Sutra Navigation: Gyatadharmakatha ( ધર્મકથાંગ સૂત્ર )
Search Details
| Mool File Details |
|
Anuvad File Details |
|
| Sr No : | 1104844 | ||
| Scripture Name( English ): | Gyatadharmakatha | Translated Scripture Name : | ધર્મકથાંગ સૂત્ર |
| Mool Language : | Ardha-Magadhi | Translated Language : | Gujarati |
| Chapter : |
श्रुतस्कंध-१ अध्ययन-१२ उदक |
Translated Chapter : |
શ્રુતસ્કંધ-૧ અધ્યયન-૧૨ ઉદક |
| Section : | Translated Section : | ||
| Sutra Number : | 144 | Category : | Ang-06 |
| Gatha or Sutra : | Sutra | Sutra Anuyog : | |
| Author : | Deepratnasagar | Original Author : | Gandhar |
| Century : | Sect : | Svetambara1 | |
| Source : | |||
| Mool Sutra : | [सूत्र] तए णं से जियसत्तू राया अन्नया कयाइ ण्हाए कयवलिकम्मे जाव अप्पमहग्घाभरणालंकियसरीरे बहूहिं ईसर जाव सत्थवाहपभिईहिं सद्धिं भोयणमंडवंसि भोयणवेलाए सुहासणवरगए विउलं असनं पानं खाइमं साइमं आसाएमाणे विसाएमाणे परिभाएमाणे परिभुंजेमाणे एवं च णं विहरइ। जिमिय-भुत्तुत्तरागए वि य णं समाणे आयंते चोक्खे परम सुइभूए तंसि विपुलंसि असन-पान-खाइम-साइमंसि जायविम्हए ते बहवे ईसर जाव सत्थवाहपभिइओ एवं वयासी–अहो णं देवानुप्पिया! इमे मणुण्णे असन-पान-खाइम-साइमे वण्णेणं उववेए गंधेणं उववेए रसेणं उववेए फासेणं उववेए अस्सायणिज्जे विसायणिज्जे पीणणिज्जे दीवणिज्जे दप्पणिज्जे मयणिज्जे बिहणिज्जे सव्विंदियगाय-पल्हायणिज्जे। तए णं ते बहवे ईसर जाव सत्थवाहपभिइओ जियसत्तू रायं एवं वयासी–तहेव णं सामी! जण्णं तुब्भे वयह–अहो णं इमे मणुण्णे असन-पान-खाइम-साइमे वण्णेणं उववेए जाव सव्विंदियगाय-पल्हायणिज्जे। तए णं जियसत्तू राया सुबुद्धिं अमच्चं एवं वयासी–अहो णं देवानुप्पिया सुबुद्धी! इमे मणुण्णे असन-पान-खाइम-साइमे जाव सव्विंदियगाय-पल्हायणिज्जे। तए णं सुबुद्धी जियसत्तुस्स रन्नो एयमट्ठं नो आढाइ नो परियाणाइ तुसिणीए संचिट्ठइ। तए णं जियसत्तू राया सुबुद्धिं दोच्चंपि तच्चंपि एवं वयासी–अहो णं देवानुप्पिया सुबुद्धी! इमे मणुण्णे असन-पान-खाइम-साइमे जाव सव्विंदियगाय-पल्हायणिज्जे। तए णं से सुबुद्धी अमच्चे जियसत्तुणा रन्ना दोच्चंपि तच्चं पि एवं वुत्ते समाणे जियसत्तु रायं एवं वयासी–नो खलु सामी! अम्हं एयंसि मणुण्णंसि असन-पान-खाइम-साइमंसि केइ विम्हए। एवं खलु सामी! सुब्भिसद्दा वि पोग्गला दुब्भिसद्दत्ताए परिणमंति, दुब्भिसद्दा वि पोग्गला सुब्भिसद्दत्ताए परिणमंति। सुरूवा वि पोग्गला दुरूवत्ताए परिणमंति, दुरूवा वि पोग्गला सुरूवत्ताए परिणमंति। सुब्भिगंधा वि पोग्गला दुब्भिगंधत्ताए परिणमंति, दुब्भिगंधा वि पोग्गला सुब्भिगंधत्ताए परिणमंति। सुरसा वि पोग्गला दुरसत्ताए परिणमंति, दुरसा वि पोग्गला सुरसत्ताए परिणमंति सुहफासा वि पोग्गला दुहफासत्ताए परिणमंति, दुहफासा वि पोग्गला सुहफासत्ताए परिणमंति, पओग-वीससा-परिणया वि य णं सामी! पोग्गला पन्नत्ता। तए णं जियसत्तू राया सुबुद्धिस्स अमच्चस्स एवमाइक्खमाणस्स भासमाणस्स पन्नवेमाणस्स परूवेमाणस्स एयमट्ठं नो आढाइ नो परियाणइ तुसिणीए संचिट्ठइ। तए णं से जियसत्तू राया अन्नया कयाइ ण्हाए आसखंधवरगए महयाभड-चडगर-आसवाहिणिआए निज्जायमाणे तस्स फरिहोदयस्स अदूरसामंतेणं वीईवयइ। तए णं जियसत्तू राया तस्स फरिहोदगस्स असुभेणं गंधेणं अभिभूए समाणे सएणं उत्तरिज्जगेणं आसगं पिहेइ, पिहेत्ता एगंतं अवक्कमइ, अवक्कमित्ता बहवे ईसर जाव सत्थवाह-पभियओ एवं वयासी–अहो णं देवानुप्पिया! इमे फरिहोदए अमणुण्णे वण्णेणं अमणुण्णे गंधेणं अमणुण्णे रसेणं अमणुण्णे फासेणं, से जहानामए–अहिमडे इ वा जाव अमनामतराए चेव गंधेणं पन्नत्ते। तए णं ते बहवे ईसर जाव सत्थवाहपभियओ एवं वयासी–तहेव णं तं सामी! जं णं तुब्भे वयह–अहो णं इमे फरिहोदए अमणुण्णे वण्णेणं अमणुण्णे गंधेणं अमणुण्णे रसेणं अमणुण्णे फासेणं, से जहानामए–अहिमडे इ वा जाव अमनामतराए चेव गंधेणं पन्नत्ते। तए णं से जियसत्तू राया सुबुद्धिं अमच्चं एवं वयासी–अहो णं सुबुद्धी! इमे फरिहोदए अमणुण्णे वण्णेणं अमणुण्णे गंधेणं अमणुण्णे रसेणं अमणुण्णे फासेणं, से जहानामए–अहिमडे इ वा जाव अमनामतराए चेव गंधेणं पन्नत्ते। तए णं से सुबुद्धी अमच्चे जियसत्तुस्स रन्नो एयमट्ठं नो आढाइ नो परियाणाइ तुसिणीए संचिट्ठइ। तए णं से जियसत्तू राया सुबुद्धिं अमच्चं दोच्चंपि तच्चंपि एवं वयासी–अहो णं सुबुद्धी! इमे फरिहोदए अमणुण्णे वण्णेणं अमणुण्णे गंधेणं अमणुण्णे रसेणं अमणुण्णे फासेणं, से जहानामए–अहिमडे इ वा जाव अमनामतराए चेव गंधेणं पन्नत्ते। तए णं से सुबुद्धी अमच्चे जियसत्तुणा रन्ना दोच्चंपि तच्चंपि एवं वुत्ते समाणे एवं वयासी–नो खलु सामी! अम्हं एयंसि फरिहोदगंसि केइ विम्हए। एवं खलु सामी! सुब्भिसद्दा वि पोग्गला दुब्भिसद्दत्ताए परिणमंति, दुब्भिसद्दा वि पोग्गला सुब्भि सद्दत्ताए परिणमंति। सुरूवा वि पोग्गला दुरूवत्ताए परिणमंति, दुरूवा वि पोग्गला सुरूवत्ताए परिणमंति। सुब्भिगंधा वि पोग्गला दुब्भिगंधत्ताए परिणमंति, दुब्भिगंधा वि पोग्गला सुब्भिगंधत्ताए परिणमंति। सुरसा वि पोग्गला दुरसत्ताए परिणमंति, दुरसा वि पोग्गला सुरसत्ताए परिणमंति। सुहफासा वि पोग्गला दुहफासत्ताए परिणमंति, दुहफासा वि पोग्गला सुहफासत्ताए परिणमंति। पओग-वीससा-परिणया वि य णं सामी! पोग्गला पन्नत्ता। तए णं जियसत्तू राया सुबुद्धिं अमच्चं एवं वयासी–मा णं तुमं देवानुप्पिया! अप्पाणं च परं च तदुभयं च बहूणि य असब्भावुब्भावणाहिं मिच्छत्ताभिनिवेसेण य वुग्गाहेमाणे वुप्पाएमाणे विहराहि। तए णं सुबुद्धिस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था–अहो णं जियसत्तू राया संते तच्चे तहिए अवित्तहे सब्भूए जिणपन्नत्ते भावे नो उवलभइ। तं सेयं खलु मम जियसत्तुस्स रन्नो संताणं तच्चाणं तहियाणं अवितहाणं सब्भूयाणं जिनपन्नत्ताणं भावाणं अभिगमणट्ठयाए एयमट्ठं उवाइणावेत्तए– एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता पच्चइएहिं पुरिसेहिं सद्धिं अंतरावणाओ नवए घडए य पडए य गेण्हइ, गेण्हित्ता संज्झाकालसमयंसि विरलमणूसंसि निसंत-पडिनिसंतंसि जेणेव फरिहोदए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता तं फरिहोदगं गेण्हावेइ, गेण्हावित्ता नवएसु पडएसु गालावेइ, गालावेत्ता नवएसु घडएसु पक्खिवावेइ, पक्खिवावेत्ता सज्जखारं-पक्खिवावेइ, पक्खिवावेत्ता लंछिय-मुद्दिए कारावेइ, कारावेत्ता सत्तरत्तं परिवसावेइ, परिवसावेत्ता दोच्चंपि नवएसु पडएसु गालावेइ, गालावेत्ता नवएसु घडएसु पक्खिवावेइ, पक्खिवावेत्ता सज्जखारं पक्खिवावेइ, पक्खिवावेत्ता लंछिय-मुद्दिए कारावेइ, कारावेत्ता सत्तरत्तं परिवसावेइ, परिवसावेत्ता तच्चंपि नवएसु पडएसु गालावेइ, गालावेत्ता नवएसु घडएसु पक्खिवावेइ, पक्खिवावेत्ता सज्जखारं पक्खिवावेइ, पक्खिवावेत्ता लंछियमुद्दिए कारावेइ, कारावेत्ता सत्तरत्तं संवसावेइ। एवं खलु एएणं उवाएण अंतरा गालावेमाणे अंतरा पक्खिवावेमाणे अंतरा य संवसावेमाणे सत्तसत्त य राइंदियाइं परिवसावेइ। तए णं से फरिहोदए सत्तमंसि सत्तयंसि परिणममाणंसि उदगरयणे जाए यावि होत्था–अच्छे पत्थे जच्चे तणुए फालियवण्णाभे वण्णेणं उववेए गंधेणं उववेए रसेणं उववेए फासेणं उववेए आसायणिज्जे विसायणिज्जे पीणणिज्जे दीवणिज्जे दप्पणिज्जे सयणिज्जे विहणिज्जे सव्विंदियगाय-पल्हायणिज्जे। तए णं सुबुद्धी जेणेव से उदगरयणे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता करयलंसि आसादेइ, आसादेत्ता तं उदगरयणं वण्णेणं उववेयं गंधेणं उववेयं रसेणं उववेयं फासेणं उववेयं आसायणिज्जं विसायणिज्जं पीणणिज्जं दीवणिज्जं दप्पणिज्जं मयणिज्जं विहणिज्जं सव्विंदियगाय-पल्हाय-णिज्जं जाणित्ता हट्ठतुट्ठे बहूहिं उदगसंभारणिज्जेहिं दव्वेहिं संभारेइ, संभारेत्ता जियसत्तूस्स रन्नो पाणियधरियं सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी– तुमं णं देवानुप्पिया! इमं उदगरयणं गेण्हाहि, गेण्हित्ता जियसत्तुस्स रन्नो भोयण-वेलाए उवणेज्जासि। तए णं से पाणिय-धरिए सुबुद्धिस्स एयमट्ठं पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता तं उदगरयणं गेण्हइ, गेण्हित्ता जियसत्तुस्स रन्नो भोयणवेलाए उवट्ठवेइ। तए णं से जियसत्तू राया तं विपुलं असन-पान-खाइम-साइमं आसाएमाणे विसाएमाणे परिभाएमाणे परिभुंजेमाणे एवं च णं विहरइ। जिमियभुत्तुत्तरागए वि य णं समाणे आयंते चोक्खे परमसुइभूए तंसि उदगरयणंसि जायविम्हए ते बहवे राईसर जाव सत्थवाहपभिइओ एवं वयासी–अहो णं देवानुप्पिया! इमे उदगरयणे अच्छे जाव सव्विंदियगाय-पल्हायणिज्जे। तए णं ते बहवे राईसर जाव सत्थवाहपभिइओ एवं वयासी–तहेव णं सामी! जण्णं तुब्भे वयह–इमे उदगरयणे अच्छे जाव सव्विंदियगाय-पल्हायणिज्जे। तए णं जियसत्तू राया पाणिय-घरियं सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–एस णं तुमे देवानुप्पिया! उदगरयणे कओ आसादिते? तए णं से पाणिय-घरिए जियसत्तू एवं वयासी–एस णं सामी! मए उदगरयणे सुबुद्धिस्स अंतियाओ आसादिते। तए णं जियसत्तू सुबुद्धिं अमच्चं सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–अहो णं सुबुद्धी! केणं कारणेणं अहं तव अणिट्ठे अकंते अप्पिए अमणुण्णे अमणामे जेणं तुमं मम कल्लाकल्लिं भोयणवेलाए इमं उदगरयणं न उवट्ठवेसि? तं एस णं तुमे देवानुप्पिया! उदगरयणे कओ उवलद्धे? तए णं सुबुद्धी जियसत्तु एवं वयासी–एस णं सामी! से फरिहोदए। तए णं से जियसत्तू सुबुद्धिं एवं वयासी–केणं कारणेणं सुबुद्धी! एस से फरिहोदए? तए णं सुबुद्धी जियसत्तू एवं वयासी–एवं खलु सामी! तुब्भे तया मम एवमाइक्खमाणस्स भासमाणस्स पन्नवेमाणस्स परूवेमाणस्स एयमट्ठं नो सद्दहह। तए णं मम इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था–अहो णं जियसत्तू राया संते तच्चे तहिए अवितहे सब्भूए जिनपन्नत्ते भावे नो सद्दहइ नो पत्तियइ नो रोएइ। तं सेयं खलु मम जियसत्तुस्स रन्नो संताणं तच्चाणं तहियाणं अवितहाणं सब्भूयाणं जिणपन्नत्ताणं भावाणं अभिगमणट्ठयाए एयमट्ठं उवाइणावेत्तए–एवं संपेहेमि, संपेहेत्ता तं चेव जाव पाणिय-धरियं सद्दावेमि, सद्दावेत्ता एवं वदामि–तुमं णं देवानुप्पिया! उदगरयणं जियसत्तुस्स रन्नो भोयणवेलाए उवणेहिं। तं एएणं कारणेणं सामी! एस से फरिहोदए । तए णं जियसत्तू राया सुबुद्धिस्स एवमाइक्खमाणस्स भासमाणस्स पन्नवेमाणस्स परूवेमाणस्स एयमट्ठं नो सद्दहइ नो पत्तियइ नो रोएइ, असद्दहमाणे अपत्तियमाणे अरोएमाणे अब्भिंतरठाणिज्जे पुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–गच्छह णं तुब्भे देवानुप्पिया! अंतरावणाओ नवए घडए पडए य गेण्हह जाव उदगसंभारणिज्जेहिं दव्वेहिं संभारेह। तेवि तहेव संभारेंति, संभारेत्ता जियसत्तुस्स उवणेंति। तए णं से जियसत्तू राया तं उदगरयणं करयलंसि आसाएइ, आसाएत्ता आसायणिज्जं जाव सव्विंदियगाय-पल्हाय-णिज्जं जाणित्ता सुबुद्धिं अमच्चं सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–सुबुद्धी! एए णं तुमे संता तच्चा तहिया अवितहा सब्भूया भावा कओ उवलद्धा? तए णं सुबुद्धी जियसत्तु एवं वयासी–एए णं सामी! मए संता तच्चा तहिया अवितहा सब्भूया भावा जिनवयणाओ उवलद्धा। तए णं जियसत्तू सुबुद्धिं एवं वयासी–तं इच्छामि णं देवानुप्पिया! तव अंतिए जिनवयणं निसामित्तए। तए णं सुबुद्धी जियसत्तुस्स विचित्तं केवलि चाउज्जामं धम्मं परिकहेइ। तए णं जियसत्तू सुबुद्धिस्स अंतिए धम्मं सोच्चा निसम्म हट्ठतुट्ठे सुबुद्धिं अमच्चं एवं वयासी–सद्दहामि णं देवानुप्पिया! निग्गंथं पावयणं। पत्तियामि णं देवानुप्पिया! अब्भुट्ठेमि णं देवानुप्पिया! निग्गंथं पावयणं। एवमेयं देवानुप्पिया! तह-मेयं देवानुप्पिया! अवितहमेयं देवानुप्पिया! इच्छियमेयं देवानुप्पिया! पडिच्छियमेयं देवानुप्पिया! इच्छिय-पडिच्छियमेयं देवानुप्पिया! से जहेयं तुब्भे वयह। तं इच्छामि णं तव अंतिए चाउज्जामियं गिहिधम्मं उवसंपज्जित्ता णं विहरित्तए। अहासुहं देवानुप्पिया! मा पडिबंधं करेह। तए णं से जियसत्तू सुबुद्धिस्स अंतिए चाउज्जामियं गिहिधम्मं पडिवज्जइ। तए णं जियसत्तू समणोवासए जाए–अहिगयजीवाजीवे जाव पडिलाभेमाणे विहरइ। तेणं कालेणं तेणं समएणं थेरागमणं। जियसत्तू राया सुबुद्धी य निग्गच्छइ। सुबुद्धी धम्मं सोच्चा निसम्म एवं वयासी–जं नवरं–जियसत्तू आपुच्छामि तओ पच्छा मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अनगारियं पव्वयामि। अहासुहं देवानुप्पिया! तए णं सुबुद्धी जेणेव जियसत्तू तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता एवं वयासी–एवं खलु सामी! मए थेराणं अंतिए धम्मे निसंते। से वि य धम्मे इच्छिए पडिच्छिए अभिरुइए। तए णं अहं सामी! संसारभउव्विग्गे भीए जम्मण-जर-मरणाणं इच्छामि णं तुब्भेहिं अब्भणुण्णाए समाणे थेराणं अंतिए मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अनगारियं पव्वइत्तए। तए णं जियसत्तू राया सुबुद्धिं एवं वयासी–अच्छसु ताव देवानुप्पिया! कइवयाइं वासाइं उरालाइं मानुस्सगाइं भोगभोगाइं भुंजमाणा तओ पच्छा एगयओ थेराणं अंतिए मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अनगारियं पव्वइस्सामी। तए णं सुबुद्धी जियसत्तूस्स रन्नो एयमट्ठं पडिसुणेइ। तए णं तस्स जियसत्तुस्स रन्नो सुबुद्धिणा सद्धिं विपुलाइं मानुस्सगाइं कामभोगाइं पच्चणुब्भवमाणस्स दुवालस वासाइं वीइक्कंताइं। तेणं कालेणं तेणं समएणं थेरागमणं। जियसत्तू राया धम्मं सोच्चा निसम्म एवं वयासी–जं नवरं–देवानुप्पिया! सुबुद्धिं अमच्चं आमंतेमि, जेट्ठपुत्तं रज्जे ठावेमि, तए णं तुब्भण्णं अंतिए मुंडे भवित्ता णं अगाराओ अनगारियं पव्वयामि। अहासुहं देवानुप्पिया! तए णं जियसत्तू राया जेणेव सए गिहे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता सुबुद्धिं सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–एवं खलु मए थेराणं अंतिए धम्मे निसंते जाव पव्वयामि। तुमं णं किं करेसि? तए णं सुबुद्धीं जियसत्तुं रायं एवं वयासी–जइ णं तुब्भे देवानुप्पिया! संसारभउव्विगा जाव पव्वयह, अम्हं णं देवानुप्पिया! के अन्ने आहारे वा आलंबे वा? अहं वि य णं देवानुप्पिया! संसारभउव्विगे जाव पव्वयामि। तं जइ णं देवाणु-प्पिया! जाव पव्वाहि। गच्छह णं देवानुप्पिया! जेट्ठपुत्तं कुडुंबे ठावेहि, ठावेत्ता पुरिससहस्सवाहिणिं सीयं दुरुहित्ता णं ममं अंतिए पाउब्भवउ। सो वि तहेव पाउब्भवइ। तए णं जियसत्तू राया कोडुंबियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–गच्छह णं तुब्भे देवानुप्पिया! अदीनसत्तुस्स कुमारस्स रायाभिसेयं उवट्ठवेह। ते वि तहेव उवट्ठवेंति जाव अभिसिंचति जाव पव्वइए। तए णं जियसत्तू रायरिसी एक्कारस अंगाइं अहिज्जइ, अहिज्जित्ता, बहूणि वासाणि सामण्णपरियागं पाउणित्ता, मासियाए संलेहणाए अत्ताणं ज्झूसित्ता जाव सिद्धे। तए णं सुबुद्धी एक्कारस अंगाइं अहिज्जित्ता, बहूणि वासाणि सामण्णपरियाग पाउणित्ता, मासियाए संलेहणाए अत्ताणं ज्झूसित्ता जाव सिद्धे। एवं खलु जंबू! समणेणं भगवया महावीरेणं वारसमस्स नायज्झयणस्स अयमट्ठे पन्नत्ते। | ||
| Sutra Meaning : | ત્યારે તે જિતશત્રુ રાજા અન્ય કોઈ દિવસે સ્નાન કર્યુ, બલિકર્મ કર્યુ યાવત્ અલ્પ પણ મહાર્ઘ આભરણથી અલંકૃત શરીર, ઘણા રાજા, ઇશ્વર યાવત્ સાર્થવાહ આદિ સાથે ભોજન વેળાએ ઉત્તમ સુખાસને બેસી વિપુલ અશનાદિ ખાતા યાવત્ વિચરે છે. જમીને પછી યાવત્ શુચિભૂત થઈને તે વિપુલ અશનાદિ વિષયમાં યાવત્ વિસ્મય પામીને ઘણા ઇશ્વર યાવત્ આદિને કહ્યું – અહો, દેવાનુપ્રિયો ! આ મનોજ્ઞ અશન, પાન, ખાદિમ અને સ્વાદિમરૂપ ભોજન ઉત્તમ વર્ણ યાવત્ ઉત્તમ સ્પર્શ યુક્ત છે, તે આસ્વાદનીય છે, વિસ્વાદનીય છે, પુષ્ટિકર છે, દીપ્તિકર છે, દર્પણીય છે, મદનીય છે, બૃંહણીય છે, સર્વેન્દ્રિય અને ગાત્રને આહ્લાદક છે. ત્યારે તે ઘણા ઇશ્વર યાવત્ આદિએ જિતશત્રુને કહ્યું – હે સ્વામી ! તમે જેમ કહો છો, તેમ આ મનોજ્ઞ અશનાદિ યાવત્ આહ્લાદક છે. ત્યારે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિ અમાત્યને કહ્યું – ઓ સુબુદ્ધિ ! આ મનોજ્ઞ અશન, પાન, ખાદિમ, સ્વાદિમ યાવત્ આહ્લાદનીય છે. ત્યારે સુબુદ્ધિએ જિતશત્રુની આ વાતનો આદર ન કરીને યાવત્ મૌન રહ્યો. ત્યારે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિને બીજી – ત્રીજી વખત આમ કહેતા જિતશત્રુ રાજાને આમ કહ્યું – હું આ મનોજ્ઞ અશનાદિમાં જરા પણ વિસ્મીત નથી. હે સ્વામી ! શુભ શબ્દરૂપ પુદ્ગલો પણ અશુભ શબ્દપણે પરિણમે છે અને અશુભ શબ્દ પુદ્ગલો પણ શુભ શબ્દપણે પરિણમે છે. એ રીતે સુરૂપ – સુગંધ – સુરસ અને સુખ સ્પર્શો પણ અનુક્રમે. દુરૂપ – દુર્ગંધ – દુરસ અને દુઃખ સ્પર્શપણે પરિણમે છે અને દુરૂપ આદિ પુદ્ગલો પણ સુરૂપ આદિ પુદ્ગલપણે પરિણમે છે. હે સ્વામી ! પુદ્ગલો જીવના પ્રયત્નરૂપ પ્રયોગથી અને સ્વાભાવિક/વિસ્રસા રૂપે પણ પરિણત થાય છે. ત્યારે તે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિ અમાત્યના આ કથનનો આદર ન કર્યો, જાણ્યો નહીં, પણ મૌન થઈને રહ્યો. ત્યારપછી જિતશત્રુ અન્ય કોઈ દિવસે સ્નાન કરી, ઉત્તમ અશ્વની પીઠ ઉપર સવાર થઈને, ઘણા ભટ – સુભટ સાથે ઘોડેસવારી માટે નીકળ્યો અને તે ખાઈના પાણી પાસે પહોંચ્યો. ત્યારે તે ખાઈના પાણીની અશુભ ગંધથી અભિભૂત થઈને પોતાના ઉત્તરીય વડે મુખને ઢાંકી દીધુ. તે એકાંતમાં ચાલ્યો ગયો. તેણે ઘણા ઇશ્વરાદિને કહ્યું – અહો દેવાનુપ્રિયો ! આ ખાઈનું પાણી અમનોજ્ઞ વર્ણ, ગંધ, રસ, સ્પર્શવાળું છે, જેમ કે – સર્પનું મૃતક યાવત્ તેથી પણ અમણામતર છે. ત્યારે તે રાજા, ઇશ્વર આદિ યાવત્ પણ એમ બોલ્યા કે – હે સ્વામી ! તમે જેમ કહો છો, તેમજ છે. આ ખાઈનું પાણી વર્ણથી અમનોજ્ઞ છે, જેમ સર્પનું મૃત કલેવર યાવત્ અમણામતર છે. ત્યારે તે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિ અમાત્યને કહ્યું – અહો સુબુદ્ધિ ! આ ખાઈનું પાણી, વર્ણથી અમનોજ્ઞ છે, જેમ કે – સર્પનું મૃતક યાવત્ અમણામતરક છે. ત્યારે સુબુદ્ધિ અમાત્ય યાવત્ મૌન રહ્યો. ત્યારે તે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિ અમાત્યને બીજી – ત્રીજી વખત પણ કહ્યું ઇત્યાદિ પૂર્વવત્. ત્યારે તે સુબુદ્ધિ અમાત્ય, જિતશત્રુ રાજાએ બે – ત્રણ વખત આમ કહેતા, તેણે કહ્યું – હે સ્વામી ! મને આ ખાઈના પાણીથી કોઈ આશ્ચર્ય નથી. હે સ્વામી ! શુભ શબ્દ પુદ્ગલ પણ અશુભ શબ્દપણે પરિણમે છે, આદિ પૂર્વવત્. યાવત્ પ્રયોગ – વિસ્રસા પરિણત પણ છે. ત્યારે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિના કથનનો આદર ન કર્યો ઇત્યાદિ. જિતશત્રુએ કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય! તું તને પોતાને, બીજાને અને બંનેને ઘણી અસદ્ભાવ ઉદ્ભાવના અને મિથ્યાભિનિવેશથી વ્યુદ્ગ્રાહીત અને વ્યુત્પાદિત કરતો ન વિચર. ત્યારે સુબુદ્ધિને આ પ્રકારે મનોગત સંકલ્પ થયો કે – અહો! જિતશત્રુ રાજા, સત્ – તત્ત્વરૂપ – તથ્ય – અવિતથ – સદ્ભૂત – જિનપ્રજ્ઞપ્ત ભાવોને જાણતો નથી. તેથી મારે ઉચિત છે કે હું રાજાને સત્ – તત્ત્વરૂપ – તથ્ય – અવિતથ અને સદ્ભૂત, જિનેન્દ્ર પ્રરૂપિત ભાવોને સમજાવીને આ વાત સ્વીકારાવું. આ પ્રમાણે વિચારીને વિશ્વાસુ પુરુષો સાથે, માર્ગમાંથી નવા ઘડા અને વસ્ત્ર લીધા, લઈને સંધ્યાકાળ સમયે પ્રવિરલ મનુષ્યો જ આવાગમન કરતા હોય ત્યારે ખાઈના પાણી પાસે આવી, તેને ગ્રહણ કરાવીને નવા ઘડામાં ગળાવ્યુ. નવા ઘડામાં નંખાવીને, તેને લાંછિત – મુદ્રિત કરાવ્યા. પછી સાત રાત્રિ, તેને રહેવા દીધુ. ફરી નવા ઘડામાં ગળાવી, નવા ઘડામાં નંખાવી, તેમાં તાજી રાખ નંખાવીને તેને લાંછિત – મુદ્રિત કરાવ્યા. સાત રાત્રિ રખાવીને, ત્રીજી વખત નવા ઘડામાં નંખાવી યાવત્ સાત રાત્રિ રહેવા દીધા. આ પ્રમાણે આ ઉપાય વડે વચ્ચે – વચ્ચે ગળાવી, વચ્ચે – વચ્ચે નંખાવી, વચ્ચે – વચ્ચે રખાવાતુ પાણી સાત રાત્રિ – દિન રખાવ્યુ. ત્યારપછી તે ખાઈનું પાણી, સાત સપ્તાહમાં પરિણત થતુ – થતુ ઉદકરત્ન થઈ ગયું. તે સ્વચ્છ, પથ્ય, જાત્ય, હલકું, સ્ફટિક જેવી આભાવાળુ અને મનોજ્ઞ વર્ણાદિથી યુક્ત થઈ ગયું. આસ્વાદનીય યાવત્ સર્વેન્દ્રિય અને ગાત્રોને પ્રહ્લાદનીય થઈ ગયું. ત્યારે તે સુબુદ્ધિ અમાત્ય, તે ઉદકરત્ન પાસે આવ્યો. હથેળીમાં લઈને તે ચાખ્યુ, તે ઉદકરત્નને મનોજ્ઞ વર્ણાદિ – યુક્ત તથા આસ્વાદનીયાદિ જાણીને હર્ષિત – સંતુષ્ટ થઈને, પાણીને સુસ્વાદુ બનાવતા ઘણા દ્રવ્યોથી સંવાર્યુ. પછી જિતશત્રુ રાજાના જળગૃહ કર્મચારીને બોલાવીને કહ્યું – તું આ ઉદકરત્ન લઈને જિતશત્રુ રાજાને ભોજન વેળાએ પીવા માટે આપજે. ત્યારે તે પાણી આપનારે સુબુદ્ધિની આ વાત સાંભળીને તે ઉદકરત્ન લીધું, લઈને જિતશત્રુ રાજાને ભોજન વેળાએ ઉપસ્થિત કર્યું. ત્યારે જિતશત્રુ રાજા વિપુલ અશનાદિને આસ્વાદતો યાવત્ વિચરતો હતો. ભોજન કર્યા પછી યાવત્ પરમ શૂચિભૂત થઈને તે ઉદકરત્નમાં વિસ્મીત થઈને, તે ઘણા રાજા, ઇશ્વરાદિને યાવત્ કહ્યું – અહો, દેવાનુપ્રિયો ! આ ઉદક રત્ન સ્વચ્છ યાવત્ પ્રહ્લાદનીય છે. ત્યારે ઘણા રાજા, ઇશ્વરાદિએ યાવત્ કહ્યું – હે સ્વામી ! તમે જે કહો છો યાવત્ પૂર્વવત્ પ્રહ્લાદનીય છે. ત્યારે જિતશત્રુ રાજાએ પાણી ધારકને બોલાવીને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! તું આ ઉદકરત્ન ક્યાંથી લાવ્યો ? ત્યારે તે પાણીધારકે જિતશત્રુને કહ્યું – હે સ્વામી ! મેં આ ઉદકરત્ન સુબુદ્ધિ પાસેથી મેળવ્યું. ત્યારે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિ અમાત્યને બોલાવીને કહ્યું – અહો સુબુદ્ધિ ! કયા કારણે હું તને અનિષ્ટ આદિ છું, જેથી તું મને રોજ ભોજન વેળાએ આ ઉદકરત્ન ઉપસ્થિત કરતો નથી ? તને આ ઉદકરત્ન ક્યાંથી પ્રાપ્ત થયું ? ત્યારે સુબુદ્ધિએ જિતશત્રુને કહ્યું – હે સ્વામી ! આ તે જ ખાઈનું પાણી છે. ત્યારે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિને પૂછ્યું – હે સુબુદ્ધિ ! કયા કારણે આ તે ખાઈનું પાણી છે ? ત્યારે સુબુદ્ધિએ જિતશત્રુને કહ્યું – હે સ્વામી ! મેં તમને ત્યારે પુદ્ગલનું પરિણમન કહેલું, તમે તેની શ્રદ્ધા ન કરી, તેથી મને મનોગત સંકલ્પ ઉદ્ભવ્યો કે અહો ! જિતશત્રુ રાજ સત્ યાવત્ ભાવથી શ્રદ્ધા – પ્રતીતિ – રુચિ કરતા નથી, તો મારે ઉચિત છે કે જિતશત્રુ રાજાને સત્ યાવત્ સદ્ભૂત, જિનપ્રજ્ઞપ્ત ભાવોને સમજાવીને આ અર્થ સ્વીકારાવું. આ પ્રમાણે વિચારીને પાણીધારકને બોલાવ્યો, યાવત્ તેને કહ્યું કે, તું આ ઉદકરત્ન જિતશત્રુ રાજાને ભોજન વેળાએ આપજે. તો આ કારણથી હે સ્વામી ! આ તે જ ખાઈનું પાણી છે. ત્યારે જિતશત્રુ રાજાને સુબુદ્ધિ અમાત્યે આમ કહેતા, આ અર્થના શ્રદ્ધાદિ ન કર્યા. અશ્રદ્ધાદિ કરતો અભ્યંતર સ્થાનીય પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિયો! તમે જાઓ, માર્ગમાંથી નવા ઘડા અને વસ્ત્રો લ્યો યાવત્ પાણીને સુસ્વાદુક દ્રવ્યોથી સુસ્વાદુ કરી, તેને તે રીતે જ – તે પ્રમાણે સંવારીને લાવો. ત્યારપછી જિતશત્રુએ ઉદકરત્નને હથેળીમાં લઈ આસ્વાદ્યુ. તેને આસ્વાદનીય યાવત્ સર્વેન્દ્રિય અને ગાત્રોને પ્રહ્લાદનીય જાણીને સુબુદ્ધિ અમાત્યને બોલાવીને કહ્યું – હે સુબુદ્ધિ ! તને આ સત્, તથ્ય યાવત્ સદ્ભૂત ભાવો ક્યાંથી ઉપલબ્ધ થયા ? ત્યારે સુબુદ્ધિએ જિતશત્રુને કહ્યું – હે સ્વામી ! મેં સત્ યાવત્ સદ્ભૂત ભાવો જિનવચનથી પ્રાપ્ત કર્યા છે. ત્યારે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય! હું તારી પાસે જિનવચન સાંભળવા ઇચ્છુ છું. ત્યારે સુબુદ્ધિએ જિતશત્રુને આશ્ચર્યકારી કેવલી પ્રજ્ઞપ્ત, ચતુર્યામ ધર્મ કહ્યો. જે પ્રકારે જીવ કર્મબંધ કરે છે, યાવત્ પાંચ અણુવ્રત છે તે કહ્યું. ત્યારે જિતશત્રુ, સુબુદ્ધિની પાસે ધર્મ સાંભળી, સમજી, હર્ષિત થઈ સુબુદ્ધિને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! નિર્ગ્રન્થ પ્રવચનની હું શ્રદ્ધાદિ કરું છું યાવત્ જે રીતે તમે કહ્યા, તે રીતે. હું તમારી પાસે પાંચ અણુવ્રત, સાત શિક્ષાવ્રત યાવત્ સ્વીકારીને વિચરવા ઇચ્છુ છું. હે દેવાનુપ્રિય ! સુખ ઉપજે તેમ કરો, પ્રતિબંધ ન કરો. ત્યારપછી તે જિતશત્રુ, સુબુદ્ધિ અમાત્ય પાસે પાંચ અણુવ્રત યાવત્ બાર ભેદે શ્રાવક ધર્મ સ્વીકાર્યો. પછી જિતશત્રુ શ્રાવક, જીવાજીવ જ્ઞાતા થઈ યાવત્ સાધુ – સાધ્વીને. પ્રતિલાભિત કરતો વિચરવા લાગ્યો. તે કાળે, તે સમયે સ્થવિરો પધાર્યા. જિતશત્રુ રાજા અને સુબુદ્ધિ નીકળ્યા. સુબુદ્ધિએ ધર્મ સાંભળ્યો, વિશેષ એ કે – જિતશત્રુને પૂછીશ યાવત્ પ્રવ્રજ્યા લઈશ. સ્થવિરોએ કહ્યું – સુખ ઉપજે તેમ કરો. ત્યારે સુબુદ્ધિ, જિતશત્રુ પાસે આવ્યો. આવીને કહ્યું – હે સ્વામી ! મેં સ્થવિરો પાસે ધર્મ સાંભળ્યો. તે ધર્મ મને ઇચ્છિત – પ્રતિચ્છિત છે. હે સ્વામી ! હું સંસારના ભયથી ડર્યો છું યાવત્ હું આપની અનુજ્ઞા પામીને યાવત્ દીક્ષા લેવા ઇચ્છુ છું. ત્યારે જિતશત્રુએ સુબુદ્ધિને કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય ! થોડા વર્ષો રોકાઈને ઉદાર યાવત્ ભોગ ભોગવતા રહો, પછી આપણે બંને સાથે સ્થવિરો પાસે મુંડ થઈને યાવત્ દીક્ષા લઈશું. ત્યારે સુબુદ્ધિ જિતશત્રુની આ વાતને સ્વીકારે છે. ત્યારે તે જિતશત્રુ અને સુબુદ્ધિને સાથે વિપુલ માનુષી ભોગ અનુભવતા બાર વર્ષ વીત્યા. તે કાળે, તે સમયે, સ્થવિરો પધાર્યા. ત્યારે જિતશત્રુએ ધર્મ સાંભળ્યો, ઇત્યાદિ. વિશેષ આ – સુબુદ્ધિને બોલાવું, મોટા પુત્રને રાજ્યમાં સ્થાપું, પછી આપની પાસે દીક્ષા લઈશ. સુખ ઉપજે તેમ કરો. પછી જિતશત્રુ પોતાના ઘેર આવ્યો. સુબુદ્ધિને બોલાવીને કહ્યું – હું સ્થવિરો પાસે યાવત્ દીક્ષા લઈશ. તું શું કરીશ ? ત્યારે સુબુદ્ધિએ જિતશત્રુને કહ્યું – યાવત્ કોણ બીજો આધાર છે ? યાવત્ દીક્ષા લઈશ. જો તારે દીક્ષા લેવી છે, તો જા અને મોટા પુત્રને કુટુંબમાં સ્થાપી, શિબિકામાં આરૂઢ થઈ મારી પાસે યાવત્ અહીં આવ. ત્યારે સુબુદ્ધિ યાવત્ આવ્યો. ત્યારે જિતશત્રુએ કૌટુંબિક પુરુષોને બોલાવીને કહ્યું – તમે જાઓ અને અદીનશત્રુ કુમારની રાજ્યાભિષેક સામગ્રી લાવો. યાવત્ અભિષેક કર્યો, યાવત્ દીક્ષા લીધી. પછી જિતશત્રુ, ૧૧ – અંગ ભણી, ઘણા વર્ષો દીક્ષા પાળી, માસિકી સંલેખના કરી સિદ્ધ થયા. પછી સુબુદ્ધિ ૧૧ – અંગ ભણી, ઘણાં વર્ષો૦ યાવત્ સિદ્ધ થયા. હે જંબૂ! ભગવંત મહાવીરે બારમા જ્ઞાત અધ્યયનનો આ અર્થ કહ્યો છે. | ||
| Mool Sutra Transliteration : | [sutra] tae nam se jiyasattu raya annaya kayai nhae kayavalikamme java appamahagghabharanalamkiyasarire bahuhim isara java satthavahapabhiihim saddhim bhoyanamamdavamsi bhoyanavelae suhasanavaragae viulam asanam panam khaimam saimam asaemane visaemane paribhaemane paribhumjemane evam cha nam viharai. Jimiya-bhuttuttaragae vi ya nam samane ayamte chokkhe parama suibhue tamsi vipulamsi asana-pana-khaima-saimamsi jayavimhae te bahave isara java satthavahapabhiio evam vayasi–aho nam devanuppiya! Ime manunne asana-pana-khaima-saime vannenam uvavee gamdhenam uvavee rasenam uvavee phasenam uvavee assayanijje visayanijje pinanijje divanijje dappanijje mayanijje bihanijje savvimdiyagaya-palhayanijje. Tae nam te bahave isara java satthavahapabhiio jiyasattu rayam evam vayasi–taheva nam sami! Jannam tubbhe vayaha–aho nam ime manunne asana-pana-khaima-saime vannenam uvavee java savvimdiyagaya-palhayanijje. Tae nam jiyasattu raya subuddhim amachcham evam vayasi–aho nam devanuppiya subuddhi! Ime manunne asana-pana-khaima-saime java savvimdiyagaya-palhayanijje. Tae nam subuddhi jiyasattussa ranno eyamattham no adhai no pariyanai tusinie samchitthai. Tae nam jiyasattu raya subuddhim dochchampi tachchampi evam vayasi–aho nam devanuppiya subuddhi! Ime manunne asana-pana-khaima-saime java savvimdiyagaya-palhayanijje. Tae nam se subuddhi amachche jiyasattuna ranna dochchampi tachcham pi evam vutte samane jiyasattu rayam evam vayasi–no khalu sami! Amham eyamsi manunnamsi asana-pana-khaima-saimamsi kei vimhae. Evam khalu sami! Subbhisadda vi poggala dubbhisaddattae parinamamti, dubbhisadda vi poggala subbhisaddattae parinamamti. Suruva vi poggala duruvattae parinamamti, duruva vi poggala suruvattae parinamamti. Subbhigamdha vi poggala dubbhigamdhattae parinamamti, dubbhigamdha vi poggala subbhigamdhattae parinamamti. Surasa vi poggala durasattae parinamamti, durasa vi poggala surasattae parinamamti suhaphasa vi poggala duhaphasattae parinamamti, duhaphasa vi poggala suhaphasattae parinamamti, paoga-visasa-parinaya vi ya nam sami! Poggala pannatta. Tae nam jiyasattu raya subuddhissa amachchassa evamaikkhamanassa bhasamanassa pannavemanassa paruvemanassa eyamattham no adhai no pariyanai tusinie samchitthai. Tae nam se jiyasattu raya annaya kayai nhae asakhamdhavaragae mahayabhada-chadagara-asavahiniae nijjayamane tassa pharihodayassa adurasamamtenam viivayai. Tae nam jiyasattu raya tassa pharihodagassa asubhenam gamdhenam abhibhue samane saenam uttarijjagenam asagam pihei, pihetta egamtam avakkamai, avakkamitta bahave isara java satthavaha-pabhiyao evam vayasi–aho nam devanuppiya! Ime pharihodae amanunne vannenam amanunne gamdhenam amanunne rasenam amanunne phasenam, se jahanamae–ahimade i va java amanamatarae cheva gamdhenam pannatte. Tae nam te bahave isara java satthavahapabhiyao evam vayasi–taheva nam tam sami! Jam nam tubbhe vayaha–aho nam ime pharihodae amanunne vannenam amanunne gamdhenam amanunne rasenam amanunne phasenam, se jahanamae–ahimade i va java amanamatarae cheva gamdhenam pannatte. Tae nam se jiyasattu raya subuddhim amachcham evam vayasi–aho nam subuddhi! Ime pharihodae amanunne vannenam amanunne gamdhenam amanunne rasenam amanunne phasenam, se jahanamae–ahimade i va java amanamatarae cheva gamdhenam pannatte. Tae nam se subuddhi amachche jiyasattussa ranno eyamattham no adhai no pariyanai tusinie samchitthai. Tae nam se jiyasattu raya subuddhim amachcham dochchampi tachchampi evam vayasi–aho nam subuddhi! Ime pharihodae amanunne vannenam amanunne gamdhenam amanunne rasenam amanunne phasenam, se jahanamae–ahimade i va java amanamatarae cheva gamdhenam pannatte. Tae nam se subuddhi amachche jiyasattuna ranna dochchampi tachchampi evam vutte samane evam vayasi–no khalu sami! Amham eyamsi pharihodagamsi kei vimhae. Evam khalu sami! Subbhisadda vi poggala dubbhisaddattae parinamamti, dubbhisadda vi poggala subbhi saddattae parinamamti. Suruva vi poggala duruvattae parinamamti, duruva vi poggala suruvattae parinamamti. Subbhigamdha vi poggala dubbhigamdhattae parinamamti, dubbhigamdha vi poggala subbhigamdhattae parinamamti. Surasa vi poggala durasattae parinamamti, durasa vi poggala surasattae parinamamti. Suhaphasa vi poggala duhaphasattae parinamamti, duhaphasa vi poggala suhaphasattae parinamamti. Paoga-visasa-parinaya vi ya nam sami! Poggala pannatta. Tae nam jiyasattu raya subuddhim amachcham evam vayasi–ma nam tumam devanuppiya! Appanam cha param cha tadubhayam cha bahuni ya asabbhavubbhavanahim michchhattabhinivesena ya vuggahemane vuppaemane viharahi. Tae nam subuddhissa imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha–aho nam jiyasattu raya samte tachche tahie avittahe sabbhue jinapannatte bhave no uvalabhai. Tam seyam khalu mama jiyasattussa ranno samtanam tachchanam tahiyanam avitahanam sabbhuyanam jinapannattanam bhavanam abhigamanatthayae eyamattham uvainavettae– evam sampehei, sampehetta pachchaiehim purisehim saddhim amtaravanao navae ghadae ya padae ya genhai, genhitta samjjhakalasamayamsi viralamanusamsi nisamta-padinisamtamsi jeneva pharihodae teneva uvagachchhai, uvagachchhitta tam pharihodagam genhavei, genhavitta navaesu padaesu galavei, galavetta navaesu ghadaesu pakkhivavei, pakkhivavetta sajjakharam-pakkhivavei, pakkhivavetta lamchhiya-muddie karavei, karavetta sattarattam parivasavei, parivasavetta dochchampi navaesu padaesu galavei, galavetta navaesu ghadaesu pakkhivavei, pakkhivavetta sajjakharam pakkhivavei, pakkhivavetta lamchhiya-muddie karavei, karavetta sattarattam parivasavei, parivasavetta tachchampi navaesu padaesu galavei, galavetta navaesu ghadaesu pakkhivavei, pakkhivavetta sajjakharam pakkhivavei, pakkhivavetta lamchhiyamuddie karavei, karavetta sattarattam samvasavei. Evam khalu eenam uvaena amtara galavemane amtara pakkhivavemane amtara ya samvasavemane sattasatta ya raimdiyaim parivasavei. Tae nam se pharihodae sattamamsi sattayamsi parinamamanamsi udagarayane jae yavi hottha–achchhe patthe jachche tanue phaliyavannabhe vannenam uvavee gamdhenam uvavee rasenam uvavee phasenam uvavee asayanijje visayanijje pinanijje divanijje dappanijje sayanijje vihanijje savvimdiyagaya-palhayanijje. Tae nam subuddhi jeneva se udagarayane teneva uvagachchhai, uvagachchhitta karayalamsi asadei, asadetta tam udagarayanam vannenam uvaveyam gamdhenam uvaveyam rasenam uvaveyam phasenam uvaveyam asayanijjam visayanijjam pinanijjam divanijjam dappanijjam mayanijjam vihanijjam savvimdiyagaya-palhaya-nijjam janitta hatthatutthe bahuhim udagasambharanijjehim davvehim sambharei, sambharetta jiyasattussa ranno paniyadhariyam saddavei, saddavetta evam vayasi– tumam nam devanuppiya! Imam udagarayanam genhahi, genhitta jiyasattussa ranno bhoyana-velae uvanejjasi. Tae nam se paniya-dharie subuddhissa eyamattham padisunei, padisunetta tam udagarayanam genhai, genhitta jiyasattussa ranno bhoyanavelae uvatthavei. Tae nam se jiyasattu raya tam vipulam asana-pana-khaima-saimam asaemane visaemane paribhaemane paribhumjemane evam cha nam viharai. Jimiyabhuttuttaragae vi ya nam samane ayamte chokkhe paramasuibhue tamsi udagarayanamsi jayavimhae te bahave raisara java satthavahapabhiio evam vayasi–aho nam devanuppiya! Ime udagarayane achchhe java savvimdiyagaya-palhayanijje. Tae nam te bahave raisara java satthavahapabhiio evam vayasi–taheva nam sami! Jannam tubbhe vayaha–ime udagarayane achchhe java savvimdiyagaya-palhayanijje. Tae nam jiyasattu raya paniya-ghariyam saddavei, saddavetta evam vayasi–esa nam tume devanuppiya! Udagarayane kao asadite? Tae nam se paniya-gharie jiyasattu evam vayasi–esa nam sami! Mae udagarayane subuddhissa amtiyao asadite. Tae nam jiyasattu subuddhim amachcham saddavei, saddavetta evam vayasi–aho nam subuddhi! Kenam karanenam aham tava anitthe akamte appie amanunne amaname jenam tumam mama kallakallim bhoyanavelae imam udagarayanam na uvatthavesi? Tam esa nam tume devanuppiya! Udagarayane kao uvaladdhe? Tae nam subuddhi jiyasattu evam vayasi–esa nam sami! Se pharihodae. Tae nam se jiyasattu subuddhim evam vayasi–kenam karanenam subuddhi! Esa se pharihodae? Tae nam subuddhi jiyasattu evam vayasi–evam khalu sami! Tubbhe taya mama evamaikkhamanassa bhasamanassa pannavemanassa paruvemanassa eyamattham no saddahaha. Tae nam mama imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha–aho nam jiyasattu raya samte tachche tahie avitahe sabbhue jinapannatte bhave no saddahai no pattiyai no roei. Tam seyam khalu mama jiyasattussa ranno samtanam tachchanam tahiyanam avitahanam sabbhuyanam jinapannattanam bhavanam abhigamanatthayae eyamattham uvainavettae–evam sampehemi, sampehetta tam cheva java paniya-dhariyam saddavemi, saddavetta evam vadami–tumam nam devanuppiya! Udagarayanam jiyasattussa ranno bhoyanavelae uvanehim. Tam eenam karanenam sami! Esa se pharihodae. Tae nam jiyasattu raya subuddhissa evamaikkhamanassa bhasamanassa pannavemanassa paruvemanassa eyamattham no saddahai no pattiyai no roei, asaddahamane apattiyamane aroemane abbhimtarathanijje purise saddavei, saddavetta evam vayasi–gachchhaha nam tubbhe devanuppiya! Amtaravanao navae ghadae padae ya genhaha java udagasambharanijjehim davvehim sambhareha. Tevi taheva sambharemti, sambharetta jiyasattussa uvanemti. Tae nam se jiyasattu raya tam udagarayanam karayalamsi asaei, asaetta asayanijjam java savvimdiyagaya-palhaya-nijjam janitta subuddhim amachcham saddavei, saddavetta evam vayasi–subuddhi! Ee nam tume samta tachcha tahiya avitaha sabbhuya bhava kao uvaladdha? Tae nam subuddhi jiyasattu evam vayasi–ee nam sami! Mae samta tachcha tahiya avitaha sabbhuya bhava jinavayanao uvaladdha. Tae nam jiyasattu subuddhim evam vayasi–tam ichchhami nam devanuppiya! Tava amtie jinavayanam nisamittae. Tae nam subuddhi jiyasattussa vichittam kevali chaujjamam dhammam parikahei. Tae nam jiyasattu subuddhissa amtie dhammam sochcha nisamma hatthatutthe subuddhim amachcham evam vayasi–saddahami nam devanuppiya! Niggamtham pavayanam. Pattiyami nam devanuppiya! Abbhutthemi nam devanuppiya! Niggamtham pavayanam. Evameyam devanuppiya! Taha-meyam devanuppiya! Avitahameyam devanuppiya! Ichchhiyameyam devanuppiya! Padichchhiyameyam devanuppiya! Ichchhiya-padichchhiyameyam devanuppiya! Se jaheyam tubbhe vayaha. Tam ichchhami nam tava amtie chaujjamiyam gihidhammam uvasampajjitta nam viharittae. Ahasuham devanuppiya! Ma padibamdham kareha. Tae nam se jiyasattu subuddhissa amtie chaujjamiyam gihidhammam padivajjai. Tae nam jiyasattu samanovasae jae–ahigayajivajive java padilabhemane viharai. Tenam kalenam tenam samaenam theragamanam. Jiyasattu raya subuddhi ya niggachchhai. Subuddhi dhammam sochcha nisamma evam vayasi–jam navaram–jiyasattu apuchchhami tao pachchha mumde bhavitta nam agarao anagariyam pavvayami. Ahasuham devanuppiya! Tae nam subuddhi jeneva jiyasattu teneva uvagachchhai, uvagachchhitta evam vayasi–evam khalu sami! Mae theranam amtie dhamme nisamte. Se vi ya dhamme ichchhie padichchhie abhiruie. Tae nam aham sami! Samsarabhauvvigge bhie jammana-jara-marananam ichchhami nam tubbhehim abbhanunnae samane theranam amtie mumde bhavitta nam agarao anagariyam pavvaittae. Tae nam jiyasattu raya subuddhim evam vayasi–achchhasu tava devanuppiya! Kaivayaim vasaim uralaim manussagaim bhogabhogaim bhumjamana tao pachchha egayao theranam amtie mumde bhavitta nam agarao anagariyam pavvaissami. Tae nam subuddhi jiyasattussa ranno eyamattham padisunei. Tae nam tassa jiyasattussa ranno subuddhina saddhim vipulaim manussagaim kamabhogaim pachchanubbhavamanassa duvalasa vasaim viikkamtaim. Tenam kalenam tenam samaenam theragamanam. Jiyasattu raya dhammam sochcha nisamma evam vayasi–jam navaram–devanuppiya! Subuddhim amachcham amamtemi, jetthaputtam rajje thavemi, tae nam tubbhannam amtie mumde bhavitta nam agarao anagariyam pavvayami. Ahasuham devanuppiya! Tae nam jiyasattu raya jeneva sae gihe teneva uvagachchhai, uvagachchhitta subuddhim saddavei, saddavetta evam vayasi–evam khalu mae theranam amtie dhamme nisamte java pavvayami. Tumam nam kim karesi? Tae nam subuddhim jiyasattum rayam evam vayasi–jai nam tubbhe devanuppiya! Samsarabhauvviga java pavvayaha, amham nam devanuppiya! Ke anne ahare va alambe va? Aham vi ya nam devanuppiya! Samsarabhauvvige java pavvayami. Tam jai nam devanu-ppiya! Java pavvahi. Gachchhaha nam devanuppiya! Jetthaputtam kudumbe thavehi, thavetta purisasahassavahinim siyam duruhitta nam mamam amtie paubbhavau. So vi taheva paubbhavai. Tae nam jiyasattu raya kodumbiyapurise saddavei, saddavetta evam vayasi–gachchhaha nam tubbhe devanuppiya! Adinasattussa kumarassa rayabhiseyam uvatthaveha. Te vi taheva uvatthavemti java abhisimchati java pavvaie. Tae nam jiyasattu rayarisi ekkarasa amgaim ahijjai, ahijjitta, bahuni vasani samannapariyagam paunitta, masiyae samlehanae attanam jjhusitta java siddhe. Tae nam subuddhi ekkarasa amgaim ahijjitta, bahuni vasani samannapariyaga paunitta, masiyae samlehanae attanam jjhusitta java siddhe. Evam khalu jambu! Samanenam bhagavaya mahavirenam varasamassa nayajjhayanassa ayamatthe pannatte. | ||
| Sutra Meaning Transliteration : | Tyare te jitashatru raja anya koi divase snana karyu, balikarma karyu yavat alpa pana mahargha abharanathi alamkrita sharira, ghana raja, ishvara yavat sarthavaha adi sathe bhojana velae uttama sukhasane besi vipula ashanadi khata yavat vichare chhe. Jamine pachhi yavat shuchibhuta thaine te vipula ashanadi vishayamam yavat vismaya pamine ghana ishvara yavat adine kahyum – Aho, devanupriyo ! A manojnya ashana, pana, khadima ane svadimarupa bhojana uttama varna yavat uttama sparsha yukta chhe, te asvadaniya chhe, visvadaniya chhe, pushtikara chhe, diptikara chhe, darpaniya chhe, madaniya chhe, brimhaniya chhe, sarvendriya ane gatrane ahladaka chhe. Tyare te ghana ishvara yavat adie jitashatrune kahyum – he svami ! Tame jema kaho chho, tema a manojnya ashanadi yavat ahladaka chhe. Tyare jitashatrue subuddhi amatyane kahyum – o subuddhi ! A manojnya ashana, pana, khadima, svadima yavat ahladaniya chhe. Tyare subuddhie jitashatruni a vatano adara na karine yavat mauna rahyo. Tyare jitashatrue subuddhine biji – triji vakhata ama kaheta jitashatru rajane ama kahyum – hum a manojnya ashanadimam jara pana vismita nathi. He svami ! Shubha shabdarupa pudgalo pana ashubha shabdapane pariname chhe ane ashubha shabda pudgalo pana shubha shabdapane pariname chhe. E rite surupa – sugamdha – surasa ane sukha sparsho pana anukrame. Durupa – durgamdha – durasa ane duhkha sparshapane pariname chhe ane durupa adi pudgalo pana surupa adi pudgalapane pariname chhe. He svami ! Pudgalo jivana prayatnarupa prayogathi ane svabhavika/visrasa rupe pana parinata thaya chhe. Tyare te jitashatrue subuddhi amatyana a kathanano adara na karyo, janyo nahim, pana mauna thaine rahyo. Tyarapachhi jitashatru anya koi divase snana kari, uttama ashvani pitha upara savara thaine, ghana bhata – subhata sathe ghodesavari mate nikalyo ane te khaina pani pase pahomchyo. Tyare te khaina panini ashubha gamdhathi abhibhuta thaine potana uttariya vade mukhane dhamki didhu. Te ekamtamam chalyo gayo. Tene ghana ishvaradine kahyum – Aho devanupriyo ! A khainum pani amanojnya varna, gamdha, rasa, sparshavalum chhe, jema ke – sarpanum mritaka yavat tethi pana amanamatara chhe. Tyare te raja, ishvara adi yavat pana ema bolya ke – he svami ! Tame jema kaho chho, temaja chhe. A khainum pani varnathi amanojnya chhe, jema sarpanum mrita kalevara yavat amanamatara chhe. Tyare te jitashatrue subuddhi amatyane kahyum – aho subuddhi ! A khainum pani, varnathi amanojnya chhe, jema ke – sarpanum mritaka yavat amanamataraka chhe. Tyare subuddhi amatya yavat mauna rahyo. Tyare te jitashatrue subuddhi amatyane biji – triji vakhata pana kahyum ityadi purvavat. Tyare te subuddhi amatya, jitashatru rajae be – trana vakhata ama kaheta, tene kahyum – he svami ! Mane a khaina panithi koi ashcharya nathi. He svami ! Shubha shabda pudgala pana ashubha shabdapane pariname chhe, adi purvavat. Yavat prayoga – visrasa parinata pana chhe. Tyare jitashatrue subuddhina kathanano adara na karyo ityadi. Jitashatrue kahyum – he devanupriya! Tum tane potane, bijane ane bamnene ghani asadbhava udbhavana ane mithyabhiniveshathi vyudgrahita ane vyutpadita karato na vichara. Tyare subuddhine a prakare manogata samkalpa thayo ke – aho! Jitashatru raja, sat – tattvarupa – tathya – avitatha – sadbhuta – jinaprajnyapta bhavone janato nathi. Tethi mare uchita chhe ke hum rajane sat – tattvarupa – tathya – avitatha ane sadbhuta, jinendra prarupita bhavone samajavine a vata svikaravum. A pramane vicharine vishvasu purusho sathe, margamamthi nava ghada ane vastra lidha, laine samdhyakala samaye pravirala manushyo ja avagamana karata hoya tyare khaina pani pase avi, tene grahana karavine nava ghadamam galavyu. Nava ghadamam namkhavine, tene lamchhita – mudrita karavya. Pachhi sata ratri, tene raheva didhu. Phari nava ghadamam galavi, nava ghadamam namkhavi, temam taji rakha namkhavine tene lamchhita – mudrita karavya. Sata ratri rakhavine, triji vakhata nava ghadamam namkhavi yavat sata ratri raheva didha. A pramane a upaya vade vachche – vachche galavi, vachche – vachche namkhavi, vachche – vachche rakhavatu pani sata ratri – dina rakhavyu. Tyarapachhi te khainum pani, sata saptahamam parinata thatu – thatu udakaratna thai gayum. Te svachchha, pathya, jatya, halakum, sphatika jevi abhavalu ane manojnya varnadithi yukta thai gayum. Asvadaniya yavat sarvendriya ane gatrone prahladaniya thai gayum. Tyare te subuddhi amatya, te udakaratna pase avyo. Hathelimam laine te chakhyu, te udakaratnane manojnya varnadi – yukta tatha asvadaniyadi janine harshita – samtushta thaine, panine susvadu banavata ghana dravyothi samvaryu. Pachhi jitashatru rajana jalagriha karmacharine bolavine kahyum – tum a udakaratna laine jitashatru rajane bhojana velae piva mate apaje. Tyare te pani apanare subuddhini a vata sambhaline te udakaratna lidhum, laine jitashatru rajane bhojana velae upasthita karyum. Tyare jitashatru raja vipula ashanadine asvadato yavat vicharato hato. Bhojana karya pachhi yavat parama shuchibhuta thaine te udakaratnamam vismita thaine, te ghana raja, ishvaradine yavat kahyum – aho, devanupriyo ! A udaka ratna svachchha yavat prahladaniya chhe. Tyare ghana raja, ishvaradie yavat kahyum – he svami ! Tame je kaho chho yavat purvavat prahladaniya chhe. Tyare jitashatru rajae pani dharakane bolavine kahyum – he devanupriya ! Tum a udakaratna kyamthi lavyo\? Tyare te panidharake jitashatrune kahyum – he svami ! Mem a udakaratna subuddhi pasethi melavyum. Tyare jitashatrue subuddhi amatyane bolavine kahyum – aho subuddhi ! Kaya karane hum tane anishta adi chhum, jethi tum mane roja bhojana velae a udakaratna upasthita karato nathi\? Tane a udakaratna kyamthi prapta thayum\? Tyare subuddhie jitashatrune kahyum – he svami ! A te ja khainum pani chhe. Tyare jitashatrue subuddhine puchhyum – He subuddhi ! Kaya karane a te khainum pani chhe\? Tyare subuddhie jitashatrune kahyum – he svami ! Mem tamane tyare pudgalanum parinamana kahelum, tame teni shraddha na kari, tethi mane manogata samkalpa udbhavyo ke aho ! Jitashatru raja sat yavat bhavathi shraddha – pratiti – ruchi karata nathi, to mare uchita chhe ke jitashatru rajane sat yavat sadbhuta, jinaprajnyapta bhavone samajavine a artha svikaravum. A pramane vicharine panidharakane bolavyo, yavat tene kahyum ke, tum a udakaratna jitashatru rajane bhojana velae apaje. To a karanathi he svami ! A te ja khainum pani chhe. Tyare jitashatru rajane subuddhi amatye ama kaheta, a arthana shraddhadi na karya. Ashraddhadi karato abhyamtara sthaniya purushone bolavine kahyum – he devanupriyo! Tame jao, margamamthi nava ghada ane vastro lyo yavat panine susvaduka dravyothi susvadu kari, tene te rite ja – te pramane samvarine lavo. Tyarapachhi jitashatrue udakaratnane hathelimam lai asvadyu. Tene asvadaniya yavat sarvendriya ane gatrone prahladaniya janine subuddhi amatyane bolavine kahyum – He subuddhi ! Tane a sat, tathya yavat sadbhuta bhavo kyamthi upalabdha thaya\? Tyare subuddhie jitashatrune kahyum – he svami ! Mem sat yavat sadbhuta bhavo jinavachanathi prapta karya chhe. Tyare jitashatrue subuddhine kahyum – he devanupriya! Hum tari pase jinavachana sambhalava ichchhu chhum. Tyare subuddhie jitashatrune ashcharyakari kevali prajnyapta, chaturyama dharma kahyo. Je prakare jiva karmabamdha kare chhe, yavat pamcha anuvrata chhe te kahyum. Tyare jitashatru, subuddhini pase dharma sambhali, samaji, harshita thai subuddhine kahyum – He devanupriya ! Nirgrantha pravachanani hum shraddhadi karum chhum yavat je rite tame kahya, te rite. Hum tamari pase pamcha anuvrata, sata shikshavrata yavat svikarine vicharava ichchhu chhum. He devanupriya ! Sukha upaje tema karo, pratibamdha na karo. Tyarapachhi te jitashatru, subuddhi amatya pase pamcha anuvrata yavat bara bhede shravaka dharma svikaryo. Pachhi jitashatru shravaka, jivajiva jnyata thai yavat sadhu – sadhvine. Pratilabhita karato vicharava lagyo. Te kale, te samaye sthaviro padharya. Jitashatru raja ane subuddhi nikalya. Subuddhie dharma sambhalyo, vishesha e ke – jitashatrune puchhisha yavat pravrajya laisha. Sthaviroe kahyum – sukha upaje tema karo. Tyare subuddhi, jitashatru pase avyo. Avine kahyum – he svami ! Mem sthaviro pase dharma sambhalyo. Te dharma mane ichchhita – pratichchhita chhe. He svami ! Hum samsarana bhayathi daryo chhum yavat hum apani anujnya pamine yavat diksha leva ichchhu chhum. Tyare jitashatrue subuddhine kahyum – he devanupriya ! Thoda varsho rokaine udara yavat bhoga bhogavata raho, pachhi apane bamne sathe sthaviro pase mumda thaine yavat diksha laishum. Tyare subuddhi jitashatruni a vatane svikare chhe. Tyare te jitashatru ane subuddhine sathe vipula manushi bhoga anubhavata bara varsha vitya. Te kale, te samaye, sthaviro padharya. Tyare jitashatrue dharma sambhalyo, ityadi. Vishesha a – subuddhine bolavum, mota putrane rajyamam sthapum, pachhi apani pase diksha laisha. Sukha upaje tema karo. Pachhi jitashatru potana ghera avyo. Subuddhine bolavine kahyum – hum sthaviro pase yavat diksha laisha. Tum shum karisha\? Tyare subuddhie jitashatrune kahyum – yavat kona bijo adhara chhe\? Yavat diksha laisha. Jo tare diksha levi chhe, to ja ane mota putrane kutumbamam sthapi, shibikamam arudha thai mari pase yavat ahim ava. Tyare subuddhi yavat avyo. Tyare jitashatrue kautumbika purushone bolavine kahyum – tame jao ane adinashatru kumarani rajyabhisheka samagri lavo. Yavat abhisheka karyo, yavat diksha lidhi. Pachhi jitashatru, 11 – amga bhani, ghana varsho diksha pali, masiki samlekhana kari siddha thaya. Pachhi subuddhi 11 – amga bhani, ghanam varsho0 yavat siddha thaya. He jambu! Bhagavamta mahavire barama jnyata adhyayanano a artha kahyo chhe. | ||