Sutra Navigation: Antkruddashang ( અંતકૃર્દ્દશાંગસૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1105227
Scripture Name( English ): Antkruddashang Translated Scripture Name : અંતકૃર્દ્દશાંગસૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

वर्ग-६ मकाई आदि

अध्ययन-१ थी १४

 Translated Chapter :

વર્ગ-૬ મકાઈ આદિ

અધ્યયન-૧ થી ૧૪
Section : Translated Section :
Sutra Number : 27 Category : Ang-08
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] तेणं कालेणं तेणं समएणं रायगिहे नयरे। गुणसिलए चेइए। सेणिए राया। चेल्लणा देवी। तत्थ णं रायगिहे नयरे अज्जुनए नामं मालागारे परिवसइ–अड्ढे जाव अपरिभूए। तस्स णं अज्जुनयस्स मालायारस्स बंधुमई नामं भारिया होत्था–सूमालपाणिपाया। तस्स णं अज्जुनयस्स मालायारस्स रायगिहस्स नयरस्स बहिया, एत्थ णं महं एगे पुप्फारामे होत्था–किण्हे जाव महामेहनिउरुंबभूए दसद्धवन्नकुसुमकुसुमिए पासाईए दरिसणिज्जे अभिरूवे पडिरूवे। तस्स णं पुप्फारामस्स अदूरसामंते, एत्थ णं अज्जुनयस्स मालायारस्स अज्जय-पज्जय-पिइपज्जयागए अणेगकुलपुरिस-परंपरागए मोग्गरपाणिस्स जक्खस्स जक्खाययणे होत्था–पोराणे दिव्वे सच्चे जहा पुन्नभद्दे। तत्थ णं मोग्गरपाणिस्स पडिमा एगं महं पलसहस्सणिप्फण्णं अओमयं मोग्गरं गहाय चिट्ठइ। तए णं से अज्जुनए मालागारे बालप्पभिइं चेव मोग्गरपाणि-जक्खभत्ते यावि होत्था। कल्लाकल्लिं पच्छियपिडगाइं गेण्हइ, गेण्हित्ता रायगिहाओ नयराओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता जेणेव पुप्फारामे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता पुप्फुच्चयं करेइ, करेत्ता अग्गाइं वराइं पुप्फाइं गहाय, जेणेव मोग्गरपाणिस्स जक्खस्स जक्खाययणे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता मोग्गरपाणिस्स जक्खस्स महरिहं पुप्फच्चणं करेइ, करेत्ता जण्णुपायपडिए पणामं करेइ, तओ पच्छा रायमग्गंसि वित्तिं कप्पेमाणे विहरइ। तत्थ णं रायगिहे नयरे ललिया नामं गोट्ठी परिवसइ–अड्ढा जाव अपरिभूता जं कयसुकया यावि होत्था। तए णं रायगिहे नगरे अन्नया कयाइ पमोदे घुट्ठे यावि होत्था। तए णं से अज्जुनए मालागारे कल्लं पभूयतराएहिं पुप्फेहिं कज्जं इति कट्टु पच्चूसकाल-समयंसि बंधुमईए भारियाए सद्धिं पच्छियपिडयाइं गेण्हइ, गेण्हित्ता सयाओ गिहाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता रायगिहं नगरं मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव पुप्फारामे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता बंधुमईए भारियाए सद्धिं पुप्फुच्चयं करेइ। तए णं तीसे ललियाए गोट्ठीए छ गोट्ठिल्ला पुरिसा जेणेव मोग्गरपाणिस्स जक्खस्स जक्खाययणे तेणेव उवागया अभिरममाणा चिट्ठंति। तए णं से अज्जुनए मालागारे बंधुमईए भारियाए सद्धिं पुप्फुच्चयं करेइ, पत्थियं भरेइ, भरेत्ताअग्गाइं वराइं पुप्फाइं गहाय जेणेव मोग्गरपाणिस्स जक्खस्स जक्खाययणे तेणेव उवागच्छइ। तए णं ते छ गोट्ठिल्ला पुरिसा अज्जुनयं मालागारं बंधुमईए भारियाए सद्धिं एज्जमाणं पासंति, पासित्ता अन्नमण्णं एवं वयासी–एस णं देवानुप्पिया! अज्जुनए मालागारे बंधुमईए भारियाए सद्धिं इहं हव्वमागच्छइ। तं सेयं खलु देवानुप्पिया! अम्हं अज्जुनयं मालागारं अवओडय-बंधणयं करेत्ता बंधुमईए भारियाए सद्धिं विउलाइं भोगभोगाइं भुंजमाणाणं विहरित्तए त्ति कट्टु एयमट्ठं अन्नमन्नस्स पडिसुणेंति, पडिसुणेत्ता कवाडंतरेसु निलुक्कंति, निच्चला निप्फंदा तुसिणीया पच्छण्णा चिट्ठंति। तए णं से अज्जुनए मालागारे बंधुमईए भारियाए सद्धिं जेणेव मोग्गरपाणिस्स जक्खस्स जक्खाययणे तेणेव उवागच्छइ, आलोए पणामं करेइ, महरिहं पुप्फच्चणं करेइ, जण्णुपायपडिए पणामं करेइ। तए णं छ गोट्ठिल्ला पुरिसा दवदवस्स कवाडंतरेहिंतो निग्गच्छंति निग्गच्छित्ता अज्जुनयं मालागारं गेण्हंति, गेण्हित्ता अवओडयं बंधणं करेंति। बंधुमईए मालागारीए सद्धिं विउलाइं भोगभोगाइं भुंजमाणा विहरंति। तए णं तस्स अज्जुनयस्स मालागारस्स अयमज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था–एवं खलु अहं बालप्पभिइं चेव मोग्गरपाणिस्स भगवओ कल्लाकल्लि जाव पुप्फच्चणं करेमि, जण्णुपायपडिए पणामं करेमि, तओ पच्छा रायमग्गंसि वित्तिं कप्पेमाणे विहरामि। तं जइ णं मोग्गरपाणी जक्खे इह सन्निहिए होंते, से णं किं मम एयारूवं आवइं पावेज्ज-माणं पासंते? तं नत्थि णं मोग्गरपाणी जक्खे इह सन्निहिए। सुव्वत्तं णं एस कट्ठे। तए णं से मोग्गरपाणी जक्खे अज्जुनयस्स मालागारस्स अयमेयारूवं अज्झत्थियं जाव वियाणेत्ता अज्जुनयस्स मालागारस्स सरीरयं अनुप्पविसइ, अनुप्पविसित्ता तडतडस्स बंधाइं छिंदइ, छिंदित्ता तं पलसहस्सणिप्फण्णं अओमयं मोग्गरे गेण्हइ, गेण्हित्ता ते इत्थिसत्तमे छ पुरिसे घाएइ। तए णं से अज्जुनए मालागारे मोग्गरपाणिणा जक्खेणं अण्णाइट्ठे समाणे रायगिहस्स नगरस्स परिपेडंतेणं कल्ला-कल्लिं इत्थसत्तमे छ पुरिसे घाएमाणे घाएमाणे विहरइ। तए णं रायगिहे नयरे सिंघाडग-तिग-चउक्क-चच्चर-चउम्मुह-महापहपहेसु बहुजणो अन्नमन्नस्स एवमाइक्खइ एवं भासेइ एवं पन्नवेइ एवं परूवेइ–एवं खलु देवानुप्पिया! अज्जुनए मालागारे मोग्गर-पाणिणा अन्नाइट्ठे समाणे रायगिहे नयरे बहिया इत्थिसत्तमे छ पुरिसे घाएमाणे-घाएमाणे विहरइ। तए णं से सेणिए राया इमीसे कहाए लद्धट्ठे समाणे कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–एवं खलु देवानुप्पिया! अज्जुनए मालागारे जाव घाएमाणे-घाएमाणे विहरइ। तं मा णं तुब्भे केइ कट्ठस्स वा तणस्स वा पाणियस्स वा पुप्फ-फलाणं वा अट्ठाए सइरं निग्गच्छइ। मा णं तस्स सरीरयस्स वावत्ती भविस्सइ त्ति कट्टु दोच्चं पि तच्चं पि घोसणयं घोसेह, घोसेत्ता खिप्पामेव ममेयं पच्चप्पिणह। तए णं ते कोडुंबियपुरिसा जाव पच्चप्पिणंति। तत्थ णं रायगिहे नगरे सुदंसणे नामं सेट्ठी परिवसइ–अड्ढे। तए णं से सुदंसणे समणोवासए यावि होत्था–अभिगयजीवाजीवे जाव विहरइ। तेणं कालेणं समएणं समणे भगवं महावीरे पुव्वाणुपुव्विं चरमाणे गामाणुगामं दूइज्जमाणे सुहंसुहेणं विहरमाणे जेणामेव रायगिहे नयरे गुणसिलए चेइए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अहा-पडिरूवं ओग्गहं ओगिण्हित्ता संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे विहरइ। तए णं रायगिहे नगरे सिंघाडग-तिग-चउक्क-चच्चर-चउम्मुह-महापहपहेसु बहुजणो अन्नमन्नस्स एवमाइक्खइ जाव किमंग पुण विपुलस्स अट्ठस्स गहणयाए? तए णं तस्स सुदंसणस्स बहुजणस्स अंतिए एयं सोच्चा निसम्म अयं अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पजित्था–एवं खलु समणे भगवं महावीरे जाव विहरइ। तं गच्छामि णं समणं भगवं महावीरं वंदामि–एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता जेणेव अम्मापियरो तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयल-परिग्गहियं दसनहं सिरसावत्तं मत्थएअंजलिं कट्टु एवं वयासी–एवं खलु अम्मयाओ! समणे भगवं महावीरे जाव विहरइ। तं गच्छामि णं समणं भगवं महावीरं वंदामि नमंसामि सक्कारेसि सम्माणेमि कल्लाणं मंगलं देवयं चेइयंपज्जुवासामि। तए णं सुदंसणं सेट्ठिं अम्मापियरो एवं वयासी–एवं खलु पुत्ता! अज्जुनए मालागारे मोग्गरपाणिणा जक्खेणं अण्णाइट्ठे समाणे रायगिहस्स नयरस्स परिपेरंतेणं कल्लाकल्लिं बहिया इत्थिसत्तमे छ पुरिसेघाएमाणे-घाएमाणे विहरइ। तं मा णं तुमं पुत्ता! समणं भगवं महावीरं वंदए निग्गच्छाहि, मा णं तव सरीरयस्स बावत्ती भविस्सइ। तुमण्णं इह गए चेव समणं भगवं महावीरं वंदाहि। तए णं से सुदंसणे सेट्ठी अम्मापियरं एवं वयासी–किण्णं अहं अम्मयाओ! समणं भगवं महावीरं इहमागयं इह पत्तं इह समोसढं इह गए चेव वंदिस्सामि? तं गच्छामि णं अहं अम्मयाओ! तुब्भेहिं अब्भणुन्नाए समाणे समणं भगवं महावीरं वंदए। तए णं सुदंसणं सेट्ठिं अम्मापियरो जाहे नो संचाएति बहूहिं आघवणाहिं पन्नवणाहिं सन्नवणाहिं विन्नवणाहिं परूवणाहिं आघवेत्तए पन्नवेत्तए सन्नवेत्तए विन्नवेत्तएपरूवेत्तए ताहे एवं वयासी–अहासुहं देवानुप्पिया! मा पडिबंधं करेहि। तए णं से सुदंसणे अम्मापिईहिं अब्भणुन्नाए समाणे ण्हाए सुद्धप्पावेसाइं मंगल्लाइं वत्थाइं पवर परिहिए अप्पमहग्घाभरणालंकियसरीरे सयाओ गिहाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता पायविहार-चारेणं रायगिहं नगरं मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ निग्गच्छित्ता मोग्गरपाणिस्स जक्खस्स जक्खाययणस्स अदूरसामंतेणं जेणेव गुणसिलए चेइए जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव पहारेत्थ गमणाए। तए णं से मोग्गरपाणी जक्खे सुदंसणं समणोवासयं अदूरसामंतेणं वीईवयमाणं-वीईवयमाणं पासइ, पासित्ता आसुरुत्ते रुट्ठे कुविए चंडिक्किए मिसिमिसेमाणे तं पलसहस्सणिप्फण्णं अओमयं मोग्गरं उल्लालेमाणे-उल्लालेमाणे जेणेव सुदंसणे समणोवासए तेणेव पहारेत्थ गमणाए। तए णं से सुदंसणे समणोवासए मोग्गरपाणिं जक्खं एज्जमाणं पासइ, पासित्ता अभीए अतत्थे अनुव्विग्गे अक्खुभिए अचलिए असंभंते वत्थंतेणं भूमिं पमज्जइ, पमज्जित्ता करयलपरिग्गहियं दसनहं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टुएवं वयासी– नमोत्थु णं अरहंताणं जाव सिद्धिगइनामधेज्जं ठाणं संपत्ताणं। नमोत्थु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स जाव सिद्धिगइनामधेज्जं ठाणं संपाविउकामस्स। पुव्विं पि णं मए समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए थूलए पाणाइवाए पच्चक्खाए जावज्जीवाए, थूलए मुसावाए पच्चक्खाए जावज्जीवाए, थूलए अदिन्नादाने पच्चक्खाए जावज्जीवाए, सदारसंतोसे कए जावज्जीवाए, इच्छा-परिमाणे कए जावज्जीवाए। तं इदाणिं पि णं तस्सेव अंतियं सव्वं पाणाइवायं पच्चक्खामि जावज्जीवाए, मुसावायं अदत्तादानं मेहुणं परिग्गहं पच्चक्खामि जावज्जीवाए, सव्वं कोहं जाव मिच्छादंसणसल्लं पच्चक्खामि जावज्जीवाए, सव्वं असणं पाणं खाइमं साइमं चउव्विहं पि आहारं पच्चक्खामि जावज्जीवाए। जइ णं एत्तो उवसग्गाओ मुच्चिस्सामि तो मे कप्पइ पारेत्तए। अहण्णं एत्तो उवसग्गाओ न मुच्चिस्सामि तो मे तहापच्चक्खाए चेव त्ति कट्टु सागारं पडिमं पडिवज्जइ। तए णं से मोग्गरपाणी जक्खे तं पलसहस्सणिप्फण्णं अओमयं मोग्गरं उल्लालेमाणे-उल्लालेमाणे जेणेव सुदंसणे समणोवासए तेणेव उवागए। नो चेव णं संचाएइ सुदंसणं समणोवासयं तेयसा समभिपडित्तए। तए णं से मोग्गरपाणी जक्खे सुदंसणं समणोवासयं सव्वओ समंता परिघोलेमाणे-परिघोलेमाणे जाहे नो चेव णं संचाएइ सुदंसणं समणोवासयं तेयसा समभिपडित्तए, ताहे सुदंसनस्स समणोवासयस्स पुरओ सपक्खिं सपडिदिसिं ठिच्चा सुदंसणं समणोवासयं अनिमिसाए दिट्ठीए सुचिरं निरिक्खइ, निरिक्खित्ता अज्जुनयस्स मालागारस्स सरीरं विप्पजहइ, विप्पजहित्ता तं पलसहस्सणिप्फण्णं अओमयं मोग्गरं गहाय जामेव दिसं पाउब्भूए तामेव दिसं पडिगए। तए णं से अज्जुनए मालागारे मोग्गरपाणिणा जक्खेणं विप्पमुक्के समाणे धसत्ति धरणियलंसि सव्वंगेहिं निवडिए तए णं से सुदंसणे समणोवासए निरुवसग्गमिति कट्टु पडिमं पारेइ। तए णं से अज्जुनए मालागारे तत्तो मुहुत्तंतरेणं आसत्थे समाणे उट्ठेइ, उट्ठेत्ता सुदंसणं समणोवासयं एवं वयासी–तुब्भे णं देवानुप्पिया! के कहिं वा संपत्थिया? तए णं से सुदंसणे समणोवासए अज्जुनयं मालागारं एवं वयासी–एवं खलु देवानुप्पिया! अहं सुदंसणे नामं समणोवासए–अभिगयजीवाजीवे गुणसिलए चेइए समणं भगवं महावीरं वंदए संपत्थिए। तए णं से अज्जुनए मालागारे सुदंसणं समणोवासयं एवं वयासी–तं इच्छामि णं देवानुप्पिया! अहमवि तुमए सद्धिं समणं भगवं महावीरं वंदित्तए जाव पज्जुवासित्तए। अहासुहं देवानुप्पिया! मा पडिबंधं करेहि। तए णं सुदंसणे समणोवासए अज्जुनएणं मालागारेणं सद्धिं जेणेव गुणसिलए चेइए जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता अज्जुनएणं मालागारेणं सद्धिं समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, वंदइ नमंसइ जाव पज्जुवासइ। तए णं समणे भगवं महावीरे सुदंसणस्स समणोवासगस्स अज्जुनयस्स मालागारस्स तीसे य महइमहालियाए परिसाए मज्झगए विचित्तं धम्ममाइक्खइ। सुदंसने पडिगए। तए णं से अज्जुनए मालागारे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए धम्मं सोच्चा निसम्म हट्ठतुट्ठे समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करेत्ता वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी–सद्दहामि णं भंते! निग्गंथं पावयणं, पत्तियामि णं भंते! निग्गंथं पावयणं, रोएमि णं भंते! निग्गंथं पावयणं, अब्भुट्ठेमि णं भंते! निग्गंथं पावयणं। अहासुहं देवानुप्पिया! मा पडिबंधं करेहि। तए णं से अज्जुनए मालागारे उत्तरपुरत्थिमं दिसीभागं अवक्कमइ, अवक्कमित्ता सयमेव पंचमुट्ठियं लोयं करेइ, करेत्ता जाव अनगारे जाए, से णं वासीचंदनकप्पे समतिणमणि-लेट्ठुकंचने समसुहदुक्खे इहलोग-परलोग-अप्पडिबद्धे जीविय-मरण निरवकंखे संसारपारगामी कम्मनिग्घायणट्ठाए एवं च णं विहरइ। तए णं से अज्जुनए अनगारे जं चेव दिवसं मुंडे भवित्ता अगाराओ अनगारियं पव्वइए तं चेव दिवसं समणं भगवं महावीरं वंदइ नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता इमं एयारूवं अभिग्गहं ओगेण्हइ–कप्पइ मे जावज्जीवाए छट्ठंछट्ठेणं अनिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणस्स विहरित्तए त्ति कट्टु अयमे-यारूवं अभिग्गहं, ओगेण्हइ ओगेण्हित्ता जावज्जीवाए छट्ठंछट्ठेणं अनिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणेविहरइ। तए णं से अज्जुनए अनगारे छट्ठक्खमणपारणयंसि पढमाए पोरिसीए सज्झायं करेइ, बीयाए पोरिसीए ज्झाणं ज्झियाइ, तइयाए पोरिसीए जहा गोयमसामी जाव रायगिहे नगरे उच्च-नीय-मज्झिमाइं कुलाइं घरसमुदानस्स भिक्खायरियं अडइ तए णं तं अज्जुनयं अनगारं रायगिहे नयरे उच्च-नीय-मज्झिमाइं कुलाइं घरसमुदानस्स भिक्खायरियाए अडमाणं बहवे इत्थीओ य पुरिसा य डहरा य महल्ला य जुवाणा य एवं वयासी–इमेण मे पिता मारिए। इमेण मे माता मारिया। इमेण मे भाया भगिनी भज्जा पुत्ते धूया सुण्हा मारिया। इमेण मे अन्नयरे सयण-संबंधि-परियणे मारिए त्ति कट्टु अप्पेगइया अक्कोसंति, अप्पेगइया हीलंति निंदंति खिंसंति गरिहंति तज्जंति तालेंति। तए णं से अज्जुनए अनगारे तेहिं बहूहिं इत्थीहिं य पुरिसेहिं य डहरेहि य महल्लेहि य जुवाणएहि य आओसिज्जमाणे जाव तालेज्जमाणे तेसिं मणसा वि अपउस्समाणे सम्मं सहइ सम्मं खमइ सम्मं तितिक्खइ सम्मं अहियासेइ, सम्मं सहमाणे सम्मं खममाणे सम्मं तितिक्खमाणे सम्मं अहियासेमाणे रायगिहे नयरे उच्च-नीय-मज्झिम-कुलाइं अडमाणे जइ भत्तं लभइ तो पाणं न लभइ, अह पाणं लभइ तो भत्तं न लभइ। तए णं से अज्जुनए अनगारे अदीने अविमने अकलुसे अनाइले अविसादी अपरितंतजोगी अडइ, अडित्ता रायगिहाओ नगराओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता जेणेव गुणसिलए चेइए जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अदूरसामंते गमणा-गमणाए पडिक्कमइ, पडिक्कमेत्ता एसणमनेसणं आलोएइ, आलोएत्ता भत्तपाणं पडिदंसेइ, पडिदंसेत्ता समणेणं भगवया महावीरेणं अब्भणुन्नाए समाणे अमुच्छिए अगिद्धे अगढिए अणज्झोववण्णे बिलमिव पन्नगभूएणं अप्पाणेणं तमाहारं आहारेइ। तए णं समणे भगवं महावीरे अन्नया रायगिहाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता बहिया जनवयविहारं विहरइ तए णं से अज्जुनए अनगारे तेणं ओरालेणं विपुलेणं पयत्तेणं पग्गहिएणं महानुभागेणं तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणे बहुपडिपुण्णे छम्मासे सामन्नपरियागं पाउणइ, पाउणित्ता अद्धमासियाए संलेहणाए अप्पाणं ज्झूसेइ, ज्झूसेत्ता तीसं भत्ताइं अणसणाए छेदेइ, छेदेत्ता जस्सट्ठाए कीरइ नग्गभावे जाव सिद्धे।
Sutra Meaning : તે કાળે, તે સમયે રાજગૃહ નામે નગર હતું. ત્યાં ગુણશીલ ચૈત્ય હતું. શ્રેણિક નામે રાજા હતો, ચેલ્લણા નામે રાણી હતી. રાજગૃહમાં અર્જુન માલાકાર રહેતો હતો, તે ધનાઢ્ય યાવત્‌ અપરિભૂત હતો. તે અર્જુન માલાકારને બંધુમતી નામે સુકુમાર પત્ની હતી. તે અર્જુનને રાજગૃહ બહાર એક મોટું પુષ્પ – ઉદ્યાન હતું. તે કૃષ્ણ યાવત્‌ મેઘ સમૂહવત્‌ હતું. પંચવર્ણી પુષ્પોથી કુસુમિત, પ્રાસાદીયાદિ હતું. તે પુષ્પ ઉદ્યાનથી થોડે દૂર, તે અર્જુનમાળીના બાપ, દાદા, પરદાદાના પર્યાયથી આવેલ અનેક કુલ પુરુષની પરંપરાથી આવેલ મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષનું યક્ષાયતન હતું, તે જૂનું અને દિવ્ય અને સત્ય પ્રભાવવાળું હતું, ત્યાં હાથમાં એક મોટો હજાર પલનો લોહમય મુદ્‌ગર લઈને રહેલ એવી તે મુદગર યક્ષની પ્રતિમા ત્યાં હતી. તે અર્જુન માલાકાર બાલ્યાવસ્થાથી તેનો ભક્ત હતો. તે હંમેશા વાંસની છાબડી લઈને રાજગૃહથી નીકળતો અને પુષ્પ ઉદ્યાનમાં આવીને પુષ્પ ચૂંટતો હતો. ચૂંટીને અગ્ર અને શ્રેષ્ઠ પુષ્પોને લેતો. પછી મુદ્‌ગરપાણિના યક્ષાયતને આવીને તેની મહાર્હ પુષ્પાર્ચા કરતો. કરીને પગને પૃથ્વીએ નમાવી પ્રણામ કરતો. પછી રાજમાર્ગમાં આજીવિકા કરતો હતો. તે રાજગૃહમાં લલિતા નામે એક ટોળી હતી. તેઓ ઋદ્ધિ સંપન્ન યાવત્‌ અપરિભૂત હતા. તેમજ યત્કૃત્‌ સુકૃતા અર્થાત રાજા તરફથી મળેલ કોઈ વચનને કારણે સ્વચ્છંદ રીતે વિચરતી હતી. રાજગૃહે કોઈ દિવસે મહોત્સવ ઘોષણા થઈ. ત્યારે તે અર્જુનમાળીએ વિચાર્યું કે કાલે ઘણા જ પુષ્પોનું કામ પડશે, એમ માની પ્રાતઃકાળમાં પત્ની બંધુમતીને સાથે લઈને વાંસની છાબડીઓ સાથે લઈને, પોતાના ઘેરથી નીકળ્યો, નીકળીને રાજગૃહ મધ્યેથી થઈને પુષ્પ – ઉદ્યાને આવે છે. આવીને બંધુમતી સાથે પુષ્પો ચૂંટે છે. તે વખતે પે’લી સ્વચ્છંદ લલિતા મંડળીના છ ગોષ્ઠિક પુરુષો પણ મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષના યક્ષાયતને આવ્યા અને રમણ કરતા ત્યાં રહ્યા. ત્યારે અર્જુનમાળીએ બંધુમતી સાથે પુષ્પો એકઠા કરીને, અગ્ર અને શ્રેષ્ઠ પુષ્પો લઈને મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષના યક્ષાયતને આવ્યા. ત્યારે છ ગોષ્ઠિક પુરુષોએ અર્જુનને બંધુમતી સાથે આવતો જોયો. જોઈને પરસ્પર આમ કહ્યું – અર્જુન માળી, બંધુમતી સાથે અહીં જલદી આવે છે, આપણે ઉચિત છે કે – આપણે અર્જુનમાળીને અવકોટક બંધન કરીને બંધુમતી સાથે વિપુલ ભોગ ભોગવતા રહીએ. એમ કહી આ અર્થને પરસ્પર સ્વીકાર્યો. પછી બારણાના અંતરમાં સંતાઈ ગયા. તેઓ નિશ્ચલ, નિષ્પંદ, મૌન અને પ્રચ્છન્ન થઈને રહ્યા. પછી અર્જુનમાળી, બંધુમતી સાથે મુદ્‌ગર યક્ષાયતને આવ્યો, આવીને દર્શન થતા જ પ્રણામ કર્યા, મહાર્હ એવી પુષ્પપૂજા કરી, ઘૂંટણથી પગે પડી પ્રણામ કર્યા. ત્યારે છએ ગોષ્ઠિક પુરુષો જલદી – જલદી દ્વારાંતરથી નીકળ્યા, અર્જુન માળીને પકડીને અવકોટક બંધન કર્યો. બંધુમતી માલણ સાથે વિપુલ ભોગ ભોગવતા રહ્યા. ત્યારે અર્જુન માળીને આવો વિચાર આવ્યો કે હું બચપણથી આ પૂજ્ય મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષની રોજ પૂજા કરી યાવત્‌ આજીવિકા કરતો વિચરું છું, તેથી જો મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષ અહીં સાંનિધ્યપણે હોત તો શું મને આવી આપત્તિમાં પળેલો જોઈ રહે ? તેથી મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષ અહીં સાંનિધ્યપણે નથી, આ સ્પષ્ટ કાષ્ઠરૂપ જ જણાય છે. ત્યારે મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષે અર્જુનમાળીના આવા વિચારને જાણીને યાવત્‌ અર્જુનના શરીરમાં પ્રવેશીને તડતડ કરતા બંધનો છેદી નાંખ્યા, તે સહસ્રપલ નિષ્પન્ન લોહમય મુદ્‌ગરને ગ્રહણ કર્યો, કરીને તે છ પુરુષ અને સાતમી સ્ત્રી, સાતેનો ઘાત કર્યો. પછી તે અર્જુન માળી મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષ વડે અધિષ્ઠિત થઈ રાજગૃહની બહાર રોજેરોજ છ પુરુષો અને સાતમી સ્ત્રીનો ઘાત કરતો વિચરવા લાગ્યો. રાજગૃહના શૃંગાટક યાવત્‌ મહાપથ – માર્ગોમાં ઘણા લોકો એકબીજાને આમ કહેતા હતા – હે દેવાનુપ્રિયો ! અર્જુન માળી, મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષ વડે અધિષ્ઠિત થઈ રાજગૃહ બહાર રોજ છ પુરુષ અને સાતમી સ્ત્રીનો ઘાત કરતો વિચરે છે. શ્રેણિક રાજા આ વૃત્તાંત જાણીને, કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું – અર્જુનમાળી મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષ વડે અધિષ્ઠિત થઈ રાજગૃહની બહાર રોજેરોજ છ પુરુષો અને સાતમી સ્ત્રીનો ઘાત કરતો વિચરે છે, તો તમે કોઈ કાષ્ઠ – તૃણ – પાણી – પુષ્પ – ફળને લેવા માટે યથેષ્ટ ન નીકળવું, જેથી તમારા શરીરનો વિનાશ ન થાઓ. આ પ્રમાણે બે – ત્રણ વખત ઘોષણા કરાવો, કરાવીને જલદી મારી આજ્ઞા પાછી સોંપો, તેઓએ યાવત્‌ તે પ્રમાણે આજ્ઞા પાછી સોંપી. તે રાજગૃહમાં સુદર્શન નામે ઋદ્ધિસંપન્ન શ્રેષ્ઠી રહેતો હતો. તે શ્રમણોપાસક હતો, જીવાજીવાદિ તત્ત્વનો જ્ઞાતા હતો યાવત્‌ આત્માને ભાવિત કરતો વિચરતો હતો. તે કાળે, તે સમયે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર યાવત્‌ રાજગૃહી નગરીએ પધાર્યા. રાજગૃહના શૃંગાટકાદિએ ઘણા લોકો આમ કહેવા લાગ્યા કે તથારૂપ અરિહંતના નામ અને ગોત્રના શ્રવણથી પણ મહાફળની પ્રાપ્તિ થાય છે,તો પછી સમીપે જઈ દર્શન, વંદન કરવાથી તેમજ તેમના મુખેથી ધાર્મિક વચન સાંભળવાથી અને વિપુલ અર્થને ગ્રહણ કરવાના લાભનું તો કહેવું જ શું ? આ પ્રમાણે તે સુદર્શને ઘણા લોકો પાસે આ વૃત્તાંત સાંભળીને અવધારીને આમ વિચાર્યું કે – નિશ્ચે ભગવંત મહાવીર યાવત્‌ રાજગૃહીના ગુણશીલ ચૈત્યે વિચરે છે, તો હું ત્યાં જઉં, વંદન કરું, આમ વિચારી, માતા – પિતા પાસે આવીને, બે હાથ જોડીને આમ કહ્યું – હે માતાપિતા! ભગવંત યાવત્‌ રાજ્ગૃહીએ પધાર્યા છે, તો હું જઉં, તેઓને વાંદીને યાવત્‌ પર્યુપાસના કરું. ત્યારે સુદર્શન શ્રેષ્ઠીને માતા – પિતાએ કહ્યું – હે પુત્ર ! અર્જુનમાળી યાવત્‌ રોજ છ પુરુષ અને એક સ્ત્રીને હણતો વિચરે છે, તો તું ભગવંત મહાવીરના વંદનાર્થે ન નીકળે, જેથી તારા શરીરને કોઈ આપત્તિ ન થાય, તું અહીં રહીને ભગવંતને વંદન – નમન કર. ત્યારે સુદર્શને, માતાપિતાને કહ્યું – હે માતાપિતા! ભગવંત અહીં આવ્યા છે – પ્રાપ્ત થયા છે – સમોસર્યા છે તો અહીં રહીને કેમ વાંદુ ? તો હું આપની અનુજ્ઞા પામીને ભગવંત મહાવીરના વંદનાર્થે જઉં, પછી સુદર્શનને, માતાપિતા જ્યારે ઘણા વચનો વડે તેને રોકવાને સમર્થ ન થયા, ત્યારે તેને કહ્યું કે – હે પુત્ર! તને ‘સુખ ઉપજે તેમ કર. ત્યારપછી સુદર્શને માતા – પિતાની અનુજ્ઞા પામીને, સ્નાન કરી, શુદ્ધાત્મા થઈ, ઉત્તમ વેશ પહેરી યાવત્‌ શરીરે અલ્પ પણ બહુ મૂલ્ય અલંકાર ધારણ કર્યા અને પોતાના ઘેરથી નીકળ્યો, પગે ચાલીને રાજગૃહ મધ્યેથી નીકળે છે, પછી મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષના યક્ષાયતનની સમીપથી ગુણશીલ ચૈત્યે ભગવંત પાસે જવા નીકળ્યો. ત્યારે મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષે સુદર્શન શ્રાવકને સમીપથી પસાર થતો જોયો, જોઈને ક્રોધિત આદિ થઈને, તે સહસ્રપલ નિષ્પન્ન લોહમય મુદ્‌ગરને ઉછાળતો – ઉછાળતો સુદર્શન તરફ જવા નીકળ્યો. ત્યારે સુદર્શન શ્રાવકે મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષને આવતો જોઈને ભય – ત્રાસ – ઉદ્વેગ – ક્ષોભ – ચલન – સંભ્રાંતતા રહિત થઈ, વસ્ત્રના છેડાથી ભૂમિને પ્રમાર્જીને બે હાથ જોડીને યાવત કહ્યું – અરહંત યાવત્‌ સિદ્ધિ પ્રાપ્ત ભગવંતને નમસ્કાર થાઓ, શ્રમણ ભગવંત યાવત્‌ મોક્ષ પામવા ઇચ્છતા મહાવીરને નમસ્કાર થાઓ, પૂર્વે મેં ભગવંત મહાવીર પાસે સ્થૂલ પ્રાણાતિપાત – સ્થૂલ મૃષાવાદ – સ્થૂલ અદત્તાદાન – સ્વદારા સંતોષ અને ઇચ્છાપરિણામ વ્રતના જાવજ્જીવ માટે પચ્ચક્ખાણ કરેલ છે. અત્યારે પણ તેમની જ સમીપે સર્વથા પ્રાણાતિપાત વિરામણ વ્રત યાવત્‌ સર્વથા પરિગ્રહ વિરમણ વ્રતને જાવજ્જીવ માટે પચ્ચક્ખાણ કરુ છું, સર્વે અશન – પાન – ખાદિમ – સ્વાદિમ રૂપ ચતુર્વિધ આહારના પણ જાવજ્જીવને માટે પચ્ચક્ખાણ કરુ છું. જો કદાચ હું આ ઉપસર્ગથી મુક્ત થાઉં, તો મારે પારવું પચ્ચક્ખાણ પારવું કલ્પે, જો આ ઉપસર્ગથી મુક્ત ન થાઉં તો મારા પચ્ચક્ખાણ તેમ જ હો. એ પ્રમાણે સાગાર(આગાર સહીત) પ્રતિમા(અભિગ્રહ) સ્વીકારી. ત્યારે તે મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષ, તે સહસ્રપલ નિષ્પન્ન લોહમય મુદ્‌ગરને ઉછાળતો – ઉછાળતો સુદર્શન શ્રાવક પાસે આવ્યો. પણ સુદર્શન શ્રાવકના તેજથી તેનો પરાભવ કરવા સમર્થ ન થયો. ત્યારે તે યક્ષ સુદર્શન શ્રાવકની ચોતરફ ફરતો ફરતો સુદર્શનના તેજથી તેનો પરાભવ કરવા શક્તિમાન ન થયો, ત્યારે સુદર્શનની સન્મુખ, સપ્રતિદિશ રહીને સુદર્શનને અનિમેષ દૃષ્ટિએ દીર્ઘકાળ નીરખે છે, નીરખીને અર્જુન માળીના શરીરનો ત્યાગ કર્યો, તે સહસ્રપલ નિષ્પન્ન લોહમય મુદ્‌ગર લઈને જે દિશાથી આવ્યો હતો, તે દિશામાં ચાલ્યો ગયો. ત્યારે અર્જુનમાળી, મુદ્‌ગરપાણિ યક્ષથી મુક્ત થઈને સર્વાંગથી ધસ્‌ કરતો ભૂમિ ઉપર પડ્યો. ત્યારપછી સુદર્શન શ્રાવકે નિરુપસર્ગ થયો, જાણીને પ્રતિમા પારી, પછી અર્જુનમાળી મુહૂર્ત્તમાં આશ્વસ્ત થઈને ઉઠ્યો, ઉઠીને સુદર્શનને પૂછ્યું – દેવાનુપ્રિય ! આપ કોણ છો ? ક્યાં જાઓ છો ? ત્યારે સુદર્શને અર્જુન માળીને કહ્યું – દેવાનુપ્રિય ! હું સુદર્શન નામક જીવાજીવનો જ્ઞાતા શ્રાવક છું, ગુણશીલ ચૈત્યે ભગવંત મહાવીરને વાંદવા જાઉં છું. ત્યારે અર્જુનમાલીએ સુદર્શનને કહ્યું – હું પણ તમારી સાથે ભગવંતને વંદન માટે યાવત્‌ પર્યુપાસના કરવા માટે આવવાને ઇચ્છુ છું. ત્યારે સુદર્શને એમ કહ્યું કે – સુખ ઉપજે તેમ કર. ત્યારે સુદર્શન, અર્જુનમાળી સાથે ગુણશીલ ચૈત્યે શ્રમણ ભગવંત મહાવીર પાસે આવ્યો, પછી ભગવંતને ત્રણ વખત વંદન – નમસ્કાર કરે છે યાવત્‌ પર્યુપાસે છે. પછી ભગવંતે સુદર્શનને, અર્જુનમાળીને અને તે પર્ષદાને ધર્મકથા કહી, સુદર્શન પાછો ગયો. ત્યારે અર્જુન માળી, ભગવંત પાસે ધર્મ સાંભળી, હર્ષિત થઈ, કહ્યું – ભગવન્‌ ! હું નિર્ગ્રન્થ પ્રવચનની શ્રદ્ધા કરું છું, રૂચી કરું છું યાવત્‌ સંયમ ગ્રહણ કરવા ઉદ્યમવંત છું ભગવંતે તેને કહ્યું – સુખ ઉપજે તેમ કરો. ત્યારે અર્જુને ઈશાન ખૂણામાં જઈ, સ્વયં જ પંચમુષ્ટિક લોચ કર્યો યાવત્‌ સંયમ અને તપથી પોતાના આત્માને ભાવિત કરતા વિચરે છે. ત્યારે અર્જુન અણગારે, જે દિવસે મુંડ યાવત્‌ પ્રવ્રજિત થયા, તે દિવસે જ ભગવંતને વાંદીને, આ આવો અભિગ્રહ ગ્રહણ કર્યો કે – મારે યાવજ્જીવ નિરંતર છઠ્ઠ – છઠ્ઠ તપ વડે આત્માને ભાવિત કરતાં વિચરવું કલ્પે. આવો અભિગ્રહ લઈને યાવત્‌ યાવજ્જીવ વિચરે છે. ત્યારે તે અર્જુનમુનિ, છઠ્ઠ તપના પારણે પહેલી પોરિસીમાં સજ્ઝાય કરે છે, ગૌતમસ્વામીની માફક યાવત્‌ ભિક્ષાર્થે અટન કરે છે. ત્યારે તે અર્જુનમુનિને રાજગૃહમાં ઉચ્ચ યાવત્‌ અટન કરતા ઘણા સ્ત્રી, પુરુષ, વૃદ્ધ, બાળક, યુવાન આમ કહે છે – આણે મારા પિતાને માર્યા છે, ભાઈ – બહેન – પત્ની – પુત્ર – પુત્રી – પુત્રવધૂને, મારા અમુક સ્વજન – સંબંધી – પરિજનને મારેલ છે, એમ કહીને કેટલાક આક્રોશ કરે છે, કોઈ હીલના – નિંદા – ખિંસા – ગર્હા – તર્જના – તાડના કરે છે. ત્યારે અર્જુન મુનિ, તે ઘણા સ્ત્રી, પુરુષો, વૃદ્ધો, બાળકો, યુવાનો વડે આક્રોશ યાવત્‌ તાડના કરાતા, તેમના પ્રતિ મનથી પણ દ્વેષ કર્યા વિના સમ્યક્‌ પ્રકારે સહે છે – ખમે છે – તિતિક્ષે છે – અધ્યાસિત કરે છે. એ રીતે સમ્યક્‌ પ્રકારે સહેતા યાવત્‌ અધ્યાસિત કરતા રાજગૃહના ઉચ્ચ – નીચ – મધ્યમ ઘરોમાં અટન કરતા જો ભોજન પામે તો પાણી પામતા નથી, પાણી મળે તો ભોજન મળતું નથી. ત્યારે અર્જુનમુનિ અદીનપણે, અવિમના, અકલુષ, અનાકુળ અવિષાદી અને અપરિતંત યોગી થઈને અટન કરે છે. કરીને રાજગૃહથી નીકળીને ગુણશીલ ચૈત્યે ભગવંત મહાવીર પાસે આવી, ગૌતમસ્વામી માફક યાવત્‌ આહાર ને દેખાડે છે. ભગવંત ની અનુજ્ઞાથી આહારમાં અમૂર્ચ્છિત થઇ ઈત્યાદિ વિશેષણ વિશિષ્ટપણે, બિલમાં જતા સર્પવત્‌ તે આહારને આહારે છે. પછી ભગવંતને કોઈ દિવસે રાજગૃહ નગર થી યાવત વિહાર કર્યો. ત્યારપછી અર્જુન મુનિ, તે ઉદાર, યત્નથી ગ્રહણ કરેલ, મહાનુભાગ તપોકર્મથી આત્માને ભાવતા, બહુપૂર્ણ છ માસ શ્રામણ્ય પર્યાય પાળ્યો, અર્ધમાસિકી સંલેખનાથી આત્માને ઝોસિત(આરીધિત) કરી, ત્રીશ ભક્તોને અનશન વડે છેદીને, જે અર્થે સંયમ ગ્રહ્યો તે અર્થને સિદ્ધ કર્યો યાવત્‌ અંતકૃત કેવલી થઇ સિદ્ધ થયા.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] tenam kalenam tenam samaenam rayagihe nayare. Gunasilae cheie. Senie raya. Chellana devi. Tattha nam rayagihe nayare ajjunae namam malagare parivasai–addhe java aparibhue. Tassa nam ajjunayassa malayarassa bamdhumai namam bhariya hottha–sumalapanipaya. Tassa nam ajjunayassa malayarassa rayagihassa nayarassa bahiya, ettha nam maham ege puppharame hottha–kinhe java mahamehaniurumbabhue dasaddhavannakusumakusumie pasaie darisanijje abhiruve padiruve. Tassa nam puppharamassa adurasamamte, ettha nam ajjunayassa malayarassa ajjaya-pajjaya-piipajjayagae anegakulapurisa-paramparagae moggarapanissa jakkhassa jakkhayayane hottha–porane divve sachche jaha punnabhadde. Tattha nam moggarapanissa padima egam maham palasahassanipphannam aomayam moggaram gahaya chitthai. Tae nam se ajjunae malagare balappabhiim cheva moggarapani-jakkhabhatte yavi hottha. Kallakallim pachchhiyapidagaim genhai, genhitta rayagihao nayarao padinikkhamai, padinikkhamitta jeneva puppharame teneva uvagachchhai, uvagachchhitta pupphuchchayam karei, karetta aggaim varaim pupphaim gahaya, jeneva moggarapanissa jakkhassa jakkhayayane teneva uvagachchhai, uvagachchhitta moggarapanissa jakkhassa mahariham pupphachchanam karei, karetta jannupayapadie panamam karei, tao pachchha rayamaggamsi vittim kappemane viharai. Tattha nam rayagihe nayare laliya namam gotthi parivasai–addha java aparibhuta jam kayasukaya yavi hottha. Tae nam rayagihe nagare annaya kayai pamode ghutthe yavi hottha. Tae nam se ajjunae malagare kallam pabhuyataraehim pupphehim kajjam iti kattu pachchusakala-samayamsi bamdhumaie bhariyae saddhim pachchhiyapidayaim genhai, genhitta sayao gihao padinikkhamai, padinikkhamitta rayagiham nagaram majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta jeneva puppharame teneva uvagachchhai, uvagachchhitta bamdhumaie bhariyae saddhim pupphuchchayam karei. Tae nam tise laliyae gotthie chha gotthilla purisa jeneva moggarapanissa jakkhassa jakkhayayane teneva uvagaya abhiramamana chitthamti. Tae nam se ajjunae malagare bamdhumaie bhariyae saddhim pupphuchchayam karei, patthiyam bharei, bharettaaggaim varaim pupphaim gahaya jeneva moggarapanissa jakkhassa jakkhayayane teneva uvagachchhai. Tae nam te chha gotthilla purisa ajjunayam malagaram bamdhumaie bhariyae saddhim ejjamanam pasamti, pasitta annamannam evam vayasi–esa nam devanuppiya! Ajjunae malagare bamdhumaie bhariyae saddhim iham havvamagachchhai. Tam seyam khalu devanuppiya! Amham ajjunayam malagaram avaodaya-bamdhanayam karetta bamdhumaie bhariyae saddhim viulaim bhogabhogaim bhumjamananam viharittae tti kattu eyamattham annamannassa padisunemti, padisunetta kavadamtaresu nilukkamti, nichchala nipphamda tusiniya pachchhanna chitthamti. Tae nam se ajjunae malagare bamdhumaie bhariyae saddhim jeneva moggarapanissa jakkhassa jakkhayayane teneva uvagachchhai, aloe panamam karei, mahariham pupphachchanam karei, jannupayapadie panamam karei. Tae nam chha gotthilla purisa davadavassa kavadamtarehimto niggachchhamti niggachchhitta ajjunayam malagaram genhamti, genhitta avaodayam bamdhanam karemti. Bamdhumaie malagarie saddhim viulaim bhogabhogaim bhumjamana viharamti. Tae nam tassa ajjunayassa malagarassa ayamajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha–evam khalu aham balappabhiim cheva moggarapanissa bhagavao kallakalli java pupphachchanam karemi, jannupayapadie panamam karemi, tao pachchha rayamaggamsi vittim kappemane viharami. Tam jai nam moggarapani jakkhe iha sannihie homte, se nam kim mama eyaruvam avaim pavejja-manam pasamte? Tam natthi nam moggarapani jakkhe iha sannihie. Suvvattam nam esa katthe. Tae nam se moggarapani jakkhe ajjunayassa malagarassa ayameyaruvam ajjhatthiyam java viyanetta ajjunayassa malagarassa sarirayam anuppavisai, anuppavisitta tadatadassa bamdhaim chhimdai, chhimditta tam palasahassanipphannam aomayam moggare genhai, genhitta te itthisattame chha purise ghaei. Tae nam se ajjunae malagare moggarapanina jakkhenam annaitthe samane rayagihassa nagarassa paripedamtenam kalla-kallim itthasattame chha purise ghaemane ghaemane viharai. Tae nam rayagihe nayare simghadaga-tiga-chaukka-chachchara-chaummuha-mahapahapahesu bahujano annamannassa evamaikkhai evam bhasei evam pannavei evam paruvei–evam khalu devanuppiya! Ajjunae malagare moggara-panina annaitthe samane rayagihe nayare bahiya itthisattame chha purise ghaemane-ghaemane viharai. Tae nam se senie raya imise kahae laddhatthe samane kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–evam khalu devanuppiya! Ajjunae malagare java ghaemane-ghaemane viharai. Tam ma nam tubbhe kei katthassa va tanassa va paniyassa va puppha-phalanam va atthae sairam niggachchhai. Ma nam tassa sarirayassa vavatti bhavissai tti kattu dochcham pi tachcham pi ghosanayam ghoseha, ghosetta khippameva mameyam pachchappinaha. Tae nam te kodumbiyapurisa java pachchappinamti. Tattha nam rayagihe nagare sudamsane namam setthi parivasai–addhe. Tae nam se sudamsane samanovasae yavi hottha–abhigayajivajive java viharai. Tenam kalenam samaenam samane bhagavam mahavire puvvanupuvvim charamane gamanugamam duijjamane suhamsuhenam viharamane jenameva rayagihe nayare gunasilae cheie teneva uvagachchhai, uvagachchhitta aha-padiruvam oggaham oginhitta samjamenam tavasa appanam bhavemane viharai. Tae nam rayagihe nagare simghadaga-tiga-chaukka-chachchara-chaummuha-mahapahapahesu bahujano annamannassa evamaikkhai java kimamga puna vipulassa atthassa gahanayae? Tae nam tassa sudamsanassa bahujanassa amtie eyam sochcha nisamma ayam ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajittha–evam khalu samane bhagavam mahavire java viharai. Tam gachchhami nam samanam bhagavam mahaviram vamdami–evam sampehei, sampehetta jeneva ammapiyaro teneva uvagachchhai, uvagachchhitta karayala-pariggahiyam dasanaham sirasavattam matthaeamjalim kattu evam vayasi–evam khalu ammayao! Samane bhagavam mahavire java viharai. Tam gachchhami nam samanam bhagavam mahaviram vamdami namamsami sakkaresi sammanemi kallanam mamgalam devayam cheiyampajjuvasami. Tae nam sudamsanam setthim ammapiyaro evam vayasi–evam khalu putta! Ajjunae malagare moggarapanina jakkhenam annaitthe samane rayagihassa nayarassa pariperamtenam kallakallim bahiya itthisattame chha puriseghaemane-ghaemane viharai. Tam ma nam tumam putta! Samanam bhagavam mahaviram vamdae niggachchhahi, ma nam tava sarirayassa bavatti bhavissai. Tumannam iha gae cheva samanam bhagavam mahaviram vamdahi. Tae nam se sudamsane setthi ammapiyaram evam vayasi–kinnam aham ammayao! Samanam bhagavam mahaviram ihamagayam iha pattam iha samosadham iha gae cheva vamdissami? Tam gachchhami nam aham ammayao! Tubbhehim abbhanunnae samane samanam bhagavam mahaviram vamdae. Tae nam sudamsanam setthim ammapiyaro jahe no samchaeti bahuhim aghavanahim pannavanahim sannavanahim vinnavanahim paruvanahim aghavettae pannavettae sannavettae vinnavettaeparuvettae tahe evam vayasi–ahasuham devanuppiya! Ma padibamdham karehi. Tae nam se sudamsane ammapiihim abbhanunnae samane nhae suddhappavesaim mamgallaim vatthaim pavara parihie appamahagghabharanalamkiyasarire sayao gihao padinikkhamai, padinikkhamitta payavihara-charenam rayagiham nagaram majjhammajjhenam niggachchhai niggachchhitta moggarapanissa jakkhassa jakkhayayanassa adurasamamtenam jeneva gunasilae cheie jeneva samane bhagavam mahavire teneva paharettha gamanae. Tae nam se moggarapani jakkhe sudamsanam samanovasayam adurasamamtenam viivayamanam-viivayamanam pasai, pasitta asurutte rutthe kuvie chamdikkie misimisemane tam palasahassanipphannam aomayam moggaram ullalemane-ullalemane jeneva sudamsane samanovasae teneva paharettha gamanae. Tae nam se sudamsane samanovasae moggarapanim jakkham ejjamanam pasai, pasitta abhie atatthe anuvvigge akkhubhie achalie asambhamte vatthamtenam bhumim pamajjai, pamajjitta karayalapariggahiyam dasanaham sirasavattam matthae amjalim kattuevam vayasi– namotthu nam arahamtanam java siddhigainamadhejjam thanam sampattanam. Namotthu nam samanassa bhagavao mahavirassa java siddhigainamadhejjam thanam sampaviukamassa. Puvvim pi nam mae samanassa bhagavao mahavirassa amtie thulae panaivae pachchakkhae javajjivae, thulae musavae pachchakkhae javajjivae, thulae adinnadane pachchakkhae javajjivae, sadarasamtose kae javajjivae, ichchha-parimane kae javajjivae. Tam idanim pi nam tasseva amtiyam savvam panaivayam pachchakkhami javajjivae, musavayam adattadanam mehunam pariggaham pachchakkhami javajjivae, savvam koham java michchhadamsanasallam pachchakkhami javajjivae, savvam asanam panam khaimam saimam chauvviham pi aharam pachchakkhami javajjivae. Jai nam etto uvasaggao muchchissami to me kappai parettae. Ahannam etto uvasaggao na muchchissami to me tahapachchakkhae cheva tti kattu sagaram padimam padivajjai. Tae nam se moggarapani jakkhe tam palasahassanipphannam aomayam moggaram ullalemane-ullalemane jeneva sudamsane samanovasae teneva uvagae. No cheva nam samchaei sudamsanam samanovasayam teyasa samabhipadittae. Tae nam se moggarapani jakkhe sudamsanam samanovasayam savvao samamta parigholemane-parigholemane jahe no cheva nam samchaei sudamsanam samanovasayam teyasa samabhipadittae, tahe sudamsanassa samanovasayassa purao sapakkhim sapadidisim thichcha sudamsanam samanovasayam animisae ditthie suchiram nirikkhai, nirikkhitta ajjunayassa malagarassa sariram vippajahai, vippajahitta tam palasahassanipphannam aomayam moggaram gahaya jameva disam paubbhue tameva disam padigae. Tae nam se ajjunae malagare moggarapanina jakkhenam vippamukke samane dhasatti dharaniyalamsi savvamgehim nivadie Tae nam se sudamsane samanovasae niruvasaggamiti kattu padimam parei. Tae nam se ajjunae malagare tatto muhuttamtarenam asatthe samane utthei, utthetta sudamsanam samanovasayam evam vayasi–tubbhe nam devanuppiya! Ke kahim va sampatthiya? Tae nam se sudamsane samanovasae ajjunayam malagaram evam vayasi–evam khalu devanuppiya! Aham sudamsane namam samanovasae–abhigayajivajive gunasilae cheie samanam bhagavam mahaviram vamdae sampatthie. Tae nam se ajjunae malagare sudamsanam samanovasayam evam vayasi–tam ichchhami nam devanuppiya! Ahamavi tumae saddhim samanam bhagavam mahaviram vamdittae java pajjuvasittae. Ahasuham devanuppiya! Ma padibamdham karehi. Tae nam sudamsane samanovasae ajjunaenam malagarenam saddhim jeneva gunasilae cheie jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagachchhai, uvagachchhitta ajjunaenam malagarenam saddhim samanam bhagavam mahaviram tikkhutto ayahina-payahinam karei, vamdai namamsai java pajjuvasai. Tae nam samane bhagavam mahavire sudamsanassa samanovasagassa ajjunayassa malagarassa tise ya mahaimahaliyae parisae majjhagae vichittam dhammamaikkhai. Sudamsane padigae. Tae nam se ajjunae malagare samanassa bhagavao mahavirassa amtie dhammam sochcha nisamma hatthatutthe samanam bhagavam mahaviram tikkhutto ayahina-payahinam karei, karetta vamdai namamsai, vamditta namamsitta evam vayasi–saddahami nam bhamte! Niggamtham pavayanam, pattiyami nam bhamte! Niggamtham pavayanam, roemi nam bhamte! Niggamtham pavayanam, abbhutthemi nam bhamte! Niggamtham pavayanam. Ahasuham devanuppiya! Ma padibamdham karehi. Tae nam se ajjunae malagare uttarapuratthimam disibhagam avakkamai, avakkamitta sayameva pamchamutthiyam loyam karei, karetta java anagare jae, se nam vasichamdanakappe samatinamani-letthukamchane samasuhadukkhe ihaloga-paraloga-appadibaddhe jiviya-marana niravakamkhe samsaraparagami kammanigghayanatthae evam cha nam viharai. Tae nam se ajjunae anagare jam cheva divasam mumde bhavitta agarao anagariyam pavvaie tam cheva divasam samanam bhagavam mahaviram vamdai namamsai, vamditta namamsitta imam eyaruvam abhiggaham ogenhai–kappai me javajjivae chhatthamchhatthenam anikkhittenam tavokammenam appanam bhavemanassa viharittae tti kattu ayame-yaruvam abhiggaham, ogenhai ogenhitta javajjivae chhatthamchhatthenam anikkhittenam tavokammenam appanam bhavemaneviharai. Tae nam se ajjunae anagare chhatthakkhamanaparanayamsi padhamae porisie sajjhayam karei, biyae porisie jjhanam jjhiyai, taiyae porisie jaha goyamasami java rayagihe nagare uchcha-niya-majjhimaim kulaim gharasamudanassa bhikkhayariyam adai Tae nam tam ajjunayam anagaram rayagihe nayare uchcha-niya-majjhimaim kulaim gharasamudanassa bhikkhayariyae adamanam bahave itthio ya purisa ya dahara ya mahalla ya juvana ya evam vayasi–imena me pita marie. Imena me mata mariya. Imena me bhaya bhagini bhajja putte dhuya sunha mariya. Imena me annayare sayana-sambamdhi-pariyane marie tti kattu appegaiya akkosamti, appegaiya hilamti nimdamti khimsamti garihamti tajjamti talemti. Tae nam se ajjunae anagare tehim bahuhim itthihim ya purisehim ya daharehi ya mahallehi ya juvanaehi ya aosijjamane java talejjamane tesim manasa vi apaussamane sammam sahai sammam khamai sammam titikkhai sammam ahiyasei, sammam sahamane sammam khamamane sammam titikkhamane sammam ahiyasemane rayagihe nayare uchcha-niya-majjhima-kulaim adamane jai bhattam labhai to panam na labhai, aha panam labhai to bhattam na labhai. Tae nam se ajjunae anagare adine avimane akaluse anaile avisadi aparitamtajogi adai, aditta rayagihao nagarao padinikkhamai, padinikkhamitta jeneva gunasilae cheie jeneva samane bhagavam mahavire teneva uvagachchhai, uvagachchhitta samanassa bhagavao mahavirassa adurasamamte gamana-gamanae padikkamai, padikkametta esanamanesanam aloei, aloetta bhattapanam padidamsei, padidamsetta samanenam bhagavaya mahavirenam abbhanunnae samane amuchchhie agiddhe agadhie anajjhovavanne bilamiva pannagabhuenam appanenam tamaharam aharei. Tae nam samane bhagavam mahavire annaya rayagihao padinikkhamai, padinikkhamitta bahiya janavayaviharam viharai Tae nam se ajjunae anagare tenam oralenam vipulenam payattenam paggahienam mahanubhagenam tavokammenam appanam bhavemane bahupadipunne chhammase samannapariyagam paunai, paunitta addhamasiyae samlehanae appanam jjhusei, jjhusetta tisam bhattaim anasanae chhedei, chhedetta jassatthae kirai naggabhave java siddhe.
Sutra Meaning Transliteration : Te kale, te samaye rajagriha name nagara hatum. Tyam gunashila chaitya hatum. Shrenika name raja hato, chellana name rani hati. Rajagrihamam arjuna malakara raheto hato, te dhanadhya yavat aparibhuta hato. Te arjuna malakarane bamdhumati name sukumara patni hati. Te arjunane rajagriha bahara eka motum pushpa – udyana hatum. Te krishna yavat megha samuhavat hatum. Pamchavarni pushpothi kusumita, prasadiyadi hatum. Te pushpa udyanathi thode dura, te arjunamalina bapa, dada, paradadana paryayathi avela aneka kula purushani paramparathi avela mudgarapani yakshanum yakshayatana hatum, Te junum ane divya ane satya prabhavavalum hatum, tyam hathamam eka moto hajara palano lohamaya mudgara laine rahela evi te mudagara yakshani pratima tyam hati. Te arjuna malakara balyavasthathi teno bhakta hato. Te hammesha vamsani chhabadi laine rajagrihathi nikalato ane pushpa udyanamam avine pushpa chumtato hato. Chumtine agra ane shreshtha pushpone leto. Pachhi mudgarapanina yakshayatane avine teni maharha pushparcha karato. Karine pagane prithvie namavi pranama karato. Pachhi rajamargamam ajivika karato hato. Te rajagrihamam lalita name eka toli hati. Teo riddhi sampanna yavat aparibhuta hata. Temaja yatkrit sukrita arthata raja taraphathi malela koi vachanane karane svachchhamda rite vicharati hati. Rajagrihe koi divase mahotsava ghoshana thai. Tyare te arjunamalie vicharyum ke kale ghana ja pushponum kama padashe, ema mani pratahkalamam patni bamdhumatine sathe laine vamsani chhabadio sathe laine, potana gherathi nikalyo, nikaline rajagriha madhyethi thaine pushpa – udyane ave chhe. Avine bamdhumati sathe pushpo chumte chhe. Te vakhate pe’li svachchhamda lalita mamdalina chha goshthika purusho pana mudgarapani yakshana yakshayatane avya ane ramana karata tyam rahya. Tyare arjunamalie bamdhumati sathe pushpo ekatha karine, agra ane shreshtha pushpo laine mudgarapani yakshana yakshayatane avya. Tyare chha goshthika purushoe arjunane bamdhumati sathe avato joyo. Joine paraspara ama kahyum – Arjuna mali, bamdhumati sathe ahim jaladi ave chhe, apane uchita chhe ke – apane arjunamaline avakotaka bamdhana karine bamdhumati sathe vipula bhoga bhogavata rahie. Ema kahi a arthane paraspara svikaryo. Pachhi baranana amtaramam samtai gaya. Teo nishchala, nishpamda, mauna ane prachchhanna thaine rahya. Pachhi arjunamali, bamdhumati sathe mudgara yakshayatane avyo, avine darshana thata ja pranama karya, maharha evi pushpapuja kari, ghumtanathi page padi pranama karya. Tyare chhae goshthika purusho jaladi – jaladi dvaramtarathi nikalya, arjuna maline pakadine avakotaka bamdhana karyo. Bamdhumati malana sathe vipula bhoga bhogavata rahya. Tyare arjuna maline avo vichara avyo ke hum bachapanathi a pujya mudgarapani yakshani roja puja kari yavat ajivika karato vicharum chhum, tethi jo mudgarapani yaksha ahim samnidhyapane hota to shum mane avi apattimam palelo joi rahe\? Tethi mudgarapani yaksha ahim samnidhyapane nathi, a spashta kashtharupa ja janaya chhe. Tyare mudgarapani yakshe arjunamalina ava vicharane janine yavat arjunana shariramam praveshine tadatada karata bamdhano chhedi namkhya, te sahasrapala nishpanna lohamaya mudgarane grahana karyo, karine te chha purusha ane satami stri, sateno ghata karyo. Pachhi te arjuna mali mudgarapani yaksha vade adhishthita thai rajagrihani bahara rojeroja chha purusho ane satami strino ghata karato vicharava lagyo. Rajagrihana shrimgataka yavat mahapatha – margomam ghana loko ekabijane ama kaheta hata – He devanupriyo ! Arjuna mali, mudgarapani yaksha vade adhishthita thai rajagriha bahara roja chha purusha ane satami strino ghata karato vichare chhe. Shrenika raja a vrittamta janine, kautumbika purushone bolavine kahyum – arjunamali mudgarapani yaksha vade adhishthita thai rajagrihani bahara rojeroja chha purusho ane satami strino ghata karato vichare chhe, to tame koi kashtha – trina – pani – pushpa – phalane leva mate yatheshta na nikalavum, jethi tamara sharirano vinasha na thao. A pramane be – trana vakhata ghoshana karavo, karavine jaladi mari ajnya pachhi sompo, teoe yavat te pramane ajnya pachhi sompi. Te rajagrihamam sudarshana name riddhisampanna shreshthi raheto hato. Te shramanopasaka hato, jivajivadi tattvano jnyata hato yavat atmane bhavita karato vicharato hato. Te kale, te samaye shramana bhagavamta mahavira yavat rajagrihi nagarie padharya. Rajagrihana shrimgatakadie ghana loko ama kaheva lagya ke tatharupa arihamtana nama ane gotrana shravanathi pana mahaphalani prapti thaya chhe,to pachhi samipe jai darshana, vamdana karavathi temaja temana mukhethi dharmika vachana sambhalavathi ane vipula arthane grahana karavana labhanum to kahevum ja shum\? A pramane te sudarshane ghana loko pase a vrittamta sambhaline avadharine ama vicharyum ke – nishche bhagavamta mahavira yavat rajagrihina gunashila chaitye vichare chhe, to hum tyam jaum, vamdana karum, Ama vichari, mata – pita pase avine, be hatha jodine ama kahyum – he matapita! Bhagavamta yavat rajgrihie padharya chhe, to hum jaum, teone vamdine yavat paryupasana karum. Tyare sudarshana shreshthine mata – pitae kahyum – he putra ! Arjunamali yavat roja chha purusha ane eka strine hanato vichare chhe, to tum bhagavamta mahavirana vamdanarthe na nikale, jethi tara sharirane koi apatti na thaya, tum ahim rahine bhagavamtane vamdana – namana kara. Tyare sudarshane, matapitane kahyum – he matapita! Bhagavamta ahim avya chhe – prapta thaya chhe – samosarya chhe to ahim rahine kema vamdu\? To hum apani anujnya pamine bhagavamta mahavirana vamdanarthe jaum, Pachhi sudarshanane, matapita jyare ghana vachano vade tene rokavane samartha na thaya, tyare tene kahyum ke – he putra! Tane ‘sukha upaje tema kara. Tyarapachhi sudarshane mata – pitani anujnya pamine, snana kari, shuddhatma thai, uttama vesha paheri yavat sharire alpa pana bahu mulya alamkara dharana karya ane potana gherathi nikalyo, page chaline rajagriha madhyethi nikale chhe, pachhi mudgarapani yakshana yakshayatanani samipathi gunashila chaitye bhagavamta pase java nikalyo. Tyare mudgarapani yakshe sudarshana shravakane samipathi pasara thato joyo, joine krodhita adi thaine, te sahasrapala nishpanna lohamaya mudgarane uchhalato – uchhalato sudarshana tarapha java nikalyo. Tyare sudarshana shravake mudgarapani yakshane avato joine bhaya – trasa – udvega – kshobha – chalana – sambhramtata rahita thai, vastrana chhedathi bhumine pramarjine be hatha jodine yavata kahyum – Arahamta yavat siddhi prapta bhagavamtane namaskara thao, shramana bhagavamta yavat moksha pamava ichchhata mahavirane namaskara thao, purve mem bhagavamta mahavira pase sthula pranatipata – sthula mrishavada – sthula adattadana – svadara samtosha ane ichchhaparinama vratana javajjiva mate pachchakkhana karela chhe. Atyare pana temani ja samipe sarvatha pranatipata viramana vrata yavat sarvatha parigraha viramana vratane javajjiva mate pachchakkhana karu chhum, sarve ashana – pana – khadima – svadima rupa chaturvidha aharana pana javajjivane mate pachchakkhana karu chhum. Jo kadacha hum a upasargathi mukta thaum, to mare paravum pachchakkhana paravum kalpe, jo a upasargathi mukta na thaum to mara pachchakkhana tema ja ho. E pramane sagara(agara sahita) pratima(abhigraha) svikari. Tyare te mudgarapani yaksha, te sahasrapala nishpanna lohamaya mudgarane uchhalato – uchhalato sudarshana shravaka pase avyo. Pana sudarshana shravakana tejathi teno parabhava karava samartha na thayo. Tyare te yaksha sudarshana shravakani chotarapha pharato pharato sudarshanana tejathi teno parabhava karava shaktimana na thayo, tyare sudarshanani sanmukha, sapratidisha rahine sudarshanane animesha drishtie dirghakala nirakhe chhe, nirakhine arjuna malina sharirano tyaga karyo, te sahasrapala nishpanna lohamaya mudgara laine je dishathi avyo hato, te dishamam chalyo gayo. Tyare arjunamali, mudgarapani yakshathi mukta thaine sarvamgathi dhas karato bhumi upara padyo. Tyarapachhi sudarshana shravake nirupasarga thayo, janine pratima pari, Pachhi arjunamali muhurttamam ashvasta thaine uthyo, uthine sudarshanane puchhyum – devanupriya ! Apa kona chho\? Kyam jao chho\? Tyare sudarshane arjuna maline kahyum – devanupriya ! Hum sudarshana namaka jivajivano jnyata shravaka chhum, gunashila chaitye bhagavamta mahavirane vamdava jaum chhum. Tyare arjunamalie sudarshanane kahyum – hum pana tamari sathe bhagavamtane vamdana mate yavat paryupasana karava mate avavane ichchhu chhum. Tyare sudarshane ema kahyum ke – sukha upaje tema kara. Tyare sudarshana, arjunamali sathe gunashila chaitye shramana bhagavamta mahavira pase avyo, pachhi bhagavamtane trana vakhata vamdana – namaskara kare chhe yavat paryupase chhe. Pachhi bhagavamte sudarshanane, arjunamaline ane te parshadane dharmakatha kahi, sudarshana pachho gayo. Tyare arjuna mali, bhagavamta pase dharma sambhali, harshita thai, kahyum – bhagavan ! Hum nirgrantha pravachanani shraddha karum chhum, ruchi karum chhum yavat samyama grahana karava udyamavamta chhum Bhagavamte tene kahyum – sukha upaje tema karo. Tyare arjune ishana khunamam jai, svayam ja pamchamushtika locha karyo yavat samyama ane tapathi potana atmane bhavita karata vichare chhe. Tyare arjuna anagare, je divase mumda yavat pravrajita thaya, te divase ja bhagavamtane vamdine, a avo abhigraha grahana karyo ke – Mare yavajjiva niramtara chhaththa – chhaththa tapa vade atmane bhavita karatam vicharavum kalpe. Avo abhigraha laine yavat yavajjiva vichare chhe. Tyare te arjunamuni, chhaththa tapana parane paheli porisimam sajjhaya kare chhe, gautamasvamini maphaka yavat bhiksharthe atana kare chhe. Tyare te arjunamunine rajagrihamam uchcha yavat atana karata ghana stri, purusha, vriddha, balaka, yuvana ama kahe chhe – ane mara pitane marya chhe, bhai – bahena – patni – putra – putri – putravadhune, mara amuka svajana – sambamdhi – parijanane marela chhe, ema kahine ketalaka akrosha kare chhe, koi hilana – nimda – khimsa – garha – tarjana – tadana kare chhe. Tyare arjuna muni, te ghana stri, purusho, vriddho, balako, yuvano vade akrosha yavat tadana karata, temana prati manathi pana dvesha karya vina samyak prakare sahe chhe – khame chhe – titikshe chhe – adhyasita kare chhe. E rite samyak prakare saheta yavat adhyasita karata rajagrihana uchcha – nicha – madhyama gharomam atana karata jo bhojana pame to pani pamata nathi, pani male to bhojana malatum nathi. Tyare arjunamuni adinapane, avimana, akalusha, anakula avishadi ane aparitamta yogi thaine atana kare chhe. Karine rajagrihathi nikaline gunashila chaitye bhagavamta mahavira pase avi, gautamasvami maphaka yavat ahara ne dekhade chhe. Bhagavamta ni anujnyathi aharamam amurchchhita thai ityadi visheshana vishishtapane, bilamam jata sarpavat te aharane ahare chhe. Pachhi bhagavamtane koi divase rajagriha nagara thi yavata vihara karyo. Tyarapachhi arjuna muni, te udara, yatnathi grahana karela, mahanubhaga tapokarmathi atmane bhavata, bahupurna chha masa shramanya paryaya palyo, ardhamasiki samlekhanathi atmane jhosita(aridhita) kari, trisha bhaktone anashana vade chhedine, je arthe samyama grahyo te arthane siddha karyo yavat amtakrita kevali thai siddha thaya.