિમુક્ત નામે સુકુમાલ કુમાર હતો. તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર યાવત્‌ શ્રીવન ઉદ્યાનમાં સંયમ અને તાપથી આત્માને ભાવિત કરતા વિચરતા હતા. તે કાળે ભગવંતના મોટા શિષ્ય ઇન્દ્રભૂતિ, ભગવતી સૂત્રમાં કહ્યા મુજબ યાવત્‌ પોલાસપુર નગરમાં ભિક્ષાર્થે ઉચ્ચ – નીચ – મધ્યમ કુળોમાં ભ્રમણ કરતા હતા. ત્યારે અતિમુક્તકુમાર સ્નાન કરીને યાવત્‌ સર્વ પ્રકારના આભૂષણો થી વિભૂષિત થઈ, ઘણા છોકરા – છોકરીઓ, બાળક – બાલિકાઓ, અવિવાહિત કુમાર – કુમારિકાઓ સાથે પરીવરીને પોતાના ઘેરથી નીકળે છે. નીકળીને ઇન્દ્રસ્થાને આવીને તે ઘણા દારક આદિથી પરીવરીને વિચરતો હતો. ત્યારે તે અતિમુક્ત કુમાર, ગૌતમસ્વામીને સમીપથી પસાર થતા જોયા, ગૌતમસ્વામી પાસે આવ્યા, તેઓને કહ્યું કે – તમે કોણ છો ? શા માટેભ્રમણ કરી રહ્યાછો ? ત્યારે ગૌતમસ્વામીએ અતિમુક્ત કુમારને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય! અમે ઇર્યા સમિતિ આદિપાંચ સમિતિના પાલનકર્તા યાવત્‌ બ્રહ્મચારી શ્રમણ – નિર્ગ્રન્થ છીએ. ઉચ્ચ – નીચ – મધ્યમ કુળોમાં ભિક્ષાર્થે અટન કરીએ છીએ. ત્યારે અતિમુક્ત કુમારે, ગૌતમસ્વામીને કહ્યું – ભંતે ! આપ આવો, જેથી હું તમને ભિક્ષા અપાવું. એમ કહી, ગૌતમસ્વામીની આંગળી પકડીને પોતાના ઘેર આવ્યા. ત્યારે શ્રી – રાણીએ, ગૌતમસ્વામીને આવતા જોઈને, હર્ષિત થઈ, આસનેથી ઊભી થઈ, ગૌતમસ્વામી હતા, ત્યાં આવી, તેમને ત્રણ વખત પ્રદક્ષિણા કરી, વંદન કર્યા. વિપુલ અશનાદિ વહોરાવી, વિદાય આપી. ત્યારે અતિમુક્તકુમારે, ગૌતમસ્વામીને પૂછ્યું – ભંતે ! તમે ક્યાં રહો છો ? ગૌતમસ્વામીએ તેને કહ્યું – મારા ધર્માચાર્ય, ધર્મોપદેશક, આદિકર, ભગવન્‌ મહાવીર યાવત્‌ મોક્ષ પ્રાપ્તિના ઇચ્છુક, આ પોલાસપુર નગરની બહાર શ્રીવન ઉદ્યાનમાં યથા પ્રતિરૂપ અવગ્રહ ગ્રહીને સંયમથી યાવત્‌ આત્માને ભાવિત કરતા વિચરે છે, અમે ત્યાં રહીએ છીએ. ત્યારે અતિમુક્તે ગૌતમસ્વામીને કહ્યું – ભંતે ! હું આપની સાથે ભગવંતને પાદ વંદનાર્થે આવું ? હે દેવાનુપ્રિય ! તમને સુખ ઉપજે તેમ કરો. ત્યારે અતિમુક્તકુમાર, ગૌતમસ્વામી સાથે ભગવંત મહાવીર પાસે આવ્યા, આવીને ભગવંતને ત્રણ વખત પ્રદક્ષિણા કરી, વંદના કરી યાવત્‌ પર્યુપાસે છે. ત્યારે ગૌતમસ્વામી, ભગવંત પાસે આવ્યા. યાવત્‌ ગૌચરી દેખાડી. પછી સંયમ અને તપથી પોતાના આત્માને ભાવિત કરતા વિચરે છે. ત્યારે ભગવંતે અતિમુક્તકુમારને તથા આખી પર્ષદાને ધર્મકથા કહી. તે અતિમુક્તકુમારે ભગવંત પાસે ધર્મ સાંભળી, સમજીને અત્યંત હર્ષિત તથા સંતુષ્ટ થયા, પછી ભગવંતને કહ્યું – હું મારા માતાપિતાને પૂછું, ત્યારપછી હું આપની પાસે યાવત્‌ દીક્ષા લઈશ. હે દેવાનુપ્રિય ! સુખ ઉપજે તેમ કર, વિલંબ ન કર. પછી અતિમુક્ત પોતાના માતા – પિતા પાસે આવ્યો. પોતાને પ્રવ્રજ્યા(દીક્ષા) લેવી છે તે વાત કહી. અતિમુક્તકુમારને તેના માતાપિતાએ કહ્યું – હે પુત્ર ! તું બાળ છે, અસંબુદ્ધ છે. તેથી તું ધર્મને શું જાણે ? ત્યારે અતિમુક્તે માતા – પિતાને આ પ્રમાણે કહ્યું – હે માતા – પિતા ! નિશ્ચે, હું જેને જાણુ છું, તેને જ જાણતો નથી, જેને નથી જાણતો તેને જ જાણુ છું. ત્યારે માતા – પિતાએ પૂછ્યું – હે પુત્ર ! તું ‘જે જાણે છે, તે નથી જાણતો અને નથી જાણતો તે જાણે છે’ એમ કહીને તું શું કહેવા માંગે છે ? અતિમુક્તકુમારે જવાબ આપ્યો કે – હે માતાપિતા ! હું જાણું છું કે જન્મેલાએ અવશ્ય મરવાનું જ છે, પણ હે માતાપિતા ! હું એ જાણતો નથી કે કયા કર્મના આદાન વડે જીવો નરક ગતિમાં, તિર્યંચ યોનિમાં, મનુષ્ય યોનિમાં અને દેવ ગતિમાં ઉત્પન્ન થાય છે, પણ હે માતા – પિતા ! હું જાણુ છું કે સ્વકર્મના આદાન વડે જીવો નૈરયિક યાવત્‌ દેવ ગતિમાં ઉત્પન્ન થાય છે. આ રીતે માતાપિતા! હું જે જાણું છું તે નથી જાણતો અને નથી જાણતો તે જાણું છું’ એમ કહ્યું હે માતાપિતા ! હું આપની અનુજ્ઞા પામી યાવત્‌ દીક્ષા લેવાને ઇચ્છુ છું. ત્યારે માતાપિતા, અતિમુક્તને ઘણા કથનાદિ વડે સમજાવી શક્યા નહીં, ત્યારે કહ્યું – હે પુત્ર ! અમે એક દિવસ માટે તારી રાજ્યશ્રીને જોવા ઇચ્છીએ છીએ. ત્યારે અતિમુક્ત મૌન રહ્યો. ત્યાર પછી તેનો રાજ્યાભિષેક કર્યો વગેરે સમગ્ર વૃતાંત મહાબલ કુમારની જેમ નિષ્ક્રમણ કર્યું યાવત્‌ સામાયિકાદિ અગિયાર અંગસૂત્રનો અભ્યાસ કર્યો. ઘણા વર્ષો શ્રમણ પર્યાય પાળી, ગુણરત્ન સંવત્સર તપ કરી, યાવત્‌ વિપુલ પર્વતે સિદ્ધ થયા.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tenam kalenam tenam samaenam polasapure nagare. Sirivane ujjane. Tattha nam polasapure nayare vijaye namam raya hottha. Tassa nam vijayassa ranno siri namam devi hottha–vannao. Tassa nam vijayassa ranno putte sirie devie attae atimutte namam kumare hottha–sumalapanipae. Tenam kalenam tenam samaenam samane bhagavam mahavire java sirivane ujjane teneva uvagachchhai, uvagachchhitta ahapadiruvam oggaham oginhitta samjamenam tavasa appanam bhavemaneviharai. Tenam kalenam tenam samaenam samanassa bhagavao mahavirassa jetthe amtevasi imdabhuti anagare jaha pannattie java polasapure nayare uchcha-niya-majjhimaim kulaim gharasamudanassa bhikkhayariyam adai. Imam cha nam aimutte kumare nhae java savvalamkaravibhusie bahuhim daraehim ya dariyahi ya dimbhaehi ya dimbhiyahi ya kumaraehi ya kumariyahi ya saddhim samparivude sao gihao padinikkhamai, padinikkhamitta jeneva imdatthane teneva uvagae. Tehim bahuhim daraehi ya samparivude abhiramamane-abhiramamane viharai. Tae nam bhagavam goyame polasapure nayare uchcha-niya-majjhimaim kulaim gharasamudanassa bhikkhayariyae adamane imdatthanassa adurasamamtenam viivayai. Tae nam se aimutte kumare bhagavam goyamam adurasamamtenam viivayamanam pasai, pasitta jeneva bhagavam goyame teneva uvagae, bhagavam goyamam evam vayasi–ke nam bhamte! Tubbhe? Kim va adaha? Tae nam bhagavam goyame aimuttam kumaram evam vayasi–amhe nam devanuppiya! Samana niggamtha iriyasamiya java gutta-bambhayari uchcha-niya-majjhimaim kulaim gharasamudanassa bhikkhayariyae adamo. Tae nam aimutte kumare bhagavam goyamam evam vayasi–eha nam bhamte! Tubbhe ja nam aham tubbham bhikkham davavemi tti kattu bhagavam goyamam amgulie genhai, genhitta jeneva sae gihe teneva uvagae. Tae nam sa siridevi bhagavam goyamam ejjamanam pasai, pasitta hatthatuttha asanao abbhutthei, abbhutthetta jeneva bhagavam goyame teneva uvagaya. Bhagavam goyamam tikkhutto ayahina-payahinam karei, karetta vamdai namamsai, vamditta namamsitta viulenam asana-pana-khaima-saimenam padilabhei, padilabhetta padivisajjei. Tae nam se aimutte kumare bhagavam goyamam evam vayasi–kahi nam bhamte! Tubbhe parivasaha? Tae nam se bhagavam goyame aimuttam kumaram evam vayasi–evam khalu devanuppiya! Mama dhammayarie dhammovaesae samane bhagavam mahavire aigare java siddhigainamadhejjam thanam sampaviukame iheva polasapurassa nagarassa bahiya sirivane ujjane ahapadiruvam oggaham oginhitta samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Tattha nam amhe parivasamo. Tae nam se aimutte kumare bhagavam goyamam evam vayasi–gachchhami nam bhamte! Aham tubbhehim saddhim samanam bhagavam mahaviram payavamdae. Ahasuham devanuppiya! Ma padibamdham karehi. Tae nam se aimutte kumare bhagavaya goyamenam saddhim jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagachchhai, uvagachchhitta samanam bhagavam mahaviram tikkhutto ayahina-payahinam karei, karetta vamdai java pajjuvasai. Tae nam bhagavam goyame jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagae, uvagachchhitta samanassa bhagavao mahavirassa adurasamamte gamanagamanae padikkamei, padikkametta esanamanesanam aloei, aloetta bhattapanam padidamsei, padidamsetta samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Tae nam samane bhagavam mahavire aimuttassa kumarassa tise ya mahaimahaliyae parisae majjhagae vichittam dhammamaikkhai. Tae nam se aimutte kumare samanassa bhagavao mahavirassa amtie dhammam sochcha nisamma hatthatutthe evam vayasi–saddahami nam bhamte! Niggamtham pavayanam java jam navaram–devanuppiya! Ammapiyaro apuchchhami tae nam aham devanuppiyanam amtie java pavvayami Ahasuham devanuppiya! Ma padibamdham karehi. Tae nam se aimutte kumare jeneva ammapiyaro teneva uvagae java ichchhami nam ammayao! Tubbhehim abbhanunnae samane samanassa bhagavao mahavirassa amtie mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaittae. Tae nam tam aimuttam kumaram ammapiyaro evam vayasi–bale si tava tumam putta! Asambuddhe, kim nam tumam janasi dhammam? Tae nam se aimutte kumare ammapiyaro evam vayasi–evam khalu aham ammayao! Jam cheva janami tam cheva na janami, jam cheva na janami tam cheva janami. Tae nam tam aimuttam kumaram ammapiyaro evam vayasi–kaham nam tumam putta! Jam cheva janasi tam cheva na janasi? Jam cheva na janasi tam cheva janasi? Tae nam se aimutte kumare ammapiyaro evam vayasi–janami aham ammayao! Jaha jaenam avassa mariyavvam, na janami aham ammayao! Kahe va kahim va kaham va kiyachchirena va? Na janami nam ammayao! Kehim kammayayanehim jiva neraiya-tirikkha-joniya-manussa-devesu uvavajjamti, janami nam ammayao! Jaha saehim kammayayanehim jiva neraiya-tirikkhajoniya-manussa-devesu uvavajjamti. Evam khalu aham ammayao! Jam cheva janami tam cheva na janami, jam cheva na janami tam cheva janami. Tam ichchhami nam ammayao! Tubbhehim abbhanunnae java pavvaittae. Tae nam tam aimuttam kumaram ammapiyaro jahe no samchaemti bahuhim aghavanahi ya pannavanahi ya sannavanahi ya vinnavanahi ya aghavittae va pannavittae va sannavittae va vinnavittae va tahe akamakaim cheva aimuttam kumaram evam vayasi– tam ichchhamo te jaya! Egadivasamavi rayasirim pasettae. Tae nam se aimutte kumare ammapiuvayanamanuyattamane tusinie samchitthai. Abhiseo jaha mahabbalassa nikkhamanam java samaiyamaiyaim ekkarasa amgaim ahijjai. Bahuim vasaim samannapariyagam paunai, gunarayanam tavokammam java vipule siddhe.
Sutra Meaning Transliteration : Te kale, te samaye polasapura nagara hatum. Shrivana udyana hatum. Te polasapuramam vijaya name raja hato. Tene shri name rani hati. Te vijaya rajano putra, shridevino atmaja atimukta name sukumala kumara hato. Te kale, te samaye shramana bhagavamta mahavira yavat shrivana udyanamam samyama ane tapathi atmane bhavita karata vicharata hata. Te kale bhagavamtana mota shishya indrabhuti, bhagavati sutramam kahya mujaba yavat polasapura nagaramam bhiksharthe uchcha – nicha – madhyama kulomam bhramana karata hata. Tyare atimuktakumara snana karine yavat sarva prakarana abhushano thi vibhushita thai, ghana chhokara – chhokario, balaka – balikao, avivahita kumara – kumarikao sathe parivarine potana gherathi nikale chhe. Nikaline indrasthane avine te ghana daraka adithi parivarine vicharato hato. Tyare te atimukta kumara, gautamasvamine samipathi pasara thata joya, gautamasvami pase avya, teone kahyum ke – tame kona chho\? Sha matebhramana kari rahyachho\? Tyare gautamasvamie atimukta kumarane kahyum – he devanupriya! Ame irya samiti adipamcha samitina palanakarta yavat brahmachari shramana – nirgrantha chhie. Uchcha – nicha – madhyama kulomam bhiksharthe atana karie chhie. Tyare atimukta kumare, gautamasvamine kahyum – Bhamte ! Apa avo, jethi hum tamane bhiksha apavum. Ema kahi, gautamasvamini amgali pakadine potana ghera avya. Tyare shri – ranie, gautamasvamine avata joine, harshita thai, asanethi ubhi thai, gautamasvami hata, tyam avi, temane trana vakhata pradakshina kari, vamdana karya. Vipula ashanadi vahoravi, vidaya api. Tyare atimuktakumare, gautamasvamine puchhyum – bhamte ! Tame kyam raho chho\? Gautamasvamie tene kahyum – mara dharmacharya, dharmopadeshaka, adikara, bhagavan mahavira yavat moksha praptina ichchhuka, a polasapura nagarani bahara shrivana udyanamam yatha pratirupa avagraha grahine samyamathi yavat atmane bhavita karata vichare chhe, ame tyam rahie chhie. Tyare atimukte gautamasvamine kahyum – bhamte ! Hum apani sathe bhagavamtane pada vamdanarthe avum\? He devanupriya ! Tamane sukha upaje tema karo. Tyare atimuktakumara, gautamasvami sathe bhagavamta mahavira pase avya, avine bhagavamtane trana vakhata pradakshina kari, vamdana kari yavat paryupase chhe. Tyare gautamasvami, bhagavamta pase avya. Yavat gauchari dekhadi. Pachhi samyama ane tapathi potana atmane bhavita karata vichare chhe. Tyare bhagavamte atimuktakumarane tatha akhi parshadane dharmakatha kahi. Te atimuktakumare bhagavamta pase dharma sambhali, samajine atyamta harshita tatha samtushta thaya, pachhi bhagavamtane kahyum – hum mara matapitane puchhum, tyarapachhi hum apani pase yavat diksha laisha. He devanupriya ! Sukha upaje tema kara, vilamba na kara. Pachhi atimukta potana mata – pita pase avyo. Potane pravrajya(diksha) levi chhe te vata kahi. Atimuktakumarane tena matapitae kahyum – he putra ! Tum bala chhe, asambuddha chhe. Tethi tum dharmane shum jane\? Tyare atimukte mata – pitane a pramane kahyum – he mata – pita ! Nishche, hum jene janu chhum, tene ja janato nathi, jene nathi janato tene ja janu chhum. Tyare mata – pitae puchhyum – he putra ! Tum ‘je jane chhe, te nathi janato ane nathi janato te jane chhe’ ema kahine tum shum kaheva mamge chhe\? Atimuktakumare javaba apyo ke – he matapita ! Hum janum chhum ke janmelae avashya maravanum ja chhe, pana he matapita ! Hum e janato nathi ke kaya karmana adana vade jivo naraka gatimam, tiryamcha yonimam, manushya yonimam ane deva gatimam utpanna thaya chhe, pana he mata – pita ! Hum janu chhum ke svakarmana adana vade jivo nairayika yavat deva gatimam utpanna thaya chhe. A rite matapita! Hum je janum chhum te nathi janato ane nathi janato te janum chhum’ ema kahyum He matapita ! Hum apani anujnya pami yavat diksha levane ichchhu chhum. Tyare matapita, atimuktane ghana kathanadi vade samajavi shakya nahim, tyare kahyum – he putra ! Ame eka divasa mate tari rajyashrine jova ichchhie chhie. Tyare atimukta mauna rahyo. Tyara pachhi teno rajyabhisheka karyo vagere samagra vritamta mahabala kumarani jema nishkramana karyum yavat samayikadi agiyara amgasutrano abhyasa karyo. Ghana varsho shramana paryaya pali, gunaratna samvatsara tapa kari, yavat vipula parvate siddha thaya.