Sutra Navigation: Bhagavati ( ભગવતી સૂત્ર )

Search Details

Mool File Details

Anuvad File Details

Sr No : 1103672
Scripture Name( English ): Bhagavati Translated Scripture Name : ભગવતી સૂત્ર
Mool Language : Ardha-Magadhi Translated Language : Gujarati
Chapter :

शतक-३

 Translated Chapter :

શતક-૩
Section : उद्देशक-२ चमरोत्पात Translated Section : ઉદ્દેશક-૨ ચમરોત્પાત
Sutra Number : 172 Category : Ang-05
Gatha or Sutra : Sutra Sutra Anuyog :
Author : Deepratnasagar Original Author : Gandhar
 
Century : Sect : Svetambara1
Source :
 
Mool Sutra : [सूत्र] चमरे णं भंते! असुरिंदेणं असुररण्णा सा दिव्वा देविड्ढी दिव्वा देवज्जुती दिव्वे देवाणुभागे किण्णा लद्धे? पत्ते? अभिसमन्नागए? एवं खलु गोयमा! तेणं कालेणं तेणं समएणं इहेव जंबूदीवे दीवे भारहे वासे विंज्झगिरिपायमूले बेभेले नामं सन्निवेसे होत्था–वण्णओ। तत्थ णं बेभेले सन्निवेसे पूरणे नामं गाहावई परिवसइ–अड्ढे दित्ते जाव बहुजणस्स अपरिभूए या वि होत्था। तए णं तस्स पूरणस्स गाहावइस्स अन्नया कयाइ पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि कुटुंबजागरियं जागरमाणस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था–अत्थि ता मे पुरा पोराणाणं सुचिण्णाणं सुपरक्कंताणं सुभाणं कल्लाणाणं कडाणं कम्माणं कल्लाणफल- वित्तिविसेसे, जेणाहं हिरण्णेणं वड्ढामि, सुवण्णेणं वड्ढामि, धनेनं वड्ढामि, धण्णेणं वड्ढामि, पुत्तेहिं वड्ढामि, पसूहिं वड्ढामि, विपुलधण-कनग-रयण-मणि-मोत्तिय-संख-सिल-प्पवाल-रत्तरयण-संतसार सावएज्जेणं अतीव-अतीव अभिवड्ढामि, तं किं णं अहं पुरा पोराणाणं सुचिण्णाणं जाव कडाणं कम्माणं एगंतसो खयं उवेहमाणे विहरामि? तं जावताव अहं हिरण्णेणं वड्ढामि जाव अतीव-अतीव अभिवड्ढामि, जावं च मे मित्त-नाति-नियग-सयण-संबंधि-परियणो आढाति परियाणाइ सक्कारेइ सम्माणेइ कल्लाणं मंगलं देवयं विनएणं चेइयं पज्जुवासइ, तावता मे सेयं कल्लं पाउप्पभायाए रयणीए जाव उट्ठियम्मि सूरे सहस्सरस्सिम्मि दिनयरे तेयसा जलंते सयमेव चउप्पुडयं दारुमयं पडिग्गहगं करेत्ता, विउलं असन-पान-खाइम-साइमं उवक्खडावेत्ता, मित्त-नाइ-नियग-सयण-संबंधि-परियणं आमंतेत्ता, तं मित्त-नाइ-नियग-सयण-संबंधि-परियणं विउलेणं असन-पान-खाइम-साइमेणं, वत्थ-गंध-मल्लालंकारेण य सक्कारेत्ता सम्माणेत्ता, तस्सेव मित्त-नाइ-नियग-सयण-संबंधि-परियणस्स पुरओ जेट्ठपुत्तं कुटुंबे ठावेत्ता, तं मित्त-नाइ-नियग-सयण-संबंधि-परियणं जेट्ठपुत्तं च आपुच्छित्ता, सयमेव चउप्पुडयं दारुमयं पडिग्गहगं गहाय मुंडे भवित्ता दाणामाए पव्वज्जाए पव्वइत्तए। पव्वइए वि य णं समाणे इमं एयारूवं अभिग्गहं अभिगिण्हिस्सामि– कप्पइ मे जावज्जीवाए छट्ठंछट्ठेणं अनिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं उड्ढं बाहाओ पगिज्झिय-पगिज्झिय सूराभिमुहस्स आयावणभूमीए आयावेमाणस्स विहरित्तए, छट्ठस्स वि य णं पारणंसि आयावण-भूमीओ पच्चोरुभित्ता सयमेव चउप्पुडयं दारुमयं पडिगहगं गहाय बेभेले सन्निवेसे उच्च-नीय-मज्झिमाइं कुलाइं घरसमुदाणस्स भिक्खायरियाए अडित्ता जं मे पढमे पुडए पडइ, कप्पइ मे तं पंथे पहियाणं दलइत्तए। जं मे दोच्चे पुडए पडइ, कप्पइ मे तं काग-सुणयाणं दलइत्तए। जं मे तच्चे पुडए पडइ, कप्पइ मे तं मच्छ-कच्छभाणं दलइत्तए। जं मे चउत्थे पुडए पडइ, कप्पइ मे तं अप्पणा आहारं आहारेत्तए–त्ति कट्टु एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता कल्लं पाउप्पभायाए रयणीए तं चेव निरवसेसं जाव जं से चउत्थे पुडए पडइ, तं अप्पणा आहारं आहारेइ। तए णं से पूरणे बालतवस्सी तेणं ओरालेणं बिउलेणं पयत्तेणं पग्गहिएणं बालतवोकम्मेणं सुक्के लुक्खे निम्मंसे अट्ठि–चम्मावणद्धे किडिकिडियाभूए किसे धमणिसंतए जाए यावि होत्था। तए णं तस्स पूरणस्स बालतवस्सिस्स अन्नया कयाइ पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि अणिच्च जागरियं जागरमाणस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– एवं खलु अहं इमेणं ओरालेणं विपुलेणं पयत्तेणं पग्गहिएणं कल्लाणेणं सिवेणं धन्नेणं मंगल्लेणं सस्सिरीएण उदग्गेणं उदत्तेणं उत्तमेणं महानुभागेणं तवोकम्मेणं सुक्के लुक्खे जाव धमणिसंतए जाए, तं अत्थि जा मे उट्ठाणे कम्मे बले वीरिए पुरिसक्कार-परक्कमे तावता मे सेयं कल्लं पाउप्पभायाए रयणीए जाव उट्ठियम्मि सूरे सहस्सरस्सिम्मि दिनयरे तेयसा जलंते बेभेलस्स सन्निवेसस्स दिट्ठाभट्ठे य पासंडत्थे य गिहत्थे य पुव्वसंगतिए य परियायसंगतिए य आपुच्छित्ता बेभेलस्स सन्निवेसस्स मज्झंमज्झेणं निग्गच्छित्ता, पादुग-कुंडिय-मादीयं उवगरणं चउप्पुडयं दारु-मयं च पडिग्गहगं एगंते एडित्ता, बेभेलस्स सन्निवेसस्स दाहिणपुरत्थिमे दिसीभागे अद्धनियत्तणिय-मंडलं आलिहित्ता संलेहणा-ज्झूसणा-ज्झूसियस्स भत्तपानपडियाइक्खियस्स पाओवगयस्स कालं अनव-कंखमाणस्स विहरित्तए त्ति कट्टु एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता कल्लं पाउप्पभायाए रयणीए जाव उट्ठियम्मि सूरे सहस्सरस्सिम्मि दिनयरे तेयसा जलंते बेभेले सन्निवेसे दिट्ठाभट्ठे य पासंडत्थे य गिहत्थे य पुव्वसंगतिए य परियायसंगतिए य आपुच्छइ, आपुच्छित्ता बेभेलस्स सन्निवेसस्स मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता पादुग-कुंडिय-मादीयं उवगरणं दारुमयं च पडिग्गहगं एगंते एडेइ, एडेत्ता बेभेलस्स सन्निवेसस्स दाहिणपुरत्थिमे दिसीभागे अद्धनियत्तणियमंडलं आलिहित्ता संलेहणा-ज्झूसणाज्झूसिए भत्तपाणपडियाइक्खिए पाओवगमणं निवण्णे। तेणं कालेणं तेणं समएणं अहं गोयमा! छउमत्थकालियाए एक्कारसवासपरियाए छट्ठंछट्ठेणं अनिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं संजमेणं तवसा अप्पाणं भावेमाणे पुव्वानुपुव्विं चरमाणे गामानुगामं दूइज्जमाणे जेणेव सुंसुमारपुरे नगरे जेणेव असोयसंडे उज्जाणे जेणेव असोयवरपायवे जेणेव पुढवीसिलावट्टए तेणेव उवागच्छामि, उवागच्छित्ता असोगवरपायवयस्स हेट्ठा पुढवीसिलावट्टयंसि अट्ठमभत्तं पगिण्हामि, दो वि पाए साहट्टु वग्घारियपाणी एगपोग्गलनिविट्ठदिट्ठी अणिमिसणयणे ईसिपब्भारगएणं काएणं, अहापणिहिएहिं गत्तेहिं, सव्विंदिएहिं गुत्तेहिं एगराइयं महापडिमं उवसंपज्जेत्ता णं विहरामि। तेणं कालेणं तेणं समएणं चमरचंचा रायहानी अणिंदा अपुरोहिया या वि होत्था। तए णं से पूरणे बालतवस्सी बहुपडिपुण्णाइं दुवालसवासाइं परियागं पाउणित्ता, मासियाए संलेहणाए अत्ताणं ज्झूसेत्ता, सट्ठिं भत्ताइं अनसनाए छेदेत्ता, कालमासे कालं किच्चा चमरचंचाए रायहानीए उववायसभाए जाव इंदत्ताए उववन्ने। तए णं से चमरे असुरिंदे असुरराया अहुणोववण्णे पंचविहाए पज्जत्तीए पज्जत्तिभावं गच्छइ, [तं जहा–आहारपज्जत्तीए जाव भास-मनपज्जत्तीए] । तए णं से चमरे असुरिंदे असुरराया पंचविहाए पज्जत्तीए पज्जत्तिभावं गए समाणे उड्ढं वीससाए ओहिणा आभोएइ जाव सोहम्मो कप्पो, पासइ य तत्थ– सक्कं देविंदं देवरायं, मघवं पाकसासणं । सयक्कतुं सहस्सक्खं, वज्जपाणिं पुरंदरं ॥ दाहिणड्ढलोगाहिवइं बत्तीसविमानसयसहस्साहिवइं एरावणवाहणं सुरिंदं अरयंबरवत्थधरं आलइय-मालमउडं नव-हेम-चारुचित्त -चंचल-कुंडल-विलिहिज्जमाणगंडं भासुरबोंदिं पलंबवण-मालं दिव्वेणं वण्णेणं जाव दस दिसाओ उज्जोवेमाणं पभासेमाणं सोहम्मे कप्पे सोहम्मवडेंसए विमाने सभाए सुहम्माए सक्कंसि सीहासणंसि जाव दिव्वाइं भोगभोगाइं भुंजमाणं पासइ, पासित्ता इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– केस णं एस अपत्थियपत्थए दुरंत-पंतलक्खणे हिरिसिरिपरिवज्जिए हीणपुण्णचाउद्दसे जं णं ममं इमाए एयारूवाए दिव्वाए देविड्ढीए, दिव्वाए देवज्जुतीए दिव्वे देवानुभावे लद्धे पत्ते अभिसमन्नागए उप्पिं अप्पुस्सुए दिव्वाइं भोगभोगाइं भुंजमाणे विहरइ– एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता सामानियपरिसोबवण्णए देवे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी–केस णं एस देवानुप्पिया! अपत्थियपत्थए जाव दिव्वाइं भोगभोगाइं भुंजमाणे विहरइ? तए णं ते सामानियपरिसोववन्नगा देवा चमरेणं असुरिंदेणं असुररण्णा एवं वुत्ता समाणा हट्ठतुट्ठ चित्तमानंदिया नंदिया पीइमणा परमसोमनस्सिया हरिसवसविसप्पमाण हियया करयल-परिग्गहियं दसनहं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टु जएणं विजएणं वद्धावेंति, वद्धावेत्ता एवं वयासी–एस णं देवानुप्पिया! सक्के देविंदे देवराया जाव दिव्वाइं भोगभोगाइं भुंजमाणे विहरइ। तए णं से चमरे असुरिंदे असुरराया तेसिं सामानियपरिसोववन्नगाणं देवाणं अंतिए एयमट्ठं सोच्चा निसम्म आसुरुत्ते रुट्ठे कुविए चंडिक्किए मिसिमिसेमाणे ते सामानियपरिसोववण्णगे देवे एवं वयासी– अन्ने खलु भो! से सक्के देविंदे देवराया, अन्ने खलु भो! से चमरे असुरिंदे असुरराया, महिड्ढीए खलु भो! से सक्के देविंदे देवराया, अप्पिड्ढीए खलु भो! से चमरे असुरिंदे असुरराया, तं इच्छामि णं देवानुप्पिया! सक्कं देविंदं देवरायं सयमेव अच्चासाइत्तए त्ति कट्टु उसिणे उसिणब्भूए जाए यावि होत्था। तए णं से चमरे असुरिंदे असुरराया ओहिं पउंजइ, पउंजित्ता ममं ओहिणा आभोएइ, आभोएत्ता इमेयारूवे अज्झ त्थिए चिंतिए पत्थिए मनोगए संकप्पे समुप्पज्जित्था– एवं खलु समणे भगवं महावीरे जंबूदीवे दीवे भारहे वासे सुंसुमारपुरे नयरे असोगसंडे उज्जाणे असोगवरपायवस्स अहे पुढविसिलावट्टयंसि अट्ठमभत्तं पगिण्हित्ता एगराइयं महापडिमं उवसंपज्जित्ता णं विहरत्ति तं सेयं खलु मे समणं भगवं महावीरं नीसाए सक्कं देविदं देवरायं सयमेव अच्चासाइत्तए त्ति कट्टु एवं संपेहेइ, संपेहेत्ता सयणिज्जाओ अब्भुट्ठेइ, अब्भुट्ठेत्ता देवदूसं परिहेइ, परिहेत्ता जेणेव सभा सुहम्मा जेणेव चोप्पाले पहरणकोसे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता फलिहरयणं परामुसइ, एगे अबीए फलिहरयणमायाए महया अमरिसं वहमाणे चमरचंचाए रायहानीए मज्झंमज्झेणं निग्गच्छइ, निगच्छित्ता जेणेव तिगिंछिकूडे उप्पायपव्वए तेणेव उवागच्छइ, ... ...उवागच्छित्ता वेउव्वियसमुग्घाएणं समोहण्णइ, समोहणित्ता जाव उत्तरवेउव्वियं रूवं विकुव्वइ, विकुव्वित्ता ताए उक्किट्ठाए तुरियाए चवलाए चंडाए जइणाए छेयाए सीहाए सिग्घाए उद्धयाए दिव्वाए देवगईए तिरियं असंखेज्जाणं दीव-समुद्दाणं मज्झंमज्झेणं वीईवयमाणे-वीईवय-माणे जेणेव जंबुद्दीवे दीवे जेणेव भारहे वासे जेणेव सुंसुमारपुरे नगरे जेणेव असोयसंडे उज्जाणे जेणेव असोयवरपायवे जेणेव पुढविसिलावट्टए, जेणेव ममं अंतिए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता ममं तिक्खुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करेत्ता वंदइ, नमंसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी– इच्छामि णं भंते! तुब्भं नीसाए सक्कं देविंदं देवरायं सयमेव अच्चासाइत्तए त्ति कट्टु उत्तरपुरत्थिमं दिसीभागं अवक्कमेइ, अवक्कमेत्ता वेउव्वियसमुग्घाएणं समोहण्णति, समोहणित्ता जाव दोच्चं पि वेउव्वियसमुग्घाएणं समोहण्णइ एगं महं घोरं घोरागारं भीमं भीमागारं भासुरं भयाणीयं गंभीरं उत्तासणयं कालड्ढरत्तमासरासिसंकासं जोयणसययसाहस्सीयं महाबोंदिं विउव्वइ, विउव्वित्ता अप्फोडेइ वग्गइ गज्जइ, हयहेसियं करेइ, हत्थिगुलगुलाइयं करेइ, रहघणघणाइयं करेइ, पायदद्दरगं करेइ, भूमिचवेडयं दलयइ, सीहनादं नदइ, उच्छोलेइ पच्छोलेइ, तिवतिं छिंदइ, वामं भूयं ऊसवेइ, दाहिणहत्थपदेसिणीए अंगुट्ठणहेण य वितिरिच्छं मुहं विडंवेइ, महया-महया सद्देण कलकलरवं करेइ एगे अवीए फलिहरयणमायाए उड्ढं वेहासं उप्पइए–खोभंते चेव अहेलोयं कंपेमाणे व मेइणीतलं साकड्ढंते व तिरियलोयं, फोडेमाणे व अंबरतलं, कत्थइ गज्जंते, कत्थइ विज्जुयायंते, कत्थइ वासं वासमाणे, कत्थइ रयुग्घायं पकरेमाणे, कत्थइ तमुक्कायं पकरेमाणे, वाणमंतरे देवे वित्तासेमाणे-वित्तासेमाणे, जोइसिए देवे दुहा विभयमाणे-विभयमाणे, आयरक्खे देवे विपलायमाणे-विपलायमाणे, फलिहरयणं अंबरतलंसि वियट्टमाणे-वियट्टमाणे, विउब्भाएमाणे-विउब्भाएमाणे ताए उक्किट्ठाए तुरियाए चवलाए चंडाए जइणाए छेयाए सीहाए सिग्घाए उद्धयाए दिव्वाए देवगईए तिरिय-मसंखेज्जाणं दीव-समुद्दाणं मज्झंमज्झेणं वीईवयमाणे-वीईवयमाणे जेणेव सोहम्मे कप्पे, जेणेव सोहम्मवडेंसए विमाने, जेणेव सभा सुहम्मा तेणेव उवागच्छइ, एगं पायं पउमवरवेइयाए करेइ, एगं पायं सभाए सुहम्माए करेइ, फलिहरयणेणं महया-महया सद्देणं तिक्खुत्तो इंदकीलं आउडेइ, आउडेत्ता एवं वयासी– कहि णं भो! सक्के देविंदे देवराया? कहि णं ताओ चउरासीइ-सामानियसाहस्सीओ? कहि णं ते तायत्तीसयतावत्तीसगा? कहि णं ते चत्तारि लोगपाला? कहि णं ताओ अट्ठ अग्गमहिसीओ सपरिवाराओ? कहि णं ताओ तिन्नि परिसाओ? कहि णं ते सत्त अनिया? कहि णं ते सत्त अनिया-हिवई? कहि णं ताओ चत्तारि चउरासीईओ आयरक्खदेवसाहस्सीओ? कहि णं ताओ अनेगाओ अच्छराकोडीओ? अज्ज हणामि, अज्ज महेमि, अज्ज वहेमि, अज्ज ममं अवसाओ अच्छराओ वसमुवणमंतु त्ति कट्टु तं अनिट्ठं अकंतं अप्पियं असुभं अमणुण्णं अमणामं फरुसं गिरं निसिरइ। तए णं से सक्के देविंदे देवराया तं अनिट्ठं अकंतं अप्पियं असुभं अमणुण्णं अमणामं अस्सुयपुव्वं फरुसं गिरं सोच्चा निसम्म आसुरुत्ते रुट्ठे कुविए चंडिक्किए मिसिमिसेमाणे तिवलियं भिउडिं निडाले साहट्टु चमरं असुरिंदं असुररायं एवं वदासि – हं भो! चमरा! असुरिंदा! असुरराया! अपत्थियपत्थया! दुरंतपंतलक्खणा! हिरिसिरिपरिवज्जिया! हीणपुण्णचाउद्दसा! अज्ज न भवसि, नाहि ते सुहमत्थीति कट्टु तत्थेव सीहासणवरगए वज्जं परामुसइ, परामुसित्ता तं जलंतं फुडंतं तडतडंतं उक्कासहस्साइं विणिम्मुयमाणं-विणिम्मुयमाणं, जालासहस्साइं पमुंचमाणं-पमुंचमाणं, इंगालसहस्साइं पविक्खिरमाणं-पविक्खिरमाणं, फुलिंगजा-लामालासहस्सेहिं चक्खुविक्खेवदिट्ठि-पडिघातं पि पकरेमाणं हुयवहअइरेगतेयदिप्पंतं जइणवेगं फुल्लकिंसुयसमाणं महब्भयं भयंकरं चमरस्स असुरिंदस्स असुरन्नो वहाए वज्जं निसिरइ। तए णं से चमरे असुरिंदे असुरराया तं जलंतं जाव भयंकरं वज्जमभिमुहं आवयमाणं पासइ, पासित्ता ज्झियाइ पिहाइ, पिहाइ ज्झियाइ, ज्झियायित्ता पिहाइत्ता तहेव संभग्गमउडविडवे सालंबहत्थाभरणे उड्ढंपाए अहोसिरे कक्खागयसेयं पिव विणिम्मुयमाणे-विणिम्मुयमाणे ताए उक्किट्ठाए जाव तिरियमसंखेज्जाणं दीव-समुद्दाणं मज्झंमज्झेणं वीईवयमाणे-वीईवयमाणे जेणेव जंबूदीवे दीवे जाव जेणेव असोगवरपायवे जेणेव ममं अंतिए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता भीए भयगग्गरसरे भगवं सरणं इति वुयमाणे ममं दोण्ह वि पायाणं अंतरंसि ज्झत्ति वेगेणं समोवडिए।
Sutra Meaning : અસુરેન્દ્ર અસુરરાજ ચમરે તે દિવ્ય દેવઋદ્ધિ યાવત્‌ ક્યાં લબ્ધ – પ્રાપ્ત – અભિસન્મુખ કરી ? ગૌતમ ! તે કાળે તે સમયે આ જ જંબૂદ્વીપમાં ભરતક્ષેત્રમાં વિંધ્યગિરિની તળેટીમાં બેભેલ નામે સંનિવેશ હતું. તેનું વર્ણન ઉવાવાઈ સૂત્રાનુસાર ચંપાનગરી મુજબ જાણવું. તે બેભેલ સંનિવેશે પૂરણ નામે ગૃહસ્થ રહેતો હતો, તે આઢ્ય, દિપ્ત યાવત્‌ તામલીની વક્તવ્યતા મુજબ જાણવો. વિશેષ એ કે – પૂરણ ગાથાપતિએ પ્રવ્રજ્યા અંગીકાર કરી ત્યારે – ચાર ખાનાવાળુ કાષ્ઠમય પાત્ર તૈયાર કરાવ્યું યાવત્‌ તેને પણ વિપુલ અશન, પાન, ખાદિમ, સ્વાદિમ તૈયાર કરાવીને સ્વજનોને જમાડ્યા. યાવત્‌ સ્વયં જ ચાર ખાનાવાળુ કાષ્ઠમય પાત્ર લઈને, મુંડ થઈને ‘દાનામા’ પ્રવ્રજ્યાથી પ્રવ્રજિત થઈને, તે જ પ્રમાણે આતાપના ભૂમિથી ઊતરીને આપમેળે જ ચાર ખાનાવાળુ કાષ્ઠપાત્ર લઈને બેભેલ સંનિવેશના ઉચ્ચ – નીચ – મધ્યમ કુળોમાં ગૃહસામુદાનિક ભિક્ષાચર્યાએ ફરતા,. ... જે મને પાત્રના પહેલા ખાનામાં આવે તે મારે માર્ગમાં પથિકોને દેવું કલ્પે, જે મને પાત્રના બીજા ખાનામાં આવે તે મારે કાગડા – કુતરાને દેવું કલ્પે. જે મને પાત્રના ત્રીજા ખાનામાં આવે તે મારે મત્સ્ય – કાચબાને દેવું કલ્પે, જે મને પાત્રના ચોથા ખાનામાં આવે તે મને મારા પોતાના આહાર માટે કલ્પે. એવું વિચારી, કાલે પ્રભાત થયા પછી, તે બધું સંપૂર્ણ યાવત્‌ – જે ચોથા ખાનામાં પડે તેનો પોતે આહાર કરે છે. શેષ સર્વ કથન તામલી મુજબ જાણવું.. ત્યારે તે પૂરણ બાલતપસ્વી તે ઉદાર, વિપુલ, પ્રદત્ત, પ્રગૃહીત બાલ તપકર્મ વડે એ બધું તામલી મુજબ કહેવું. યાવત્‌ બેભેલ સંનિવેશની વચ્ચોવચ્ચથી નીકળે છે. નીકળીને પાદુકા, કુંડિકા આદિ ઉપકરણ, ચાર ખાનાવાળું કાષ્ઠ પાત્રને એકાંતમાં મૂકે છે. બેભેલ સંનિવેશથી અગ્નિખૂણામાં અર્ધનિર્વર્તનિક મંડળને આલેખે છે. સંલેખના ઝૂસણાથી ઝૂસિત(યુક્ત) થઈને, ભોજન – પાનનો ત્યાગ કરીને, પાદપોપગમન અનશન કરી તે પૂરણ દેવગત થયો. ભગવંત કહે છે કે – તે કાળે તે સમયે હે ગૌતમ ! હું છદ્મસ્થાવસ્થામાં હતો. ૧૧ વર્ષનો દીક્ષાપર્યાય હતો. નિરંતર છઠ્ઠ – છઠ્ઠના તપોકર્મ થી સંયમ – તપ વડે આત્માને ભાવતો પૂર્વાનુપૂર્વીથી વિચરતો, ગ્રામાનુગ્રામ વિચરતો જ્યાં સુંસમારપુર નગર છે, જ્યાં અશોક વનખંડ ઉદ્યાન છે, જ્યાં પૃથ્વીશિલાપટ્ટક છે ત્યાં આવ્યો. ઉત્તમ અશોકવૃક્ષની નીચે પૃથ્વીશિલાપટ્ટક ઉપર અઠ્ઠમભક્ત તપ સ્વીકાર્યું. બંને પગ ભેગા કરી, હાથની નીચે લાંબા કરી, એક પુદ્‌ગલ ઉપર દૃષ્ટિ રાખી, અનિમેષ નયને, જરા શરીરને આગળના ભાગે નમતું મેલીને, યથાસ્થિત ગાત્રો વડે, સર્વેન્દ્રિયથી ગુપ્ત થઈને, એકરાત્રિકી મહાપ્રતિમા સ્વીકારીને રહેલો હતો. તે કાળે તે સમયે ચમરચંચા રાજધાની ઇન્દ્ર, પુરોહિત રહિત હતી. ત્યારે તે પૂરણ બાલતપસ્વી પ્રતિપૂર્ણ ૧૨ વર્ષનો પર્યાય પાળીને, માસિકી સંલેખનાથી આત્માને જોડીને, ૬૦ ભક્તને અનશન વડે છેદીને કાળમાસે કાળ કરીને ચમરચંચા રાજધાનીમાં ઉત્પાત સભામાં યાવત્‌ ઇન્દ્રપણે ઉત્પન્ન થયો. ત્યારે તે અસુરેન્દ્ર અસુરરાજ ચમર, જે તાજો જ ઉત્પન્ન થયેલો, તેણે પાંચ પ્રકારે પર્યાપ્તિને પૂર્ણ કરી. તે આ – આહાર પર્યાપ્તિથી પર્યાપ્તિભાવ પામીને અવધિજ્ઞાન વડે સ્વાભાવિક ઊંચે યાવત્‌ સૌધર્મકલ્પે દેવેન્દ્ર, દેવરાજ, મઘવા, પાકશાસન, શતક્રતુ, સહસ્રાક્ષ, વજ્રપાણી, પુરંદર યાવત્‌ દશ દિશાઓને ઉદ્યોતિત, પ્રદ્યોતિત કરતો, સૌધર્મ કલ્પમાં, સૌધર્માવતંસક વિમાનમાં શક્ર સિંહાસન ઉપર યાવત્‌ દિવ્ય ભોગોપભોગને ભોગવતા શક્રેન્દ્રને. જોયો. તેને જોઈને ચમરેન્દ્રને આવા પ્રકારનો આધ્યાત્મિક, ચિંતિત, પ્રાર્થિત, મનોગત, સંકલ્પ ઉત્પન્ન થયો – આ કોણ મરણનો ઇચ્છુક, દુરંતપ્રાંતલક્ષણ, હ્રી – શ્રી વગરનો(લજ્જા અને શોભાથી રહિત), હીનપુણ્ય ચૌદશીયો છે જે મારી આ આવા પ્રકારની દિવ્ય દેવઋદ્ધિ યાવત્‌ દેવાનુભાવ મળ્યા છે, પ્રાપ્ત થયા છે,અભિસન્મુખ થયા છે છતાં મારી ઉપર ગભરાટ વિના દિવ્ય ભોગોપભોગને ભોગવતો વિચરે છે ? એમ વિચારી ચમરે સામાનિક સભામાં ઉત્પન્ન દેવોને બોલાવીને આ પ્રમાણે કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિયો! આ કોણ મરણનો ઇચ્છુક યાવત્‌ વિચરે છે? ત્યારે તે સામાનિક દેવો, ચમરેન્દ્રએ આમ કહ્યું ત્યારે હર્ષિત – સંતુષ્ટ થઈને યાવત્‌ હર્ષિત હૃદયે, હાથ જોડીને, દશ નખ ભેગા કરી, મસ્તકે અંજલિ કરી, આવર્ત કરી, જય – વિજય વડે વધાવીને આ પ્રમાણે કહ્યું – હે દેવાનુપ્રિય! આ દેવેન્દ્ર દેવરાજ શક્ર છે યાવત્‌ વિચરી રહ્યો છે. ત્યારે તે ચમરેન્દ્રએ તે સામાનિકપર્ષદા ઉત્પન્ન દેવો પાસે આ કથન સાંભળી, અવધારી, ક્રોધિત થઈ, રોષિત થઈ, કોપી, ચંડ બની, ક્રોધથી ધમધમતા, તે સામાનિક દેવોને આ પ્રમાણે કહ્યું – દેવેન્દ્ર દેવરાજ શક્ર બીજો છે અને અસુરેન્દ્ર અસુરરાજ ચમર બીજો છે. ભલે તે શક્રેન્દ્ર મહાઋદ્ધિવાળો છે, ભલે આ ચમરેન્દ્ર અલ્પ બુદ્ધિવાળો છે, તો પણ હે દેવાનુપ્રિયો! હું મારી પોતાની જ મેળે તે શક્રેન્દ્રની શોભાને ભ્રષ્ટ કરવા ઇચ્છું છું. એમ કરીને તે ચમર ગરમ થયો, ઉષ્ણીભૂત થયો. ત્યારે તે ચમરેન્દ્રએ અવધિજ્ઞાનનો પ્રયોગ કર્યો. મને અવધિજ્ઞાન વડે જોયો, જોઈને તેને આવા પ્રકારનો મનોગત સંકલ્પ યાવત્‌ થયો. શ્રમણ ભગવંત મહાવીર, જંબૂદ્વીપના ભરતક્ષેત્રમાં સુંસુમારપુર નગરમાં અશોક વનખંડ ઉદ્યાનમાં ઉત્તમ અશોકવૃક્ષ નીચે પૃથ્વીશિલાપટ્ટક ઉપર અઠ્ઠમભક્ત તપ સ્વીકારીને એક રાત્રિકી મહાપ્રતિમા ગ્રહણ કરીને રહેલા છે. તો એ શ્રેયસ્કર છે, હું ભગવંત મહાવીરની નિશ્રા લઈ, શક્રેન્દ્રને તેની શોભાથી ભ્રષ્ટ કરવા જાઉં. એમ વિચારી દેવશય્યાથી ઊઠીને દેવદૂષ્ય પહેરી ઉપપાત સભાથી પૂર્વ દિશાના દ્વારેથી નીકળ્યો. જે તરફ સુધર્માસભા હતી, જ્યાં ચતુષ્પાલ શસ્ત્રભંડાર હતો, ત્યાં ગયો. જઈને પરિઘ રત્ન નામે હથિયાર લીધુ. પછી તે એકલો, કોઈને સાથે લીધા વિના પરિઘ રત્નને લઈને મહારોષને ધારણ કરતો ચમરચંચા રાજધાનીની વચ્ચોવચ્ચથી નીકળી, તિગિચ્છિકૂટ ઉત્પાત પર્વતે આવ્યો. ત્યાં વૈક્રિય સમુદ્‌ઘાત વડે સમવહત થઈ, સંખ્યાત યોજન સુધીના યાવત્‌ ઉત્તરવૈક્રિયરૂપ બનાવી, ઉત્કૃષ્ટ યાવત્‌ ગતિ વડે પૃથ્વીશિલાપટ્ટક ઉપર, મારી પાસે આવી, મને ત્રણ વાર પ્રદક્ષિણા યાવત્‌ નમસ્કાર કરીને તે ચમર આ પ્રમાણે બોલ્યો – હે ભગવન્‌ ! આપનો આશ્રય લઈ હું મારી જાતે જ શક્રેન્દ્રને તેની શોભાથી ભ્રષ્ટ કરવા ઇચ્છું છું. એમ કરીને ઈશાન કોણની દિશા તરફ ગયો. જઈને વૈક્રિય સમુદ્‌ઘાત વડે સમવહત થઈ, યાવત્‌ બીજી વખત પણ વૈક્રિય સમુદ્‌ઘાતથી સમવહત થઈ એક મહા ઘોર ઘોરાકાર, ભયંકર, ભયંકરાકાર, ભાસ્વર, ભયાનક, ગંભીર, ત્રાસદાયી કાળી અર્ધરાત્રિ અને અડદના ઢગલા જેવું કાળું તથા લાખ યોજન ઊંચું, મોટું શરીર બનાવ્યું. તેમ કરીને આસ્ફાટન – વલ્ગન – ગર્જન – ઘોડા જેવો હણહણાટ – હસ્તિવત્‌ કિલકિલાટ – રથવત્‌ ધણધણાટ કરતો, પગ પછાડતો – ભૂમિ ઉપર પાટુ મારતો – સિંહનાદ કરતો ઉછળે છે, પછડાય છે, ત્રિપદીને છેદે છે, ડાબો હાથ ઊંચો કરે છે, જમણા હાથની તર્જની અને અંગૂઠાના નખ વડે પોતાના મુખને વિડંબે છે, મોટા – મોટા કલકલ શબ્દોથી અવાજ કરે છે. એકલો, કોઈને સાથે લીધા વિના, પરિઘરત્નને લઈને ઊંચે આકાશમાં ઊડ્યો. જાણે અધોલોકને ખળભળાવતો, ભૂમિતલને કંપાવતો, તિર્છાલોકને ખેંચતો, ગગનતલને ફોડતો હોય તેવો એ પ્રમાણે ચમર. ક્યાંક ગાજે છે ક્યાંક વિદ્યુતવત્‌ ઝળકે છે. ક્યાંક વરસાદ પેઠે વરસે છે, ક્યાંક ગાજે છે, ક્યાંક ધૂળવર્ષા કરે છે, ક્યાંક અંધકાર કરે છે એમ કરતો વ્યંતરને ત્રાસ પમાડતો, જ્યોતિષ્ક દેવોનો જાણે બે ભાગ કરતો, આત્મરક્ષક દેવોને ભગાડતો, પરિઘરત્ન આકાશતલમાં ફેરવતો, શોભાવતો ઉત્કૃષ્ટ ગતિથી યાવત્‌ અસંખ્ય તિર્છા દ્વીપ સમુદ્રની વચ્ચોવચ્ચથી નીકળતો સૌધર્મકલ્પે, સૌધર્માવતંસક વિમાને, જ્યાં સુધર્માસભા છે ત્યાં આવી એક પગ પદ્મવર વેદિકામાં અને બીજો પગ સુધર્માસભામાં મૂક્યો. પરિઘરત્ન વડે મોટા મોટા અવાજ કરતા તેણે ઇન્દ્રકીલને ત્રણ વાર કૂટ્યો, કૂટીને ચમરેન્દ્ર. આ પ્રમાણે બોલ્યો – અરે! દેવેન્દ્ર દેવરાજ શક્ર ક્યાં છે ? ક્યાં છે તે ૮૪,૦૦૦ સામાનિક દેવો ? યાવત્‌ – ક્યાં છે ૩,૩૬,૦૦૦ આત્મરક્ષક દેવો ? ક્યાં છે તે કરોડો અપ્સરાઓ ? આજે હણું છું, આજે વધ કરું છું, તે બધી અપ્સરાઓ જે મારા તાબે નથી, તે આજે તાબે થઈ જાઓ. એમ કરીને તેવા પ્રકારના અનિષ્ટ, અકાંત, અપ્રિય, અશુભ, અમનોજ્ઞ, કઠોર વાણી કાઢે છે ત્યારે તે શક્રેન્દ્ર, તેવી અનિષ્ટ યાવત્‌ અમણામ પૂર્વે ન સાંભળેલી, કઠોર વાણી સાંભળીને, અવધારીને ક્રોધિત યાવત્‌ ગુસ્સાથી ધમધમતો, કપાળમાં ત્રણ વલી પડે તેમ ભવા ચઢાવી, ચમરેન્દ્રને કહ્યું – હે, અરે, ચમર ! મરણની ઇચ્છાવાળા, યાવત્‌ હીન પુન્ય ચૌદશીયા! આજે તું નહીં રહે, હતો ન હતો થઈ જઈશ. તને સુખ નહીં થાય. એમ કરી ઉત્તમ સિંહાસનેથી વજ્ર લીધું. તે ઝળહળતું, સ્ફુટતું, તડતડાટ કરતું, હજારો ઉલ્કાપાતને મૂકતું, હજારો જ્વાલાને છોડતું, હજારો અંગારાને ખેરવતું, અગ્નિના કણિઆ અને જ્વાલાઓની માળાથી ભમાવતું, આંખોને આંજી દેતું, આગ કરતા પણ વધુ તેજથી દીપતું, અતિ વેગવાળુ, ફૂલેલા કેસુડા જેવું લાલ, મહાભયરૂપ, ભયંકર વજ્ર ચમરને હણવા મૂક્યું. તે ઝળહળતા યાવત્‌ ભયંકર વજ્રને સામે આવતું જોઈ, તે અસુરેન્દ્ર, અસુરરાજ ચમર, આ શું ? એવું વિચારે છે ‘મારે આવું શસ્ત્ર હોત તો’ એવી સ્પૃહા કરે છે, ફરી પણ સ્પૃહા કરે છે. એટલામાં તે મુગટથી ખરી ગયેલ છોગાવાળો, લટકતા હાથના ઘરેણાવાળો, પગ ઊંચા અને માથુ નીચું કરીને, જાણે કાંખમાં પરસેવો વળ્યો હોય એમ પરસેવાને ઝરાવતો ઝરાવતો તે ચમર ઉત્કૃષ્ટ યાવત્‌ તિર્છા અસંખ્ય દ્વીપ – સમુદ્રોની વચ્ચોવચ્ચ જતા જતા જે તરફ જંબૂદ્વીપ છે યાવત્‌ જ્યાં ઉત્તમ અશોકનું વૃક્ષ છે તથા જ્યાં હું છું તે તરફ આવીને, બીધેલો, ભયથી ગર્ગર સ્વરે ભગવન્‌ ! તમે મારું શરણ છો એમ બોલતો મારા બંને પગની વચ્ચે વેગથી પડ્યો.
Mool Sutra Transliteration : [sutra] chamare nam bhamte! Asurimdenam asuraranna sa divva deviddhi divva devajjuti divve devanubhage kinna laddhe? Patte? Abhisamannagae? Evam khalu goyama! Tenam kalenam tenam samaenam iheva jambudive dive bharahe vase vimjjhagiripayamule bebhele namam sannivese hottha–vannao. Tattha nam bebhele sannivese purane namam gahavai parivasai–addhe ditte java bahujanassa aparibhue ya vi hottha. Tae nam tassa puranassa gahavaissa annaya kayai puvvarattavarattakalasamayamsi kutumbajagariyam jagaramanassa imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha–atthi ta me pura porananam suchinnanam suparakkamtanam subhanam kallananam kadanam kammanam kallanaphala- vittivisese, jenaham hirannenam vaddhami, suvannenam vaddhami, dhanenam vaddhami, dhannenam vaddhami, puttehim vaddhami, pasuhim vaddhami, vipuladhana-kanaga-rayana-mani-mottiya-samkha-sila-ppavala-rattarayana-samtasara savaejjenam ativa-ativa abhivaddhami, tam kim nam aham pura porananam suchinnanam java kadanam kammanam egamtaso khayam uvehamane viharami? Tam javatava aham hirannenam vaddhami java ativa-ativa abhivaddhami, javam cha me mitta-nati-niyaga-sayana-sambamdhi-pariyano adhati pariyanai sakkarei sammanei kallanam mamgalam devayam vinaenam cheiyam pajjuvasai, tavata me seyam kallam pauppabhayae rayanie java utthiyammi sure sahassarassimmi dinayare teyasa jalamte sayameva chauppudayam darumayam padiggahagam karetta, viulam asana-pana-khaima-saimam uvakkhadavetta, mitta-nai-niyaga-sayana-sambamdhi-pariyanam amamtetta, tam mitta-nai-niyaga-sayana-sambamdhi-pariyanam viulenam asana-pana-khaima-saimenam, vattha-gamdha-mallalamkarena ya sakkaretta sammanetta, tasseva mitta-nai-niyaga-sayana-sambamdhi-pariyanassa purao jetthaputtam kutumbe thavetta, tam mitta-nai-niyaga-sayana-sambamdhi-pariyanam jetthaputtam cha apuchchhitta, sayameva chauppudayam darumayam padiggahagam gahaya mumde bhavitta danamae pavvajjae pavvaittae. Pavvaie vi ya nam samane imam eyaruvam abhiggaham abhiginhissami– Kappai me javajjivae chhatthamchhatthenam anikkhittenam tavokammenam uddham bahao pagijjhiya-pagijjhiya surabhimuhassa ayavanabhumie ayavemanassa viharittae, chhatthassa vi ya nam paranamsi ayavana-bhumio pachchorubhitta sayameva chauppudayam darumayam padigahagam gahaya bebhele sannivese uchcha-niya-majjhimaim kulaim gharasamudanassa bhikkhayariyae aditta jam me padhame pudae padai, kappai me tam pamthe pahiyanam dalaittae. Jam me dochche pudae padai, kappai me tam kaga-sunayanam dalaittae. Jam me tachche pudae padai, kappai me tam machchha-kachchhabhanam dalaittae. Jam me chautthe pudae padai, kappai me tam appana aharam aharettae–tti kattu evam sampehei, sampehetta kallam pauppabhayae rayanie tam cheva niravasesam java jam se chautthe pudae padai, tam appana aharam aharei. Tae nam se purane balatavassi tenam oralenam biulenam payattenam paggahienam balatavokammenam sukke lukkhe nimmamse atthi–chammavanaddhe kidikidiyabhue kise dhamanisamtae jae yavi hottha. Tae nam tassa puranassa balatavassissa annaya kayai puvvarattavarattakalasamayamsi anichcha jagariyam jagaramanassa imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– Evam khalu aham imenam oralenam vipulenam payattenam paggahienam kallanenam sivenam dhannenam mamgallenam sassiriena udaggenam udattenam uttamenam mahanubhagenam tavokammenam sukke lukkhe java dhamanisamtae jae, tam atthi ja me utthane kamme bale virie purisakkara-parakkame tavata me seyam kallam pauppabhayae rayanie java utthiyammi sure sahassarassimmi dinayare teyasa jalamte bebhelassa sannivesassa ditthabhatthe ya pasamdatthe ya gihatthe ya puvvasamgatie ya pariyayasamgatie ya apuchchhitta bebhelassa sannivesassa majjhammajjhenam niggachchhitta, paduga-kumdiya-madiyam uvagaranam chauppudayam daru-mayam cha padiggahagam egamte editta, bebhelassa sannivesassa dahinapuratthime disibhage addhaniyattaniya-mamdalam alihitta samlehana-jjhusana-jjhusiyassa bhattapanapadiyaikkhiyassa paovagayassa kalam anava-kamkhamanassa viharittae tti kattu evam sampehei, sampehetta kallam pauppabhayae rayanie java utthiyammi sure sahassarassimmi dinayare teyasa jalamte bebhele sannivese ditthabhatthe ya pasamdatthe ya gihatthe ya puvvasamgatie ya pariyayasamgatie ya apuchchhai, apuchchhitta bebhelassa sannivesassa majjhammajjhenam niggachchhai, niggachchhitta paduga-kumdiya-madiyam uvagaranam darumayam cha padiggahagam egamte edei, edetta bebhelassa sannivesassa dahinapuratthime disibhage addhaniyattaniyamamdalam alihitta samlehana-jjhusanajjhusie bhattapanapadiyaikkhie paovagamanam nivanne. Tenam kalenam tenam samaenam aham goyama! Chhaumatthakaliyae ekkarasavasapariyae chhatthamchhatthenam anikkhittenam tavokammenam samjamenam tavasa appanam bhavemane puvvanupuvvim charamane gamanugamam duijjamane jeneva sumsumarapure nagare jeneva asoyasamde ujjane jeneva asoyavarapayave jeneva pudhavisilavattae teneva uvagachchhami, uvagachchhitta asogavarapayavayassa hettha pudhavisilavattayamsi atthamabhattam paginhami, do vi pae sahattu vagghariyapani egapoggalanivitthaditthi animisanayane isipabbharagaenam kaenam, ahapanihiehim gattehim, savvimdiehim guttehim egaraiyam mahapadimam uvasampajjetta nam viharami. Tenam kalenam tenam samaenam chamarachamcha rayahani animda apurohiya ya vi hottha. Tae nam se purane balatavassi bahupadipunnaim duvalasavasaim pariyagam paunitta, masiyae samlehanae attanam jjhusetta, satthim bhattaim anasanae chhedetta, kalamase kalam kichcha chamarachamchae rayahanie uvavayasabhae java imdattae uvavanne. Tae nam se chamare asurimde asuraraya ahunovavanne pamchavihae pajjattie pajjattibhavam gachchhai, [tam jaha–aharapajjattie java bhasa-manapajjattie]. Tae nam se chamare asurimde asuraraya pamchavihae pajjattie pajjattibhavam gae samane uddham visasae ohina abhoei java sohammo kappo, pasai ya tattha– Sakkam devimdam devarayam, maghavam pakasasanam. Sayakkatum sahassakkham, vajjapanim puramdaram. Dahinaddhalogahivaim battisavimanasayasahassahivaim eravanavahanam surimdam arayambaravatthadharam alaiya-malamaudam nava-hema-charuchitta -chamchala-kumdala-vilihijjamanagamdam bhasurabomdim palambavana-malam divvenam vannenam java dasa disao ujjovemanam pabhasemanam sohamme kappe sohammavademsae vimane sabhae suhammae sakkamsi sihasanamsi java divvaim bhogabhogaim bhumjamanam pasai, pasitta imeyaruve ajjhatthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– kesa nam esa apatthiyapatthae duramta-pamtalakkhane hirisiriparivajjie hinapunnachauddase jam nam mamam imae eyaruvae divvae deviddhie, divvae devajjutie divve devanubhave laddhe patte abhisamannagae uppim appussue divvaim bhogabhogaim bhumjamane viharai– Evam sampehei, sampehetta samaniyaparisobavannae deve saddavei, saddavetta evam vayasi–kesa nam esa devanuppiya! Apatthiyapatthae java divvaim bhogabhogaim bhumjamane viharai? Tae nam te samaniyaparisovavannaga deva chamarenam asurimdenam asuraranna evam vutta samana hatthatuttha chittamanamdiya namdiya piimana paramasomanassiya harisavasavisappamana hiyaya karayala-pariggahiyam dasanaham sirasavattam matthae amjalim kattu jaenam vijaenam vaddhavemti, vaddhavetta evam vayasi–esa nam devanuppiya! Sakke devimde devaraya java divvaim bhogabhogaim bhumjamane viharai. Tae nam se chamare asurimde asuraraya tesim samaniyaparisovavannaganam devanam amtie eyamattham sochcha nisamma asurutte rutthe kuvie chamdikkie misimisemane te samaniyaparisovavannage deve evam vayasi– anne khalu bho! Se sakke devimde devaraya, anne khalu bho! Se chamare asurimde asuraraya, mahiddhie khalu bho! Se sakke devimde devaraya, appiddhie khalu bho! Se chamare asurimde asuraraya, tam ichchhami nam devanuppiya! Sakkam devimdam devarayam sayameva achchasaittae tti kattu usine usinabbhue jae yavi hottha. Tae nam se chamare asurimde asuraraya ohim paumjai, paumjitta mamam ohina abhoei, abhoetta imeyaruve ajjha tthie chimtie patthie manogae samkappe samuppajjittha– Evam khalu samane bhagavam mahavire jambudive dive bharahe vase sumsumarapure nayare asogasamde ujjane asogavarapayavassa ahe pudhavisilavattayamsi atthamabhattam paginhitta egaraiyam mahapadimam uvasampajjitta nam viharatti tam seyam khalu me samanam bhagavam mahaviram nisae sakkam devidam devarayam sayameva achchasaittae tti kattu evam sampehei, sampehetta sayanijjao abbhutthei, abbhutthetta devadusam parihei, parihetta jeneva sabha suhamma jeneva choppale paharanakose teneva uvagachchhai, uvagachchhitta phaliharayanam paramusai, ege abie phaliharayanamayae mahaya amarisam vahamane chamarachamchae rayahanie majjhammajjhenam niggachchhai, nigachchhitta jeneva tigimchhikude uppayapavvae teneva uvagachchhai,.. ..Uvagachchhitta veuvviyasamugghaenam samohannai, samohanitta java uttaraveuvviyam ruvam vikuvvai, vikuvvitta tae ukkitthae turiyae chavalae chamdae jainae chheyae sihae sigghae uddhayae divvae devagaie tiriyam asamkhejjanam diva-samuddanam majjhammajjhenam viivayamane-viivaya-mane jeneva jambuddive dive jeneva bharahe vase jeneva sumsumarapure nagare jeneva asoyasamde ujjane jeneva asoyavarapayave jeneva pudhavisilavattae, jeneva mamam amtie teneva uvagachchhai, uvagachchhitta mamam tikkhutto ayahina-payahinam karei, karetta vamdai, namamsai, vamditta namamsitta evam vayasi– Ichchhami nam bhamte! Tubbham nisae sakkam devimdam devarayam sayameva achchasaittae tti kattu uttarapuratthimam disibhagam avakkamei, avakkametta veuvviyasamugghaenam samohannati, samohanitta java dochcham pi veuvviyasamugghaenam samohannai egam maham ghoram ghoragaram bhimam bhimagaram bhasuram bhayaniyam gambhiram uttasanayam kaladdharattamasarasisamkasam joyanasayayasahassiyam mahabomdim viuvvai, viuvvitta apphodei vaggai gajjai, hayahesiyam karei, hatthigulagulaiyam karei, rahaghanaghanaiyam karei, payadaddaragam karei, bhumichavedayam dalayai, sihanadam nadai, uchchholei pachchholei, tivatim chhimdai, vamam bhuyam usavei, dahinahatthapadesinie amgutthanahena ya vitirichchham muham vidamvei, mahaya-mahaya saddena kalakalaravam karei ege avie phaliharayanamayae uddham vehasam uppaie–khobhamte cheva aheloyam kampemane va meinitalam sakaddhamte va tiriyaloyam, phodemane va ambaratalam, katthai gajjamte, katthai vijjuyayamte, katthai vasam vasamane, katthai rayugghayam pakaremane, katthai tamukkayam pakaremane, vanamamtare deve vittasemane-vittasemane, joisie deve duha vibhayamane-vibhayamane, ayarakkhe deve vipalayamane-vipalayamane, phaliharayanam ambaratalamsi viyattamane-viyattamane, viubbhaemane-viubbhaemane tae ukkitthae turiyae chavalae chamdae jainae chheyae sihae sigghae uddhayae divvae devagaie tiriya-masamkhejjanam diva-samuddanam majjhammajjhenam viivayamane-viivayamane jeneva sohamme kappe, jeneva sohammavademsae vimane, jeneva sabha suhamma teneva uvagachchhai, egam payam paumavaraveiyae karei, egam payam sabhae suhammae karei, phaliharayanenam mahaya-mahaya saddenam tikkhutto imdakilam audei, audetta evam vayasi– Kahi nam bho! Sakke devimde devaraya? Kahi nam tao chaurasii-samaniyasahassio? Kahi nam te tayattisayatavattisaga? Kahi nam te chattari logapala? Kahi nam tao attha aggamahisio saparivarao? Kahi nam tao tinni parisao? Kahi nam te satta aniya? Kahi nam te satta aniya-hivai? Kahi nam tao chattari chaurasiio ayarakkhadevasahassio? Kahi nam tao anegao achchharakodio? Ajja hanami, ajja mahemi, ajja vahemi, ajja mamam avasao achchharao vasamuvanamamtu tti kattu tam anittham akamtam appiyam asubham amanunnam amanamam pharusam giram nisirai. Tae nam se sakke devimde devaraya tam anittham akamtam appiyam asubham amanunnam amanamam assuyapuvvam pharusam giram sochcha nisamma asurutte rutthe kuvie chamdikkie misimisemane tivaliyam bhiudim nidale sahattu chamaram asurimdam asurarayam evam vadasi – ham bho! Chamara! Asurimda! Asuraraya! Apatthiyapatthaya! Duramtapamtalakkhana! Hirisiriparivajjiya! Hinapunnachauddasa! Ajja na bhavasi, nahi te suhamatthiti kattu tattheva sihasanavaragae vajjam paramusai, paramusitta tam jalamtam phudamtam tadatadamtam ukkasahassaim vinimmuyamanam-vinimmuyamanam, jalasahassaim pamumchamanam-pamumchamanam, imgalasahassaim pavikkhiramanam-pavikkhiramanam, phulimgaja-lamalasahassehim chakkhuvikkhevaditthi-padighatam pi pakaremanam huyavahaairegateyadippamtam jainavegam phullakimsuyasamanam mahabbhayam bhayamkaram chamarassa asurimdassa asuranno vahae vajjam nisirai. Tae nam se chamare asurimde asuraraya tam jalamtam java bhayamkaram vajjamabhimuham avayamanam pasai, pasitta jjhiyai pihai, pihai jjhiyai, jjhiyayitta pihaitta taheva sambhaggamaudavidave salambahatthabharane uddhampae ahosire kakkhagayaseyam piva vinimmuyamane-vinimmuyamane tae ukkitthae java tiriyamasamkhejjanam diva-samuddanam majjhammajjhenam viivayamane-viivayamane jeneva jambudive dive java jeneva asogavarapayave jeneva mamam amtie teneva uvagachchhai, uvagachchhitta bhie bhayagaggarasare bhagavam saranam iti vuyamane mamam donha vi payanam amtaramsi jjhatti vegenam samovadie.
Sutra Meaning Transliteration : Asurendra asuraraja chamare te divya devariddhi yavat kyam labdha – prapta – abhisanmukha kari\? Gautama ! Te kale te samaye a ja jambudvipamam bharatakshetramam vimdhyagirini taletimam bebhela name samnivesha hatum. Tenum varnana uvavai sutranusara champanagari mujaba janavum. Te bebhela samniveshe purana name grihastha raheto hato, te adhya, dipta yavat tamalini vaktavyata mujaba janavo. Vishesha e ke – purana gathapatie pravrajya amgikara kari tyare – chara khanavalu kashthamaya patra taiyara karavyum yavat tene pana vipula ashana, pana, khadima, svadima taiyara karavine svajanone jamadya. Yavat svayam ja chara khanavalu kashthamaya patra laine, mumda thaine ‘danama’ pravrajyathi pravrajita thaine, te ja pramane atapana bhumithi utarine apamele ja chara khanavalu kashthapatra laine bebhela samniveshana uchcha – nicha – madhyama kulomam grihasamudanika bhikshacharyae pharata,.\... Je mane patrana pahela khanamam ave te mare margamam pathikone devum kalpe, je mane patrana bija khanamam ave te mare kagada – kutarane devum kalpe. Je mane patrana trija khanamam ave te mare matsya – kachabane devum kalpe, je mane patrana chotha khanamam ave te mane mara potana ahara mate kalpe. Evum vichari, kale prabhata thaya pachhi, te badhum sampurna yavat – je chotha khanamam pade teno pote ahara kare chhe. Shesha sarva kathana tamali mujaba janavum.. Tyare te purana balatapasvi te udara, vipula, pradatta, pragrihita bala tapakarma vade e badhum tamali mujaba kahevum. Yavat bebhela samniveshani vachchovachchathi nikale chhe. Nikaline paduka, kumdika adi upakarana, chara khanavalum kashtha patrane ekamtamam muke chhe. Bebhela samniveshathi agnikhunamam ardhanirvartanika mamdalane alekhe chhe. Samlekhana jhusanathi jhusita(yukta) thaine, bhojana – panano tyaga karine, padapopagamana anashana kari te purana devagata thayo. Bhagavamta kahe chhe ke – te kale te samaye he gautama ! Hum chhadmasthavasthamam hato. 11 varshano dikshaparyaya hato. Niramtara chhaththa – chhaththana tapokarma thi samyama – tapa vade atmane bhavato purvanupurvithi vicharato, gramanugrama vicharato jyam sumsamarapura nagara chhe, jyam ashoka vanakhamda udyana chhe, jyam prithvishilapattaka chhe tyam avyo. Uttama ashokavrikshani niche prithvishilapattaka upara aththamabhakta tapa svikaryum. Bamne paga bhega kari, hathani niche lamba kari, eka pudgala upara drishti rakhi, animesha nayane, jara sharirane agalana bhage namatum meline, yathasthita gatro vade, sarvendriyathi gupta thaine, ekaratriki mahapratima svikarine rahelo hato. Te kale te samaye chamarachamcha rajadhani indra, purohita rahita hati. Tyare te purana balatapasvi pratipurna 12 varshano paryaya paline, masiki samlekhanathi atmane jodine, 60 bhaktane anashana vade chhedine kalamase kala karine chamarachamcha rajadhanimam utpata sabhamam yavat indrapane utpanna thayo. Tyare te asurendra asuraraja chamara, je tajo ja utpanna thayelo, tene pamcha prakare paryaptine purna kari. Te a – ahara paryaptithi paryaptibhava pamine avadhijnyana vade svabhavika umche yavat saudharmakalpe devendra, devaraja, maghava, pakashasana, shatakratu, sahasraksha, vajrapani, puramdara yavat dasha dishaone udyotita, pradyotita karato, saudharma kalpamam, saudharmavatamsaka vimanamam shakra simhasana upara yavat divya bhogopabhogane bhogavata shakrendrane. Joyo. Tene joine chamarendrane ava prakarano adhyatmika, chimtita, prarthita, manogata, samkalpa utpanna thayo – a kona maranano ichchhuka, duramtapramtalakshana, hri – shri vagarano(lajja ane shobhathi rahita), hinapunya chaudashiyo chhe je mari a ava prakarani divya devariddhi yavat devanubhava malya chhe, prapta thaya chhe,abhisanmukha thaya chhe chhatam mari upara gabharata vina divya bhogopabhogane bhogavato vichare chhe\? Ema vichari chamare samanika sabhamam utpanna devone bolavine a pramane kahyum – he devanupriyo! A kona maranano ichchhuka yavat vichare chhe? Tyare te samanika devo, chamarendrae ama kahyum tyare harshita – samtushta thaine yavat harshita hridaye, hatha jodine, dasha nakha bhega kari, mastake amjali kari, avarta kari, jaya – vijaya vade vadhavine a pramane kahyum – He devanupriya! A devendra devaraja shakra chhe yavat vichari rahyo chhe. Tyare te chamarendrae te samanikaparshada utpanna devo pase a kathana sambhali, avadhari, krodhita thai, roshita thai, kopi, chamda bani, krodhathi dhamadhamata, te samanika devone a pramane kahyum – Devendra devaraja shakra bijo chhe ane asurendra asuraraja chamara bijo chhe. Bhale te shakrendra mahariddhivalo chhe, bhale a chamarendra alpa buddhivalo chhe, to pana he devanupriyo! Hum mari potani ja mele te shakrendrani shobhane bhrashta karava ichchhum chhum. Ema karine te chamara garama thayo, ushnibhuta thayo. Tyare te chamarendrae avadhijnyanano prayoga karyo. Mane avadhijnyana vade joyo, joine tene ava prakarano manogata samkalpa yavat thayo. Shramana bhagavamta mahavira, jambudvipana bharatakshetramam sumsumarapura nagaramam ashoka vanakhamda udyanamam uttama ashokavriksha niche prithvishilapattaka upara aththamabhakta tapa svikarine eka ratriki mahapratima grahana karine rahela chhe. To e shreyaskara chhe, hum bhagavamta mahavirani nishra lai, shakrendrane teni shobhathi bhrashta karava jaum. Ema vichari devashayyathi uthine devadushya paheri upapata sabhathi purva dishana dvarethi nikalyo. Je tarapha sudharmasabha hati, jyam chatushpala shastrabhamdara hato, tyam gayo. Jaine parigha ratna name hathiyara lidhu. Pachhi te ekalo, koine sathe lidha vina parigha ratnane laine maharoshane dharana karato chamarachamcha rajadhanini vachchovachchathi nikali, tigichchhikuta utpata parvate avyo. Tyam vaikriya samudghata vade samavahata thai, samkhyata yojana sudhina yavat uttaravaikriyarupa banavi, utkrishta yavat gati vade prithvishilapattaka upara, mari pase avi, mane trana vara pradakshina yavat namaskara karine te chamara a pramane bolyo – He bhagavan ! Apano ashraya lai hum mari jate ja shakrendrane teni shobhathi bhrashta karava ichchhum chhum. Ema karine ishana konani disha tarapha gayo. Jaine vaikriya samudghata vade samavahata thai, yavat biji vakhata pana vaikriya samudghatathi samavahata thai eka maha ghora ghorakara, bhayamkara, bhayamkarakara, bhasvara, bhayanaka, gambhira, trasadayi kali ardharatri ane adadana dhagala jevum kalum tatha lakha yojana umchum, motum sharira banavyum. Tema karine asphatana – valgana – garjana – ghoda jevo hanahanata – hastivat kilakilata – rathavat dhanadhanata karato, paga pachhadato – bhumi upara patu marato – simhanada karato uchhale chhe, pachhadaya chhe, tripadine chhede chhe, dabo hatha umcho kare chhe, jamana hathani tarjani ane amguthana nakha vade potana mukhane vidambe chhe, mota – mota kalakala shabdothi avaja kare chhe. Ekalo, koine sathe lidha vina, parigharatnane laine umche akashamam udyo. Jane adholokane khalabhalavato, bhumitalane kampavato, tirchhalokane khemchato, gaganatalane phodato hoya tevo e pramane chamara. Kyamka gaje chhe kyamka vidyutavat jhalake chhe. Kyamka varasada pethe varase chhe, kyamka gaje chhe, kyamka dhulavarsha kare chhe, kyamka amdhakara kare chhe Ema karato vyamtarane trasa pamadato, jyotishka devono jane be bhaga karato, atmarakshaka devone bhagadato, parigharatna akashatalamam pheravato, shobhavato utkrishta gatithi yavat asamkhya tirchha dvipa samudrani vachchovachchathi nikalato saudharmakalpe, saudharmavatamsaka vimane, jyam sudharmasabha chhe tyam avi eka paga padmavara vedikamam ane bijo paga sudharmasabhamam mukyo. Parigharatna vade mota mota avaja karata tene indrakilane trana vara kutyo, kutine chamarendra. A pramane bolyo – Are! Devendra devaraja shakra kyam chhe\? Kyam chhe te 84,000 samanika devo\? Yavat – kyam chhe 3,36,000 atmarakshaka devo\? Kyam chhe te karodo apsarao\? Aje hanum chhum, aje vadha karum chhum, te badhi apsarao je mara tabe nathi, te aje tabe thai jao. Ema karine teva prakarana anishta, akamta, apriya, ashubha, amanojnya, kathora vani kadhe chhe tyare te shakrendra, tevi anishta yavat amanama purve na sambhaleli, kathora vani sambhaline, avadharine krodhita yavat gussathi dhamadhamato, kapalamam trana vali pade tema bhava chadhavi, chamarendrane kahyum – He, are, chamara ! Maranani ichchhavala, yavat hina punya chaudashiya! Aje tum nahim rahe, hato na hato thai jaisha. Tane sukha nahim thaya. Ema kari uttama simhasanethi vajra lidhum. Te jhalahalatum, sphutatum, tadatadata karatum, hajaro ulkapatane mukatum, hajaro jvalane chhodatum, hajaro amgarane kheravatum, agnina kania ane jvalaoni malathi bhamavatum, amkhone amji detum, aga karata pana vadhu tejathi dipatum, ati vegavalu, phulela kesuda jevum lala, mahabhayarupa, bhayamkara vajra chamarane hanava mukyum. Te jhalahalata yavat bhayamkara vajrane same avatum joi, te asurendra, asuraraja chamara, a shum\? Evum vichare chhe ‘mare avum shastra hota to’ evi spriha kare chhe, phari pana spriha kare chhe. Etalamam te mugatathi khari gayela chhogavalo, latakata hathana gharenavalo, paga umcha ane mathu nichum karine, jane kamkhamam parasevo valyo hoya ema parasevane jharavato jharavato te chamara utkrishta yavat tirchha asamkhya dvipa – samudroni vachchovachcha jata jata je tarapha jambudvipa chhe yavat jyam uttama ashokanum vriksha chhe tatha jyam hum chhum te tarapha avine, bidhelo, bhayathi gargara svare bhagavan ! Tame marum sharana chho ema bolato mara bamne pagani vachche vegathi padyo.